장음표시 사용
41쪽
CAno,in provoco Subtilissimum Haereti cum Mused Romani Pontificis. Quod Augustini Quod Gratiae acerrimus hostis sit. Mihi qui maxime Augustinianus, et esse,et videri volo hic debetur cuperem ipse mihi bellator adesset, ut Par Parem deposce rem, et non Pascem, sed Anguem in eo pete
Egrediare aliquis gelidis ex ossibus hostis
Qui tuearis eum,meque experiaris in armis. Certe nemo acutior Armnio Haereticus
suit Multo Pelagio versutior, Celestio
42쪽
Linori Benevolo. callidior, Iuliano cautior, Fausto subtilior,
Cassiano tecto: oi Omnes Semipelagianos' acumine, et astutia superavit ut nisi Romanae Ecclesiae et Papae apertus laostis oret, aegre dignusci, et prodi ac extrahi e Latebris suis pollet. deo ut ne ipsum quidem
Pontificem aliorum more convitiis impetat, injuriis oneret, diris insectetur sed captiosis
speciosis quibusdam ratiunculis ejus dignitati ciuilioritati detrahat, ut subruendo potius quam impellendo Petram eruat, ac de ea Pontificem deliciat uti apparet ex Tub lica ejus disputatione Thesi et t. lar ad ver sus Romanum Pontificem dc Romanam Ec clesiam propositis. Eodem modo erga Augustinum se gerit. Nam cuni eum propter contrari in suae de Praedestinatione et Gratiae doctrinam, Cane prius et Angue oderit, studet nul luna oclium prae se serre, sed arte compri mit et tegit. ne quis deprehendat.
Itaque eius Au THORITATEM nune
43쪽
Leriri Benevolo. extollit, nunc elevat; nunc firmat, nunc in si ingit: modo se illius patrocinio munit, mod nudat, Mabjicit interdum se sime sentire affirmat, interdum negat. Lau dat aliquando, saepe vituperat,4 secum pug nare contendit. His artibus Augustini fidem enervat, ne quis ei credere se ex inte gro audeat. Astero quosdam locos. In Respons ad articul Art. 32. ex primis 8. Mio ex secundis sequitur Augustinum. Deserit. a. o. ex primis. quaest. s. e no vena 6 Propos 27. Collat. cum Iunio Statuit authoritatem Augustini in declarat suae
sent Min disput publica non semel. Dejicit saepe in Exam. Praedest. Perhins in qua T. Secunda responsio inducto loco Pauli, quem aliter ac Augustinus accipit, opponit sibi: in Agininus ita explicuit Z ac respondet.
7 con amus istius authoritate. Ibi subtilius et malevolentius agit, ubi Celestini Pontificis celeberrimum et praeclarum de Augustini doctrina judicium, quo maxime JUS existimatio nititur, infirmat extenuando per inde ac ejus mens non fuerit totam Augu
44쪽
Lectori Benetolo. stini de Gratia et Praedestinatione doctrinam confirmare edia Ucas tantum sententias, atq- adeo exiguam iussariem probares ad idque abutitur, verbis Celestini, Pro Pndiores verodri cilioresque partes occurre/umm qua limisu, quas latius pertractarunt quia aereuci resste imi: cui non audemus conten mere, ita non necesse habemus seruere,quia ad confitendam Vnuti,n Dei
csus operia digitationi, nihil ubi tabendum est, fati uinicere credimus, Micquid secundum τρι-las 1 psolicae Sedit nos scripta docuerunt. At qtre id assumit ad probandum : Augustini de
Praedestinatione gratuita ante praevisa aetata sententiana sequendam non esse, cum ea con traria sit Harmoniae Consessionum Ecclesia rum Protestantium, nec cum Cathecismi Hie-delbergensis Meydensis Academiae, et Phia lippi Melancilionis, et Nicola Heminingij,
et Lutheri melius sentientis doci rina con sentiat quemadmodum late ostendit in De
clarat. Sententiae a si Tertis hic doctrina. Fol. 3. usque ad 893. Ac ut nemo sibi si iisque cclesiis et cademiis utagustini contra docentis authoritatem opponeret eam
45쪽
Lethri Tenezolo. eam hac ratione instringit. I que vero haec doctrina in Conciliis Hierosol micani, araus cano, qt in imo nec in Mile*itano africae quod con inu Pelagium ejusque emores celebnatum eu, Centilata aut con 'matafuit, prout apparet ex articu sis dom inae,qui in eo,contra Pelagium e usque errores decretisint. Tantum ter abes, ut o Erina ipsius esiam 'gufini de Praedestinatione,
in illis Conciliis recepta fit, ut Celsinus Episco pus Romanus, qui illo tempore vivetat, ad Episcopos Valli scribens Pelagianormu doctrinas
condemnans, in sine Darum litenurum in haec merba concludat. Profundiores ero quaestiones, C.
Duae hic sunt Duplicis hujus hominis, aut Sinonis Artes altera subtrahere perspicuas At guttini laudes,d partem Epistolae Celestin quae ejus doctrinam,commendabat omnino praeterire altera convertere In Augustinum,
quae ambigue dicta illius authoritatem elevare poterant: ac illa de eo interpretari. Nana cur omisit illud secundum Epistolae caput . augustinum anctae recordationis Cirum pro γita sua atque meritis in nostra communione lem per habuimus nec unquam hanc sinistrae sus i-
46쪽
fuisse memininius,ut inter naagistro Optlnaos et .e
am a ni eis deceb Oritus habe=etur. Ac illud Bene ergo de eo omnes in commime senserunt, ut pote qui ubique tinctis o an ori, itimi o honori unde, A tendum talibus, quos male crescere vi demu Expresse hic de Augustino loquitur; nec ejus tantum doctrinam probat, verum dc obloquentes comprimit, sque haerese os notam inurit, ut Catholicos se mentirentur ut non modo Catholice sentiret, qui cum Augustino sentiret, verum qui ab eo dis sentiret eique blatraret, eo etiam praete tU, quod id solum arnplecisti vellet, quod a Rbmanis Pontificibus esset definitum, is certe erroris suspectus haberetur: quemadmodum exaruaprconstat. Quia nonnusii, qui Catholico noni negloriantur, damnatis autem haereticorum insibus seupravitatine imperitia femorantes tibi is di uputatoribus bziare praesunnm cim Pelagium atque elenium anathemati are non dubitent; Magistis tamen nostris tanquam necessariis modum excesserint obloquuntur eaqtte tantum'
modo sequi ct probare pro tentur, quae acnati si
47쪽
ma Teati potioli Petri sedes coninu inimicos Vratia Dei per minisIerium Praesuli suorum sanxit c docuit. Negare poterit nemo haec pro tuenda Augustini doctrina dici, etiam, mi a multis dicitur modum excessisse: nam illud iLiris nonris ad Magii bos Optimos cap. 2. inter quos habitus suit a Si immis Pontifici bus Augustinus, haud dubie refertur ac inde constat non bene audire eum qui Augustino, etiam in iis quae exaggeratius dixit, obloqua
tur. Sed Arminius cum vidisset, se hujus cri minis reum esse, noluit ea commemorare, qui bus damnari appareret: dc ad alium obscurum ambiguum locum confugit, ut ejus inte-pretationis tenebris se involveret sed Celesti ni tamen fulmen non vitavis imoin secun dum meruit 'quia non contentus obire ctare Augustino, abutitur verbis Celestini ad
ejus authoritatem elevandam, clim eam e testinus maxime confirmare cupiebat.
Et quidem nec illa, quae objicit Celestini verba de Augustino perspicue loquuntur,
cum praesertim em agistri nomine non tatur nec ut de eo intelligenda sint ejus doeti inae
48쪽
doctrina de Praedestinatione gratuita dc Gratiae intima efficacique virtute, quicquana officiunt cum illae prosundiores 'laestiones intercurrentes, longe diversae sint ab iis quas Hrminius designat nam quae ad illam ratio nem Praedestinationis d Efficacis Gratiae per tinent capitales sunt, non obiter Wim trans cursu actae, sunt ab eodem Celest no in tenore Epistolae haud dubie Romanorum, quos ibi citat, Pontificum nomine definitae. Quemadmodum a nobis latius Minanis estius in nostro Hypera iste Augustini monstrabitur ibi etiam quaei cuiusmodi sunt illae partes intercurrentium quaestionum expone
Sed id opportune animadvertes vulpem hanc Rrminis sua se, quam superiniecerat, cauda prodidisse, cum ad finem libri explicans locum Cap. 7. ad Romanos, conqua mentem Augustini, multa ei convitia facit, clarva deposita aperte insectatur. Nam in conclusione sic Tertio ait. Ubi tuum acu men 1augustine J Venia dicto. Bonus en ni
Thilosophus , non semper, est Philosophus,
49쪽
c quandoque bonus domitat Homerus. Et paulo post. Hae nubi unis ae id itu cauiae siententiam 1 fugustini repudiauidi hic ab Ugustino dormiente ad Mi u buu antem appellandi. O impudentialias . ophiltice agis in Augustinum Philosophum, , Aria lini, Sum muni illum olim Philosophum, modo Divi num eum Theologum licere debuit sies: at tu non sapis quae Dei sunt. Somnias, stertis cum illum dormitantem Homerum fingis, Certe in Augustino Melesiginem non inveni as Apage sis cum Iliade malorum et Odysese errorum fraudum. illam tu Sinonis,hanc Ulyssis instar renovare potuisti Dormiebat Arminius cum haec scriberet de Augustino dormiente inter dormientes testes infelicis inluti numerandus. Credam vigilantem
diiussera si probet Aquilam se dormientem meridie vidisse. Nullo jure ad Augustinum
appellat, nec enim unquam legimus noetuas ad Aquilas provocasse. Gratia adversari Arminium supervacane una est dicere cum nemo Augustinum insci
cietur, quin Christi Gratiae hostis sit. Sed nul
50쪽
Lectori Ten olo. lus il Christo nato laaereticus subtilius haeresim excogitavit, tectius proposuit, cauti is defendit. Nam et i Praedestinationem ex praeviso merito Fidei ponat, ut Fides fuerit ratio eligendi ab eo merito omnem Pelagianismi suspicio nem excludit negatque initium Fidi a naturra esse sed ei Gratiam adjungit,non comitan tem solum, sed & praevenientem; ita ut nec homo quicquam incipiat sine Gratis nec sine
Gratia operetur Gratiam autem non legem
atque doctribam, quae erat Pelagiana falsa Gratia, sed veram illuminationem dc inspira tionem Spiritus sancti intelligit: quae antecedat
consensum & Gratiam comitantem. Idque tanta asseveratione, ut nullum suspicioni locum relinquat. Quare dum veram Gratiam admitti ad omnes omnino actus necetiariam,
ad initium Fidei, Pelagianismum imo & emi pelagianismum videtur excludere cita se ille
contra utrunqUe errorem munit sepit, at ut
iam aegre rimam admittat , per quam hae resipollit irrepere. Hoc pr6fitetur in Decla rat mete ent. Fol. 9o dc 98.el 99. et Respons ad Articul Art. q. Fol liti et Art. 8.Fol.