장음표시 사용
481쪽
ΚΥNΙΚΟΣ. 401 θέρος, θέρους δὲ χειμῶνα, καὶ καέματος μὲν ρῖγος, μνους δε καυμα καθάπερ οἱ νοσουντες δυσάρεστοι καὶμ ψίμοιροι οντες αἰτία δὲ ἐκείνοις μὲν η νόσος, μωδε ο τρόπος. 18. καπειτα δὲχμὰς μετατίθεσθαι καὶ ἐπανορθουν - ημέτερα ἀξιουτε, κακῶς βουλευομένων πολ- λάκις περνων πράττομεν αυτοὶ ασκεπτοι ὁντες περὶ των ἰδίων καὶ μηδὲν αυτῶν κρίσει καὶ λογισμῶ ποιο 'ντες, ἀλλ' ἔθει ad ἐπι μια τοιγαρο- ουδὲν πιεῖς διαφέρετε των - χειμάρρου φερομένων ' ἐκεῖνοί τε γάρ, που αν
ντο εὐμα, ἐκεῖ φέρονται, καὶ με Ῥπου αν αἱ ἐπι- μίαι πάσχετε δὲ παραπλήσιόν τι ὁ φασί τινα παθε ἐφ' λαον ἀναβάντα μαινόμενον ἀρπάσας γὰρ αὐτον ἔφερεν αρα- λπος ὁ δὲ Οὐκέτι καταβηναι του Ἀπουθωντος ἐδύνατο καί τις ἀπαντήσας ρωτησεν αυτὸν
κοίαν απεισιν ὁ δὲ εἶπεν, υπου αν τούτwδοκη, δει--κνυ τοὐλπον καὶ μῶς αν τις ἐρωτα, ποῖ φέρεσθε;
τἀληθες ἐθέλοντες λέγειν ἐρεῖτε απλῶς μέν, ποιπερ ανταῖς ἐπιθυμίαις δοκη, κατὰ μέρος δέ, οποιπερ αν τῆ ηδονηδo , ποτε δέ μου τὴ δόξη ποτὲ δὲ αδ τῆ φιλοκερδία ποτὲ δὲ ὁ θυμός, ποτὲ δὲ ὁ φόβος, ποτὲ δε ἄλλο τι
τοιομον ἡμας ἐκφέρειν δύναται Ου γὰρ ἐφ' ενός, ἀλλ' επὶ πολλῶν,μεῖς γε λπων βεβηκότες αλλοτε αλλων, καὶ
μαινομένων πάντων, φέρεσθε τοιγαρο- ἐκφέρουσιν
vμῆς εἰς βάραθρα κε κρημνούς ἴστε δ' ουδαμῶς πριν
πεσεῖν ἔτι πεσεῖσθαι μέλλετε. 19. ὁ δὲ τρίβων ουτος ου καταγελατε, καὶ η κόμη καὶ το σχημα τουμὸν τηλικαύτην ἔχει δύναμιν, στε παρέχειν μοι ζῆν ἐφ' ησυχίας καὶ πράττοντι o τι βούλομαι κοὰ συνόντι οἷς βούλομαι των γαρ ἀμαθῶν ανθρώπων καὶ ἄπαιδεύτων Ουδεὶς αὐ- λοι μοι προ νιμα διὰ το σχημα, οἱ δὲ μαλακοὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ἐκτρέποντας προσίασι δὲ οἱ κομψότατοι καὶ 55I ἐπιεικέστατοι καὶ ἀρετῆς ἐπιθυμο τες -τοι μάλιστά
482쪽
A- Οὐκουν καὶ εὐεφ- φωρῆσαι - σν τορο δρῶντα κώ ἐλέγξαι τον ἀρνούμενον; ΣΟΛ. Παντάπασί γε.
483쪽
σολοικιῶ. A. Ουκουν εἰπέ.A- Ἀλλ' ἔγωγε δη - δεινον εἰργασμαι, - δὲ Ουκ ἐπέγνως. Λ. Παίζεις ἔχων ἔΛ- - τους θεους ἐπεὶ σολοικίσας ἔλαθόν σεως υκ ἐπιστάμενον χυθις δὲ σκόπει ου γαρ σέ φημι 654 δύνασθαι κατανοῆσαι, ἐπεὶ α μεν οἶσθ', α δ o- οἶσθα. ΣΟΛ. Εἰπὲ μόνον. ΛΥΚ 'Aλλὰ καὶ νουν σεσολοίκισταί μοι, σεδ ουκ
Λ. Πῶς γάρ, os μηδὲν λέγοντος; Λ- ργὰ μὲν λέγω καὶ σολοικίζω συ δ' ουνεπητουτο δρῶντι ' ἐπεὶ οφελον καὶ νυν ἀκολουθησαι δυνηση.2. ΣΟΛ. θαυμαστὰ λθεις, εἰ μη δυνησομαι καταμαθεῖν σολοικισμόν. Λ- Καὶ πῶς αν δυνα τον λαμ-ω-τους τρεῖς
ΣΟΛ. Πνας τρεῖς , ΛΥΚ 'Oλους ἀρτιγενείους. ε Λ. ργὰ μέν σε παίἐειν δοκῶ.ΛΥΚ Ηγὼ δέ σε ἀγνοεον τον αμαρτάνοντα εν τοι 555 λόγοις. Λ καὶ πῶς αν τις μάθοι μηδενος εἰρημένου ἔΛ- Λελεκται καὶ σεσολοίκισται τετραπλη συ δ' - ἔγνως μεγα ουν ἀθλον κατεπραξας αν, εἴπερ ἔγνως. Λ ου μέγα μέν, ἀναγκαῖον δὲ τμομολογησαντι. Are. λλ' ουδε νυν ἔγνως. Λ. Πότε νυνδΛ- πιτε, αθλον ἔφην σε καταπρῆξαι. ΣΟΛ. O- οἶδα ο τι λέγεις. 26.
484쪽
ΛΥΚ 'Oρθῶς ἔφης ου γαρ οἶσθα - πρόω ί γε ἐς το ἔμπροσθεw ου γαρ ἐθέλεις πεσθαι, συνήσων αν, εἴπερ ἐθελησειας.556 3. ΣΟΛ. Ἀλλ' ἐγὼ βουλομα συ δ' ουδὲν εἶπας τανθρωποι σολοικίζοντες λέγουσι. Λ'. o γα νυν ηθὲν μικρόν τί σοι φαίνεται κακον εἶναι ομως δὲ ἀκολου σον αυθις, ἐπεὶ Ουκ ἔμαθες ἐκδραμόντα. Λ. - τους θεους Ουκ ἔγωγε.Λ- ωλλὰ μην μεθῆκα θεω λαγὼ ταχεως. Ἀρα557 παρῆξεν ἀλλα καὶ νυν ἔξεστιν ἰδεῖν τον λαγῶ εἰ δὲ μη, πολλοὶ γενόμενοι λαγῶ λήσουσι σε εν σολοικισμ'
ΣΟΛ. Ου λήσουσι. Are. Καὶ μην ἔλαθόν γε. Λ θαυμαστὰ λέγεις. 558 - Συ δὲ - της αγαν παιδείας διεφθοοας. τε μηδ' αυτ τουτ σολοικίζοντας κατανοῆσαι Ῥυ γὰο πρός-
4. ΣΟΛ. αυτ μεν ου οἶδα πῶς λέγεις ' ἐγώ δὲ πολλοὐς δη σολοικίζοντας κατενόησα. Λ- Κἀμὲ τοίνυν ἴση τοτε, ταν τι των παιδίων 55 γένη των τὰς τίτθας θηλαζόντων. - ου νυν γνως σωλοικίζοντά με, ουδε αὐξάνοντα παιδία σολοικισμὼν ποιήσει τω μηδὲν εἰδότι. Λ. ληθῆ λέγεις. ΛΥK. καὶ μην εἰ ταυτα ἀγνοησομεν ουδεν γνωσόμεθα των εαυτῶν, πεὶ και τόδε σολοικι-ὲν ἀπέφυγέ 560 σε. μη τοίνυν ἔτι λέγειν ως κανος εἶ κααδεῖν τὸν Go-λοικίζοντα, καὶ αυτος μη σολοικιζειν. 5. κἀγὼ μεν Osτως Σωκράτης δὲ ὁ ἀπο Μόψου, ω συνεγενόμην ἐν Αἰγηίπτω.
τα τοιαυτα λεγεν ἀνεπαχθῶς και υκ ηλεγχε τον μμαγ
485쪽
τάνοντα προς μέντοι γε τον ερωτήσαντα πηνίκα εξεισι 56In γαρ ἄν, ἔφη, ἀποκριθείη σοι περὶ της τημερον ςεξιών ἐτερου δὲ φησαντος, ἔκανὰ ἔχω τα πατρφα, Πῶς φής εἰπε τέθνηκε γαρ ο πατήρ σοι αλλου δὲ αυθις 562λεγοντος, Πατριώτης ἔστι μοι γλάνθανες αρα μας,
εφη, βάρβαρος ἄν αλλου δὲ εἰπόντος ο δεῖνά ἐστι μεθύσης, Μητρός, εἶπεν, η πῶς λέγεις ἐτέρου δὲ ἐκλε- 563
λογχότας, σιπλασιάζεις, ἔφη, τους ἐξειληχότας εἰπόντος δέ τινος, Λῆμμα πάρεστιν αὐτω, δια τῶν δύο μ, Ovκουν, ἔφη, λήψεται, εἰ λῆμμα αυτ πάρεστιν. τερου 56 δε εἰπόντος, Πρόσεισιν ὁ μεῖραξ ουμος φίλος Ἐπειτα, εφη, λοιδορεῖς φίλον οντα προς δὲ τον εἰπόντα, εδίτομαι τον ανδρα καὶ φεύγω, Συ, ἔφη, καὶ Oταν τινὰ λαβη ς διώξη αλλου δὲ εἰπόντος, ῶν φίλων ὁ κο- 565ρυταιότατος χάριέν γε, ἔφη, το της κορυφῆς ποιεῖν τι επάνω. καὶ ἐξορμῶ δε τινος εἰπόντος, Κά τίς ἐστιν, εἱ-πεν, os ἐξύρμας ἐξ επιπολῆς δέ τινος εἰπόντος, α τη 566επιπολῆς εἶπεν - ἐκ της πιθάκνης. λεγοντος δέ τινος Συνετάξατό μοι, καὶ λόχον δε ἔφη, ενοφῶν εἶπε συντάξατο. αλλου δὲ εἰπόντος, Περιέστην αὐτον στε λαθεῖν, θαυμαστόν, ἔφη, εἰ εἷς ων περιεστη τον να λέ- ρου δε λέγοντος, Σωνεκρίνετο αὐτφ, καὶ διεκρίνετο πάντως εἶπεν. 6. εἰώθει δε καὶ προς τους σολοικίζοντας 567 Ἀττικῶς παίζειν ἀνεπαχθῶς 'ρος - τον εἰπόντα,
Νῶ τομο δοκεῖ, Συ, ἔφη, καὶ νῶω ἐρεῖς ώς αμαρτάνομεν ετέρου δὲ σπουδῆ διηγουμένου τι τῶν πιχωρίων καὶ εἰπόντος, υ δὲ ἡ Ηρακλεῖ μιχθετσα O- αρα, ἔφη, ὁ Ἀρακλῆς ἐμίχθη αὐτὴ καρῆναι δέ τινος εἰπόντος, 568δέοιτο, Π γάρ, ἔφη, σοὶ δεινὸν είργασται καὶ 6ξιον ατιμίας καὶ ζυγομαχεῖν δέ τινος εἰπόντος, Προς τον ἐχθρόν, εἰπε, ζυγομαχεῖς ἐτέρου δε εἰπόντος βασανίζεσθαι τον παῖδα αὐτω νοσοsντα, - τω, ἔφη, ἡ τί βουλομένου 569
486쪽
-υ βασανίωντος προκόπτει δέ τινος εἰπόντος ἐν τοῖς μα- μασιν, O δὲ Πλάτων, ἔφη, τομο ἐπιδιδόναι ainas. ἐρομένου δέ τινος ει ν λε σε ὁ δεῖνα Πως ουν, ἔφη, 57 ἐμὲ ἐρωτῶν εἰ μελετήσομαι, μεις - ο δανα 7. αικίζοντος δέ τινος και τεθνηξει ἐπό-- ἐῶ του τρίσθη, Βέλτιον ἐνη, καὶ ἐνταὐθα μη ἀττικίων κατα-μm v. καὶ π- τον εἰπόντα δε στοχάζομαι αυτου ἐπὶ του φει-57 δομι αυτοs, m τι, ἔφη, διήμαρτε βαλών ἀφιστον δέ τινος εἰπόντος κά44τέρου ἀφιστάνειν, υμφω μέν, ἔφη, οὐκ οἶδα προς δὲ τον λέγοντα πλην εἰ μη, αυτα, ἐφη, διπλῆ χαρίζη καὶ χρῆσθαι δέ τινος ἐπέντος, νευδαττικόν, ἔφη, τοχῆμα. φ δὲ λέγοντι ἔκτοτε, καλόν, ἔφη, 572 το εἰπεω ἐκπέρυσι, ο γα Πλάτων - τότε λέγει τ' οἰδού ἐπὶ του ἰδέ χρωμένου τινός, Ἐτερα ἀνθ' ετέρων, ἔφη, σημαίνεις αντιλαμβάνομαι δὲ ἐπὶ του συνίημι is γοντός τινος, θαυμάζειν ἔφη πῶς ἀντιποιούμενος τοv573 λέγοντο φης μη ἀντιποιεῖσθαι βράδιον δέ, νος εἰπόντος, Ουκ ἔστιν, ἔφη, μοιον τῶ τάχιον. βαρεῖν δέ τινος εἰπόντος ουκ ἔστιν, ἔφη, το βαρύνειν, ἁ νενόμισως λέλογχα δὲ - είληχα λέγοντος, υλίγον, ἔφη, καὶ παρ' 574 οἷς αμαρτάνεται. πτασθαι δὲ ἐπὶ του πέτεσθαι πολλῶν λεγόντων, in μὲν - της πτησεως - ονομα, σαφῶς ἴσμεν περιστερὰν δέ τινος εἰπόντος ως δη ' πτικόν, Κατον φάττον ἐροsμεν, ἔφη. φακον δέ τινος εἰπόντος ψη δοκέναι, καὶ πῶς αν, ἔφη, φακόν τις φάγοι ταλαμὶν
8. Ἐπανίωμεν δέ, εἰ δοκεP, ἐπὶ την αμιλλαν των οτέρων λόγων κἀγω μὰν καλῶ τους βώπίστους ἀνο ολους σου δὲ γνώρισον οἶμαι γάρ σε καν νυν δυνηύροσθαι τοσούτων γε ἐπακούσαντα τῶν ς λεγομένων. 575 ΣΟΛ. Ισως μὲν οὐδὲ νυν δυνησομί σου λέγοντος
487쪽
ΣΟΛ. Ηγὼ μὲν φροντίζω, συ δὲ δήλως αὐτοψς
s. - Πάνυ γουν αδηλόν ἐστι το κατὰ σφῶς αυ- τους ἐφ' ημων λεγόμενον αλλὰ τουτο μὲν δῆλον σὲ δεουδεὶς αν θεῶν ἀγνοουντα παυσειε πλην γε ὁ Ἀπόλλων. μαντευεται γοs ἐκεPνος πασι τοῖς ἐρωτῶσι, συ δὲ Ουδὲ477τον μαντευόμενον κατενόησας.
- Λ. - τους θεους, ου γὰρ ἔμαθυν. ΛΥΚ Εἰώρα καθ' εἷς λανθάνει σε περιιων; - Λ. Eoίκασί γε.ΛΥK. D δὲ καθ' εἷς πῶς παρῆλθεν; ΣΟΛ. Ουδὲ τουτο ἔμαθον.Λ- Οἶσθα δε τινα μνηστευόμενον αυτω γάμον; ΣΟΛ. Πουν τουτο 678Λ'. 9τι σολοικίζειν ανάγκη τον μνηστευόμενον
A. T ουν προς τουμον πραγμα, εἰ σολοικίζει τις μνηστευόμενος; Λ- υτ αγνοεῖ ο φάσκων εἰδέναι καὶ το μὲν ου-
488쪽
τως ἔχει. εἰ δέ, λέγοι σοι παρελθὼν si ἀπολίποι την γυναῖκα, αρ αν ἐπιτρεπως --;-Λ. Π γαρ οὐκ αν ἐπιτρέποιμι, εἰ φαίνομο αδικούμενος ἔΛ- Εἰ δὲ σολοικdων φαίνοιτο, ἐπιτρέποις ν
A. υκ ἔγωγε.579 ATR. ρθῶς γαρ λεγεις Θυ γαρ ἐπιπρεπτέον, λοικίζοντι - φίλω, ἀλλα διδακτέον πως τουτο - πει σεται. καὶ ε τίς γε νυν ψοφοίη την θυραν ἐσιὼν Ἀξιων κόπτοι τι φησομέν σε πεπονθέναι; - Λ. Ἐμὲ μὲν ουδέν , ἐκεῖνον δὲ ἐπεσελθεῖν οὐ λεσθαι η ἐξιεναι.Λ- Σὲ δὲ ἀγνοουντα τον κόπτοντα ---τa οὐδὲν λως πεπονθέναι δόξομεν ἀπαίδευτον οντα;
A. Er μοι πάντα πέλθοις, - φης σολοικίσας ἐμὲ λαθεῖν καὶ παρ' o τι καστον σεσολοίκισται. ATR. Μηδαμῶς, λαριστε μακρον γα αν ποινσαιμεν τον διάλογον ἀλλα περὶ μὲν τούτων ἔξεστί σοι καθ' ἔκαστον αυτῶν πυνθάνεσθαι νυν δὲ τεο ατταεπέλθωμεν, εἰ δοκεῖ, καὶ πρῶτόν γε αὐτο τομο τ ατταμη δασέως, ἀλλα ψιλῶς ἐξενεγκεω ορθῶς φαίνεται ρηθὲν μετὰ του ἔτερα συντιθέμενον Lμη γὰρ οὐ τως λογον ην αν ἔπειτα - της βρεως ήν με φης ἡβρίσαι σε, εἰ μη ουτω λέγοιμι, ἀλλ' εἰς σε, φαίην ἷλον.
489쪽
οταν εἰς τι των σῶν γίγνηται et υβρις καὶ γαμοστις γυ MIναῖκα βρίζει την σήν, εἰς σὲ βρίζει, καὶ στις παῖ και φίλον κα οστις γε οἰκετην πλην γαρ περὶ πραγμά των ούτως ἔχει σοι ἐπεὶ το ἐς πρῆγμα βρίζειν λέλεκται, οἷον ἐς την παροιμίαν, ἡ ο Πλάτων φησὶν ντω Συμποσίφ. ΣΟΛ. Κατανοῶ το διάφορον. ΛΤK. ρ' οὐν καὶ τομ κατανοεῖς, τι το ταλαίπαλλάττειν σολοικίζειν καλοωιν; ΣΟΛ. l. λλὰ νsν εἴσομαι. ΛΥΚ -τὸ δὲ τ ὐπαλλαττειν εἴ τις ἐναλλάττειν λέγει τι σοι δόξει λεγειν;
ΣΟΛ. μοὶ μὲν ταὐτὸν λέγειν δόξει.
Ara. Καὶ πῶς αν εἴη αὐτον φώπαλλάττειν τοἐναλλάττειν, εἴπερ το μὲν τέρου προς τερον γίγνεται, του μη ὀρθου προς το ρθόν, το δὲ το μη οντος προς
Σ . κατέμαθον ὁτι το μὲν παλλάττειν το μη κ ριον ἀντὶ τοs κυρίου λέγειν ἐστί, το δ' ἐναλλάττειν ποτὲ μεν τω κυρίφ, ποτὲ δε τω μη κυρίω χρῆσθαι. Λ- ' χει τινὰ καὶ ταῶτα κατανόησιν ου παριν, το δὲ σπουδάζειν πρός τινα την οἰκείαν φέλειαν os 682σπουδάζοντος ἐμφαίνει, το δὲ περί τινα την ἐκείνου περὶ ον σπουδάζει καὶ ταλα ἴσως μὲν ποσυγκέχυται, χως
δε καὶ ἀκριβομαι παρά τισι βέλτιον δὲ το ἀκριβολ
ΣΟΛ. υρθῶς γαρ λέγεις. 11. o. ό γε μην καθέζεσθαι το καθίζειν καὶ το κάθισον το κάθησο ἄρ' οἶσθ' οτι διενήνοχεν;
490쪽
ἡσ' ω μν', μεῖς δὲ καὶ ἄλλοθι δήομεν ἔδρην,
αντὶ του μένε καθεζόμενος πάλιν ουν εἰ σθω ori τοταμ παραλλάττειν αμαρτάνειν ἐστί το ει καθίζω γ
A. καλῶς λέγεις. ΛΥΚ Καναλλα δέ σοι πολλὰ πάρχει μανθάνειν, εἴπερ μη αὐτος εἰδέναι οὐκ εἰδὼς δοξεις ΣΟΛ. λλ' oυκ αν δόξαιμι.Λ- Οὐκοῶν τα λοιπὰ ἐσαμις ἀναβαλώμεθα - ' δὲ διαλέσωμεν τον διάλογον.