장음표시 사용
291쪽
ἐποίησας. ἔστω γάρ, ἀπετεμες του κακοδαίμονος Παφλαγόνος την κεφαλην, τί καὶ κατέπηξας αυτην ἐπὶ της σαρίσης, στε σου καταρρεῖν το αἷμα 6. -- Τουτο μιαρον αληθῶς, ω μνίδα, ἐπεὶ τά γε αλλα ου κακῶς συνεπέπλαστο απιθι δ' ουν καὶ
πεῖσον αυτην συγκαθευδησουσαν.
XΗΝ. Λέγω ουν ἀλωευσω παντα γενναῖος αὐτῆ
δόξαι βουλόμενος;-ΟΝΤ Αἰσχρόν, ω μνίδα. 319
πενης ἐγενόμην διὰ σέ, οτε δε σοι τὰ τοσαυτα ἐκόμιζον, βρωμενος, ἀνηρ, δεσπότης, πάντ' ην εγώ. ἐπεὶ δ' ἐγώμεν αυος δη κριβῶς, συχ τον Βιθυνον ἔμπορον ευ- ρηκας ἐραστήν, αποκλείομαι μὲν ἐγὼ καὶ προ των θυρῶν στηκα δακρύων ο δὲ των νυκτῶν φιλεῖται καὶ μόνος ἔν- sto ἐστὶ καὶ παννυχίζεται, καὶ κυεῖν φης ἀπ αυτου. Μ Τ. αυτ με ἀποπνίγει Αωρίων, καὶ μάλιστα oπόταν λέγη ἡ πολλὰ ἔδωκας καὶ πενης γεγένησαι δι ἐμέ. λόγισαι γουν απαντα λαρχῆς πόσα μοι
2 AΩP. αγε, ω Μυρτάλη, λογισώμεθα. ἡποδηματα ἐκ Σικυῶνος το πρῶτον δύο δραχμῶν τίθει δύο δραχμάς.
292쪽
-- Ἀλλ' ἐ- μηθη νέκτας δυο.32ο - Κανοπότε κον ἐκ Συρίας, ἀλάβαστρον μνρου ἐκ Φοινίκης, δυ καὶ τουτο δραχμῶν νη τον Ποσειδῶ.Μ T 'Eγῶ δέ σοι ἐκπλέοντι το μικρον ἐκεῖνο χιτώνιον το μέχρι των μηρῶν, ς ἔχοις ἐρεττων, πιιomρου του πρωρέως ἐκλαθομένου αυτ παρ' μῖν, πότε ἐκάθευδε παρ' ἐμοί. AM 'Aπέλαβεν αυτ γνωρίσας ὁ Ἐλίουρος πρώην ἐν Σαμω μετὰ πολλῆς γε, ω θεοί, της μάχης κρόμμ δὲ ἐκ Κυπρου καὶ σαπέρδας πέντε καὶ πέρκας τέτταρος, οπότε κατεπλευσαμεν ἐκ Βοσπόρου, ἐκόμισά σοι τι ovν; καὶ ἄρτους οπιὰ ναυτικους ἐν γυργά- ξηρο mesan δ- βῖκον ἐκ Καρίας καὶ στερον ἐκ Πατάρων σανδάλιsi
ἐπίχρυσα, ω ἀχάριστε καὶ τυρόν ποτε μέμνημαι τον με γαν ἐκ Γυθίου.
Μυ Πέντε ἴσως δραχμῶν, Ἀωρίων, πάντα
3. - Σὸ Μυρτάλη, σα ναύτης ανθρωπος is νάμην μισου ἐπιπλέων νυν γαρήδη τοίχου απω τ δεξιου καὶ συ ημῶν περορβς, πρωην δνοπότε ταυφροδίσια ἡν, ουχὶ δραχμὴν ἔθηκα προς τοῖν ποδοῖν τῆς Ἀφρο'δίτης σου ἔνεκεν ἀργυρὰν καὶ πάλιν τη μητρὶ εἰς πο δήματα δύο δραχμὰς καὶ Λυδη ταύτη πολλακις εἰς τροχειρα νυν μὲν δύο νυν δὲ τέτταρας ὀβολούς ταυτα πάντο
συντεθέντα ουσία ναυτου ανδρὸς ην.
32 Μυ T κρόμμυα και οἱ σαπέρδαι, ἁ ΘωρίωM, AMP. μί' ου γαρ εἶχον πλειω κομίζειν ' ου γορανήρεττον, εἴ γε πλουτῶν ἐτύγχανον τη μητρὶ δε ovsti κεφαλίδα μίαν σκορόδου ἐκόμισα πώποτε ἡδέως δ' αν ἔμαθον ἄτινά σοι παρὰ του Βιθυνου - δῶρα. -- Toυτὶ πρῶτον ορψς το χιτώνων ἐκεινος ἐπρίατο, καὶ τον ὁρμον τον παχύτερον.
293쪽
assis. κεῖνος ρδειν γάρ σε πάλαι ἔχουσαν. -- Ἀλλ' - ῆδεις, πολυ λεπτότερος ην καὶ σμαράγδους υκ εἶχε κάὶ ἐλλόβια τα- καὶ δάπιδα, καὶ πρώην δυο μνῆς, καὶ το ἐνοίκιον κατέβαλεν υπὲρ μῶν,ο σάνδαλα Παταρικὰ κά τυρόν Γυθιακον καὶ φληνάφους.
4. ΩP. Ἀλλὰ ἐκεῖνο ου λέγεις, ολ οντι συγκαθεύδεις αυτῶ ἔτη μὲν υπὲρ τὰ πεντήκοντα πάντως, ἀναφαλαντως κάντην χρόαν οἷος κάραβος ουδὲ τους οδόντας αὐτου ορψς αἱ μὲν γαρ χάριτες, --οσκόρω, πολ- λαι, καὶ μάλιστα οπόταν α' καὶ αβρὸς εἶναι θέλη, νος avτολυρίζων, φασίν ἀλλαίναιο αυτο ἀξία γε ουσα καὶ γένοιτο μῖν παιδίον ομοιον φ πατρί, ἐγὼ δὲ καὶ αυτὸς εὐρήσω Θελφίδα η Κυμβάλιόν τινα των κατ' ἐμὲ Wτην γείτονα ἡμῶν-τὴν αυλητρίδα η πάντως τινά. δάπιδας δεκα ορμους καὶ διμναῖα μισθώματα ου πάντες ἔχομεν. 322ΜPPT. In μακαρία ἐκείνη, τις ἐραστὴν σέ, ω ωρίων, ξεν κρόμμυα γαρ αὐτῆ οἴσεις εκ Κύπρου καὶ τυ-
πι- Ἀστραπιώτης ο Αἰτωλὸς ὁ μεγανο Κροκάλης ἐρῶν ἐρράπισέ με αὐλοsσαν εὐρων παρὰ τη Κροκάλη
vκ του αντεραστο αὐτοε ργου μεμισθωμένην αὶτ0vς τε αυλούς μου συνέτριψε καὶ την τράπεζαν μεταξὐ4ειπνούντων ανέτρεψε καὶ τὸν κρατῆρα ἐξέχεεν ἐπεισπαί- ως καὶ τὸν μὲν ἀγροῖκον ἐκεῖνον τὸν Γόργον από του
οπμποσίου κατασπάσας των τριχων ἔπαιον περιστάντες
294쪽
αυτος τε ὁ στρατιώτης - Θεινόμαχος, οἰμι, καλεῖται - κιὰ ὁ συστροπιώτης αὐτου ' στε - οἶδα εἰ βιώσεται λανθ ροαος, ω κοχλί' αἷμά τε γὰρ ἐρου κολο απὸ 323 των ἐινων καὶ - πρόσωπον λον αφ κεν removisaὶ πελιδνον ἐστιν.
2. O . Ἐμάνη ὁ ἄνθρωπος η μέθη τις ην ἀπαροινία το πρῆγμα; ΠΑ- Ζηλοτυπία τις, ω Κοχλί, καὶ ἔρως Βαοκος η Κροκάλη δέ, οἶμαι, δυο τάλαντα si σασα, εἰ μολειται μόνος ἔχειν αυτην επεὶ μη ἐδίδου ὁ Θειωόμαρος, ἐκεν νον is ἀπέκλεισεν κοντα προσαράξασά γε αυτῶ τας θυρας, ως ἐλεγετο τον Γόργον δὲ Οἰνοέα τινὰ γεωργονευπορον ἐκ πολλου ἐρῶντα καὶ χρηστον ἄνθρωπον προς- ιεμένη ἔπινε με αντου κἀμὲ παρέλαβεν αυλη-vssar παρ αυτοις. δη δὲ προ ta ρουντος του πότου θαρὸν υπέκρεκόν τι των Λυδίων, ὁ γεωργος δὲ δη ἀνίστατο ορχησόμενος, Ἀροκάλη δὲ ἐκρότει, καὶ πάντα ην Ma ἐν το νουτω δὲ κτύπος κουετο και βοὴ καὶ ἡ ἀλειος ήράσσετο, κά μετὰ μικρον ἐπεισέπαισαν οσονπικτὰ τε νίσκοι μάλα καρτεροὶ καὶ ὁ -γαρεὼς ἐν αυτοῖς. ευθις ουν ἀνετέτραπτο πάντα καὶ ὁ Γόργος, σπερ φρο, ἐπαίετο καὶ ἐπατεῖτο χαμαὶ κείμενος ἡ Κροκάλη δε ο οἶδ οπως ἔφθη πεκφυγομα παρὰ την γείτονα Θεσπιά 324 δα ἐμὲ δὲ ἐαπίσας ο εινομαχος, Ἀφθείρου, γῆ κατεαγότας μοι τους αυλους προσρίψας καὶ νυν ἀποτρέχω φράσουσα ταυτα φ δεσπότη -πέρχεται δὲ καὶ γεωργος ὀψόμενός τινας φίλους των ἀστικῶν, οῖ παρ
δωσουσι τοῖς πρυτανευσε τον Μεγαρέα. 3. Ora risτ' ἐστὶν ἀπολαυσα των στρατιπιι
κῶν τούτων ἐρωτων, πληγὰς καὶ δίκας τα δὲ ἄλλα γε- μονες εἶναι καὶ χιλίαρχοι λέγοντες, ην τι δουνο δέη, Περίμεινον, φασί, τὴν σύνταξιν, πόταν απολάβω τρο
295쪽
ιισθοφοράν, κά ποιησω πάντα ἐπιτριβεῖεν δ' οὐν ἀλαζόνες οντες θω, ουν υ ποιῶ μη προσυμένη αὐτοὐς ὀ παμπαν. αλιευς τις ἐμοὶ γένοιτο η ναύτης η γεωργὸς Θότ μος κολακευειν εἰδὼς μικρὰ καὶ κομίζων πολλά, οἱ 3241 τους λόφους ἐπισείοντες ουτοι καὶ τὰς μάχας ληγούιενοι, ψόφοι, ω Παρθενί.
I. Λουκιανὸς Κρονίω ευ πράττειν Ἀκακωθαίμων Περεγρῖνος - αυτὸς ἔχαιρεν ὀνομάζων εαυτὸν Κρωτευς αυτὸ δη ἐκεῖνο το του Ομηρικοs Πρωτέως μα- 326'εν απαντα γαρ δόξης ενεα γενόμενος καὶ μυρίας τρο- τὰς τραπόμενος τὰ τελευταῖα ταsτα και πυρ ἐγένετο r0σοέτμαρ τω ἔρωτι της δόξης εἴχετο καὶ νυν ἐκεῖνος
πηνθράκωταί σοι ὁ βέλτιστος κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα, παρ' ὁ ω ὁ μὲν καν διαλαθεῖν ἐπειράθη ἐμβαλῶν ἐαυ-rὀν εἰς τους κρατηρας, ὁ δὲ γεννάδας ουτος την πολυανθρωποτάτην των Ἐλληνικῶν πανηγύρεων τηρήσας πυρὰν τι μεγίστην νήσας ἐνεπηδησεν επὶ τοσούτων μαρ-rέρωνι καὶ λόγους τινὰ ἡπὲρ τούτου εἰπὼν προς τους Ελληνας ου προ πολλῶν ημερῶν του τολμηματος 2 πολ-ὶ τοίνυν δοκῶ μοι ὁρῶν σε γελς αα επὶ τῆ κορύζη του γέροντος, ἀλλον δὲ καὶ κούω βοῶντος οἱά σε εἰκος βοὰν ω της ἀβελτερίας, ω της δοξοκοπίας, ω τῶν αλλων λέγειν εἰώθαμεν περ αυτῶν, ἡ μὲν οὐν πόρρω αὐτ 327 καὶ μακρῶ ἀσφαλέστερον, ἐγὼ δε παρὰ το πυρ αυτό, κὰὶ ἔτι πρότερον ἐν πολλῶ πληθε τῶν ακροατῶν εἶπον αυτά, ἐνίων μὲν ἀχθομένων, οροι ἐθαύμαζον την ἀπόνοιαν του γέροντος Ἀσαν δε τινες ο καὶ αὐτοὶ ἐγέλων ἐπ αυ-
296쪽
τω ἀλλ' ολίγου δεῖν υπο των κυνικῶν ἐγώ σοι διεσκά- σθην σπερ ὁ κταίων πο των κυνῶν - ανε ιος αυτου ὁ Πενθευς υπο των Μαινάδων 3. η δὲ πασα vδράματος διασκευ τοιάδε νοῦ τον μὲν ποιητην οισθοοιό τε ην κάνηλίκα ἐτραγφδει παρ' oλον τον βίον Ηρτον Σοφοκλέα καὶ τον ἰστύλου ἐγὼ δ' ἐπεὶ τάχιοταέ την Ηλιν ἀπικόμην , δια του γυμνασίου αλυων ωοοvον αμα κυνικου τινος μεγάλη καὶ τραχεία τῆ φωνῆουαi η' 328 θη ταλα καὶ ἐκ τριόδου την ἀρετην ἐπιμωμένοv ἡ απασιν παραπλως λοιδορουμενου, εἶτα κατέληξεν amo η μη ἐς τον Πρωτέα καὶ ως αν οἰός τε, πειράσομοί σοι αυτὰ ἐκεω ἀπομνημονευσα ῶς ἐλεγετο. συ δὲ γνιγριεῖς δηλαδη πολλάκις αὐτοῖς παραστας βοῶσι 4. Πρωτέα γαρ τις, ἔφη, κενόδοξον τολμῶ λέγειν, ἁ γη καὶ iii καὶ ποταμοὶ καὶ θάλαττα καὶ πατρφε φάκλεις, Πρωris τον ἐν Συρία δεθεντα, ον τῆ πατρίδι ἀνέντα πενυ - κισχίλια τάλαντα, Λον απὸ της Ῥωμαίων πόλεως εUipθέντα, τον τουωλίου ἐπισημότερον, τον ἀνταγωνιοst σθαι καὶ αυτ τ υλυμπω δυνάμενον Ἀλλ' οὐλοπυρος ἐξάγειν του βίου διέγνωκεν λυτόν, εἰς κενοδουον 32 τινὲς τουτο ἀναφερουσιν υ γα μακλῆς ουτως; ηνα Ἀσκληπιὸς καὶ Θιόνυσος κεραυν' ου γαρ am λευταῖα ' πεδοκλῆς εἰς τους κρατῆρας; 5. Ως δὲ ταυτα με ὁ Θεαγενης - τουτο ἡροlκεκραγὼς ἐκεῖνος ἐκαλεῖτο χρόμην τινὰ των παρε στώτων, τί βουλεται το περὶ του πυρος η τί πρακιης κώ Ἐμπεδοκλης προ τον Πρωτέα. ὁ δέ, - εἰς με αθάν, ἔφη, καυσει εαυτον ο Πρωτευς υλυμπίασι Πῶς, ἔφην, η τίνος ἔνεκα εἶτα ὁ μὲν ἐπειρῶτο λέγειν, ingδὲ ὁ Κυνικός , ωστε ἀμηχανον ν αλλου ἀκουειν. ἐκτκουον ουν τα λοιπὰ ἐπαντλουντος αυτου/καὶ θαυμ στας τινας περβολὰλδιεξιόντος κατὰ του manεως
297쪽
τον μὲν γαρ Σινωπέα η τον διδάσκαλον αυτο υν- 33οτισθεν ουδὲ παραβάλλεινήξίου--φ, αλλ' ουδὲ τον Σωκράτη αυτόν ἐκάλει δὲ τον in Bia την αμιλλανμεἶτα μέντοι ἔδοξεν αυτ ἴσους πως φυλάξαι αυτους κάὶ Ουτω κατέπαυσε τον λόγοWV 6. As γαρ ταsτα, ἔφη, ὁ βίος αριστα δημιουργήματα ἐθεάσατο , τον - τον υλυμπιον καὶ Πρωτέα πλάσται δὲ καὶ τεχνειαι τολμεν
Φεδίας, του δὲ η φύσις. αλλὰ νυν ἐξ ανθρώπων εἰς θεοὐλτο αγαλμα τοsτο ἰχήσεται χούμενον ἐπὶ του πυρὸς 'ρφανοὐς μῆς καταλιπόν ,ssτα ξὐν πολλείδρῶτι διεξελθὼν ἐδάκρυε μάλα γελοίως καὶ τὰς τρίχας ἐτίλλετο
ἡποφειδόμενος uniπάνυ λκεανὼ καὶ τέλος ἀπῆγον αυ- τον λυζοροα ιρετα υπ-Κυνικῶν τινες παραμυθούμενοι 7. μετὰ δὲ τουτον αλλος ευθὼς ἀναβαίνει οὐ περιμείνας
διαλυθῆναι τ πλῆθος, αλλὰ ἐπ' Ανοις τοῖς προτεροις ἱεοείοιςέπὰνει των σπονδῶν καὶ το - πρῶτον ἐπὶ πολ ἐγέλα καὶ δῆλος ην νεωθεν αὐτο θων, εἶτα ηρξατο δέ πως Απεὶ ὁ κατάρατος Θεαγενης τέλος των Mi
μιαρωτάτων αυτολλόγων ταωρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο, θῶ κατὰ το εναντίον ἀπο τοs ημοκρίτου γέλω- τος αρξομαι καὶ αυθες ἐγέλα ἐπὶ ποώ, στε καὶ ημῶν του πολλοὐς ἐπὶ τ ομοιον ἐπεσπάσατο β. εἶτα ἐπιστρέψας εαυτόν, τί γα αλλο, ἔφη, 'νδρες, χρὴ ποιεῖν ἀκουοντα μὲν λω γελοίων ψήσεωνήορῶντα δὲ ἄνδρας γέροντας δοξαρίου καταπτύστου ἔνεκα μονονουχὶ, κυΑ- στῶντας ε τω μέσωοιώς δὲ εἰδείητε οἷόν τι το ἄγαλμά ἐστι το καυθησόμενον , ἀκούσατέ μου ἐναρχῆς παραφυλάξαντος τὴν γνώμην αυτοs, καὶ τον βίον ἐπιτηρησαν τος' ἔνια δε παρὰ τῶν πολιτῶν αυτos ἐπυνθανόμην καὶ οἷς ανάγκη πιακριβῶς εἰδέναι αὐτόν s. το γὰρ της φύ-οεως τοsτο πλάσμα και δημιούργημα, ο το Πολυκλεί-rου κανών, ἐπεὶ εἰς ἄνδρας τελεω ρξατο, εὐυρμενία
298쪽
II. τεπερ καὶ την θαυμαστην σοφίαν των in invis
ξέμαθ' ηερὶ την Παλαιστίνην τας ἱερευσι καὶ γραμμ τευσιν αυτων ξυγγενόμενος καὶ τί γάρ; ἐν βραχεῖ πορδας αυτους ἀπέφηνε προφητης καὶ θιασάρχης κά 4vνο γωγευς καὶ πάντα μόνος αὐτος ων καὶ των βίβλων οὐμὸν ἐξηγεντο καὶ διεσάφει, πολλα δὲ αὐτος καὶ ξ μ
γραφε, κώνως θεον αυτον ἐκεpνοι πουπινο, καὶ νομοθH 33 ἐχρῶντο καὶ προστάνην ἐπέγραφον λτον μέγαν γουν εηεμνον ἔτι σέβουσι τομανο ρωπον τον ἐν τῆ Παλαεπτίνηατο σκολοπισαντος - καινην ταυτην τελετην εἰσηγαγεν εὐτον βίον 12. τότε δη καὶ συλληφθεὶς ἐπὶ τουτφ ὁ Πριη'
τευς ἐνέπεσεν εἰς το δεσμωτήριον , οπερ καὶ αυτὸ ovi κρον αυτ αξίωμα περιεποίησε προ τον ξῆς βίον ας την τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν, ων ἐρῶν ἐτυγχανεν si δ' ουν ἐδέδετο, οἱ μιστιανοὶ συμφοραν ποιούμενοι 'πρῆγμα παντα ἐκίνουν ἐξαρπάσαι πειρωμενοι αντον ν335 εἶτ' ἐπεὶ τουτο ν αδύνατον, η γε αλλη θεραπεία - φου παρέργως, αλλὰ συν σπουδη ἐγίγνετο λααὶ εωθεν νευθῶ ην οραν παρὰ τω δεσμωτηρίω περιμένοντα ΤράZiqχηρας τινὰς καὶ παιδία ορφανά. οἱ δὲ ἐν τέλει aridi
299쪽
καὶ συνεκάθευδον ἔνδον με αυτοὶδιαφθείροντες τους δεσμοφύλακας χιτα δεῖπνα ποικίλα εἰσεκομίζετο καὶ λόγοι ἱερο αυτῶν ἐλεγοντο, καὶ ὁ βέλτιστος Περεγρῖνος ετ γα τομο ἐκαλεῖτο - καινὰς Σωκράτης π αυτῶν ωνομάζετο 13. καὶ μην κἀκ των ἐν Ἀσία πόλεων ἐστὶν 336ων ηκόν τινες τῶν μιστιανῶν στελλόντω ἀπο του κοι- νοῶ, βοηθησοντες καὶ ξυναγορεύσοντες καὶ παραμυθησόμενοι τον ανδρα ἀμηχανον δε τι το τάχος ἐπιδείκνυνται, ἐπειδάν τι τοιομον γένηται δημοσιον ἐν βραχεῖ γάρ, ἀφειδοsσι πάντων καὶ δ καὶ - αερεγρίν πολλὰ τότε κε χρήματα παρ' αυτῶν ἐπὶ προφάσει των δεσμῶν καὶ πρόσοδον ου μικρὰν ταύτην ἐποιήσατο πεπεικασι γὰρ ωτοὐς οἱ κακοδαίμονες το μὲν ὁλον ἀθάνατοι ἔσε 337σθαι καὶ βιώσεσθαι τον ἀεὶ χρόνον I παρ' o καὶ καταφρονουσι το θανάτου και κόντες αυτους i ἐπιδιδοασιν
οἱ πολλοί, ἔπειτα δε ο νομοθέτης πρῶτος ἔπεισεν --τους, αδελφοὶ πάντες Ιεν αλλήλων - ἐπειδὰν ἄπαξ παραβάντες θεοὐ μεν τους Ἐλληνικοὼς ἀπαρνησωνται,τον δε ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστην αυτῶν προ κυνῶσι καὶ κατὰ τοὐς ἐκείνου νόμους βιῶσι. καταφρο 338νουσιν δν απάντων ἐξ ἴσης κά κοινὰ ηγο-ται νευτινος ακριβοso πίστεως kὰ τοιαsτα παραδεξάμενοι. ην τοίνυν παρέλθη τις εἰς αυτοὐς γόης καὶ τεχνίτης νθρω-π0ςμαὶ πράγμασι χρῆσθαι δυνάμενος αυτἶκα μἄχα πλούσιος ἐν βραχε ἐγένετο ἰδιώταια ἀνθοώποις θχανών 14. πλην ἀλλ' ὁ Περεγρῖνος φείθη - του τοτε της Συρίας αρχοντος,,ἀνδρὸς φιλοσοφία χαίροντος νος συνεὶς την ἀπόνοων--os κά οτι δέξαιτ αν ἀποθανεῖν, ς δέων ἐπὶ τούτω ἀπολίποι, ἀφῆκεν αὐτὸν οὐδε της κο 339λήσεως μολαβων ἄξιον πι δὲ εἰς την οἰκείαν ἐπανελθῶν
300쪽
διηρπαστο δὲ τ πλεῖστα των κτημάτων παρὰ την axγδημίαν αυτου καὶ μόνοι πελείποντο οἱ ἀγροὶ -ον εἰς πεντεκαίδεκα τάλαντα - ην γαρ η πῶσα οὐσία τριάκονri που ταλάντων ἀξία, πιο γέρων κατέλιπεν con--ρὸ παγγέλοιος Θεαγένης ἔλεγε πεντακισχιλίων 'o uror oυδὲ η πῶσα των Παριανῶν πόλις πέντε σῶν avr. 34 τὰς γειτνιώσας παραλαβοωπι ραθε- αν αυτοῖς ἀνθρώποις καὶ βοσκήμασι καὶ τ λοιπη παρασκευῆ λ15 ἀλλ' in γε ἡ κατηγορία καὶ το ἔγκλημα θερμ'νηνικαὶεωκειο εἰς μακρὰν ἐπαναστησεσθαί τις αυτῶ καὶ μάλιουταλιι μος αὐτος γανάκτει χρηστόν ἰς ἔφασαν οἱ ἰδόντες ri ροντα πενθουντες Ουτως ἀσεβῶς ἀπολωλότα ὁ δὲ σοφος
ουτος Πρωτεύς ago ἄπαντα ταλα σκεψασθε οἷόν ri ἐξευρε καὶ οπως τον κίνδυνον διεφυγε παρελθών γὸρ εἰς την ἐκκλησίαν των Παριανῶν, eae c. δὲ δη ς τρίβωνα πιναρον ημπείντο καὶ πηραν παρήρτητον κgὶ IVξώλον ἐν τη χειρὶ καὶ ολως μάλα τραγικῶς ἐσκεύαστρ τοιομος ουν ἐπιφανεὶς αυτοῖς φεῖναι ἔφη την ροσίαν, ην ὁ μακαρίτης πατὴρ αὐτω κατΠῖπε, δημοσίοι εἶναι πῆσαν.ὰ τοὐτοἰς κουσεν δῆμος πένητες νθρω ποι καὶ προς διανομὰς κεχηνότεςι ἀνέκραγον υεις λ'ς φιλόσοφον, ἔνα φιλόπατριν, ναυιογενους καὶ Κράτη 34 τος ζηλωτην.=οἱ δὲ ἐχθροὶ ἐπεφίμωντο, κἀν εἴ τις ἐπι χειρησειε μεμνησθαι τομφόνου, λίθοις ευθῶ εβάλλετο 16. ἐρρει ουν το δεύτερον πλανησόμενος, ἱκανὰ εφρῆι-τους Xριστιανοῶς ἔχων έφ' ων δορυφορούμενος ἐν cars σιν ἀφθόνοι ην. καὶ χρόνον μεν τινα οἴτως βόσκετο εἶτα παρανομήσας τι καὶ ἐς ἐκείνους -φθη γάρ τι, ὀοἶμαι, ἐσθίων των πορρητων αὐτοῖς - ουκέτι προς ιεμένων αὐτῶνI ἀπορουμενος ἐκ παλινωδίας φετο εν ἀπαιτεῖν παρὰ της πόλεως τὰ κτηματα καὶ γραμμοπ P03' ἐπιδοὐλήξίου αὐτα κομίσασθαι κελευσαντος βασιλενς