Ioannou tou Zonara Epitome historion. Ioannis Zonarae Epitome historiarum. Cum Caroli Ducangii suisque annotationibus edidit Ludovicus Dindorfius

발행: 1868년

분량: 419페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

nus an . 54 qu0m0do inendandos codices Z0narae censetit plerique.

220, 27. A0μωίνα πειθόμενος Theodorat. 4, 11.220, 29. 7νὁρες ἱερατικοὶ Socrat. 4, 13. OZ0m. 6, 14. Theodor. 4, 22. Niceph. 11 16. 220, 32. χρι Βακυβίζης Nicetas lib. 5. Thesauri

orthod fides cap. 34, qui rein narrat, acidieten vocat, et maritimae Bittivniae locum esse ait.

et ex eo Balsamon ad Can. 96. Trullanae Synodi, et Mat- ilhaeus Blastares it T. cap. IX scribunt Graecos sui temporis n0n nr0do studii ii omne suum posuisse ut comas coimponerent ossisque implecterent, sed et croceo redicarmine crinem tinxisse, ut est apud Liticanum lib. 3, ut oliui meretrices Romanae soli expositu ut rutilasse, atque adeo saepe adscititias conias, quas aeuvias alieni capitis scite vocat Tertullianus, adsumpsisse uitile et τριχοβάπτας et τριχοπλάστας lios vocalit dein scriptores Capillos vero nutrivisse Constantinopolitanos vel ex e patet, illio Theophilus Imp. cum recalvaster SSet, rarioresque crines haberet, lege lata sanxerit ut nanes ad cutem usque omlere1itur, nec ulli Romanoruna fas esset ultra colluui deuiissus gestare, ut narrat continuator Theopla aliis lib. 3 n. 17. Iluthprantius in legatione, Niceph 0r Phocaramp. Graecor nn eae crinitus, tunicuiuS, manicatuS, temStratuS,mendaae, balnea bibens Francorum ex contra tincresonSus, a muliebri vestitu veste diversus, palliatus. Et alio loco, de Graecis Manicati enini, fasciare, si Vulare, criniti, talari tunica indure penes no equitant, incedunt, rensae assident. Hinc apud Bugantio frequens decalvationis poena, nobilit,us passivi irr0gata legitur, lustius etiarn non forcipe duntaxat crines a lintiebantur, sed et inter luna ad uiatorent ignominiam urebantur, pus An0nyulum Couille fisianuvi in Leone Sapiente.

221, 5. λεγεται γ0υν Istius Imiraculi niemoriani agunt Graeci 19. Ianuarii. Menaea ἀνάμνησις μεγίστου mei μα-τ0ς, τε ὁ μέγας Βασίλειος δια πρ0σευχης ἀνέωξε τὰς

122쪽

παρ' νεμόεντα Μίμαντα. 222 22 των υ Σκυθῶν J iinapius in axinio: τε γαρ Βασιλευς εν μεγάλα των Σκυθῶν μάχη ζένον τινα ηφανίσθη τρόπ0ν, στε υδε στέον εἰς ἀναίρεσιν ἀνευρέθη.222 26. 0 μεντοι γι0 'Iσαάκιος Praedixerat etiana

Maximus Sophista Valentem imperatoren post promiscuam et nullisorinem innitim caedem, novo et inusitato mortis genere extinctuin ira, inlaumatiani, et sepiulchri hortore carentem. Idem unapius in Maximo.

p. 318. Insigni genere Procopiiιs in Cilicia natus et educatus, ea consideratrone, ua propinquitate Iulianium postea principen contingebat a primo gradu eluxit. Vide litt0storg. l. 9 . . Socrat. 4, 3. 0Zomen 6 8. Zosina. p. 376. Theniist orat. 9 etc. 223, 27. υμφαλν De quo, ut et de aquaeductu A Valentis, pluribtis eginius in Constantinopoli lirist. lib. 1sect 2 et 26. Uti inulti atrii et praedicat liemistius orat. 11 nuper edita, in Decennali eiusden Valentis p. 151.LIυνθάνομαι γουν αυτον π0λυπραγμ0νεῖν μεθ d0νης τον ἀριθμ0ν των νυμφῶν καὶ την π0ρείαν, πως σ0υεξηγουμέν0 καὶ δηγετ0ῶντος , αἱ μεν ενθεν, αἱ ὁ εν- θεν ξαναστασαι, ξεναγῶνται επὶ τον B0σπορον, etc. n-sra: καὶ ουτε πέτραι αὐτας ἀνείργ0υσιν, υτ συναγκη,

οὐτε ορῶν κορυφαὶ λιβάτων , υτε κρημν0 απ0ρρῶγες,

ουτε φάραγγες ἀφεγγεῖς' αλλα τα μεν ποδραμουσαι, ταδε καὶ μετέωρ0 διαπτῶσαι, συνεφοίτησάν τε ει ενα χῶ-ρ0ν, και σπασαντο ἀλληλας, και θεντο ὁμολογίαν συμ

πορεύεσθαι εις τον νεων τον τω νόματι Κωνσταντι -

123쪽

ημιν εἰσκαλεῖ καὶ εἰσοικίζει, υκ ολβιοι μόν0ν, αλλα καὶ τρισόλβιοι η ὁη. Ubi νεὼν τον τω νόματι του Κωνσταντίνου, templum Coiistantini nomine donatum Nynaphaeum videtur appellare, quod eiusmodi ὁρεῖα, seu uiuarun receptacula Nymphis dicata, tenapii viceni Minuerint in illud porro aqua aqua est ictus Valeiitiniani dedi ictas velle quod prius Constantini nuncupalbatur, cum iii sui ossi Nymphaea in urbe coimplura is aedificaverit, quae ad quatuor recenset vetus urbis Descriptio. Id sane indicat liemistius uui aquaeductus Valentis aquas εἰς να χῶρον convenisse ait, eas vi εἰσ0ικισαι, vi Maideri locus vel si ni avis domus, non alia est, nisi allor, a Nyniphaeo. Vix eniim putemper τον νεῶν Κωνσταντίνου urbem Constantinopolitana in intelligi. Ea leui porro vectorum sortitula utitiar iden Themistius rat. 13, quo loco a Valente conditum aquaeductum describit, cuius a Ihiae, inquit, θυραυλ0υσι περιμέν0υσαι τον

ἀρχηγέτην, πως αν κείνου ξενίζοντος εἰς τον νεῶν σφῶν

κατασκηνώσειαν, εν περ αὐτω καὶ Ηφαιστος συγχ0ρεύει,

καὶ ὁ σωτηρ, καὶ ἡ Πανάκεια. 224, 1. Λιβάνιος ua hic de illiani et Iamblicho

narrat Zonaras, etiam Cedreniis sed vereor ne ea ad Maximum Sophistani re serra debeant. Scribit enim tina pius aliquot ex aulicis coniurationem inlisse adversus Valentem, ex nescio quo vaticinio, citius interpretationen acceperant ab eo leui Maximo eiusce artis peritissit no statiuiriue, quod ille praedixeret, coniuratos detecta conspiratione, morti da-t0s ab Imperatore, abreptum quoque Maxiluiunt, et liti-oclaiaui, ubi tuui legebat inperator, transutissutia, ibique a Festo Praeside iugulatuiti, ita ut ad Maximi caede iii pertineant quae Sequuntur apud Zonaram: εζητε και αυτοῖς τ0υς την μαντείαν π0ιησαντας Vide miniatium lib. 29. 224, 2. λεκτορομαντείαν 'adem habet Cedreniis. V. Valesiuin ad inimia nulli p. 383 et Delmum lib. 4 clis q. magic quaeSt. 7 ecl. 3.

124쪽

iuriosus alias et racunduS.

224, 26. Γρατιανος De Gratian id lubet 10 l0co adnotare quod de illo scribit Georgius aviariolus in Chronico Ins. Gratianuin inperatoreui τοσουτ0ν καὶ υστόχως - επιπολυ τοξευειν, ς λεγειν τινας, τα ρατιαν0υ βέλη φρενας εχειν. uo spectatas ista Victoris in Epit. Fuit

autem Gratianus iteras haud mediocriter instr ciriS: car-λλὶen facere, ornate loqui, inplicare controversias Rhetorum more, nihil aliud die noctuque astere quam spieulis rareditari, Summaeque voluptatis, divinaeque artis credens orire sibi destinata. 225 14 των Σκυθῶν ὁε Sed et scribit unapius in legat ad ipsam usque Constantin0polina venisse Scythas: ηοη γαρ καὶ την Ιωνσταντιν0υπ0λιν κατέτρεχ0ν, καὶ τοις τείχεσιν νόχλουν περικαθημενοι. 225 18. η ε σπανία Ita codd. Regii, etsi manifesto errore. inani Hispaniae nomine nulla uicts occurrit, ita iit in eo erraverit Ionaras. quod fispaniani at Iberia distinxerit, cuni Tlaeodosius ex Italica Hispaniae urbe ortus

fuerit.

226, 25. Θεοδόσιον Georgius Haviariolus in Chronico ins Θεοδόσιος συν τάχει πολλατ βασιλει τρ0παι0φόρ0ς παραστὰς, θεία ψήφω ο βασιλικον διάδημα προβάλλε -

ται Γρατιανο χειροτονουντος αυτον, και κοινην τινα

σης αυτω. De Theodosii vero statura deui testatur Victoris pitonae Fui autenet Theodosius moribus et corpore Traia=ὶ similis, uantura scripta veterrem et picturae docent sic eminens status, membra eadem, par caeSarie etc.

226, 23. Μαξίμου De quo ita Sulpitius lib. 3 de vita

S. Martini Maximus Imperator rempublicam gubernabat, vir omni via praedicandus, si ei vel diadema non legitime,

125쪽

AD VOL. III.

tu multuante milite impositum repudiare, vel arniis civilibus abstinere licuisset. Sed magnum Imperiun nec Sine pericillo renui, nec Sine amnis potui teneri. V. Socrat. 5, 11. Theodor. 5, 13. OZom. 7, 13.227, 4. υγενιος Socrat. 5, 24. Theodor. 5, 24. S0Zoin. 7, 22.227 6. εις Θεσσαλονίκη Theodorat. 5, 17. OZOm. 7, 24. Bunn. 2, 18. Paululus in vita . Ambros Theophan et . 227 20. νόμον ἔθετο L. 13. 0 l. Theo l. de Poenis. 43Li. 20 cod. usi eod. it. 227, 28. υγεν&υ An ah, hoc Eugenio, vel alio quo iam ei isdem nominis nobili Constautinop0litano, appellatione in halbuerint porta et tractius eius leni urbis, usquisituimin nostra C0nstantinopoli lila. 1. ecl. 4. n. 1 et ita. 2.seet. 16. n. 35. Meminit praeterea tractiis Eugenii Plocho prodromus in versibus politieis Graec0l)arbaris contra Heghi

228, 5. συναγωγηνJ Vide nostram P. ubi de una-g0ga. 228, 11. και ταυτην εμπίπρησιJ edeni Deiparae sacram, in loco ubi erat Synagoga Iu daeorunt, a Theodosio iuni0re, alii a Marcian et Pulciteria aedificatani tradunt de qua uiuitis eginius in nostra Constantinopoli si . . secl. 2. n. 9, ubi observavinius unima veneratione habitaui, uni ob Zonani Dei parae in ea asservataui unde a nostris urbent ol)tinentibus vulgo appellaibatur Ecclesia S. Mariae de incitιra, vel de Gntura, ut docentur ex Innocenti III. P. lib. 2. epist. 50 58. 59 et 8 tuin etiant Ii imagineni Servatoris, quana του ντιφωνητ0 appellabant, et aliani Deiparae in eant ae leui illatam, Ialui S. Geruranius Patriarcha Constantinopolitanus in suo itinere Hierosolyimitano, ex eius dena Sanctis si inae Virginis archetypa inuagine χειρ0-π0ι φ, 0lumnae templi a S. Apostoli Petro et Ioanne, I yddae, sive Dio spoli, in Palaestina in li0n0rem ipsius ad-

126쪽

ANNOTATIONES

liu superstitis exstructi, vivis coloribus livinitus impressa, curavit in tabula qua lata depingi quaeque circa sinem in1- perii Leonis Isauri, cum ab eo leui Sancto Germano iam ni orti vicino, ob persecutionem Icon0Inachicana alto Inari iu1- posita esset, ait achilo prorsus stupendo, Constantinopoli Bo- Imam transnatans, pervenit ad Papar Gregorium III et silmiliter post integr0s centuni annos, cessata ea lena persecutione, si ila inperatrice lae0 lora, lieophili Ina p. vidua, eodem miraculos transnatationis modo, ultro ac sponte sua rensii gravit Constantinopolina, ubi in templo Claal copratiano collocata, et Ρωμαί cognorminata, si inaniani ve1aerationern et solennem memoriae reditus sui celebrationem quotannis die octava Septeniliris pronaeruit. Historiaui narrat Anonynius nis. Cur autern Ῥωμαία liae imago dicatur docemus in Gloss. meti s raecis . in Ῥωμαιον μάρμαρον Ad leniluni praeterea videtur, Synaxaria iss observare, die Oininico post natalem

λου Γρηγόρι0ς ὁ Θε0 λόγος την νυν εκκλησίαν Ἀναστασίας της μάρτυρ0 ευκτηρι0ν υσαν μικρ0ν, τους ορ δόξ0υς εδιδαξεν Ἀναστασίας δε τον μεγαν ἶκον Ἀστ0ρῶν φησὶ δνομάζεσθαι η διὰ την της ρθῆς πίστεως ἀνάστασιν,

στηνα την τελευτησασαν. Huiusce porro ae lis mentinit praeterea auctor is vitae S. Isaacii Monachi ex Monasterio Dalutati, ubi de S. Gregorio Tlaeologo: πισυνάγει και επι-

φιλοτιμίας μεγαλυνθεν Ἀναστασίαν ἀνόμασαν. andei notiani Ἀνάστασιν interdum appellari il)i leni docui naus, qua

127쪽

AD VOL. III.

appellatione d 0 natur ab Innocenti III. P. liti. 11. epist. 48. 49 50 51 52 et 53, in qua Collegi uin anonicorum

erat, dum turbena ratici nostri oblinebant. Sed de hac aede pluribus egimus in nostra Coiis tantinopoli lib. . secl. 7. n. 3, quam ex scriptoribus ibi laudatis, in maiorem implitudinen iustatuataui a S. Marciano, qui ueone M. Imperante vixit, dixerana, prius quan incidissent in vitam is eiusdeni S. Marciani, ex Ilia docentur . Marciani in S. Anastasiaeae lena sacrana erigere cogitantena eniisse domuim amplissi- imam in medio urbis foro sitani a qua lani vidua Antiocliena, Nico appellata, duobus aureortina utillilius. At cuni illauis acti poeniteret, paci uni ultro Marcianiani dissolvisse tum vero ad ae leni olim a Gregorio conditana, et Sanctain Anastasiam seu potius Anastasin appellataui, et intoninini P0rticibus sitam, aninium appellenteni ei leui aedi aliani S. Anastasiae Martyri sacrani adiungere decrevisse: τον μεν ηττω - παλαιον κεινον ναον επὶ τ0 προτέρ0 σχηματ0ς

καταλείπων , ita υτ μὰλλ0ν εἰς θεαν ἀπασι κείμεν0ς, τρανότερ0 η γλῶττα την τ0 Θε0λόγου προφητείαν ἀνακηρυττη αλλ0ν ε αυτ επεγείρει μέγιστόν τε καὶ κάλλιστον, κυκλωμενον στ0αῖς π0ικίλαις, πρ0αυλίοις τε αμα καὶ παίθρ0ις διαλαβών, priorem illan aedem in ea deni Nua erat forma relinquens, ut cum ita omnibus convicita esset, Theologi Prophetian clarius lingua publicaret, alianι

eidem adiunctam eaeaedrycavit, amplissiman et elegantiSSι- manm, porticibus amis circunidalani , vestibulis et atriis univerSum pii comprehendens tum quanta intus magnificentia, quantoque ornatu nituerit plurisus deseralbit, ut et Encaenioruni ponapani et apparatiani. Fuit auten ista na- Stasia, quali φαρμακ0λυτριαν vocant, ut ibi docemus. Eadem vita uis. S. Marciani de ea leui . nastasia: η καὶ μάλιστα ναργῶς τ0ις σπουδοα0τεροι εν αυτ διαφαινομένη μετὰ τ0υ συνηθ0υς σχηματος καὶ τ0 ε 0υς, υκ ναρμονον, αλλα πιι παρ πάθεσί τε και αἱμ0σι και νοση- μασι φυγη αιτία καθίστατο, φαρμακείας τε και αλλοις κακ0ις φάρμακόν εστιν ἀτεχνῶς μαχ0ν. Porro nescio an ad eundem S. Marcianuni et eius aedem sacram pertineant Maximi lanullis Ianilii, hoc titulo: εἰς τον ναον των αγίων

128쪽

ΑNNOTATIONES Μαρκιαν0 καὶ Μαρτυρί0υ, quos hic apponant, quia nec-dini editi. τολμῶ καθελκων και θεον δοκῶν σεβειν, σαυτην λέληθας κτίσματος φυσιν σέβων, ου κτίσμα ταυτ0ν κα θεος η πώ τόσ0ν,εζω φρενῶν πέσοι τις ς εἴποι τόσοι,

230 10. της καθολικης εκκλησιας ζεκ0ψαν Ita aedem Sophianam invigilat, ut Nicephorus Constantin0polit in Breviario sub fin προόδ0 κατὰ το ειωθος επὶ την καθ0-λικη εκκλησίαν γενομένης, πάτειαν ποίησαν. Vide Gloss. nae l. Graecit in Καθυλικη. 230, 22. ψεκτάριος Socrat. 5, . Socona. 7, 7. 230, 23. τότε ὁ θρόνος Vide Allatiunt de consens. utriusque ccl. Morinuni, arcam, et t. pasSint. 230, 26. Ἀμφιλόχιος Theodorit. 5, 16. Socrat. 7 6. Nicepta 12 8 9. 231, 24 υρσενιον Cedren. p. 327. 328. De Arsennsanctitate agunt non seniel scriptores Ecclesiastici. 232, 11 ε Μεδιολάνοις Illius corpus relatuni 0nstantinop0lini se Arcadio li0. Chronicon uis ab Adaui ad Leonen Philosophiana τὸ σῶμα,υτο 'Αρκάδιος εν ῆ πόλει ἀποκομίσας , κατατίθησιν ν τω ρφ', περ εν ἀγίοις ὁ Κωνσταντινος κατεσκεύασε εις ταφην. Vide Claronico Alexandr. n. 1 Arcadii, Cedrenunt, etc.

129쪽

AD VOL. III.

232, 31. Ἀν τω Σηρολόφω ut scriptores Bygantini,

praeterea Chronico nis Georgii amarioli, de Arcamo: τυ κί0να του Ξqρ0λόφου στησας αυτω, τον αυτου κα- θίdρυσεν ανδριάντα. Vide nostram Coiis tantinopolina . . πολίχνιον ὁ τοίτο od Pontuma hixiiii in urbs sita. So- erat. 6, 19.234 9. καὶ ἀθλίως Sed et haec addunt Synaxari ait 13. Novembr. de udoxiae tum ito φασὶ ε τι μετὰ τηναέτης τελευτην, προς ελεγχ0ν της εἰς τ0ν ρυσόστ0μ0ν ἀοικίας η λάρνα ενθα κατετέθη, κινειτο vi χρόνοις

234, 11. υρσάκιος Socrat. 6 17. 0 coin. 8, 23. 27. Niceph. 13, 12.234, 13. Ἀττικος Cuius sestum colunt Graeci . Iani larn, hi est in Menaeis.

235, 2 Θερματίαν rata tres mss. regii Thermantia vero vulgo appellatur. Vide Fanailias Aug. Byrant. 235 5. Ῥάβενναν J in Claudianus in . Consulatuui Η0n0rii, Romani querenteni inducit , , quonan usque tenebit praelatus mea ita Lleur. gere autem coepit potis finiuin Ravennae onorius Theodosio . et una arido Coss. anno Clir. 403 ut ex illius Constitutioniblis colli Itur. 235, 6 στρο υλλάριχον Vide una piuna in axinio p. 92 praeter asios ScriptoreS. 235, 14. Πλακιδίαν Placima post Constantii coniugis obituu Roniani ad fratreui onoriunt se contulit, a quo ob aliquas si uiuitates reniissa est Constantinopolina, et a The0d0si iuniore excepta in ea uile reliquunt vitae exegit, conditis ab ea dualbus sontibus ligustis, seu Palatiis, quorunt alteruui in prima urbis regione extitit, quo eginaus in Constantinopoli Christ. lil). . seci . . n. 4 et ecl. 6. n. 1alierunt in decinia, cuius sit uni ita describit Synesius iii 46

epist. 1 hisce strias οἰκεῖ παρὰ την βασιλικην οἰκίαν, 0 την δημοσίαν, αλλὰ την κατόπιν αυτης, τις 'Aβλα-

130쪽

βασιλε0ιν αδελφης Incertunt utrum horum palatiorum intelligat igilius P in epist. 5. Haec dicendo, in nostro obsequio, et in Ecclesia publice, et in Placidas offlcium Diaconatus inmplebas. Idem in sententia excomiti unicationis inoli eodorum deinde in domo Placidiani, etc.

236, 9. ωάνννὶς quo lynipiodorus apud Pli0ti uni p. 196. Socrates 7 23. Prosper, acius, Marcellinus, Procopius lib. 3. Vandal. Greg. Turon. 2 8 et alii. 236, 14. σδιγέρδου Ita Theophanes p. 69. Is digerdae aeutinere scriptores Ecclesiastici, Socrates 7 8. Tlieo-d0rit. 5, 38. Euagrius 6, 19. Niceptior. 14, 1. Agalla 4 id eui Theoplian. p. 1. 236, 19. Ἀντίοχον seu non alius videtur ab illo Antiocho, illiena Synesius epist. 110 τὸ ἱερον ανθρώπιον τοβελτιστ0ν με του τρόπους, εἰδεχθεστατον δε την ψιν, fuisse ait: cuiusque sui Palatiunt, quod de eius nouline Antiochi appellatum est, ut docuiuius in nostra Constantinopoli lib. 2. ecl. 16. n. 5, de quo etiani intelligendus cocle nas ex Bibliotheca Beg. ign. 126 1 lio titulo Συμεὼν Πρωτομβεστάρχης των Αντιόχ0υ , qui quiden est Synaeonis Sethi liber de linientis. Vide praeterea Collinunt in rig. 0nstantinopol. n. 101. 236, 28. ε0ντίου Ipsa ud0cia de se in Metaphrasi 0ctateuchi, apud Photiunt 'Eυδ0κίη βασίλεια ε0ντιας εὐπατερεια. Vide leuaniata ByZantina. 237, 18. ἀποσκευάζεται Anno theodosii 5. Theoplian.

τω ὁ αυτ ετε Ἀντίοχος ὁ Περσης ἐκ ποδῶν γέγονε, καὶ ' μακαριωτάτη Πουλχερία τελείως των πραγμάτωνεκράτησεν. Ubi εκ ποδῶν γέγονε, non est e vivis eaeceS- sit, ut vertit Interpres, sed potestate et rerum adminiStratione excidit. Navi anno deuiunt 36. Antiochus bonis publicatis Clericus esse iussus est, ut habet ident Theoplianes. 237, 29. Oυαλεριον Valeriun Magisti uni ossiciorum liabent leges aliquot Theojossi iunioris sub an. 435 in C Th. l. ult de Princip. agent et ult de uietatis. Valerium Comitem rerum privatarunt et Comitem sacrarunt largiti0-

SEARCH

MENU NAVIGATION