Jus naturae methodo scientifica pertractum

발행: 1742년

분량: 608페이지

출처: archive.org

분류:

171쪽

Iso Pars II. Cap. II.

Abusa re metura nemo alterirationem reddere tenetur, eno grada ressarum num utatur nec uilibus est abusum rerum impediendi, quamdiu qua impedundas rebus suis abutitur nil facit contra jus alterius. Etenim natura homines omnes liberi sunt s. 1 6 pari. I. umnat.).Quauamobrem cum qui liber est nulli hominum rationem reddere teneatur actionum suarum cs. I S.part.f. Iur nat. X; nemo etiam natura alteri rationem reddere tenetur, quomodore sua utatur aeuod erat unum.

Porro qui liber est , ejus conscientiae relinquendum, quid agat, seu virum actionem quandam committeres, anommittere velitis is et .part. I. Iur. nat. , nec nulli competit jus rationem actionum ruarum ab altero exigendi, quamdiu nil facit contraius alterius(s a M. MLI. um nati Quoniam itaque dominus jure suo, quo de re disponit pro arbitrio suo s. Lari.), excludit ceteros omnes, in quorum dominio res non estis. aao. . sive re sua bene , sive male utatur, seu abutatur , nil facit quod est contrarius alterius. Quamobrem sive re sua bene, sive male utatur seu abutatur, ipsius judicio relinquendum, quomodo eadem uti, lit, nec ulli competit jus rationem ab eodem exigendi, cur codem male utatur seu abutatur, consequenter multo minus ulli hominum jus est abusum rerum impediendi, quasi diu qui rebus suis abutitur nil facit contrarius alterius.

Nos hie loqui de abusu rerum, qui in statu naturalita tinet, quamdiu homines prorsus sui juris sunt, nemo non videt. Quid vero conveniat statui civili suo loco dispiaciemus. Ceterum hinc vides, quo respeei dominium ducatur jus de re disponendi pro arbitrio suo. Pro arbitrio nimirum suo disponere domino integrum est respectu alimrum, in quorum dominio res non est. Quemadmodum

vero

172쪽

De Aminio dimodo idem acquirendi origis. Si

vero libertas naturalis non tollit obligationem C, i M. parta Ly-.. nat. x dum de re sua disponit dominus logi naturae convehienter de eadem disponere debet. Ceterum ex praesenti quoque propostione intelligitur, quo sensua nonnullis interpretibus Juris Romani dicatur, dominum posserem suam perdere. Etenim si eam perdit, non licite hoc facit, sed peccat nemini tamen hoc impedire licet nec rationem a domino exigere, cur perdiderit, ubi hoc fecit.

l. To. usus rerum suarum lege natur in igitus. Etenim ab Asa usus rei suae obligationi cuidam naturali repugnat(s. 68.AARO

consequenter orticio cuidam contrariatur s. a .part. L 'gmrmPl .pract unmo. Enim vero homo obligatur ad rectum faciendum juris mi ustim (s. 6 a para. I. Iur nat. , adeoque ad eum, quem ossicia exigunt(s. 6, ara L. Iur. nat. si ad evitandum abusum, seu usum minus rectum s. 6 a. oret L annat. , adeoque ad cum, qui ossicio cuidam contrari tur si a para. I. Iur nat. . Abusus adeo rerum suarum lege naturali prohibitusis 16 3.part. I. P L pracv. unim . Ostenditur etiam hoc modo. Qui re sua abutitur,dominio, quod in ea habetis ix o, adeoque jure suo abutitur si is Sed abususjuris sui illicitus s. 63 para.L. Iur nat. Ergo etiam abusus rei suae illicitus, consequenter eget

rurali prohibitus s. aero. io, art-LPhil rasi unrin, Si dominus re sua abutirur peccatis. go part L Phil.yrare nisu.), etsi nec tuum, nec alterius sit, impedire, ne precer, cum nec tui, nec alterrus juri subjectum sit exercitium domimi alieni. Qui animo probe comprehenae quae de libertate naturali demonstrata sunt, nihil in hisce dissicubratis reperiet, modo observet ante statum civilem introductis licet dominiis statum libertatis integrum perstitisseis. I .pari L umnat. 3. 1 1.

173쪽

ria Pars Vop. II.

Primpiata qui in communione primaeva res mobiles, qua se rem Aminii P muntur, seu futuri gratia avrehensas detinet, ceterosque usu his fuerint earum , antequam ipse actu utatur, excludis eas iaminio suo subjicit. Etenim in communione prirtaeva nemo excluditura jure utendi re quacunque(s i os . , sed unus ceteros m-tummodo excludit usi actuali rei s. ad 36.). Quodsi e go quis in communione primaeva resinobiles , quae usu con- iniuntur, usus suturi gratia apprehensias detinet, ceterosque usu eorum, antequam ipse actu utatur, excludit in communione primaeva res istas non relinquit Enimvero cum communione primaeva lablata dominia introduci necesse sitis. 1 o. si qua res in communione primaeva non relinquatur, ea dominio subjiciatur necesse est. Quamobrem si quis in communione primaeva res mobiles , quae usu consumuntur , usus futuri gratia apprehensias detinet c terosque usu earum, antequam ipse aestu utatur, excludit;

ras dominio suo subjicit.

Nemo facile dubitabit, hoc modo prima rerum dominia introducta fuisse Etenim prudentia, quam haud longa evperientia suggerit, suadet, ut usus futuri gratia asserventutres mobiles, quae usu consumuntur. Unde etiam in brum imaginem quandam hujus prudentiae observare licet. e. oue apes alio sine mel conficiunt, quam ne hiemeiam ipsisset pereundum. Ad prudentiam colendam homines obligano euris as8.part lyum, . . Quamobrem ubi in communione primaeva futurae indigentiae providere coeperum homines, ut a communione primaeva discederent ipsa natura I ge invitati tuus videntur. Dum vero usum rerum quarumdam mobilium ita sibi proprium fecerunt, qui indigentiae futurae providere voluerunt, ut sibi soli umdicarent faculta. tem de eo disponendi qui res dominio suo subjicerint dubiis

174쪽

De dominiore modo idem acquirendi origis rig

dubitari nequit , ri8. . Atque adeo patet, qualia fuerint dominiorum primordia Hinc etiam videas apud gentes,

quibus fixa sedes non erat, res mobiles in dominio suis. quarum usus vitae necessitati serviebat, veluti apud Scythas,

de quibus dictum est in superioribus notis. 68 d. Cum in

primaeva communione vivere t homines, nulla dominiin tio ipsis erat. Ratio igitur aliqua requirebatur, ob quam dominii notio mentem illorum subiret. Initio humanum genus in vitae Iamplicitate acquiescebat, adeoque sponte nascentibus, contentum erat,68. , rebus industrialibus artificialibus insuper propemodum habitis. Quamobrem fieri haud quaquam potuit, ut in re quadam jus quoddam proprium appeterent, quam ut res quasdam mobiles, quae usu consumuntur, futuri usus gratia eidem subjicerent, non invidentibus ceteris, quibus eosdem imitari Vfuturae necessitati eodem modo prospicere integrum erat.

Si quis in commmione primm agrum exercet, hortos coli ' refus pratam quoddam rei sua pecuaria desinat ut fruges erim ominiorum. clus solas percipiat, sua usui agrum, ortum espratam dicat; fandus, agrum scilicet, ortum espratum, Aminio subiicit Et nim in communione primaeva omnibus laborandum communis utilitatis gratia (S.. i. , adeoque exercendi sunt agri colendi horti, res pecuaria facienda non propriae, sed communis utilitastis gratia, ita ut res industriales, fiuges, fructus, pecora linc nascentia commoda sint communia(I as , Quamobrem si quis agrum excrcet, hortum. 'lit eo animo, ut ipse fruges fucus solus percipiat, huic usui suo agrum di hortum, pratum vero quoddam rei suae hecuariae soli destinati is fundos in cornmunione prima va non relinquit, huic etiam subducit te industriales tanimvero communione primaeva sublata dominia introduci

175쪽

meesse estis 1 o. Quodsi igitur quis in communione

primaeva agrum exercet, hortum colic, ut fruges xfructus solus percipiat, huicque suo usui abrum ac hortum destinat, licuti rei pecuariae suae pratum aliquod ita undos, umscilicet, hortum kpratum, domim subjicit.

Atque hine discera licet, quomodo dominio sibyci iam coeperint res immobiles. Tum enim multiplicatote.nere humano ipsa vitae simplicitas exigeret res indusmales c, a x, proprii juris jam esse coepissent res mobilinquae usu consumuntur , i id consequenter domini M.tio hominibus jam esset commodius utique visum fiat, si

res suae indestinae debitaretiam suae essem, quam communes, consequenter fundi quoque rerum industrialium gratia do. minio subjicerentur. Omnes quoque fatentur, qui bis vehiusta monumenta non sunt ignota , res mobiles ante in A. minium suisse deductas, quam immobilesti id quod denua exemplum Scytharum confirmat not. s. 68.I. Pecorae, noem ivppelle erant ipsis propria; as agri, quos non dixercebant se prata sundique ceteri omnes in communione subsistebant. Et quoniam humano Mnere nondum in a mium multiplicato , nec vitae simplicitate prorsus relista unusquisque tantum de fundis sibiasserere poterat, quantum usibus suis tussicere existimabat, cum non deessent alii, quos ceterorum quisque usibus suis vindicaret nec hic ulla erat ratio, cur ceteri obstarent, siquis undos dominio suo sed cere vellet, praesertim cum nemotunc plura appeteret,quam quae vitae necessitati sufficerent, nec stiperflua ullius essenti. ius. Res adeo immobiles citra invidiam donitruo sudici

s i so

176쪽

De dominio rem Oidem aequiren Horem ris

emta ominio suo subjicit. Etenim in communione 'immeiurenis vallas rerum indisserenter patet omnibus ( .ro. '-- comminimetas iunctantummodo in numero rerum, nec ab iis distinvris vivuntur os is et Quamobrem si quis in communione pristatua actu quodam externo declarat, quod ipse solus reu- ulmi velit, scuuium ejus sibi liasierit eandem incom- Iunione primaeva non relinquit Enimvero si communio primaeva tollitur, dominia introducantur necesse est(s.l o. , consequenter res, quae in communione prima, va non resinquitur, dominio subjicitur Si quis ergo incommunionem imaeva actuquodam externo declarat, quod

ipse solus ea uti frui velit, seu usum ejus sibi soli asserit ita minio suo eandem subjicit.

In communione primaeva res omnes lunt communes, , . . I, adeoque omnibus idem jus ad eandem competit . , ut quamcunque ad usum necessarium arripere possit, qui voluerit, nec apprehensam invito quisquam alius reb per licite queat ,. 36.). Quamobrem ii quis velit rem quintam dominio suo subjicere, qua indiget, cum ipsius judicio relinquendum fit, in quantum usus rerum imi cessarius & quanta indigentia sua sit s. g. et sua unicuiques est voluntas ad usum rei cujusdam sibi soli asserendum consequenter ad eandem dominio suo subjiciendam. Res adeo, quae antea erat communis usus, fit tua, quia vis eamdem tuam esse. Atque adeo ad dommium in communi ne primaeva acquisendum susscere videbatur actus volumlath. Enimvero dominus jure suo excludit ceteros omness,. iro.), ipsi competit jus non patiendi, ut quis alius faciat se invito, quod vi dominii facere licetis. Ia I.), comsequenter quando res communis in communione primaeva subjicitur dominio, praeter dominum nemini jam re illa uti frui datur, cum usus antea promiscue pateret omnibus. N

177쪽

eesse igitur est ut voluntas, qua usum rei cujusdam quis s. bi appropriat, acti quodam externo lassicienter declaretur alias enim ceteris constare nequit se usu ejus rei exclusos esse. Qui consensum ceterorum ad acquirendum dominium in communione primaeva requiruntis hinc ex pacto quodam sive expreta, sive tacito originem dominiorum deo

ducunt; non perpendunt, communionem primaevam ne

fingi quidem posse nisi in statu originario s. 13. , in qua

datur libertas nullo modo restricta, seu jus libertatis natura.lis plenum vigetis et s. part l. Iur. nai.) Unde porro non revocant ad animum, quomodo unusquisque de usu rerum communium suo judicio decernatus . 3.), nec consensu demum aliorum eundem definiat, nec nisi communicato cum ceteris consilio iisdem utatur Praeterea non advertunt, qualis suerit vitae simplicitas, antequam a communione primaeva discederent homines , quodque in hac illam linquere vix datum fuerit, quemadmodam ex iis intelligitur, quae de vitae simplicitate in superioribus demon,

strata sunt ,. o. esseqq., Qua de causa sibi persuadent,

eum, qui rem quandam sibi propriam facit, jus suum ceteris auferreri id quod omnino sine ipsorum consensu fies minime posset. Ne igitur nebulae quaedam obfuscarent ditellectum, jus communionis primaeva in superioribus accinratius declarare visum fuit, quam huc usque ab lites ctum Relegenda quoque sunt, quae modo ad para a phos praecedentesa, lyx. I a. xannotavimus, cur citra linvidiam res tam mobiles, quam immobiles dominio subjici potuerint in communione primaeva.

rvm occupatio est sactum, quo quis declarat rem nullius P. Fit suam esse debere: eam in hunc statum redigit, ut sua si poscin Mul

178쪽

De domitato dimodo idem acquirendi oreis. IST

Nihil notius est, quam occupationem haberi pro modo

originario acquirendi rerum dominiari modum antiquissimum celebrari, quo homines a communione primaeva discedentes dominio res subjecerunt. In ea vero definienda mire se torquent autores, nec inter se consentiunt, in casibus particularibus definituri, quando res dici debeatoccupata, haud raro in diversas sententias abeunt. Nostrum non est examinare definitiones aliorum meam vero de. isse contenti sumus, quae usui loquendi respondet ix qua in casia quovis particulari citra omnem dissicultatem ostendi

potest, utrum res occupata dici debeat, necne, ne jus commune ullomodo violetur. Ad occuparionem itaque requiritur aut res, quae occupatur, si nullius, quodsi enim jam sit in dominio alterius, ea tua esse nequitus. Ias.) a. ut velis, eam esse tuam, alias enim manet nullius 3. ut facto quodam declares, quod eam tuam esse velis, alias enim Isis constare nequit de voluntate tuaris ut facto hoc in eum statum redigatur, quo tua esse possit, alias enim absurdum est velle, quod esse nequit. E. er. Ponamus te pullos vium ex nido tecum auferre. Nemo est, qui negare ausit, eos a te esse occupatos Hoc vero iactum tale est, ut omnia ei conveniant, quae ad occupationem requisivimus. Etenim . pulli avium in nido sent nullius , quod nemo non concerut recontra negantem sumi potest exempli cavisa et Qui pullos ex nido secum aufert, eos vult esse suos, alias enim in nido eosdem relinqueret g. nemo non ex

eo, quod pullos ex nido secum aufert, colligit, quod eos suos esse velit, adeoque factum hoc voluntatis declaratio est, seu tale , quo voluntas alterius declaraturris factum quoque tale est , ut pulli avium, qui erant in nido, rediagantur in eum statum, quo sui esse possunt, hoc est, ut de iis pro arbitrio suo dilponendi facultas ei competere queat, seu quod dominum constituere valet, qui esse vult. Toble unum horum requisitoriam, quodcunque volueris, non

179쪽

amplius dici poterit, pullos in nido suisse occupatos prunamus te pullos in nido manu apprehendere, velles, ut sint tui: ast cum jam commodum non sit, ut eos tecum statim auseras eos in nido relinquere. Nemo assirmare audebit, quod eos occupaveris , sed tantummodo conce. de , quod eos occupare decreveris. Nimirum ex fata tuo alteri nondum constare potest de voluntate tua , nec

tu pullos in cum redegisti statum, quo tui esse possint, lauros tibile est, ut de iis pro arbitrio tuo disponas. En m. vero demus etiam exemplum rei immobilis occupatae. Si quis agrum, qui nullius erat, colit semen suum eidem

comniittit agrum occupare dicitur. Eritam adsunt denuo omnia requiuia, quae ad occupationem exigit definitio Abinum per se patet quod sit res nullius. Cum agrum noa colamus, nisi frugum percipiendarum gratia dum agrum colisin semen eidem immittis tuum, nemo dubitabiliquia

velis fiuges percipere adeoque agrum eme tuum. Unde liquet, acto huic convenlae requisitum secundum Vtesetium. Dum vero agrum actu colis, eum esse in eo statu, ut de ejus usu pro arbitrio tuo disponere possis , ecquis is dubium revocabit, cum actu disponas Adest igitur etiam requisitum quartum. Eodem modo intelliginar, te pisces aves, quos capis occupare occupare etiam lapillos, quos ad ripam fluvii colligis .domum apportas. Noa est, quod excipias factum tale esse posse, ut ex eo certo colligi non possit voluntas alterius. E. V. sieri posse, ut quis lapillos domum apportet, non quod veliteos esse suo sed quia eos altori monstrare cupit , quo facto eos denuo abjecturus est Sufficit enim factum esse tale , ut eodem alter voluntatem suam rem dominio suo subjiciendi declaret,

adeoque pro occupante ab aliis haberi possit Ia probabilibus enim recte insertur, quod tacto quodam qui

Iuntatem suam declarare voluerit, quo eam delarare potests,.s38. Oon quale quid etiam obtinet in aliis bene multi ubi de animae terius stamendum , ipsi

180쪽

De domin odimodo idem aequirendi origis Issi

s. Utrum, a sunt incommunione primamr, Amomum occu- mado id acqmritum. Jes, quae sunt in communione prima rerum ian nullius sentis et so ii quis in eadem declarat fa-miniam insto quodam, quod ipse soliis ea uti frui velit, seu usum com--qus ibi sola asserit, eandem dominio suo siubjicit s. rLs Aprimetia a quoniam itaque qui rem occupat declarat rem nullius iratam suam esse debere, ceam in hunc statum redigit, ut sua esse possit, consequenter ut ejus usum sibi seli asserere queat s. ia .iaio, in communione primaeva qui rem occupat, eam dominio suo subjicit, seu quod perinde est rerum: quae sunt m communione primaeva, dominium occupando acquiritur.

Arque adeo patet, occuparionem esse modum dominium acquirendi, ubi a communione prema discedituris Ira.. Para. AUFur nux. .

Modus ac renaei originarias eu quo acquiritur donu-M- alam rerum nullius quirendior-Modum acquirendi in genere definivimus jam alibi si ris/PhXTa. Wrt r. nu. quae definitio non modo valet nam sic dominios sed de jure quovis alio, quod homini non comnaseitur. Mi vero in specie definimus, quinam modus, aequirendi dominium dicatur originarius..

dus aequirendi derivaretius est, quo acquiritur dombaia

tium alicujus rei, quae in domini alerius existit. TZ,

SEARCH

MENU NAVIGATION