Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

481쪽

' si

ερον του σώ- 62J ματος , ἄν οἱ λόγοι τε τυγχάνουσινδροι ὁντες και τὰ σημαινόμενα καὶ πολ ὁ πρότερον αἱ νοή- ις. ταυτα πάνδα Πως αν ἐν εῖναι λεγοι τις σωφρονῶν, icibus , Verbis , sibilis , stridoribus, Popyta iis , gemitibus, epitibus, Thochasmis, bonibis, sonis, strepitibus. Si fro clicat ipsa haec et qiuae talia sunt omnia se quo lana modo percussum a ei em , huic illud Menandri licere fas est, haec o nequam perdidit id, non corpore tale aliquit intelligitur. Quod ego quoque

eor: nego tarmen rem habentem unam et eandem

bitae rei existina aridiana esse: neque enim Cleanthes tu-rculum erat, cuna lioc ei contigisset ipso in morbo :que Chrysippias etiamniti in Epicurus stranguria postquamn tigit liis ex hoc morbo vitam averti: neque igitur ae- percussio aer est, sed et natura dissert et intellectu et initione quid sit horia in utrumque declarante. Quod o diversae sint anter se et a corpore si urae petam in iesenti testes ad hunc se Donem. Alia In geometrae Cir o caeterasque figuris definitionem reddunt, alia in cor- i, quarum rerum divers 1e rationes sunt significatio que longeque ante ani uti conceptus: haec omnia quo

sis u

482쪽

και κατ' ιδίαν εκάστω τω G ατι ' εκάτερον γάρ ἄxori ει τε γὰρ ταύτα σωματικην Ουσίαν εχει η λεγόμενα νμβ,4 ith; βηκε τω σώματι ' εἰ μεν ουν σώμαιά εστ ιν συμβεβηκόr- καλουμεν πάντα γε ἔντα σώματα και Ουχὶ τἀ μεν συμβεβi ibκότα,' τα δε σώματα ' εἰ δ' ουχὶ σώματα, ἀλλα ἄλλα τινουκ ἄρα τὰ συμβεβηκυς σῶμά εστιν, εἴτε τούτοις ἄπαa iiii σώμασιν Ουσι σῶμα ονιως συνηθῶς υφ α Πάντων καλούμν0ν συμβεβηκε, το δε παραπλήσιόν εστι λεγειν κἀκεῖνο πυθάνεσθαι, ει μενειν αδιαίρετον πῶσιν αυτοῖς συμβεβηκεν λεγοιτο μη μεριζόμενον ἰσαρίθμοις αυτοῖς ' τουτο γάρ ob τι του χρόνου μεμενηκεν ἀναμφισβήτητον οὐχ ετι σμικρότατc6ες. L Ἀνάπαλίν φασὶ τινες τοῖς Ουσι συμβεβηκται πράγμασιν. ει δε τις τουτὶ φευγονν ως ἄτοπον ἰσ

ρίθμως ερεῖ τοῖς καλουμενυις συμβεβηκόσιν, ἁ καὶ αυτὰ κ

ia, tu

modo unum esse quis sapienter dicet 2 vel, si quae ccpor1 accidunt, corpora dicemus quorum alicui accide dicemus: utrum haec ex iis sunt quae ab omnibus inpora nominari solent Curii omnibus liis communicatio aut singillatini cuique corpori 2 ulmi 1ue enim absurdi est, sive haec corpoream substantiani liabeant sive cantur corpora accidere. Si igitur corpora accidetia sunt, oninia entia corpora nominareII1uS, Non εlena alia accidentia , alia corpora: si Vero non corpo ised aliqua alia, non igitur ipsum accidens corpus est si cum omnia haec corpora sint, his ipsis quod vere omnibus Corpus Vocari consuevit accideret: id vero si liter dixeris illud atriti veras, si indivisibile nian omnibus his accidere dicatur, non in aequales Hunae divisis: hoc enim nec , aliquid temporis sine dubitati mansit ne minimum Cap. ΙΙΙ. Contra quidana existentibus rebus ac dere cicunt; at si quis hoc ut absurdum fugiens aeqiinuniero dicat Vocatis accidentibus, quae et ipsa Vocat cia aliti

483쪽

1. Chari. II. s62. J E l. Bas. V. 404. ει σώματα , συμβεβηκεναι την Ουσων πολλά τε ἄν άγνοει, σεὶ μεταπλάττει των πραγμάτων την φυσιν καὶ την νόησον υ το σῶμα, εἰ τα συμβεβηκότα λεγων συμβεβηκε ναι. τυε σῶμα τοῖς συμβεβηκόσι και εἰ σῶμα σώμασι ποιει συμ- εβηκος ἄστε και ἀπορεῖν εἰκοτως τε τινί φημι χρη ναογειν συμβεβηκεν ελε ισαρίθμως τοῖς συμβεβηκόσι' μερι- θεν τὰ συνηθῶς λεγόμενον σωμα εκάστω, τουτων ἴδιον τουμβεβηκεν ἀλλο μερος του σάώματος, ἄλλω μερει του συμ-

νυχων σωμάτων πῶσι τοῖς ἄλλοις συμβεβηκόσι σωματικοῖς σι καὶ αὐτοῖς συμβεβηκεν ' σκόπει τὰ πληθος τῶν ατο - το σῶμα σώματι συμβεβηκεν Γν καὶ et ὀ εν ειναιγμιζόμενον τοῖς ἀπείροις και τὰ ἄμα τε ολον και μη ὁλον ' ον μεν εἰ παμφερες τὰ σχημα καὶ τὰ ποσὰν της του μη- νυ στρογγυλότητος πῶσι τοῖς ἄλλοις συμβεβηκόσι τω μω0 συμβεβηκεν ' οὐχ ὁλον δε η εκαστον τῶν απείρων τμη- άτων Ουκ εστι ταυτὰν etf ἀφ' ου τετμηται, εὶτε και τὰ iii

'ra, substantiam accidero, nescit se rem in naturam COΠ-ltiamqUe a inmutare, si corpora accidentia dicat corpiisque:cidentibus accidere , accidensque Corporibus corpus fa-at. Quare et jure dubitare quempiam dico et dicere Iortere, siVe aequali numero accidentinus divisum sit id aod dici corpus solet, singulis hortim proprium quod latu cidit, alia corporis pars, alia accidentis parti accidet: it si accidentia corpora sunt, omne vero corpus in insit irri dividitur, singula thorum infinitor in Corporum omni a S alias accidentibus , oram haec corporata sint: cident. Considera quam mi illa absurda eveniunt: Corpusirpora accidet, identiliae cum tintina putetur, infinitis: Mulque et totum et non lotiani: totum quidem si uni-rsa sigura rotunditasque mali quanta est, omnibus aliisaae malo accidi int, accidat, non tot uni vero si ex infini

membris singula non eadem ei sunt ex quo dissecta

484쪽

οι τε συμμεταλαμβάνειν δῆλον ώς τῆς f63J άλλήλων ιδιό

sunt: vel si corpiis mali corpus est et colorque eodor et gustatum spectans sapor et ununa quodque horun in infinitum scinditur per se, an non ex infinitis naali Compositum erat quoruni Unu tuo dique rotum una erInon aliter quam loliani malum P si quidem ejusdem parti ceps est figurae pallidumqtie dulceque verbi Causa auausterum taleque ad Olfactum est: et Hirsus singulae in finitae paries malunt erunt, si oninia liaec habent: ex in finitis igitur corporibus et potius inalis Cona positum erisIUO I Oculis malum elucet, quae res multis Dioclis ridicul est. Vermin sane et partium unaquaeque rotunditate in II Osillabens, non erat anaplius malum , sed pars mali, cusgura enim rotunda erat malum: si Veio unum In alunsolum est ex unica corporea substantia, multis vero di Versis accidentibus constabit, an non manifestum est nubli in corpus esse 2 utrum horum singulum proprium locunobtinet an omnia eundena 2 si propra una, patet neque pro Prietatem qualitatemque inter se liabere nati tuo Conainu nis

li, in

485쪽

τρογγυλον καὶ κεχρωμενον ωχρότητι καὶ πεποιημένον καταβεῖσιν ia δε πως και κατ ὁσφρησιν Ουτως ' ει αμα παντ' Gιὶ κ&ι ενα κατεγε s.' τόπον, σύγχυσίς ἐστι των ἰδιωματων, ' αθάπερ Ουν Των συνθετων και ἐκ πλειόνων και διαφόρων

ιηλου καὶ του τι τὰ χρῶμα και τῶν ἄλλων συμβεβηκ0xων καστον. εῖ τι δε μῶλλον, εἰ μη παρατεθεικῶς ἀλληλων

ιυθαι' επιτεένεται δε τὰ ἄπειρον του λόγου, εἰ και τὸ μηθους του σώματος σῶμα εστι και τὸ πλάτος και τὸ βαθος '

μα γὰρ ἄπειροι φημι σωμάτων ἀπειρίαι γενήσονται εν βρα-

i nicatam, neque malum esse in rotundi ini sotinatum, neque pallore Cololat una, neque gustum se certo modo aut ad olfactium liabere : si vero simul omnia sunt et unum locum OCCUpant, proprIetatuna consulto est, ut in Coimpositis in istisque e plium lius et diversis specie hiis medicamen litis, in quibus propriuetas qualitasque unius citius que mistae in imateriae sincera 1ion servatur, sed uti uim quoddam undique sit: non igitiae sincera est singulorum cognitio geriem striana, hujus rotundae mali sigiirae , coloris hujus et singu- loruim accideritii iam Caeterori Da: ite inqrie magis nisi appositae inter se tangant liae partes , I ed per totas totae naistae sint propria uria iis cujusque sitialitas perit, sed ne itie mistione iii licet hanc propito dicere: quo Imodo enina si per illi se proprietates alicitiae unitae non sunt allae detentae, Ilaec ni ista dicenda sunt Ipsi ina voro infinitiani intenditur orationis, si et longitudo coiporis corpus est, si latitudo et 1 1 os tua tas: si nimi enim infinitae in quana emant corporum infinitudines in brevi loco ad sensunt circum

486쪽

χει καrα περιγραφὴν πρ0ς αἴσθησιν τόπου τό τε των πολ- λων voυτων, μαλλον δε ἀπείρων σωμάτων πλῆθος. 'Κεφ. d. 'Αρά γε Ουν ἀἴδιον καί πως ετι φήσουσιrαποιον τὴν Πρωτην Ουσίαν; εξ ῆς φασι τόν τε κόσμον κατων επὶ μερ0υς εἰδων ε κάσιον γεγονεναις ἡ γεγονεν εκ τινο χρυ-υ και συνῆλθεν εις ταυτὰν ἁπαντα, ἴνα εκ ουνεργείας γενηrαι τα συγκρίμαια, αλλἀ και Toὐτ άτοπώτατον εἶναi λεγομεν και κατῶ πλειους τρόπους ' πρωτον μεν ὁτι μὴ μιας τὶν υλης φυσεως εοικεν ἀποσωματική ' πολλαὶ δε και ἄπειρο

κων ' μία δε ἐν ἡ πεποιημενη ' επιμερισυῆναι χρὴ τοῖς ἀδή

d ii irrhhi scripto ite naque intiliorum horum magisque infinitoriam Corporun a multitudo. Cap. IV. An igitur sempiterna quo modoque substantiam primam qualitate carentem amplius diCent, eX qua et mi induin ipsum et una tuamque' speciem particularem factam esse dicunt an e tempore quodam facta es et omnia in idem convenerunt, ut ex Cooperatione syncrina ala, hoc est res compositae, fiant2 verum laoc quoque Inaxime absurdum esse dicimus idenulti e naultis modis Primum quod non unius esse materiae Corpora videntur: multae autem Infinitae liue doctrinae cona in unis substantiae sunt, alia quident sgiurarii ni specie infinitarum: alia vero coloris lauJusque innumeri secundum specie in , alia saporis gustatum spectantis, cujus rursus intemii in ala doctrina est: alia vero eJus est qui ad olfactum attinet, cum laicvarietate in plurimam habeat: infinitae igitur erunt in ipsis infinitates et doctrinae qualitatum corporatarum: Una autem erat quae facta est, quana super incertas scilicet pariti h ahll

487쪽

a flui

llit illib

illi

tarI oportet: sillana quam quae necessitas est ut corporeae fiant2 antevertunt sane corpus esse substantiaeque quaedam factae, singi itaque corporum horaim in infinitum si secenti ir, quomodo infinitates infinitae concurrent et quando ipsum enim infiniti ina pertransiri non potest et lunae ncoarpus est et albedo Calorvie: omne Vero CorpUS quotum est et quantuna et troaugescenteni naturam in se habere Vide naias: incalescensque a sole aqua cumulatior majorque sit, ut amajori loco egeat: imodo vero in angustiam locum nec milia Verbi gratia corpus excedentem figuratio, reliquorumque accidentium singula conveniunt ', sin il qiae spirare et ab aeterno neque mutari deberent in Uni Velsi ra Neque corrumpi: ipsum eniim aeternum immutabile est, quales sunt deoruni naturae: si vero laoc Verum est, quo modo aliquam trans forni ab inaus verbi cera n qiuidque fiet, si cum quadrancula sit rotiandam eam efficiana iis 2 an substantiae figi ira orat si en inisubstantiae cerae ante erat, nunc rotunditas est unde liae c

488쪽

Rirduin id est: Coi'pias enim per corpus Ire cogitationem fugit: si renitentiana instituat, id proprium corporis est, ut de hoc ratio praecipue docet: si per Vacuuna, ab surdum nili dominus est tum quoniana nillil esse in inundo Stoici vacia una dicunt luna etiani quia rotunditas est corpus et reliqua liabet accidentia et figit rana quae et ipsa rursus eX altera coaporata sigura, fore ut sit patet et illa ex altera et lioc in infinit una: et si eae rotundis, quae an infinitum secantur figuris , as gregat una soc visui nolit Orotundium factum Constat, fabulana Consi clera illi an tacitie figimonium lioc infinita sequuntur: si non eX rotundis, clito modo ex liis aliquid rotundiana fit ridiculunt citio lue eit si dicas in s guras rotundas figuram rotundani dividi eo contra id teste ad la ibito, quod quadrangulti ira in Piu tran- non dividit tu': quid vero in transfiguratio ite Celaedicent ulmina inter se cedunt una cum intellectu cliver-l thruel lus t Litri ill tus

stilli.

489쪽

λους και συστίλλομεν ' εἰ γὰρ μὴ συμβεβηκίς ἐστιν η πιγμὴ μηδἐ ἡ εκτασις, αλλἀ ἀσώματα, απεέρους ἄμα σχηματικάς

sorum corporurn figurationes 3 et qUO modo non r1dicu luna tanquam animatas et rationales substantias exire cedere ille inter se ceu e constituto: magisque infinitium etiana sit quod dicitur, si porrigimus in a cuna cogitatione digitos ot contra Iairnus: si enim non accidens est pugnus neque porrectio, sed in corpora infinitas simul sigi iratas figurationes abscedere accedere que dicere oportet: quod si duas solas este escas nec numero aequales secundum porrectiones et contraCtiones, adlluc Varae infinitum est quod dicitur, adhuc lue magis in sinitum nisi contractionis porrectionisque figi irationes accedant: sed altera ex naanu al-j tera defluit: oportebat enim Imonaento temporis ordinem dissolvi , inter se latenter ab hoc Cedentibus corpor1- bius. Ad hoc vero dicent, si qtridena conam unitatis causa fiunt est ectitia corpora, quonam pacto acet una sat quo modo Vero incoctionem parat 3 clito modo abit iii te veniunt essectitia qualitatis aceti corpora si VeIO una TeS cuna Vino erat, quo modo iuno Vin una erat

490쪽

οινος ουσα Ουτε Oζος ειγε κατα μιζιν εστιν η κρασις ειτε κατὰ παράθεσιν. Κεφ. ε. IIρος ola ετην ατόποις οὐθεν ῶν μενειν ε ει χρη λεγειν υπάρχειν την Ουσίαν, εκ πυλλῶν τε και Iro ικίλων και διαφόρων και εναντίων και ἀπειρων η μόνων Ουκ άπείρων κατ Gριθμον ουγκρίσεων συνεστηκυῖαν και εις ἀπείρους παλιν συγκρίσεις τεμνομενην, την μιαν, την δε τινα δηνομωμενην, φερε του μηλου φυσιν, ην τε λεγουσιν οἱ at--κοὶ πρωτην υλην καὶ πρώτην ουσίαν, εξ ης φασι τον τε

et non acetum 2 Signum qiuae lani ex ritroque tertia qUalitas est quae ne que Vinum neque acetum est, siVe Permistionem temperatura est, sive per appositionem. Cap. V. Ad ea quae ah, surda dixi nihilonainus etiana dicere oportet substantiam esse e naultis vararisque et dis- ferentibus atqLie contrarias infinitisque aut solis non in finitis numero syncrassibus , id est concretionibus, Core positani itemque in infinitas rursiis syncris es divisam, unam Iianc quandam quae cerati itur Verbi gratia naali Daliararia, quam Stoici prirnam materiana primanaque si abstantiam

dicunt, eae illa a mundiam aC in eo rerum Una1 luat aqiae semper factam esse assemant, quena aduro luna qualitates COI'Pl IS erant, quomodo non erat haec qualitas 2 siquidem liabebat: si alias qualitates non liabebat, scilicet omnino inesset pondus quod corporis esse dicunt: quo modo simplicem etiani priuaana siti stantia in dictant, Non autem conta post ana 2 Si vero terminat una esse dicunt ternainisque utentem, patet lillic sigulam esse: absurduim

라틴어 텍스트