Pharetra divini amoris libri 3. Antonius Malvasius

51쪽

IO α Porro si indignum prorsus est amori et desiderio Summi boni terrenae alicujus rei amorem et desiderium iungere; quid rem te renam Summo bono praeserre P Quibus verbis

laeditatem tantam exprimes, quas inVenies poenas quae tantum nefas persequantur Θ α TYR αHorresco tantum facinus α JO α Praecludamus ergo vias in tale barathrum ducere aptas. Sunt hae Appetitus nostri. Hos contineamus in ossicio per Abnegationem nostri si ad Persectionis apicem pervenire velimus. Moysem jussit Deus Exod. I9. in verticem montis adscendere, sic tamen ut non solum solus relictis filiis Israel adscenderet, sed nec etiam iumenta ad montis illius conspectum accedere pateretur . Quid autem his jumentis nisi Appetitus nostri indicantur P Utinam et effcere possemus ut Appetitus lite nostri ne adspicerent quidem Persectionis quem sumus adscensust montem . Sed et Genes. s. legimus quod cum vellet Iacob in monte Bethel altare Domino aedificare in quo sacrificium offerret, omnibus qui cum eo erant praecepit ut abiicerent Deos alienos , ut se purificarent, ut vestes mutarent. Edocemur

hinc quod quisquis Persectionis montem vult adscendere, hic in corde suo altare, ubi amo-

. ris

52쪽

AR. DIU. ΑMo R. 3 eis sacrificium immoletur, erigere debet, quod ut peragat necesse omnino est , ut alienos Deos scilicet desideria , amoresque creatarum rerum deponat; purificet se; poenitentia salutari omnes maculas quas amores illi invexero eluendo, et tum vestes sibi mutari sentiet; quandoquidem ipse Deus veteres corruptas animae intelligentias in novas convertet. In locum amoris et cupiditatis illius, qua in terrenas resserebatur, novum eumque sanctum, et purum coelestium amorem inseret , ut vetere in se extincto Adamo, in novum se translatum minem suspiciat ille et gaudeat.

Audia quanta putas hom&ἱ eontlagere quanda Ereptus atris fluctibus Se utare ineolumem l sibi tune nasei ille videtur, Primumque Lee perfrui. uberiora manent hominem sed gaudia quando . A morte Dera eriminum CHunc re eam Domini pietas, O robore duliis Enuisit silum eratiae . Tunc nasei hune Lees; tune se primordia lucis

Haurire vere concinast. E

53쪽

LIBER L

UR α Sentisne haec quo tendant ρ Humanasn divina vertentur Θ Haeccine tanta homo ΘΗ.eccine praecepisse Deum quae nullo modo fieri posse videntur Θ Tu hominem homine exuis. Novum novi generis animal inducis, quod tu ipse nescies spiritibus ne an corporeis

substantiis esset accensendum.

Aso decus vatum quἱ tam felieiter unus In notta mutatas cecinisti corpora formas . Huic metamorphosim similem Si forte. dedisses, Μ.conium super heroa, O super ire Maronem Iure tuum ingenium cuncti caneremus ; at ista Non tibi Das animi, quia fabula nulla licere Credidit hoe tantum sibi, nec satis apta futuent Verba Arti quius ornari potuisset honeste Prodigium tantum quod nullum crederet ae m. PFG

54쪽

PROSA XIX.

IO α: Ha e quae fieri non posse videntur, 1acilia, suavia, et amoena vis gratiae essiciet. Accommodabit illa pedibus tuis alas, et volabis ut Columba ; transgredieris murum , et ad summum montis verticem evades , modo ne te deseras , et magna conari paratus sis α T YR. Istud ago; saltem cupio , et exopto α JO αInstrue animum tuum instar altaris in quo Domino sacrificium osteras . Memineris tamen praecepisse Dominum Exod. 27. ut altare su per quo sibi immolandum edixerat, esset imtrinsecus vacuum . Proprius , et non alienus ignis in eo perpetuo asservaretur . An putas mysterio ista vacare ρ Quid intrinseca illa altaris vacuitas , nisi terrenorum omnium vacuum appetitum indicat P Quid proprius ignis, nisi divini amoris puram 1lammam 8 An oblitus es, quod paulo ante commemoravi , improvisa morte percussos Leυit. 2o. Aaronis

filios Nadab et Abiud . quia proprio igni ausi isunt alienum miscere Quid hoc nisi flammam omnem quae ex puro non egrediatur amore longe ab hoc altari eliminandam N TYR die Vacuum omnibus huius terrae deliciis er bonis animum i O maxime duram sententia mi Numquam vidi concertationem iniquius comparatam.

55쪽

O LABERI. Perdissicilis, dura, et saeva est virtus; implacabiles serit cum voluptate inimicitias . Haec incredibiliter allicit, suavissime attrahit. Ecquis obsistet

METRUM XX.

' D mihi eur pugnae sis eum virtute voluptas 'Si bellis aliquis denique sinis erit PHaec negaz filia inquit : Dult haec, ast illa remsae; Disersasque ineunt disraelata vias. me stat si illa radit; eadis hie sed si illa resurgit, Nec possunt uno Divere juncta loco. Illa quidem pugnant; incerta est alea ' sed nos Vincimur , O certis tradimur inde malis.

Duleia eoneordes foedera paeis habent. consilium tenet unum ambas, eademque voluntas;

56쪽

PROSA XX.

A. D veram voluptatem te duco . Iustus et

planus ab illa vacuitate ad hanc gradus. Etenim illa vacuitas omnium affuentiam gaudiorum importat; Voluptate tanta persundit qua maior excogitari nequeat . Haec discumberesacit in mensa Patris coelestis : filiorum cibo recreat; famem extinguit; satietatem inducit. Splendida in Evangelio mentio est panis fili rum quem non esse proiiciendum canibus Christus dixit. At quinam hi canea sunt' scilicet

qui appetitus suos volunt creatis rebus alere . Quid enim sunt omnia creata bona, nisi mIcaede mensa illa cadentes Θ Hae tamen. non satiant, imo famem acuunt; et id innuit Rabmus dicens: Famem parientur ut canes . eriareuibunt eivisarem. Si vero non fuerinν smpurati murmurabunt sta Τ- α Satis explo. ratum est , et usus ipse liquido demonstrat

quod substantia huius Μundi non satiat.

57쪽

Non taliae rimnati huius suctantia Mundi , Sed magis exaeuit perfri facta famem .

Deciperis quicumque putas gaudere repertis, Delieiis Terre , Dei bona vera sequi. rentes. fauces ; jejunaque membra relinquent. . Infelix miseris destituere modis .

IO αα-Sed et Appetitus qui in eam seruntur

Immane quantum Animae ineommodant. Eam in primis mirifice defatigant, defessam susque deque agunt, nec tamen eo quo vult sinunt illam pervenire ; nec mirum , haurire enim aquam ex cisternis dissipatis nititur illa ; jure ergo in se experitur illud Isaiae: Lassus adhuc sitit, et anima ejus vacua est. Urgent siquidem post tot exantlatos labores eadem sitis et fames miserum hominem ; hunc similem dices aegroto ardentibus febribus aestuanti , qui nisi sebribus recedentibus nunquam bene habebit; quem cibus, potusque magis graVant, et tor-

58쪽

PH AR. DI V. AMOR. φ g A ur, aestuabit , et omnis dolor irruet super eum. Cogita si requiem sic positus invenire possit, si pacem possit ille sperare. Cor impii sicut mare fervens quod quiescere non potest Isai. 37. Et quo magis voluptatibus illis inhiat, easque persequitur, eo acriori urgetur fame; quandoquidem nihil exinde recepit , similis famelico illi qui ut comedat os aperit , at ebbo frustratus, ventum que recipiens, magis arescit saevioremque reddit famem . Et de hoc loquitur Jerentias Cap. 2. In desiderio Animae suae attraxit ventum amoris sui . Et paulo infra significare volens ariditatem in qua huiusmodi anima tabescit, eam sic admonet; Probibe pedem tuum a nuditate, et guttur tuum a siti. Retrahat scilicet Appetitum suum a saeculi illecebris.

METRUM XXII.

JERidani prope stagna Iaees data praeda dolorὶ

Noctes diesque Tantabe. Te sitis urit atrox, divexat O ardor essendi; Nec aeeipis quod expetis. Lympha rigat vultus misere sitientis O ora, Collumque lambens abluit. Stant epulae circum instructae praeditate luxu, Famemque vexant acrius. Non

59쪽

44 LIBERI.

Non datur ae gustare epulas, non dulelier undas Arente fauce Sumere. mpha fugit, futiunt epulae si tangere morsu Has ille fervens nititur . Dum vocat ore undas , inelusis dentibus urum Deceptus haurit pulverem; Alligat atque famem stomacho , fugientia ea o

Delieiosi hominis Disa hie apparet ἰmago Qualis sis ille hic cernitur . ,

PROSA XXII.

TYR ae optima praeceptio ι ea mihi per

60쪽

Quid memorata imponet Abneratis, O

. c. moes erae debeat. '

IO α Evangelicae Abnegationis de qua Serm

nem instituere coepimus latissima provincia est, immensumque imperion. Ea quicquid carniti sanguini placiturum irrepit , exhorret constanter , avertit & lonse arcet & sugat, naturamque nostram ex primaeva labe in terrenorum amorem pronam sic corrigendam, reso mandamque suscipit, ut non videatur illa imseliei per Adam ad nos successione transmisia, sed caelitus delapsa; tantus eam e ducarum rerum contemptus incessit, tantus divinorum a dor inflammat. Et quid aliud agimus cum a Voluptate h. e. corpore, eum a re familiari quae est ministra & famula corporis . cum ab omni negotio animum sevocamus, quid imquam tunc agimus nisi animum ad seipsum advocamus, secum esse cogimus , maximeque a corpore abducimus P secernere autem a co Pore animum nec quidquam aliud est, nisi eum ad coelestia transferre. Hoc & dum eri

mus in terris erit illi coelesti vitae simile, M