Luciani Samosatensis opera

251쪽

σώμεθα - ουδεὶς γὰρ ὁ ἐναντιωθησόμενος μω τα πλατ0σουτοις υσαν, αλλ' ἀκονιτὶ κρατο-- - ἐπιβάντες επὶ τὰς τριήρεις καὶ τους --- ἐς τὰς ἱππαγωγολώ - βιβάσαντες - παρεσκευασται δ' ἐν Κεγχρεαῖς καὶ σῖτος iκανὸς κιὰ τα πλοῖα διαρκῆ καὶ τα αλλα πάντα - διαβάλλωμεντον Αἰγαῖον εἰς την γωνίαν, εἶτα ἐκεῖ ' τέμιδι

θυσαντες - τὰς πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες ἐαδίως αρ- χοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν ἐπὶ Σοφίας δια Καρίας, ἀτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας κά Πισιδῶν καὶ ης παρα- λὰ καὶ ρεινῆς Κιλικίας, αχρι αν ἐπὶ το αφφάτ.

φικώμεθα.

33. - Ἐμε, ω βασιλ- εἰ δοκεῖ, σατράπην τῆς Ἐλλάδος κατάλιπε δειλος γαρ εἰμι καὶ τῶν οἴκοι πολυ ἀπελθειν ου αν λως πομείναιμι οὐχ Dina ἐπὶ Ἀρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμα saα κάντην τ0ξικην - στοχα. - αλλω παραδοὐς το δεξιον ἐμὲ --

ίπατρόν τινα ἐπὶ τῆς Ἐλλάδος ἔασον, μη με και διαπείρyrις οι se λιον βαλών - τα γυμνὰ περὶ Σμσα η Βάκτρα

CZ0υμενόν σοι τῆς φάλαγγος ΣΑΜ. 'Aποδιδράσκεις, ω Λυκῖνε, τον κατάλογον

δειλος ἄν ὁ δὲ νόμος ἀποτετμῆσθαι την κεφαλην, εἰ τις 70λιπων φαίνοιτο την τάξιν ἀλλ επεὶ κατὰ τον Εὐφράτην ροφεσμὲν καὶ ὁ ποταμὸς ἔζευκται καὶ κατόπιν οπόσα διεληλυθαμεν ἀσφαλῶς ἔχει καὶ πάντα υπαρχοι κατέχουσιν V εμο εκάμφ ἔθυε ἐπεισαχθέντες, οἱ δε κω ἀπίασι xqv Φοινίκην ἡμῖν ἐν τοσούτφ καὶ την Παλαιστίνην εἶτα την Αἴγυπτον προσαξόμενοι si πρῶτος, ὁ κηνε,

d ἡβαινε το δεξιον αγων, εἶτα ἐγὼ καὶ με ἐμε ὁ δεμ

λαος ἐπὶ πασι δὲ τὸ ἱππικὸν αγε συ, ω Ἀδείμαντε. 34. καὶ tot μεν τῆς Μεσοποταμίας ουδεὶς ἀπήντηκεν μῖν πολέ-yt0ς, ἀλλὰ ἐκόντες αυτούς τε καὶ τὰς ἄκροπόλεις ανθρωπ' ἐνεχείρισαν, καὶ ἐπὶ Βαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκη- 15.

252쪽

τοι παρηλθομεν εἰς το εἴσω των τειχῶν καὶ ἔχομεν vκόλω ὁ βασιλευς δὲ πεο ὶ Κτησιφῶντα διατρίβοι 'κοειετην δνοδον, εἶτα εἰς Σελευκειαν παρελθών παρασκευάζεται ἱππέας τε τι πλείστους μεταπεμπόμενος καὶ τοξο- τας καὶ σφενδονητας ἀπαγγέλλουσι δ' υν οἱ σκοxοὶ ἀμφὶ τὰς ἐκατον δη μυριάδας του μαχίμου συνειλέχθει καὶ τούτων εἴκοσιν ἱπποτοξότας, καίτοι οὐπω ο Ἀρμένως πάρεστιν με οἱ κατὰ τρο Κασπίαν θάλατταν οἰκουντες με οἱ ἀπο Βάκτρων, ἀλλ' ἐκ των πλησίον ei προαστείων της αρας ουτωχεδίως τοσαύτας μυριάως π κατέλεξε καιρὸς οὐν δη σκοπεω μὰς τι χρη ποιεῖν,

35. -- Ἀλλ' ενῶ μέν φημι δεῖν,μῆς τὸ πειρi ἀπιέναι την ἐπὶ Κτησιφῶντος, μῆς δὲ τλίππικον amovμένειν την Βαβυλῶνα διαφυλάξοντας. IAM 'Aποδειλε καὶ σύ, ἁ δείμαντε, πλησμ

του κινδύνου γενόμενος σοὶ δὲ τί δοκεῖ, ω ιμόλαε; Tm Ἀπάση si στρατιὰ βαδίζειν ἐπὶ τους πολε μίους, μηδὲ περιμένειν ἔ- αν,μεινον παρασκευάσων ται πανταχόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων, ἀλλ' ἐρηιτι καθ' oδόν εἰσιν οἱ πολεμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς, Μ μ λέγεις. σὐ δὲ τί, Λυκῖνε, δοκιμάζεις, ΛΥΚ Ηγώ σοι φράσω Ἀπειδη κεκμήκαμεν συντ. νως δεύοντες, πότε κατήειμεν ωθεν ἐς τον Πειραιῶκαὶ νυν δη τριάκοντα που σταδίους προκεχωρηκομῆν

καὶ ὁ λως πολύς, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ δη μάλισης, ἐνταsθά που επὶ τὰς ἐλαίας ἐπὶ της ἀνατετραμμένης στη

λης καθώσαντας ἀναπαύσασθαι , εἶτα ουτως ἀναστάνrος ἀνύειν το λοιπον ἐς τὸ ἄστυ.

Μ. Ἐτι γὰρ ωθηνησιν, ἁ μακάριε, εἶναι δοκεῖς,ος ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν φ πεδιω προ τῶν τειχῶν ἐν το

σούτοις στρατιώταις κάθησαι περὶ του πολεμου διασκοροπούμενος;

253쪽

υ παραποφανεῖσθαι την γνώμην.

36. ΣΑΜ. Πρόσ μεν δη, εἴ σοι δοκεῖ καὶ oπως ἄν- ΤΙ ορες ἀγαθοὶ ἐν τοῖς κινδυνοι ἔσεσθε μηδὲ προδώσετε ὀ πάτριον φρόνημα ηδη γάρ που κά οἱ πολέμιοι ἐπι- αμβάνουσιν. στε το μὲν συν μα ἔστω Ἐνυάλιος φεος δὲ ἐπειδὰν σημάν ρο σαλπιγκτης, ἀλαλάξαντες κάὶ:ὰ δόρατα κρουσαντες προς τὰς ασπίδας ἐπείγεσθε συμ-ιῖξαι τοι ἐναντίοις καὶ ἐντὰς γενέσθαι των τοξευμάτων. ἡ μηδὲ πληγὰς λαμβάνωμεν ἀκροβολίζεσθαι αυτοῖς δι- όντες καὶ ἐπειδη ἐς χεῖρας ηδη συνεληλυθαμεν, το μὲν ευωνυμον καὶ ὁ φόλαος ἐτρέψαντο τους καθ' αυτοὐς δου οντας το δὲ κατ' ἐμὲ ἰσόπαλον ἔτι, Πέρσαι γαρεισι καὶ ὁ βασιλεὐ ἐν αυτοῖς η δὲ ειπος απασα των βαρβάρων ἐπὶ το δεξιὸν μῶν ἐλαυνουσιν, στε, - - κῖνε, αυτός τε,νη ἀγαθὸς γίγνου καὶ τοῖς μετὰ σαυτos παρακελεύου δέχεσθαι την ἐπέλασιν. 37. o. 'n της τύχης ἐπ ἐμὲ γαρ οἱ ἱππεῖς απαντες καὶ μόνος ἐπιτήδειος αὐτοῖς ἔδοξα ἐπελαύνεσθαι καιμ0 δοκῶ, ν βιάζωνται, αὐτομολήσειν προσδραμὼν ἐς

την παλαίστραν ἔτι πολεμοῶντας,μῆς καταλιπών.

Μ Μηδαμῶς κρατεις γαρ αυτῶν καὶ σῶ δη τομερος ἐγὼ δέ, ως ορας, καὶ μονομαχησω προ τον βασι- λεν προκαλενται γαρ με καὶ ἀναδυνα πάντως αἰσχρόν. I73Are. ηυία καὶ τετρωση αὐτίκα μάλα προς αὐτοs' βιτσιλικὸν γαρ καὶ το τρωθηναι περὶ της αρτῆς μαχόμενον. ΣΑΜ. Ευ λέγεις ἐπιπόλαιον μέν μοι το τρα- καὶ ρνη εἰς ταφανερὰ του σώματος, ως μηδὲ την ουληνέστειρ' αμορφον γενέσθαι πλην ἀλλα ορβς ὁπως ἐπελάσας μ - πληγῆ αυτόν τε καὶ τον Ἀπον διέπειρα την λόγχην qφείς, εἶτα την κεφαλην ἀποτεμὼν καὶ ἀφελὼν το διά 'γ βασιλελ ηδη γέγονα προσκυνουμενος φ ἀπάν-

254쪽

ων μοι ἐρέωσε του ἀγροs ἐπιβαίνων κατ-λθον ἐς το εισο

3s. m. Πέπαυσο δη, ω Σάμιππε καιρὸς γαρ sit ηδη μὲν νενικνῶτα τηλικαυτην μάχην ἐν Βαβυλῶνι ετ χεῖσθαι τα ἐπινίκια - ἐκστάδιος γαρ οἶμαί σοι η ἀρχή Tιμόλαον δὲ ἐν τεμέρει ευχεσθαι περ αν ἐθέλη. M. ι δ'Ἀυν, ω Λυκῖνε οἷ σοὐροῆσθαι δοκs; Are. Παρὰ πολυ, ω θαυμασιωτατε βασιλέων, ἐπιθ274 πονωτερα καὶ βιαιότερα των δειμάντου, παρ--νω- νος μεν ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προτεινόμεθνος τοῖς συμπόταις, σύ δὲ καὶ ἐτιτρώσκου μονομαχων ἡ ἐδεδιεις καὶ ἐφρόντιζες νύκτωρ καὶ μεθ' ημέραw vμο νον γάρ σοι τα παρὰ των πολεμίων φοβερὰ ην, ἀλλα ηοὶ ἐπιβουλαὶ μυρω κάὶ φθόνος παρὰ των συν-των -

σος καὶ κολακεία, φίλος δὲ Ουδεὶς ἀλ-ς, ἀλλα προς ρδέος ἄπαντες η προς την ἐλπίδα μοι δοκοῶντες lasti ἀπόλαυσις μέν γε οὐδὲ οναρ των δέων , ἀλλα δόξα μόνη καὶ πορφυρὶς χρυσεποικίλη και ταμνία λευκη περὶ τρμετώπω καὶ δορυφόροι προωντες, α δ αλλα κάματος ἀφόρητος καὶ ηδία πολλή, και η χρηματίζειν δεῖ τοῖς παρὰ των πολεμίων κουσιν δικάζειν η καταπέμπειν τοῖς ἡπηκόοις ἐπιτάγματα, καὶ τοι ἀφέστηκέ τι ἔθνος ηεπελαυνουσί τινες των ἔξω της ἀρχῆς δεδιέναι ou AEMπαντα καὶ φορῆσθαι, και ολως υπὸ πάντων μῆλλον η υπὸ σεαυτο εὐδαιμονίζεσθαι M. καὶ οὐν και .st

πῶς ου ταπεινόν, τι καὶ νοσεῖς τα ὁμοια τοῖς ἰδιωrεις

255쪽

καὶ ὁ πυρετος ου διαγινωσκε σε βασιλεα οντα ουδ' ὁ θα--τsς δέδιε τοὐς δορυφόρους, αλλ' ἐπιστάς, οπόταν ανωδοκῆ, ἄγει οἰμώζοντα Ουκ αἰδούμενος το διάδημα σὐ δὲ Ουτωνυφηλος καταπεσων ἀνάσπαστος ἐκ τοὐβασιλείου θρόνου την αὐτην ὁδον απει τοῖς πολλοῖς, ἰσότ μος ἐλαυνόμενος ἐν τῆ ἀγέλη των νεκρῶν, χῶμα ἡ λον ἡπὲρ νης

κῶ στήλην μακρὰν η πυραμίδα Θραμμον τὰς γωνίας ἀπολιπων ἐκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαωθητα φιλοτιμήματα εικόνες δὲ ἐκαυαι καὶ νεφ ους ἀνιστῶσιν αἱ πόλεις θεραπευουσαι, κώ - μενα ονομα πάντα κατ ολθον απορ 275ρεῖ κήαπεισιν ἀμελούμενα. ην δὲ κά ὁτι μάλιστα ἐπὶ πλεῖστον παραμείνη, τίς ἔτι απόλαυσις ἀναι-τ αυτωγενομένφ ορῆς οἱ μὲν ἔτι ζων ἔξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντίζων κώ κάμνων, οἷ δὲ και μετὰ την ἀπαλλα- γρο ἔσται 41. υλλ' ηδ σον αἰτεω, ἁχιμόλαε, καὶ οπως περβάλη τούτους, σπερ εἰκος ἄνδρα συνετον - πράγμασιχρ σθαι εἰδότα. Tin Σκόπει γουν, ω υκῖνε, εἴ τι ἐπιλη φιμον εὐ- ξομαι κώ o τιὰν εὐθsναί τις δυνηθείη χρυσον μεν οὐν

καὶ θησαυροὐ καὶ ωδίμνους νομίμματος η βασιλείας καὶ πολ-ους καὶ δείματα σὰ της ἀρχης, ἀ4-ότως διεβαλες, ου αἰτήσομαι αβέβαια γαρ ταὐτά γε καὶ πολλὰς τας ἐπιβουλὰς ἔχοντα καὶ πλέον τον ήδέος το ἀνιαρον ἐν πιποῖς ην. 42 ἐγω δὲ βούλομαι τον Ἐρμῆν ἐντυχόντα μοι douναι δακτυλίους τινὰς καὶ τοιούτους την δυναμιν, σαμὶ ωστε ἀεὶ ἐρρῶσθαι καὶ υγιαίνειν το σῶμα καὶ ἄτρωτον εἶναι καὶ ἀπ- , λερον M. μη ορασθαι τον περι- ρῆμενον, οἷ- ην ὁ του Γυγου, τον δε τινα, ἰσχύειν vη ρ ἄνδρας μυριους κά o τι αν ἄχθος αμα μυρίοι κινηθqM μόλις δύναιντο, τουτο ἐμὲ si δίως μόνον ἀνατί - θαι, ἔτι δε κάὶ πετεσθαι πολ-απλτης γης ἀρθεντα, κοι

256쪽

προς osvo ναί μοι δακτυλιόν τινα καὶ μην καὶ sυπνον κατασπῶν Σπόσους αν ἐθέλω καὶ απασαν θυραν πρόσιόντι μοι ἀνοίγεσθαι χαλωμένου του κλει-ου κῶτου μοχλου φαιρουμένου ταμα αμφότερα εἰς δακτύλιος

π δυνάσθω. 43. το δὲ μέγιστον αλλος τις ἔστω ἐπὶ κῶσινὁήδιστος, ῶς ἐρασμιον εἶναί με περιθέμενον πιασὶ τοῖς ώραίοις καὶ γυναιis καὶ δήμοις ὀλοις καὶ μηδένα εἶναανέραστον καὶ οτμμη ποθεινότατος ἐγώ καὶ ανὰ στόμφωστε πολλὰς γυνακας ου φερούσας τον ἔρωτα καὶ ἄναλτῶν ἐαυτὰς καὶ τα μειράκια ἐπιμεμηνεναι μοι καὶ ευδαίμονα εἶναι δοκεῖν, εἰ τινα καὶ μόνον προσβλέψαιμι αὐτῶν, εἰ δ' ἡπερορφην, κἀκεονα ἡπο λώπης ἀπολλυμο,

καὶ ολως ὐπὲ τον Ῥάκιν ν η Τλαν η Φάωνα τονδῖον εἶναί με. 44. καὶ ταsτα πάντα ἔχειν μνολιγοχρόνιον οντο

μηδὲ κατὰ μετρον ζῶντα της ἀνθρωπίνης βιοτῆς, ἀλλ' se

χίλια νέον ἐκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναι ἀμφὶ τὰ met καίδεκα ἔτη ἀεὶ ἀποδυόμενον το γῆρας σπερ ἰάφεις οὐδὲν γὰρ δεησει με ταsτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ην ντὰ των αλλων , ἐς οσον ἀνοίγειν τε τὰς θύρας ἐδυνάμη καὶ κοιμίζειν τοὐς φύλακας και ἀθεατος εἶναι εἰσιών. εἰ Mτι ἐν νδοῖς η Τπερβορεοις θέαμα παράδοξον - με τίμιον Ἀσα ἐμφαγεω η πιεῖν δέα ου μεταστειλάμενος, ἀλλ αυτὸς ἐπιπετόμενος απέλαυον απάντων ἐς κόρον καὶ ἐπεὶ γρὐνυπόπτερον θηρίον η φοῖνιξ ορνεον ἐν γν-27 δοῖς αθέατον τοῖς αλλοις, ἐγώ δὲ και τουτο εώρων α' καὶ τὰς πηγὰς δὲ τὰς Νείλου μόνος αν πιστάμην και σον της γης ἀοίκητον, καὶ εἴ τινες αντίποδες μῖν οἰκουσι τονιτιον της γης μίτομον ἔχοντες ἔτι δὲ καὶ αστέρων φv- σιν καὶ σεληνης καὶ αὐτοσηλίου ἐαδίως ἔγνων αν σποροθης ν τω πυρί, κά το πάντων διστον, αὐθημερον ἀγγεῖλαι ἐς Βαβυλῶνα τις ἐνίκησεν υλύμπια, καὶ αρι στησαντα, εἰ τύχοι, ἐν Συρία δειπνῆσαι ἐν Βαλία. v

257쪽

εις ἐχθρος ε', ἀμυνασθαι καὶ τομον ἐκ του ἀφανους πετρον ἐμβαλόντα τῆ κεφαλῆ, ως ἐπιτετρῖφθαι το κρανίον, τους τε αυ φίλους ευ ποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αυτοῖς το χρυσίον καὶ μην εἴ τις περόπτης ' η' ραννος πλουσιος βριστής, ἀράμενος αυτον ὁσον ἐπὶ σταδίους εἴκοσιν ἀφηκα φερεσθαι κατὰ των κρημνῶν. τοῖς παιδικοῖς δὲ ἀκωλυτως μιλεω αν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατον κοιμίσαντα απαντας ανευ ἐκείνων μόνων. οἷον δὲ κἀκεῖνο ν, τους πολεμουντας ἐπισκοπεω ἔξω βέλους υπεραιωρουμενον; καὶ εἰ δόξειέ μοι, προσθέμενος αντοῖς ροτημένοις κοιμίσας τους κρατουντας νικαν παρετρον τοῖς φευγουσιν ἀναστρέψασιν ἀπο της τροπης καὶ το λον, παιδιὰν ἐποιουμηκαν τὸν των ανθρώπων βίον καὶ πάνταεμλην καὶ θ εος ἐδόκουν τοῖς αλλοις τοsτο Ἀκρα εὐ-

Φαιμονία ἐστὶ μητε ἀπολέσθαι μήτε ἐπιβουλευθηναι δυ- 278ναμένη, καὶ μάλιστα μεθ' υγιείας ἐν μακρῆτ βίω.45. τί αν αἰτιάσαιο, ω Λυκῖνε, τηνευχης; Are. Ουδέν ωπιμόλας ουδὲ γαρ ἀσφαλὲς ἐναν - τιοὐσθαι ἀνδρὶ πτηνω καὶ υπὲρ μυρίους την ἰσχύν, πλην ἀλλὰ ἐκεω ἐρησομαί σε, εἴ τινα αλλον εἶδες ἐν τοσου-

τοις ἔθνεων, σα περεπτης, γεροντα ηδ ανδρα ουτωπορακεκινηκότα την γνώμην, ἐπὶ δακτυλίου μικρο ορου- μενον, ορτολα κινεῖν ακρφαφ δακτυλω δυνάμενον, ἐπ ρqστον πασι, καὶ ταλα φαλακρον οντα καὶ τὴν si α σι-μ0v ἀτὰρ εἰπέ μοι καὶ τόδε, τί δή ποτε οὐχ εἷς δακτύλιος οπαντα ταμα δύνατα σορ, ἀλλα τοσουτους περιημμένος β*4ιῆ τὴν ἀριστερὰν πεφορτισμένος κατὰ δάκτυλον ενα; λλον δὲ περπαίει ο ἀριθμός, καὶ δεήσει καὶ την δεξιὰν

νεπιλαβεῖν. καίτοι μὰ του αναγκαιοτάτου προσδεῖ, 'ς περιθεμενόν σε παύσει μωραίνοντα την πολλὴν αὐ-

ην κορυζαν ἀποξύσας η τουτο μὲν καὶ ὁ ἐλλέβορος ἰκ- Τ/0ς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς;

258쪽

M. - Ἀλλὰ κάντως, ἁ Λυκῖνε, καὶ αυτ raviti τι δη ποτέ, - αν μάθωμεν οἱα αἰτ σεις ἀνεπίληπια καὶ ἀνέγκλητα ὁ συκοφαντῶν τους ἄλλους. A' 'Aλλ' ὐδέομαι υχης ἐγώ ηκομεν γαρ ὴ 279 κρος το λωον, καὶ ὁ βέλτιστος οὐτοσι a μικκος ἀμφὶ Βαβυλῶνα μονομαχων, καὶ συ ἀαιμόλαε, ἀριστῶν εὐνέν - , δειπνῶν δὲ ἐν Λαλίε καὶ τοῖς ἐμοὶ ἐκιβάλλουσι

σταδίοις κατεπησασθε καλῶς ποιουντες ' αλλως τε ori

αν δεξαίμην πλουτησας - λίνον - ωέμιόν τινα κDWτον ἀνιασθαι - λίγομφι- την μῆων ἐσθίων, laυμεῖς πείσεσθε μετ' Oλίγον, ἐπειδὰν η εὐδαιμονιαμὶν υμω καὶ ὁ πολυς πλουτος 4 α ἀποπτάμεν , αποι δὲ καταβάντες ἀ- των σαωφῶν τε καὶ διαδημάτων si περ ἀηδίστου ὀνείρατος ἀνεγρόμενοι ανόμοια - - τῆς οἰκίας ευρίσκητε ῶσπερ οἱ τους βα-λεῖ υπωπινόμενοι ψαγφει διελθόντες ἀπο του θεάτρου λιμώττοντες ἰπολλοί, καὶ ταντα προ λίγου Ἀγαμέμνωνες -τες ηκρεοντες - σεσθε οδν, ῶς, εἰκός, κεὐδυσάρεοrhi

ἔσεψε τὰ ἐπὶ της οἰκίας, καὶ μάλιστα σύ, δ ὀλοιοπόταν δῆ σε το αὐτο παθεῖν τόγκάρ' της πτερώσεως διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ του -φανον χαμε βαδίζειν απολέσαντα - δακτυλίους ἐκείνους απαντας ἀπορθρυεντας τῶν δακτύλων. μοὶ δὲ κιὰ τουτο ἱκανον -- πάντων θησαυρῶν καὶ Βαβυλῶνος αυτῆς το γελάσαι μάις ηδέως ἐφ' οἷς με νοησατε τοιούτοις οὐσι, καὶ raurirφιλοσοφίαν ἐπαινοῶντες.

259쪽

ΓΛΥREPAE XA Ada. I. ΓΛΥΚ Nν στρατιώτην ἐκεῖνον, Θαδε τον Ἀκαρνῆνα, ο πάλαι μὲν Ἀβρότονον εἶχε, μετὰ ταsτα δὲ ηράσθη mos, τον ευπάρυφον λέγω, τον ἐν τῆ χλαμύδι, οἶσθα αυτόν, ἐπιλελησαι τον ανθρωποπι, ΘΑΙΣ. υκ αλλὰ οἶδα, ἁ Γλυκεριον, καὶ συνέπιε μεθ' ημῶν πέρυσιν ἐν τοῖς υλώοις. τί δὲ τουτο ἐνκεις γαρ τι περὶ α-ου διηγασθαι. mo. Γοργόνα αυτον η παμπόνηρος, φίλη δοκουσα εἶναι, ἀπέσπασεν ἀπ ἐμ- -ia seσα. ΙΣ. Καὶ νυν σοὶ μὲν ἐκεῖνος ου πρόσεστι, Γοργόναν δε εταίραν πεποίπαις ΓΛ- μί, ἁ Gar, καὶ τ πραγμα ου μετρίως μου

ΘΑΙΣ. Πονηρον μέν, Γλυκέριον, - ἀδόκητονὸι ἀλλ' εἰωθὸς γίγνεσθαι - μῶν τῶν μαιρῶν. -ουν χρὴ ουτε ἀνιῶσθαι γαν με μέμφεσθαι τη Γοργόνη οὐδε γαρ σὲ Ἀβρότονον ἐπ αλν πρότερον ἐμέμψατο, καίτοι φίλαι τε. 2. ατὰ ἐκεῖνο θαυμάζω, τί κά νέπηνε- σε αυτῆς ὁ στρατιώτης ουτος, ἐκτος εἰ μη παντάπασι τυφλός ἐστιν, pon4ωράκει τὰς μὲν τρίχας αυτην ἀραιὰς ἐχουσαν καὶ ἐπὶ πολῶ του μετώπου ἀπηγμένας - χείληὸ πελιδνὰ και νεκρικὰ καὶ τράχηλος λεπτὸς καὶ ἐπίση-- mi μοι ἐν αυτῶ αἱ φλέβες και ἐις μακρά. ἐν μόνον ευμηκης

ἐστὶ καὶ ὀρνὴ καὶ μειδι πάνυ ἐπαγωγόν. mo. Ora γάρ, ἁ Θαῖ, τεκάλλει ρῆσθαι τον

Ακαρνῆνα ου οἶσθα, φαρμακὶς ηαρυσάριον η μηρο

260쪽

236 AO TRIANO Pτηρ αυτῆς, Θετταλάς τινας ωδὰς ἐπισταμένη καὶ την σεληνην κατάγουσα φασὶ δὲ αὐτην καὶ πέτεσθαι της νυκτός ἐκείνη ἐξέμηνε τον ανθρωπον πιεῖν των φαρμάκων ἐγχέασα, καὶ νυν τρυγῶσιν αυτόν. ωπια καὶ σύ, s Γλυκέριον, αλλον τρυγήσεις, --τον δὲ χαίρειν A.

ΜΥPTION a AP ΠΑΜΦΙΛΟΣ ΚΑΙ da PIM 1. NT. Γαμεῖς, ἁ Πάμφιλε, την Φείδωνος ovναυκλήρου θυγατέρα καὶ ηδ σε γεγαμηκεναι φασίν οἰ τοσοsτοι δὲ ρκοι ους ἄμοσας καὶ τὰ δάκρυα εν ἀκαρεῖ

πάντα οἴχεται, καὶ ἐπιλέλησαι Μυρτίου sν, και αὐτα. Πάμφιλε, πότε κέω μηνα ογδοον δη τοὐτο γουν καὶ μόνον ἐπριάμην του os ἔρωτος, τι μου τηλικαυροτην πεποίηκας την γαστέρα καὶ μετὰ μικρον παιδοτρο-

φεω δεησει, πραγμα ταίρα βαρύτατοw ουσα ἐκ σο282 το τεχθέν, καὶ μάλιστα εἰ αρρεν μοιτο, αλλὰ Πάμφιλον ὀνομάσασα ἐγὼ μὲν ἔξω παραμύθιον του ἐρωτος, σῶδὲ ὀνειδιεῖ ποτε προσελθὼν ἐκεῖνος, ῶς απιστος γεγένη σαι περὶ την ἀθλίαν αυτολμητέρα γαμεῖς δ' ου κα- παρθενον ' εἶδον γὰρ αὐτην ἔναγχος ἐν τοῖς Θεσμοφοριοις μετὰ της μητρός, οὐδέπω εἰδυῖα τι δι' αυτην οὐκέτιοψομαι Πάμφιλον καὶ σῶ δ' οὐ πρότερον δολαψτην καὶ το πρόσωπον καὶ τους οφθαλμοὐς ἰδέ, μη σε ἀνιάτω. εἰ πάνυ γλαυκοὐς ἔχει αὐτοψ μηδὲ οτι διάστροφοί εἰσι καὶ ἐς αλλήλους ὁρῶσι - μὰλλον δὲ τον Φείδωνα εώρακας

τον πατέρα της νύμφης το πρόσωπον αὐτοs οἶσθα, στεοὐδὲν ἔτι δεήσει την θυγατέρα ἰδεῖν. 2. ΠΑ- Ἐτι σου ληρούσης, ω Μύρτιον, ακουσορομαι παρθένους καὶ γάμους ναυκληρικοὐς διεξιουσης; εγώ