Hypomnēmatismoi kai sēmeiōseis gnōmikai: Miscellanea philosophica et ...

101쪽

οἱ - των -κειμένων ἀσκεύασται καὶ προς- βελτιστον τω τεκνίτη καὶ χρήσιμον αὐτω γέ τινι ἡκ τω καὶ τω παντί' - δη πάντα καθόλου

ὀς, ον γε δ καὶ πρώτου τάς περὶ τούτων, γανώσεις κομεν; Ῥυκουν γε στεν οὐδενδ δελ- των πάνυ - πρώην ἐκείνω ονομαστῶν προαντον, καὶ της σοφίας kαιρετων, ουδῖν πιομἐνταὐθα σπούδασμα καὶ σύνταγμα μῖν εἰς δώ- δασκαλίαν περὶ τούτων καὶ χρῆσιν καὶ μόνον γε δοτ αυτου πάντα των 'ης λογικῆς ἔχομεν ἐντελέστατα, καὶ κριβωμένως ως μηδὸν ὁτιουν λειπεο ι αλλ' η τοι Mης μετ' εκεῖνον 'xτοὐ- δη μόνον λείπεσθαι το περὶ τα ἐκείνου πονεῖν - τρέμεν εν τοις αυτοῖ μεγίστην τοὐπ' αὐτοφελοτιμό- καὶ φορμην επιδείξεως ποντας, ναυτῶν πιγνώμονες φαίνοιντ ευ μάλ' - εν ,

- τοις ἄλλοις ἀφηγηταὶ κωτὼ καιρὰν ), καὶ

102쪽

M THEODORUS METO CNITA.μη πόρρω φέροντες, καὶ τοίνυν τον πρῶτον ἄν- τὰν σπονδύσαντα περὶ ταυτα της σοφίας, καὶ παρὰ μηδενδ ἐκδεώμενον, ναουν γε τε καὶ λόγου ' τινὸς ἐων, καὶ τως ἐνταὐθω πάσας ποικιλίας καὶ στροφὰς ἰχνηλατπαντα, καὶ ἀνευρόντα, καὶ πάνθ' εκαστα διελόμενον ' τακτοῖς δροις, ἡ προμαε, - κατατεχνιτευσαντα παντελείως, καὶ νόμους ἀσαλεύτους περ αυτῶν συν-ταἐώμενον, καὶ ων - στιν ζω χρώμενον ευπρύττειν καὶ χρησθαι πνος - πρῶτον θαυμάσαι τις Qiως, καὶ τίνων ἐζος, η μῶλλον ἐρεῖν, τίνος αν μῶλλον η τῶν λοιπῶν ἄλλων της περὶ

τούτω ζητησεως καὶ ἐπιμελείας, καὶ πολυπραγμοσύνης, προ ην νειν ν γεμονικὼν αὐτως Οὐκουν γε υδ --ὐνον, ςτε εἰδέναι την εἰς τα τρέω σχηματα καὶ ιδ του συλλογισμοῖ

103쪽

Μεγιστον δηθ' ως ἀληθῶς οὐ- δεθμα της

Ἀριστοτελους περὶ το φυσικόν τε - λογικὸνευδοκιμήσεως, καὶ νίκης κατὰ πάντων, σοι ἐπρο συποῖ, καὶ - μετ αντὼν γεγόνασι φιλοσοφίας α δρες κλόγιμοι, το μηδὸν νυνὶ παρ ημῖν ' δειναί τινος περὶ τούτων σύνταγμα ουπ- ουν γε ς τε καὶ λόγου τινὸς Βον ιναι δοκεῖν, O των πώλαι πρώτων, ου - γροστα. καὶ τοίνυν περὶ των προ--οὐ γε Ἀριστοτελονς, ει

μὰν οὐθ' oλως ' Ἀνενόησάν τε περὶ τούτων, η

104쪽

s TNE ODORUS METO CAEITAE καὶ ἀμφοῖν η καὶ στέρου γε, η καὶ ε νουν

ὀτιποτοῖν λαβόντες, --ήθησαν ξεῖναι φλσεν, οὐδ' ἱκανῶς κειν περὶ των τοιούτων σπουδάσαι, καὶ δια του ἄρ' ἀπέσποντο. ι ποτε κρηδοκεῖν περὶ χέριστοτέλους, καὶ ποιόν τινα συνορμν--δν την τε φύσιν καὶ την ἐπιμέλειαν ἐς τω βέλτιστα, ο ις μελε καὶ συνεῖδε περὶ των τοιούτων ἄττα εστ γοών καὶ λέγειν, καὶ συνενόησεν μα ἱκανῶς κων εἰς ταλα καὶ τον περ αυτῶν πόνον εαυτὰ καθειναι, καὶ ἄμαὰ- μενος καὶ - ἀποκνησας εντελέστατα καὶ

ἄριστα ) διεγένετο E M κἀκεῖνοι πρότερονεπεβάλλοντό τε τοι αὐτοῖς, και τινα συνετ ιαντ περὶ τούτων, τοι δ' Ἀριστοτελους δευτέρου γ ελθόντος αυτοῖ καὶ πάνυ τοι περιγεν - μένου πλειστον επεκαλύφθησαν, καὶ παρώφθη- ραν τώ κείνων, ὼς οὐδε μηπον ἀνυσιμον επι τ προ τον σκοπὼν, ἡσίλως παραβώμλειν προς τῶ τονδε οὐ ἀνδρὸς δεια, τι ποτ' ἄ- ας χρη λογίζεσθαι περ αυτοὐ τε καὶ των --τοῖ, καὶ πόσον τ εν τούτοις κράτος τἀνδρὶ δείκνυται, καὶ μην ἔτι περὶ των μετ' αυτὼν γούνως δε μεν - οὐκ ηξίωσαν επὶ τοις - -

5 και ἄριστα C. Mon. Ignorat. 6 παρώφθηραν, alo Od. Aug. et Mon Ieg. παμφθησαν, Ninent Paris. Reg. et Gem.

105쪽

νHEODORUS METO CAEITA 8 αυτοὶ - τοις ἐκείνου δεύτεροι γενόμενοι μάλιστα καὶ Ου τις αν ἔναιτο πλειν, v κείνου τὸ καὶ των κείνου καὶ διὰ του ἄρα σφόδρα ευλαβηθέντες καὶ ἀποδειλιάσαντες προς την τουανδρός σοφίαν, καὶ το ἄκρον εν si ἐσπουδασεν, μεστησαν του περὶ των αυτῶν καὶ αυτοὶ υντώττειν. EDτι λοιπὰ αυθις καθορῶν τε καὶ συλλογίζεσθαι τις ἐκεῖνος ἀνηρ - τω ἐκείνου δυσαντίβλεπτα, καὶ διὰ πάντων ἄνυσιμώτατα συντάγματα, καὶ πάσης αιδους τοι μετ'

αὐτὸν ἀδεουμενα. ει δέ γε καὶ αὐτοὶ χρόνοις

υστερον περὶ - αυτῶν ἐπεβάλοντο καὶ ἀπετόλμησαν προ τὼ ἐκείνου πλεον τὸ καὶ ἄμεινον ἔσω in εκείνοις δετεροί γ' επιόντες ευρεῖν τε καὶ ἀντερεῖν ιηθέντες, λόγον δε τινος τὰ κατ' αυ- τοὐς τοῖς με --O- - ξίωται, ἀλλὰ πάσαις νηφοις ἀποδεδοκίμασται καὶ ἀπερριπται, καθ περ Ἀθήνησιν οι νόθοι πάλαι ει το κυνόσαργες, καὶ υειν πομεν, οὐτ' ἀζιοῖμεν ἄλως αὐτοῖς χρήσασθαι, υτ ονασθαί τι της αὐτῶν σπουδης προς τὰ του ἀνδρὸς κείνου παραβαλλόμενοι, καὶ παντώπασι τ αυτῶν ωντινων ἄρα περὶ τῶν αυτῶν σπουδάσματω κατεσβεσται καὶ

κατοργηται, ἔσω καὶ ο γεγονότα τοι νυν - μῶν φ τῶν χρόνων μετ' αυτόν Φιστοτέλην.καὶ με αὐτους πόση ἄρα ὁ κατανοεῖν τε καὶ συλλογίζεσθαι δει την κατ' κείνων νίκην καὶ

106쪽

καὶ πάντας φιλοκρινουντες ὁσω πρότερον, καὶ O- κων''hμετ αεινον ἔζης T ὁντι γαρ -- προ κείνου καταφιλοσοφίαν ' ἐπρώτευσαν περὶ την φυσι- δεωρίαν τανυ τοι διετρε- φαν, καὶ τ πλεῖστον ωὐτοῖς της σπονδης - τούτοις ην, καὶ Ου καθάπαξ ἀκαίρως ωλλ' ωουεν, ω καὶ Ἀσως τω πλείω - ανδρῶν ενταυθα προ εσθαί τε καὶ τιμαν χομεν, καθόλου δε ροπρος τα οὐδε του ανδρὼς παραβάλλειν, τις οντω περιφανῶς μαίνεται Oςτες καὶ λως τουτ'ερεῖν ἀζι ειε καὶ πραγμα δηλον αυτίκα, καὶ ο - ἀμφιγνοεῖν στὶ ' περὶ τούτου. - μὸν γωρεκείνων παντα παρεώραται καὶ κατωλιγώρηται, καὶ οὐδεν τι νυν γε εἶναι παρ' με των --δρῶν κείνων λείπεται, τα δε γε του - δ τούτου του παντὼς διον μεν ιδόν- - κομιδηπῶς αν είποι τις, ως Oia τε σπουδάζομεν, καὶ ο αν μάλιστα κατανενοηκὼς πιι τωὐτω, καὶ

107쪽

THEODORUS METO CAEITA. . διὰ μνημης Ἀκοι, κάλλι- οντος, καὶ ως νεμάλιστα περὶ την της φύσεως καὶ τῶν της φυσεως ργων κατώληφιν κει, καὶ περὶ πλείονος εν τω νυν βίω, καὶ τοι νυν ἀνθρωποι εστὶν, O GHεντελῶς τὰ του Ἀρωτοτέλους, καὶ της ἄν- του μεγάλης περὶ την φύσιν σοφίας σκηται, καὶ

δια μνήμης ἀεὶ καὶ δια γλωττης Mos Περὶ Mτ λογικὼν κεινοι πρότερον ἄνδρες απαντες φιλοσοφίας σπουδασταὶ ουδῖν τι καὶ βραχύτατον λως πόνησαν, - προς Ουθ' κανῶς αειν νομίσαντες ὁπωσοὐν η μήδ' εἰς νουν τουτοβαλλόμενοι καὶ προακοντες δυοῖν, αλλ' -- σοντες καθάπαξ πρῶ----υτον, - πολλον πόνου, καὶ σπονδης α ιον, σε καὶ ζόης πιλν. καὶ εOικεν, ς ε ρῶντο - κάστO , οἷς σπουδαζον, λογικαῖς, εἰ-υν συλλογιστικοῖς πίστεσι, καὶ - ἄλλως νον πάντως περμένειν κω ἀνυτειν εἰς τὰ προκείμενα, η πῶς - ον; οὐκ sio δῖ κατανοεῖν ota λέγειν περ αυτῶν,οις χρῶντο, τέ- ποτ' ἐστὶ καὶ πῶς ἄρ' επει, καὶ πῶς στὶν ἄντοις δ ς χρησθαι, καὶ πῶς μώλιστα βελτιστά ἐστι χρησθαι, καὶ ἀσφαλωτατω καὶ κατὰ καιρόν μ); καὶ ο μεν γε υτω πρότρορον κεῖνοι MOPM με αὐτον Ἀριστοτελην, -- λιστα περὶ ἄμφω γ' ἐσπούδασαν, καὶ τ της φυσικης, καὶ τ της λογικης φιλοσοφίας - τωνεκεινου τἀνδρὼς ἐμοὶ δοκεῖν ασῶν τε καὶ ὐ--

postea.

108쪽

so THEODORUS METOCHTA. δειγμώτων, καὶ τοις ἐκεινον μάλιστἹάνεσιν - μενοι η πῶς γαρ ἄν ἄλλως ἀην καὶ προς πλεῖστα - αυτο φιλονείκως ' τινὸς σπιν ἐπεξιόντες ' καὶ μη φειδόμενοι ποτατρε ειν

ἀντανιστάμενοι, καὶ περιπεπειν ἀξιοῖντες, καὶ σνίσι προππιον, ς βελτιον η κατ' εκεῖνον ---κόσι, βραχ δο μάλιστ' η κατ' οὐδὸν ωναντο της φιλοτιμίας ταύτης η ἀκαιρίας. οὐ γαρ τὰ

εκείνων πάντα τόσα καὶ τόσα συντάγματα παρ'

'Eλλησιν η βαρβάροις, καὶ ἡ μεγίστη σπονδη

των διαδεξαμενων ωνδρων ἄμερ αν εἰ καὶ μηγεγονεν λως, τοι νυν ἀνθρώποις πιι Maμόνος αλιος 'his οὐρανοῖς φησι Σιμωγίδης, καὶ μόνος Ἀριστοτελης, καὶ τὰ κείνου συντάγματαπῶσα πρόθεσις εστ τοῖς περὶ φιλοσοφίαν, και μάλιστα την των φυσικῶν κά λογικῶν ' κατ λοφιν σπουδάζειν αἱρουμένοις Καίτοι ' Oυκίλθαι ἐν κδόσεις εἰσὶ Θεοφράστου, - ὀλίγαι ει ρυσίππου καὶ των an τος στοὰς διαδόκων κατεπανιστώμεναί γε αυται δριμύτεραι μάλιστα των οὐ ἀνδρὼς κείνου, οὐκ ὀλίγα ει καὶ χρώνοις ' στερον - τούτοις αὐτοὶ ληνοῖ, - λονείκως καὶ αὐται καὶ διαφόρως πάνυ τοι κατ ἐριστοτελους καὶ των αὐτοῖk -- μὸν περι

109쪽

THEODORUS METOGNITA. et των φυσικῶν, τουτ ει περὶ των λογικων Καὶ λαμπροι γε καὶ αντο πώντες ἄνδρες περὶ τωναυτῶν Ἀρωτοτελει πάντων μάλιστα σπουδάζοντες καὶ παραβαλλομενοι, και τοίη χάριεν μετὰ

των ωυτῶν κάστοτε προτεθειμμο σκοπῶν, καὶ ταῖς ωνται επιγραφως τῶν συγγραμμάτων is μενοι περὶ ζώων τάδε η τώδε - κεῖνον - προ -

μίοις καὶ ποπεσεσι, καὶ περὶ κατηγορεῶν καὶ σχημώτων, καὶ ω αλυτικῶν πρώτων τὸ κω δευτέρων, καὶ περὶ πάντων καθόλου παρωπλησίως σεμνοὶ σεμνως ἡμῖν παγγελλονται, καὶ οὐχ σιπύνονταεα- κεῖνον ουτω χρώμενοι Οὐκουν ἄχρι το -υ, τώδ' ἀης- ιος δντος Κόρινθος ' εν τοις λόγοις, καὶ πολλη -δ- η τοις κείνου γε χρω- μενων ἀτρέπτως ω τε μη ἔδν ἄλλως ὁπηουν χρῆσθαι, καὶ τον ἄνδρα - ἐκείνοις - τα πάντων καθόλου κανεντελέστατα καὶ ἀκριβωτατα σπουδάσαντα δει τε καὶ πλέον πιφέροιεν τοις εαείνου, δεύτεροι γε σως πιόντες αντο μώτην πονούντων καὶ εἰς οὐδὸν δων, ω Ουδὸν φελος η καὶ πυρ ερσὶ πατὰ την πωροιμίαν σκαλ-λόντ- a ην ἄρα τι καὶ ἀντιλεγειν οὐκ ὀκνῶ τἀνδρὶ, καὶ αυθι οἴτω μάτην πονούντων κω

110쪽

o THEODORUS ME FOCNITA. σαφὴς πάλιν ἡ αὐτη πίστις τῶν νυν λόγων, ως ἄρ' ἐκεῖνα των ἄνδρῶν τόσω καὶ τόσα σπουδάσματα, καὶ πάνυ τοι πλεῖστα πών ἔριαται' ' καὶ ὀλίγη κομιδῆ καὶ Βασιν ει λως γερον μόνα δετὰτου ανδρὰς ἐκεινον κρατεῖ καὶ τιματα καὶ σπουδάζεται τον σπαν ἐξ ἐκ νου γ' ωῶνω - , καὶ

παρὰ πῶσι, καὶ ου χλλησί γε μόνοις ς ληθῶς, ἀλλ', ει τινες καὶ γλώττης καὶ λίδεω ἄλλης, Ἀλλάδος, καὶ της Ἀριστοτελους ἐκδόσεως

ἄλλότριοι, ἐρασταὶ δ'ίμως σοφίας ευ μάλα -- νουσιν Ἀριστοτέλει, καὶ τὰ του ανδρὸς σπουδάζουσι συντάγματα, καὶ βιάζονται, κασίων οιώτ ειοὶ μεταφέρειν') ταὐ- τοις ἰαώοις μεσοτης φωνῆς καὶ της γλώττης, καὶ μεταφερειν -- πως τω κατ αυτοῖς βίω καὶ τῆ γῆ ἀληθινῆς -ορμὴν εὐδαιμονίας, καὶ θησαυρους σοφίας καὶ γνώσεως - ντων, ἀποδημους των μοεκαὶ ἐθίμω ταμείων ἀποσυλῶντες παρρησι κωλἀποτεμμαχέοντες ' . αιτο ε μώλωτ σευσανοι π της στοῶς ἐπί τε - Ἐλληνικῶν, καὶ χρόνοις στερον is ' τως Ῥωμαμοῖς, καὶ ταῖς των καὶ σάρων ' αὐτοκρατορίαις, ἡνίκα δη κω