Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

발행: 1821년

분량: 981페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

881쪽

ob ουδε τὰ πρῶτα και πλουστατα καλῶς εἰ θύται di μικρον biri quidein saciunt, sed praeterniittunt naisere NulIani sane allain oti Causaraa, in si quia dat eooim quilia intellige rent ii quido, sed consus onini et Dahitine distincte , unianIscilicet qui primo hallucinatius est, sequuti nanes sunt; et

de illis auo nihil prope artis adiministiationibus ne obstinitIEC CCOmulodant, ac1ite non mutuo tantum inter se, sed Cui Herophilo etiani diglaetiantur, idci 1 quum Contentio illis de rebus obscuritas existat, cluetre longatu quaeriInt fluo

ris, ut vel solo sensu deprehemti possint, neque scribunt

eliridate, neqIle esYelieruJunt reantes , ne vero si quis Ve-temina quicquam scripsit, quod a sua sententia abliorreat, Ineminerunt. Caeteriam pueri esse consimnari emant paYVuna pulsuri et item senis par min, iitrius auten sit eomam ainΟΥ,

PTaetereunt, ainetsi de utro iii Herophilus plane, si diligerateΓ Jtis tib s revolvas, consciipsit. At ridicilliis sina, qtii haec explicata ab illis postulem, illum ne priuia illi' dein, ne simplicissina recte atque. orditio tradiderint Ita

882쪽

Hροφίλω γεγραμμένων ουδεν παραλείπουσι, των ὁ εις ταεργα τος τέχνος διαφεροντων εωρηματων, ουτ εἰ καλῶς ουτ εἰ mi καλῶς γραφεν Ηρόφιλος, ουδενος τι μεμνονται ' προς των θεῶν, ου πολυ μέντοι βέλτιον ὴν, μη περὶ του τετταρας 'μοφίλου λεγεσθαι τα διοικουσα τα ζῶα δυνάμεις ζ τεῖν, ζὁ πικρῶς ερίζειν τε και ἀντιλέγειν αυτῶ περί γε του rων, αλλ' εἴπερ βουλοντο καταβαλλειν τε και διεξελέγξαι αὐτον εἰκῆ λοξοῖντα των τοιοίτων αυτοῖ μνομο-

νευειν α φανερῶς τοῖς ἐναργεσι μαχεται, και αυτ μαρτυ-

ρων ἶριθμον υ ολίγον ἁθροῖσαι κατ αυτο δυναμενοι; τους τε γαρ μεθ ρόφιλον τὰ περὶ σφυγμῶν πραγμαrευσα

Vae parvum dicunt pullana pueri, rem uti quanameropthi- Ius parona appellavit, sed modo satis magii ina, 1Odo insigniter, vel ejusceimodi quopiana nonaiti Vocavit. Tianacillae Causa 11t, iii Iiuirunt, livae arteitas JOVeat et eoruna qiuae de lio stralpsit Heroplidus, praeterinitti in t nihil cle Praeceptis Veroinitae ad artis opera inte1 ant, rectenete Tophilus, an secus tractaverit, Vectum nuditan, o Dii iu-n Ortales, secerrint. Atqui nonne longe praestiterat, si quod quatuor statuit Heropliatus facultates, irae nina alia gubernant et imoderantur, de hoc nihil Praererent, ne atrociter TiXarentilae Vel euin oppi griarerat, se 1 si constitatiuin honainem Volteiat et convictura in alutina suavilua Ugari in ea proferrent quae refragantia his vitae sitiat plane vadetalia, idque quia in adversias illi in tantuna possint cogere testiuinnumeruin teni in qui in illos, clivi post Herophili aetatem de pulsibus si in cominentati, tuin superstite pene in ne testes habebulat, pilisein pueroruin alno In sentina esse, atque adeo invito quidem minorem Etiam quidam nihi

883쪽

Diaper ride11s, nive an quaestionem dictitaliat 1iora dignam esse rena, de qua dispUtaretur, longe si liuiden puerorum minores esse, citio rectius 1ailii docilis proclitin literis osse. Tales iiii Ihabeant sotaceillos testes et alio iiii Herophiluna perpetuo oppugnent, ista nairor, ciuit seinet praeto1 ierint, 11eo etiam an haec scripserit sciant. Ninairhina tori nul- tui de raedicina lalborarit, sed do his duntaxat sententiis qua 111ssyas Ilui hilare in disputationiblis possitiit. Qitare haec tantula exie plilli scriptis capita decerpsint, Caetera Tepticiant Pro1sus , quod in causa ost, ii ignorent Hero phili scripta, si quξie nitrifico ad actis opera latarint, sed Te plagnarat suis decretis. Ideo iri de thythinis etian Praepi iiii aetate debellarit in musicis itulis addiscere, 1aec te inere inserunt libris inedicinae. Diliniis accidit viod sero Escenti hiis solo t. Nain tacoro etiain 1 ad Latii artona spe ciet, noli Valerat 1l1yclinaris vero Plae suppectitet signa, vi

884쪽

λεγουσιν, ροφίλου ταναντία γραφοντος, οὐδἐ μέχρι τοσου- του διασκεψασθαι σπουδάζοντες - ἐννορσαι δυνζo ναι, ποία τις παρα τοῖς ἄνθραποις μεγάλ' καὶ μικρα διαστολολέγεται. καὶ γαρ επὶ κυστεων καὶ φυσῶν χαλκευτικῶν καὶ υσκῶν καὶ γαστέρων καὶ, τρων i57 καὶ παντος απλῶς os

κοιλο TOT Tινα κεκrqμένου μεγαλα τε και μιχθας ωθαμεν διαστολας ονομαζειν. καὶ πολλάκις γε μικρον με τον Zκονειναί φαμεν της γαστρος, μέγαν δ' ει υχοι TO Tqς κυστεως, καὶ μικρον μεν ον του σκοὐ μέγαν δε τον qς γαστρός μποιμεν δ αν ποτε καὶ ρ κυGτιν ει ολκον ε μέγαν αἰδιαστολ' ἄφικίσθαι μεγίσrn ν, τον ' ίσκον και TO σακκον Iecutus est, praetermittit quae disce11 Ia cle nuncis erant, ii albutis probe in arte, naox, iit si ea teneant, apud eos disserit, cliuod aedicinae coii Iucit ex iis accipiens. Illivea' ut prae Clatain istana, quernadna odiani illi appellant, τεχνολογίαν de rhylliniis enari arunt, aihil postea tulent Ostendere , qua ratione ex illis praesagiencti litici, vel de-31 unctandi Co inpares facultat eam. Itaque etiana puerorilinesse jurat parvitan pulsunt, coiitradicente Herophilo, iec Vero hac tertiis student perpellatere, ait Plae apii 1 111Ortales magna et parVa distentio dicatur, Preaiat asse tui. Qilippe vesicarii na, Olliuna albroruin illi itina, Ute1'Oruin, nanium deali que 1 eoina quae praedita caritate ilicitia sunt, Iaa agnas et parvas distentiones solentiis vocare. Itaque parvum saepe II tumoIein ventris dictimus, anas nun etiaria, Verbi gratia, Vesicae Et parvitan irris, ventos naagnitin. Dicenius etiana inter uin niagnopere vesicani in tuniuisse in distentani L fleonaxiine: ut in auten et D cuin Di viginti e ejusce-

885쪽

vitaterra ipsam ConapleCtuntur, neu rei niti contingit. Ergo tibi advortitur ensio et in illis, Vel cavitas, thini 11aagnas di- Cinitas et parvas sistentiones esse, citia adiri nec sensibilena

etiana cavitatem Ceridere pollis, ne iii duin tuaricae laborent distentae, modican idalia et ira ode1ίitarn et nativaIn Corporis

distentionem dicinalis ess e. Quid ergo est dissicultatis ex his progressos arte, iam intelligere, citiuin sit corpus et hoc:

concavuin hἔinere terminos oportere naotus sui in utramque partem, ne ninuuna distertiti mi Diperetur enina iteque in arctissianuin considere , Obstare scilicet naturana tunicar im lLIIain, quae aegre Contrahitur

886쪽

Ed Chari. VIII. i57.J Ed Bas. III. 69. o. K1φ. . 'χστιν οὐν τις αυταρκος διαστολη ζ αρτο- ρίας, ας μοτε διατεινειν μοτ απολιπεῖν τι χαλαρόν αυτος μόριον, ην συμμετρον εἰναι τοσομεν καὶ κατα φύσιν εἰ δε μ' καν ἔνα καὶ τον αυτον ανθρωπον αναγκασθοσόμεθα λέγειν με γαλους τε καὶ μικρους καὶ συμμετρους πάρχειν σφυγμους, καίτοι δεινον ἐν ρίστη φύσει το μ πάντας εἰναι GCμμέτρους, πολυ δε δεινοτεοον τον αυTO σφυγμον μέγαν γ' αμα καὶ μικρον καὶ συμμετρον γίνεσθαι, τοῖς μεν μικροτέροις παραβαλλομενον μεγαν, τοῖς ὁ μείζοσι μικρον, ἀμφοτέροις δ ομοῖ συμμετρον, δέον, ταν μεν ω μικροτέρω παοαβάλληται, μείζονα καλεῖν αυτον, ταν δε τω μεί

ζονι, μικρότερον, ἄμφοῖν δε μέσον. οἴτως Io γαρ μῖν

ἔξεστι καλεῖν του ἐν ταῖς ἀρίσταις φυσεσι σφυ μους, αλὶ λων μεν μείζονάς τε καὶ μικροτέρους, συμμέτρους δ απαντας, ιπερ ι ων ανωτέρω λεχθένύων μνομονεύοιμεν, ποταν προς qν φυσιν ου ποκειμένου σωματος ἀποβλέπειν φάσκομμεν δεῖν, Γαν το συμμετρον τε καὶ το μέγα καὶ το μικρόν

εξευρεῖν η προκείμενον, οταν δ απλῶς ἀλληλοις παραβάλλωμεν

887쪽

μέσον ἄμφοῖν νομάζειν, μέγαν δε και μικρον καὶ συμμετρον

μηδεπω. το μεν γαρ μεῖγν του ἐλαττονός εστιν υπερέχον, τοδε μέγα του μογενους συμμέτρου μεῖζον, ἄστ αμφω μεν ἐν τω προς τὶ λεγεσθαι, ἀλλα το μεν μεῖζον προς ἄπαντα τὰ μικρότερα παραβάλλωμεν, τοί μέγα προγεν μονον το μο- γενες μέτριον εἰ γαρ κείνου μεῖζον ἰὴ μέγα καλεῖται. τίστροφα δε τουτοις in τε μικροτέρου καὶ μικρου χρο νοεῖν. συμμετρον δε καὶ μέτριον εἰναι λεκτέον το κατα την οἰκείαν φύσιν χρον, σπερ ἀσυμμετρον τε και ἄμετρον το παρα την φύσιν ἐπεὶ τοίνυν στὶ σῶμα κοῖλον ταρτορία, τον διαστα

σιν αυτης ἀνάγκ ποτ μεν οἰκείως τε 158 καὶ συμμέτρως

σθαι δείκνυται δ' εν ετέροις, ως εν ταῖς ἀρίσταις φυσεσιν εἰς τοσου ro διαστέλλεσθαι πέφυκεν, εἰς οσον τον τε χρείαν ἱκανῶς πληρῶσαι καὶ μηδἐν τους χιτῶνας λυπησαι τον ουν βουλόμενον ἐν κανονι προσέχειν ν ταῖς των μεγάλων τε καὶ

accipionili iam sit. Moderatum et aedio cie esse dicendum est quod 111 Lia propria natura constat, et inanaoderatu 11 in1 311Ο lieuinctii quod naturan suana relin Piit. Qualido igitur corpus est cautina artetiae, disterili e)us necesse est interin proprie et Dioderate, ut ostillat Ustis, cuj iis gratia creata a natura talis est, praeterea ut ejus postillant Linicae,

interina ina modice pe1ificiatur. Ostendi aliten alio loco hac tenus eat in optinais atria 1 solere dilatari, ito ad unis albi in loci impleatur et nihil II eiulantii tunicae. 1 Olmieritii togulana velit attendere ira Inagnis pulsitius et parvis di gno -

888쪽

ζονα ταυτος, η ἐλάττονα, μέγαν, η μικρόν. . εἴσεται δε το

εἰ μεν γαρ ὁσω φαίνεται μείζονας τὰς Gozζρίας χειν ὁ παρα- .

teria Clijtiscunque uinore, corporis atque dilientionis, re cordaliduin illi et aemulati una est urteriain hac 111ajoretia Piant ol Orteat inajorona 1ab re distentionean in optiniis iiii turis irae si tanta repexiaturi esse, citiaintain sole ora i Ciebat, sic inoderaturn pulsana appellatiit siti vel Dajoretii IlaC, Vel nunOΓe111 mazigntina, Vel parulina ii arte1iae dep1elienda ait Ophiana latura MagnitudDiena, aut Per dissectio 1aena, sive ea cίisii, sive de inclustria stat, aut colligerulo ex signis, quae iii libello de optinia corporis Constitutione pro indimus Quod si iesciat otiani Maaiata sit arteria praeditis Optilaan attireti pulsus quidein Certe oriunt aenior, vi in alteriit postea iacidat et colligere possit, utrana pa1 sit ana JOYe Iiunc Min Dinores rara illina liatiere arterias, xii nil umore an disieritionis consere poterit, atqDe Conjectare, annisgnUS, in II Viis, an an oderatiis litius sit. Etenini si quo vicietur arterias anniores liabere tonao si collaparu

889쪽

tur lio majorena etiain halbeat distentionern Imoderatiurn dicenaus iatri in esse. Quoc si arteriae 1Dagni istilo videatuPsuperare naagnitimi inena distentionis, aut sit nunOP, Diagiruti tune Vel par na vocalainiris; si arietia appareat majus CDYPUS esse qualia pulsus, pa1Vitio; sin arteriae Diuiis etl ulsus aiaajor, rara ni ina. alii aliter in reliquis generibu spillsuuna, ut in genere pluis amotus, in quo cede1 1lateiu et tarditatera dioiioscinius ii genere citatielis, ii qIio Iebratam tein et raritalena coiitentionis, in quo vehementiana et Te amissionein ad iae corporis arteriae, in Tu diiritiean et an Oluti uir , Rin per liae Onialia tum moderatiini invenie- Dius in plina Nattara lima immoderatos Vel ob excellitiai

vel ob defectu na, non inter se, sed cum inoderato Conapara

890쪽

Ed Chari. VIII. 159. Ed Bas. III. 7o. Κεφ. α . Uτι ἐν η του συμμέτρου καθ' ἔ καστον γένος σφυγμοῖ νόοσίς τε και διαγνωσις γεῖται της των ἀμέτρων καὶ ς ἐν τοῖς αριστα κατεσκευασμένοις σωμασιν αἱ ἶρτορίαι πῶσαι συμμετρον φυζουσιν ἐν προ τουτουλόγω δι λθομεν εἰς τίνα δε χρη σκοπουμενον γνωρίσματα, καθ Oν τινα χρ τροπον επιβάλλοντα τοῖς σφυγμοῖς τους δακτυλους ἀσκεῖν τον φην διαγνωστικον ξ τοίμου γίγνεσθαι τος τε συμμετρίας αυτῶν καὶ το ἀμετρίας, φεξος ἐροῖμεν, in του κατα τον κίνοσιν ἀρξαμενοι γένους. Ozι

C. p. I. Hoderatum pulsum in quo ris genere intelligentia et dignotione priorem inanioderatis esse atque a1 terias in coriportibus optime Ο1Dpa1atis Cium 1ediocritate, quadam pulsare, in superiore libro declaravitanis. At quae respicienda sint iii licia et quoinodo pulsibus applicamii di

giti, ut tactuni exerceas ad facile prompte lite lina naedio- Cratatem oriana tignosCendant, thim Scessus et defectius,

deinceps dicemus, inducto a genete totus exordio. atque

SEARCH

MENU NAVIGATION