장음표시 사용
111쪽
nam immaculatam semper. fuisse iuxta iurisallibilania Saluatoris Domini promissionem fatendum est. Quod autem Beati Lucae Euangelistae auetoritas nuper commemorata, siue Christi Domini promissio Petro praestita , de Ecclesia Catholica Romana quatenus ab alijs Ecclesijs distinguitur . intelligenda sit,
Cyrillus, Chrysostomus Hieronymus, Bernardus Amselmus, Albertus Magnus, Thomas Aquinas, d alij, prete etiam Leonem I. Agathonem, summos Pon tifices, uno id consensu arfirmant quorum verba breuitatis causa silentio praetermittenda censeo. ri Ex ea Itaque Christi promission Petro praestita ci
conuerj, confirma fratres tuos dii in Petro, ait F. Gre Graiva gorius Nunnius , Deculiariter sese nobis offerunt con- M.
sideranda, quorum alterum ad priua*am hominis perat , I
stnam, alterum vero ad communem Ecclesiae utilita νης, diem pertinet, Quod enim Petrus Christum negaue sit: hominis, quod autem conuersus , confirma aerit fratres, Ecelesiae erata illud proprium , hoc autem commune ita etiam quod fides, quam Petrus peculiariis ter habebati sit interius seruata, hoc eici tabulum fuit quod autem sinceram fratribus fidem, ne Ecclesia in iudicio deficeret unquam, praebuerit Ecclesia priuilengium fuit. Ego inquit Christus' rogaui prolue seire λην non deficias Meritu Ecce Petri fidei firmitudinent concessam a sed in quem finem 3 in Ecclesiae profecto utilitatem ij verbis indicatam : Et catiquando cinuem , coa ma fratres tuos . Haec ex Nunnio, qui piutita ibidem in eamdem prosequitur sententiam Iudicium itaque Romani pontificis aut Ecclesia in ijs, quae ad fidem pertinent, nec fallere nec falli potest. Quoniam vero huic veritati nonnulla Summorum Pontificur facta refragari videntur, ea explicare necesse est, ut huiustaeneria scrupulus G. animo eorum, qui nodum
112쪽
1 oo De Canoni tione Sanctorum
ut orbuerbi dici solet , in scirpo quaerunt , penitus
D Giholira ncclesia insessibiliιaie, siue infassibili certitudine
in Canom ιιone Sanctorum cap Vosunt Romanorum Pontificum exempla , quae Catholicae Ecclesiae infallibili certitudini aduersari videntur . Horum unum ad Stephanum VII. quem di- -- cunt VI. ad Ioannem VIII quem dicunt IX. alterum vero ad Nicolaum III. Ioa nem XXII pertinent. mubitationis secunda me rum I. - od ad primum pertinet exemplum. Formosus, ct mrti ut Scriptores prodiderunt , dum esset Cardina-
τί ' iis, WEpiseopus Portuensis, omni Ecclesiastica digni-
tate priuatus , laicalibusq indumentis indutus , se abae ' Vrbe discedentem , numquam nec Romam , nec ad Episcopatum rediturum iure iurando affirmauit. Hunc deinde contra iura sacramenti, ad Urbem redeuntem, necnon ad Episcopatum restitutum M aliquot post annis ad Pontificiam dignitarem assumptum , ob iuramentum praestitum , verum Papam non fuisse cre-- Ax dens Stephanus huius nominis VII omnia eius ge-1- ω sta irrita fuisse declarauit Ioannes vero X dictum Turra Formosum verum suum Papam credens, Stephani res
zΣ gestas improbauit, α Formosi acta in Concilio Ra
uennae restituit. Dubitationis declaratio, o statis.
THeologi Canonistae omnes in ijs, quae sunt Gde , Papam siue Ecclesiam Catholicam errari nullo
113쪽
nullo modo posse iuxta Saluatoris Domini promissum sis. D. Omnino amrmant; si autem Ecclesiam, siue Papam in 'ρ errare unquam contingat errorem illum aut facti, aut θ' personalem, siue opinatiuum vocant, non iudicialem: 'ri nam iudicium, ut diximus, ad ossicium aut ad Pontificiam sedem pertinet, opitii autem ad personam. Quamuis itaque alterum Summorum Pontificum intat tauia Formosi errasse dicamus oporteat, ille tamerta Gerror non fuit in fide, aut iudicialis, sed opinativus, seu personalis ac facti: altercatio enim illa, sicut Ioan . . . aa. ad ne de Turrecremata & Caelata inquiunt, non errat de . Luside, sed de facto, in quo Ecclesia errare potest, ut ip- - . sit ali affirmant . Stephanus namque Formosum ' non verum Papam suum putabat Ioannes autem ve A ita rum Papam eumdem opinabatur. Dubirationis secundae membrum I I.
ALterum Summorum Pontificum exemplum ano 1- bis propositum est de Christi dc Apostolorur di
eius paupertate, quae ad fidem pertinet. Nicolaus enim G ἰοῦ huius nominis III.& Ioannes XII apud Aposto licae Sed is hostes visi sunt altercari in alterum. alteri 2 vis. in re ad fidem pertinente aduersari. An . Dubitationis declaratio est sistis.
PRO huius generis nodo ditatuendo, temporum ac
paupertatum distinctionem in medium afferendam censeo r duas enim duobus temporibus paupertates Saluatorem nostrum ver in exemplo docuisse constat. De prima paupertate , quae nec in speciali nec in communi quidquam propra admittebat , Christus Dominus loquutus est, dum Discipulos suos ad praedicandum mittens dixit: Nolite possidere aurum, neque arati. ariargentum neaue pecuniam in nonis vestris non peram in via,
114쪽
i o De Camonicatione Sanctorum
nee uncinnitas , neque castramenta , ncque virgam a dignis enim es operarius cibo suo . Haec Beatus Mattharus, qui M. lib. s. de Christo Domino alio in loco ait Filius hominium habe et aput reclinet. I rimam igitur paupertatem Saluator noster Christus tempore praedicationi verbo Mexemplo docuit: eoq. tempore Christus , Apostoli nihil ullo modo, hoc est, nec in speciali nec in communi possidebant a bonis mulieribus necessaria sibit sumentes, ut Lucas Euangelista scriptum reliquit. Hanc Nicod. 0 paupertatem in Christo fuisse , Nicolaus Papa declarauit, litteris Apostolicis affirmauit Ioannes autem XXII secundam paupertatem , qua V ctu ne,
cessaria in communi possidenda admittit, in Chris fuisse Apostolicis etiam litteris explicauit, haereticumq. esse illum, qui Christum Dominum QApostolos nihil in communi habuisse diceret. Hanc enim paupertatem Christus Dominus , parum antequam pateretur, verbo item atque exemplo docuit, ut Lucas Euan Aura a gelista scribit hisce verbii Euando Mis os sine sectulo, seper , ct calceamentis , numquid aliquid fui vobis stri dirigi dixeruns Nihil . misi ergo eis : Sed nune qui habe sacculum tollat: illic o peram est qui non habet venda tunicam ham , ct emat gladium . Hucusque Beatus Lucas: si is cuius locum Glossa interlinearis examinando ait i In
terlin. ex Doc quoque nobis datur exemplum , v nonnumquam causa rn-
III, Eantes, de nostri proposti rigore intermisiere posimus. De lo--ax. au culis autem , in quibus ea, quae Christo, Apostolis ad sui, eorum q. necestitates subleuandas seruabantur, Dan. a. Ioannes Euangelista testatur, dicens Euod facis Chrisus inquit Iudae fac citius . Hoc autem nemo ciuit discumbentium ad quid dixerit ei. Quidam enim putabant, quia loculos habebat Iudas, quod dixisset ei Iesus: Eme ea, quae pus sunt nobis ad dien festumhaut egenis ut aliquid daret. Haec de loculis. Quo in loco S. P. Augustinus ait Habιbat ergo es Dominus ocu
115쪽
ω res a fidelibus oblata conseruans o suorum necessitatibus, Qu. μ alijs indigentibus tribuebat . Haec Augultinus de vita, Apostolorum in communi, de qua in Actis Apostoli- 'eis legitur in haec verba : Multitudinis autem credentium, .u.eraloco unum se anima una: ne qui quam eorum , quae of
FAMA, abquid seum esse dicebat, sed erant Eis omnia communiae Haec S. Lucas in Actis Apostolorum, ubi de huius generis vita, qua sancta Religiones imitantur, venetabilis Beda hunc ait in modum: Eui Da vivunt, .da in
da Sanctus. Vtramque igitur vitam, quae propriamia perstitionis Euangelicae retinet formam Christus Dominus Qverbo oc exemplo, diuersis tamen temporibus, docuit Hinc ex secundae vitae exemplo quod vi-crtui necessaria in communi postideiida admittit, perfectioni Euangelicae nullo modo derogari videmus: quia ut ait S. Thomas in Summa perrectionis natu- S.Ira Quis quam ali ementiam vocant, non in pauper. ,' tate, quae ad perrectionem perueniendi exercitium' instrumentum est , re vera consistit, sed in Christo Domino sequendo, iuxta Beati Hieronymi lententiam . Hic enim, dum a Petri apud atthaeum perpendit verba Ecce nos reliquimus omnia, o siquati sumus te, quiae Mais. ιν. ergo erit nobis necnon Christi respontum Petro datum, examinat, inquit Non dixtii Christus scilicet Ru re λυεν.ro. aBquisis omnia , hoc enim Crates feci Philosophus est multi L . 'ali diuitias contemserunt; sed qui sequuti sis me quod proprium Apoctolorum es . atque ridenιιum ., Hac Hieronymus . Euangelica itaque perfectio aliquid inis anm-α habere admittit, solam q. lolicitudinem , ut ait Octor Angelicus, superfluam , non necessariam prohibet apud Matthaeum dicentem : de lolicii Dis quid M tisio maiada ιιέ, si corZor HIIroama induamin . Nec
116쪽
Nec huic do trinae refragatur illud alterum Salua. Mais 4 toris nostri dichium apud Euangelistam dicentem bie Micii esse in crasinum Cractiεus enim dies solicisus eris T. α ι, μι ipsi si par ιιι malitia sua. Hanc enim sententiam B. Hieronymus hunc in modum exponitruus uis
explicat hisce verbis r Suffci Lbor . quem paterii pro crnecessaria: nel de sever is aborare malitia enim diei pro labore sumitur. S. P. Augustinus eam in hac verba
- interpretatur: Cum aliquid boni σι ramur, non ιemporatia ,
mani e quae signincantur per cra1tinum flea terna cogitemus. Haec desuperflua rerum temporalium solicitudine obiater, occasione suadente.
Ab ijs itaque , qui aliquid habent in communi, per festioni Euangelicae non derogaturri immo hanc vitae perfectionem a Christo Dominora verboi exemplo nobis monstratam ac declaratam bisse constit. Id quod .a xxii Ioannes XXII in litteris Apostolicis assirmauit, il- Ρι. .r umq. haereticum esse declarauit, qui Christum Domi- num nihil in communi habuisse diceret . Quae sane ... .. ςntentia Nicola III qui Saluatorem nostrum nec H -- in speciali nec in communi aliquid habui me declarauit, non aduersatur, si tempora distinguantur Christus enim loculos aliquando habuit, aliquando vero non habuit: quae profecto propositiones tamquam sub-
subia fa Contrariae, non autem contrariae, verae esse possitnt, acris Uisit reipsa sunt verae Loculos namque Saluator Dominus suae praedicationis initio non habuit, ut ait Nicolaus III sed parum ante quam pateretur habuit, ut Ioannes X XII fatetur. Nemo igitur eorum Pontificum ullo modo errauit . Nec Ioannes Deci et Nicola re uocauit, sec declarauit. Nicolaus enim haec de ordinis Minorum Fratribus dixit : Fratres minores in rebus oblatis ei nihil iuris do-
117쪽
Commentarius. Ios domini habent nisi solum simplicem usum fructum
denudatum ab omni iurem dominio, atque propri tate tam in speciali, quam in communi. Ioannes XXII declarauit, haec Nicola verba debere intelligi in rebus , in quibus usus a dominio, . proprietate separari potest, veluti sunt res immobiles, multae item mobiles; non autem in rebus, quae usu
consumuntur, Dixit etiam Ioannes, Fratres minores
ius utendi habere ij item in rebus , quibus utuntur: quod iuxta Nicola placitum esse declarauit. Nec ob uννεια id, ut ait Ioannes de Turrecremata, Nicolao praeiudi 's' cium fieri credendum est; quia ipsemet Nicolaus inta, 1 α sua Constitutione ex preme scribit, ut Fratres in rebus V circa eam dubijs ad Sedem Apostolicam confugerent. Adde etiam, quod si absque Saluatori nostri prae c.,ὸ.c- iudicio praeceptum de non iurando Romanus Ponti san stifex declarauit, dicens, iuramentum in omni casu pro
hibitum non fuisse s immo eos haeretico esse ait, qui L .ιν. at iurare numquam omnino licere dicerenti multo ma I. agis Ioannes Constitutionem Nicolai declarare potuit, M. ur. Don solum in ijs, quae ad Fratres minores attinebant, sed etiam alijs in rebus, quae nec ad dem , nec ad honos mores generaliter pertinenti imm decreta Prae rosis Leecesibris sui Pontifex , quippe qui in huius generis
rebus par in parem habet imperium, reuocarein mutare potest. Declaratio igitur Ioannis XXII. Constitutioni Ni Hira .cola III non refragatur , nemoq. illorum hac in re errauit. Si quis tamen Summorum Pontificum iiij s, kἴί ι, quae sunt facti vel quae propria priuatorum hominum facta respiciunt, erraret serror ille vel facti, vel perlo i natis seret e quorum etiam numero illud est, quod Atile Cade Ordine ac statu raticellorum a Caelestino V. prae stitum fuit, deinde a Bonifacio a II infirmatum, α δε is
viribus penitus a Ioanne XXII euacuatum , ut iria ' C-. Extra
118쪽
E rasib, Extrauaganti eiusdem Ioannis videre est . Idem quo que de ordine Baptista Cremensis tempore Pauli III. . .δει factum me constat . Ordines enim is ait Melchior ε- Canus vel probare vel refellere non ad ea pertinet, Pia, . in quibus Papa errare nequit: quoniam id non e scien-ορ. Reip. tia stilum, sed etiam e prudentia pendet humana . ruis,E . Numquam autem Pontifex in fide, ut aiunt, iudicia n. sum liter erraret, etiam si in fide male opinaretur Lidq. dici-2. tu propter assistentiam Spiritus sancti a Christo pro- Iisdietum missam, quae non personam priuatam, sed officiunia μήρ - aut Pontificiam sedem respicies opinio enim ad per-
p.rsem sonam, Iudicium vero ad Omcrum pertinet.
νηιimo Quamuis ergo aliquis umquam Papa , non ut Papa, ted ut priuata persona in fide male opinaretur, numquam tamen opinionem haereticam ob rationem assignatam iudicialiter diffiniret quia vel inspirati ne interna, vel morte intercedente, vel alio modo impediretur Istuc ipsum in Canonietatione , qua est quaedam fidei protestatio aut professio, assirmandum
inguenda omnino est . Si enim in Canonizatione Sanctorur
Romanus Pontifex ait Viguerius' faciat quod in s .... est , hoc est iuxta ritum .consuetudinem Ecclesiae
ac Sanctorum Patrum, sese gerat , errare, aut decipi numquam potest, immo Papa viri
Baseivb qui Banes in Canonizatione Sanct sv ium sua potestate abuti non valet. Haec de faecunda dubitatio. ne, ut tertiam .vitia mam aggredia-O DAL
119쪽
Multa corpora venerantur in terris quorum animavim q. t. I cruciantur in Inserno.
Aec sane verba quamuis modo sub Augustini modo tu Gregori Magni,
mine circumferantur quonam autem Ii
bro apud ipsos Doctores inueniantur scripta, nemo est, qui narret, aut saltem innuat ea tamen, quippe quae vulgatissima sunt, .in ore fere omnium versantur,& Ecclesiae Catholicae ii fallibitat aduersari videntur, hoc loco enodanda omnino censentur. Dubitationis declaratio, o solutio. SVnt qui sententiam nuper propositam, quam ego Diatis r. apocrypham esse reor, de Ethnicis, quos Gentiles Vio. Mupassim vocitamus, intelligendam velint multi enim . - ex Gentilibus tum ob heroicas virtutes, tum etiam ob rerum gestarum monimenta , vel alias ob causas inis Sepulchris ac Statuis honorantur: quorum tamen animae in inferno absque dubio cruciantur. Non desunt qui de non canonigatis , sed de malis ML M. Christianis, qui sepulchris scitissime structis, honorimcisq. Epitaphijs honorantur, sententiam commemora tam interpretandam esse dicant iri rus fio baAlii vero de Pseudomartyribus Donatistarum, qui'sM. rar. . Haereticis tamquam veri Martyres colebantur, quo ' 'rum tamen animae in inferno re vera torquentur, di ινοῶ ss.
120쪽
a. 1ν. - Couarruvias denique dictum illud de corporibus suppositit ijs seu adulterinis explicandum ceniet fieri enim potest, ut Sanctorum corporum , siue reliqui rum sanctarum loco, alijs corporibus, seu reliqui jsic testissimotum hominum fraudulenter substitutis aut subrogatis selias illusiones Ecclesia tot bellis, totq. tyrannorum iniurijs ciniquitatibus oppressa, patiatur.
D; ΔὸM Ecclesia namque sancta Dei, ut exemplis , a Couarin μ ' i ruta in medium allatis, ut ars Beatum Hieronymur
istari tamquam sanctum venerandum d colendum nobis iam proposuit corpus tamen illud, quod sancti Hieronymi eme putamus , vere illius esse corpus, iudicio κω.-I suo Ecclesia non decreuit maxima item veneratione. ri Ioannem Baptistam , tamquam vere sanctum colendum eme diffiniuit Ecclesiacit caput tamen illud, quod Eo t. eiusdem Saneti esse credimus, Ioannis Baptistae indu- bitanter me iudicio Ecclesiae statutum non est. Idem multis alijs Sanctorum corporibus, aut reliqui js obdictas in alias causas euenire possie putandum est. Hinc fieri tandem potest, ut in eorum, qui ab Ecclesia Sanctorum Catalogo adscript sunt, locum, vel non Samcti, vel qui ex hac luce publico deprauatae vitae testimonio discesserunt, ob idq. in inferno cruciantur; fuerint vel fraudulenter, vel brtuito substituti.
MIrandum itaque non est , si multa corpora v
nerentur in terris, quorum animae cruciantur in inserno, ut initio recitata testatur sententia, quae non ad corpora eorum , qui ab Ecclesia canonietati fuere,
sed vel ad Gentilium corpora' vel ad corpora mal xum Christianorum, qui Catalogo Sanctorum non fu runt adscriptici vel ad Pseudomartyrum haereticorum