Jus naturae methodo scientifica pertractum

발행: 1742년

분량: 608페이지

출처: archive.org

분류:

181쪽

16 Pars re p. II.

ni alicujus sunt, suo loco demonstrabimus. Quia o. dus acquirendi derivativus distinguitur ab originario, eum hic definire libuit, ut appareat, cur quidam dicatur orbginarius, et in hoc capite definitione hac non utamur.

s IT 8. Occupatio est modus acquirendi domin moriginarius. O cupatione acquiruntur rerum dominia in coni munione pri-q' aeva sors. Quare cum non occupentur nisi res,ssc nulliusis ii . . occupatio est modus acqui-' ' tendi dominium rerum nullius Enimvero modus acquirendi originarius est, quo acquiritur dominium rerum nullius s. lib. . Ergo occupatio est modus acquirendi dominium originarius. Modo acquirendi originariores primum in dominium de ducuntur, quae juri proprio nondum subjectie sunt id quod

sit, dum res occupantur, quae communes totius generis

humani sunt, mi quibus nemini in singularibus aliquod

competit. Dicitur occupatio a nonnullis etiam modus acaquirendi maxime naturalis, quem originarium appellamus: Ied non opus est, ut eandem rem diversis nominibus emprimamus. Nimia subtilitate eademque superflua contem dere modum maxime naturalem acquirendi dominium esse peculiarem speciem modorum acquirendi, quos probat jus naturae, ita ut ex praemissa definitione demonstrandum sit occupationem esse modum acquirendi maxime naturalem: neque enim entia multiplicanda sunt praeternecessitatem.

s. Ty. Hoccupo Si a communion rimam receditur, jus occupandi rem quam di cuinam unque omnisus indisserenter competit, qui eadem indigent. Si competat in enim a communione primaeva receditur, dominia inre communione ducantiar necesse estis. i. o. . Quamobrem cum rerum,

primam. . quae Disitired by Cooste

182쪽

De domini di modo idem acquirendi origin Ita

quae sunt in communione priniaeva, dominium ocrepando acquiratur s. iis . , jus occupandi competita communione primaeva recedentibus S., 36.part L. Phihpracet unm, Cum vero dum res, quae erant nullius, dominio subjiciunxur, jus, quod erat commune, in ununi transeatis i66. commune vero hoc jus consistat in usu necessariolia 1. unicuique patente, prout ipsi opus estas. ar. , seu re ista indiget jus quoque rem quamcunque occupandi omnibusi indifferenter competere debet, qui eadem indigent, ubi aicommunione primaeva receditur. Natura, quaeres omnes fecit communes s. p. 1, nemini in singulari hanc vel istam rem occupandam assignat. Quemadmodum itaque jus rebus utendi omnibus promiscue comperit , prout hac vel ista re quis indiget; ita mmiliter jus occupandirem quamcunque , qua quis indiget, indisserenter competere omnibus tabet.

s ago. Itis occupandi, ubi a commutame rimam recia tur 'e' imus is Urtionatur in gentia aniuscujusque quanta vero si lac inae M oreis' gentia, uniuscujusque judicio re qum um In communione d exire primaeva usius rerum necessarius proportionatur indigentiae ira uniuscujusqueas aet.). Enimvero si ab eadem receditur, , , --jus occupandi rem quamcunque unicuique competit Traia ire via indigetis i s. quia occupando dominium acquiri-braritur s. 1 et s.), jus, quod erat omnium commune, usius nem-Pe rerum occupatarum necessarius(s ai.), tranii in unum(s 1 66. Quamobrem dubitari nequit, quin etiam jus occupandi proportionari debeat indigentiae uniuscujusque

Enimvero communio primaeva obtinet in statu origi- 'o i Iur Nat Pars IV X natio

183쪽

nario S. D.), adeoqn ejus occupandi, ubi aeommuni, ne eadem discedendum, in eo statu sub hac conditione jam eompetit. Quoniam itaque in statu originario quilibet homo liber est (j. i. .part. I. Iur nat. , adeoque ipsi peramittendum , ut in determinandis actionibus suis suum se quatur judicium, quam diu contrarius alterius nil facitis. Is 6.part. L Iur nat. 3 uo autem jure utitur, qui remmocupat uniuscujusque judicio etiam relinquendum, quanta sit ipsitus indigentia. uod erat alterum.

Quodsi propositionem praesentem non explices, nisi per desinitiones in interioribus datas , principia, quibus in demonstrando utimur, animo comprehenderisti nihil circa eandem dissicultatis suboriri poterit. Rebus indi'

mus quatenus earum usus nobis necessarius , eon, quenter quatenus sine earum usu obligationi nostrae uil

saccre non possumus , set .s Quamobrem si quis inaestimanda indigentia sua non modo rationem habet ossi, ciorum erga seipsum , verum etiam ossiciorum erga alios: hoc ipsum reprehendendum non est, sed laudandum. Ita si quis in communione primaeva usus futuri gratia dominio suo subjicit res mobiles, quae usu consumunturus ITI. Imnon modo propriar, verum etiam aliorum necessitati pro

videatu non ideo dici potest plus occupasse , quam in diget Deinde notandum est, nos hic supponere, quod status civilis non coeperit, communione primaeva adhuc subsistente ad cum enim introducendum dominia potistimum causam dederunt, quemadmodum suo loco plenius eoa stabit Immo non opus est, ut de facto serram contracto' nis cum aliquo reciprocemus. In propositione enim pre sente supponimus a communione primaeva, quae statui oringinario cohaeret, ut is sine ea subsistere non possit disces in statu originari , adeoque enunciatur, quid hic conve niat. Noli igitur ex principiis alienis, quae statui civili con emimn

184쪽

De dominio dimodo idem aequirendi origis. 63

veniunt, hic ratiocinandum. Supra etiam jam annotaviamus, quod dominia rerum introducta fuerint in eo generis humani statu . quo nemo praeter necessaria appetebat, superflua vero nonnisi molesta existimabat, nimirum simplicitate vitae adhuc persistente. In tali itaque rerum statu non facile metuendus erat libertatis naturalis in rebus o cupandis abusus. Prolixius hoc ostendi poterat, si qui dem ex principiis psychologicis conjectare vellemus, qu modo successive status originarius tandem degeneraverit in praesentem , quasnam alterationes passus fuerit appetiatus hominum pro diversa eorum inclinatione naturali in diverso staturi quod etsi nonnullis non magis curiosum, quam utile videri poterat, facta scilicet praeterita a priori conjectando assequi, non tamen instituto praesenti convenit, ubi jus, non facta explicamus, quam vis illustrationis gratia ad haec subinde provocemus.

Atiis, tili Aminia introduci coeperunt, res mobiles nullia, and res apprehendit, nec eas iterum abjicit, e uo loco reponit; eas ose motiles a

cudi Ubi enim dominio res subjici coeperunt, notionem cupentam sui habent homines s. ia .), facta aliorum videntibus, quibus eas sibi asserere volunt, ea notio succurrit s. iii. Ua empir. Quoniam itaque res mobiles nullius apprehendens , eas in eum statum redigit, quo sua esse potest(s. o S. ia . , ubi eas non iterum abjicit, vel suo loco reponit, ex hoc facto intelligitur, quod eas suas esse velit, consequenter tali facto voluntas ejus declaratur. Enimvero li quis facto suo declarat rem nullius suam esse ob re eamque in hunc statum redigit, ut sua esse possit, eam

em occupat s. ira.) Quamobrem si quis, ubi domi

nia introduci coeperunt, res mobiles nullius apprehendit,

nec eas iterum abjicit, vel suo loco reponit eas occupat. Xa In

185쪽

Pars D. Cap. II.

In communione primaeva res apprehenduntur solius usus gratia , nec hominibus adhuc dominii notio est. Unde nisi domini jam primordia coeperint, quod quomodo diri possit, paulo ante demonstravimus C, ITI. , nemini

sectum apprehensionis notionem sui in memoriam revoca.re valet, ut inde colligat, alterum velle, ut res , quam adprehendit, sit sua. Et, si eandem non statim abjicit, vel suo loco reponit, hinc saltem infertur , quod ea uti velit tanquam communi Videmus itaque cur in hypothespropositionis praesentis sumamus non praeter necessitatem: dominia introduci coepisse. Enimvero quamvis homini. bus jam sit notio sui, ex sola tamen actuali apprehensone nondum constare potest de animo alterius , quod scilicet rem, quam apprehendit, velit esse suam, cum adhue alia esse possint rationes, cur eas apprehenda , veluti ut eas contempletur Ad actualem adeo apprehensionem fastuti quoddam adhuc aliud requiritur sive positivum , sive M. gativum , ut animus eam sibi habendi, quemadmodum vulgo dicitur, inde colligi possit. Tale factima negarivum, quod in omni casu obtinet, esse debet, seres , quas apprehendit, non statim iterum abjicit, vel suo loco reponit Unde si quis pullos in nido manu sua apprehendit, sedeas iterum reponit, in reditu easdem secum ablaturus, quamvis animum habeat ut pulli sint sui, actualis tamen earum apprehensio dici nequit occupatio. Neque enim de volum tale apprehendentis constare potest , si rem apprehensam non retinet, id quod tamen necesse est, quia jure tuo ab terum usu non modo ejundem re , sed omni aetii domino licito excludere vult, ut adeo alter scire debeat se esse excissum Nullus dubito , quin illi, qui Oocupationem perap prehensionem actualem rci cum animo eandem sibi,steindi definiunt, tacite supposuerint rem apprehensam retineri in eum statum deduci, ut intelligi possit animus remihi habendi. Ecquis vero dubitabit, nos recte facere, quo ,

186쪽

quar tacite supponuntur , disertis verbis exprimamus, ne tacitae suppositionis ignarus desinionem male applicet. Nihil enim trequentius est, quam quod propostiones ac definitiones non ratis intellectae perperam applicentur ac

salta inde conclusones inferantur. Et quis interpretum Juris reprchendit, si interpretatione restrictiva adiiciantura gi tacitae determinationes a legislatore omissae, ne male applicetur. In communione primaeva res usus etiam gratia apprehenduntur, quamobrem ubi a communione prima va receditur, ex sola apprehensione dignosci nequit, utrum re tantummodo uti, an vero eam tuam esse velis. Nec aliter statuendum , ubi res quaedam in primaeva communione relinquuntur, dominiis licet rerum ceterarum imtroductis.

s. 182. Quoniam rerum , quae sunt in communione primae-Rerum m va, dominium occupando acquirituris iis . , occurrami-bilium si tur autem res mobiles nullius, ubi domini introduci coe usdominiam perunt, i quis eas apprehendit, nec iterum amicit , vel quomodo a suo loco reponitis. 18 i. , quis, uti domini introduci cinquiratur.

perunt , res, es nullius avrehendit , nec eas iterum adicit, vel suo loco reponit earum dominium acquirit. Atque hic est modus originarius acquirendi res mobiles C, i 6. I, qui non modo obtinuit, ubi a communione

primaeva discesserunt homines verum etiam hodienum adhue viget. Ita dominius pullorum evadis, ubi eos ex nido tecum aufers, repiscium, qui in fluvio natabant, ubi. pios aquae in vase quodam contentae immittis.

s. 83. Si quis, ubi dominia rerum introduci coeperunt, rem mali. ualebas his nultius apprehendit eam i eripere non licet. Eteninae aut acquiraturem eam

187쪽

nuda appre eam apprehendit usus cujusdam gratia, aut eo animo , ut hensi ne sit sua, eam adeo non iterum abjecturus, vel suo loco ropositurus. Quodsi res adhuc nullius est, in communione primaeva estas et . s. . Enimvero sit usus necessarii gratia, de quo judicium unicuique relinquendum os as . , rem quandam apprehendis, nemini licet tibi invito eandem eripereis ab . , di eo animo eandem apprehendis, ut sit tua, eam non iterum abjecturus , vel loco suo repositurus, dominium acquiris s. 18 a. , adeoque jus perfectum in

ea habriae s. ia a. , contra quod nemo quicquam facere debetis. sio para. f. Fur nat. . Quamobrem ii quis, ubi dominia rerum introduci coeperunt, rem mobilem nullius apprehendit eam ipsi eripere non licet.

Videmus adeo apprehendenti rem mobilem eripi noa posse, etiamti: nondum constet de voluntate ipsius, utrimscilicet eam suam esse velit, nec ne consequenter num occupaverita, i . Quamobrem cum ad occupati nem rei mobilis requiratur apprehensio s. 181. quis ex ea probabiliter colligit animum dominantis , s i. non metuendum est, ut quid faciat contrarius alterius, vel suo juri desit. Expectandam enim est , dono facto quo dam declaret eum rem suam esse nolles, antequam de usi juris sui statuat Quamprimum itaque quis rem mobilem nullius apprehendit , quoad alios perinde est , sive eam velit esse suam , sive minus. Unde quoad alios nos cupante haberi potest, modo rem apprehenderit, cons quenterin pro domino haberii, i s. , quamdiu eam te net Atque hoc sensu admitti potest , apprehendentem habendum esse pro domino, &, ubi rem adicit, eam , cum dereliquisse.

188쪽

Deminudimodo idem aequbendi origis Isr

. m nassius in eum aram reaedit, is eam apprehendere potest ore pandidi actum tale sit, ut una declaret quod eam velis esse suam mobili eam occupasse censetur ejusque aueminium acquirit. Etenim si secto suo rem mobilem nullius in eum statum redigit, quo eam apprehendere potest , quin ipsius esse possit, si velit, nemo dubitare potest. Quodsi vero dominia rerum introduci coeperunt, ut non modo notio domini animo hominum succurrat , quoties de eo cogitandi occasio offertur, verum etiam modi, quibus res mobiles occupari solent, perspecti sunt , quo rerum in communione primaeva exustentium dominium acquirituris i et s. ex facto alterius, quo rem in istum statum redigit, quo eam apprehendere potest, facile intelligitur, num velit rem in eo statu existentem esse suam. Enimvero si quis facto quodam deci rat rem nullius ruam esse debere iam in hunc statumr digit, ut sua esse possit eam occupat s. ret . . Quamobrem si quis, ubi dominia rerum introduci coeperunt, rem mobilem nullius in eum statum redigit, quo eam apprehendere potest factum tale est , ut una declaret , quod eam velit esse suam eam occupasse censendus est. uod

Qui rem nullius occupat, eam dominio suo subjicit(s i so. Quamobrem qui rem mobilem nullius , ubi dominia introduci coeperunt, in eum statum redigit, quo eam apprehendere potest se factum tale est , ut una d claret, quod eam velit esse suam i ejus dominium acquiarit od erat alterum. Sunt quaedam etiam in Iure Romano eontroversi e de aequirendo rerum communium domini, quae decidi non putant, vis ossi occupandisatis ruerintperspecti Quam

189쪽

obtem ne desint principia , quibus versitas evincatur nostrum omnino est modum occupandi accuratius ad examen revocare. Omnes omnino consentiunt in eo, quod oec pando acquiratur rerum , quae sunt in communione priamaeva, dominium ubi vero definire debent, utrum actus liquis pro occupatorio haberi debeat, necne, subinde haesitant. Non alia sane ratio est, quam quod modum, quo quid occupari possit, non satis expenderint. Res quae Erat communis, non alia de causa fit tua, quam quod tuam esse velis, quemadmodum in communione primaeva non actu uteris re communi quam quod e idem uti velis sinblata nimirum communione primaeva in locum usus succ, di dominium , et 1. et O.) Quemadmodum vero in primaeva communione facto quodam declarare debes, quod ea

re uti velis ita similiter dominiis rerum receptis facto quodam declarare debes, quod eam velis essa in dominio tuo seu tuam. Apprehensio rei mobilis in communione primaeva aperte loquitur, quod eadem uti velista est enim innumero usuum etiam nuda ejus contemplatio. Quoniam vero introductis dominiis non tollitur jus utendi , quod in communione primaeva solum obtinebatis at . , sed tibi adhuc integrum est ex sola adprehensione nondum constare potest , quod rem velis esse tuam. Quamobrem actus

occupatorii nec in nuda apprehensione consistunt , eo eam semper requeunt, modo tales sint, ut ex iis colligi possit saltem probabiliter, te velle ut res tua sit. Notam dum praeterea actus occupatorios ita desiniendos seu de. terminandos esse , ubi a communione primaeva receditur, ut evitentur lites, quales oriri debere, si alter frustretur , peram tuam, Quam robus in eum statum redigendis impem disti quo tua esse potest , ne qua autem alterius fieri noEPoterat, nemo est qui non intelligat

190쪽

De dominio dimodo dema ubendi origin i

Areat, eum occupat. Etenim si quis fiundum aliquem litiu- .ceven-libus circumscribit, nemo non intelligit, ubi dominia rerum iam introduci coeperunt, quod eum es e velit suum, quemad-φodum clarius patet per ea, quae jam aliquoties de occupatione rerum mobilium dicta sunt Per se autem patet, fundum quendam limitatum tuum esse posse ut adeo nullo actu alio in cum demum statum sit redigendus, quo tuus esse possit , instar avis, qui avolare, vel ferae, quae aurugere potest. Enimvero si quis facto quodam declarat rem nullius sitam esse debere, eam in hunc statum redigit, ut sim esse possit, eam occupatres ira.) Quamobrem si quis, ubi dominia introduci coeperunt, fundum aliquem limit,bus circumscribit, eum occupat moderat anum.

Quodsi quis fundum aliquem usui cuidam suo mininie transitorio destinat, veluti si in eo arbores plantet suo demum tempore fructus edituras, aut agrum colit spe messis futuras hoc ph actu declaratu quod hunc fundum suum esse velit, ubi dominia introduci coeperunt ut res industri les non amplius sint communesis et s. t o. . Dum ero te quaedam immobilis actu servit usui tuo, quin in eos lusit, ut tua esse possit, denuo dubitari nequit. Quoniam itaque rem occupat, qui eam in eum statum redigit, ut is esse possit,di declarat quod suam esse velit(s ira quisendum aliquem usui cuidam suo minime transitorio destinat, eum occupati

Hominesprimuntres pure naturales mobiles occuparece perunt,m ad horum imitationem occuparunt etiam tun-

SEARCH

MENU NAVIGATION