Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

421쪽

ntervallo arteria disten liti tr. Vel: quunt breve tempus si intor diastolen et systolen . Rarias esst quum interposito longo intervallo arterialistenditur. Vel ita: ramis est pulsus illiando quietis tempus inter viastolen et systolen mediani longiana est. Medius est qui inter nequentem et rari tui conant Ode ratus est. Vel: qui fit quum commoderato interposito tempore arteria clistenditur. CCXVI. Pulsus Oido est habitus quidam in magnitudine vel velletnentia vel rhyllimo vel alio quopiaua dis

crimine.

Ordinatus pultus est in quo circuitu uni analogia ser- 'at quendam ordinem. Vel alite o1dinatus pulsus est qui per circuitum par est. CCXVII. Confusio pulsus ost instabilitas disserentiae pulsuum. Nonnulli ita: in ordinatus pulsus est qui in percussionibus quibusdam interduim densior, interdum Ta-

422쪽

E l. Chart. H. 257. 258. J. Ed. Bar. V. 396. ποτε ἀραιότερος. η ἀτωιτός ἐστιν ὁ μηδεμέαν κατὰ τὰς περιόδους τάξιν σωζων. f 258J σιη. 'Oμαλότης σφυγμου ἐστιν ἰσότης κατά τινας των σφυγμων διαφοράς. Os αλῖς σφυγμός ἐστιν ὁ ἐφεξης ισος υπάρχων. η ἐν

σκ. Βακχεῖος ὁ Ἐροφιλειος εἶπε, ρυθμός ἐστι κίνησις

mor est. Vel inordinatus est qtii nulluui circuituum servat ordinem.

CCXVIII. Aequalitas pulsus est paralitas in quibus

dam pulsurina disserentiis. Aequalis pulsus est coliti nenter par existit. Vel in omnes pulsuum disserentiae pares manent. CCXIX. Inaeqitalitas pulsus est imparilitas pulsuum in quibusdam disserentiis quae ipsis pulsibus accidunt. Aliqui vero ita. Inaequalis philsus est in quo nunc Velie- mentiores sunt ictus nunc imbecilliores. Rursus alia sic. Inaequalis est pulsus qui parte quadam altior lium ilior succidit eoque amplius perflata arteria ac dilatata parte

vero alia quasi pro capedinis angustiore evadente vehementia inaequalis existit, tanquam parie quadam arteriae Violentiorem elationem iaciat, Vero subna illam atque infirmiorem.

CCXX. Bacclitus Heroplillius rhytinnus, inquit, e si

423쪽

motus in temporibus certum obtinens ordinem. Zeno autona Herophilius itixit: ryllamus est ordo eo reuia temporum in qui biis amplificantur arteriae collatus ad ea in quibus Conti aliuntur. Bectilis alitem laoc modo finias: rhythnaias partium teinporis proportio est quendam ad pulsus inter se liabent respectium. Alius antoni sic definivit rrhyllinitus est habitus te imporum in quibus diducuntur artem ae ad ea in quibus contra liuntur. CCXXI. Eii rhythmus pulsus est qui Playthnium ser-Vat propriuim aetati, naturae temperamento, ah ni temperati ac reliquis Omnibus circunt stantiis. Arrhyllinius est qui nullum rhyilina una servat cui Pieret proprium. Cacollythmus est pulsus qui 1 hythmum prave servat eurhythmo Contram: US. CCXXII. Pararthythmuria pulsum Voca inus qui si Iadan tenus ad aetatem in consideratur prope accedit habetque rhytianum, sed non omnino eum qui illi con-

424쪽

li iis aetatis aut alterius circui astantiae oninino Tityilina uinretinet. CCXXIII. Tremulus pulsus est qui ictum refert non aequalena nec miniine inconcussum sed periit te quasi qui

CCXXIV. Obliquatus pulsus est qui non constituta

in rectum artem a praeter sitiana editur. CCXXV. Myurus est a situ paries quidem arteriae superiores in arctuna coguntur, inferioreS Vero CON-tra ibi dilatantur amplius, superiores autem COH-ti alauntur. Cornplures myuri Zontem Vocitant quum ab ictu majore adacto sequentes per subtractionem jugi de Cremento minores peragrintur; nominantur et hac rationem Furi fluuin estici lintur pulsus ex frequentioribus rariores; vocatur et myurus ubi a celeri in tardiorem demutatur.

CCXXVI. Dicrotus est pulsus quum remissio quae

425쪽

σκη. Λιαλείπων σφυγμός ἐσrιν, ὀταν των συστολων videtur arteriae non persecta obitur, sed cunctati s pro subductionis alit inhibiti spiritus quantitate, resulio perfecta debitae fit contractionis. CCXXVII. Araneosus pulsus parvus est, non sirinatus, sed qui araneae modo levi ab aura agitante movetur. CCXXVIII. Interimittens pulsus est in systolis et diastolis obeundis pulsus unius arteria tempus omittit. Quidatia ita : intermittens est pulsus in quo duos tantuna sed ad tres vel etiam plures actus diastolen unam vel duas vel plutes relinquit arterla.. CCXXIX. Intercidens pulsus est quum inter duos actus qui ordine proprio concitantur, inde quidam ictus mediiis intercidit.

CCXXX. Deficiens pulsus dicitur in quo

duos tantuni arteria, sed ad tres etiam et ad plures ictus immobilis pei severat. Alii liunc in modum. Deficiens est a qui a magnitudine incipiens ac Vehementia magis ac ma-

426쪽

σλαὶ sos καθίζονν ἐστι σφυγμὰς orαν η αρτηρἰα δόξασα διεστάλθαι μη πανιελῶς διεοταλμενη ε*' εrεραν επεπηδησεν α θρ0oueP0ν, πριν es φασιν συστολζς. παρεχειν, βιαιοτέρα δε η δευτερα γενηται πληγη.σὶβ . Παλιν βρομῶν σφυγμός εστιν ὁ επὶ ποσὸν ε κβαἰ- των τὰ μεγεθος η την σφοδρότητα καὶ επὶ των αλλων επειταεις τοσουτο πάλιν ἀποκαθισrάμενος. σλγ. Μυρμηκίζων σφυγμός εστιν ὁ μικρὰς, κενὰς, πυκνὴς, ἀμυδρὰς, πάντων ε Πι τῖ εσχατον κατηγμενος. η Ουrως. μυρμηκίζων εGrιν εφ' ου γίνεrαι η φαντασία περὶ etους επερειδομενους τν αρτηρία δακτύλ0υς οἱονει μυρμηκος περιπαro Γντος, ῶστε και μικρὰν εἶναι &υτὸν και ἀμυδρόν. 260J ολδ . ωρενιιις εστὶ παρακοπη διανοιας μετὰ ὀξέος πυρει οὐ καὶ κροκυδισι οὐ και διανο ιας εκστασις καὶ gis subinde minuitur talisque quoad ullam liabeat magnitudinem myurus Vocitatur; ubi autem sese submiserit acaninor factus ut ad minus declinaverit deficiens nuncupatur. CCXXXI. Capris aris pulsus est ut, i arteria quia ui se distendisse apparuerat nec fuerit omnino dissilenta ad aliuna perculsum pilus qualia systoles visione na praebeat praecipitantius transiliit; secundata utena fuit percussio facta Vehementior.

CCXXXII. Recurrens pulsus est qui adcurrit magnitumnis aut Veliena entiae in aliis rursius ad tantuni lena Tecurrit.

CCXXXIII. Foranicans pulsus est parvus, Vacans, frequens, Obscurus, omnium ad extremum dedi ictus. Aut hoc modo: sormicans est in quo circa digitos arteriae in Cunibentes imago veluti formicae fit ambulantis; quamobrena et parvus is est et obscurus. CCXXXIV. Phrenitis est mentis dolim una cum febre acuta ac noccorum Collectu et mentis emotio et eorum

427쪽

και οι δημα roς φυσωδους συν αιονία των Gr/ρεῶν &υr και του σφυγμικοῖ πνεύμαιος γινομενη, τούΠίπαν in ι βληθχρου και κακοηθους πνρετ οὐ. γίνονιαι δε οι λήθαργοι οἱ μιν παθούσης της ἀρχης, οἱ δε επὶ ἀποστάσει. G2Gr. Σπασμός εστι περι νεύροις και μυσὶ γινόμενον πάθος μετὰ του ἄνευ προαιρε σεως ἐλκεσθαι ποτε μεν ολον τὰ οῶμα, ποτε δε μερος. σλζ'. Tετανός εστιν ἀπότασις και πηξις Των εν rua σου ciet ι πάντων νεύρων τε και μυῶν. η Οὐ Tως. zειανός εστι σπασμός επ' εὐθείας μειῶ et Οὐ τον τράχηλον ελκεσίαι και τὼς σιαγόνας συνερείδων τε τοῖς ὀδόνιας και μήτε επινεύειν τυν τράχηλυν δύνα0oαι μήτε άνανεύειν. η τε Σα- quae secundum naturam sunt institutorum ipsius intertur batio et sapiendi oblivio , vel plarenum delim: Lina continuum curii trena ore et Vocis obscuritate et a maligna febre maxina a eX parte facta palpitatione. CCXXXV. Leili argius est delatio in somnum ineX- pugnabilis decoloratione et saluoso oec emate nec sine ipsariana quoqiae solidam ni partium ac pulsis ci spiritus imbecillitate provenit fere an Obtusa febre agmaligna. Fiunt vero lethi argi partina assecto principio partini ex abscessu. CCXXXVI. Convulsio est assectus qui nervis BC Inu sc itis accidit iratum interdum corpus tot uni, InteI' turn pars ejus voluntatis injussu tralutur. CCXXXVII. Totantis ost clistentio Trigiditasque In Corpore nervorum ormni una et niuscillorum. Vel latino in Daodum: tetanus est conviilsio in recturn quum collum ac anaxillae trabuntur, dentes coliaerent nequq annuere Col-

428쪽

νος ἐστιν ὁ ταν εἰς τουναντω προς των ἀντιrεταγμένων μυῶν ἀκουσίως ἐπισπαται τῶ μόρια.σλη. ' προσθότοκος ἐστιν oταν εμπροσθεν ελκηται ὁ τράχηλος και εις τουπίσω ἀνακλῶσθαι μη δύνη rαι. ολθὶ 'Oπισθότονός ἐστιν o ταν ἄπισθεν ελκηῖαι καὶεις τουμπροσθεν ἀνακλῶσθαι μη δυνηται. η ὀπισθότονός ἐστι σπασμός τε και σύντασις εἰς του Πίσω του τραχηλον, ωστε ἐπινευειν μη δυνασθαι. 'Enιληφῖα ἐστιν Hlληψις διανοῖας και των &ἰ - θητηρίων με τἀ του πίπτειν ἐξαίφνης et0υς μεν με τὼ σπασμου, τοῖς di ἄνευ σπασμου. ἐπισυμβαινε ι δε αυrola καὶ ἀφρῖν φέρεσθαι διά του στόματος καιῶ την ἄνεσιν και παρακμην του νοσηματος.

γορὼς ω παράκειται τετανος και η εφ' υστερα καλουμενη πνίξ. τρἱrον εἶδος κατόχου ον οὐκ ἄν τις άσυνετως κά to- Ium potest nec renuere. Vel: tetanus est quum partes Invitae in contraria tralauntur a muscialis oppositis. CCXXXVIII. Em prosilio tonus est quunt anteriuS trahitur collum ac retro flecti non valet. CCXXXIX. Opistia olonus est quum retro trahitur Neque deflecti in partem anteriorem potest. Vel: opisilio tonus est convulso et contentio in posteriora cervicis nimi-

mam annuere non valentis.

CCXL. Εpilepsia est invaso mentis ac sen moriam qui corripiuntur concidunt repente lai quidem cum convulsione, illi vero citra convulsionem iisque insuper accidit, ut spuma per os esseratur in remissione et declinatione morbi.

CCXL I. Cato clius est mentis stupor cum Corporis totius rigiditate. Catochi tres sunt species; primus sonaniculosus lethargo proximus , alter vigilans cui asinas tetanus est et quae praefocatio uteri appellatur; tertium genus est catochi quem phreniticum non inerudite quis no-

429쪽

σμβ IIαράλυσίς εστι πάθος βλάπτον την προαιρετι-κην κίνησιν περὶ μέρεσιν η μέρει τινὶ γινόμενον. άπot ελειται δε παθόντοιν των νεύρων και Των μυων.

σμγ'. Tυφωμανία ἐστὶ ληθαργος παρακοπτικὰς η πα-ροκοπη ληθαργικη. η ουτως. τυφωμανία εσχὶ μικτὰν ἐκ φρενίτιδος και ληθάργου πάθημα.

τού εγκεφάλου. κυριώταται δε κοιλίαι εἰσὶν η ὁπισθεν τε και η μεση, 'ομε. Λιαφερει δε αποπληξία παραπληξίας ώς ολον μερους. oι μεν γάρ αΠοπληκτικοὶ πάντως εισὶ και παρα-- manaverat; fit enim ex mixtis anter se duobus morbis catocho et pia renitide, quemadmodum et typho mania. CCXLII. Paralysis assectus est quo voluntarius molUSoblaeditur ; is circa partes aut partem aliquam fit; pers citur autem nervis ni Lisculisque assectis. CCXLIII. Typlioniania vel delirus lethargus vel lethargicum delirium est. Vel sic: typhomania mixtus est ex phreniti de et lethargo assectus. CCXLIV. Apoplexia est detentio mentis Cum ereptione sensuum et corporis resolutione. Item: apoplexia abolitio est in nervis omnibus sensus et motus. Vel: apopleXia sensus motusque privatio in toto corpore est cum principalium actionum laesione. Conso tur autem a frigido humore praecipuos cerebri Venim: culos consertim opplente. Praecipui vero ventriculi sunt posterior et medius.

CCXLV. At apoplexia a paraplexia ut a parte totum dissert. Apoplectici nanuive prorsus etiam paraplectici

430쪽

μετώπω cI λεβες και ερευθος - φι τὰ πρόσωuo ν Dχ0υσι. sunt, para plectici Vero non omnino et apo plectici; disse-Tunt quoque eo quod sani mente para plectici resoluti parte uia a corporis sunt aut pluribus , a poplectici vero et

lais et mente et toto ; para plectici dein una metantur quibus dextrae tantum partes aut sinistrae resolutione elanguesctitit. CCXLVI. Mania est alienatio mentis et evariatio a rebus consuetis ac sanorum mori bias sine febre. CCXLVII. Melancti olia est assectus qui mentem Iae mi non sine gravi animi naolestia atque aversione a Tebius cliam Uiursis, sit sine febre; nonnullis vero eoruna si atra bilis accesserit anulla stomac latina iisque adeo infestat, ut et evomatur sinquique mens laoc modo viti etiar.

CCXL VIII. Cepliata ea est assectus qui per qlans iam

circuitus intolerabilem capitis dolorem alTert', quocirca etata res sonant et Habent oculi ac prominent; si naul vero distenduntur et ipsis aegrotis venae frontis et natior an facie est. Vel: cepit alaea est ae ore cedens cepit alalgia eae parvis causis maximas liabens exacerbationes.

라틴어 텍스트