Kyrou anabaseōs biblia hepta. Juxta editionem Thomae Hutchinson. Accedunt variantes lectiones et index graecitatis ex editione Zeunii

331쪽

ποταμον.

κληντ . Haec de pectore αβρύ- πων generatina: deinde, οἱ δήμαςο , Inlait, τιτθοι καλΗνται, κέ τιτθία μάλι α δε επι γυναι-

κων.

- Εἰ δή μη, J Eteoeans est et

παραπρεσ. O μεν τοίνυν υπερ υμων

προς Φίλιππον οπλα, εἰ δε μη, Θανατω ζημιουσθαι, απόλωλε, καὶ υἔρις . Quo loco, inquit, εἰ δε μη nificat, εἰ δε μη πειθαρχησε 1 i. e. quod si non pareat. Huic addo Thucyd. lib. H. caP. 5- τα τε εω ελεγον αὐτοῖς μη αλ κεῖν' εἰ μη, καὶ αυτοὶ &c. ubi εἰ δε μη Valet, quod s tron parcarri, vel non ab isuria-a DIPa1rt. Et AElian. V. H. lib. Xid. Ca P.

42. cim εφη βελτίονας εχειν π ερρο

γων τους λόγους' εἰ δε μη, &c. Ad quena locum Cl. PeriZon. Adduxit Dion. Chrysost. Verba haec, quae extant orati xi. P. 178. 'A es πῶ αν εποίησεν Αχιλ-λευς, μη άπόπληκτος ων' εἰ δε μη, DC. i. e. Da aute=n aliter se res baber et, vel, sim etiam factui sidfuisset &c. Sic et apud hunc

332쪽

Sic editi, cluos videre contigit,

52. et Cicer. de Divin. lib. H. cat'. 58. et se l. - AbiαίJ Scu. εδόκουν, vel ἐφαίνοντο. H usi nodi ellipsis AElian. V. H. E . ix. CaP. 24.

πρώτου Inox sequente intellige χρονου : quod supra deesse monuimu5 P. 2O9. not. I.

333쪽

τη παIίσκη. Sintiliter Moeris Attic.' MαρσίππουςJ MS. Elon . et edd. Vett. μαρσίπους, Cum sina-plici π. Sic et Suidas in v. Μάρσιπος, ad quam lociana hunc Xenophonteiana adducit. J. etiam Pollux lib. vii. segna. 79. Και φασκωλους δε ελεsον οἱ παλαιοὶ, τα ς ἰματίων αγγεῖα, θυλάκους Ξενοφων 1ε, κέ μαρσίπους ἰματίων cIπs : et sic fere idena lib. X.

naale quidem, quod ad pinnaana vocena; sed ultimana recte repraesentant libri editi. Suid. et

sso εφασαν, ad supplendam sententiam τω 2 ἔαίνειν Praepo

suerunt επειρωντο.

334쪽

ηκειν.

de Suid. stapra Cit. P. 95. not. I. Vino nempe Graeci ad liba tiones pleri1Πusae utebantur ', 11-ti palliin testatur Homerus : adeo ut plene diceretur ἔσπενδε οι- νω. 'Εγχειν etiam solentiae est in sacrificiis verinam. Vini utique iri pocula huic usili destinata 11lbi adfatina initulerant, aliquanthina mox deortini in honorein effundebant. Plene Aristopla.

LC. Curei autem libationes cum precibus fere coriungi solerent, rite sequitur illud ευχεξαι. Plura qui desiderat, adeat velim Archaeol. Gr. lii. d. CaP. 4.η Και τους τε πρόσθεν &c. J Orontae scit . et Artuchi copias, de quibus P. 278. in 'Υοτο τ οπισὶν &c.J Scit . a Carduchis, quoruna merninit P.

335쪽

Αντιπαρηεσαν αι τάξεις &c.JQuas supra memorat P. 278. . Caeterum, vectuina illud lexicis est ignoturm.

lysen. lib. i. exti'. 3 ' ΕΘc,lo τὰ ἴπλα, J Leunctav. Vertit arma ponunt , et sic fere Amasaetis. Minus recte ε, nisi mai amanati consistunt, nec tamen re ipsa pugnans, ii proprie arma ponere dicantur. Ciuod auteni de Chirisopito mox infra dicitur ελάμανε τὰ οπλα, nihil

inde praesidii illoriana accedit in- te retationi: Otippe lita de

eo id tum demit in dicitur, cun Prius vesteria, et Proinde arina,

posuisset. Itaque hic loci sonare videtur phrasis vel simpliciterarimati sis terrant, vel aciei in

tendae, duc nulfe adeo maΠ- datorii in accipiendormim, causa. Vide p. 2 74. not. 6.- 'Ε εφανωμεν m. J Dicitur is forsan ες εφανωμένος, Paud amodorem sacram secerat; n ana Veteres coronatos sacrificasse, satis notuna est: nisi mavis illum orninis boni causa Coronam, laetitiae uti pie et victoriae quasiani imo praeceptae indiciuna, sumpsisse. Consule, εἴ γε δοκε ἰ, quae viri dodii Κuhuius et PeriZΟΠ.notariatat ad 2Elian. V. H. lib. Hi . CaP. 3-

emplum i nactatae in ipso fluvii trajectri hostiae. Arrian. de Exp.

του εγένετο, Alexander) σφάξαντα

ταυρον τω Ποσειδωνι και Nηρ ίσι, σπένδειν - χρυσης φιάλης ἐς τ πόν

τον. Adde Osd. lib. Vi. cap. 3.

336쪽

y Καλοι ην τα &c. J Adi p. 83. not. 2- et P. I 27. not. I. ' Eπαιάνι ν J Vide P. 8 . not.2. et P. 2O5. not. 3.' Ανηλάλαζον, συνωλόλυζον &C.JPrius verbam extat apud Euripid. Iκετ. Veri 719. Eγω ν α λάλαξα, κανωρχησάμην. auena locum respicit etiani Cl. Grain natus, ubi recte άναλαλάζω iis adnunderat verisis, quae in lex i-cis non habentur. Arrian. de Exped. Alex. lib. V i. mP. 3. eandem notionena su ecit ver , ἐπαλαλάζειν, quod in lexicis quidem reperitur, sed άλσπότως. Vide p. 85. not. 1. Porro, deest etiana in plerisque lexicis συνολολύζω ; quod Cl. Grain natus praeterna isit) sinapi ex alitern ὀλολυζω est sacroruna in pri-

ria ira sacrificantilina observante Aniniadv. in Athen. lib. vii. CaP. 1 O. doctiss. Casauh,.ὶ indicat. Rus lena vide Conaiment. ad Theophr. cap. 21 Recte Vero monuit, quod et exenapiis adlatis probavit, illusi iiii . Spania . ad Callina. Hb in n. in Dei. Vel'. 258. ολολυζειν solenniter in phil ,-liea etiana laetitia, quae faustas laetasque flagitaret acclamationes, adhiberi. Lege sis quae loco cit. icripsit vir eriadit illiinaus.' 'EταψαιJ Quae Lininis iti- dena honestiore nona ine iam cradpellabantur. β Ταυα,, J Videsis P. 216. not. 6.' Εἰς τουμπαλιν,J Respice P. 223. not. 6.

337쪽

daei conina. L. G. P. 97 a.

338쪽

ποταμου.

σθαι' συ δε φυλάττου χρησθαι, λέγε δε ετι. Hesych. Phavor. et Suid. 'Aκμην, ετι. LexiC. Gr. Lati vet. δεκμην, επίρρημα, adhuc. Eadem voce usus est Isocrat. ad Demon. initio fere : ri συ μεν ακμην φ λο σοφεῖς, εγω &C. Et saepe Polybius. Elegantiis. Alberii recte ad blati. xv. 16. Observavit ακμην dici ελλειπτικῶς Pro κατακμην, i. e. in 7 vgore seu raraturitate rhi agendi, alit in i hoc temporias artiiculo si Ve momen-D; Pro Vario significatu της

γει Oτι υ, λοχαγοι κατ ενωμοτίας εκας ος εποιήσαντο τ αυτου λόχον.

339쪽

pleros pae ituros in proelia Cecinisse ad Tacit. de Μor. Ge n. Li. obsera araint viri erit siti vios adi sis. Adde Arman. Tact. P. 72. ΚαταζαίνονταςJ Sic recte MSS. Elon. Guelf et edd. Vett. Eandem lectionena secutus Amasaeus vertit defendentra. E-isit. Steph. et Leunci. Imale λα- cαίνοντας exhibent.

videtur.

- Οταν ἄρξωνται αυτοὶJ Scit. Xenophon cuna suis. β Διηγκυλισμένους Dc.J MS. E-ton. Mγκυλωμενους cui lectioni nonnihil favet forma participii P. 277. ἐναγκυλωντες. Noster intra lib. v. haud ita longe ab init.

ραῖς, &C. ubi Vide notata.' M,1 ορόσω δε &c.J Steph. naargini versionis Armas. adscripsit, non procili a silvetiner re istius, opinor, Vertit Leunci. quena secuti sitimus. Infra paulo P. 289. de iisdem Noster, καὶ προσωτέρω ν καιρου προῖόντες, &C. quippe amandati hujusce

Xenophontis inamenaOreS, An nena trajecerant Carduchos invasuri. Porro, MS. Elon. pro προλαζαίνειν dat μούαίνειν. Sed rectius ex vecto recepto Xeno phontis exoriri videtur sentenistia haec : ne, scit. citeriorena in

ripam, Xenophon ubi id tent-poris stabat, prius festinarent illi, quana ipse cuna suis in ulteriorena ripana, tibi tum illi constiterunt, evaderet. Eodem illo verbo utitur Xenophon libro Ἱππικη: fere med. M F

ναι αυτὸν την τάφρον.

340쪽

vis singularia, Atticoriana titi- ae more, noniina usurpat. Sic si ra paulo, P. 285. ri μετα τE των ε θῆτα τε &c. Thucyd. lita iv.

CAP. IO. και τ πολέμιον δεινοτερον

εξομεν &C. Pro τους πολεμιους. Ubi vitae quae Cl. Dulier. contra censuram Dionys. Hatiic. na O-nvit : et Henr. Steph. Anima iv. a l. lib. de Dial. p. . . Osdem Pie Appen l. ad Scripta de Dial. Att. P. 13O. Ἀσπὶς ψοφη, &c.J Lege P

scit. εαυτόν.