Kyrou anabaseōs biblia hepta. Juxta editionem Thomae Hutchinson. Accedunt variantes lectiones et index graecitatis ex editione Zeunii

발행: 1809년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ

482쪽

ARGUMENTUM.

UM Papiat agonuin legatis, litibus praesentibus in convivio ludi et saltationes celebriintur, pax et societaS COIairithithia . Graeci ina perium ad Xenophontena deferee Conantiar, sed, illo reclinante, Chimsophus sui Dae remana praeficitur, quo duce classis Heracleam venit. Ibi orta semitione, Arcades et Achaei ejus ina perio se subtrahunt, et suos sibi duces creant. Sic clilapsus est in ires factiones exercitus : una fuit Arcaelum et Achaeorum, altera Chira sopiri, tertia Xenopia ontis. Arcades, Bithyniana triinseuntes, multis injurris Thriiciun co untur foedere inito quiescere, obsessisque adeo in quodam colle auxilio venit Xenophon : tum uterque eXercitus Calpen portuna tenet. Victa Phae nabagi naanu, coria positisque apiid Cleandriana, Spartanum harino statia, quibus dana contiraveritis, Chrysopolin Chalcedoniae perveniunt.

483쪽

'Εκλοπε-νJ In lexicis sine auctore veperitur κλοπευω. Legitur et κλωπευω aphul Nosti . Λακιδ. Πολ. haiul ita longe ab initio. Caeterum, Leunci. vertit furtim adgredictantur.' 'Eπι ξινία &c.J Supple τρα-- . Sinailiter Laician. Icaromen. haud ita longe a fine, 'Aλ

λα νυν μεν ἐπι ξενία σε καλουμεν.

ξενία εκάλουν &c. H. Paldena Steph. in Thes. ad v. Ξενία, sti-1pectos istius imodi locos habet, ubi te itur επὶ ξενία καλεῖν, et Vel επι ξενια, s scit . a ξενιον) Vel επι ξενίαν, reponenduin Censet. Tu videsis domis. PeriZon. ad AElian. V. H. lib. ni. caP. 3 not. a. Apud. Nostriam sane

484쪽

ΡΛr. σκιμποσιν. Sed non est, Cur Vocem recepta in loco moveariatis. Hesych. et PhaVOr. Στι- ζας, απο ράcδων χλωρων χόρτου ρωσις καὶ φυλλων' η χαμαικοίτη. Suid. Στιζάδες, τράπεζαι, η ς ζω

μναί. Erant igitur Wίαδιι uti Steph. in Thes.) tori ex herbis aut foliis, arundinibus aut frondibus; in quidiis humi stratis

vel discianabebant coenaturi, Vel cubabant dorinituri.' Kώ επινον εκ κερατίνων M.JMSS. Elon. Guel f. et edd. Vett.

επινον κερατίνοις ποτηρίοις, &C.

His accedit Athenaeus lib. xi. CaP. 7. Εν δε εκτη scit. της 'A- ναςάσεως) περι Παφλαγόνων nη - μενος φησὶ, ne iras'e, Xenophon)

κατακείμενοι δ εν ςιίασιν ελίπνουν, επινον κερατινοις ποτηρίοις. Le

gitur etiana εν κερατίνοις &c. Sed his anteferenda vi letur, quan

recepi natis, scriptura; et quam MS. Par. conficinat. Athen. ipse it,i l. plura receptae lectionis suppeditat exe inpla : e Pinda

terunt, de istiusmodi poculorii musta in liliro Proxime sequente notanda venient. Eπει in σπυνδή &c.J Athen. lib. i. cap. 13. Κή γν ἡ

lixe lociaria hune Xenophonteum describit, atque adeo se errore lapsunt ostendit, cum ad convivium apud Seuthen illum lecto rena reiecerit ; quippe cujus in Ilibri, septimo meminit Xenophon. Illud monendum est, A thenaeuna vectis aliis, uti fit, quana quae Xen GPbonti S, quas vidi, orianes ex iubent editiones, toturn hunc locum, ab his ver

485쪽

Guel f. ἐπαιανισαν. Sed vide P. 2O5. not. 3. Adde illustr. Spanti. Observat. in Callina achi.

&c. J Armata quae dicitur fallacione, tibiis interea naodulate Canentibus, Veteres tam barbari quam Graeci exercere sese et olbiectare solebant. De AmaZΟ-nibus Callimach. hymn. in Di

In quem locuna vide illustr. Spatali. Observat. P. 29 l. binas dissertat. doctiss. Buret te de saliat. veter. ut e uim potiis-nium nominem) quae in torno secundo Memor. Liter. Acade Cn. Paris. reperii intur. Adde emuli-

vecta ejus leni viri er liti legis) qui percussus fuerat,

artificiose quo lana modo Ceci- dist e, ita ut ex acCepto Vialne- re imorimis videretur. V Hane qui non ini probat icripturatia. probet ejusdeni Atheiraei πεπλη

486쪽

et AIS. Guel f Σιδαλκά: prodnonnis si cantionis fuisse genus

existi inariant, citi nomen fuerita Sitalce Thracuna rege, de quo Thiicyd. lib. H. cap. 29. et DiΟ-dor. Sic. lib. xli. P. IOA. Malim e psidem, auctorata te M StiΕton. et Athenaei nixus, ipsum Sitalcae nomen retinem. Moris issippe nusse barbamriana, . ut regum honorii in laudes cantarent, Passim testantiar auctoreS. Sic Noster noe. Παιδ. P. 6. Φυν δ, ὁ Κιρος λέγεται, αδεται 1τι νυν. υπὸ P εαρἔάρων &c. Tacit. de Amisinio Ann. lib. d. extremo , caniturque adhuc barbaras apud gentes-Amm. Μarcell. lib. xxiv. Cap. q. de PersiS,-

tatempra regis fit canoris vocibus extollentes. Dignum autena ficisse Sitalcam, cujus nomen Cantu celebrarent Thraces, abunde docet Diodor. Sic. loco citato.

οσα εν πότω ευφραίνονται Αἰνειανες,

οἰ π δρῶντες, οἰ δὲ ὁρωντες. Ἀνορες

ἀφέμινος ὁ γεωργος ὲ ζευγους, δραμων

επὶ τα οπλα, συμπεσόντες μάχον ,

487쪽

ὀπίσω τω χειρε δε λίνον ἐλαυνει.

- καὶ σο ζευγι:J καὶ deest in Athen. η ζεύξαςJ δησας apitii Athen. Υ σαῖς πέλταιςJ σοῖς πιέλσαις Castal. et MS. Guel f. sχων deest in MS. Par. - τας πέλταςJ σὲς πέλται Castal. et MS. Guelf. λούθου αρμονίας. Διαφέρει ρυθμος μετρυν, τα τον μεν γενικωτερον εἰναι' το δε μετρον υπάρχειν εἰλγ του

ρυθμου. Θεωρεῖται γὰρ ὀ ρυθμος ξ

επι των κροτουντων ταῖς χερσι κα τοῖς ποσι. Και επι αυλων και παλλων των τοιούτων ο ρυθμος λεγε

η κίνησις γίνεται. Adde p. 375. not. Quod εν ρυ ω τι ποιεῖν Graecis est, Liatinis est in numerum &c. Virgil. Ecl. Vi. Ver. 27. Tum vero in numerauri Flaunos p/efera re videres Ludere, Sc. Servius : In numer m Iudere, i. e. saltare ad imodunn rythi niet cantilenae; vel, ad certaimi nodulationem. Adde Lucret. lib. H. ver. 63Ι. Porro, Athen. exhibet-μάχεται προ ζεύγους εν

ctione illud τις potissina una Stephano placuit. Sed illud rincinseri loco non opus est. Apud

naisasset Onania, quae de Alfio

488쪽

namat Noster, necessarium erat. Caelemam, de saltatione Persica vide Dissertat. H. Κt ρ. ΙJαιδ. Nostrae praernis. P. 47. ubi pro 'Aνας. lib. v. lege lib. vi. A Ue Poll. lib. iv. ies M. IOO.' Kέ ταυτα σάντα εν &C. JVide paulo ante scripta P. 43 not. 'Eπι δε τούτω επιόντεςJ Sic recte MSS. Et ora. Brod. Par. et Athen. cum ecliti plerique et M S. Guel f pessinae repraesen

tent 'Eοτι δε τούτω εμπίνοντες &C.

3'Hεσάν τε εν ρυθμω, S C. J Lege nuicio a liata P. 43 . noti ψ. et P. 375. noti 5. Cm Porro libet Socratena audire de saltatione disserentem, adeat velina Xenophontis Sympos . Adde AristoPh. Nε p. Ver. 65 I. ubi vide Seholiast Κuster. not. P. 59. et in primis EZ. SPanhena. P. 287. et seq.

λις.J Vox haec denotat s pncationes quae diis fiunt; quod jam olina docuerunt viri eruditiss. EZ. Spania. Observ. in Callim. P. 3. Lamb. Bos Anima l. ad Aristid. p. 72. Ari

sua descripsit Phavorin. Aristid.

p. Ι 8. T. i. edit. OXon. πρωτον li πανηγύρεις καὶ πρόσοδοι τοῖς Θεοῖς ησαν, &C. Idem P. 239. Θυσίαι δε πομπαὶ ὀ πρόσοδοι Θεραπεῖαι Θεων μετὰ &C. β Δεινὰ εποιουντοJ Amasaeus Vertit, contrarotiisnt. Mihi quidem placuit versio Leunclaviana : quam tamen Perinde atque Amas. improbat j. Cleric. art. Crit. Part. a. CaP. 2. Neuter, inquit, vina vocis adsecutus

videtur; quae si posset Latine

V exprimi, mellius verteretur ab Uz communi abhorrens μγ bant. Halici ita feliciter. Quod autem Vir κριτικώτατ ibidem a lilit, Henricuna utique Stephanuria λινον ποιεῖν eXPOnere

indigneferre, queri, id vero alienuria est. Nam aliud sonat hi,ὸνεποίουν, aliud δεινά εποιοῦντο. HOC

489쪽

inihi certe phrasis indicare videtur, PapHakonas rem, is P a agitur, Pan dis mimis alpre adeo periculi O habuisse. QuaP Pter

iiii aledii vis uti plurativis solent, ubi vulgo singularia rePeriuntur. Vide P. 292. not. q.

i 'Επὶ τοὐγωJ MS. Elon. Eπὶ τουτοις Le. Mihi utilgata placet scriptura; placet et, hoc utique in loco, ejusmodi expositio, quam Viger. caP. 9. sedi. 4. adfert. Certum fliud tempus, inquit vir doctus, et quas momensurar, quo res Alipva dum feret aut diceretur, aliquid aliud DIte1 mentis, επὶ τέτω dicitur: Gallice fur cela ; fur vel en ces enimfauci.' Πεπαμενον &c.J Etymol. Μ.

in V. Πολυπάμμων. Καὶ πάσα-χω το κτησα οξαι κυρίως θρεμματα,

σάμενος πολλάκ4 Ξενοφων λεγρι ἀντὶ Γ κτησάμενος. Adde P. 227. not. I. et cons. Nostra Synapos. loco cit.

consule Melius. Miscet. Lac. lib. ii. Ca P. 12. et Car. de Aquino Lexicon Milit. Ab arinatis, non sine tubis ac tympanis, Peragebat tu , Cum ornni corporuna flexu, ad inserendos et declinandos ictus. Lege Onanino quae de ea scripta suin Platonis de Leg. lib. vii. haint procul a sine. Adde Dionys. Hal. A. R. lib. Vii. cap. 72. Alii alii tria ejus auctorena statuerunt: Pyrrhum nonnulli Acti illis filium, Pyrrhichum alii quendana La-COne ID, eam invenisse putant.' κέ οι ΙΠαφλαγονες ηρωτων&c. J Dernet r. Phaler. Πάρὶ 'Eρ- χην. P. 82. e lit. OX On. Xρηται J - τοιουτω εἴδει κέ Ξενοφων, καὶ αυτος δεινότητας εἰσάγει όω χαρμτων' οιον ἔπι se ενόπλου ορυο ρί ς' 'Eρωταεὶς υπὸ του Παφλαγόνος εἰ

490쪽

Vides Piam pariam accurate Demetrius, cimi dicitur, Nostra vel 3a citat. Sens tum illi bae auctoriam, qUOS CItabant, IIII1Ce1pectabant veteres, de vocibus ipsis eam atraque or line minus soliciti. Respice P. 3O8. not.

Respice P. 346. se l.

SEARCH

MENU NAVIGATION