[H kain diathk]; The New Testament; with English notes, critical, philological, and explanatory

발행: 1931년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ρωσά σου ο νομα τοι ἀνθρώποις, ους δέδωκάς μοι κ του κόσμου σοὶ σαν, καὶ εμο αυτους δεδωκας ' καὶ τον λόγον σου τετηρηκασι. M εγνωκαν τι πάντα σα δεδωκάς

μοι παρὰ σου στιν Oτι τὰ ρηματα ἁ δεδωκάς μοι, δέδωκα αὐτοῖς ' καὶ αυτοὶ λαβον, καὶ γνωσαν ληθῶς,

ο τι παρὰ σου ξηλθον, καὶ πιστευσαν τι συ με ἀπεστειλας. Ἐγὼ περὶ αυτῶν ρωτῶ ου περὶ του κόσμου ρωτῶ, ἀλλα περὶ ν δεδωκάς μοι, τι σοι εισι. Eαὶ τα μὰ 10 πάντα σά εστι, καὶ τὰ σα μά καὶ δεδόξασμα εν αυ- τώῖς Eαὶ ου ετι εἰμὶ ε τω κόσμω, καὶ οὐ τοι ν m 1

κόσμω εἰσὶ καὶ γὼ πρός σε ρχομαι ' Πάτερ γιε, τηρη

εφύλαξα, και οὐδεὶς ξ αυτῶν ἀπώλετο, εἰ μη ο ὶ ο της απωλειας, ἴνα η γραφη πληρωθη Νυν δε πρός σε ρχο 13μαι, καὶ ταυτα λαλῶ ε τω κόσμον ἴνα εχωσι τηρ χαρὰν

122쪽

τον λόγον σου, καὶ ο κοσμος μίσησεν αυτους, τι υ εἰσὶν

15 εκ ου κόσμου, καθὼς εγὼ οὐκ εἰμὶ ε τι κόσμου Oυκ

στειλας εἰς τον κόσμον, κἀγὼ πεστειλα αυτους ει τον

19 κόσμου υπερ αυτῶν γλαγιάζω μαυτον, να καὶ 20 αυτοὶ σιν γιασμενοι ν αληθεία O περὶ τούτων δεερωτῶ μόνον, ἄλλα και περὶ τω πιστευόντων διὰ του λόγου 2 αὐτῶν εἰς με ti πάντες ευ σι, καθὼς συ πάτερ, εν εμοὶ κἀγὼ ν σοι, να και αυτο ευ μῖ εν σιν ' να υ22 κόσμος πιστευση τι συ με ἀπεστειλας. εγὼ την

23 μεῖς εν εσμεν. Eγὼ εν αὐτοῖς, καὶ συ εν εμοὶ, ἴνα σι

123쪽

τετελειωμενοι ις εν, και να γινώσκγ υ κοσμος τι συ με

ἀπεστειλας, και ηγάπησας αυτους, καθὼς με γάπησας.

Πάτερ, ους δεδωκάς μοι, θελω να οπου εἰμὶ γὼ κἀκεῖνοι lωσι μετ μου ἴνα θεωρωσι την δοξα την μην η εδωκάς μοι, τι γάπησάς με, προ καταβολὴ κόσμου Πάτερ 25

δίκαιε, και κοσμος σε υκ γνω ' γὼ δε σε εγνων, καιουτοι ἔγνωσαν τι συ με ἀπεστειλας. ' Και γνώρισα 26

Tαῖτα εἰπὼν Ουησοῖ εξῆλθε σύν τοῖς μαθηταῖς αυτοῖ

περαν του χειμάρρου των Κεδρῶν, που γ κηπος, εις γ

Stipra xii. 26. Siv. 3. I liess. v. 17. Supra ver. 5. Supra v. 9. 15. 21. Tvi. 3. 27. ' PS. xxii. 22. R Mati XXvi. 36. Mata xiv. 32. Lissi xxii. 39.2 Sam xv. 23.

lliano petition a re que St, . Mari x. 35.

CHAP. XVIII.

124쪽

εἰσηλθεν αυτος καὶ οι μαθηταὶ αυτου. 'πιδει δε και

1ουδας, ὁ παραδιδους αυτον, τον τόπον τι πολλάκις

συνηχθη ο δε σους κει μετὰ των μα των αυτου ουν Ἀουδας λαβὼν την σπεῖραν, καὶ κ των ρχιερεων καὶ ψαρισαίων πηρετας, ρχεται εκεῖ μετὰ φανῆ καὶ λαμπά- δων καὶ πλων. σου οὐν εἰδὼς πάντα τὰ ρχόμενα επ' αὐτον, εξελθὼν εἶπεν αὐτοῖς Τίνα ζητεῖτε; Ἀπεκρίθησαν αὐτm, Ιησοῖ τον Ναζωραῖον Λεγε αὐτὸ ψ 6 Ιησους, 'Eγώ ιμι. Eιστηκε δε καὶ Ιουδας, ο παρα ους αυτον, με αυτὐυ ibo εἶπεν αὐτοῖς, υτ εγώ ιμι, ἄπη λθον

εις τὰ οπίσω, καὶ επεσον χαμαι Πάλιν οὐν αυτους πη

ρώτησε, Τίνα ζητεῖτε; δε εἶπον, ησοῖ τον Ναζω - ραῖου Ἀπεκρίθη ' Ιησους Εἶπον μῖν τι εγώ - ειμι ει ουν με ζητεῖτε, ἄφετε τουτους πάγειν ' Ινα πληρωθηυ λόγος ιν εἶπεν, ' τι υ δεδωκάς μοι, ου απώλεσα ξ10 αυτῶν οὐδενα Σίμων ου Πετρος, χων μάχαιραν, εἴλκυρο

σεν αυτην, καὶ επαισε τον του ἀρχιερεως δούλον, και ἀπε

125쪽

υπηρετα των Ἀουδαίων, συνελαβον τον ησοῖν, καὶ ε δησαν

αυτόν. Eαὶ πηγαγον αυτον προς Ανναν πρωτον ' η 13 γαρ πενθερος του Καάφα, ο ην ἀρχιερευς του νιαυτουσκείνου m δε Καάψας ο συμβουλευσας τοῖς Ιου - 14 δαίοις τι συμφερει ἔνα ἄνθρωπον ἀπολεσθαι υπερ του

λαοῖ 'πικολουθε δε τω δε σου Σίμων Πετρος, καὶ ο βαλλος μαθητης δε μαθητης κεῖνος η γνωστος τω ἀρχιερεῖ, καὶ συνεισηλθε τω ' Ιησο εις την αὐλἡ του ἀρχιε-

tio give ne cene in the garden 'ut xv nen Jesus vas seiged, and soni resistance vas attena pie t be made by Petor, Jesus a cor inito nis accouut checked ne attempt

more t an consistencs it is coincidenco bocatis it is extremel natural in a Jesus, uno belare ne Issas apprehendeci liadaeen

done Was naturat, I say, sol ille sanie person, Wheneste actuat lycivas appreliended,

to Annas . . . Se note a Lulce in I. .

Clitisi, ne lias descri Ded Eo circumstantially, and lias tirown o naucndigli oncilio claricand Seemingi contradictor narratives of theotuer Evangelisis that v e cannotaut conclude ne Nas present. NO Urit is ver pro

relation existed. An in Dis casse, laeterin the other diseipi migii notin siti boused, immediatelnaster ille mentionis Po-ter, o designate Jolin specialty is Dona

126쪽

θεν ου ο μαθητης ο αλλος, ο ην γνωστο τω ἀρχιερεῖ, καὶ 17 εἶπε, θυρωρω, καὶ ισηγαγε τον Πετρον Λεγει υ η παι δίσκη η θυρωρος τω Πετρω, Μ καὶ συ εκ των μαθητων εἶ 1 του ἀνθρωπου τουτου; εγει κεῖνος, Ου ειμί. ιστηκει σα δε ιι δουλοι καὶ οι πηρεται, ἄνθρακιὰν πεποιηκότες, οτι ψυχος ην, καὶ εθερμαίνοντο ' ην δε με αυτ ον υ Πετρος

19 εστὼς καὶ θερμαινομενος -ουν ἀρχιερευς ἡρώτησε τον 'Iησου, περὶ Ἀων μαθητων αυτου, καὶ περὶ της διδαχης 20 αυτου ' Απεκρίθη αυτω ο Ιησους, Ἐγω παρρησία ελάλησα τω κόσμω ' γὼ πάντοτε δίδαξα εν Π συναγωγῆ,

καὶ ε τω ιερω, που πάντες ι Ιουδαῖοι συνερχονται, καὶ

21 ε κρυπτω λάλησα οὐδέν ' ι με περωτας περώτησον

22 εἶπον ἀγώ. I αυτ δε αυτο ειπόντος, ις των πηρετῶν παρεστηκὼς εδωκε ράπισμα τυ, Ιη σου, ειπὼν Ουτως ἀπο-

23 κρίνη τω ἀρχιερεῖ Ἀπεκρίθη αυτω ο ησοῖς, ι κακῶς

ελάλησα, μαρτυρησον περὶ του κακου ει δε καλῶς τι μεδερεις 24 φ πεστειλεν αυτο ν Αννας δεδεμενον προς πιάφαν 25 τον αρχιερεα ρο υν δε Σίμων Πετρος εστὼς καὶ θερμαινόμενος ' εἶπον υ αυτω, ν καὶ συ εκ των μαθητῶν 26 αυτου εἶ πιρνησατο κεῖνος, καὶ εἶπεν, Ου ειμί Λεγειεις εκ των δούλων του ἀρχιερεως, συγγενης ν ου ἀπε-

nexion.

127쪽

πραιτώριον ἴνα μη μιανθῶσιν, αλλ' ἴνα φάγωσι, πάσχα. Ἐξηλθεν ουν ο Πιλάτος προ αυτους, καὶ εἶπε TL 29 κατηγορίαν ψερετε κατὰ του ἄνθρωπου τουτου Ἀπεκρί- 30

σοι παρεδωκαμεν αυτόν. αἶπεν ου αυτὸ ψ ο Πιλάτος, 1 Λάβετε αυτον ὁμεῖς, καὶ κατὰ τον νόμον μῶν κρίνατεαυτόν ' in ον υ αυτω ι Ιουδαῖοι, πιμῖν υκ ξεστιν ἀποκτεῖναι Οὐοενα o 6 λόγος του Ιη σου πληρωθαὶ, 6 32 εἶπε σημαίνων ποίω θανάτω μελλεν ἀποθνησκειν ' Eισ- 33ηλθεν ου ει το πραιτώριον πάλιν 6 Πιλάτος, καὶ ε φώνησετον ησοῖν, καὶ εἶπεν αυτω Συ εἶ ο βασιλευς των Ἀουδαίων Ἀπεκριθη υτω ο ' Ιησους , ψ εαυτου συ τουτο 34

λεγεις, η ἄλλοι σοι εἶπον περὶ μου A εκ η ο Πιλάτος, 35

eat the passovei': Or, de filed, and renderedun fit to eat ille passover i. e. S ille Evangelis may ue supposed to se ne vor litoea the passove in sonae latitude, test ineystiouidis defited, and so no in a conditionto partahe in ne sacrifices ossea ed durangilies days os unieavene Drea d. ut see note a Mati XXvi 2 like vise at xxvii. 19. and 27 sor πραιτώριον Ἀγουσιν, hQνι edthey Iesiis. . . De whole Ounci te uinito Pilato, in orde to et hiulci conficin

po vor os lis an death, though ne could instet lesse punishments 'lie could uindymen an Leel tilena in custodi an dicourgetliena in their syna ogues. r. L,ight otshoris Datone o ver of puttingo doaili vas dropi by thenaseives. alae Jevus however Ima De SuppOsexto mean Dat it Vasno lawsul to put ara ni an to deati dui ingili passover. Μilii perplacet Augustini et Chrysostomi at1O,' say Κuinoet, 'quasit daeorini ver Da ver. 31 ad diena referuntur hoc sons : Nodis non licet quenquam Supplicio assicore o religionem diei festi erat enim παρασκευντου πάσχα, Xix. 14. ' eo observation on the t vo solio vin versos a nove note iv. 43. 44.

128쪽

του κόσμου τουτου ηι η βασιλεία η μη οἱ πηρετα αν οἱ εμο ηγωνίζοντο, να μη παραδοθῶ τοῖς ουδαίοις ' νυν δε37 η βασιλεία η μη ου εστι εντευθεν. Eἶπεν Ου αυτω Πιλάτος, Ουκουν βασιλευς εἶ συ Ἀπεκρίθη Ἱησούς, Συ λεγεις τι βασιλευς εἰμι γῶ ' γὼ εἰς τουτο γεγενν - μαι καὶ ις τούτο εληλυθα εις τον κόσμον, να μαρτυρησω

129쪽

γωσε. Ἀαὶ οἱ στρατιωται, πλεξαντες στεφανον ξ ἀκανθῶν, πεθηκαν αυτου τη κεφαλῆ, και μάτιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον, . Καὶ λεγον, Παῖρε ο βασιλευς των

πουδαίων ' καὶ ἐδίδου αυτω ραπίσματα. Ἐξηλθεν οὐν πάλιν ξ υ Πιλάτος, καὶ λεγει αὐτοῖς, Π ἄγω μῖν

αυτο ε ξω, να γνῶτε οτι εὐαυτω οὐδεμίαν αἰτίαν ευρίσκω.

Ἐξηλθεν ουν Ουησούς ξω φορων το ἀκάνθινον στεφανον καὶ το πορφυρουν ἱμάτιον Καὶ λεγει αὐτοῖς, Ἀδε ὁ ἄνθρωπος. ' τε υ εἶδον αυτον οι αρχιερεῖς καὶ οἱ πηρεται, κραύγασαν λεγοντες Σταυρωσον σταυρωσον αυτόν. Λεγε αυτοῖς

Πιλάτος Λάβετε αυτον μεῖς, καὶ σταυρωσατε ' γὼ γαρ οὐχ ευρίσκω ν αυτω αἰτίαν. 'Ἀπεκρίθησαν αυτω οι 'Ιουδοειοι, ' εἰς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τον νόμον μῶνοφείλει ἀποθανεῖν, υτ εαυτον ιον Θεου ποίησεν. Οτε Ουν κουσεν o Πιλάτος τουτον τον λόγον, μαλλον φοβηθη Καὶ εἰσηλθεν ει το πραιτώριον πάλιν, καὶ λεγει τω πησοῖ,

Λεγε ιυ αυτω ο Πιλάτος, Ἐμοὶ οὐ λαλεῖς. ου οἶδας 10 οτι εξουσίαν χω σταυρῶσαί σε, καὶ ξουσίαν χω ἀπολυ-

σαί σε Ἀπεκριθη 'Hσους Ου εἶχες ξουσίαν οὐδεμίαν lκατ μου, εἰ μη ην σοι δεδομενον ἄνωθεν ' διὰ τουτο 6 παρα-

130쪽

12 διδους με σοὶ μείζονα ἁμαρτίαν εχει. ' Ἐκ τουτουί τε οΠιλάτος ἀπολυσα αυτον οι δευουδαῖοι κραζον λεγοντες, Ἐὰν τουτον ἀπολυσης, ου εἶ φίλος του Καίσαρος ' πῶς ο13 βασιλε εαυτον ποιῶν, αντιλεγει τω Καίσαρι πι υν

Πιλάτος, ἄκουσας τουτον τον λόγον, γαγεν ξω ο πη- σουν, καὶ κάθισεν επὶ του βηματος, εις τόπον λεγόμενον

14 Λιθόστρωτον, Θραῖστὶ δε Γαββαθα H δε παρασκευητο πάσχα ἄρα δε σε ε κτυ και λεγε τοῖς Ἱουδαιο ς,

Lissi xxiii. 2. Acts xvii. 7. Mari xxvii. 62.

Cum dicac Sesare reS, Furia latrociniis, et magni pal va mineris Falce recisurum simili te, si tibi regnum Permittunt nomines. Hor. Taulor' 'vorks, ut 337.

SEARCH

MENU NAVIGATION