Luciani Samosatensis opera

321쪽

APAΠΕΤΑΙ. 287θες ἐγείραντος ἐκωκυε μετὰ των γυναικῶν ὁ θαυμαστος καὶ θανάτου κρείττων εἶναι δοκῶν M. ἀλλα μικρον, της τελευτῆς προ ἐννέα σχεδόν που ἡμερῶνs πλεῖον, οἶμαι, του ἱκανου ἐμφαγὼμ μενέ τε της νυκτος καὶ ἐάλωπυρεπω μάλα σφοδop. ταλα δε μοι ὁ Ἀλέξανδρος ὁ ἰατρος διηγησατο μετακληθεὶςώς ἐπισκοπησειεν αυτόν ἔφη ουν καταλαβεω αυτον χαμαὶ κυλιόμενον καὶ τον φλογμον ου φέροντα uia ψυχρον αἰτουντα πάνυ ἐρ--ῶς, μυτον δὲ μη δουναι, καίτοι εἰπεω ἔφη προ αντον, εἰ παντως θανάτου δέοιτο, κειν αυτὸν ἐπὶ τὰς θαάρας αὐτόμαπον, aeqτε καλῶς ἔχειν ἔπεσθαι μηδ- - πυρος δεόμενον Μετον δ' αυ φάναι, 'Aλλ' οὐχ oμοίως ἔνδοξος ὁ τροπος γέ

45. αυτα μὲν ο Ἀλέξανδρος./θὰ δὲ Ουδ αυτος προ πολλῶν ἡμερῶν/εἶδον αὐτὸν ἐγκεχρισμένον ως ἀπο-

δακρυσειε φ δριμεῖ φαρμάκω ορες ου πάνυ τους ἀμβλυωπουωτας o ἰααδ παραδέχεται-ομοιον. εἴ τις ἐπὶ σταυρον ἀναβησεσθαι μέλλων το ἐν is δακτύλμπρος- πταισμα θεραπευοι. τί σοι δοκεῖ σὰ μόκριτος, εἰ ταντα εἶδε κατ' ἀξιαν γελάσαι αν ἐπὶ τω ἀνως καίτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος τοσομον γέλωτα σὐ δ' ων, ω φιλότης, γέλα καὶ αυτός, καὶ μάλιστα οπόταν τῶν ἄλλων ἀκούσης θαυμαζόντων αυτόν.

I. ΠΟΛΛΩΝ. Αληθῆ ταὐτά φασι, πάτερ, ῶς ἐμβῆλοι τις φέρων αὐτον εἰς το πυρ κατέναντι υλυμπίων, πη πρεσβύτης ανθρωπος , ου ἀγεννης θαυματοποιος I τοιαμα η Σελήνη γαρ μῖν διηγεἴτο αὐτη ἐωρακέναι καιόμενον λέγουσα.

322쪽

278 AO TRIA NOT

υλυμπίων διακαρτερεῖν διψῶντας καὶ νὴ Ais γε καὶ ἀποθνησκειν πολλους αυτῶν πο σφοδρῶν των νόσων, ar34 τέως δια το ξηρον του χωρίου ἐν πολλήτω πλήθει ἐπειπολαζοw καὶ ταλα ἔλεγε πίνων του αυτου δατος ως σμικρου κατέλευσαν αυτον ἐπιδραμόντες απαντες, τοτε

μὲν ἐπὶ τον ista καταφυγὰν ὁ γενναῖος ευρε, μη προθανεῖν. 20 ε δὲ την ἔξης λυμπιάδα λόγον τινὰ διατεττάρων ἐτῶν συνθεὶς τῶν διὰ μεσου ἐξηνεγκε προς τοvς Ἐλληνας ἔκαι-ν υπὲρ του o δωρ ἐπαγαγόντος sti ἀπολογίαν,πὲρ της τότε φυγης.)ηδη δὲ ἀμελουμενος φακάντω καὶ μηκα ομοίως περίβλεπτος ων' - γαρην παντα καὶ Ουδεν ἔτι καινουργεῖν ἐδυν- ur' εκπληξε του ἐντυγχάνοντα καὶ θαυμάζειν και προς αυτον ἀποβλέπειν ποιήσει ουπερ ἐναρχῆς δινιμυν τινοἔρωτα ἐρῶν ἐτύγχανε ' το τελευτατον τομο τόλμημοἐβουλευσατο - περὶ της πυρῆς, καὶ διεδωκε λόγον ες τους Ἐλληνας ευθυς ἀπ' υλυμπίων των ἔμποοσθενώς

ἐς τουπιον καυσων μυτόν. 21. καὶ νυν αυτὰ ταὐτα θαv-μ τοποιεr ως φασι, βόθρον ὀρυττων καὶ ξυλα συγκρομιιων καὶ δειρον τινα την καρτερίαν πισχνουμενος

ἐχρῆν δέ, οἶμαι, μάλιστα μὲν περιμένειν τον θάνατον κώ μη δραπετευειν ἐκ του βίου εἰ δὲ καὶ πάντως διέγνω-345 στό οἱ ἀπαλλάττεσθαι - πυρὶ μηδὲ τοῖς ἀπ γφδίας τούτοις χρῆσθαι, ἀλλ' ετερόν τινα θανλουτροπιπον, μυρίων οντων, ἐλόμενον ἀπελθεῖν εἰ δὲ καὶ rores ώς φάκλειόν τι ἀσπάζεται, τί δη ποτε ουχὶ κατgσιγην λόμενος ερος ευδενδρον ἐν ἐκείνωλυτὸν ἐνειπρησε μόνος ενα τινὰ οἷον ΘεαγένWτοsτον Φιλοκτητο παραλαβωνκ ὁ δὲ ἐν υλυμπία της πανηγυρεως πληθον σης μόνον ου ἐπὶ σκηνῆς ὀπτησε λυτόν Ουπιανάξιος ων μα τον ιρακλέα, t γε χρη καὶ τους πατραλοίαξ ἡ τους ἀθέους δίκας διδόναι των τολμημάτωνγ ea ηgrg

323쪽

o- --οχψὲ δρῶν αὐτο ἔοικεν - ἐχρην πάλαι ἐς τονου Φαλάριδος ταυρον ἐμπεσόντα την αξίαν αποτετικέ- αι, ἀλλὰ μη α- ιανόντα πρὸς την φλόγα πιακαοεῖεθνάναι. καὶ γαρ αυ καὶ τόδε οἱ πολλοί μοι λεγουσιν, i ουδεὶς ὀξvτερος αλλος θανάτου τρόπος του διαχυ- ός' ἀνοιξαι γαρ δεῖ μόνον το στόμα. καὶ αυτίκα τεθνά- αι M. το μεντοι θέαμα ἐπινοπται, οἶμαι, ἡ σεμνόν, νάεον χωρω καιόμενος ανθρωπος, ἔνθα μηδὲ θάπτειν

σιον του ἄλλους αποθνήσκοντας. ἀκουετ δε οἰμαι,ος καὶ παλαι θέλων τις ἔνδοξος γενέσθαι, ἐπεὶ κατ αμιον τοόπ- ου εἶχεν ἐπιτυχειν τούτου, ἐνέπρησε της 346 εσίας -τεμιδος τον νεών τοιουτόν τι καὶ αυτος επινοεῖ τοσουτος ἔρως της δόξης ἐντέτηκεν αυτ' ti καίτοι φησὶν τι Hρ τῶν ανθρώπων αυτὸ δρε - διδάξειεν

αυτους θανάτου καταφρονεῖν καὶ ἐγκαρτερεῖν τοῖς δει

νοῖς. ἐγ- μήδεω αν ἐροίμην ουκ ἐκεῖνον ἀλλ άμας ἰ

καὶ τους κακουργους βουλοισθε αν μαθητὰς αυτου γενεσθαι τῆς καρτερίας ταύτης καὶ καταφρονεῖν θανάτου καὶ καυσεως καὶ των τοιούτων δειμάτων. ἀλλ' oυκ αν ευ

οἶδ' ὁτι βουληθείητε. πῶς ουν ὁ Πρωτευς Osτο διακρινεῖ καὶ τους μὲν unστους ἀφελήσει, τους δὲ πονη- ροὐ ου φιλοκινδυνοτέρους καὶ τολμηροηέρους ἀποφανεῖ; 24. καίτοι δυνατὸν ἔστω ἐς τομο μόνους ἀπαντήσεσθαι τους προς το ἀφέλιμον ὀψομένους το πραγμα. υμας δ' ovν αὐθις ἐρήσομαι, δεξαισθ' αν οὐ παῖδας μῶν ζηλωτὰς os τοιούτου γενέσθαι χυκίν εἴποιτε. καίτοι τί 347ηρῆτο ἡρόμην, ὁπου μηδ' αὐτῶν τις των μαθητῶν αὐτοs ζηλώσειεν ανιντον ουν Θεαγένη osτο μάλιστα αἰτιάσαιτο αν τις Ιτι ταλλα ζηλῶν τἀνδρὸς ουνεπεται φδιδασκάλφ.καὶ συνοδευε παρὰ τὸν Ηρακλεα ως φησιν, gπιόντι ι, δυνάμενος ἐν βραχεῖ πανευδαίμων γενέσθαι νεμπεσων ἐπὶ κεφαλην ἐς το πsν Ιου γαρ ἐν πήρα και

324쪽

καὶ ἐάδια καὶ παντος αν εἴηψτο τέλος δὲ καὶ το κεφάλαιον χρηιζηλουν καὶ πυρὰν συνθώ, κορμῶν συκίνωνῶς ἔνι μάλιστα χλωρῶν ἐναποπνιγῆναι σκαπνῶ το πυργα αὐτο ου μόνον μακλέους καVAσκληπιοs, ἀλλακῶτων ἱεροσυλων καὶ ἀνδροφόνων, ους ορῶν ἔστιν ἐκ καταδίκης αντο πάσχοντας. ωστε αμεινον o διὰ του καπνοὴ ἐδιον γαρ καὶ μῶν μόνων αν γένοιτο. 25. αλλως τε 348 μὲν Ηρακλῆς, εἴπερ αρα καὶ ἐτόλμησέ τι τοιουτον, πονόσου αὐτο ἔδρασεν ὐπο ου κενταυνείου ειματος, ως φησιν η τραγροδία, κατεσθιόμενος. υτος δὲ τίνος αἰτίας ενεκεν ἐμβάλλει φέρων εαυτον εἰς το -ρ νη - , πως

την καρτερίαν ἐπιδείξηται καθάπερ οἱ Βραχμῶνες ἐκέ-νοις γαρ ιιμονήξίου Θεαγένης εἰκάζειν, ωσπερ Ουκένον εἶναί τινας καὶ ἐν γνδοῖς μωροὐ καὶ κενοδόξους ἀνθρώπους/ομως δ' οὐν καν ἐκείνους μιμείσθωγ ἐκεωοι γορουκυμπηδῶσιν εἰς oisso, υνησίκριτος ο Ἀλεξάνδρου κυβερνήτης δων κάλανον κώμενόν φησιν, αλλει ἐπειδὰν νήσωσι, πλησίον παραστῶντες ακίνητοι ἀνέχον ται παροπτώμενοι, εὶ ἐπιβάντες κατα σχημα καιοττοι οὐδ' oσον ὀλίγον ἐκτρέφαντες της κατακλίσεως - ουτος τί μέγα, εἰ ἐμπεσὼν τεθνηξεται συναρπασθεὶς - τοτ

πυρός; οὐκ ἀπ' ἐλπίδος μη ἀναπηδήσεσθαι αὐτον/κοὶημίφλεκτον, εἰ μη ὀπερ φασί, μηχανησεται βαθεῖαν γε νέσθαι καὶ ἐν βόθρω την πυράν. 26. εἰσὶ δ' οῖ καὶ μεταβάλλεσθαί φασιν αὐτον καί τινα ὀνείρατα διηγε-sti ώς του Aιὀς ου ἐῶντος μιαίνειν ἱερον χωρίον inligθαρρείτω τούτου γε νεκα ἐγὼ γαρ διομοσαίμην cui 35 μην μηδένα τῶν θεῶν ἀγανακτήσειν , εἰ Περεγρῖνος grκὸς κακῶς αποθμοι οὐ μην οὐδεχάδιον αὐτῶ ετ αν

δυναι οἱ γαρ συνόντες κυνες παρορμῶσι καὶ δυνωθον σιν το πυρ καὶ πεκκάουσι την γνώμην οὐκ εῶντες

325쪽

aποδειλιῶν , ων εἰ δυο συγκατασπάσας ἐμπέσοι εἰς την πυράν, τουτο μόνον χάριεν αν ἐργάσαιτο 27. κουον Mώς ουδε Πρωτευς ἔτι καλεῖσθαι ἀξιοῖ, αλλὰ Φοίνικα μετωνόμασεν λυτόνε τι καὶ οἴνιξ το γνδικον ορνεον ἐπιβαίνειν πυρῆς λέγεται πορρωτάτω γηρως προβεβηκώς. ἀλλα καὶ λογοποιεῖ καὶ χρησμους τινας' διεξεισι παλαιοὐς δη - χρεῶν εἶναι δαίμονα νυκτοφυλακα γενέσθαι αυ- του κώ δῆλός ἐστι βωμῶν δ' ἐπιθυμῶν και χρυσους ἀναστήσεσθαι ελπίζων128. καὶ μα - ουδὲν ἀπεικος ἐν τοῖς πολλοῖς τοῖς ἀνοητοις ευρεθήσεσθαί τινας τους καὶ τεταρταίων ἀπηλλάχθαι δι αὐτου φησοντας καὶ νυκτωρεντετυχηκεναι τἄδαίμονι τω νυκτοφυλακι οἱ κατάρατοι

δε υτοι μαθηταὶ αὐτου καὶ χρηΦήριον, οἶμαι, καὶ αδυτον επὶαν πυρα μηχανησονται, διοτι καὶ Πρωτευς ἐκεῖ ΜΙνος ο Θιός, ὁ προπάτωρ του νόματος, μαντικος ην μαρτυρομαι δὲ τμην κά ἱερεα αὐτου ἀποδειχθησεσθαι μαστίγων καυτηρίων η τινος τοιαύτης τερατουργίας, η καὶ νη Βία τελετην τινα ἐπ αὐτω στήσεσθαι νυκτοριοηκιῶ δαδουχίαν επὶ τῆ πυρα ει Θεαγενης δε ἔναγχος, ω μοί τις των ταίρων απηγγειλε καὶ Σίβυλλαν φηποοειρηκέναι περὶ το λωπι και τα ἔπη γαρ ἀπεμνημόνευε ἀλλ οπόταν Πρωτευς Κυνικῶν ras αριστος απάντων Ζηνος εριγδ μυ τέμενος κάτα πυρ ἀνακαυσὰς

ἐς φλόγα πηδησας ἔλθη ἐς μακρὸν πιλυμπον, δη τότε πάντας ὁμῶς, ο ἀρουρης καρπὸν ἔδουσι,

νυκτιπόλον τιμαν κέλομαι Τρωα μέγιστον συνθρονον μαίστω καὶ μακλῆr ανακτι.

30. ταντα μεν Θεαγένης Σιβύλλης ἀκηκοέναι φησίν Ιἐγω Mai ε Βάκιδος αὐτω χρησμὸν υπὲρ τούτων ἐρῶν φησὶ δὲ οβάκις ουτως σφόδρα ευ ἐπειπων,

326쪽

δη τότε του ἄλλους κυναλωπεκας, ἀχί -υνται , μιμεῖσθαι πη πότμον ἀποιχομένου λυκοι δέ κε δαλος ἐων--γλων--γαίστοιο. λάεσσιν βαλέειν τουτον τάχα πάντας Ἀχαιούς

- μη μα λων θερμηγορέειν ἐπιχειρῆχρυ- σα Φάμενον τηρην μάλα πολλὰ δανείων,

ἐν καλαῖς Πάτμασιν ρχων τρὶς πέντε τάλαντα se τί is δοκεr ανδρος3 αρα φαυλότερος χρησμολώ - της ψύλλης ἀνιαε, - - τοῖς θαυμαστω τούτοις ομιληταῖς τολμωτέως περισκοπεῖν ἔνθα ι

γελῶν, ,Nέστορα δ' οὐκ ἔλαθεν ἰαχη,' - Θεαγει ἀλλ' ς κουσε της βοῆς, κεν εὐ- - ἀναβας iκράγει κά μυρία κακὰ διεξηει περὶ του καταβεβηκόνου γαρ οἶδα στις ὁ βέλτιστος Aεῖνος ἐκαλελω ἐγω ἀφεὶς αυτὸν διαρρηγνύμενον ἀπήειν δωμενος το ἀθλητάςληδη γαρ οἱ Ἐλλανοδίκαι ἐλέγοντο εἶναι ἐν Α πλευ- ταεια μέν σοι τα μυλιδι N2. ἐπεὶ δε εἰς φ υλυμπίαν ἀφικόμεθά μεστὰς ην ὁ ὀπισθόδομος τον

κατηγορούντων manέως η ἐπαινούντων την προαίρεοιναυτουωστε καὶ εἰς χεῖρας αυτῶν ηλθον οἱ πολλοί, Ιριδη παρελθὼν αυτὸς ὁ Πρωτεὐ μυρ- τω πληθε παρς πεμπόμενος κατόπιν οὐ των κηρύκων αγῶνος λόγοvim τινὰς διεξῆλβε περὶ αυτο τον βιον τε λ ἐβίω κά τοvς κινδύνους ους εκινδύνευσε διηγδεμενος καὶῶσα πράγμο τα φιλο-φως ενεκαέπέμεινεμ μὲν οὐν εἰρημένα πολις ην Ἀγω δὲ ολίνων κουσα via πλήθους των περιεστώ των. εἶτα φοβηθεὶς μη συντριβείην ἐν τοσαέτη τυρβο,

327쪽

rαίρειν φράσας θανατιῶντι σοφιστῆ - ἐπιτάφιον ου αρὰ τελευτῆς διεξιόντι M. πλην τό γε τοσουτον

in ἐπιο εἶναιγ χρῆναι γαρ τον φακλείως βεβιωκότα a q λείως ἀποθανεῖν καὶ ἀναμιχθηναι τω αὐθέρι. καιώησαι, ἔφη, βουλομαι τους ἀνθρώπους δείξας αυτοῖς eo τρόπον θανάτου καταφρονεω πάντας ουν δεῖ τοὐς ανθρώπους Φιλοκτήτας γενέσθαι. οἱ μεν οὐν 35, τότεροι των ανθρώπων ἐδάκρυον καὶ ἐβόων Σωζουν πιλησιν, οἱ δὲ ἀνδρωδέστεροι ἐκεκράγεισαν τέλει δεδογμενα, υφ' ων ο πρεσβυτης ου μετριως μυρυ- θηιελπίζων πάντας Ιεσα αυτου και η προησεσθαι πυρί, πιλλὰ ἄκοντα δη καθέξειν ἐν τω - το C. tεῖν τα δεδογμένα πάνυ ἀδόκητον αυτω προσπεσον I.ριῶν ι ἀλλον ἐποίησε, καίτοι ηδη νεκρικῶς την χρόανοντι, καὶ νη σία και ὁποτρεμειν, στε κατέπα /σε τονγον. 34. γῶ δέ, εἰκάζεις, οἶμαι, πῶς ἐγέλων ουδε ἐλεεῖν αξιον ην ουτω δυσέρωτα της δόξης ανθρωπον ερ παντας - σοι τῆ αὐτὴ ποινῆ ἐλαύνονται παρεμπετο δὲ δμως υπὸ πολλῶ κα ἐνεφορεῖτο της δόξης rοβλέπων ἐς τὸ πληθος των θαυμαζόντων, ου εἰδῶς 356ἄθλιος ὁτι καὶ τοῖς ἐπι τον σταυρον ἀπαγομενοις τυπὸ υ δημίου ἐχομένοις πολλω πλείους μονται 35. και μεν υλύμπια τέλος εἶχε κάλλιστα υλυμπίων γενό- ,ν ων θω εἶδον, τετράκις δη ὁρῶν εγὼ δὲ - ου ην εὐπορησα. οχηματος αμα πολλῶν ἐξιόντων - ιων έπελειπόμην ὁ δε ἀεὶ αναβαλλόμενος νύκτα τὰ τευταῖον προειρηκε ἐπιδείξασθαι την καὐσιν καί μεον ταίρων τινὸς παραλαβόντοςιπερ μέσας νύκτας ἐξαιστὰς l ἀπήειν εὐθυ της 'Αρπίνης ἔνθα ἡν η πυρά :άδιοι πάντες ουτοι εἴκοσιν απλτης υλυμπίας κατὰ τον

328쪽

ἱππόδρομον απωντων προ εω καὶ ἐπH τάχιστα φικώ

επει σελήνη νΠελλεν - ἔδει γαρ κἀκείνην θεάσε 357 σθαι το κάλλιστον τουτο ἔργον - πρόεισιν ἐκεῖνος

ἐσκευασμενος ἐς τον ἀεὶ τρόπον καὶ ξυν αυτω τὰ ii των κυνῶν, καὶ μάλιστα ὁ γεννάδας ὁ ἐκ Πατρῶν δῆ&θων, iου αὐλος δευτεραγωνιστής εδαδοφόρει δε et ὁ Πρωτευς καὶ προσελθόντες αλλος ἀλλαχόθεν ἀνηψαν το πυρ μεγιστον τε ἀπο δήδων καὶ φρυγάνων εἰ καί μοι πάνυ δη πρόσεχε τον osν αποθεμενος τροπηραν καὶ το τριβώνιον καὶ το φάκλειον ἐκεῖνο ρόκαλον ἔστη ἐν θόνs ρυπώσρ ἀκριβῶς. εἶτα Θει λιβανωτον, ώς ἐπιβαλοι ἐπὶ το πυρ,jκαὶ ἀναδόντος τινος μεμιετε καὶ εἰπεν ἐς την μεσημβρίαν αποβλέπων - καὶ γὰρ καὶ τουτο προς την τραγωδίαν ν η μεσημβρία - - μονες μητρῶοι καὶ πατρῶοι δέξασθέ με ευμενεῖς ταντο εἰπὼν ἐπηδησεν ἐς το πsρ, ου μην εωρῆτό γε ἀλὲς περιεσχέθη πο της φλογος πολλης Estaista 37. υθις ορῶ γελῶντά σε, ω καλὲ Κρόνιε, την καταστροφην του δράματος. ἐγὼ δὲ τους μητρωους μὲν 358 δαίμονας ἐπιβοώμενον μὰ τον ι υ σφόδρα ρτι γὰοτε δὲ καὶ τους πατρωους ἐπεκαλέσατο, ἀναμνησθεὶς των περὶ του φόνου εἰρημενων ουδὲ κατέχειν δυνάμην τον γέλωτα. οἱ κυνικοὶ δε περ στέντες τὴν πυρὰν υκ δό- κρυον μέν, σιωπῆ δε ἐνεδεικνυGο λύπην τινὰ εἰς το πηρορῶντες,wαχρι δη ἀποπνιγεις ἐπ αυτοῖς, Ἀπίωμεν, φημί, ω μάταιοι οὐ γὰρ δωτο θέαμα ἁπτημένον γερόντιονορῆν κνίσης ἀναπιμπλαμένους πονηρῆς. η περιμένετε εστ αν γραφευς τις ἐπελθὼν ἀπεικάση υμῆς orους ovgεν ω δεσμωτηρίω ταίρους τω Σωκράτει παραγράφον

329쪽

σινι κεινοι μὲν ου ηγανάκτουν καὶ Ηοιδοροsντό μοι

ἔνιοι δὲ καὶ επντὰς βακτηρίας ἐραν, εἶτα ἐπειδη πείλησα

ξυναρπάσας τινὰς εμβαλεῖν εἰς το πυρ, ναν ποιντο et διδασκάλφ ἐπαυσαντο καὶ εἰρηνην γον. 38. ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, λεταῖρε, προς ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τοφιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος, πμόνος ουτος 359 ὁ ἔρως αφυκτος καὶ τοῖς πάνυ θαυμαστούς εἶναι δοκουσιν, ου οπως ἐκείνω τἀνδρὶ καὶ ταλλα ἐμπληκτως και ἀπονενοημενως βεβιωκότι καὶ ου ἀναξίως του πυρόω39 εἶτα ἐνετύγχανον πολλοῖς ἀπιομιν ως θεάσαιντο καὶ αὐτο φοντο γαρ τι καταλήψεσθαι ζῶντα αυτόν καιγαρ καὶ τόδε τῆ προτεραία διεδέδοτο ἡ προς ἀνίσχοντατον ηλιον ἀσπασάμενος Mσπερ αμελει καὶ τους Βραχμῆνάς φασι ποιεῖ - ἐπιβησεσθαι της πυρας ἀπέστρεφον δ' ουν του πολλοὐς αυτῶν λέγων δη τετελεσθαι το εργον οἷ μη καὶ τοsτ αυτὰ περισπούδαστον ην, καν αυ- τον ἰδεῖν τον τόπον καί τι λείψανον καταλαμβάνειν του πυρός ἔνθα δη, ω λαῖρε, μυρία πράγματα εἶχον απασι διηγούμενος καὶ ἀνακρίνουσι καὶ ακριβῶς εκπυνθανομέ-ν0ις εἰ μὲν οὐν ἴδοιμί τινα χαρίενται ψιλλαν ἀσπερ σοὶ 360 τὸ πραχθεντα διηγουμηνι προς δε τοὐς βλῆκας καὶ προς την ἀκρόασιν κεχηνότας ἐτραγωδουν τι παρ' ἐμαυτοsυῶς ἐπειδη ἀνηφθη μὲν ἡ πυρά, νεβαλε δε φέρων αυροτον ὁ Πρ-εώς σεισμολπροτερον μεγάλου γενομένουον μυκηθμῶ της γῆς οὐ ἀναπτάμενος ἐκ μέσης της φλογὸς οἴχοιτο ἐς τον οὐρανὸν ἀνθρωπίνη μεγάλη τηφιονη λέγωνέ,ἔλιπον γαν βαίνω δ' ἐς ολυμπον - ἐκελvo μὲν οὐν ἐτεθηπεσαν καὶ προσεκυνουνέποφρίττοντες καὶ ἀνέκρινόν με λέγοντες, πότερον προς - προς 3vσμὰς ἐνεχθείη γυψ ἐγὼ δὲ τ ἐπελθον ἀπεκρινάμην αυτοῖς 40. ἀπελθὼν δε ἐς την πανηγυριν ἐπέστην xiv πολιῶ ἀνδρὶ και νὴ τον is ἀξιοπίστω το πρόσωπον

330쪽

36 ἐπὶ τω πώγωνι καὶ τῆ λοιπῆ σεμνότητι αὐτ αλλα δινγουμέν περὶ του Πρωτέως καὶ ς αὐτ κα-τα

θεασαιτο αυτὰν ἐν λευκῆ ἐσθητι μικρον ἔμπροσθευ - νυν ἀπολίποι περιπατουντα φαιδρον ἐω τλέπταφών' στοα κοτίν' τε ἐστεμμένοι εἶτ' ἐπὶ κῶσι προσέθηκε τονγῶπα, διομνυμενος η μην αὐτος ωρακέναι ἀναπτάμεινον ἐκ της πυρας ον θῶ μιαρον ἔμπροσθεν ἀφῆκα πώτεσθαι καταγελῶντα τῶν ἀνοητων est βλακικων τον τρωπον./41. ἐννοει το λοιπον οἷα εἰκος ι αυτ ρονησεσθε ποίας μὲν ου μελίττας ἐπιστησεσθαι ἐπὶ τον τόπον, τίνας δὲ τέττιγας ου μασεσθαι, τίνας δὲ κορώνας ου ἐπι--οεσθαι καθάπερ ἐπὶ τον Ἀσιόδου τάφον, - τα ---α 362 εἰκόνας μὲν ναρ παρά τε πλείων αυτῶν παρά τε τῶν συλων Ἐλλήνam ouisia ἐπεσταλκέναι ἔλεγον, αὐτίκα μάλοοἶδα πολλὰς ἀναστησομένας φασὶ δὲ πάσαις σχεδὸν ταῖς ἐνδόροις πόλεσιν ἐπιστολας διαπέμψαι - ν δια κας

τινὰς καὶ παραινέσεις κα ὶ νόμους, καί τινας ἐπὶ τουτ' πρεσβευτὰς τῶν λαίρων θειωτόνησε νεκραγγέλους καὶ νερτεροδρόμους προσαγορεώσας. 42. Tosτο τελος οὐ κακοδαίμονος Πρωτέως ἐγενετο,

ανδρός, ῶς βραχεῖ λόγs περιλαβεῖν. προς ἀληθειαν μενουδεπώποτε ἀποβλέψαντος, ἐπὶ δόξη δὲ καὶ τω παρὰ τῶν πολλῶν ἐπαίνεαπαντα εἰπόντος ἀεὶ καὶ κράξαντος ώς

καὶ εἰς πυγαλλεσθαι, τε μηδ' απολαυειν τῶν ἐπαίνων ἔμελλεν ἀναίσθητος αυτῶν γενόμενος. 43. ἔν τι σοι

προσδιηγησάμενος παλσομαι, ως ἔχης ἐπὶ πολῶ γελῶν ἐκεω μεν γαρ πάλαι οἶσθα εὐθῶς ἀκούσας μου - ηκον 363 ἀπο Συρίας διηγουμενο-ώς ἀπο ρωάδος συμπλεύσαιμι

αὐτῶ καὶ την τε αλλην την ἐν τω πλω τρυνην - τὸ μειροράκιον το ραῖον , ο ἔπεισε κυνίζειν ῶς ἔχοι καὶ αυτός

τινα Ἀλκιβιάδην . κανῶς ἐπιταραχθεὶς μὲν τῆς νυκτὸς ἐν μέσφα Αἰγα- γνόφου κατάβάντος καὶ κω παμμέγεθ