Luciani Samosatensis opera

271쪽

uiam ἐπὶ δεῖπνον λαβομα μίσθωμα, οἴτε μεθύσκεται - καταγέλαστον γα - μισοsσιν οἱ ανδρες τὰς τοιαύτας - οἴτε υπερεμφορεῖται τολοψου ἀπειροκάλως, ἀλλα προσάπτεται μὲν ακροις τοῖς δακτύλοις, σιωπηχε τὰς εν- θεσεις Ουἐ- ἀμφοτέρας παραβύεται - γνάθυυς, πίνει δεχοεμα ου χανδόν, αλλ' ἀναπαυομενη. F. αν εἰ διψῶσα, ω μῆτερ, τυχοι ἔκ-δB. Τότε μάλιστα, λαριννα. καὶ οὐτε πλέον του δέοντος φθέγγεται οἴτε ἀποσκώπτει ἔς τινα των παρόντων, ἐς μόνον δὲ τον μισθωσάμενον βλέπει καὶ δια τουτο ἐκεῖνοι φιλοsσιν αυτήν. και ἐπειδὰν κοιμῆσθαι δέη, ἀσελγὲς ουδὲν ουδὲ αμελὲς ἐκείνη αντι ἐργα- σαιτο, ἀλλα ἐξ απαντος ἔν τουτο θηρῶται, ώς παγάγοιτο καὶ ἐραστὴν ποιήσειεν ἐκεῖνον ταμ γαρ αυτὴν απαντες ἐπαινουσιν. εἰ δὴ και σωταsτα ἐκμάθοις μακάριαι καὶ μεῖς ἐσόμεθα ἐπεὶ τά γε αλλα παρὰ πολὐαυτης ἀλλ' ουδέν, ω φίλη Ἀδράστεια, φημί, ζωοις is

μόνον.

4 KOP. Εἰπέ μοι, ω μῆτερ, οἱ μισθούμενοι πάντες τοιοsτοι ωιν οἷος ὁ Εὐκριτος, μεθ' ου χθὲς ἐκάθευδον ἔ-ΩΒ Ου πάντες, αλλ' ἔνιοι μὲν ἀμείνους, οἱ δὲ

και δη ἀνδρώδεις, οἱ δὲ καὶ ου πάνυ μορφῆς εὐφυῶς

ἐχοντες.

ΚΟP. καὶ τοιούτοις συγκαθεύδειν δεήσει; s B. Μάλιστα, ω θύγατερ ομοι μέν τοι καὶ πλείονα διδόασιν οἱ καλοὶ δὲ αυτὸ μόνον καλοὶ θέλουσιν εἶναι καὶ σοὶ δὲ μελέτω ἀεὶ του πλείονος, εἰ θέλεις

ἐν βραχεῖ λέγειν ἁπάσας ἐνδειξάσας σε τω δακτύλω, Οὐχορῆς τὴν Κόρινναν τὴν της Κρωβύλης θυγατέρα ς

υπερπλουτεῖ καὶ τρισευδαίμονα πεποίηκε τὴν μητέρα τι φης ποιήσεις ταsτα ποιήσεις, οἶδα ἐγώ, και προέξεις

272쪽

ΜΗΤΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣAPIO 1 -Τ υν δ' - τοιουτον ἐραστην --μεν, Μουσάρων, οἷος ὁ χαιρέας ἐστί, θυσαι μὲν τα πανδημωδεήσει λευκὴν μνιάδα, τῆ ουρανί δὲ τῆ ἐν κηποις δά- 296 μαλιν, στεφανῶσαι δὲ καὶ την πλουτοδότειραν, καὶ Oλως μακάριοι καὶ τρισευδαίμονες ἐσόμεθα νυν ορφ παρὰ του νεανίσκου λίκα λαμβανομεν, δνοβολον μὲν Οὐδεπώποτέ σοι δέδανα- ου ἐσθητα, πινυπο ματα, ον μύρον, ἀλλα προφάσεις ἀεὶ καὶ υποσχεσεις καὶ μακραὶελπίδες καὶ κολωτο, ἐὰν πατηρ καὶ κύριος γένωμαιτων πατρήων, καὶ πάντα σά συ δὲ καὶ ὀμωμοκεναι αὐτον - οτι νόμω σε γαμετην ποιησεται. ΜΟΥΣ. δεμοσε γάρ,- μῆτερ, κατὰ ταῖν θεοῖν καὶ της Πολιάδος. T. Mὶ πιστευεις δηλαδη καὶ διὰ τοὐτο--ηνουκ ἔχοντι αυτ καταθεῖναι συμβολην τον δακτυλιον δεδωκας ἀγνοούσης ἐμου, ο δὲ ἀποδομενος καπέπιε, καὶ πάλιν τὰ δύο περιδέραια τα γωνικά, ελκοντα κάτερον δύο δαρεικούς, α σοι ὁ πιος Πραξίας ὁ ναύκληρος ἐκ μισε ποιησάμενος ἐν ' A ἐδεῖτο οὐ χαιρέας ἔθυον συνεφήβοις ἀπενεγκεω. θένα γαρ καὶ χιτωνίσκους τιὰν λέγοιμι και λως ερμαιόν τι - καὶ μεγα φελος

συμπέπτωκεν ουτος.

2. ΜΟΥΣ. λλὰ καλος καὶ αγενειος, και φησιν ἐθῶν καὶ δακρύει καὶ Θεινομάχης καὶ Λάχητος υἱός ἐστι τουωρεοπαγίτου καὶ φησὶν μὰς γαμήσειν καὶ μεγάλας ἀλ-297 πίδας ἔχομεν παρ' αυτου ην ὁ γερων μόνον καταμυστὶ

273쪽

ΜΗΤ. Οὐκουν, ἁ Μουσάριον, ἐὰν πο σασθαι δέη, καὶ σκυτοτόμος αἰτῆ - δίδραχμον, ἐροῶμεν τρος αυτόν, Ἀργυρικὴν μὲν - ἔχομεν, συ δὲ των ἐλπωωνολίγας παρ' ἡμῶν λαβε καὶ προς τον ἀλφιτοπώλην τααὐτά - καὶ ην το ἐνοίκιον αἰτώμεθα, Περίμεινον, φησο μεν, ἔστ' αν Λάχης ὁ Κολυττευς ἀποθάνη ἀποδώσομεν γάρ σοι μετὰ τους γάμους - αἰσχύνη μόνη των λαι--ρῶν Ου ἐλλόβιον οὐχ ορμον υ ταραντινίδιον ἔχουσαν 8. ΜΟΥΣ. Πούν, ω μῆτερ ἐκεῖναι εὐτυχέστεραίμου καὶ καλλίους εἰσίν; -T. υκ ἀλλα συνετώτερα κώ ἴσασιν λαιρίζειν, οὐδὲ πιστευουσι/ηματίοις καὶ νεανίσκοις ἐπ' ακρου του χείλους τους δοκους ἔχουσι οὐ δὲ εἶ πιστη καὶ μλανδρος ουδὲ προσίη αλλον τινὰ οτι μη μόνον χαιρέαν καὶ πρώην μὲν oτε ο γεωργος ὁ Ἀχαρνεὐς κε δύο μνας κομίζων, αγενειος καὶ αυτός - οἴνου δὲ τιμην ἀπειληφει τ0v πατρος πέμψαντος - σὐ δὲ ἐκεῖνον μεν ἀπεμύκτισας, καθεύδεις δὲ μετὰ του δωνιδος χαιρέου. ΜΟΥΣ. Π ουν ἐχρην πιιρεαν καταλείψασαν παραδεξασθαι τον ἐργάτην ἐκεῖνον κινάβρας ἀπόζοντα; λεως μοι, φασί, πιιρεας καὶ ροιρίσκος 'Aχαρνικός. --T 'Eστα ἐκεῖνος ἀγροῖκος καὶ πονηρον ἀποπνεῖ. τί καὶ Αντιφῶντα τον Μενεκράτους ναν πισχνούμενον οὐδε τουτον ἐδέξω ου καλος ην καὶ ἀστεῖος καὶ ηλικιώτης χαιρέου 4. - . λλ' ηπείλησε πιιρεας ἀποσφάξειν αμφοτερους, εἰ λάβοι μέ ποτε με αὐτοs. ΜΗ Πόσοι δὲ καὶ αλλοι ταλα ἀπειλοsσιν; υκ-0vν ανέραστος σὐ μενεῖς διὰ τομο καὶ σωφρονησεις καθάπερ οὐχ εταίρα, της δὲ Θεσμοφόρου ἱέρειά τις υσα; ἐῶ ταλλα τημερον 'Aλῶά ἐστι. τί δέ σοι δέδωκεν ἐς τηνεορτήν;

274쪽

ΜΟΥΣ. - ἔχει,- μαννάριον. T. Μόνος ουτος ου τέχνην ευρηκεν ἐπὶ τον πα-τερα, - οἰκέτην κα κεν ἐξαπατησοντα, υκ ἀπο της

μη ρος Θησεν ἀπειλησας ἀποπλευσεῖσθαι στρατευσόμενος, εἰ μη λάβοι, ἀλλὰ κάνηται μῆς ἐπιτρίβων μητε - τος διδους μητε παρὰ των διδόντων ἐῶν λαμβάνειν οὐδὲ οἷει,- Μουσάριον, ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἀεὶ ἔσεσθαι;

η τα αυτὰ φρονησειν χαιρέαν, ταν πλουτῆ μεν αυτός η δὲ μητηρ γάμον πολυτάλαντον ἐξευρῖναυτω μ2 σθη σεται ἔτι, οίει, τότε των δακρύων η των φιλημάτων ητων ρκων πεντε ἴσως τάλαντα προικὸς βλέπων; -- Μνησθησεται ἐκεῖνος δευμα δέ, si oves νυν γεγάμηκεν, αλλὰ καταναγκαζόμενος καὶ βιαζόμενος ηρνήσατο. T. Γενοιτο μη ψεύδεσθαι ἀναμνησω δε σε, Μουσάριον, τότε.

Im ΑΜΠΕΛΙΣ RAD PΥΣΙΣ.1. - πιστις δε, αρυσί, μητε ζηλοτυπεῖ μήτε οργίζεται μήτε ἐρράπισι ποτε η περιέκειρεν η τὰ ἱμάτια περιεσχισεν, ἔτι ἐραστὴς ἐκεῖνός ἐστιν;

- . Ουκοὐν ταλα μόνα ἐρωντος, ω 'Aμπελί, δείγματα; A- Ναί, ταsτ ανδρος θερμοs ἐπεὶ ταλλα, se λήματα καὶ δάκρυα καὶ ορκοι καὶ το πολλάκις κειν α χομένου ἔρωτος σημεῖον και φυομένου ἔτι το δὲ πυρολον ἐκ της ζηλοτυπίας ἐστίν. στε εἰ καὶ σε ως φής, ἡ Γοργίας ἐαπίζει καὶ ζηλοτυπεῖ, χρηστὰ ελπιζε κάνεύχου ἀεὶ τὰ αυτὰ πqιεῖν. m. λαυτά τί λέγεις ἀεὶ πίζειν με; Am. οὐχί, ἀλλ' ἀνιῶσθαι, εἰ μη προς μόνον αυρο

275쪽

ETA IPIROI IAAOTO T. 251τον βλεποις ἐπεὶ εἰ μη ἐρῶ γε, τίαν ἔτι οργίζοιτο, εἰ σύ τινα ἔτερον εραστην ἔχεις;- . λλ' οὐδὲ ἔχω ἔγωγε ο δὲ μάτην κέλ- τον πλούσιόν μου ἐραν, διότι αλλως ἐμνημόωευσά ποτε

2. - καὶ τοsτο si το πο πλουσίων οἰεσθαι σπουδάζεσθαί σε ουτω γαρ ἀνιάσεται μαλλον καὶ φιλοτιμήσεται, ἡ μη περβάλοιντο αυτον οἱ ἀντερασταί. - . Καὶ μην ουτός γε μόνον ὀργίζεται καὶ ἐαπί- ζει, δίδωσι δὲ Ουδέν. AM 'Aλλὰ δώσει - ζηλότυποι γαρ καὶ μάλιστα λυ

- . Οὐκ οἶδ' ὁπως βαπίσματα λαμβάνειν os 3κλει με, δυμπελίδιον. Am. υκ, ἀλλ ἰς οἶμαι, μεγάλοι ἔρωτες γίγνονται, εἰ πύθοιτο ἀμελεῖσθαι, εἰ δὲ πιστεύσει μόνος ἔχειν,απομαραινεταί πως η ἐπιθυμία ταλα λέγω προς σὲ εἴκοσιν ὁλοις ἔτεσιν έταιρήσασα, συ δὲ ὀκτωκαιδεκαέτις, οἶμαι η ἔλαττον οὐσα τυγχάνεις εἰ βούλει δέ, καὶ διηγησομαι, μαθόν ποτε ου πάνυ προ πολλῶν ἐτῶν ' ραμον ημόφαντος ο δανειστης ὁ κατόπιν οἰκῶν της Ποικίλης. υτος οὐδεπώποτε πλέον τι πέντε δραχμῶν δέδωκε καὶ ήξίου δεσπότης εἶναι. ηρα δέ, ω μυσί, ἐπιπόλαιόν τινα ἔρωτα υτε ποστένων ἴτε δακρύων .ύτεαειρὶ παραγιγνόμενος ἐπὶ τὰς θύρας, αλλ αυτὸ μόνον συνεκάθευδέ μοι ἐνίοτε, καὶ τοsτο δια μακροs 3 ἐπειδηδε ελθόντα ποτὲ απέκλεισα - Καλλίδης γαρ ὁ γραφεῶς ενδον ην δέκα δραχμὰς πεπομφώς - το μὲν πρῶτον απῆλθέ μοι λοιδορησάμενος μεὶ δὲ πολλαὶ μεν διῆλθονημέραι, εγῶ δὲ υ προσέπεμπον, καλλίδης δὲ ἔνδονην αὐθις, ποθερμαινόμενος δη τότε ο ημόφαντος καὶ αυτὸς αναφλέγεται ἐς το πρῆγμα καὶ ἐπιστάς ποτε

276쪽

ἀνεωγμένην τηρήσας την θυραν ἐπ - ἔτυπτεν, πιώ- λει φονευσειν, περιερρηγνυε την ἐσθητα, απαντα ἐποίει,

καὶ τέλος τάλαντον δους μόνος εἶχεν κτῶ ολους μηνας 30 η γυνη δὲ αὐτολαρος παντας ἔλεγ- - - φαρμάκον ἐκμήνα μι αυτόν - μην ἄρα ζηλοτυπία το φάρμακον. ωστε, ω ρυσί, καὶ σωχρω ἐπὶ τον Γοργίαν φαυτῶ φαρμάκμ πλούσιος αδ νεανίσκος ἔσται, ν τι ὁ πατηρ αὐτολπαθη.

AOP Σ, ΠΑ-- , ΦΙΛΟΣ ΑΤΟΣ, ΠΟΛΕΜΩΝ. I. Ο- Ἀπολωλαμεν, ω κεκτημένη, ἀπολώλαμεν, ὁ Πολεμων ἀπο της στρατείας ἀνέστρεψε πλουτων ως φασιν εωρακα δὲ κὰγὼ αυτὸν ἐφεστρίδα περιπόρφυρον ἐμπεπορπημένον καὶ ἀκολούθους σμα πολλούς. καὶ οἰφίλοι, εἶδον, συνεθεον ἐπ' αὐτον ασπασόμενοι is τοσουτρ δὲ τον θεράποντα ἰωsσα κατόπιν ἐπόμενον, ς συναποδεδημηκε με αὐτοs. ηρόμην καί, ἐπε μοι, ἔφην, ω Παρμένων, ἀσπασαμένη πρότερον αυτόν, πῶς ημω ἐπράξατε καὶ εἴ τι αξιον των πολέμων ἔχοντες ἐπανειληλύθατε;

ΠΑΝ. Οὐκ ἔδει τομο εὐθές, ἀλλ' ἐκεῖνα, ὁτι μὲν ἐσώθητε, πολλὴ χάρις τοῖς θεοῖς, καὶ μάλιστα τω ξενί' Ad καὶ Ἀθη- στρατία - ἡ δέσποινα δὲ ἐπυνθάνετο ἀὼω τί πράττοιτε καὶ ἔνθα εἴητε εἰ δε καὶ τομο προσέθηκας,

ῶς καὶ ἐδάκρυε και ἀῶ ἐμέμνητο Πολέμωνος, αμεινον ρο παρὰ πολύ.2. ore. Προεῖπον εὐθὐς ἐν ἀρχῆ απαντα προς δε σὲ οὐκ αν εἶπον. ἀλλα- ηκουσα ἐβουλόμην εἰπεῖν ἐπεὶ πρός γε Παρμένοντα οὐτως ήρξάμηw Η που, ω Παρμένων, ἐβόμβει τὰ ἄτα ἡμῖν ἀεὶ γαρ ἐμέμνητο ἡ κεκτη

277쪽

ETA IPΙΚΟΙ ΛΙΛΛΟΓΟΙ. 253μένη μετὰ δακρύων, καὶ μάλιστα εἴ ς ἐληλύθει ἐκ της μάχης καὶ πολλοὶ τεθνάναι ἐλέγοντο, ἐσπάραττε τότε τὰς

κόμας καὶ τα στέρνα ἐτυπτετο καὶ ἐπένθει προς την ἀγγελίαν εκάστην. .

ΠΑΝ. υ γε, ορκάς, ουτως ἐχρῆν. Boo ατ εξης με Ου πολλήρόμην ἐκεῖνα οδέ, Πάνυ λαμπρῶς, φησίν, ἀνεστρέψαμεν. Ν. Ουτως κἀκεῖνος ουδὲν προειπών, ως ἐμμμνητό μου ὁ Πολέμων Ἀπόθει η υχετο ζῶσαν καταλαβεῖν; Aiso. Καὶ μάλα πολλὰ τοιαsτα ἔλεγε το δ ουν κεφάλανον ἐξήγγειλε πλουτον πολύν, χρυσόν, σθῆτα, ἀκολούθους, ἐλέφαντα το μὲν γαρ ἀργύριον μηδὲ αριθμῶ γειν αυτόν, αλλὰ μεδίμνφ ἀπομεμετρημένον πολλοὐς μεδίμνους εἶχε δὲ καὶολος Παρμένων δακτύλων ἐν τεμικρω δακτύλω, μέγιστον, πολύγωνον , καὶ ηφος ἐνεβέβλητο των τριχρώμων, ἐρυθρά τε ην ἐπιπολῆς εἴασα δ' ουν αυτον ἐθέλοντά μοι διηγεῖσθαι. τονυλυν διέβησαν καὶ ς ἀπέκτειναν Τιριδάταν τινὰ καὶώς διέπρεψεν ὁ Πολέμων ἐν τῆ προς Πισίδας μάχην ἀπέδραμον δέ σοι ταsτα προσαγγελουσα, ώς περὶ των παρόντων σκέψαιο εἰ γὰρ ἐλθὼν ο Πολέμων - ξει δὲ πάν- 303τως ἀποσεισάμενος τους γνωρίμους - ἀναπυθόμενος εὐροι τον Φιλόστρατον ἔνδον παρ' ημῖν, τί οῖε ποιήσειν αυτόν; 3 ΠΑΝ. Ἐξευρίσκωμεν, Αορκάς, ἐκ των παρόντων σωτήριοw ουτε γὰρ τουτον ἀποπέμψαι καλον τάλαντον ἔναγχος δεδωκότα καὶ ταλλα ἐμπορον οντα καὶ πολλὰ υπισχνοώμενον, υτε Πολέμωνα τοιοsτον ἐπανήκοντα χρησιμον μη παραδέχεσθαι ' προσέτι γὰρ καὶ ζηλότυπός ἐστιν, ο και πενόμενος ἔτι πολυ αφόρητος πι νῶν δε

278쪽

λέμων, χρόνιος φανείς. Λ Ουτος ουν τίς ἐστιν ὁ προσιὼν μῖν σιωπας ευ γε, ω Παννυχί. θῶ δε πεμπταῖος ἐκ Πυλων διεπτην ἐπειγομενος ἐπὶ τοιαυτην γυναῖκα. καὶ δίκαιa μέντοι πέπονθα, καί σοι χάριν ἔχω οὐκετι γαρώρκa-

ΦΙΛ Συχε τίς εἶ, ω βέλτιστε; ΠΟΛ υτι Πολέμων ὁ Στειριεώς Πανδιονίδος in

λης, ακούεις χιλιαρχησας το πρῶτον, νυν δὲ ἐξαναστην σας πεντακισχιλίαν ἀσπίδα, ἐραστης Παν-χίδος, Π

ωμην ἔτι ανθρώπινα φρονεῖν αυτήν.

ΦΙΛ υλλα τα νυν σοι ἁ ξεναγέ, Παννυχὶς ἐμ

ἐστι, καὶ τάλαντον εἰληφε, λήψεται δε δη καὶ ετερον,3ω ἐπειδὰν τα φορτία διαθώμεθα. καὶ νυν ἀκολούθει μοι, Παννυχί, τουτον δὲ παρ' υδρύσαις χιλιαρχεῖν, AO- ελευθέρα μεν ἐστι και κολουθησει ρομ έλη- ΠΑΝ. Π ποιῶ, Θορκάς; AOPK. ἰσιέναι αμεινον, ὀργιζομένω οὐχ οἷόν τε παρεῖναι Πολέμωνι, καὶ μῆλλον ἐπιταθήσεται ζηλοτυπῶν. ΠΑΝ. ει θέλεις, εἰσίωμεν. 5 ΠΟΛ υλλα προλέγω ἡμῖν οτι το στατον πίεσθε τήμερον η μάτην ἐγὼ τοσουτοις φόνοις ἐγγεγυμνασμερονος πάρειμι τους Θρακας, ἁ Παρμένωw πλισμένοιηκόντων ἐμφράξαντες τον στενωπον τῆ φάλαγγι π,

279쪽

μετώπου μὲν το πλιτικόν, παρ' ἐκάτερα δὲ οἱ σφενδονῆται καὶ τοξόται, οἱ δὲ αλλοι κατόπιν.

ΦΙΛ ουὸς βρεφυλλίοις ταυτα, ἀμισθοφόρε, μω λέγεις καὶ μορμολυττη συ γαρ ἀλεκτρυόνα πώποτε απέκτεινας η πόλεμον εἶδες ἐρυμάτιον ἐφρούρεις τάχα διμοιριτης ν μα-καὶ τουτο προσχαρίσωμαί σοι. Λ. Καὶ μην ἴση μετ' ολίγον, ἐπειδὰν προσιόντας μῆς ἐπὶ δόρυ θεάσι στίλβοντας τοῖς οπλοις. ΦΙΛ Ηκετε μόνον συσκευασάμενοι ἐγὼ δὲ καὶ T βιος ουτος - μόνος γαρ υτος ἔπεται μοι - βάλλοντες υμας λίθοις τε καὶ στράκοις υτ διασκεδάσομεν, ς μηδὲ οποι οἴχοισθε a οιτε εἰδέναι. 10. X EA ONION A BPΟΣΙΣ. 3061. O. Ουκέτι φοιτ παρὰ σέ, ἁ Θροσί, το μειράκιον ὁ Κλεινιας ου γαρ ἐώρακα, πολυς ηδη χρόνος, αυροτον παρ' ἡμῖν. Amae οὐκέτι, αελιδόνιοw ὁ γαρ διδάσκαλος αὐτον εἶρξε μηκέτι μοι προσιέναι. XO. ις υτος μη τι τον παιδοτρίβην ιότιμον λεγεις tau ἐκεῖνός γε φίλος ἐστίν. -- Ουκ, αλλ' ὁ κάκιστα φιλοσόφων ἀπολομμενος Ἀρισταίνετος. X . ον σκυθρωπον λέγεις, τον δασύν, τον - θυπώγωνα, ο εἴωθε μετὰ των μειρακίαν περιπατεῖν ἐν τῆ Ποικίλω, -ΟΣ. Εκεῖνόν φημι τον αλαζόνα, δν κάκιστα ἐπίδοιμι ἀπολούμενον ελκόμενον του πώγωνος υπὸ δημίου 2. O. Τί παθὼν δὲ ἐκεῖνος τοιαμα ἔπεισε τον

Κλεινιανὴ

280쪽

-ΟΣ. - οἶδα, - ελιδόνιον ἀλλα μηδέποτε ἀπόκοιτός μου γενόμενος ἀφ' ου γυναικὶ ομιλεῖν ῆρξατο - πρῶτον δὲ ἀμέλησέ μοι - τριῶν τούτων ἔξης μερῶν 306-- προσῆλθε στενωπμ' ἐπεὶ δὲ ηνιωμην - ου ove δνοπως τι ἔπαθον ἐπ αὐτφ- ἔπεμψα τη- βρίδα περισκεψομενην αντον η ἐν ἀγορε διαπρίβοντα τεν Ποικίλη η δὲ περιπατουντα ἔφη ἰδοsσα μετὰ Ου υριοταινέτου νεsσαι πόρρω, ἐκεῖνον δε ἐρυθριάσαντα κάτω ορὰν πιι, μηκετι παρενεγκαν τον ὀφθαλμόν εἶτ' εβάδιζον αμαες την πόλιW Ἀναχρι του ιπυλου ἀκολου σασα, ἐπεὶ μηδ' ολως ἐπεσπ φη ἐπανηκεν ουδεν σαφὲς ἀπαγγεασι ἔχουσα πῶς με τε διάγειν το μετὰ ταμα ουκ ἔχουσαν εἰκάσαι τι μοι πέπονθεν ο μειρακίσκος αλλὰ μη λώπησέ τι αυτόν, ἔλεγον η τινος αλλης ράσθη μισησος ἐμε αλλ' ὁ κατηρ διεκώλυσεν αυτόν πολλὰ τοιαora ἔστρεφον. δη δε περὶ δείλην οψίαν κεν ο σρόμων τογραμμάτων τουτὶ παρ' υτου κομίζων ἀνάγνωθι λαβουσα, αελιδόνων οἶσθα γαρ δη που γράμματα. 3. O. Φέρ' ἴδωμεν τὰ γράμματα ου πάνυ σαφη, αλλὰ ἐπισεσυρμένα δηλουντα ἔπειξίν τινα του γεγραφόροτος λέγει δέ ,πῶς μὲν ἐφίλησά σε, in οσί, τους θεοvς ποιοsμαι μάρτυρας APOx ἰαῖ τάλαν, ουδὲ τ χαίρειν προσέγραψε.X . ,καὶ νυν δὲ - κατὰ μῖσος, αλλὰ κατ ἀνάγκη ἀφίσταμαί σου ὁ πατη γὰρ 'Αρισταινέτω παρέδωκέ μφιλοσοφεῖν αυτφ, κἀκεῖνος - ἔμαθε γὰρ τὰ καθ' ημῆς 30 απαντα - πάνυ πολλὰ ἐπετίμησέ μοι ἀπρεπὲς εἶναι λιγων ταίρα συνεῖναι Ἀρχιτελους καὶ κρασικλείας υἰονοντα πολὐ γὰρ αμεινον εἶναι την ἀρετην προτιμαν τῆς ηδονης APΟΣ. Μη ρασιν ἶκοιτο- λῆρος ἐκεῖνος τοιαυτο

παιδευων το μειράκιον.