Johannis Lomeieri Zutphaniensis De veterum gentilium lustrationibus syntagma. : Cum indice necessario

발행: 1681년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

CAP. IV.

io DE LUSTRATIONI Bus

Principio mensis Phrygia contermina Matri Sospita delubris icitur aucta noris. Sospita Iunonis cognomen est: sed Sis tam , contra antiquum morem , legendum csse ait Festus; de ex numismatibiis ostendit Erechiel Spanhemius, ut de ex quadam inscriptione, quae Panonem Sispiram , &yorem Sispitem habet, dissere. 2. de usu 2prae'. numism. Huic omnes consules factinant. Cic. pro Muran. v. Succedat Vesta. Cum ignis in aede Vestae extinctus , bello Punico secundo, plus caeteris prodigiis animos hominum terruisici, non ta tum ea Vestalis, cujus custodia noctis ejus fuerat, jussu Pontificis flogro caesa est, sed etiam, quanquam nihil portendentibus Diis, negligentia tantum humana accidisset, hostiis majoribus procurari, & supplicationem ad Vestae haberi placuit. Lir. l. 28. Apollo , etiam αποτροπα. ου titulo ornatus. Aristoph. Avib. se. ἐπ rop. 'A οὐρν άποτροπιαιε. Demosthenes Orat. adv. Midiam, oraculum habet Iovis Dodonaei r 'Aποψωνι ἀπύροπαίω βῆν Θυσπι. Apollini malarum depulsiori bovem mactandum. 'Aλεξί-- Atheniensibus nominatus. Macrob. Salum. lib. I. cap. I7. A Romanis quoties ludis ab illo denominatis placatus est Z qua de re carmina Vatis Martia , qui Cannensem cladem praedixerat consulta, N Iibri Sibyllini a X viris inspecti: Ziν. lib. 23. cap. 12- sol Lustrationibus a Iudaeis idololatris cultus. Iesaia. 66. II.

strantes se in hortis,post unam in medio. De hoc loco interpretes dissentiunt. Alii Masoret has secuti , pro I N lcgunt nIN scem. unam, subintelligentes cisternam, q. in medio horti, pone cisternam aliquam i signem, in loco segregato se lustraverint. Aliorum sententias enumerant Interpp. Belgae, inter quas & haec, quae vocem InN ad Solem refert. Hunc apud Assyrios cultum nomen AD AD habuiste, atque id unum notare striolit Macrobius, lib. I. Salum. cap. 23. ubi manifestus librariorum error , A C H A D enim scribendum erat , ideoque sensus ille Scaligero videtur apertissimus : sobruationes & lustrationes Dei illi, sive idolo, fieri, quem Deum ipsi vocant Achad, id est, unum; idque in medio hortorum, qui illi Deo dicati. qua de

relegatur Vossus, de iddol. gent. lib. 2. cap. 6. Diana: Haec Trojanis irata, cum ventorum flatus inhiberet, pestemque Graecis immitteret, propter cervam ab Agamemnone consectam, immolata Iphigenia placanda fuit, de quo mythologi. Melampus

42쪽

CAp. IV. VETERUM GENTILIUM. Li

lampus Proeti filias serentes e spelunca , arcanis quibusdam sacris de expiationibus extraxit, easque in vicum dictum duxit , atque in Diana templo lustratas insania liberavit. Deam autem ejus templi Praesidem ημερκ αν , idest , placabilem deinceps nuncuparunt Clitorii. Pausan. in Arcad. Ceres: Cicero, act. q. in Verrem: Cum Tib. Graccho occiso , atroci ac dissicili Reip. tempore, metus ex ostentis portenderetur: P. Mutio, L. Calpurnio cost. aditum est ad libros Sibyllinos ; in quibus inventum est , Cererem antiquissimam placari Oporicre. Tum ex amplissimo collegio Xvirali, Sacerdotes P. R. cum esset in urbe Cer ris pulcherrimum & magnificentissimum templum, tamen usque Ennam profecti sunt, tanta enim erat auctoritas & vetustas illius religionis, ut cum illuc irent, non ad aedem Cereris, sed ad ipsam Cererem proficisci viderentur.

Bacchus: qui dictus, non a ficu e qua hujus Dei sacies apud Naxios fiebat , quod mortalibus ficum dederit, quam Naxii Mείλιχα vocant, ut est apud Athemrum, dipnos. lib. I. cap. 3. Sed potius quod sit mitis, blandus, placidus, sicut Jupiter quoque Μειλ

cujus simulachrum e candido marmore, Polycleti Opus fuit apud Argivos. Pausan. in Corinth. Sane M. Antonium , Ephesum ingredientem, viri puerique Panum habitu praecesierunt , teste Pluta cho, sceminae Baccharum . hedcra, thyrsis, psalteriis , tibiis , fistulis personabat urbs, Διόνυσον αυlον ανακαλουμενιον χαριδοῖ καἰ Mειλίχιον. γαρ αμελει τοιουτο- ένίοις, το ς δε πολλοὶ ώμης ς, καἰ αγριο ιγ. Arpellabant eum Bacchum benignam ac blandum: O erat sane nonnullis talis, multis tamen immanis o trux. Sic scilicet ωαης ς opponitur Μειλιχίω.

Plutarch. Arist. Captis tribus filiis sororis Xerxis ad Psyitaliam insulam

ab Aristide, misit eos ad I hemistoclem, λέγονΤαι κάα τὶ λογιον τῆμαν εως ἐυφραν που κελευσοι,' ώμυῆ Διον&ω καλερωΘηναι. Ferunt hos, ex oracula quodam , Vate praecipiente Evisantide , Omem Eaccho im

molatos.

Venus Cluacina: quasi purgatrix, expiatrix. Cluere enim purgare, & apud ejus locum purgati sunt verbena myrtea , qui propter captas virgines pugnare voluerunt. Plin. lib. II. cap. I9. Cluo enim quasi colluo i. e. purgo. Neptunus qui ποσειδων τ όπαιγ dicitur apud Athenarum lib. 8. cap. a. cui pisces sacrificavit Sarpedon. Et thynnorum pistatores votum faci bant Neptuno άλεξικακώ , sive Averrunco, nempe ne ξιφίας piscis

C a accedens

43쪽

1, DE LUSTRATIONIBUS CAp. IV.

accedens rete laceret, vel delphinus thynnis opem serat. Atque iidem post felicem capturam immolabant Neptuno thynnum , qui primus captus esset, atque id sacrificium μνναῖα dixere. Quod ex Aliano, di Athenaeo docet Vossius , de idol. gentil. lib. 9. cap. 7. Lua mater, quae absque dubio a luendo sic dicta est. Liv. lib. 8. A morum magna Iris, tum inter casa corpora honium , tum in castris inrenta est , ea Lra miri dare se consul dixit. Sciliet post hostium caedem pia mentis opus erat. Lunam vero pro Lua legendum csse contendit Dempsterus ad Rosin. lib. 2. cap. 8. quia noctis & Lunae praesidio multa aggrediebantur Imperatores. Siculi Dianam Lyen cognominarunt, quia ab ea morbo essent in sesto liberati. C. Rhodig. lect. antiq. lib. II. cap. 3q- Hercules 'Aλεξίκακ. . quod ἐπι Θεφον Herculi proprium esse ait Sch liastes Aristophanis, in Nub. Ulpianus Schol. in Orat. Demosth.

adv. Midiam : ἐπειδη ἀνέγνω μανlειας, ω αις ἐγεγραπο, ὁτι ἔδει Θυειν, καὶ τας ἀγυιὰ Postquam recitarit oracula,

in quibus scripti fuit sacrafacienda esse Herculi malorum depulsori , ct vicos lustrandos. Hercules Desensor in marmore prisco, quod exhibet

Lipsius ad Tacit. annal. 2. excurs. F.

HERCULI DEFENSORI. PRO. ITU. ET . REDITU. D. CLODI. SEPTIMI. ALBINI. CAESARIS. D. CLODIUS. D. L. .

FELIX

ACTOR. CAESARIS. N. D. D. Ultimum versum , sic legit Lipsius : Actor Caesaris nostri dedicavit. Verum Sertorius Ursatus de notis Rom. pag. 9. Actor Caesaris Numini dedicavis r vel , Numini dicatissimus Aliquando plures Dii in ejusdem honoris societatem admisi. Luae

matri Mars & Minerva accesserunt Liv. lib. s. post ludos, quos victis Macedonibus dedit A milius Paulus , omnis generis arma , cumulata in ingentem acervum, precatus Martem , Minervam , Luamque matrem , ct cateros Deos , quibus spolia hostium dicare jus fasque est , ipse Imperator, face subdita, succendit: ubi non Lunam , sed Luam legendum docuit Turnebus advers. lib. I 6. cap. 2 O. Romae propter gravem pestilentemque omnibus animalibus aestatem, per dies octo Apollini, Latonae, Diana , Herculi, Mircurio, Neptu

no s

44쪽

CAn. IV. VETERUM GENTILIUM. 1

M , Lectisternium factum , atque hoc primum lectisternium suis te Romae institutum ait Livius lib. s. quod qua ratione primum esse potuerit ambigi posset , cum aliud prius iactum sit a Valerio Poplicola, qui primus cum Bruto Consul fuit, cujus meminit Val. Max. lib. 2. cap. q. Sed illud tantum non est, ut propterea Valerius cum Livio sit committendus. Illud enim lectisternium, quod Livius primum sui sic ait, ex oraculo librorum Sibyllinorum institutum est e Poplicola autem secutus est exemplum Valesii, vitae hillicae , sed viri locupletis. Deinde Livianum illud in honorem Deorum superorum; hoc Valerianum Diti ac Proserpinae, Diis inseris factum fuit.

In omnium communiter Dcorum honorem institutum a Graecis est festum θεοξενίων. Latini communicarium appellant diem & Pandicularem C. Rhodig. Lee t. antiq. l. o. c. I. Hesychius : κοινοὶ ἐορτη πασιτοις Θεοις. Plut: de sera num. vindicta: 'Αναμ ηtητι δε και των ἔναχχ: των Θεοξενίων , και δ καλῆς εκεὼης μεριάφαιρῆν ες τους Πινδαζου c, υτ ι λαμύανειν απογονους. In mentem revoca nuper celebrata Theoxe-

via , o praeclarum illam portionem quam eximiam praeco edicit Pindari poste ros accipere debere. Polemon apud Athenarum, lib. 9. Sancitum, inquit, apud Delphos est , qui in sacrificio Theoxeniorm gethyllida

maximam Latonae intulisset, de mensa partem caperet. Theoxenia

Apollini sacra suerunt apud Pellenenses, de quibus in Achaicis Pausanias. Athenis potissimum Theoxenia suisse celebrata videtur Casau bono , in Athen. lib. 9. cap. s. quia intcr propria hujus Reipublicae instituta hoc fuerit, quod Θεους ξενους colerent quam plurimos, unde ara Θει. αγνω ου de quo Paulus in Actis, & nos in fine hujus capitis. Diis Inseris lustrationes quoque instituebantur. Pythag. wσ. im s.

rές τε καταχ γονίους σεύε δαίμονας , εννομα ξε ζων. Inferos daemonas reverere, legitimasacri cam. ubi δαίμονες κά Θονεοι non sunt Dii terrestres, ut vertit Seberus, aut

Dii minorum gentium , ut idem in commentario explicat ; Sed inseri.

Pluto enim ἐνέζοισιν ανασσων , ab Eustath. ad Iliad. o. vers. I 88. Ζευς Ταχθονιν vocatur. Hesychius. Ζευς καΤαχΘονιγ, ο αδης. quem Virgiliusq. AEn. v. 638. Iovem stygium appellat. Et κατ- τον - non tantum ἐπουρανίοις, sed etiam ἐπιγείοις opponit Apostolus , Phil. 2. IO. eo nomine demortuorum animas designans. υποχΘονιοι, Subteranei dicuntur Porphyiro , de antr. Nymph. ως γαρ τοῖς μὲν ολυμπίοις Θεοῖς

δὲ co)ρους καὶ μέγαζα. &c. Sicut enim diis caelestibus templa, δε- lubra,

45쪽

C A P. IV. Iubra, ct aras statuerunt; Terrestribus o Heroibus focos ; Subterraneis autem scrobes ct sana ctc.

Horum autem Regem Plutonem, Reginamque Proserpinam imprumis placabant: Felius in Seculares ludi: Populus Romanus in agro Tarquinii antea repertam aram Diti ac Proserpina consecraverat, in extremo Martio campo, quod Tarentum appellatur , demissam infra terram pedes fere, viginti, in qua pro malis avertendis Populus Rom. sacra facere solitus erat. Origo horum sacrorum suit a Valeso , homine inter Sabinos illustri qui arboribus ejus de coelo tactis & exustis, liberis etiam morbo correptis , voce monitus est , ut Tarentum liberos abduceret, atque ibi cal factam aquam Tiberinam, in Ditis Patris & Proserpinae foco illis libandam daret. loco reperto cum aram extruetiirus esset, sodientibus lapicidinariis, reperta est ara jam facta, cum inscriptione, DITI Ac PROSERPINAE. itaque furoris hostiis mactatis nocturna pervigilia ibidem exegit. Haec autem ara tali ex causa extructa fuit: Bellum inter Romanos & Albanos erat, cumjam utrinque in armis essent, quidam prodigiosa facie, pelle nigra amictus, clamavit : Ditem Patrem atque Proserpinam imperasse: rem sacram sub terra prius sibi facerent , quam ventum ad manus esset quibus dictis evanuit. R mani spectro territi & aram sub terra struxerunt, & faeta re sacra, d fossam ad altitudinem viginti pedum aram occultarunt, ut Romanis exceptis. aliis omnibus res ignota seret. hanc reperitValesius, qui deinceps appellatus in Manius Valerius Tarentinus , quod a Diis Manibus in Tarento liberorum valetudinem impetravisset. Anno post exactos Reges primo cum pestis urbem occupasset, P. Valerius Poplicola, mactato in hac ara Diti Patri ae Proserpinae bove nigro nigraque buc la , urbem peste liberavit. Deinceps morbis & bellis ingruentibus ex oraculis Sibyllinis cadem sacra facta , ut latius narrat Zosmus, histor. lib. 2. Val. M. lib. 2. c. q. M. Varro de originibus scenicis, lib. r. Cum multa portenta serent, ct murus ac turris, qua sunt inter portam Col-tinam ct Exquilinam de coelo tacta essent, ct ideo libros Sibyllinos XV. viriathsent, renuntiaverunt, uti Diti Patri ac Proserpina Iudi Tarentini in campo Martio ferent tribus noctibus , ct hostiae furva immolarentur. Hinc Pluto Februus dictas. Isid. Orig. lib. s. cap. 33. Februarius nuncupatur a Februo , id est Plutone , cui eo mense sacrificabatur, Navi

Januarium Diis Superis, Februarium Diis manibus Romani consecraverunt. Ergo Februarius a Februo id est Plutone, non a Febre, id en agritudine no- miuatur. ideo Numa hunc mensem anno addidit. I. Fast.

46쪽

At Numa, nec 3anum, nec avitas praterit umbras, Messibus antiquis praposuitque duos. Eadem ratio est, quare hic mensis olim fuerit ultimus , r. Fast. Qui sacer es imis manibus imus erat. Beda derat. temp. cap. 12. Secundum Numa dicavit Februo , id est Plutoni , qui lorationum potens credebatur. Varro, tib . de L. L. ab Diisi fereis Februarius appellatur, quod tum las parentetur. Servius ad . I. Georg. v. qs. Februus autem es Ditis pater , cui eo mense sacrificatur. Iuba Maurus apud Athenaeum, lib. 3. Februarium vocatum tradit a sacris quibus subterranea terriculamenta & pavores depellantur , 5 quia viata functis inferiae solvi soleant. Ovid. r. Fast. Es honor ct tumulis animas placare patervas,

Parvaque in extructas munera ferre pyras. Parva petunt manes , pietas pro divite grata est Munere , non aridos Styx habet ima Deos.

Circe, apud Plomerum, Odyss. Κ. Ulyis praescribit modum placandi

κλυτα νεκρων , quem & ipse Odysi. Λ. secutus est. Similia socra descripta a Virgilio , 3. Aneid. Lucano , lib. 6. Silio Italico, lib. 13. De Diis Medioxumis sic Apuleius de Deo Socratis, ex Platonis sententia : Sunt quaedam divinae mediae potestates, inter sumnium aethera O in imas terras, in isto intersta aeris spatio, per quas ct defidelia nostra,

ct merita ad Dιos commeant, hos Graeco nomine Δ μοναμ nuncupant: Interrerricolas caelicolasque rectores, hinc precum, inde donorum , qui ultro crarroque partant hinc petitiones, inde suppetias; ceu quidam utriusque interpretes O salutigeri. Per hos eosdem , ut Plato in symposio autumat, caneta denuntiata,ct Magorum varia miracula omnesque praesagiorum species regulitur.

Eorum quippe de numero pruditi curant singula, proinde ut est eorum cuique tributa provincia , vel somniis conformandis, vel extis fisutilandis, vel prapetibui gubernandis, vel oscinibus erudiendis, vel patibus inspirandis vel fu minibus jaculandis , vel nubibus coruscandis, caeterisque adeo per quae futur dimosiimus. &c. PIinc ri, σκει α των ἀγγέλων damnato Paulo, Col. 2.18.& Angelici inter Christianos haeretici. Hi autem genii curabant non tantum populos, urbes, regiones, vias : sed etiam liomines singularcs, de quibus vide Censorinum de die natali, cap. r. & scriptores ab Henr. Lindelabrogio ad cum indicatos. Martian. Capel. lib. a. de nuptiis Philologiae. Incertis Diis duabus de causis sic ra fiebant, quarum prior si ipsum

47쪽

ic DE Lu STRATIONIBUS. CAP. IV.

Dei nomen ac numen esset ignotum : Altera , si in obscuro esset cui Deo esset sacrificandum. Vera Deorum nomina gentilibus ignota sui sic certissimum est , ideoque Pontifices, notante Servio, ad q. igneid. v. 377. sic precabantur : Pupiter , Optime, maxime , si re quo alto nomine te appellari volueris. & AEneas:

- Sequimur te, Dicte, Deorum 23squis es cum tamen satis animadvertisset, eum omnia Mercurio similem fuisse. Apud Sicyonios, teste in Corinthiacis Pausania, in templo Palladis, prope monumentum Epopei visebantur Dii αποτε μαιοι, quibus omnia

fiunt quae Graeci facienda arbitrantur ες αποτροπην κακων , ad mala ave runcanda ; certa tamen eorum nomina non indicantur. Nec magis de

omnium Deorum Numine , sive Divinitate certi erant ideoque Tertullianus,lib r. ad vers. Marcion. cap. 9. Deos incertos ab ignotis distinguit : Invenio , inquit , plane ignotis Deis aras prostitutas sed Attica idololatria est. Item incertis Deis, sed Romana superstitio est; Porro incerti Dei minus noti , ut minus certi, o proinde ignoti, quia minus certi Augustinus de cons. Euang. l. I. c. 3 o. Ostendit Lucanum, quia non pie quaesiverat, sed vel per suas cogitationes , vel per suorum libros , non invenis te quisnam iit Judaeorum Deus. Cum autem magna ejus docuia menta sentiret, nec tamen tanta, quanta in omnibus gentibus post Lu-eani tempora consecuta sunt, quasi dubitans de ejus divinitate , nec plane persuasus, maluit incertum Deum, quem non inveniebat, quam nullum Deum dicere. Ejus rei duplex omnino causa est. Prior quod veri Dei verum n men scire non potuerint gentiles , quorum omnis religio ex Oriente&Iudaea. Nominis τετραγρα-ατου rm pronunciatio ipsis Judaeis , exceptis Sacerdotibus incognita. Lectionem Iehova primus Galatinus docuisse dicitur. Graeci scribere omnino nequeunt cum his literis c reant. quoniam vero ' & a similitudinem quandam habent eum litera

I, & n cum Π graeco , hinc pro n)π legerunt III sal , Pipi. Alii

scripserunt Iαὼ, ιαcε, ιαζαι', & pronuntiationem & vim vocis ignorantes. Drus observ. lib. I. cap. I. Voss. de idolol. lib. 2. cap. Iq. ct etymol. in voce Iuvo. Hinc Romanorum Iupiter , non quasi jurans Pater , quam notationem ridet Lactantius, lib. I. cap. 1 I. sed quas P vi poeer. Latini hoc Dei nomen pauculis tantum literis mutatis receperunt.

Si enim ἔπι Latinis sonet hora, quod& lavi scribitur, litcram autem n quae tantum aspiratio est, exteras , ut fit in Josaphat, I

sedecia

48쪽

CΑp. IV. VETERUM GENTILIUM. 1

sedech, Ioachim, rursusque sini adjicias literam S, ut in Judas, Iesaias, Jeremias, prodibit ex yehori nomen γoris, sub quo Latini , & alia

nationes aemulae summum Deorum coluerunt. Jupiter autem ex B- vis de Pater, ut Marstiter, Diespiter conflatum est. Cum ergo genuina

pronuntiatio & lectio nominis ἰη ς ' inoculto sit, qui gentiles veri Dei Israelis nomen scire potuissent e Philemon Comicus apud Iustin. Mart. lib. de Monarchia de Deo pcccata infernali supplicio puniente,

nominare quidem ausim. Altera hujus incertitudinis causa est, quod vera Deorum suorum n mina ipsi gentiles studiose celaverint. Serv. ad 2. AEneid. v. 33 I. Romani celatum esse voluerunt, in cujus Dei tutela urbs Roma sit, ct jure Ponti cum cautum est, ne pius nominibus Dii Romani appellarentur. In Capitolio fuit clypeus consecratus, cui inscriptum erat: Gemo urbis Romae, sive mas reformina. rationem addit, ne exaugurari possent. Valerius Soranus, teste eodem, ad i. AEneid. v. 2I8. male periit, quod nomen hoc cilidisset. Cavebant enim Romani ne quod ad versus urbes hostium fecisse se noverant, idem ipsi quoque hostili evocatione paterentur. ratio haec est apud Plutarchurn, quas Rom. 6 I. & Macrobium. Satum. lib. S. cap. 9. qui etiam carmen quo Dii cvocabuntur addit hujusmodi: Si Deus, s Dea est, cui popolus civitasque Karthaginiensiis est in tutela, teque maxime ille qui urbis hujus popolique tutelam recepisti, precor venerorque, reniamque

a robis peto, ut ros popolum civitatemque Karthaginiensem deseratis, loca, rempla, sacra, urbemque eorum relinquatis, absque his abeatis, eique po- pollivitatique metum, formidinem, oblivionem injiciatis, proditique Romam ad me meosque veniatis, nostraque vobis loca, templa, sacra, urbs acceptior

proba torque t. Mihi popoloque Romano, militibusque mei prapositi sitis, ut sciamus intelligamusque. Si ita feceritis voveo vobis templa ludosque facturum. In eadem verba hostias fieri oportebat, auctoritatem que via deri extorum , ut ea promitterent sutura. Praeterea timebant ne Deos suos ostenderent, si cos non suo vocarent nomine, idcoque in eorum arbitrio ponebant, ut e multis id n men adsciscerent, quo magis delectarentur. Horat. l: b. 2. Sat. 6. Maturine Pater, seu Pane libentius audis. Et carm. se L Lenis Ili hyta, Sive tu Lucina probas vocari, Seu Genitalis. quam veterum consuetudinem illustrat P. Victorius, Var. lect. lib. is . cap. 2. Primo adducens hymnum Catulli ad Dianam, ubi postquam pluribus nominibus Deam invocasset, ad extremum inquit: ri

49쪽

Sis quocunque tibi placet Sancta nomine. Praeterea ex Aschyli Agamemnone, ubi sic canit: Zως, οδες ποῖiςιν ,

παῖ ἐπιςαθ μωμεν πλην Διος. Iupiter, quicunque est, Si ei placet vocato, Hunc ipsum alioquor. Non possum alicui assimulare omnia ponderans praeter Iovem. Deinde ex Euripide, apud Clementem Alex. lib. 3.

προχυτ, αν. Tibi omnium Regi libamen 2 molam serens, Iupiter frema vis Dis vocari. Tu autem mihi sacri cium rarum, omnis1 ructuum oblationis accipe, plenum, profusum. Tandem ex Platonis Philebo, ubi S crates Protarcho incredibilem hanc animi sui reformidationem expo

Deorum nomina non est humanus, sed supra maximum timorem, Et nunc quidem Venerem , quomodo ipsi placet, ipsum appello. Sic ergo miseri sentiles adorabant quod nesciebant ; Deosque evocatos migrare crede ant. Liv. lib. s. Camillus Dictator V os obsidens Junonem hoc carmine evocavit : Tesimul, J uno Regina, qua nunc Vejos colis, precor, at nos rictores in nostram, tuamque mox futuram urbem sequare, ubi te dignum tua amplitudine templum accipiar. addit valerius Max , lib. i . cap. 7. Urbe jam capta, cum simulachriam sede sua movendum esset per jocum Deam interrogatam, an Romam migrare vellet : Velle se respondisse, quia voce audita lusus in admirationem versus est, Iphigenia in Tauris apud Euripidem, sic Dianam alloquitur: . 'Aλλ' ἐυμενης ἔκσηγι ζαρύαρου OονοβEM τας 'AΘυας ' και γαρ ἐνγαδ ου πρεπειNαιειν, παρον σοι πολιν ἔχειν ἐυδαίμονα. Verum placata abeas ex hac barbara terra Athenas : non enim decet te hic

Manere, cum liceat inhabitare civitatem florentem. Iphigenia enim de Orestes de tollenda Deae statua , eaque Athenas transierenda , consilium agitabant. Palladio clam ab Ulyste sublato, a. ASneid. Excessere omnes adytis arisque relictis Dii quibus imperium hoc Trojanum steterat. --- --- Neptunus Euripidis Troadibus sic προλογίζει :

50쪽

C A p. IV. VETERUM GENTILIUM.

Ego autem squi vincor ab Argiva Dea Junove, o Minerva, qua everterunt Phryges, Linquo celebre Ilium, o aras meas.

Quando enim urbs sit deserta, Tuiae languent res divinae, nec honorantur Dii. Sophocles in ξοαν ί οκ Deos induxit suis humeris smulachra sua g stantes. meminit scholiastes A schyli : 'E η'αι Γε καὶ ἐν ἔρα- φοροις Σο

ἐιδοφες οτι άλωκε'αι. Dicitur quoque in simulachriferis Sophoclis, Deos ab Ilio extulisse humeris propriasea simulachra , gnaros excidium ejus instare. A schylus, comoedia ἐπ α ἐπὶ Θηβαις, aperte scribit , urbes quae capiuntur, a suis, hominum opinione, Diis deseri : Aλλ' ἐυ Θεῆς τῆς

πολεως ἐκλειπε ιν λογγ. In quem locum Scholiastes t λέγε'αι γάρ, ου ρταν εμελλε ποργηγῆναι ἡ τροία, ἐφάνισαν ρι Θεοὶ τρωσον ανελ με- να ἐκ των ναων τά οἰγαλμία οἰυτων. Quo tempore Xerxes Atticam In Vasit, ut narrat Herodotus, lib. 8. Draco arcis'custos, . cui menstrua

libamina ex melle proponebantur, ea tunc illibata reliquit, quasi sedes suas relino uere velle vidcxetur. Ante Sagunti excidium , apud Filia um Ital: lib. 2. Excitus sede boirendum prorupit ab ima

Caeruleus maculis auro squalentibus anguis.

Ignea sanguinea radiabant lumina flamma, , Oraque vibranti stridebuntsibila lingua: Isique inter trepidos catus, mediamque per urbem Volvitur, o muris propere delabitur altis 'Ac milis profugo vicina ad littora tendit, Spumani, que freti praeceps immergitur undis.

Tum vero excussi amentes, ceu prodita recta

Expulpi fugiant manes, umbraeque recusent Captivo latuisse solo. Alexandro Tyrum obsidente, Apollo incolis quibusdam in somno dicere visus est, se ad Alexandrum abire, non enim sibi placere, quae in civitate serent, quare ejus Dei simulachrum aurea catcna vinX.runt, D 3 eam-

SEARCH

MENU NAVIGATION