Luciani Samosatensis opera

461쪽

ΛΗΜΟΣΘENOΥΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ mi ημῖν κολάκων, εἰ ἐδεόμην, ἀποστὰς ἀπλου τινος ἐξ ἐλευθερας γνώμης ἀκοsσαι λόγου καὶ φιλαλήμους συμβουλῆς μεταλαβεῖν καί τι καὶ νουθετησαι δίκαιον, υπὲρ ομνοντων των Ἀθηναίων την ἀχαριστίαν πάντα παραβάλοιτατον αυτου βίον, ἐξον ευγνωμονεστέροις κάὶ βεβαιοτέροις κεχρησθαι φίλοις.

Ao ' βασιλεs, των μὲν αλλων ἴσως, ἔτυχες, ταυτὶ δὲ μάτην αν ἐλεγες οὐτως μανικῶς φιλαθήναιος ην. ΑΝΤ 'm ταμα, υρχία ' τί γαμαν καὶ λεγοιμεν; ἀλλα πῶς ἀπέθανεν; 43. o. Ῥοικας ἔτι ἀλλον ἁ βασιλεs, θαυμάσειν ' καὶ γαρ μεῖς οἱ τεθεαμένοι διαφέρομεν ουδὲν ἐκπληξε τε καὶ ἀπιστίεν ων ορώντων. ἔοικε γαρ δη πάλαιῶδε βεβουλευμέν περὶ της στάτης μέρας χηλοῖ δε πη παρασκευη καθηστο μὲν γαρ ἔνδον ἐν μνεω, μάτηνδε των πρόσθεν μερῶν λόγους ημεν καταναλωκότες. ΑΝΤ Πνες γαμησαν οι παρ' υμῶν λόγοι; APX. Πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα προὐτεινόμην ἔλεόν τινα παρὰ σοs καθυπισχνούμενος, ου μάλα μεν προσδοκῶν - ου γαρ πιστάμην, ἀλλὰ σνωμην δι' οργῆς ἔχειντον ανθρωπον - χρησιμον δ' ουν προς το πείθειν νομίζων. ΑΝΤ υ δὲ πῶς προσίετο τους λόγους καί με μηδεν ἀποκρυφν μάλιστα μὲν γὰρ αὐτήκοος αν ἐβουλόμην παρῶν εἶναι νυν ἀλλὰ σύ γε μη παραλίπης μηδ- ου γάρ τοι σμικρὸν ἔργον, θος ἀνδρὸς γενναίου προς αὐτῶτω τέλει του βίου καταμαθεῖν, πότερον ἄτονος καὶ νω- θοὰς ην η παντάπασιν ἀκλινὲς το της ψυχῆς ὁρθιον ἐφύ

λαττεν.

44 Ao. οὐδὲν πέστελλεν ἐκεῖνός γε πῶς γάρ ος δὐ γελάσας κἀμὲ δη σκώπτων εἰς τον πρότερον βίον, ἀπίθανον ἔφη με ἡποκριτὴν εἶναι τῶν σῶν ψευσμάτων.

462쪽

382 AO TRIA NOT

-X. υκ ε γε των λοιπῶν ἀκουσαις, ου δοξει σοι, μόνον ἀπιστε, αλλ' ἐπεὶ κελευεις, ἁ βασιλευ, λέ-523 γειν, Μακεδόσι μέν, εἶπεν, ουδὲν ἀπώμοτον, ουδὲ παραδοξον εἰ ημοσθένην ουτως λαμβάνουσιν ως Ἀμφικ λιν, ς πιλυνθον, ς'Ωρωπόν. τοιαυτα πολλὰ ἔλεγε καὶ γαρ οὐν πογραφέας παρεστησάμην, να σοι ταλεχθεντα σώζοιτο μωμέν τοι, ἔφη, Ἀρχία βασμνων η θανάτου φόβ κατ' οψιν υπιαν Αντιπάτρ' γενοίμην, αλλ' εἰ ταυτ αληθεύετε, πολυ μοι μειλον τι φυλακτέον μη την ψυχην αυτην παρ' υντιπάτρου δεδωροδοκηκεναι μηδ' ην εμαυτον ἔταξα τάξιν λεπων την Ἐλληνικην εἰς την Μακεδονικην μεταβάλλεσθαι. 45 κα-

λον γάρ, υρχία, εἰ το ζην ἐμοὶ Πειραιευς αυτὰς παρέχοι καὶ τριηρης ν ἐπιδέδωκα, καὶ τεῖχος κώ τάφρος τοις ἐμοῖς τέλεσιν ἐξειργασμένα καὶ φυλὴ Πανδιονίς, ἡ με- λοντης ἐχορήγουν ἐγώ, καὶ Σόλων καὶ Θράκων καὶ παρρησία βήματος καὶ δῆμος ἐλευθερος και ψηφίσματα στρωτιωτικὰ καὶ νόμοι τριηραρχικοὶ καὶ προγόνων ἀρεταὶ καὶ

τρόπαια καὶ πολιτῶν ευνοιήτων ἐμὲ πολλάκις εστεφανωκότων καὶ δυναμις Ἐλλήνων των, ἐμου μέχρι νυν τε -

τηρημένω εἰ δὲ καὶ βιωτον ἐλεηθέντι, ταπεινὰν μέν, ανεκτὸς δ' ουν ὁ ἔλεος παρὰ τοῖς οἰκεχις, ων ἐλυσάμην 524 αἰχμαλώτους η τοῖς πατράσιν ων συνεξέδωκα τὰς θυγατέρας η οἷς τους ἐράνους συνδιελυσάμην. 46. εἰ δε μεμη σώζει νήσπιν αρχὴ καὶ θάλαττα, παρά γε τουτουὶ Π σειδῶνος αἰτῶ το σώζεσθαι καὶ τουδε του βωμου καὶ τωνιερῶν νόμων. εἰ δὲ Ποσειδῶν, ἔφη, μη δύναται φυλάττειν την ἀσυλιαν του νεὼ μηδ' ἐπαισχυνεται προδομαι Λημοσθένην Ἀρχία, τεθ' αίην, ουδὲν Ἀντίπατρος μνἀντὶ του θεου κολακευτέος ἐξην μοι φιλτέρους ἔχειν

463쪽

Ἀθηναίων Μακεδόνας καὶ νυν μντέχειν της μετέρας πέτης, εἰ μετὰ Καλλιμεδοντος καὶ Πυθέου και ημάδου συωεταττόμην ἐξῆν κακοψὲ της τύχης μεθαρμόσασθαι, εἰ μη τὰς μεχθεως θυγατέρας καὶ τον Κόδρον ἐπησχυνόμην. οὐκουν ἡρουμην αυτομολοῶντι φ δαίμονι μεταβάλλεσθαι καλον γαρ κρησφυγετον θάνατος ἐν ἀκινδυν παντος αἰσχρου γενέσθαι καὶ νsν, Ἀρχία, τοκατ' ἐμαυτον Ου καταισχύνω τὰς Ἀθήνας δουλείαν εκὼν δεόμενος, ἐντάφιον δὲ, κάλλιστον την ἐλευθερίαν προέμενος. 47. αλλὰ δίκαιον γάρ, ἔφη, σοὶ των τροφλῶν mμνημονευειν, ου σεμνον το λεχωνη δὲ και θνήσκουσ ομως πολλην προνοιαν εἶχεν εὐσχημως πεσεῖν κόρη καὶ ταλα Σ μοσθένης δε ευσχημονος θανάτου βιον προκρινε ἀσχημον των πινοκράτους καὶ Πλάτωνος υπὲρ ἀθανασίας λόγων ἐκλαθόμενος καί τινα κάὶ πικρότερον ἔλεγε προαχθεὶς εἰς τους ταῖς τυχαις ἐξυβρίζοντας αλλὰ τί δεῖ νυν λέγειν ἐμέ; τέλος δ' ἐμοὐ τὰ μεν δεομένου, τὰ δ' ἀπειλοsντος, παλην μοsσαν στερεβκεραννυντος, ' είσθην αν, ἔφη, τούτοις 'Αρχίας ων, ἐπεὶ δὲ Θημοσθένης εἰμί, συγγίνωσκέ μοι, ἁ δαιμόνιε, μη πεφυκότι κακω γενέσθαι M. τότε δη τότε προς βίαν αὐτὸν ἀποσκῶν διενοούμην ' ὁ δ', ῆσθετο, δῆλος νκαταγελῶν καὶ τον θεὸν προσβλέψας ' Eοικεν 'Aρχίας, εἶπεν, πλα μόνα καὶ τριήρεις καὶ τείχη καὶ στρατόπεδα δυνάμεις εἶναι καὶ κρησφύγετα ταῖς ανθρωπίναις ψυχαῖς ὐπολαμβάνειν της δ' ἐμῆς παρασκευῆς καταφρονεῖν, νουκ αν ἐλέγξειαν Ἱλλυριοὶ καὶ Πιβαλλοὶ καὶ Μακεδόνες 526 ἐχυρωτέραν η ξύλινόν ποτε τεῖχος μῖν λθ εος ἀνεῖλεναπόρθητον εἶναι μεθ' ἐς αὐτῆς προνοίας ἀδεῶς μὲν ἐπολιτευσάμην, ἀδεὲς δέ μοι το κατὰ Μακεδόνων θαρασος, ἐμέλησε δ' οὐδὲν ου Εὐκτημονος, ου 'Αριστογεί-

464쪽

τονος, οὐ γέ- καὶ καλλιμέδοντος ου Φιλίππου τοτε, ου' νυν Ἀρχίου. s. ταμα εἰπων - πρόσαγέ μοι την χεῖρα, ἔφη - - ἐμ γαρ οὐδὲν παράνομον ονεὰς πείσεται τον δὲ θεον προσει- λων --αι.

κἀγὼ μὲν ω ἐπὶ της ἐλπίδος ταύτης, καὶ την χεῖρα τ'

στόματι προσαγαγόντος, οὐδὲν αλλ' η προσκυνεω προλάμβανον. ΑΝΤ To δε τί δη ποτε νὴ Ao. Υστερον βασάνοις θεραπαίνης ἐφωράσαμεν πάλαι φάρμακον αὐτον τεταμιεsσθαι λύσει φυχης ἀποσώματος ἐλευθερίαν κτωμενον ου γαρ δν ἔνθασενυπερβας τον οὐδον του νεώ, καὶ προς ἐμε βλεψας, υνεδη τομον, ἔφη, πρὸς Ἀντίπατρον, ημοσθενην δε ουκαξεις, ου μα τους κἀμοὶ μὲν ἐφαίνετο προσθησειντους ἐν Μαραθῶνι πεπτωκότας. 50. ὁ δε χαίρειν εἰπων 527 ἀπεπτη τοὐτό σοι το τελος, ω βασιλεs της Θημοσθε νους πολιορκίας κομίζειν ἔχω. ANT. Λημοσθενους γε καὶ αὐτα - Ἀρχία βαμῖτης ἀηττήτου πης καὶ μακαρίας, ῶς ἀνδρεῖον μὲν αὐτωτο λημα, πολιτικη δὲ πρόνοια μετὰ χεῖρα το πιστον της ἐλευθερίας ἔχειν ἀλλ' ο μὲν οἴχεται βίον ἔξων τον εν μακάρων νησοι ηρώων λεγόμενον η τὰς εἰς οὐρανον νυχαῖς νομιζομένας ὁδούς, παδός τις δαίμων σόμενος

ἐλευθερίου ιός, το σῶμα δ' ημεῖς εἰς ω νας -ο- πεμψομεν, κάλλιον ἀνάθημα τη γ των ἐν Μαραθωνι

πεπτωκότων.

465쪽

1. ΖΕΥΣ. Μηκέτι τονθορυζετε, ἁ θεοί, μηδὲ καταγωνίας συστρεφόμενοι προς το ους ἀλλήλοις κοινολογεῖσθε, ἀγανακτοsντες εἰ πολλοὶ ἀκάριοι μετέχουσιν ημω 528του συμποσίου, ἀλλ' ἐπειπερ ἀποδέδοται περὶ τούτων ἐκκλησίαι λεγέτω καστος ἐς το φανερον τα δοκουντά οἱ καὶ κατηγορείτω. σὐ δὲ κήρυττε, Ἀρμῆ, το κήρυγμα

το εκ ου νόμου.

--Σ υκουε, σίγα, τίς ἀγορεύειν βούλεται των τελείων θεῶν οἷς ἔξεστιν; η δὲ σκέψις περὶ των μετο - κων καὶ ξένων. ΜΩΜΟΣ. o Μῶμος, ἁ Zευ, εἴ μοι ἐπιτρέ

ψειας εἰπεῖν.

ZE κήρυγμα ἡ φίησιπι ωστε οὐδὲν ἐμοs δεήσει. 2. ΜΩΜ σημὶ τοίνυν δεινὰ ποιεῖν νίους ἡμῶν, οἷς Ου ἀπόχρη θεοὐς ἐξάνθρωπων αυτοῖς γεγενῆσθαι, ἀλλ , εἰ μὴ καὶ τους ακολούθους καὶ θεράποντας αυτῶν ἰσοτίμους ήμῖν αποφανοsσιν οὐδὲν μέγα οὐδὲ νεαεικον osονται εἰργάσθαι. ἀξιῶ δέ, ω Ζεs, μετὰ παρρησίας μοιδοόναι λεων οὐδε γαρ αν αλλως δυναίμην, αλλὰ πάντες με ἴσασιν, ἐλεύθερός εἰμι την γλῶτταν και οὐδεναν κατασιωπήσαιμι των ου καλῶς γιγνομένων ' διελέγχω γαρ παντα l καὶ λέγω τὰ δοκοsντά μοι ἐς τὸ φανερον Ουτε δεδιώς τινα οὐτε υ αἰδοs επικαλύπτων την γνώμηWγωστε καὶ παχθὴς δοκῶ τοῖς πολλοῖς καὶ συκοφαντικος την φύσιν δημόσιός τις κατήγορος υπ αυτῶν ἐπονομαζόμενος πλὴν ἀλλ' ἐπείπερ ἔξεστι και κεκήρυκται

466쪽

ora αυτοὶ μετέχουσι των αυτῶν ημόν ξυνεδρίων καὶ εvin

καὶ τους πηρέτας καὶ θιασώτας τους αυτῶν ἀνηγαγον ἐς τον οὐρανὸν καὶ παρενεγραψαν, καὶ νυν ε ἴσης Aa- νομάς τε νεμονται κώ θυσιῶν μετέχουσιν, οὐδε κατα

βαλόντες ήμω το μετοίκων. m. Μηδὲν αἰνιγματωδως, ω Μῶμε, ἀλλα a φῶς και διαρρήδην λεγε προστιθεὶς καὶ τοὐνομα v γαρ ἐς το μέσον ἀπέρριπταί σοι ο λόγος, - πολλοvς εικάζειν και ἐφαρμόζειν αλλοτε αλλον τοῖς λεγομένοις./χρη δὲ παρρησιαστὴν ονταlμηδὲν κνεῖν λέγειν. 4. ΜΩΜ. υ γε, ἁ Zεs, τι και παροτρύνεις tπρος την παρρησίαν ποιεῖς γαρ τοsτο βασιλικονώς άλη θῶς καὶ μεγαλόφρονι με ερῶ καὶ τοὐνομαδ γάρ τριγενναιότατος ουτος ιόνυσος μιάνθρωπος ων, ovo Ἐλλην μητρόθεν, ἀλλα Συροφοίνικός τινος εμπόρρvτου Κάδμου θυγατριδοίς, ἐπειπερ ξιώθη της ἀθανο σίας, οἷος μὲν αυτός ἐστιν - λέγω, οὐτε την δεθῆνουτε την μέθην οἴτε το βάδισμα Ἀπάντες γάρ, οἶμοι, ορῆτε, θῆλυς καὶ γυναικεῖος την φύσιν, μιμσνής, ακράτου εωθεν αποπνεων ' o δὲ καὶ ἄλην φρατρίαν εο ροποίησεν μῖν καὶ τον χορὸν παγόμενος πάρεστι κοιθεοὐς ἀπεφηνε τον Πὰν καὶ τὸν Σειληνὸν και Σατρο

53 ρους, ἀγροίκους τινὰς καὶ αἰπόλους τους πολλούς. σκιρτητικοὐς ἀνθρώπους καὶ τὰς μορφὰς αλλοκότους, ων ο μὲν κερατ εχων καὶ σον ἐξ μισείας ἐς το κάτω διεοικὼς καὶ γένειον βαθὐ καθειμένος ολίγον τράγου διαπφέρων ἐστίν,ο δε φαλακρὸς γέρων, σιμὰς την ρ o. ὁνου τα πολλὰ ὀχούμενος, Λυδὸς ουτος; οἱ δε Σάτυροι

ὀξεις τὰ τα, καὶ αὐτοὶ φαλακροί, κεράσται, οια τοῖς αρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοις τα κέρατα ποφύεται, Φρυγες τινες οντες ἔχουσι δε καὶ ουρὰς απαντες. ορῆτε PVς

467쪽

ημῖν θεους ποιεῖ ὁ γενναδας 5. εἶτα θαυμάζομεν εἰ καταφρονουσιν ημῶν οἱ ανθρωποι ορῶντες ουτω γελοίους θεους καὶ τεραστίους ἐῶ γαρ λέγειν τι καὶ δυο γυναῖκας ανήγαγε, την μὲν ἐρωμένην οὐσαν αὐτο τηνωριάδνην, ης καὶ τον στέφανον ἐγκατέλεξε τήτων στρων χορῶ την δὲ Ἀαρίου του γεωργοs θυγατέραν καὶ ο πάντων γελοιότατον, ω θεοί, καὶ τον κύνα της φιγόνης,

καὶ τοὐτον ἀνηγαγεν ως η ἀνιωτ η παῖς, εἰ μη ειεν τω οὐρανωτο ξύνηθες ἐκεῖνο καὶ περ γάπα κυνίδιον ταλα οὐχ βρις ἡμῖν δοκεῖ καὶ παροινία καὶ γέλως ἀκούσατε δ' ουν καὶ αλλους. o6. ΖΕΥΣ. Μηδέν, ω Μῶμε, εἴπης μητε περὶ σκληπιο μήτε περὶ Ηρακλέους ορῶ γὰρ οἷ φέρη τω λόγω. 3iουτοι γαρ ὁ μεν αυτῶν ἰῆται καὶ ἀνίστησιν ἐκ των νόσων καὶ ἐστι ,πολλῶν αντάξιος αλλων Mi ὁ δὲ Ηρακλῆς

υιος ων εμος ουπιολίγων πόνων ἐπρίατο την ἀθανασίαν ωστε η κατηγόρει αυτῶν am.M. Σιωπήσομαι, ω Ζεs, δια σὲ πολλὰ εἰπεῖνεχων. καίτοι εἰ μηδὲν αλλο, ἔτι τα σημεῖα ἔχουσι του πυρός. εἰ δε ξῆν καὶ προς αυτὸν σε τη παρρησία χρῆσθαι, πολλὰ αν εἶχον εἰπεῖν. .

ZE . καὶ μην προς ἐμε ἔξεστι μάλιστα. μῶν δ'ουν κἀμε ξενίας διώκεις; .Μ. - Κρήτη μὸν ου μόνον τοsτο ἀκοsσαι ἔστιν, ἀλλὰ καὶ αλλο τι περὶ σο λέγουσι και τάφον ἐπιδεικνυουσιm εγὼ δὲ οὐτε κείνοις πείθομαι ουτ υχαιῶν Αἰγιεsσιν υποβολιμαῖόν σε εἶναι φάσκουσιν./7. α δὲ μάλιστα ἐλεγ ναι δεω γοsμαι, αὐτα ἐρῶ ρτὴν γάρ τοι αὐχὴν των τοιούτων παρανομημάτων καὶ την αἰτίαν os νοθευθῆναι μῶν το ξυνέδριον σύ , ευ, θρέσχες ο ηταῖς ἐπιμιγνύμενος. καὶ κατιὰν παρ' αὐτὰς ἐνήλλοτε ἄλλω σχήματι, ἄστε μὰς δεδιεναι μή σε καταθύση τις 25.

468쪽

ξυλλαβών, πόταν ταῶρος vs, η των χρυσοχόων τις κατεργάσηται χρυσον οντα καὶ ἀντὶ Θιος τορμος ἐψε-53 λιον Ἀλλόβιον μῖν γένην. κλην αλλὰ ἐμπέπληκάς γε

τον ουρανον των μιθέων τούτωw ου γαρ αν ἄλλως εἴποιμι. καὶ το πραγμα γελοιότατόν ἐστιν, πόταν τικ

ρυσθευς ος ἐπέταττεν--φ, τέθνηκε και πλησίον Ηρακλέους νεὼς οἰκέτου οντος μαὶ υρυσθέως ταφος του δεσπότου αυτου και πάλιν ἐν Θήβαις ἁλόνυσος μὲν θεός οἱ δ' ανεψιοὶ αυτο ὁ Πενθευς και λυκταίων silo Λέαρχος ἀνθρώπων ἀπάντων ουάκοδαιμονέστατοι/8. φον δε απαξ συ, ω Ζευ, ἀνέωρα τοῖς τοιουτοι τας εgς καὶ ἐπὶ τὰς θνητὰ ετράπου- απαντες μεμίμηνταί σε, ἀουνο αρρενες μόνον, ἀλλ άπερ αἴσχιστον, καὶ αἱ θεοί, τίς γαρ υκ οἶδε τον γχισην καὶ τον ιθωνὸν καὶ τον δυμίωνα καὶ τον Σασίωνα και τους αλλους ἄστε ταWομεν ἐάσειν μοι δοκῶ μακρὸν γαρ αν το διελεγχειν

γένοιτο.

ΖΕΥΣ. Μηδὲν περὶ του Γανυμήδους, --' ει' πης ' χαλεπανῶ γάρ, εἰ λυπήσεις το μειράκιον ὀνειδίύος ἐς το γένος ΜΩΜ Οὐκοsν μηδὲ περὶ του ἀετου εἴπω, τι οἰουτος ἐν κουραν' ἐστιν, ἐπὶ του βασιλείου σκήπτροῖκαθεζόμενος και μονονουχὶ ἐπὶ κεφαλήν σοι νεοττετον 533 θεος εἶναι δοκῶν s. η καὶ τουτον του Γανυμήδους ενεης

ἐάσομεν; αλλ' ο υττις γε, αεs, καὶ ὁ Κορυβας mi ὁ Σαβάζιος πόθεν ἡμῖν ἐπεισεκυκλήθη iσαν ουτοι το - θρης ἐκεῖνος ὁ Μῆδος ὁ τον κάνδυν καὶ την τιάραν τὸ ἐλληνίζων τῆ φωνὴ, στε οὐδ ην προπίη τις, ξυνίημι,

τοιγαροsν οἱ Σκυθαι και ι Γέται αὐτα ορῶντες α' τῶν μακρὰ ημῖν χαίρειν εἰπόντες αυτοὶ ἀπαθανατίζουσι so . θεοὐ χειροτονοsσιν Ους αν ἐθελήσωσι, νον αὐτον τρὸ

469쪽

οπως διαλαθών. 10. καίτοι πάντα ταυτα, ω θεοί, μέτρια.συ δέ, ἁ κυνοπρόσωπε καὶ σινδόσιν ἐσταλμένε Αἰγυπτι, τίς εἶ, ω βέλτιστε η πῶς ἀξιοῖς θεὸς εἶναι λακτων τί δὲ βουλόμενος καὶ ὁ ποικίλος ουτος ταυρος ὁ δεμφίτης προσκυνεῖται καὶ χρα καὶ προφήτας ἔχει ναἰσχυνομαι δὲ ἴβιδας καὶ πιθήκους εἰπεῖν και τράγους καὶ αλλὰ πολλῶ γελοιότω ουπιοὶδ οπως ἐξ Αἰγύπτου παραβυσθεντ οτον οὐρανόν, συμεῖς, ω θεοί, πῶς ἀνέχεσθε ορῶντες ἐπ' ἴσης η καὶ μῆλλον μῶν προσκυνούμενα νη σέ, A Zεs, πῶς φέρεις, ἐπειδὰν κριοὶκέρατα φύσωσί σοι; 11. ΖΕΥΣ. Αἰσχρὰ ως ἀληθῶς αὐτ φης α περὶ Mτων Αἰγυπτίων ν μως δ' οὐν ω Μῶμε, τα πολλὰ αυ- τῶν αἰνίγματα ἐστι καὶ οὐ πάνυ χρη καταγελῶν ἀμύη

τον οντα.

ΜΩΜ. Πάνυ γο- μυστηρίων, ω Ζεs, δε ημω, ως εἰδεναι θ εοὐ μὲν τους θεούς, κυνοκεφάλους δὲ τους

κυνοκεφάλους-μZE . Κα, φημί, τὰ περὶ των Αἰγυπτίων ἄλλοτε γαρ περὶ τούτων ἐπισκεψόμεθα ἐπὶ σχολῆς. σωδε τους αλλους λέγε. 12 ΜΩΜ. Τον ροφώνιον, ἁ Zευ, καὶ δ μάλιστά με ἀποπνίγει τον Ἀμφίλοχον δς ἐναγοsς ἀνθρωπου καὶ μητραλοίου υἱὸς ων μαντεύεται ὁ γενναῖος ἐν Κιλικία ψευδόμενος τὰ πολλὰ μαὶ γοητεύων τοὐν δυοῖν ὀβολοῖν

αλλὰ ἡ πῆς λίθος κά πῶς βωμὸς χρησμωδεῖ, ὁ ανελαίω περιχυθῆ και στεφάνους ἔχη καὶ γόητος ανδρὸς ευπορήσy, οἷοι πολλοί εἰσιν ήδη καὶ ὁ Πολυδάμαντος το αθλητο ἀνδριὰς ἰῆται τους πυρέττοντας ἐν υλυμπία καὶ ὁ Θεαγένους ἐν Θάσα, καὶ Ἐκτορι θύουσιν ἐν γλ καὶ Πρωτεσιλάω καταντικρ ἐν χερρονήσp. ἀφ'

470쪽

ου δ' ουν τοσουτοι γεγόναμεν, ἐπιδεδωκε μῆλλον ἐπιον 535 κία καὶ ἱεροσυλία, καὶ ολως καταπεφρονηκασιν μῶν ε' ποιουντες. 3. κάὶ ταὐτα μὲν περὶ των νόθων καὶ παρεγ

ουτ οντων τινῶν παρ' μῖν - συστηνα ολως δον μένων, πάνυ, ω Ζευ, καὶ ἐπὶ τούτοις γελῶ. η που γάρ

ἐστιν ἡ πολυθρέλητος ἀρετημα φύσις καὶ εἱμαρμενη ei

τύχη, ἀνυπόστατα καὶ κενὰ πραγμάτων νόματα -οβλακων ανθρώπων των φιλοσόφων ἐπινοηθέντα; κάομως αὐτοσχεδια οντα οὐτω του ἀν του πέπεικεr ωστε υδεὶς μιν οὐδε θέειν βούλεται. εἰδῶς ora, crμυρίας κατόμβας παραστηση, ομως την τυχην πράξοτ σαν τα μεμοιραμένα καὶ α ἐξ αρχῆς εκάμφ ἐπεκλώσθυηδέως ἄν ουν ἐροίμην σε, αεs, εἴ που εἶδες Ἀρετρο η φύσιν η εἱμαρμένην , τι μεν γαρ ἀεὶ καὶ συ ακουεις ἐν ταῖς των φιλοσόφων διατριβαῖς, οἶδα, εἰ μη καὶ κνφός τις εἶ, ς βοώντων αυτῶν η ἐπαῖειν. πολλα τι ἔχων εἰπεῖν καταπαύσω τον λόγοwνορῶ γοῶν πολλο ς ἐχθομενους μοι λεγοντι καὶ συρίττοντας, ἐκείνους ἡ λιστα, ν καθηψατο η παρρησία τῶν λόγων. 14 πέρι*ς

γοsν εἰ ἐθέλεις, ω Ζεs, ηφισμά τι περὶ τούτων ἀνο- γνώσομαι. ηδη ξυγγεγραμμένον-γZE . Ἀνάγνωθι νου πάντα γαρ ἀλόγως φιάsis καὶ δε τα πολλὰ αυτῶν ἐπισχώω, μη ἐπὶ πλεῖον εν

γίγνηται. 536 ΗΦΙΣΜΑ.' αθη τύχηιρκκλησίας ἐννόμου αγομένης ἐβδομηίσταμένου ὁ Ζευς ἐπρυτάνευε καὶ προηδρευε Ποσειδῶν, ἐπεστάτει Ἀπόλλων, ἐγραμμάτευε Μῶμος Νυκτος καὶ ρυπνος την γνωμην εἶπεν, ἐπειδη πολλοὶ τῶν ξένων, vμόνον Ἐλληνες, ἀλλα καὶ βάρβαροι, ουδαμῶς αξιοι ν