장음표시 사용
291쪽
275 Ques. VIII. De augelorum malitia quoad culpam.
VI. Probo secundo sie. Angeli in priu
m o instanti suae creationis non potuerunt peccare de potentia ordinari τergo nec potuerunt peccare de potentia extraordinaria ἔ ergo pro eo instanti fuerunt omni modo impeccabiles . Conseq. prob. ex dictis superius. Quando enim aliquid de potentia ordinari
fieri nequit, si de potentia De extra ordinaria fiat, hoc vel soli Deo attri inbuitur , vel Deo ut eausae principali , de
creaturae ad summum ut Instrumento rsicut quia de potentia ordinaria fieri nequit, quin ignis applicatus comburat; si hoc da potentia extraordina via fieret, ut in fornace Babylonam factum suit, Deo principali Auctor fieret; quia quod de Potentia ordina. ria fieri nequit, & de potentia extra. ordinaria fit, fit supra naturam re
creatae, supra, aut contra exigentiam
eius , ac proinde non ab intrinsecis illius est , sed ab extrinseco provenIret ; ergo si non posset In creatura inistellectuasi pro primo instanti reperiri
pecatum de potentia ordinaria , oc misus de sua extraordinaria potent Ia velis Iet, ut in ea reperiretur; eiusmodi Peccatum attribueretur Deo, si non ut causae totala, saltem ut cauta partiali, creaturae autem solum ut 1 nurumento, quod repuΚnat. Ant. Fero probatur. Nunquam misus creaturam rationalem produnit , quam in primo suae conditionis ι nitan ei peceare permiserit, nec unquam producet ι in tanta enam multi indine
Angelorum nullus de facto an primo initanti peccavi , lacui nec primus homor ergo signum est, hoc de via Ordinaria fieri non posse . Consequ. probo Si de potentia ordinaria Angelus In primo initanti peccare potuisset, in aliquibus convenienter permisisset, ut Peccarent, scut de sacto in secundo instanti permisit ἰ conveniens enim fuisset, ut pro eo instanti fineret age re seeundum suae naturae desectum e hoc enim universalis Provisoris est, ut in aliquibus defectum permittat. Rur. sus: Ide, enim in seeuudo instanti peris misit, ut aliqui peecarent, ut dignoinicerent, quid in eis valeret liberum arabitrium sine gratia, indeque apparerest
miseria creaturae sibi relictae , de ne ees stas auκiliorum divinae gratiae. ut hoc exemplo daretur occafio humilliatis ,
maloris cautelae, aliarumque virtutum,
quas exercent Iusti, dum aliorum a. xime , qui magis perfecta videbantur , lapsus considerant et sed hae rationes in uulti magis urgent pro primo instanti tsi enim nee per unum inflans Angelus stare potuisset, inulto magis apparuis set creaturae miseria , & necessitas grata aeὲ masor data fuisset occasio humili. tatis die. ut per se patet; ergo &c. Quare si Deus hoc non permisit , si is
gnua eviddensen, quod de via ordinari Tla non poterat pro illo inlianti in An gelo esse peccatum a VII. Contirmatur. Ex quo Deus e re verit Angelum, elevando Ipsum ad ordinem , di finem supernaturalem ran quam universalis Provisor, debuit i-plum comit tuere in actu primo proxi mo in ordine ad tale in finem e sicut einni in rebus naturalibus dedit in earum conditione virtutes leminales ad fines,
ad quos eas destinarat; sic Angelis ad
fine ni supernaturalem elevaris In inita ta tuae conuitionis debuit ut unive Tis
lis Provisor dare gratiam habitualem,
quae eit velut semen iupernaturalis Beatitudinis, ut docet D. Tho. g. e. ι .6 R. a. s. in L Orp. Cum ergo gratia hab tualis tit saltem connatural ter incoin polli bilis cum peccato pro eodem Inlianat, ; lequitur, quod pro eodem primo
instanti de potentia ordinaria non m tuerit Deus permittere in Angelis pec catum . Imo cum pro illo lauanta te
neretur Deus movere Angelum ad aliquam operationem circa finem super in naturalem , sicut tenebatur ipsum movivere ad operationem circa finem nat ratem , sequitur etiam . quod tenebatur conferre Angelo avnilium effcax ad ais morem Dei supernaturalem , cum qu pariter incompossibile est peccatum mora
tale, cujus solius Angelus capax est Quod fi hae e Deus non contulisset, Q.
cundum potentiam eAtraordinariam mperatus fuisset, de si Angelus peeeasset . illud peccatum, in Deum refundendum
292쪽
ea re potest in primo instanis i usus rationis e sed primum instans usus rationis in homine torrespondet ramo instanti ereationis in Angelo;
ergo Angelus Ece. Confirm. primo. Anima rationalis n apso tuae creationis inita nil inficitur peccato originali, quin hoc peccatum incipiens cum esse animae , Deo tribuatur ι ergo Angelus statim ac creatu
Potuit infiet peceato qi in &e., Confirm. seeundo. iod homo in primo instanti usus rationis peccet, &
nima in eodem creationis innan Pec. lato inficiatur . secundum cursu n Drdinarium contingit; ergo etiam si A gelus petearet in primo initanti, hoc secundum viam ordinariam accideret . IX. Respondetur communiter , a i l . nisi. physico , Ee initiativo , nego, mala
moras , de consumativo , conca ma a
Primum instans . quo homo pervenit ad usum perfectum rationis, ερ fit capax peccand , non est physicum , ae Indivisibile , sicut primum innans Angeli ἔsed morale tonstans ex pluribus initan gibus physieis, quae constituunt a laquam morulam temporis longiorem . vel breinviorem , uxta acumen. vel tarditatem ingenii. si de primo illo innanti Phy seo. in quo puer ancipit movera ad uinsum raraonis sermo sit; cum illa prisma cogitatio speetaliter intit illi a Deo, eadem ratione negatur. posse pro eo inflanta peccare , qua de Angelor fit Me idem dicimus de primo innanti physico . quo incidimus de aliquo M. gotio primo cogitare , talis enim coωgitatio a Deo specialiter iness. Si vero de toto innanti morat , ut concludit ultimum nuans phylleum , quo puer iam pervenit ad per lactam deliberatio. Dem rationis; cum non iam a Deo specialiter moveatur, sed fit 1 seipso, fiedicimus posse peccare. Sed non est conistra nos
X. Respondeo secundo , admissa mai. dati. min. cateris paribus, co. num si gaetera non fine paria, nego min. Cum ergo D. Thomas asserit operatione m
incipientem cum este rei, Auctor I naisturae esse tribuendam, utpote Proce
dentem secundum inclinationem habutam ab eo; supponit in illa non effealiam 3nclinat Ionem praeter eam , quam
ab Auctore naturae habuit et inoa si in re adsit alia inclinatio ex alia causa
eam inelinante ad malum, non recte Inferturi primo operatur . ergo opem ratur ex inclinatione, quam habuit ab Auctore naturae. Cum ergo in homine. dum pervenit ad usum rationis , de adiit inclinatio ad bonum rationis, iquam 1 Deo Auctore aeeipiti de adistit etiam inclinatio ad malum , de sce dens en natura , ut peccato primi horih minis infecta, non insertur: homo in priano inuanti usus rationis oper tur ἱ ergo operatur secundum inclina. tionem ab Auciore naturae descende te in et Ec consequenter , si tunc peceat,
non peccat eκ ais, quae habet i Deo ,
sed ex iis, quae eκ corruptione peccat contraκlta aropterea acute D. Tho. 3. P. q. 34. a. s. ad 2. LνMνum linquit Iaνωννι iam in primo annanti eνeationis
νοι es moveri ad bonum merenda , non autem ad ma rem peccanda , δε lamen Nais tira δει inιura . Guin ergo in Angelo
natura esset integra, scut de in Ada mo ante peccatum . ideo nec A gelus , nec Adama , in prima sui libera operatione peccare potuerunt a quod non currit de hom ne peccato A dauit inlacio in sui Pr,ma Opera Ione. Hic emin via Ordinaria in prima sui operatione Peccare potest , di peccat, quod nec Angelo, nec Adaino continis gere potuisse s mu Deo via extraor clinaria Operante , de peccatum eo Iurn suunt faciente , ut pTotiatum est . X l. Ad prunam confirm. dico ἔ ani mam rationalem in nnanti creationis infici peccato, non seeundum ea , quae habet a Deo creante, sed iecundum e squae habet en corpore in laeto . tua uni tur . Unde licet illa insectio incipia eum esse animae, aden principauin , cui tribuatur; quod in Angelo non conti geret; nam esto in ιilo esset propria volunta , cum tam cu tunc moveretull
293쪽
208 Quaest. VIII. De Angelorum malitia quoad Culpam.
a Deo speei aliter , non poterat moveri nisi ad bonum . Aliter responderi potest, peccatum .elginale non esse per proprium actum animae , sed per alienum , ne inph Ada mi; sed peceatum Angelorum fuisset per Proprium actum , de actiis ille suisisset prima eorum operat lo . Fundatur hae e solutio in D. Thoma, st. 26. δε κα- o a. 4. ad xx. dicenter anima inpriis νm instanti με ereation te eo itων mala . Non per actionem propriam , sed per uni Mem ad ramus inefectωm ἔ tinde non es
Ismiιis ratio de AngeIo , qui non potuit fieri matur , nise per propyliam actam ἀSicut si in eodem istanti. quo corpus generatur, sordidaretur a caeno, in quo iseiperet esse , sordes illa non genera ei, sed eaenoso prinei pio eκtrinseco tri.
XII. Ad seeundam eonfirm. respon deo ex dictis: In homine perveniente ad usum rationis , fit anima dum uri is ur corpori. esse Pranei pium intrins cum inserens peccatum ,& infecticinem, rem ph pravam inclinationem , di ma
eulam ab Adamo traductam i S ideo via ordinaria contingit. At in Ange Io pro primo instanti nullum erae prin4 pium proxime ipsum ad peteandum nelinans; & ideo &e.-, XIII. Obi ieiunt seeundo . Angelus in primo instanti potuit mereri. imo de facto meruiti ergo potuit demereri , di peteare.
Retorqueo primo argumentum . omanes Ansteli in primo instanti meruearunt. de nemo eorum demeru t; ergo signum est, quod non poterant de meis reris Reeolantur dicta superius .
Reg. conseq. eum D. Tho. hae in fis. a. s. ad 3. quod Quidquid est is misiis is ea a Deo; ω ideis in primo in stan - ρ fua erearionis angelus merer pol uiri fed non es similis ναινε de pereata , quod nullo modo a Deo esse potest , non s Iom elicitive , sed neque moti vh. Qui-hus praevenitur instantia fieri solita . Nam lichi Deus non posse mereri eliis
citi vh; potest tamen movere creaturam ad merendum e peccare autem neutro modo potest, nempe nec elicienda aeis tum peccaminosum , nec movendo ad peccandum . Aliter respondet idem S. D. 3. P. q. 34. a. 3. ad x. negando similiter eonis seq. Nam Liberam arbrtrium non eodem modo is habet ad boniam. 6ν maliam . Nam ad bonam fe habes per D, O nartim ia eν ὲ malaem autem se Bahel pre me atim defectων, ω praιer nataeram . Sicust autem Philosophia a daeis in secunda de
yrater aιuram es , quod ea fecuniam navi uram ἱ quia id , quod ea prateν natu ram, ea quadam extam ab eo , quod es ferrendiam maturam . Et idia ιε beraem bitrium re atura in primo insanti ere elonia pote a mor eri ad honum merendo, non autem ad maItim peccando , β tamen ιaera sit integra. Cum ergo natur
Angeli sit integra, eonnaturale illi earat, ut in primo instanti moveretur ad honum merendo; ita ut moveri almalum esset p ter vaturam ipsius et iadeoque de potentia saltem ordinaria peccare non poterat, seu nec etiam d. potentia extraordinaria, ut supra proin batum est . Q
ritur ad merendum, quam ad dem rendum t nam mereri est bonum , d mereri autem est malum ι Bonum ver o integra ea a, malum eκ uocumqui defectu .
Secundo . Supponamus , in prima instanti Angelum habuisse praece Ptu diligendi Deum Auctorem gratia tangelus ita liber E dilexit Deum
ut habuerit indifferentiam ad eum non mandum a ergo habuit libertatem altransgrediendum praeceptum I ergo a a peccandum: quia . sicut stante praecepto, non amare esset transgredi praeeptumἶata stante praecepto , posse non amar erit posse transgredi praeceptum a
ant. Plus requiritur ex parte atius , conc. anta plus ex parte tibertatis adactum, nego ant. Ad merendum plus requiritur ex parte actus, quia ad Eiscium bonum, & meritorium necesse est, ut concurrant omnes circumstantiae dein him; ubi ad hoe, ut actus si malus, susticit ut una, vel altera circumna
294쪽
tia defietati & hoe signifieat axioma
adductum Bonum ex integra causa cte.
Non tamen plus libertatis , & indi μferentiae requirιtur ad bonum , qua in ad malum . Nam ad bonum , & ad me ritum suffeti libertas contradictionis.
Blnium, ad Ponendum actum , & non ponendum i ad malum autem , & deo meritum requiritur etiam labertas eon trarietatis , nempe ad ponendum actum bonum , S con Irarium eius, nempe ma-
Ium . inare in Christo suit perfecti
m a libertas ad meritum. in quo tamen non erat ad demerιtum; & in Daemonibus est libertas ad demeritum , uo
XVII. Ad seeundam eodem modo re spondeo, distinguo ant. indifferentiam
ad non amandum sumpto non amar contradictorie , de negati vh . LO . an
sumto privativ. . & contrari E . negoant. Et instatur in Christo, qui 1 ante Praecepto Patris de subeunda mort , adhue liberh mortuus est, & poterat
non mori; de tamen peccare non P serat. Ita Angelus in primo instanνι. P sten ergo sum a mon amare privat huc, Hieti, ut coniungendum cum Praecepto de Minando; tu sic quemadmodum non mare esset traasgredi praeceptum taposse non amare esset posse praeceptum transgreas. Potest etiam summi novi amare contradictorie , ω negati vh; &fie tum praest at 1 praecepto a manis ei. posse non amare non est posse peccare . Hoc autem modo poterat non mori Christus . de non amare Angelus in primo instanti, quamvιs neute Poia
set peccare . Sed de hoc fusius dum gemus de I in peccabilitate Christi. XVIII. Obite uni tertih . Sa Ange Ius non posset peccare in primo insta vi , neque potae in se eundo et sed in seis eundo de facto peecavit; ergo potu tin primo . Mai. Prob. Nam an secundo instanti nihil plus ea aecessit, quod
non haberet in primo : habuit enim Iuprimo ex Parte intellectus munitionem proponentem o hiectum eum indisserenis stia . & en parte voluntatis libertatem . Confirm. Angelus ad operandum Inseeundo instanta movetur ab operatio.
ne habita in Primo inllant , sicut en
ia ionem mediorum, sed ex intentionρ
bona non potest quis movera, & ap plleari ad electionem malam; actio eis nim bona non potest influere in acti
nem malam , sicut nec antecedens v
rum in consequens falsum a ergo si &e.
XIX. Respond. neg. ων. ad proba dicor in secundo instanti ablatum Hic se impedimentum , quo detinebatur, ne in primo peccare posset a tiun ea parte intellectus; quia an secundo sua voluntate se applicavit ad sormandum dictamen practicu in , ubi in primo actu a Deo solo applicabatur a quare in se
cundo potuit esse desectuosum. DO In primo. Tum etiam ex parte volu
tatis; quia in secundo caepit esse Iib ra libertate etiam contrarietatis, ubi in primo erat libera libertate soli
XX. Ad cons. dico primo, instan.
lam retorqueri posse in Adversarios. Nam ex ipsis ex intentione bona non potest sequi electio mala ἐν sed ιn priamo instanti omnes Angeli habuerunt in tentionem bonam ; ergo in secundo I santi non habuerunt electionem malamῶ
Respondeo ergo , doctrinam fore ut ram , si ex intentione habita in prim instanti moveretur Angelus effcaciter
ad electionem pro secundo instanta; Meut per dictamen sibi immissum 1 Deo
movebatur effcaciter in primo a secus vero , si operatio prima instantis nota moveat estica citer ad Operationem semcundi Innantis , ut de facio contigit. Nam cum in primo inflant x specialia aer moveretur a Deo, agere debebat seci nolim inclinat onem ab ipso acce Ptam , quae de te a minat E en ad honum cum recto ordine. At in secundo mo. uebatur etiam a seipso, &suo arbitrio plenius utebaturi unde potuit a prima intentione bona ad eleetionem malam,ti inordinatam divertere ἱ quamvis ta men operatio secundi instantis, qua
Angelus peeeavit, eum fuerit circa Mnem , non possit diei electio in rig re , sed solum electio diei possit , quia aliam priorem intentionem supponi , δια ea movetur. Hinc cauth adve μ
295쪽
28o citis. VIII. De Angelo um malitia quoad culpam ἰ
M, qudd dum dicimus. Angelum eRintentione habita in primo instanti motum iuisse ad operandum in secundo; non intendimus, qudd illa prior intentio vere, & propriE influxerit in
operationes subsequentes, sicut antecedens in e sequens a sed solum quod Praeeesserit tanquam dispositio reddens voluntatem Angeli expeditam ad liberi se movendum ad alias operationes am XXI. Obiiciunt quarto . Ideo non Potuit Angelus peteare in primo i nanti , quia peeeatam illud tribueretur Deo, utpote incipiens eum esse rei ἔsed hoc est falsum. Primo. inita etiam peceata sequentia deberent trbui Deo a leui motus clandieationis tibiae incipisens eum esse illius, generanti tribuitur non solum pro primo , sed pro quocumque instanti. Secundo . Illum iis natio Solis simul increpit eum Soleo , Mec tamen Deo tribuitur, nisi ut tauissae universali. Tertio. inaia S. Aurum . 1 r. de Civit. De e. r3. dicit, quod qui sentiret Angelum ab initio siue conditionis peecasse, non sentiret cum Manichaeis tenentibus, quodo adversa quodam priueipra Diaboliae
XXII. Respondeo . neg. min. Ad primam prob. nego sequelam . Nam e xemplum tibiae est quidem simile proptimo instanti, dissimile verΛ pro seinquentibus. Etenim tibia , quae nat fuit claudicans, eodem modo e laudicat defectu generantis in reliquis insta tibus, ae in primor at opera io Anis geli, quae, si laret mala in primo i stanti, tribueretur Deo, non tribuer laur in seeundo; quia esto in primo mo veretur speei aliter a Deo, de agere deberet secundum inclinationem a Deo inditam ; in aliis tamen instantibus moisvebatur a seipso. Ad se eundam , nego conseq. NM principium D. Thomae non est intelli gendum de omni operatione inei pie te eum esse rei , sed de illa sola, quaia fit potens ad alias, si eut est motus cor dis in animali, & prima operatio An
reli et talis autem non est illuminatio in Sole. Ad tertiam ex Augustino respondeo , nee nos dioere , qudd si Angelas
in primo instanti peccaret, haberet nais turam malam, ut asserebant Mam chaei et
sed quod si natura Angeli hona in pri
mo instanti vitiaretur , illud vitium deberet refundi in Deum Auctorem 2 quod arguitive , esto non lar maliter. ad Manichaeos aecedit, nee hoc negat Augustinus .
XXIII. D Espondet D. Thom. hae m.
6 63. a. r. probabilior en esse partem affrmativam . Huic enim tavere videntur bempturae . & Patres. Seriptura quidem . Nam Iob. 4 4 ν. 14.
Lucifer sub typo Behemoth dicitur 1
paradisi Dea non similatiam a Li, OpuIebratudini esus oee. quae explicans idem Gregorius laudato loco , dicit a
arbor in paradiso Dei tot quasi coade Ias frondes tabuit, quot sub se positas
Iupernorum spirittium legiones attendat. Ωtii ideircis pereans sine venia damnatus es, quia magnus sine eomparatione Iu οι ereatur. Pergens autem dem S. Gre. gorius a emn mentiam Luciferi ostendit ex eodem Ezechielex S. v. a 4. addente e Tia Cherub extentus, fir protegens in mon
296쪽
em quia eo arat 1one clarptat ἐν sua ram e rum elaritatem adumbrasti eredatur ,
ipse extentus, ει ρνοι egens fuisse perhibetur . Reliquos enim quas obumbranis do operuit, qui eorum magna aedinem e erilentia majore transcendit . Et post multa a Consideνet tinquit ergo homo a quia elatus in teνra merear ur, A crPralatus AngeIis, Angelus in cor Lo proin
XXIV. Dicturus for th eris et hoc, quod dicit Cheνub indieare principem λngelorum, qui tetidit, non fuisse Om. Nium supremum , cum supra Cherubin sint Seraphim . XXV. Sed optimε respondet S. Th
mas, hoc a. I. ad r. Ωωod Cherubim deis nom natur . Dientia , qtia potest es e cMmmortali pereato ; Mνaphim et erὸ denomia natur ab ardore ebaritatis . qua cum reccato mortali ese non potes . Et ideὸ primus Angelus peerans non est denominat Μν Seraphim , sed Che tibim. Hac D. Tho. Porri, qudd revera esset de ordine Seraphim ea rata te excellens , Priusquam peccaret, indicant praelaudata verba Erichielis et In medio I idum ignitorum perfectiar ambia Iani : idesti inquit citato loco S. Gregorius In
Hule opinioni alii quoque Patres sunfragantu ν , ut Hieronymus, ne. 4. D niel. Ante ipsum Tertullianus, lib. a.
contra Marcionem, c. I . vocans Diabo-
Ium Eminent usimum Angeiar ωm . Accedunt Isidoriis lib. t. de Summo bono ea xx. Bernardus. t. de Grad/btis hiam ιι. t. e. ro. ω sermon. g. de Aaven ιM.dicem,qui,d : Superbia non modo Angelum , sed Angelarum primum in Diabolum commuistavit . Et est communis apud Theologos.
XXVI. Adest quoque congruentia , quam sumit D. Thomas ex motivo , quod I uel serum ad peccandum induxit, nempe propria excellentia , in qua ianordinath tibi complacens superbivit . In eo enim maxime locum habet superbia, in quo maxima est super alios Tom. R.
excellentia, magis enim invenitur ii
superioribus , quam in inferioribus: cum ergo peccatum prima Angela superbia suerit, credibillus est, eam Io cum habuisse magis in supremo inter An gelos, quam In aliquo Ordinis inferioris. Ulterius . Permisit Deus peccatum Angeli, ut appareret, quid valeret liberum arbitrium sine gratia, & χ- Iam suam misericordiam valere ad beatitudinem: sed ad huius rei ostensionem magis conducebat permissio pecca isti in Angelo o innium eminentissinio; ergo Sc. Confirmatur. Ad oste usionem suae potentiae frequentissime Deus maiores reprobat, de eligit minores. Fratres enim ei ant Cain , & Abel, sed Rhel minor eleeius est. Fratres erant Iacob, di Esau, di tamen non ex Oper bus sisti ex vocante dieium ess , quia maior serviet minori, S Iaccb dilexi, Esau 'autem odio habui. Ri, ben primogenito dicit Iacob pater: non crescas , &maledici. onem patrιs incurrit, nec eκ
eo aescendit Chri lius. Fuit Marasses malor , quam Ephraim , Iacob tamen
pater moriturus permutatis manibus, minor ι nepoti maiorem benedictionem largitus fuit. Demque minimus inter fratres erat David , qui tam n t telu la ti S alias an Regem unctus est: se igitur, ut appareret, quod ex gratia , non ex natura , beatitudo acquiritur , creo ibile est, De uni permisisse, ut suprenius Angelus caderet. XXV II. Audit lair en S. Thomas, contrariam Opinionem negantem , Anis gelum, qui primus peccavit, non suis ille Omnium supremum, sua non carere probabilia a te . Malor enim ad pec cundum promtas videtur esse in in se rioribus Angelis , quam in superiori bus, qui magis accedentes ad Deum magi, ei achaerent per asse eium I cum igitur multi inter inferiores permanis serint, non videtur vero simile, quod supremus defecerit peccando. Eo vel maxime , quod cum Deus fecerit crea isturam intelle ei ualem propter beatituis dinem , non videtur credibile , divinam ordinationem in nobilissima creatur
297쪽
28 a sitιaesio VIII. De Angelarum malitia quoad Culpam.
XXVIII. Recedite quod Angeli su
premi Deo soli assistentes sunt, neque hisce rebus corporeis praesunt et Lucifer autem , & qui cum eo peccaverunt sva uentur ex iis suisse , qui rebus corporeis, imo & his inferioribus praelati fuerant. Unde Damascenus, lib. A. do Fide, c. 4. ait, quod qui ex Angelis peccavit prunus, fuit Ex angelieis Uiνι uis tibia r terrestris ordinis prineeps, cui cuin nodienda terra cura a Deo commassa fuserat. Idem senserat Chry solio mus, Homit. 4. m Ep. ad Ephes. addens , etiam post rebellionem principatu eorum , quae sub coelo sunt, non excidisse et unde & Paulus, ad Epbes. h. v. h. vocat eum Primcipem potectatis aeris hujus. Qua pruinpter S. Augustinus lib. 3. de Genes. ad Iiti. e. ro. ω Iib. xl. e. Iς. hanc se intentiam censet probabilem , Se Scripturae loca , quae in contrarium adducuntur explicari sufficienter posse. Et hae v nis i ait D. Thomas hoca. I. D detur eonfonare positioni Plato-nteorum , quam augus mus recitat in Iib. de Civitate Dei octavo t e. 6. & I. ω decimo cc. o. ro. δέ II. Dieunt enim, quod omnes Dι i erant boni, Ied Damonum quadam boni, quidam mali; Deos nomνnaotes obnantias inteIIectu Ies , qua funt a globo lunari Iuperias; D mones verὸ sub clan ias in Lellectuales , qua funt a globo Itinaνι inferrus, Iupera res hominιbus ordine naιura .
. I U. An Peeeatum primi angeli fueνitalita causa peccanda pXXIX. 13 Espondet S. Thomas, hacri q. 63. a. 8. Peccatum Priis mi Angeli fuisse aliis causam peccan di , non cogentem , sed quasi ex horistatione quadam , & suggestione inducentem a
Probat primo, ex illo Apoea I. Illa va4. ubi dieitur de magno dracone figuis ra Diaboli et est eauda eius trahebat tert/am partem stellarum , idest exemplo suo traxit in peccatum tertiam Parintem Angelorum.
Probat secundo se . Omnes Daemones illi supremo, qui peccavit, subduntura
unde Dominus Matth. x s. v. 41. DUς
dile s inquit maledieti in ignem ateris Mum, qui paratus ea Diabolo , ω -- geιιν estis: sed is est ordo divinae pro videntiae , ut culus suggestioni aliquis consentit in culpa. ejus potestati subis datur in poena , secundum illud x. P tri, L. V. 29. A' quo quis Iveraιus est ,husur Er servus ea s ergo die. Hue sp
ctant, quae sub typo Regis Babylonis
dicit Isaias, c. 24. v. 1 4 Iu populum tuum oeeidasti. usa: EZechiel. c. s I. νως. sub typo Regis Assur ait: I mialata
sunt eum omnia ligna voIMI μιιν, quaerant in Paradiis Der. Ubi aut latio fignifieare videtur vehemens quoddam desiderium Angelorum inferiorum lin intandi iuperbam elationem ce F Op Ia excellentia , quam eis iugae e Ilerat Anis gelus superior . Et hac ratione Pr/nceps Damonio νum in Evangelio Diabolus vo catur . Et propterea D. I h ma S. 3. P. q. 8. a. 7. natuit, Diabolum caput ecse omnium malorum. XXX. Notat tamen S. D. ibi ad a. eRhortationem non dici praecibe eam ,
quae fit suasione,& suggestione propri dicia , sed etiam eam , quae fit propo
fit lone signi , aut exempli alias, ut I- nitentur , dari. Cum vero fieri potuerit , ut eodem instanti, quo peccabat Diabolus, peccatum illud caeteri cogno ver Int, eique consenserint ; ideo probabile est, quod ait S. Thom. hae ad
298쪽
in eodem instanti , in quo primus Auin gelus suam assectionem inteuixibiti Ioeuistione expressit , posbile fuit, alios in eam eo ent ire. Quibus patet , quod primus Angelus peccans, non solum, mera propostione exempli , sed etiam suasione , & locutione potuisse alios ad peccandum inducere; & hos eodem inisi anti ei consentire , & Peccare . XXXI. Quomodo autem stet, quod a Iii Angeli voluerint Diabolo peccanti obedire. ae subdi, & simul peccarint
Peccato superbiae, quae refugiendo subiectionem , non eam admittendo, Coninei pitur lXXXII. Respondeo r haee optime eo inponi posse , si supponamus, alios Angelos in Diaboli peceatum consen sisse, non ut ei tanquam principi s bessent; sed ut sub eo suam beatitudi
nem consequi possent naturali v Irtutes quam hoe modo a Deo consequi no poterant. Quomodo inseditione ali , qui seditionis auetori adhaerent, non ut ei se subiiciant , hoe faciunt ι sed ut ab eo privata commoda consequanis tur, quae a legitimo principe non spe rant et Superbias enim t ait D. I homas,
tur non fuit contra INeνbiam Damoniam,
quo/ subesse inferiori voluerunt in eius
principatum eo entrentes ἱ ad hoc etim prἰneipem habere volanter , ut ur ture naturali suam ultrmam beatitudinem eonis
sequerentur z pra fertim qura supremo angelo natura ονdine et ram itine stibis fri rant. Quod tamen non est intelligendum,
quasi hoe expressE conceperint lite eorum fuisset in eis error ante peccatum , quod supra negavimus i sed quia
eκ modo appetendi, videntes Lucife-
Tum in propria excellentia sibi finem constituentem; eum imitando, Deum ae divinam aegulam interpretati vh contemserunt, ut supra dictum est .
An tot Pereaverint, quot Remanserunt :Et an ex sing tilis Ordinitur aliqui Angelorum Ceeiderint δXXXIII. D Riorem qitae siti partem x probabiliter resolvit Diis
vias Thomas, hic a. p. dicens, quod Pluin νes Angeli permanserunt, quam pereavertim. Et probat. Quia peccatum est contra naturalem inclinationem: sed ea, quae contra naturam sunt, in pau. cioribus accidunt; ergo Sc. Minor, quae o issicultatem habet , explicanda est. Vel enim potest intelligi de naturais
tibias 'i de sic ait s. Doctor in r. dist.
Vel poli intelligi de Doliantariis; &sie dis inguenda est: s erum intelligatur de Angelis, Et tam quantum ad n uis merum invenitur malum tit in pauetoriabus ἱ ura multὸ plures mertini ren. aneniste , quam cadenιes, Θ forte etiam pluis res , quam omnes damnandν Damιnes , γ bominea . Si vero intelligatur de rais tura humana Bonum vadetur ine, tit im
patieroribus. I m propter eorruptionem naι tira Eumana ex peccato or Urnat , quae,
s suae libertati, Ae inclinationi dimitistitur a Deo generali Provisore . mpluis ribus circa bonum deficiet. Quia , ut ait hic ad s. plures sunt , qui Sequuntur bona Ie τι ilia , qua fiant plur/hus sora , deserto bono rationis; I hoc naturae virio , quae ad bonum sensibile aen magis propensa. Tum etiam ex iis psa natura conditionis humanae , cuae ut ait S. D. loco ex 2. Sent. laudato, habet aetum privati Cni permixi Lm δnon enim habet perfectiones eam diri ingentes in opere sibi innatas, seu tuis
fusas, sicut Angeli s sed se eundum se ad eas acquirendas est in potentia , &aequaliter se habens indifferenter ad omnia , vel intelligenda , vel facienda. t nis per virtutes deter ne tur de quia
299쪽
28 uas. VIII. De Angelarum malitia quoad Culpam .
gelos, Principatus . Virtutes , dieens et
Neque Angesi , neque Prineiparuδ, neque Virtute .... neque ereatura alia poterit nor separare a ebaritate Dei. Et I. Cor. 1 s. v. 24. addens quoque Potestates, ait i Cum evaeuaverit omnem Principatum , ω Potestatem , ω Hνtutem . Ex his sic discurro a ex ordine Seraphim sui esupremus, qui peccavit , ut superius o inflendimus t ex ordine Cherubim aliquos cecidisse colligitur ex r. 8. Ezechae . ubi nomen Cherub in pravum sensul assumiturr Ex Principatibus, Potesta tibiis, Uirtutibus aliquos pravos ess indicat Paulus: Ex Angelis, imo & Arischangelis , qui sub Angelorum nomine clauduntur , aliquos defecisse certo creditur. Tandem cum Throni , de Dominationes fini Seraphim , S Cherubim inferiores ; probabiliter D sertur, eis etiam ex istis,& consequenter ex quocumque Angelorum ordinc, aliquoSdefecisse s XXXVII. Advertit tamen S. Thois mas laudato loco, a. s. ad. 3. quod In
dinum , ut Seraphim, Θ TBronortim , Damonibus non attributintur et ura haenomana semiansur ab ardore charitaιis , ω ν nabitatrone Dei , qua non possunt esse eum peccato mortali . Attribtitin ιυνatitem eἰ, nomina Cherubim , Potestatum,ae Principatuum ἀ quia bae nomina fuismiantiar a fetenris , ω potentia, qua bonis, matisque posunt esse commvnras
Diovsius , ω bonum una modo ; ideὸ κι n pluribus flectitur in maliam. NXXIV. In Scriptura quoque sundamentum habet haee prior pars. Nam seliae , quae, Apoe. S. v. 21. percussae leguntur , sunt per metaphoram An. geli , qui ceciderunt f hae autem sue. runt solum tertia stellarum pars: un de dicitur r ω peretissa est .... tertia pars stellarum I ergo plures , nempe duae partes Angelorum steterunt, & pauciores, nempe tertia pars, ceciderunt. Quare eiusdem libri c. xx. v. 4. de Angelorum apollatarum principe , quem Ioannes magnum draconem nominat , haec leguntur et sis eatida estis trabebat
sertiam partem sellarum eaesi , O misit
XXXV. Cirea veth posteriorem parintem , ait D. Thomas, hoc a. s. ad s. quod secundum illos , qui dicunt, quod Diabolus maior fuit De inferiori ord1neia gelorum , qua prasunt terrestrabus, ma nifestum ess , quod non de quolibet ordi ne eeetaerunt , sed de ἐnsimo tantum. Secundωm vero iIIos ; qui ponunt ma forem Diabolum de stipremo Disse ordine , probabile est , quod de quιLbet ordine aliqui ceciderunt r simi in quemIibet omainem bomines aismuntur an suppleme in eum ruma ange ιιea . Cum ergo superitas cum eodem S. Doctore flatuerimus, majorem Angelum inter eos qui ceciderunt, fuisse de supremo ordine a ἡ natuendum ut probabilius quoque est , eo peccante , ex omnibus ordinibus a. liquos cum eo cecidisse. XXXVI. Ratio congruentiae ex S. D. haec est. Quia in hoc Magis compro harων labertas ιι δενι arbitrii, qua feeMn. dum quemlabet gradωm ad malum fi cti potest . Cum ergo secundum D. Aug. Deus permiserit peceatum in Angelis, ut ostenderet, quid ualeret liberum arbitrium creaturae sine gratia ι ad hoc ostendendum magis congruum suit , ut in omni gradu, & ordine Angelorum, in aliquibus hoc permitteret sId quoque significasse visus suit Sanis
ctus Paulus , Rom. g. v. 38. 3. . dunia
inter humani generis hostes recensti An-
Ροβ peceatum sequitur poena ; &
ideo quaestioni de peccato Angelorum , quaestionem de poena peccati subnectimus. Quia vero poena Daemoniim est duplex; una in intellectu,& voluntate consistens , obtenebratio, nempe obstinatio, & dolor ; alia eis ab extrinseca agente inflicta et ideo deis
singulis, ut unaquaeque exposcet, Canindidatum nostrum imbuere curabimus cum D. Tho. 1. P. q. 64.
300쪽
. I. An Intelliatis Damoniam Deν ἐι Obtene.
quali. 64. Ωωod duplex ea --enrtia veritatis. Una , qua ha betur per naturam. Alia, qua habeturpet gratiam. Eι ista , qua habetur per Irat inm, en dupleκ. Una, qua est is
vero, qua est abjeciiva prodMeens amovi rem Dea et 2 hac proprie perirnet aa donum Iappen ιra . Cum ergo obtenebra istio lit iubtractio lucas ad cognosce dam veritatem. quaestio est et an Da mone, in tui peccati poenam fuerant luisce privati ad quanicumque ex praenaris Tati, cognitionibuS.
hetur per naturam in Dainonibus nec est aulata , nec viminuta . Ita D. Tho. Telatus. Et probat. 4 um quia: haec cono sequitur ipsam naturam Angeli , qui secuti cum tuam naturam ei quidam intellectu, , vel mens, de subitantia omnino simplex et teia a substantia Omni no simplici , nihil potest subtrahi, ut dicatur per luntractionem naturalium Puniri, licut homo punirur per subtractionem manuS , aut pedιS, aut alicujus huius mouis erκo Sc. Tum etiam tqul a , ut uicit Dionysus e. 4. de Divina
nec ι . ergo naturalis cognitio non est in eis Giminuta.
quod cum cognitio naturalis alia sit pure specula sua , alia sit practica , es.seeliva ', Ee affectiva a Rursus, alia sit in habitu , alia sit in actu . dubitari pote it, de quo genere cognitionis D. Thom. loquatur , cum dicit , naturalem cognMtionem a Daemonibus nee esse ablatam , nec diminutam , & naturalia mansit in eis integra et an scilicet de sola cois
nitione speculativa, de de sola cogni-
tione habituali, seu de donis natura
libus, quae consequuntur eorum natu-xam, de ab eorum voluntate non deinpendent .
ipse, c. 4. citato dicens: Data ipsa angelrca dona nequaquam ipsa mktata dicia
mus et sed sunt Ur integra, D splendidis
ma: Ma-rs ipsi non vident elaudentes ipsorum bonν in peetivas wrtutes. eAp aenens D. Thomas ibi, leel. 19. Dona an geliea i inquit idea ad anget eam na suram perιinentia , qua in princ/pιο da ra Iunι era, nequaquam dicimus essetis
mutata , ut ex eorum mutatione mali eo
se Ii Imr: sed permanent integra , idea
GHque corruptrone natura , & splendiditasma , idest absque diminutione naturaIis Iuminis νntellectualia . Sed qtiod ipsi non vleent , hoe prove πιι ex hoe , quod rus per Iabertim arbitr/um clauserunt suaS viri tes inspectivas boni, adea. averterunt volunt arae fiatim intellectum , non a con siderat rene veνι, sed ab rnisectione boni ,σnquantum est bonum, quia Ieriacet nolunt illud sequi .
mansisse integram eorum substantiari , integras lac nitates naturales, intelleiscium , de voluntatem , integras species omnes intelligibiles . hae enim sunt nais turalia dona , quae Angelis suere con cella in sui conditione : di quae vel eois rum naturam consequuntur , vel co natu taliter exiguntur; S quae aliunde non sunt incompatibilia cum peccato, neque ex eorum perversa voluntate deis pendent. Integram quoque in ei Sinanisii Ise cognitionem speculativam princi pit rum , de conclusionum in eis contenista rum , docet S. Thomas, O'. r6. de Ma Io, arr. 6. in eorp. cum cognoscant eas immediate in principiis, non a tem a principiis discurrant, sicut nos, ad conclusione S.
usum talium specierum , & applicati nem , seu exercitium liberum sitarum. potentiarum ad particularia obiecta , eis lectionem boni , S mali, applicationem suae sufflantiae ad locum sicut placuerit, & productionem effectuum e X teri Tum, puta luctu, di motus pro guber