Ioannou tou Zonara Epitome historion. Ioannis Zonarae Epitome historiarum. Cum Caroli Ducangii suisque annotationibus edidit Ludovicus Dindorfius

발행: 1868년

분량: 419페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

AD VOLi. III. 126 1, 15. παρα Πρόκλου Procli fiant Pthilosopli et 'Oνειροκρίτου naeiuinit tironicon Alexandi'. et Theophanes ali. 26. Anastasii alterius Procli sub Iuliano Cedrenus. 261, 29. ει το τρισάγων Vide Gloss. 1ed Graecit. 262, 20. λαμ0υνδαρος Agarenoruni Scytharum hylarchus. Id etiam narrant Victor tintinensis et Cedren. an. 22. lainundari vero Agarenonim ducis non sente meminit Procopius in libris de Besso Gottilico, et ex eo ua

262, 23. ὁ Σευηρος Episc0pus Antioclaenus, qu0Victor Tununensis Euagrius 3 33. Marcelliniis ad Consulatum Clementini et Probi, et Theophan. an. 19. nastasii. 263, 27. της υχης της πόλεως duae quident ortunae Urbis statua stabat in Basilica, quod script0res Byzantini passivi tradunt, atque in iis Georgius amariolus in Chron. nas ubi de illi an Apostata τὰ ων εἰὁωλων ἀνοίγων ἱερα, καὶ θυσίας πιτελῶν η Κωνσταντινουπολεως

ἄγαλμα καθέδρυτο. iunc porro Zonarae locunt illustravinius iv 0stra Constantinopoli lib. 2. ecl. . . . diximusque ita Fortunaui uilis effingi in Constantii iunioris, Iuliani, Ioviani et Gratiani a nobis delineatis unaniis, 1abitu scilicet nauliebri, apii rectum ui odiolo, de qua quiden Calyptra specie agimus in Gloss. vied Graecit altero pede navi ante se positae insistente, quo innuitiir Fortuna ui Urbis erunt hibernationi esse praesidem ut sis ex hibetur innuuiuio Doniitiani, a viro singularis eruditionis trico li-reelit Argentinensi doctissinio contulentario nuper illustrato. Sed et ibi dixinius per υχην 40 loco non Geniunm, Sed Fhriunam indigitari tanteis Genius interdum per τυχην esseratur, quod ex Charisio colligit Henricus Valesius. Et certe ita etiani esset in Glossae veteres Graecolat. Τυχη, Genium. Τύχη εκάστ0υ ανθρώπ0υ, Genius. Τύχε0ν Genium, Genitalium. Sed et Glossae Lai. Gr. quae sic eniendandae Genialis Ἐπίσημ0ς, γαμηλι0ς. υχει0ν GeniuS, τύχη unde ustathius ad clyss. et ἀγαθον δαίμονα, et τύχην , vel αγαθην τύχην confundit. Licet vero deni Videantur Fortuna et Genius, cuni una eadeinque appella-

142쪽

ANNOTATIONEStione donentur a scriptoribus ut apud Apuleiuna, per tortunas genios Ie vestros, in hoc tamen disserunt, tiod Fortuna rebus omnibiis dominetur, Genius vero singulatim hominibus, vel populis, vel uri)ibus praesideat, eorumque regat actiones Philostratus lib. 2 de vitis Sophistarum, in erode Attico τὸ δὲ τὸ θάτερα του σταδίου νεὼς επέχει Tυχης, καὶ γαλμα ελεφάντινον , ς κυβερνώσης πάντα.

Deinde Fortuna liabitu muliebri, Genius adolescentis nudi specie effinguntur, una cornu Amaltheae quomodo etiam Fortuna, seu Tυχη, apud Pausaniani in Acthaicis: γαλμα

ην της υχης, ο ρας φέρουσα το Ἀμαλθείας παρὰ ὁ αυτὴν Ερως πτερὰ χων. Ita etiani descinibitur in Messeniacis p. 140. Quo fit ut 1 χην της πόλεως, cuius

hic meminit Zonaras, oriunan reddi debere, non Genium, existinient. Quod qui leni prae caeteris adstruit Alictor Martyrii Sanctae Z0es, ubi, quae υχη της πόλεως, . . μεγάλη Θεὰ Γυχ dicitur . . cui scilicet Fanum erat rectum, quod υχειον vocat etiam Marcus Diaconus agensis in vita . Porpsyrii, et cui sacrificabant. Fatendunt armen quod Liatini Genium, Graecos υχην promiscue appellasse, cum Fortunana, quae rebus omnibus praesidere credebatur, Fatum: aae singulis holminibus, aut populis, Gentum appellarent, quod quidem discrimen ex Latinis scriptoribus strictilis observat Symniachus, apud Prudentium lib. 2 contra eundem Symmachuim, locis allatis in nostra Constanti-53 nopoli lib. 1. . . e draecis vero Sallustius Philosophiis in lib. de Diis et Mundo . . σπερ τοίνυν Πρόνοια, καὶ Εἱμαρμένη στὶ καὶ περὶ θνη, καὶ πόλεις εστ δε καὶ περὶ καστον ανθρωπον ουτ καὶ Τυχη περ ης καὶ λέγειν κόλουθον , τοίνυν τὰ διάφορα, καὶ τα παρ' ελπίδα γενόμενα προς ἀγαθον τάττουσα υναμις των θεῶν Τυχη 0μίζεται και δια τοιτο μάλιστα κοινη τας πόλεις την θεον προσηκε τιμαν πῶσα γὰρ πόλις εκ ὁια- φ0ρων πραγμάτων συνίσταται. εν τοῖς πο σελήνην ετην υναμιν εχει, πειδὴ περ σελήνην ουδε ε ε Τύχης ν γέν0ιτ0. tuemadmodum ergo Provideritia et Fatum Circa nationes et urbes, tum etiam circa quemlibet hominent St, ita et fortuna, de ua sermonem habere series

143쪽

AD VOL. III.

orationis postalat. Igutur diversa, ac praeter expectationem accideritia ad bonum vis eorum disponens, Fortunaeaeistimatur, deoque potissisnun urbes hanc eam honoribus afflcere generatim universeque addecet. 9uaelibet enim urbs eae diversis rebus coalescit. Ea sub una potestatem exercet quando super lunam nihil fortuito accidit. Ex quilius omnino vincitur υχην Fortunam eant Intelligi, urbibusque praefuisse, et ab aruit incolis cultam. Adde quod Fortuna Constantinopolitana in ii inmis habitu et vultu

muliebri effingitur, quod de Genio dici non potest. 0u0d

vero de Musarum Statuis in eadem aede, qua Fortunae Urbis statua, repositis scribit ostinus, loco in nostra constantinopoli laudato, veterunt Paganorum tuni ac Diores in scat, qui urbiuni Fortunae, seu Genii, aedibus sacris adiungebant Musaruin Tenipla, ut ex libani docentur. Is

eniti in εκφράσει υχείου, ex editione Allatiana, ait ex

Tυχης aede patere per portam a lituu ad Musarum sacrarium καὶ κατα μεσον αἱ πυλα παρὰ των Μουσῶν γου- σω τεμενος. uinetiam in singulis urbibus tenipla in earunt inedi0, υχτὶ dicata fuisse docet, in liuilbus erant variae alioriani eorum statuae in seniicirculis, quo sordulos vocaΠlus, locatae. Tuui addit, licet tenapluui isti ut plures contineat Deos, solius tamen Fortunae nomen retinere quippe, inquit,

οἷς παντα Τυχη συγκρυπτεται, τούτ0ις ἡ Θεῶν ἀπο της Tυχης συνεκέκρυπτ κλησις. Tuui ita Τυχης statuam describens κυκλου de κατὰ μεσον μισυ σον ἀριθμος Θεῶν ον0μάζεται, καὶ μεσον ε μεσου υχης στηκεν γαλμ , στεφάνω δηλουν λεξάνδρ0 τὰς νίκας, και στεφεται μενοπῖ Tvχης η γῆ, στέφει δε αυτη τον νικησαντα Νῖκαι ὁ της υχης κατερωθεν ἀνεστηκασιν, etc. Quibus Scilicet nanibus Fortunae, inquit, virtus ac facultas exprinlitur. Hisce denique subiungit, in Teuipli extrenia parte nuda in exstare statuani alia ni laeva sustinenteni coeli effigiena, dextram vero proten lentena γυμνος δε τερος προς το 0ι

μνος δε προσκαλυμματο ῖσταται. ii qui leni descripti0ne Lilliani una effinxisse Geniunt urbis, qui inlus xliiijera solet

144쪽

ANNOTATIONES

in uinimis, existimarena, nisi obstaret Globus ille in laeva, qui Soli attribui solet tametsi Globuni etiam, seu Polum caelestem, Fortunae adscribat Pausanias in Messeniacis p. 140 scribens Bupalum primunt Smyrnaeis Fortunae imi ilacrum fecisse cum Pol supra caput, et altera naan Cornu Amaltheae gestantem: Σμυρναί0ις αγαλμα εργαζόμενος Γώχης πρῶτ0 επ0ίησεν ν ἴσμεν, πόλ0ν τε εχουσαν ta τε κεφαλχὶ καὶ si τέρα χειρὶ τὸ καλούμενον Ἀμαλθείας κέρας π Ἐλληνων οὐτος με επὶ τ0σ0υτω δηλωσε της Θεο εργα Είulem igitur sui aedes Fortunae et Genii, quem γαθον δαίμονα appellabant: quod certe ex eodem Pausania in Boeoticis p. 313 colligere est: το ε ῖκημα

Λαίμον0 τε αγαθου καὶ Τύχης στὶν αγαθης. Et infra: οἱ δε ες το οἴκημα νθα και πρότερον διητῆτο παρά τε Τύχη καὶ Λαίμοσιν ἀγαθοις, etc. tibi Γύχη priuilina obtinet locunt. Unde docentur cur Τύχης vocabulo Fortuna et Genius donentur, cum in eadem aede colerentur. 11demus in t exico nis ex quo sua hausit Suidas ἀγαθί Λαί-μ0ν0 εἰχον οἱ παλαιοὶ μετα το δειπνον πίνειν αγαθ0 Λα-0ν0ς επιρρ0φ0υντες κρατον, και τουτ0 ε

Eniuivero variis aliis eoruni statuis exoritatum Τύχης anum docet prae caeteris si in excerptis Valesianis, scribens Luculluni πρ0ς την του τυχαί0υ ο κ 0υ Ιβηρικ0Hπ0λψ0 κατεσκεύασε καθιέρωσιν , statuas coiminodato accepisse a Muniuito, nec reddere eas postuloduni voluisse, ut quae dedicatione sacrae essent actae. Ubi Strabo lib. rem eandena narrans, ης υτυχίας ιερὸν , et Cicero in Verreni de signis, aedem Felicitatis, vocat. Ex quissius ouinin patet υχαλ non suisse aedem Genti, sed pro- veras Fortunae, larua αγαθην Τύχην vocat ausanias. Caeterum ναου της Τύχης Caesareae terminii The0plianes an . . Ihiliani ut udocia Augusta in Ioniis iss. της Τύ-

ρ0 τύχης, cluarii 0ρφυρίαν appellatani fuisse ait in orphyrii Philosophi elogio. Haec porro susius uulu prosecuti, ut ex descriptione Libaniana docerentur cur in aede

145쪽

Seriatus una cum Fortunae urbis statua complures aliae steterint Statuae.

nitu ad Procopii Historiana arcanain cap. 6.

265, 9. τεθνηκὼς Anastasius Bisi in orniisda P.

Eodem tempore nutu divinitatis percussus est ulniine di-τin Anastasius Imperator, et obiit. Collinus p. 60 sulmine ictum uastasium in Magnaurae Palatio scribit, qui cum exclamasset, μάνα πο αυρας ἀπόλλυμαι, ainc Magnaurae nomen illi id obtinuisse. Nec abludit Litulliprandus 6 11 quoad 0imenclaturam, scrilbens sic dictum illi ut Palatium, quasi magna aula, loco λ posita litera. Sed non omnino inprolianda videtur Collini sententia, siquidem cum in superiori et excelsiori lictis parte aediscatuna esset, Ventis caeterisque aeris iniuriis exposituin erat quod in primis testatur idem Litilliprandus in legatione naui il)i de hoc Palatio loqui constat, licet illud non ontinet, cuni in eo excipi 0lerent Legati Pridie Nonas Constantinopolim

venim iis, et ad contumeliam vestram suscepti, graviter turpiterque sumus tractati Palatio quidem satis magno et aperto, quod nec frigus arceret, sicut nec citorem repelleret, incluSt tumuS. - Domus ipsa solis nobis inclusis pervia, a Philadio adeo sequestrata , ut eo nobis non epultantibus, Sed ambulantibus anhelitus mincaretur. Inlaa: Cur metaeso non aegrotarent, quibus erat potus pro optimo vino salsugo pro culcitra, non foenum, non Stramen, non Saltem terra, sed durrere niarnior pro cervicali, lapis Zquissus patula domu non calorem, non in rem non friguSarcebat. Denique sui, sinem versibus lauti inconiptis hanc aedem sic describit: Marmore uae vario niagnis patet ita fenestris haec inag 0Sa domus, concluso pervia Soli, frigora suscipiens, aestum nec Saeva repellens.

Alia de hoc Palatio vide in nostra Constantinopoli lib. 2. 265, 12. σεισμ0ς Marcellinus Couies lentini duoruni

insigniunt terrae imo tuum qui nastasi imperante accidere p. 4 et 58. edit. Sirui Adde Cedren. an. 12 et Victorem Tunianens ad Cons. Veni iunioris.

146쪽

ANNOTATIONES 265, 14. Ἀντιοχεια uagrius 2, 12. 265, 16. μακρ0 τεῖχος Euagrius 3 38. Chron. Alex.

an. 16. Anast.

265, 26. συφορβός Vide Aleniannum ad Procopii i

storiam arcanali cap. 6.

266, 1. χρηματα τω Ῥουστίνω Chronicon Alexandr. 266 5. 'Aμάντιος Marcellinus Comes an . 1. Iustini, ubi et de Theocriti, quem Aniantius Praepositus ad regnandrum clam praeparaverat , caede pariter agit, ut et Chronico Alexandr et Euagrius 4, 2.266, 10 του γίου Θωμα Vide P. Christ. 266, 20 τοῖς ἱεροῖς εγγραφῆναι διπτυχοις Atque

inde S. Patruim 30 qui Clialcedoneus Concilio interfuerunt naena oriam agi in Graeci 16. Iunii. 266, 25. καὶ στρατηλάτης J Magister militiae Marcellino. 266, 26. καὶ πάτευσε Consulati in gessit Vitalianus cuna Rustico, cuius ienseo in Palatio interemptus fuit. Marcellin. Euagr. 4, 3 etc. 266, 27. 0 Σεβηρ0ν Euagr. 4 4. Theomanus in legat ad rimen. p. 108 etc.

dochi vide nostram P. Christ. 267, 4. 0μήτης J Chronico Alexandi'. an. 1 Iustini. Anonymus de gest. Constant. p. 485. 267, 14. Ἐπιφάνιος uic antea lignitatem hanc adepturun prae dixerat . Andreas propter Christum Σαλος, ut est apud Nicephoruni Presbyterunt Magnae cclesiae in eius leni Sancti vita nondum edita, ubi ut ulta de piplianuvitae sanctitate longe ante, in ipsis adolescentiae annis,

267, 19. 0 ρηγα των Ουννων J uos Albos et Ephialitas dictos scribit Procopius I. 1. de bello Persico, usi et alibi uiuit de eoruni sedibus. Auctor is Miracul. in Cerme, ubi de Licinio et Constantino M. Osνν0 με οἱ Eφθαλῖται, Ιερσῶν μοροι, καὶ προς ἀνίσχοντα λι0ν Οἰκοῶντες, το σκαιον θνος τουτὶ καὶ βάρβαρ0ν. Ex quo etiam loco in dubitaui venit an apud Procopium legendum

147쪽

si Νεφθαλααι, uti vult ostellus apud rielium Arethas in Apocalyps cap. 63. τινες με Σκυθικὰ ἔθνη φασανυπερβόρεια , . . . και Γοτθων μ0ῖράν τινα κατα μέρη της Ἀσίας στρατιωτικην τε συστασιν Ουτω καλεῖσθαι, καὶ

Γοτ γραίκους , ἄπερ κοιν λόγω καλουμεν υννικά.267, 21. Κουάδου Καυάδης et Κωάδης in Claron. Alexandi . n. . Iur,tini, Καβάδης Euagrio 4, 12. Procopi0, gallitae, Theophani et aliis. Vide Sinio cattani , . 268, 3. καὶ τον 10υστῖνον πίτροπον Tlieophanes

268 8. ωὁ0ς J Chronicon Alexandi . an. 4. Iustini. Theophanes n. 5.268, 9. υἱός τε του βασιλεως Vide Dissertat. 22 ad Ioinvillam. 268, 10. καὶ βασιλεῖς Hoc loco non eae, ut habet Volsius, sed Imperator, reddi deibuit. Vide Cliron Alexandr. et Theoplian. 268, 11 ενος των συγκλητικῶν J Valerianain nini Patricii et Cur0palatae filiani. Thron. lexandr. 268, 10 Aάζων 'getetes in Lycoptironena: ἱχε Αολχοὶ και άζοι λεγόμενοι ιγυπτίων ποικ0ί εἰσι, πλη- σων ἰκοῶντες βασγῶν , των και Μασσαγετῶν καλουμένων.

268, 15. γι0 'Αρέθαν Theopthan. an. 5. Iiistini, et Menaea ad 24. Octobr. 268 22. π σεισμ0ῶJ Terrae iotu eversas naZar-baui, dessat et alias urbes scribit pariter Euagrius c. 8, quae ait annunio Iustini revocat theophanes.

268, 32. Σκιρτος ποταμὸς Vide Nicol. leui annum a i is t. arcanani Procopii cap. 18.269, 5. Γυνη τις Theophan. n. 7 Iustini. 269, 13. 0υστινιαν0 ὁ στρατηλάτου Iustinianus

omnes sere militiae gradus obierat, prius luaui ad Magistrinissitum dignitaten evelleretur Fortunatus lili. 10 poeni. 25 de Tyrone Duces veniunt, de milite PrincepS, ut reliquos taceam, IuStinianus erat. Vide leui annuui ad Procopii Hist arcan. cap. 6.

269, 19. μη νεώτερ0νJ Atqui trigenario uiator tuni

148쪽

erat Iustinianus, ut Theophilus eius praeceptor asserit, apud Aleniann in ad Hist arcanam rocopia, ubi haec pluribus lisquirit idem Alemannus. 266, 22, νωβελισίμου Marcellinus Contes. Vide le- mann ad ist arcan. p. 120. edit reg.

270, 6 ἐννέα ετη Hinc emendandus Leontius in lib. de sectis p. 70, illa cuni de Imperii annis agit, pro μετὰ ενα καὶ μισυ νιαυτον, legemium μετὰ εννέα, etc. Ib ημέραις εἰκοσι Addit Symeon Logotheta in Chron. nas in Iustino Thrace καὶ τέθη το σῶμα αυτου Iustini)εν τη μ0νῆ της υγ0υστης ν λάρνακι πρασίνω μετὰ της γυναικος αυτ0s υφημίας, εν in καὶ αἱ στολαὶ των γίων Ἀποστόλων ευρέθησαν. ibi Cedrenus καὶ τάφη εν ωηρωω, εν λάρνακι πρασίνω. 56 270 9 ουδεν γὰρ ἡττον Vide leniannium ad Hist.

arcan. cap. 10.

270, 15. πρ0ς συλλ0γην J De avaritia ustiniani agunt Procopius in ist arcana cap. 8 et Euagrius 4, 29. κομήτου Mentini Procopius de bello Persico 2 4. Cometae, qui Iustiniano limperante apparilit, quent iplatana, ab aliis og0niani appellatum ait, durasseque 40 dies. Vide Ce dren. an. Gustiniani. 271, 20. κατὰ το λεγόμενον ἰλιον De quo eginius in Constantinopoli l. 1. ecl. 25. n. 2 της Μιλω λεωφόρ0 nienainit praeterea giti opulus in ist. Concilii lorent. Secl. 6. cap. 1 ex tr. viae scilicet quani Μέσην vulgo vocant scriptores Byzantiui, de qua in eodem pere lib. 1.

n. 23.

272, 12 ον ὁ βασιλεῖ Κωνστάντι0ς Praesecto operi Euphrata Chronico uis Symeonis Logotlaetae in Constantio: πεὶ ὁ καὶ η του Θεο μεγάλη εκκλησία μέχρις αυ- τῶν των κατηχουμένων κοδομηθη, o Eυφράτης ταύτην κατασκευάζων τελεύτησεν τῶ ἰδίω ἴκω, περνυ γηρ0κομεῖόν εστιν ν τω λεγομενω ιμακελλω, ταEυφρατὰ ἰδιωτικῶς λεγόμενα. Vide nostrant Constantinopolini lib. . secl. 2.272, 30 Κωνσταντίνου φόρ0ν In throno imperatorio Amphitheatri coronatuui habet sironico nis ab danio

149쪽

ad Leonem Phil in Iustiniano: Τπάτιον ὁ Πατρίκιον ευ- φημισα εν τω καθίσματι στέψαντες Nec ablussit lieo-pliane. καὶ καθεζόμενος εν ω ἱππικω ευφημεῖται ποτων ημων. 273, 15 τον δε Υπάτιον Mentini prae caeteris 3 pati et Pompeii caedis Ioannes Carpathi piscopus in Narrationibus iss de Anachoretis Aegyptiis μετα ὁ τρεις μηνας κ0υσας τι τελευτησεν Ιουστῖνος ο βασιλευς, καὶ βασιλευε ο γουστινιανός εἶτα μετ' λίγον χρόνον επανίσταντα αυτω πάτι0ς καὶ Λεξιοκράτης καὶ Πόμπι0ς, καὶ αυτ0ς υλόγως lai ex latomo et Monacho, invento thesauro, actus suerat Praelaetus Praetorio ὁ Tπαρ- χ0ς και ι μεν τρεις πεκεφαλίσθησαν , καὶ διηρπάγη πάντα τα αυτῶν, και η υσία του υλογίου, etc. 273, 26 ἀπήρξατο καινουργεῖν Architecto usus Anthemi Mechanico, uti observavimus in rostra Constantinopoli cuius praeterea ieminit ustathius . . p. 13. edit. Rom. εώ ἀσπίδος De hoc in ore egere Pithoeus . . advers. c. . ipsius ad Tacitum, Demsterus ad Corippum, Valesius ad Ammianum, et alii non pauci. AOγουστεὼν J abuit et Roma Forum Augustaeum ala Augusto Imp. appellatum, cuius lentio habetur in Inscriptione Pisana, quam doctissimo Conamentario illustravit Hen- cicus orisius Veronensis in Coen0taphiis Pisanis.

274, 14. μετὰ της οἰκείας στηλης J Vide Aleuiann ad

Hist arcan. cap. 11.

274, 22. πολλῶν γαρ ι θέαν Cod uis. 0λλῶν

γαρ ι θέαν θρ0ι μενων αυτ0υ, πολλοὶ τουτων τοις εαυτῶν δακτυλίοις ἐτί υν προ του κυνος μ0 συνηγμένων, και etc.

τέμνων. Vide leniannuui ad cap. 11. Hist arcanae. 275, 11. και το των σεπτῶν μαρτυρων ἱερον Σεργίου και Βάκχου Iuxta urimis lae Palatium, ut docuinius in Constantinopoli Christ. 4, 135. Conciliuni Constantinopolit sui, Mena et 4 ε τω σεπτω ευκτηρίω 0 αγχυ

150쪽

80 ANNOTATIONES

est aedes, quae nude το ἄγιον Ἀποστολεων τηλορμίσδου, et 0 0 ε τοῖς ρμίσδου dicitiir. 275, 14. επίγραμμα Resertur etiam a Constantino Porphyrog lit . 1 Them. 5.277, 5. LI 0 κόπι0ς Ut Procopius Caesariensis, rem1In quas scripsit oculatus testis, et elisarium in vica et in Italia bella gerentem comitatus suerit, non uno ipse loco

testatur.

την με ώς τραγωὁησαιμι το βαρυσύμφορόν μ0υ, σπόγγον δ' ς ἀπομόργνυμι δακρύων τἀ πλημμύρας,

αρτον ὁ Αὐαν κατίδοιμι καν μόνην τούτου θέαν.Ηali historiani attigit euanu Nicetas in Isaacio 3, 2. ο Ἀναμος oiiastasius in Agapito P. Eodem tempore eiecit Iustinianus Anthimum a coninmunione, et e tala in exilium. 279, 1. την πρ0σκύνησιν De ritu ad 0ranssi inperatores consulentius in priuiis Procopius inmisi arcana cap. 30, praeterea Arnoldus Liubec. 2, 15.

279, 16. καὶ βίβλοι των θείων 'ευαγγελίων Vide

Gloss. aed. Lait in V. TeaetuS. 279, 31. μη κανονικῶς Marcellinus Conies Agapitus Constantinopolim, ut disimus, de Roma adveniens, Anth nmum moride Ecclesia pellit, dicens eum uoeta Ecclesia Susura regulam adiliter ui, ut sua Ecclesia dimiSSa, ambierat alienam. 279, 21. Oνωρίου Cum Z0naras hoc loc Regunt Vandaloriani in Africa istoriani ,reviter satis perstringat, thaud incongruunt sorte videbitur si prolixiori paulo excessu hanc rursunt ii proponain, utque provincia illa, ex Ilio Boniani iuris ab Aincanis Scipionibus acta est, in Barbar0runi ius potestateuique venerit. Atque ut rena altius repetant, Uieodosius M. il)eris, ioad adolescerent, tutores reliquis Rumniani et Stiliconem, qui tranaque aulam rege-

SEARCH

MENU NAVIGATION