장음표시 사용
371쪽
adhuc intellecti debentus, ii niuita alia Codicibus Gallicis quoruni
P. Stephani. Ver 557. 567. Ἀδικεῖν τε τοιαῖ9' de Sest. χρεών ἐστι vel χρέ. Non autena Putandiana St Poetnu peraui uere, nedunt ubere, Ut injuria quis laciat Sed vult, si quis alteii initii iana faciat, quod vix evitari poteSt, prout est vita hominum caveat tanaen ne a Sit injUI'ia quae B eImpublicaui sive Patriam suaui laedat. Si liando D. Paulus scribit Ephes.
iV. 26. ργίζεσθε, και μη μαρτάνετε, non Pa'aeeipit Ut irasca inur sed men Uu est, Licet irascamiari, mnen ne peccetiS. Ententis aliqua disserentia est, quod irasci nonnianviam licet, naui et Seivator noster irascebatur Marc. iii 5. Ditriain facere alicui, nilnquaua ieet. Ibid. ια μη βλοίη γαι πτόλιν. ira πόλιν Cantem 1 CCtC, Ine JUdicio,
'reponit σάλιν, ut sententia sit, Et ait hosten injuria asicere, piae te' non vicissDu laedat. Verbum eniin βλαψαι, mi'na Potentiali, uuaero 'sing ilari positiani accipio, et a neutro plurali οἱ regi. V Heatmus. et ita Reislcitis, quod ad πάλιν ' Sed nisi infinitivunt voluisset EuripideS, SeripsisSet potiuS, Opinor, βλα τη et βλαψη, iram βλαψαι, lod βλα ναι est laederet, On oedat deeSSe quoque videtur αυτούς ri niet vel seipsos non m), quae vox hic non potest Subintelligi, se l
372쪽
exprimi debebat, si legatur πάλιν. Sed 1hil mutandum opinor. οὐ
βλαπτων πόλιν VCr. 554. ἀπώλεσας πολιν 231. vid. AriStoph. ατρ. 1475. Ver 55S. 568. τους λωλοτοις νεκρους. Si qui cootet de ολωλότων, Ut τους νεκρους it ad era, videat ad ver 1Or. Sed nihil mutandum
Haec distinctio nihili est Forte,
Nam n ortuos Sepelia e erat νομος Δαιμόνων ver. 563. et Ver 19. atque hoe Vocatur ευσες ς πόνος ver. 373 14de et Helen. 1293 IOO4. et Sophocl. Antig. 936. Sareptamus sitioque S in Vocibit 'μοῖν τοῖς ἐλουσιν ευαζεῖν, et tacita incusatio Creontis ἀσεύειας . Seio aliter forte distingui posse, sine mutatione contextUS, Θαψαι δος κιν τοῖς Θέλου εἰσι σεῖν quod si quis praeserat, Sequatui'. ἀνθένδε Si τα ἐπι τουτοις, consequentia, Aristoph. Plut 57. τα ἐκ τούτων Xenophon Ἐλλην. m. II. p. 47O. B. ταπι τοῖσδε Iph. Ahil. 435. τάπι τοῦδε Ion. 255. Εὐσεζειν absolute, ut Sophocl. AJae. 137 2. Τόν τοι τύραννον εὐιαἔεῖν οὐ βιον. et Electr. 31O Orest. S9S id Cl. Helcenperium ad PhoeniSS. Ver. 133I P. 448, 449. Ver. 56I. 5710 ἐξοισθήσεται. Esseretur'. Raro inveniendam puto hanc vocem Simplex veri Um οἰσθη ται, fretur, ocem'rit in Demosin. προς Λεωχάρ P. m. 269. η ψῆφος οις Θήσεται. et dii. A fui. οἴσω forulatur novum verbum οἴσομm, feror, in fui. GHη ροι. Ver. 562. 572. 'C. εἴς' ἐλΘων νόμος. Ut He ub Sol φος εἴς τ'ανελθών, Scit. νόμος es I UgntUr Choliz t. et αυι α πτως sta poni dicit άνελθών, ascendens, o ua Agamemnon in XCela loco erat aeque enim bene dici potuit κατελθων, descendens, Sed nilis, Vel a Majoribus. Ver. 564. 574., τῆς δίκης σώζων φαος Ui Opponi potest της δίκης την ἀλίγην, i. e. unJrmn vel tenebras Iustitioe apud AriStoph. Achai n. 6S4. Stobaeus Eclog Physic. lib. I. p. 9. Δίκης δ' ἐξελαμψεν σιον φαος Vult forte, ustitiam illustren et conspicumn et Omnibu agn0scendan ser-
373쪽
va Sed et δίκης φαος per periphrasin significate potest paullo plus
quam δίκην ut δίκης σες- ppiano Halleiat. II. et similia. ei'. 565. 575. Πολλούς υπικφύγοις ἀυ ανθρώπων λόγους. obvium erat ψόγους, vituperia, ut Hecub. 384. 1249. Sed nihil uiuio, quia λόγοι, in phirali, PIO laledicta, convicia, liviorie Usurpathina, nisi talor, video Pindarus ena. VIII. 35. ra λόγοι Θονεροῖς obsoninin antem invidi sunt convicia quam Significationem nos Angli videntur etinere in
vernaculo noSt1'o porcis nam λόγοι ἐχώρουν Ιpllig. aut . 135S eSt worici Passed nenape Veri, ibiatorunt et convicianti itin, ut ibi vide locuna, et Ipli Aul. 376. Uutarchus Arato P. IO4O. E. το μὲν οἶν πολύ τῆς διαζολῆς, καὶ ΛΟΓΟΥΣ, καὶ ΣΚΩΜΜATA, H ΩΜΟΛΟXIA παρείλετο τῶν κολακευόντων οὐ τυράννους, C. Alia naitto. Vertiint, talos emnones quema limo lum Olfius verit λόγους naledicentiarn, in ISocratisini Chi lana p. 269. De conamutatione OCUIn λόγος et ψόγος, vid. ValeLenaei . ac PhoeniSS. Op. Ver. 566. 57 6. Βούλει συνάψω μλ ἰν βραχεῖ σέθεν Hoc est, hasne ut uno verbo liberem tem ni olestia ιcendi plura quod est ἀποπαύσω σε λόγου πολλο Ver GS6. et conlpendii eriet nil ita j ii fariani tibi, Plauto Bacchi l. I. 2 6. Male vertunt, risne tecun colloquar paucis Adverbiani est, Visne ut colligen tuton sermonein in brevi, vel in breve spatiuiu Bacch. 13O2. οιγὰρ συνῆψε πάντας εἰς μίαν βλάύην. Insi' verso I. Jυδῆ, ς δ επαεινον εν βραχεῖ θήσω μύρον.
Ver. 569. 579. ου γὰρ ἀλλὰ est eteirini nota locritio vel ex Nostri Bacchis. At istoph. Nub. 232. Ubi Scholiast notat Atticiani esse pio καὶ ae, et citat Callimachi Octava, ad quena vide Bentieiuni 1 agna. Callini. XCII. Non opus est Miltoni Ppio οὐ
Ver 572. 5SQ. Πολλους ἔτλην η χἁτερους ἄλλους πόνους. Ἀ τἐρους, i. e. και τiρους Sed ari Graece dicitur ετέρους αλλους reclaua una Xena pluit indubitabile videro; naua istud aest. 345. Di illi non St talo.)FOrie, ἡτέρους καλοῖς πόνους, Ut ver 339. πολλὰ γὰρ δρασας καλα. et ita de Theseo scribit Plutarchu in Vita HUS P. 14. πολλούς καὶ καλους ΔΘλου. διεργάσασΘαι Cantili. l. I 29. E. πολλούς καὶ καλούς ἀγῶνας
374쪽
ἀγωνίσαιτο ILycia orat. XXV. p. 175. d. tepli. νίκας πολλα και καλὰς -νενικηκα τι Si καλον ἁ γῶνα ἀγωνισω, Alcest. 648. Cui Simile istud D.
phon Ἀπομν. II. p. 75S. E. Vide utip. Here. Fur. 266. Hippol. 7S5. HerodotUS V. 33. τί πολλοὶ πρήσσεις; lare agis re ad te nihil timnent vide locum et Aristoph. Εἰρέ OO5S. an. 23O. Hoc enSulo titionis 1 cul dulbio intelligi voluit prisco sed Theseus ita intelligere noluit, et hanc Contunieliana dextre avertit reSponSO SUO, Pro
πραγματα lii turelius Theuii Stoele P. 12O. F. et alibi et Chariton Aphi O LSienSis VIII. 1. Και νυκτος και ημερας πολλα πράττων Alinna significationem locutionis πολλα πράττειν, pro gravi catinitate re Hi, vide apud EZ. pantiemium ad Aristopli. Pliit. 4S6. Ver. 578. 5SS. λόγχη ,παρτὸς λαζη. B daei et Barn si λόγχη non λόγχη Σπαρτος, Nice pro Σπαρτή, pleIISque, Opinor, Placebit. Σπαρτοι ΓBnt POSteri eorum quinque, qui sati e dentibu SerpentiS, a Cadnio OcciSi, Super' erant quorum historiam habes init lita. III. Metani. Ovidii. Noster de iis, λόχος δ' δοντων ἔλος ἐξηνδρωμένος, in ' ver. 7O3. Σπαρτος vertitur hic Thebanus non Sati praeelae, quia nulti erant liebunt viai non erant Σπαρτοί. Sed vere 713 Σπαρτων ἀνδρῶν
homines, non Thobani soluna, dici possunt sati. Ego inuSilatani O- Cena periclitatu Suna, Sparti viae sine Circuitu vel ambiguitate rem exprimit. Si quis malit vertere λόγχη Σπαρτος hasta eor λὶ Pri e mὶ-guis dent laus sati sunt in Sia utatur, et novitati naepe ignoscat Pira αἔχ conjeceram λας,1 Sed P t Caligerum et Relalcium, Ut ana video. Confirmatur a Codd. A. B. et Aldina. Iidem Codd. ver. 579. pro ἱ δ' ἐκ halbent, Τις δ' εὐδρακοντος quo Sequor'. BarneSius distinguit, T δ' ἐκ e. et ita anterias in verSione. Θουρος 'Ἀρης ex Iliaci.
Sed vide Arnimonium p. 6 l. ad M. A. IV. 24. Bergier ad Aristopli audat Valelcen aerius ad Euripid. Ran. 233. Porson . Hippol. 785. citans praeterea Gai er
375쪽
D. Αρη llic, opinor, significat bellivan, vel latorent: uni quis au termacer Proeliator nasci potest ex dent latus raconis p Fabulam de Cadmo et Serpentis dentinus φαυλίζει : qualiter imoenia Thebana Capaneu apud Statium Theb. X. 76. Et quid imi quid a in Benti. egregiurn Pro sternere tinnia molli Stri cta lyra ' Praeclaros tamen bellatores hos Spatios Theseus invenit, infra ver. O3. Ver 5SO. 590. Q δε τ, νεανίας Seribo, νυν δ'ετ' εἶ nunc vero adhuces feror, vel Iuvenis quenaadnaodum exuri appellat Adrastus ver 19O. sed opprobrii sensu potitis Uimendum, Ut Sthul Aristoph. Vegp. 1324.
lato lio loco. Vide et Herodot. VII. lo P. 385. 'Εξαίρειν eodem sensu Hippol. 322 h.
Ver 5S6 5Sp. 596 597 στροα φρω κατασπαζοντα Video virum acuti8stiniim et sicci iratiSSimum ad Plio niSS. 145. 91. offensum tali hiathi, στόρεα φρω, inter finena Senni'si 1'aecedentis et initi uni subsequentis. Sed in Senariis hiatus Stii rem Osti nunieravi pirape 14 in hoc tranaate, SupplicibUS: et pluSquam O in Phoenissis'. Ilbid. φάλαρα κινεῖσθαι στόμα. Haec aliter distinxi,
Μοναμπυκων τε φάλαρα κινέῖσθαι, στόμα
Ἀφρῶ κατασταζοντα, Θηςαίαν βόνα. nam κινεῖσθαι ηοορίαν χθονα, St, ς χθόνα, miSSa praepositione, ut fere post verba Π1ΟtUS. Et κατασταζοντα στόμα φρr, Ut ecul). 49 I. Φόνου vel Φοςου σταλαγμοι σην κατέσταζον γένυν Guttae eae netu tua in barba in Drigabant, vel stillare faciebant. Κινεῖσθαι στόμα, i. e. ἐς στομα, a G ioveri ad os pedeStri et Coaeta dictio : Sed allibus scatet oratio Eu-ς 1 ipidae. Reis ius. V unai et arguinentum duee1' ex Sua ipsius conis jectura λ Si licet, facile erit quemvis antiquUim Scriptoleui loquentem facere quie liuid VeliS. D Μοναμπυκων φωλαρα, Unt, μοναμπυκας φαλαροις
376쪽
377쪽
ἔχειν Θεους, in Heraclid. 344. St, χρασθαι Θεοῖς συμμαχοις et Θεων τυχεῖν ver. 352. Plene Helen. 765 τους Θεούς ἔχειν φίλους ut ἴλεω τον Θεον χειν
Philoni Lem. Allegoi . lib. III. T. I. p. 121. lin. 39. ubi moneo
pro τῆ δεκατη κακων legensi. γῖδε τη κακώσει.
η Ver 59S. 6OS. Auetor Appendicis Miasgrav. p. lo lati iter hoc explicaxit, ID AI substituendo Ἀδ. per Othina horuna aut ι AEntra jam erat Athenis, quo abierat eum Theseo et AdraSto, ad fin. Act. I. se d lieseus et Adrastus auara edierant Eleusina.)
378쪽
Ver. OS. 6IS. Ἀλλα τον ευτυχη, λαμπρον, αν C. EX UenSUPRStrophes hie Scribendum Videtur Ἀλλὰ το ευτυχία λαμπρόν. Pro αἱρηCanteri, vel αἴρη Barnesii legendurm forte αἴροι ut αν αἰροι Sit optativus Cuna αν, SenS futuri, ea tollet. Cunterii legit, λαμπθος, et Coim unotcuin μοῖρα non opuS. Plutarchia Galba p. O55. F. ταί --παγ-λλομεν λαμπρον ἶρε τον ἁλοῦαν ita ille alitii loquitur : Sulla, p. 471. B. ρθη με γας, Eumen. 5S7. E. et om P. 646. A. λαμπρος αἰρόμενος in De-naos in S54. F. ubi minus recte legitur λαμπρῶς, et vertitur Hre. Πάλιν vero ciuia nuper reverSUS erat TheSEUS a Vietoria AmaZonuim Statius Theb. XII. I 63 519. seqq. Heathius haec refert ad Creonta, non ad Thegeuna, et legendum nanino ait αἱρῆ, a rin aliquod potest uer nevertere Μοῖρα Brodaeus interpretatur an Ors.
Aristoph. Vesp. 96S. Editio Her 'ag. 55 I. legit hie τοδε μοι το Θρά- eo; et ita Al lina. Recte, si δεῖμα χλοερον in Strophie vertim sit. si
379쪽
tione viam dedi ad vel . 613. Egi egius est in hane rena lociis in Isocratis Epistola ad Philippi in P. 22O. d. GeneV. ορο α δ σε οὐκ ἀγνοεῖν, &C. Ver. G16. 626. Oεοὶ βροτοῖσι γουσιν Codd. . . βροτοις non recte. Θεοὶ lite, Ut Saepe, InonΟSyllation St. Pro παντων τ ρα aer.
380쪽
dit, Utinam Deoium aliquis tibi alas daret, ut OSSe voti compos fieri l tibi enim scires filioruni tuorum fata in hac re felicior uae, aue adlitie nescio quid futurun Sit de filio naeo Theseo. Quoenanι sors, plod fatitan )ian et forten principe tu miis terrae V Tίς ποτ' αἴτα, τιὸ ζα ποτμος πιμενει, &C. Sintili locus est in Sophoclis init.
19. d. Gale. Homer OdJSS. E. 2OG. In hi ' tamen obscuris nulli interpi etationi adniodun si tendiIn puto. ' Si retineas', τι ποτ' αἶσα, τί αρα-e. Sine inter gatione essere PoteSt et tune enSus erit, Adhuc incerturi est, quod fatu in Vel cyllae Sors laneat &C. J er. 625. 63o. Edidi τασδε γα ex Od. C. Ter. 626. 636. A lite ponitur pro itemini vel seminita vice, ut Iph. Aul. 1156. et paSSim. Quod ne 1V111 4 lis: Certum autem puto ex