Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

411쪽

και πωρόνιων μένει καὶ τα πάθη. παυομένων δε λύειαι

0η. . Παρόντα των προγεγονότων σημεια παρ' ων προγεγ0νός ἐστιν ως η 0υλη του προγεγενημένου ἔλκους. ρυθ . Παρόντα di των μελλόντων σημειά ἐσιι παρ

γεγονότα δ' εσομενων ως του ἀναιρεθεντος εκ της κεφαλης ὀστου την Ουλην eσεσθαι κοίλην. strant: haec enim sunt et adstunt assectus quoque permanent; quum Vero cessant morbi qlioque solvuntur. CLXXVIII, Praesentia praeteratoriani sgna sunt a quibus praelem tum significatur ut facti prius ulceris cicatrix. CLXXIX. Praesentia vero futuro mana signa sunt a quibus futurum significatur ut cadaverosa facies mortis signum est. CLXXX. Praetorita praeteritorum fgna sunt ut a declinatione remisso decessionis morbi signuma est. CLXXXI. Praeterata praesentium signa sunt ut demorsum esse ab aspide inter exitialia censeri. Quidani vero ita definiunt: praeterita praesentium signa sunt ut tenue intestinum vulneratum inter exitialia esse Vulnera. CLXXXII. Praeterita vero sutia rum signa sunt ut confracto osse calluin contrahente: callum enim id contrahere oportet ad restitutionem. Nonnulli vero sic: praeterita futurorum sunt ut ex capite dempto osse cicatricem cavam sequuturam.

412쪽

ματι κινδυνευειν τον τρωθεντα ἐπὶ γερόντων.

πνευματος επὶ το θερμότερον και ξηρότερον. ρπστ. Πυρετὰς συνεχης εστιν ὀ μη διαλεῖπων μητετυκτὰς μητε ημερας. ανίσεις di και ἐνδόματα και παρο- CLXXY1 II. Supervenientia praesentium sagna sunt ut in soniblis sauciat tam periclitari ex Vulnere. CLXXXIV. Supervenientia vero laceedentium signa

sunt ut ex vulnerh convulsio: non enim vulneratus vivit praeterea quem convulso e XCepit.

CLXXXV. Febris est innali caloris ad statum praeter natu iam eversio pulsibus et vela ementioribus et Dequentioribus redditis. Vel: febris est cordis arteriarianaque Calor praeter nati iram Vitale robur laedens, qui ab alto emergens tactui Occursat ac maxime pm speciei febris ratione quaedam ordinis perversitas pulsibus accessit. Aliqui et hoc modo: sebris exsuperantia est caloras morbosi sera potissimum ab alto esserentis cum pulsiium Inu talione in frequentiorem ac vela ementiorem. Quidam au tem sic: sobris est naturalis spiritus ad calidioren, ac sicciorem statum degenerans.

CLXXXII. Febris continua est quae neque Noctu neque inter Γα intermittit, remissiones vero, inducias et

413쪽

δρός' ἄτε εστω νενευκότος et Ου θερμοῖ.

λάκις δε και εμετων, περιφυξρις επιφερων καἰ ταχεῖαν κα- exacerbationes infert. Vel: continua sobras est ad integritatem antequam ex toto solvatur non desinit, etsi rei nisio ali itio seiam perspicua appareat. CLXXXVII. Febris continens est ea quae peraeque perdurat neque noctu neque interdiu interimittit; neque remuliones neque exacerbationes Laser t. CLXXXVIlI. Febitas arde s est qiuae cum servore multo sit nullam requieui corpori praebet, tingua in asIccat, denigrat, frigidae desideriuari assert et cum magna respira tione et calore corpus dolore assici CLXXXIX. Pempli igodes febris est Piae per caloris intensionem plilycti ias pusulas in ore eXcitat. CXC. Lipyria febris es ea in qua extrema et superficies refrigerantur, urritur prosia Udurn, eXCretiones detinentur, aspera sitientibiis lingila est, pulsus parvus atque obscurus ', quasi calor se intro receperit.

CXCI. Fluens febris es quae cum alvi suore saepe

414쪽

ἰκτῖρω παρασκευάζων, ηπαρ με rεωρίζων, γλῶσσαν επι ηραμνων, την επιφάνειαν δειν ην, άεὶ αυχμηρῶν και ώχρῶν παρασκευάζων.

Vero et vornitibus refrigerationem infert subitamque Virium dejectionein cuna siti et insomnio et pulsuum praVitate. CXCII. Astracta febris contraria est silenti, excretiones non Inseri, pulsus magnos servat, Iongiore spatio temporis Corpus emaciat. CXCIII. Auriginosa febras ea est quae similena ictero colorem imolitur, jecur in sit blime attollit, linguam assiccat, cutis superficiem foedam squalii clam ac luteam reddit. CXCIV. Pestilens febris ost quae cum multo Calore sitim insanabilem in velaat, bilis omnis generas Vormitus, foeditas alvi excretiones ac v1rulentas ut paludum graVe- olentiae sint quae excernuntur si utilia, uritias multas ac graVeolentes, eXantliena ala, pulsus celeres, parvos ac sul obscuros inducit.

CXCV. Typhodes febris, quam nonnulli Vapidana ac madentem appellitant, est quae sudores foetidos inducit.

415쪽

άνοδος η κίνησις. η ουτως. περ ἰ0θός εστιν εν νοσήμασι υνιοις η εβ επιτάσεως και ἀνεσεως ἀπόδοσις. el: typhodes febris est quae cum stupore sit et intensamina furore mentis habet alienationem. CXCVI. Torpida sobris est capitis graVite provenit vel sanguinis per nares profluvio vel eXCre nis suppressionem assert aut ex necessitate molestam Co iras lapsionem. CXCVII. Horrida sobris est calorem habet ri- ri permixtum et pulsus ad modii in limbecillos; adeo ut, in tacti ina veniant sed qui velut intro recesserunt; in, Venter tumes actus naumaturat lingua, valde hiantida ini acido simile liabens, quo tanquam saIlva circiamluitur. CXCVIII. Tuus est intensionum remisso numque or nata re destio. Vel ita: typus est unius assectionis tein is citi et accesso et remisio ordinata contingit. CXCIX. Periodus est tenn pus in morbis ex intensione remissione constans. Vel: periodus est similis ad idem ditus vel motus. Vel sor periodus est in morbis diu aenis intonsionis et remissionis similis ad idem reditus.

416쪽

σβ Tεταρταῖος εστιν ὁ μίαν μεν ημεραν η τοι νύκιεπισημαίνων, δύο δε διαλείπων ημερας η νύκτας, διὰ δε τil

τεταρτης πάλιν γινόμενος. σγ. ' μιτριταῖός εστιν ον ημεῖς λεγομεν κατὰ τ παλαιὰν τον εἰρημενον εν τω πρώτω των επιδημιῶν πυρτον συνεχη ὀξυν, το μεν ολον ου διαλεέποντα, μῖαν δε κoi iungφοτεραν καὶ ἰαν βαρυι εραν επιφεροντα. οἱ δε απὰ vi μεθόδου ημιτριταῖον μικρὰν των δύο διαλειμμάτων εφησαi μεσον δε ημιτριταῖον καλουσι των διασrημάτων τριῶν ετ

πτόμενον. μεγα δε των τεσσάρων εφαπτόμενον διαστημάτωllis; σν. Πλανηται πυρετοὶ καλουνται οἱ μη ώρισμεν lμηδε ευrίκτο ς, ἀλύ ἀκαταστάτως γινόμενοι. GE'. Λιαστολη εστιν ἄρσις καὶ Οχν επανάστασις καὶ CC. Quotidiana febris est quae lino quoque die nocte ut plurimum eadem hora invadit. CCI. Tertiana est febris uno die vel nocte isultat, sequente interimittit, tertio repetit. CCII. Quam ana est quae Uno die vel una nocte ivadit, deinde biduum interna ittit aut noctes quar

vero rursum a Cessit.

CCIII. Hemitritaeus est, quam nos ex senis sentelia enunciantis prina o epidenatoriana febrem continuam actam appellamus, quae prorsus illudem non intermittsed diem unum aut 'noctem leniorem Infert alterii na gi

viorem. At methiodici hemitritaeum parvana duabus coali, stare intermissionibus putaverunt. Mediam Iie initi ita et Vocitant quae tres intermissiones suscipit. lytagnani derque quae quatuor intermissIones complectitur. CCIV. Erraticae febres vocantur quae non praesiitae neo recto ordine, sed ancerto statu proveniurat. CCV. Diastole est elevatio ac vellit excitatio com

ili eti

lii Ia

417쪽

σστ. Συστολη ἐστι συναγωγὴ και συμπτωσις τουτωνκατὰ μεν αἷσθησιν Ου κινουσα, etoa ει ευλόγω και ἀκολουθω καταλαμβανομενη. σζῖ Παλμός ἐστιν ἔπαρσις καὶ ευρεσις σωματος ει--κοντος και μὴ ἀντιτυπουντος υπὸ πνευματος γινόμενος, Ουκi αει παρακολουθων, αλλὰ κατὰ χρόνους τινὰς γινόμενος. οἱ

μός εστι μεν διαστολὴ παρῶ φουσιν, εν ἀπασι δε γένειαι τοῖς i. μορίοις ὁσα γε διαστέλλεσθΩι πεφυκεν.

telarieriuarum, cerebri et meningum in longitudine ira, Iatitudinem prolatissitatemque in sensum tactus cadens ad ele- εὶ hvationem. Alii autem sic: diastole explicatio est ac veluti eminentia cordis et arteriarum in longitudinem et latitu-

idinem sensilis ad elationem lactui. CCVI. Systole est collectio et collapsus istorum quae

sensum quidem non moVet, ceterorum. bona ac consentanea ratione deprehenditur. lat

1illi CCVII. Palpitatio est elatio et submissio cedentisi si corporis nec renitentis quae fit a spiritu nec perpetuo du- ι Tat, sed certis cietur temporibus. Alii sic: palpitatio est is elatio et submissio musculosorum corporum quae a spirituiti essicitur nec semper fit, sed statis temporibus. Alio modo , palpitatio est motus in voluntarius et inVitias partium quaei fit dum palpitant attolluntur et deseriantur. Vel: palpitatio est dilatatio quidem praeter naturam et fit in omnibus

418쪽

2πικρος σφυγμός ἐστιν o τυυναντίον ἐπ ἐλάχιστον κατὰ μηκος και βάθος και πλάτος επαιρομεν*ς της αρτηρίας ei 'i

δακτύλοις κενεμβατησεως ἀντίληψιν suouίπτειν. Μεσος εστι σφυγμὰς ὁ σύμμετρος μεταξὐ πληρους τε και κενΟὐ μεσος και ος κατά φύσιν εστἰ. . UCCVIII. Magnus pulsus est qui sit arteria multum sese

in Iongitum nena, profuitilitateni ac latitii ne in diducente. Parvus pulsus est qui contra in minimum spatium Iongitudinis, profunditatis latitudinisque assui gente alteria perficitur. Medius est pulsus qui his ambobus interjacet secundum longitudinem ac circularem dimensum, ninairum Circumferentia quoque digitis sese ad proportionem osset ente. CCIX. Plenus pulsus est is qui sub tactum cadit ili Rlentus adeo, ut ipsa quidem Crassior facta videatur alteriae tunica, maxime Vero quod inter eam clauditi ir plenius universum ac corpulentius deprehenditur.

Vacuus est pulsus in ipsius amplexus arteriae gracilis Omnino ampullaceusque est infusa quoque materia vix perceptibilis atque exilis adeo, ut si quis etiain digitis compriniat vacuitatis occurrat apprehensio. Medius est pulsus qui commoderatus inter plenum et Vacuum medius quique naturalis est.

419쪽

Μόσος σφυγμός ἐστιν ὁ μεια ὁ του σκληρου τε καὶ αλα κοὐ κατὰ φυσιν σύμμετρος. , σια 'Tγρὰς σφυγμός εστιν ὁ απαλὰς Ουσης και της ν αὐτω οισίας προσηνους τν άφν υγρασίαν καὶ τινα προσ- 257J Aυχμηρός ἐστι σφυγμὰς, ωστε εκδεδαπανησθαδεν την υποτεταγμενην Nγρότητα, ξηρ v δε και ἀερωδεο ανα υμιάσει ἀναμεμίχθαι.

μέσος εστὶ σφυγμος ὁ μηδε μεν υχρότερος μηδὲ αὐ- μηρότερος τν ἀφν φαίνεται, αλλὰ σύμμειρός τε και κατὰ

CCX. Durus pulsus est in quo nervosa, ut quispiamixerat, arteria videtur ac Trigida et tensus subest, spi-itus , quo fit Ut ictus vina siuandam repercutiendi Iaabeat. Mollis pilisus est duro contrarius arteriam Ternis-im mollemque obtinet ac spiritum qui inest exsolutum: tumque lenioreIN. Medius pulsus est qui inter durunt ac mollem COIn-ioderatus se Curtilum naturam eXistit.

CCXI. Humidus pulsus est qui mollis, ut et contentat eo substantia mitis sit et humiditate quadam tactui

ccurrat.

Siccus pulsus est ita ut assumpta sit subjecta humidiis et siccae aeriae exhalationi pernaixta. Medius pulsus est qui nec humidior nec siccior tactuipparet sed conana oderatus ac naturalis est. CCXII. Calidus pulsus est quia in arteria Vicinis Par-bus caltilior tangitur ut in febre hectica.

420쪽

Wπρος οφννός ἐστιν εν ω η αρτηρία ψυχροτέρα καταλαμβάνεται. Μεσος ἐστιν ος την του ψυχρου τε καὶ θερμου συμμετρέαν εχει. σιγ. Σφοδρός ἐστι σφυγμὸς ὁ την κίνησιν ευτονον εχων και βιαίαν ποιούμενος την Πληγην. Ἀμυδρός ἐστιν ὁ εκλυτον εχων τον τόνον καὶ την πλη- γην ποιουμενος ἀσθενη. Μεσος εστιν ὁ αναλογἰαν τινὰ σώζων προς εκάτερον τούτων. σιδ'. Tαχύς ἐστι σφυγμὰς o σύντομον εχων την διαστολην και συστολην. η ταχυς σφυγμός ἐστιν ὁ μεν ἐν υλέγω χρόνω κινουμενης της αρτηρίας γινόμενος. Βραδύς ἐστι σφυγμὰς ὁ βραδεῖαν εχων την διαστολην Τε και την συστολην. η O εν πολλω χρόνω κινουμενης της αρτηρ ἰας γινόμενος. Μεσος ἐστιν ὁ σύμμεrsoν εχων , την διαστολην καὶ συστολην. η μεσος ἐστι σύμμετρος ὁ εν συμμετρω χρόνω

κινουμενης της μετηριας γινομενος.

Frigidus pulsus est in quo artema 11 rigidior sentitur. Medius est qui frrigidi et calidi continoderationem obtinet. CCXIII. Velaeniens pulsus est qui et molum strenuunt habet et ictum molitur Violentum. Obscurus seu languidus est qui et Viribus est exsolutis et ictum imbecilliorem efficit. Medius est qui proportionem inter utrilinque

horum servat.

CCXIV. Celer pulsus est qui concisam habet turn diastolen tum systolen . Vel: celer pulsus est viii sit quum

modico tempore naΟVetur arteria.

Tardus pulsus est tardam habet tum diastolentum systolen. Vel: qui fit quum multo tempore movetui

artema.

Medius est qui commoderatam habet tum diastoleratum systolen. Vel: conam oderatus sit quum Comino derato tempore movetur arteria. e thle