장음표시 사용
301쪽
ris Quaesi. IX. De poena Peccati Angelorum.
natione Universi quia haec a voluntate Angeli pendent, idcirco quaedam a Daemonibus fuere totaliter ablata , &quaedam diminuta. Nulla ergo in eis superest cognitio practica boni moralis: seu esto illud speculati vh cognoscant , nolunt tamen illud eligere , & facere. Et hoc est, quod D. Dion sius vocat clauis de re oculos, sive actualem visionem , aut cognitionem boni impedire. Non hahent libertatem collocandi suam subis stantiam , ubi volunt, nec cogitandi praelice de omnibus, quae sibi placerent , nec producendi esse eius omnes,
quos vellent, & si cuti vellem ; sed in his omnibus ligantur, & impediuntur, vel per ignem In serni , vel per bonos
Angelos coercentur ἰ ne Perturbent oris dinem Universi, & ne possint nobis nocere, quantum sua perversa voluntare sexoptarent, sed solum quantum Deus permittit. v II. Hae distinctione solvuntur ea, quae resolutioni D. Thomae videntur esse contraria et videlicet, quod Sanctus Ignatius Epis. ad Philipp. dicat, Diaiaholum nescire , quod bonum est , eo quod ignorantia repletus si per inobedientiam . Et August. in Enchirid. cap. 14. ω x s. ei sicut homini sub in trame ignorantiam rerum agendarum ;propter quam, lib. p. de Croit. Dei diis cit , eum saepe falli et & lib. xo. e. h. Daemonum , & hominum miseram vitam erroribus , & aerumnis plenam esse . VIII. Haec enim omnia componuntur , dicendo: Ignatium, & Augustionum loqui, non de cognitione specu.
Iativa , sed de practica , in qua saepe
falluntur ex dictis; & etiam aeni manistes aliquid ex causs naturalibus eventu. rum , quod non evenit , vel non even. turum , quod evenit , excaecante eos superbia, iuvidia, Sobstinata in malo voluntate . Hoc enim etiam D. Thom. docet, citata Q. 16. de Mati a. 6. adas . ubi, quod Diabolus in sua aestimatione decipatur dicit , procedere Doeognitione pactica , vel affectiva , quod repetit ad II. . I I.
An Deνδε obtenebratus eirea supernaturatia ρIX. r. Ieo secundo . Cognitio de dILI vinis mysteriis non est tota liter abIata Daemonibus, valdh tamen
imminuta. Loquor autem de cognitione speculativa tantum , sicut cum quis per revelationem cognoscit secreta divinorum. Ita S. Ino. hoc a. r. qui priorem partem probat et eo seu ia --
tibus Angelir , veI per aliqua temporalia diurna virtutis emecta . Posteriorem eistiam partem ostendit et quia nee Uerisbum divinum intuentur, nec veram ac proprih diciam fidem habent. ut 1. a. q. s. a. 1. probatur. Proinde nec aliis quo supernaturali lumine ali strantur ἐν id e hque eorum cornmo de talibus mysterris supernaturalis est soli ni ex paria te obiecti. Nec ex pia affectione eeristo moti , sed ex evidentia synorum. eonvicii, vel nolentes, e redunt; fie, ut adhuc dubitent , querr do de mysterio Incarnationis peracto dirbitabant: Sa enam perfectὸ . ω per certitudinem eos novissens, t Christum esse Filitim Dei, Θ effectum passonis eius, nunquam Domanum xloria erucifigi proeu rasient. Ita D. Tho. hic ad 4.
nus, lib. o. de Civit. Dei, eap. a. a D. Thom. laudatus, ubi docet. Christum Diabolo modo minus, modλ magis, ut sibi placuit , innotuisse : Tantum tinquitλ
eir innotuiι , quant tim volu νι ' tantum autem τοItiit , quantum oportuit. Sed
302쪽
mundatur sed per quadam temporalia
gna prasentra , qua angelicis fens buse. tiam matignorum Dirituum potia ι, quam i rmatari bominiam possent esse conspicua . Denique quando ea paululum supprimenda iudieaυιι , ω ati quanto altitit Iatuiι, diabitavit de ilia Damonum princepst, eum Me tentavit, an Christus esset exploran cte. Ita S. Augustiniis. XI. Dico tertio . Cognitione per gratiam , quae est affectiva , Se inducens amorem Dei, totaliter privati sunt Daemones, sicut de charitate , Ita D. Tho m. hoe a. r. Est de fide, quae noSd Ocet, Daemones in aeternum dilecti ne Dei supernaturali super omnia fore privandos, de obuinatione sua , atque in Deum odio, ne aliqualem superna tuis ratem Dei amorem . etsi imperfectum,
sciit surgere solet in peccat ribus, con cip an , in ternum impediendos, ut suo loco dicemus.
De Poena an voluntate. . I. An Damones δει Obmnati is mati p
omnia voliantas ereata propter
Iibertatem aνbiινii potes pecti in bonum , ω in maltim . exrapta anima Ch υν pro ter Mnrouem Merbi , quae se est fixa in
Ono , ut ad ad malum non possit secti. Ex quo deducebat, Daemones, & damnatos ala quando fore convertendos . Noe errore notant Origenem, S. Ην ronymus, S. Ru Rustinus. S. Epiphanius, & alii. Qui clam eum purgare contendunt, de quo aliqua dicemus inis fra . Sed cujuscumque str Hae postio finis quit S. Doctor tollit veritatem beatituis dinis a fana νι angelir . cr hominibus s uia stabilitas sempiterna en de ratione
veν a beatitudinis , unde eis vita areνna nominat tir. Reprauat et ram auctora tali
tendor , bonost autem in vitam aternam ransferendos pνonuneiat. Hanc eandem origenis politionem reprobat S. Doctor, Q. I 6. de Malo a. s. Sed de hoc dicemus inserius , dum statuemus Daeis monum poenas sore aeternas. Modo firmiter secundum fidem catholicam teis nendum est , quod te voluntas bonorum Angelorum confirmata est in bono , de voluntas Daemonum obstinata est in mais
cato in Daemonum voluntate consecuta est
rum , qui peccaverunt poenatuit , nurulus a Deo consecutus est veniam ἰ quod
adeo verum est, ut oppositum reput tur erroneum. Insinuatur enim in Scriptura, . Petri, 1. v. 4. ub dicitur et SI enim Deus Angelas pereanιibus non peper σι ι , Da rudentibωs infern ν det actor, in tartarum tradit crueiandos oee. Ubi licet non ponatur signum distribi vun , iit dicatur: Omnibias angelia pereant bus non pepereri; revera tamen Iuxta D. Petri mentem illa indefinita aequiis valet universali, ut contingere solet in
propositionibus doctrinalibus . Et eo magis et quia cum stat tin subiunxit, Deisum tempore Diluvii non pepercisse Munis do , & tempore Abrahae non pepercise se civitatibus Sodomorum , de Gomor rha Orum , excepit Noe , & Lot. Eκ quo non ineptὲ colligitur, quod si S. Petrus intelligeret, aliquem ex Angelis pecis
cantibus consequutum ruisse vcniam , eis
um limi later excepisset. Hoe idem colligitur eκ Epis. Itida, v. 6. ubi Angeisli , qui non servaverunt suum princi .patum, dicuntur in iudicium magni diei vinculis aeternis sub ea ligine reser vat I. Et Apoe. 11. v. 7. & 8. de Dra cone ,& Angelorum ejus, qui eum Michaele praeliati fuerunt dieitur: Neque
Patres, qui varias tam rigoros iudici I congruentias assignant; quare Deinus eum hommbus locum poenitentiae dederit, illum Angelis peccantibus non concesserit. Quarum prima est: quia a substantiae pure spiritualeo , neque in
303쪽
283 suaesto IX. De poena Peccati Angelorum .
ternas habent passioaes , neque naturae fragilitatem , quae sint illis incitamenista ad peccandum , ut contingit in homine . Hanc tradit Damasc. lib. x. de Fide, e. 3. dicens ἔ Paenitentia porr3 Anis gelus ratione minim/ eapax es , quia necrorporeus es . Nam qu.a hὸma poeniarentiam eonsequutus set, id eorporis imbee illitati fueνit adferibendum . Eanis dem tradit Greg. Nyss. Itb 1. Da Phi-ι ophia, e. 4. N S. Greg. I. 4. Morati
IV. Secunda congruentia est e quod Angelus erat consti tutus in lanam o honoris extra beatificum statum ; S ideo
corruens suit penitus comminutus: homo
vero in humiliore positus natu, & ad generandi ossicium destinatus, non de tam alto sublimitatis fastigio lapsus est. S id ed non tam fractus, quin reparari potuerit. Ita quisquis tuerit Auctor
librorum de Mirabit. Saer. Seripi. olim S. Augustini nomen praeferentium, I. I.
V. Tertia congruentia assignatur rquia homo alio suggerente , nempe Daemone , & propria uxore corruit IAngelus ver h nullo incitante . sed sola
sua voluntate in superbiam elatus est. Nane tradit S. Greg. I. 4. Moral. c. 9. modo 3. dicens r Quia nimirtim Angeis Ius sua militia residit, bo ni nem veroaIiena prostravit is
UI. Quarta congruentia est: quoniam in Angelorum lapsu non tota an is
gelica periit natura; imo maior pars in bono perstitit, in eoque suit cons rismata et at primo homine peccante , tota humana natura, & species periit zPla. euit itaque Mnivesitatis Creatori, a is
que moderatori Deo, Mi quon ram non tois
sa multitudo Angelονωm DeMm deserenis G perierat , ea sua perierar , in perpetua perdεtrone νε mane νet. Ita S. August. lnEnebrid. e. 19. Hanc. aliasque conis
gruentlas affert D. Thomas, in h. dis.
VII. Quinta, quam amplectitur D.
Thonas, tum loco mox citat O. tum Ω. x6. de Malo a. s. tum hac 1. Pa g. ε4. a. h. sumitur ex conditione naturae angelicae , qt ae talis est ἔ ut ante
quam adhaereat bono, vel malo liberast ad utrumque e postquam verδ iam . adhaesit , immobiliter adhaereat: & sieboni Angeli semel adhaerentes iustitiae,
sunt in ea confirmati; mali vero peecantes, sui; in peccato obstinati. Ita docet D. Thom. laudatus.
probat Scotus, dicens, rationem ob quam Daemones non respuerunt, nec respiscere possunt, non esse eorum in sexibilitatem , vel immobilitatem voluntatis post electionem ; sed eam ori in ri praecise , & snt maliter e X denegatio ne divini auxilii nece IIaria ad res piscendum et qua sequutar prava aste elao voaluntatis eorum , qua unusquisque dammatorum immobiliter adhaeret fini perverso, quem unusquisque se legit in
ultimo instanti viae. Ita sententiam Scoti exponit Frassen , Tractis r. D/0.3. . . I. Ω. 3. Conelus. h. de Malisi DamonDm . Sententia tan eri D. I homae
a nobis tenenda est. Unde . I I. Rasso D. Thema pro Obstinatione
IX. T. Ico . Rad calis & prima ratio, O qua Daemones post peccatum
non respuerint, nec potuerint respiscere , est ir flexibilitas , di m n obuiistas voluntatis eorum in eo , quod semel perfecth, S deliberate e les e nia Dixi νaaleat ν ω prima rat 1 a s ouia non nego, denegationem auxilii ad resipiis scendum esse causani proximam , qua immobiliter pravo fini adhaeteat: sed quare Deus dere Eet anxilium ad retapii cenaum Angelo peccant , fle non de neget homini a dico , causam esse conis ditionem voluntatis angelicae, quae postquam semel elegit, vertibilis amplius non est , & natim attingit terminum suae viae, vel aeternae beatitudinis , vel aeternae miseriae . Concluso sic explicainta .
X. Probatur primo. Nulli ex Ange.
lis peccantibus Deus dedit avxalluma a resipiscendum , quia ex dictis nullus Angelorum a peccato resipuit; e go hoc ideo, quia volunta1 eorum non erat
304쪽
erat ea pax resipistentiae. 8e pro indo
immobiliter adhaeserat merato . Con. leq. probatur. Nam si voluntas Angeis lorum fuisset capax resipiscentiae , perint inuisset ad Providentiam misericordem
Dei, saltem aliquibus, auxilium ad reo si pilandum conserre , sicut illud consere
hominibus meca oribus ι ergo sicut ex quo nulli Angelorum in primo instan. ti denegavit Deus auxilium neeestar Ium ad non peccandum, arguimus supra .
hoc ideo fuisse, quia pro illo instanti
Pecare non poterant; ita ex quo nul Angelorum post peccatum coneessit auxilium ad res piscendum , arguemuFaeos resipiscere non potuisset quare obosi natio. Se immobilitas adhaesionis fini perverso non fuit effectus, ut putat sc tus, sed causa denegationis auxilii ad resipiscendum . XI. Probatur seeundb. expendendo
rationem D. Thomae. Sieui uoluntas
immobiliter adhaerens recto fini est tausa , & ratio firmitatis in bono et ita voviluntas immobiliter adhaerens sini per-yerso est causa , 3e ratio obstinationis in malo: sed voluntas Angeli talis co
ditionis est . ut immobiliter adhaereat
fini recto, seu perverso . quem semel perfecte aede liberate elegit; ergo haeceii causa .& radio Ate. Mai. traditur
in Bearas. 8e in damnatis et in illis emnim immobilis adhaesio summo bono est radiκ firmitatis eorum; in illis autem immobilis adhaesio fini perverso est radix eorum obit nationis in malo.
Minis vero a D. Thoma probatur α, Voluntas. quae ex sua natura talis eo ditionis est . ut in persecta,& delibe
rata electione finis perat regulari a iudicio intellectus prorsus immobili , adhaeret fini prorsus immobiliter , ficinconvertibiliter e sed voluntas Angeli
in persecta. & deliberata electione finis , petit regulari a iudicio intellectus prorsus immobili; ergo adiaret
εee. Mai. probis Tum quia: talis naturae est actus voluntatis, quale est iudieium
intellectus , quod sequitur tanquam regulam. Tum quia r in tantum variatur ellectio in voluntate. ut displicere ininei piat , quod ante pia euerat, Inquanotum variatur in intellectu iudicium rdum . vel cessante passione , vel habiis tu mutato, proponitur ut malum, quod prius proponebatur ut bonum . Min. vero se evincitur . vo Iunias Angelidum sibi plene. ae deliberate finem praestituit , regulatur 1 1i dicio com prehensivo finis, videlicet proponente
et obiectum cum omnibus ei reum stan
tiis, quibus vestiri potest; ergo tale
iudicium est prorsus immobile et in anis
tum enim variatur rudi tum in nobis. inquantum apparere incipit aliqua e riscum nantia In obiecto quς ante non appa rebat, nee considerabatur. Et hoc est quod dieit D. Tho. , hoe a.a. Quod Angettis apis
XII. Explico nagis. Quidquid ex
vi principiorum eomprehensive cogni
torum aeceptatur, vel recusatur , ininflexibiliter acceptatur, vel recusatur; quia eadem indivisibili tendentia a eisceptatur, vel deseritur , qua ipsa priniscipia r sed Angelus in deliberando de fine usus est principiis a se comprehensis, non solum pro appetenda pro pria excellentia , sed etiam PIo recu sanda divina regula , & lumine supeis mori; ergo inflexibiliter non solum. acceptavit pro fine suam excellentiam, sed de ipsam exesulionem divini luminis ; S se determinatus mansi in non admittendo illud, ut immobiliter taxus sit in malo, & in recusatione re medii . Unde ut Deus Diabolum eo
verteret , necesse inret, ut, vel in funaderet illi lumen clarum supernaturale vincens lotam comprehcntionem nat
305쪽
am Quaestio IX. De Pena Peccati Angelorum.
Talium principiorum ; vel quod de
stritendo modum eonnaturalem elus in coguoscendo, reduceret illum ad mo
dum cognoscendi , & statum , quo fuit in primo instanti suae creationis ἰ ut inde inciperet iterum de novo elige re , & deliberare de fine. XIII. Si dicas eum Scoto, & suis orationem hanc fundari in eo , quod Angelus attingat sine discursu, quod est
uisum . Deinde esto non esset in An gelo discursus secundum eausalitatem se si tamen discursus seeundum successi nem ἰ quia cognoscere potest unum post alium, & sie dari in eo mutatio coisgnitionum, quae possit mutare volu tatem . Nam mutatio cognitionis non tam dependet ex discursu causali, sed& successivo. quo diversa obiecta vel motiva successive manifestantur: ex di. versa autem manifestatione objecti mutatur voluntas , & sie potest novo modo obiecta considerare , & ab eo, quod voluit semel, resilire . Ita Daemones modo Christi mortem procurabant, m .do ab ea retrahebant ; unde variat
XIV. Praeterea r Potest Angelus uti aliqua specie , vel principio solum in- adaequate , & modo ut repraesentat hoc,& non illud ; ergo potest uti aliquo principio ad cognoscendam unam ve-Titatem , & unum motivum , & possinea aliud, & si e variari in Angelo e gnitio .: XV. Non obstant tamen hare. Non Primum ἱ quia Angelum sine discursu intelligere non solum in naturalibus, sed & in supernaturalibiis, iam supe-xius ostendimus. Quo suppo filo. & probato , cum eadem immobilitate ex pariste actus seratur in cones usionem , ae in Principium , aeque immobiliter adhaeis Tet utrique r& quidem necessario, non quoad exercitium, sed quoad speei fi Callonem , ut non possit divertere ad oppositum , tam in cognoscendo, quam in eligendo a XVI. Neque obstat, quod secundo adinditur. Nam est, admittamus in Angeis gelo discursum secundum sueeessionem. nempe quod cognostat unum post aliud; neSamus tamen, hoc conducere ad Ie-
tractationem eius, quod semel delibe
rate elegit. Quia ad retractationem non conseri quidquam successio , aut di versitas cognitionum diversa obsect attingentium; sed solum conducit no va,& diversa eugnitio circa idem ob rectum, quod melius, & diverso in o. do apparet nunc , quam ante et quod λ. tum potest contingere , quando novo lumine illustratur, aut aliquid .novum squod de illo latebat , nunc apparet. Si
enim tale obiectum novo modo nOIL conlideratur . sed id, quod per cognitionem succedentem cognostitur est diis verium, nihil omnino eonducit ad mi tandum dictamen circa prius obieeium. Circa autem id , quod semel resolui De Angelus elegit, non poteli et reupraesentari aliquid , quod eius variet Iudicium . aut saltem eonnaturaliter hoc fieri nequit. Tum generali ratione: nam si homo cordatus, & prudens non proocedit ad ultimam resolutionem in magno negotio , nisi attentis , & bene per pensis omnibus motivis, & circumlian tiis; quanto magis Angelus hoc modo processit in deliberando de suo ultimo fine λ Tum ratione speciali. Nam An gelus eum deliberavit de suo ultimo fine peccando, eodem indivisibili actu consideravit excellentiam propriam comprebentiva , & plena cognitione H suis principiis, S reensavit, seu exclumst a se lupernaturale lumen , nolens per illud dirigi, sed in sua naturali eX cellentia remanere ἔ fic ipsa ex elusio divini luminis fuit una ex conelusonibus ad quam se determinavit et unde excluse iam omni remedio ad suam conversonem i ad eum modum , quo peccantes in Spiritum Sanctum, ex ipso genere , & obiecto pecea a se opponunt gratiae Spiritus S ncti . Unde si talea dum aliquando sanantur, quasi . mira eulose sanantur, ut dolet D. Th. E. R. a 24. a. 3. multo magis non nisi vero miraculo sanaretur Daemon , qui Dein dum ex parte obiecti, sed ex parte ainctus, post plenam omnium considera tionem noluit considerare divinam reripulam , S a se Spiritum Sanctum pleisna deliberatione exclusit. Quod autem dicitur de Diabolo, qui modo Christi
306쪽
mortem proeurabat, modθ ab ea reis trahere conabatur ἔ scut , & alia exis empla , quae ex Sacra Scriptura asteristi pollunt , quibus apparet, Angelos
mutatis voluntatem , non sunt ad rem.
Sunt en is de rebus, de quibus Angeli habebant solum notitiam dubiam , &eoniecturalem , non vero teriam , perinstelam. Et comprehensivam, de qua in praesenti loquimur. Diabolus enim. cum non certo sciret, quod Christus effetverus Filius Dei, sed solum ex aliquibus signis conlectaret, potuit modo e ius mortem velle, modo nolle et sicut e in alias casibus, in quibus non erat ante explorata Dei voluntas ι hac prustea cognita , potuerunt Angeli voluntatem mutare, ut legitur Danielis r. tibi Angelus Custos Persarum , qui amae repugnabat Angelo Custodi Israeliis
earum pro eorum liberatione, audita per Archangelum Michaelem contraria .Del voluntate, mutavit iententiam. At nos loquimur de eo, quod Ang lus certo firmiter, & eomplete statuit, Bd elegit, maxime circa ultimum finem: hoc enim dicimus retractare non pnisse.
X Ull. Huic non obstat . quod tertio dicitur. Εκ quo enim Angelus possit inadaequale solum uti specie , vel Dr in incipio , sequitur quidem ι posse dari in
.Angelo successionem cognationum; non autem , quod a ι cognitione semel sabi iata , fit electione vi. illius is Ela , possit reis silire et quia semper supponitur facta cum . plena , & comprehentiva adverteniaria objecti , & omnium et rcum nant larum , qualem seponimus habuisse Αngelos dum pectarunt. .XUIII. Sed dices primo. Conflat, omnes Angelos, cui peccaverunt, mutasse priorem voluntatem, quam in primo instanti habuerunt, de bona sciis licet in Perversam ἔ ergo etiam postea mutare potuerunt de perversa in bo
. XIX. Dices seeundo. Diabolus e periendo Moenam damnationis , quam patitur , vidensque se factsin ereaturae, nempe igni. subiectum , iudicat modo, non esse sibi tonveniens appetere suam beatitudinem , Ec recillare divinum i
mens ergo modΔ mutavit iuditium
&e.& proinde etiam voluntatem . XX. Respondeo ad primum , ne consequ. Non enim bene arguitur a prima voluntate , quam habuit in primo instanti, ad quam non se movebat , sed movebatur spe ei aliter a Deo, ut ostensum est , ad secundam voluntatem ;quam in secundot instanti sese determi. nans, & qua fi sui iuris, ex plina deliis beratisne hahuit. Esto enim etiam tune comprehenfive attingeret principia , &formaret rudicium practice certum; irulud tamen non formabat , ut motus 1 propria voluntate . sed a Deor ideoque non erat sufficiens acl electionem perseis Oh liberam , hoe est libertate tam exiseret iii, quam speeificationis r nee pleis ne operabatur secundum suam naturam, quomodo operatus est in se eundo inflanisti . quo a se movebatur plene ad eligenis cum . Quare ex electione facta in secundo instanti sectita est immutabilitas in obiecto electo , non ex electione facta in primo. Unde D. Tho m. hoe a. a. caut Edixit: Si consideretur ante adhino uenias deliberatam , εe resolutoriam in potes
iter adbaret ἱ quia non potest amplius formare judicium practicum de oppo.
XXI. Ad id, quod seeundd dieitur,
dist. ant. iudicat speculati vh , conc. anto prisctich, nego ant. Si ideo nequie in eo nasci voluntas detestat va eulpucommissae . Sentit erEo poenam , Ac eam nollet ; at non sentie eulpam , quasi eam refugiat. Unde D. Thom. Q. 36. de Malo a. s. ad 4. Diabolus linquit non potes in se proprio Ioquendo eulpam sentire: Na Diιιμι. quod apprebendat, or refugiat , quast malum evita 'timis
tionem libeνi a litrii . Et hoe fateri deis bent etiam Scotistae s alias dicere cois gerentur , Daemones voluntatem muta. re, de a peccato ad Deum converti et quod tamen negare debent cum D. Thoma et lato in fine Corp. d icero, quod Daemones post peccatum. Quam via i diveris eluam per liberum arbi. o x trium,
307쪽
α a Quaestio m. De Poena Preeati angelirum .
erium, in omniaua stamen pereant; quia dat comprehensive cirea naturalia, non in omni eoνω- electrone permaneι viais tamen circa iupernaturalia , quae imprima electionis ipsorum . perfecte solum cognovit, nempe per fi .
Ex quibus insertule AngeIum peeis demi sed peccatum Angeli fuit circa cando , esto manserit liber circa hoc, si pernaturalia; ergo eum non redidIevel illud malum , amisisse tamen liberis Inllexibilem eatem circa bonum. Et hoe ex condi. XXV. Quarto. Si 'eonfirmatio i tione suae naturς , quae petit immo is malo est ex conditione naturae Angeli. later adhaerere fini, quem ex plenaia idem dicendum erit de confirmatione
deliberatione semel elegit. Unde D. Th. in bono , cui semel adhaesit; ergo per
in t 6. de Malo. a. s. ad 4. a iit Imm severantia in bono, vel non erit ex grae ιιιι ter permanere an maIo non eonvenir stia Del , vel non erit gratis distincta Diabolo ex tina eausa , sed ex dωM . 1 gratin primae electio rus t eum t Nam esse m malo convenit ei ex propria inen perseverantia fit specialiaimui voluntata et sed immobaliteν embarere ei, domum , a quod Dolunta3 vplicatur , renuenis XXVI. Respondetur ad singula. Ad si ex propria natuνa. amvis vera primum ἔ esse inemendabilem non disin hoc statu posio sit impossibile ei cere quidem persectionem, sed eam
converti aa Deum a attamen e Stear eis supponere, quia supponia modum ap- Mius ιeneιαν non pereare , non quidem Prehendendi res sitie uiscursu, de eo miseonsiderato prasenι, nasti , sed eo F dera. Prehendendi ; ex quo oritur firma , Δενα ebrietviis volunιaνia ea a, Deis is immobilis adhaesio fini siemel electo . dum suam amputatur ei ias Mid ad eκia inare ite ut immobiliter a ahae rete λαια δ ιιa etram potest isseιι igi , quod Dι- RO , formaliter summa perfectio , S seres tenetur eou emi ad Deum, quam lic las est tam in se , quam in sua r via Me sit ei imposito, foeundum praω dice . ita immobaliter adhaerere malo, sentem statum, qaera in Moe satiam in eno in is imperfectio, & miseria sis, via..tarra eausa devenit. Ita S. Th. sis in sua tamen radiae perseelio est s li- 44 de Mais a. s. r. cet peccando ea Diabo his abusus sit, de voluntaνie se in miseriam deiecer II
s. III. XXVII. Ad secundum, respondeo
hoc argumentum sibi proponere D.ThoaMI-οιων aliqua contra Dina. sas 24ωδε κινDare, a. 1 o. i. au 4. cui sic respondet. Ad 34. dicendu- , quod
Inu . Esse immutabilem , facta electio. ciea ιιberi arbιtrii usis ramaaeret , fedue, vel convenis Angelo ratione peris νιν per flum aliquid a ιιών , se νιaeest sectionis, vel ratione imperfectionis et mnitio quadam Iabisse actiιν ii eum A.eis non Fatione persectionis , quiae ctra perverse, qua ei quodammoda .a uratis immobilem in malo , & inemendabia Gui1ur. Eι en hoe meee Mem habet,lem , non est pexsecti , imo summae. μαν ω Mia , qua 'ut Itbeνs M, eris imperfectio , & miseriar non ratione naturalia. Induit ergo Angelus, post impersectionis; alias homani , qui est electionem , novam da positionem , ο imperistior Angelo. hoe deberet eo n. novum flatum , quo obiectum de s
venire. quod tamen est falsum . Indifferens non respicit amplius cum
XXIII. Secundo . Liberum arbitrium indifferentia , sed eum determinatione angeli nihil amisit, posita. electmne,quod quot de damnatis omnes dicere te.
ante habuit, nisi, etiam aequisivit de neu tura
novo, quod antea non haberet; ergo NAVIII. Ad tertium sti eo a quod evinsevi ameλ habeba ubertatem ad bois Angeius peccaverit et rca finem superis num , sic etiam pos . naturalem, recusando illum, vel ordia XXIV. Temo. Esta Angrius prac . nem ad illum, ex inordinata adhaesione ad
308쪽
ad finem naturalem , & suam excellenistiam naturalem ἰ eadem comprehensio- , qua suam excellentiam naturalem elegit, motus est ad recusandum finem supernaturalem , & claudendum oculos, ne illum modo affectivo eκ modo salintein operandi videret . iniare quidquid sit, an principia supernaturalia
comprehendat Angelus, potuit tamen ex Pr,ncipiis naturalibus comprehensis ad ea recusanda moveri, fic contrahe is re in iis recusandis immobilitatem.
Vide D. Thom. Q. re. de m 'o a F. inferius reserendum , nu. 3r. XXIX. Ad quartum . nego consequa Perse verant ut enim in hono in sanct HAngelis specialissima gratia fuit, & d si incia 1 prima omnibus in primo In stant, concelsa s qua detiit uti fuerum , qua in secundo instanti a fine superna- urali, ad quem in pruno conuella suerant , oculos averterunt. - uero qui per gratiam 1 e terunt ita bono firmati sint, ne immobiliter ei adheserint; hoc suae, quia cum gratia se accomm G1 modo connaturali operandi , qui in Angelis et . ut post pristiam libe. Iam , α plenam electionem in bono ianis mob, istentur; ideo per gratiam fuerunt a bono firmati a sicut ab opposito, en
eo uin naturali condirione ortum M t,
ut malis pro semper subtraheretur gratia , & firmarentur in malo; quia itatim facta prima electione, finitur via Angelorum , sue in bono . si ve in malo. X. Η ine concludo praesentem assertionem, , afferendo aliam raetionem,
qua uritur D. Thomasia In a. DN 7. q. - a. M. in andocumque aliquis deis venis ad terminum viae, non potest din
ecti ab eo fine , tu, adhaelit, tive lithonus , sive malus et sed sicut finis viae his minis est mors sua , ita finis viae An- et L est terminus eledronis suae, qua b no adhaesit , ve, maJo, e go scut homines Post mortem irν bono confirmam ust, e in malo, ita & Angeii post
lonve sonem vel aversione misi a discum
Tit S. Doct. qui statim subdit; Datur
ne in divina pervem ινε potuit. Ex his conficitur ratio alia. Nam Angeli sunt similes Deo , quantum patitur creaturae
conditio a sed uoluntas Dei, postquam aliquid semel deerevit, est prorsus im mutabilis; quia cognovit Omnes ratio nes , quas habere poterat decernendis ergo ii militer cum Angeli penetrave. rint in secundo instanti omnes rationes. quas habere poterant, suam formandi
plenam electionem , nec ulla eis nova ratio potuerit occurrere ad eligendum, quam tunc non cognoverint; postquam semel elegerunt, in sua electione immo biles permanserunt. Quapropter si eum plena eo Anxtione quod debebant ad hae rere Deo ut ultimo fini, ex malma suae voluntatis, & pravo dictamineis practico elegerunt potius suo bono pro Prio adhaerere . recusantes Deum pro ulti ino fine , in hae eieci lane plavLperati iere debuer es XXXI. Claudant omnia rite verba S. Thomae, tε. da Malo saepe citato in corp. ubi postquam docuit . quod sicut angelicus intellecius Immobi
309쪽
αρ Quaesio IX. De Poena Peccari Angelorum.
XXXII. Ex dictis insertur primor
statim post primam plenam electionem, completam fuilla viam Angelorum , &qui fleterunt sui IIe beatos , qui vero Peccarunt, damnatos. Imo etsi , Deo sic volente , diutius via Angelorum suta ad centum annos, durasset ἔ adisue post primam electionem sitissent imis mobiles . sive in bono, i sive in malo, immobilitate tamen nondum consumis
XXXIII. Insertur seeundor obstinaistionem in hominibus damnatis ess quoque petendam non solum ex subistractione divinae gratiae, sed ex in intrinseca eortim inflexibilitate in malo. Unde D. Thom. Q. 14. de Ver t. a. I a Anima inquit separata angelo a in
formatur , Er quantum ad modum inisgeltigendi , ω xantaem ad indrva altis staιem appetitων, qua eoant eausa obmis nationis in Angelo peerante. Unde per eandem rationem in anima set rata ob
sinatio erit . Et quia post resurrectioianem corpus sequetur conditionem an iis nae, dicit , quod tune eadem obstinaιi
XXXIV. Insertur tertio : Et si Daeis mones aliquod opus ex sua specie honum sacerent, in eo tamen peccant; quia semper eis prava intentione vitta istum . Quare D. Tho m. in 16. de Maisio a. s. ait: Eι ideo quamvis daversata
eluant per Lberum arbitrium , in omni . Eu amen peeranι ι ti a in omni eorum electione permane 1 vra pνima electionisisIον um . Et quidem si status beatorum non est capax alicuius peccati, neque flatus damnatorum erat capax alicuius boni moralis a quia scut illi sunt conis summate in bono firmati; ita isti tria malo. Et sicut illi ratione gloriae, qua felices sunt , nunquam cessant ab amo is re Dei. & ex ipso omnia faciunt; fieis i ratione poenarum , qui bis S conti- nub torquentur, nunquam cessant ab odio Dei . & ex eo ad omnia , quκ fa
. IU. An DOIον sit in Damonibus ν . . . XXXV. Λ Ltera poena, quam in vo
o luntate Daeniones cO traxerunt peccando , est dolor . Qui
tamen dolor accipi potest , ut est passo appetitus sensitivi , & ut est simplexactus voluntat s.
Dieit D. Thomas, hac φ. 64. a. 3. quod dolor , ut est passio appetitus sen sitivi, in Daemonibus esse non potest δquia cum fiat naturae pure intellectuarilis, huius appetitus expertes sunt, cum organo corporali ut alligatus: dolor vero, ut est simplex voluntatis aetus, in eis est. Et probat. Quia dolor hoc modo nihil aliuo est . quam Nn furvo Iuntatis ad νd quos ea . Dei non est ;seu renisus voluntatis. Dii stra aliquid, quod habet, a se removere cupientis ἔvel frustra molientis aliquid acquire. re , quod non hahet et sed Daemones multa vellent non esse, , quae sunt. seu non habere, quae habent, & esse . quae non sunt, seu habere , quae non habent a velent enim, cum sint invidi, damnari eos, qui salvantur ἔ vellent se a non detineri igne, nee puniri; vel lent liberari a poenis, non expelli a corporibus humanis: quia superbi vel lent omnibus praeesse . ab omnibus a dorari, quae omnia frustra volunt; erisgo &c.
XXXVI, An vero dolor ita impleriat voluntatem Daemonum . ut nullun an ea relinquat gaudio locum . Contro. vertitur Inter Doctores. Videri potest, vero gaudio eos perfundi, tum hominem tentatione vincunt, cum damna. tur , cum et aliquid malum inserunt phoc enim consequuntur id , quod maxime desiderabant; ad impletionem au tem desiderii consequitur gaudium ia eunde scut Angeli in eoelo gaudent suis per peccatoris cor, versione; sic Daemo. tres gaudeant super hominis lapsu . de damnatione in Quibus favere videtur
S. Auκustinus, i. a. de Genesi contra Manich. c. I , dicens: Diabolus pote fratem habet in eos, qua Dei pνacepta
310쪽
ι astate titatuν. Cui adhaerere etiam cenissent aliqui D. Thomam. qui hoe a. 3. ad x. prae laudato Angustini textu lapis posito , dieit et Gaudium, o dolor de reum funt oppinta , non autem de di. versia . Unde nihiι probibet, unum simu dolere de uno , Θ gaudere de alio , cr
cytis a quia non solum in diversia , sed egiam in aena ω eadem re po est esse alia uid, quod πιιumουν, ω aliquid, quod
XXXVII. Alii tamen tensent , in Daemonibus verum gaudium esse nolia posse. Ha summus dolor non admitistit secum aliquod verum gaudium , e tiam de alio obiecto distincto et unde , qui vehementi dolore crueiatur, & ex. cessu a conficitur moestitia , de nulla Te gaudet ae delectatur et sed Daemones summo dolore crueiantur , ae in summa positi sunt moestitia , quae nullo m .do remitti , aut mitigari potet , imo essen Dalis eorum miseria semper in v 1. Mala manet; ergo &e. Quod si maximum miraculum sitit, quod Chri lius si is mul frueretur visione Dei, fle dolores pateretur; miraculum esset ponere in Darmonibus eum lamma tristitia, & mi. seria, aliquod verum gaudium, quod non est d,cendum. XXXV II. Conciliari tamen posse crederem has duas opiniones dicendo. gaudium, quod in Daemonibus ex μra indiciis constargit, non esse verum , sed phantasti cum ι seu revera Daemones no
gaudere , sed gavisuros fore de pratis istis , nisi summo dolore impedirentur ;quod est admittere eausam suffieientem
gaudit, non gaudium . Prior modus e ruitur ex D. Thoma. ln4. DR. 4 . R. a. 1. Massiune. r. ad. 4. libi de da.
mnatis dicens , quod habent aliquod gaudium, dum impletur hoe, quod deinfiderant, fient fle Daemoues . dum homines ad peccata pertrahunt 3 expresisse dicit , hoe gaudium non verum esse, sed phantastieum; quia eorum psena es.sentialis per hoc non minuitur , sed prutius accidentalis erescit ex multitudiisne damnatorum ι se ut ex multitudine beatorum crescit gaudium accidentale
bonorum Angelarum, ut indicat Same e Tho. in 1. Din. 7. q. t. o. 2. ad. s. Secundus autem modus eone it Iandi ex
eodem D. Tho. in η. Sent. Ioco citat deducitur, ubi ait , Daemones aliquo modo gaudere de malis nos ris , si eue ni Angeli de iisdem compati dicuntur . Certum est autem, bonos Ange. los, nee compassionis , nee doloris formalis ea paces esse , cum id eorum status non permittat ir sed sui a malum nostrum , cum contrarium si eorum de siderio, natum est excitare in eis compassionem , & dolorem , quamvis de facto in eis non excitet . Ita in Dat monibus malum nostrum cum impleat eorum desiderium , natum est, n e Saliquod gaudium causare , esto de fa et
ob eorum infelicem conditionem no causet; quod est admittere in eis causam gaudii, non effectum. Sed haec suseficiant.
. I. An in Inferno ID Ignis corporeur
eus poenalis esset, negavit anno ix 4. Almaricus natione Gallus , patria Carnotensis . Parisiensis Doctor , Philippo
Barbarossae filio imperante , de Innoce tio IlI. Romano Ponti fiee; qui Conse qtienter etiam nullum Paradisum esse ac ntendebat, dicens : quod , qui in se Dei cOysitionem haberet. illum habere quoque in se Paradisum . qui conistra peccatum Nortale haberet , inferis num habere in se, non aliter, quam dentem pum dum in ore. Errorem istum in Cone illo Latera. nensi IU. eum aliis eiusde in Almaria ei blasphemiis damnatum, anno 14 φ. exeitavit quidam Hermaniis Risuith E