Luciani Samosatensis opera

501쪽

του ' ειτα ρξατο ἐπιφθέγγεσθαι κατισχνημένον οἶτος, ῶς προεῖπον, τους των ἐξισωτῶν καταλείπει ἐλλειπασμους καὶ τα χρέα τοῖς δανεισταῖς ἀποδώσει καὶ τα τε ἐνοίκια πάντα καὶ τα δημόσια, καὶ τὰς ψαμάγγας δέξεται μη 608εξετάζων της τεχνης καὶ κατεφλυάρει ἔτι πικρότερα οἱ περὶ αυτον δὲ δοντο τοῖς λόγοις καὶ τω καιν των ἀκουσμάτων προσέκει το 21. ἔτερος δὲ τουνομα πιευό- χαρμος τριβώνιον χων πολυσαθρον ἀνυπόδετός τε καὶασκεπος μετέειπε τοῖς oδουσιν ἐπικροτῶν, ώς ἐπεδείξατό μοί τις κακοείμων, ξ ρεων παραγενόμενος, κεκαρμένος την κόμην, ἐν φ θεάτρωἀναγεγραμμενον ὀνομα γιερογλυφικοις γράμμασιν,, ουτος φ χρυσω ἐπικλύσει την λεωφόρον ην δ' ἐγὼ κατὰ μὲν τα 'Αριστάνδρου καὶ 'Αρτεμιδώρου, Ου καλῶς αποβησονται ταsτά γε τα ἐνυπνια ἐν μω, ἀλλα σοὶ μὲν τὰ χρεα πληθυνθησεται ἀναλόγως της αποδόσεως οὐτος δε ἐπὶ κολωτο ὀβολοῆγε στερηθησεται. πολλοs χρυσίου ευπορηκώς. καὶ ἔμοιγε δοκεῖτε ἐπὶ λευκάδα πετρην καὶ δῆμον ονείρων καταδαρθθεντες τοσαυτα νειροπολεῖν - ἀκαρεῖ της νυκτος οὐ- Ioσης. 22. οἱ δὲ ἀνεκάγχασαν ἀπαντες ώς ἀποπνιγέντες υποτου γέλωτος καὶ της ἀμαθίας μου κατεγίνωσκον. ην δ' ἐγὼ προς Κράτωνα, Μῶν κακῶς πάντα ἐξερρίνισα, ν' εἴπω τι κωμικευσάμενος, καὶ οὐ κατὰ Ἀρίστανδρον τονἈλμισε καὶ Αρτεμίδωρον τον μέσιον ἐξίχνευσα τοις ὀνείρασιν νηχ' ος, Σίγα, ἡμιτία εἰ ἐχεμυθεῖς, μυσταγωγησω σε τὰ κάλλιστα καὶ τὰ νυν γενησόμενα οὐ γὰρονειροι τάδ' εἰσίν, ἀλλ' ἀληθη, ἐκβήσονται δὲ εἰς μῆνα Μεσορί. ταsτα ἀκηκοὼς παρὰ του Κράτωνος καὶ το ὀλισθηρον της διανοίας αὐτῶν κατεγνωκὼς ρυθρίασα καὶ 611 σκυθρωπάζων πορευόμην πολλὰ τον Κράτωνα ἐπιμεμφόμενος εἷς δὲ δριμὐ καὶ τιτανῶδες ἐνιδὼν δραξάμενός μου τοὐλώπους ἐσπάρασσεψήτρην ποιήσασθαι πει-

502쪽

θόμενός τε καὶ παραν-τόμενος παρὰ του πεπαλαιωμένου ἐκείνου δα μονίου. 23. εἰς λόγους δε ταυτα παρεκτεμναντες πείθει με τον κακοδαίμονα εἰς γόητας ἀνθρωπους παραγενέσθαι καὶ αποφράδι το δη λεγόμενον μερα συγκυρησαι ἔφασκε γαρ πάντα εξ αυτῶν μυσταγωγη- ναι κοὰ δη διηλθομεν σιδηρεας τε πυλας και χαλκέους ουδους ἀναβάθρας δε πλείστας περικυκλωσάμενοι ες χρυσόροφον οἰκον ἀνηλθομεν, οἷον μηρος τον ---6l λάου φησί καὶ δ απαντα σκοπίαζον - ὁ νησιώτης εκετνος νεανίσκος. ρῶ δὲ Ουχαλενην, μα in , αλλ αν- δρας ἐπικεκυφότας καὶ κατωχριωμενους' οι δὲ ἰδόντες γήθησαν καὶ ἐξ ἐναντίας παρεγενοντο ' ἐφασσων γαμως εἰ τινα λυγρὰν ἀγγελίαν ἀγάγοιμεw φαίνοντο γαρ υτοιωντα κάκιστα εὐχόμενοι καὶ ἔχαιρον επὶ τοῖς λυγροῖς γπερ αἱ ποινοποιοὶ ἐπὶ θέατρα, τα κεφὰλας δ' ἄγχι σχόντες ἐψιθύριζον μετὰ δὲ τὰ ηροντό με,

τίς πόθεν εἶς ανδρῶν, πόθι τοι πόλις δὲ τοκῆες; χρηστος γὰρ αν χὐαπό γε του σχήματος. ην δ' ἐγω, υλίγοι γε χρηστοί, σπερ βλέπω πανταχοs Κριτίας δε του- νομα, πόλις δέ μοι ἔνθεν οθεν κα υμῖν. 24. ως δ' ἀερ βατουντες πυνθάνοντο, Πῶς τὰ της πόλεως και τὰ του κόσμ- ην δ' ἐγώ, αίρουσί γε πάντες καὶ οι γε χαρήσονται. οἱ δὲ ἀνένευον ταῖς οφρυσιν, Ουνουτα δυστοκεῖ γὰρ η πόλις ην δ' ἐγω κατὰ την αυτῶν γνώμην Ῥμεῖς πεδάρσιοι οντες καιῶς απλυψηλολαπαντα καθορῶντες 613 ὀξυδερκεστατα καὶ τάδε νενοήκατε πῶς δὲ τὰ του σωμρος μῶκεκλείψει ὁ ηλιος η δὲ σελήνη κατὰ κάθετον γενήσεται ὁ Ἀρης εἰ τετραγωνήσει τον Zσια και ὁ Κρόνος διαμετρήσει τον λιοπι η Ἀφροδίτη ει μετὰ του μos συνοδευσε καὶ Ἐρμαφροδίτους ἀποκυήσουσιν, ἐφ' οἷς

υμεῖς δεσθε εἰχαγδαίους ετους ἐκπέμψουσιν ει νιφετον πολυν ἐπιστρωννυσουσι τ γη, χάλαζαν δε και ερ-

503쪽

σίβην εἰ κατάξουσι λοιμον κάνλφον ε ἐπιπεμψουσιν, εἰ το κεραυνοβόλον ἀγγεῖον ἀπεγεμισθη καὶ το βροντοποιονδοχεῖον ἀνεμεστι- 25. οἱ δεῶς απαντα κατωρθωκότες κατεφλυάρουν τα αυτῶν ἐράσμια, ς μεταλλαγῶσι τα πράγματα, ἀταξίαι δὲ καὶ ταραχαὶ την πόλιν καταληψονται τα στρατόπεδα ηττον των ἐναντίων γενησονται.

τομο εκταραχθεὶς καὶ σπερ πρῖνος καόμενος οἰδηθεὶς διάτορον ἀνεβόησα, Σὸ δαιμόνιοι ανδρῶν, μη μεγάλαλία, λέγετε , γοντες δόντας κατ ανδρῶν θυμολεόντων πνειόντων δόρυ καὶ λόγχας καὶ λευκολόφους τριφα 614λείας. ἀλλα ταμ υμῖν ἐπὶ κεφαλὴν καταβήσεται, ώς

την πατρίδα υμῶν κατατρύχετε ου γὰρ αἰθεροβατουντες ταυτα κηκόητε, ο την πολυάσχολον μαθηματικὴν καπωρθώκατε εἰ δε γε μαντεῖαι καὶ γοητεῖαι μῆς παρώ- πεισαν, διπλο αλτης ἀμαθίας γυναικῶν γὰρ εὐρέματα ταυτα γραῖδίων καὶ παίγνια ἐπὶ πολυ γὰρ τὰ τοιαsτα αἱτων γυναικῶν ἐπίνοιαι μετερχονται. 26. H- Π δὲ προς ταλα ἔφησαν, ω καλε Κριτία, οἱ κεκαρμένοι την γνώμην καὶ την διάνοιαν; MITTAπαντα ταsτα παρέδραμον εἰς ἐπίνοιαν τετεχνασμένην καταπεφευγότες ἔλεγον γάρ, Ηλιους δέκα ασιτοι διαμενο-εν καὶ ἐπὶ παννύχους υμνωδίας ἐπαγρυπνο τες ὀνειρώττομεν τὰ τοιαsτα.

TH- Συχε τί προ αυτοὐς εἴρηκας μέγα γὰρ ἔφησαν καὶ διηπορημένον. ΚPIT. Θάρσει, οὐκ ἀγεννές ἀντεῖπον γὰρ τὰ κάλ- ibλιστα τὰ γὰρ παρὰ τῶν ἀστικῶν θρυλλούμενα, ἔφην,

περὶ υμῶν, πόταν ονειροπολεpτε, τὰ τοιαμα που παρεισάγονται. οἱ δὲ σεσηρὸς υπομειδιῶντες me που παρήρχοντα το κλινιδίου. ν δ εγώ, ἰ ἀληθῆ εἰσι ταυτα, ω αἰθέριοι, ου αν ποτε ἀσφαλῶς τὰ μέλλονταεξιχνεύσητε, αλλὰ καταπεισθέντες π αυτῶν ληρήσετε

504쪽

τα μη οντα μηδε γενησόμενα ἀλλα ταμα μὲν Ουκ οἶδ'οπως ληρεῖτε ὀνείροις πιστευοντες, καὶ τα κάλλιστα βδελυττεσθε, τοῖς δὲ πονηροῖς δεσθε, μηδὲν ὀνο-ενοι τοτ βδελύγματος ωστε ἐάσετε τὰς αλλοκοτους ταώτας φαντασίας καὶ τα πονηρα βουλεύματα καὶ μαντεύματα, μη ovθεος υμῆς ἐς κόρακας βάλοι διατο τη πατρίδι ἐπαρῆσθαι fit καὶ λόγους ψ λους ἐπιφημίζειν. 27. υτοι δε απαντες ενα θυμὸν ἔχοντες ἐμοὶ πολλὰ κατεμέμφοντο καὶ εἰ βοώλει, καὶ τάδε προστιθῶ σοι, ατινά με καὶ ἁ στηλην,--δον ἔθηνκαν, μέχρι ἀν ἡ χρηστη σου λαλιὰ λιθούμενον

ἀνελυσε καὶ ανθρωπον απεκατεστησε.

THEu. Σίγα, ω Κριτία, καὶ μυπερεκπεμὼς τους υθλους ορῆς γαρῶς ξώγκιμα μου η νηδυς καὶ ωσπερ κυοφορῶ ἐδήχθην γαρ τοῖς παρὰ μελογοις ώς ώ -- νὰς λυττῶντος καὶ εἰ μη φάρμακον ληθεδανόν ἐμπιώνηρεμησω, απιν μνημη οἰαουρομα ἐν ἐμοὶ μέγα κακον ἐργάσεται. στε ασον τουτους την ἀχην ἀπο πατρος ἀρξάμενος καὶ την πολυώνυμον δην ἐς τέλος ἐπιθείς in αλλὰ τί τομο ουτὶ Κλεόλαος Ουτός ἐστιν, ὁ τοῖς ποσὶ μακρὰ βιβάς, σπουδὴ δὲ ηκε καὶ κατέρχεται; μῶν ἐπιφωνήσομεν αεινὴ

re καὶ μάλα.υ Φ. Κλεόλαε, μη τι παραδράμης γε ποαμηιλ παρέλθης, ἀλλ' ἐλθὲ χαίρων, εἴ γέ που μ6θον έθεις. EOΛΑΟΣ. χαψε ἄμφω, ω καλὴ ξυνωρίς. si re Φ. ις ἡ σπουδή ἀσθμαίνεις γὰρ ἐπὶ πολή.

μῶν τι καινον πέπρακται;

Περσῶν, κά msσα κλεινὰν αστυ.πεσε δ' ἔτι γε κῶσα χθὼν Ἀραβίας χειρὶ κρατο τος εὐσθεν-- κράτει.

505쪽

29. M'. υτ ἐκεῖνο, ῶς ἀεὶ το θεῖον ουπιαμελεῖ των αγαθῶν, αλλ' αἴρει αγον ἐπὶ τὰ κρειττονα. μεῖς δε, es ριεφῶν, τὰ κάλλιστα ευρηκότες ἐσμέν ωυσχέραινον γὰρ ἐν τῆ ἀποβιώσει τί τοῖς τέκνοις καταλιπεῖν ἐπὶ ταῖς διαθηκαις οἶδας γαρ την ἐμην πενίαν ως ἐγὼ τὰ σά του

ἀρκεῖ τοῖς παισίν, αἱ ημέραι του αυτοκράτορος πλολος γὰ0 μῆς οὐκ ἐκλείψει καὶ ἔθνος ημὰς ου καταπτοήσει. TH- Κἀγώ, ω Κριτία, ταυτα καταλείπω τοῖς τέκνοις, ως ἴδωσι Βαβυλῶνα ὀλλυμένην Αἴγυπτον δουλουμένην, τὰ των Περσῶν τέκνα δουλειον μαρ αγοντα, τὰς ἐκδρομὰς των Σκυθῶν καυομένας, ω οὐν καὶ ἀνακοπτομένας ημεῖς δὲ τον ἐν Ἀθηναις υγνωστον ἐφευρόντες καὶ προσκυνησαντες χεῖρας εἰς οὐρανον ἐκτείναντε 618 τούτφ εὐχαριστησομενῶς καταξιωθέντες τοιούτου κράτους υπηκοοι γενέσθαι, τοὐς δὲ λοιποὐς ληρεῖν ἐάσωμεν ἀρκεσθέντες,πὲρ αυτῶν εἰπεῖν το ου φροντὶς Ἱπποκλείδη κατὰ την παροιμίαν.

1. EPΜΙΠΠΟΣ. Περιπάτους ἔτυχον χθές, ἀχαρίδημε, ποιούμενος ἐν τω προαστείω αμα μὲν καὶ της παρὰτων αγρῶν χάριν εστώνης, αμα δὲ - ἔτυχον γάρ τι μελετῶν - καὶ δεόμενος συχίας ἐντυγχάνω δη Προξενήτω μικράτους προσειπὼν δὲ ωσπερ εἰώθειν, ρώτων θεν τε πορεύοιτο καὶ oποι βαδίζοι ὁ δὲ ηκειν μὲν εφη καὶ αὐτος ἐκεῖ παραμυθίας χάριν, περ εἰωθει προς την ψιν γίνεσθαι τῶν αγρῶν, ἀπολ--ω δὲ καὶ της τούτους ἐπιπνεούσης ευκράτου καὶ κουφης Γρας, ἀποσυμποσίου μέντοι καλλίστου γεγονότος ἐν Πειραιεῖ ἐν Ἀνδροκλέους του 'Eπιχάρους τὰ ἐπινίκια τεθυκότος Ἐρμῆ. ἔτι χη βιβλίον ἀναγνους ἐνίκησεν ἐν Θιασίοις.

506쪽

6is 2 ἔφασκε δη ἄλλα τε πολλὰ γεγενῆσθαι ἀστεῖα καὶ χαρίεντα, καὶ δ καὶ κάλλους ἐγκώμια εἰρησθαι τοῖς ἀν- δρασιν, α λεγον μὲν μη δύνασθαι λεον υπό τε γηρως ἐπιλελησμένον ἄλλως τε δε καὶ Ουκ ἐπὶ πολ λόγων μετεσχηκότα, σὲ δ' αὐφαδίως εἰπε, ατε καὶ αὐτὸν ἐγκεκωμιακότα καὶ τοῖς ἄλλοις παρ' ἔλον το συμπόσιον προσεσχ'

κότα τον νουν.

HAΗΜΟΣ. γονε ταῶτα , ω Ἐρμιππε. δμέντοι γε Ουδ' ἐμοὶ ἐάδιον ἐπ ακριβείας απαντα διεξιώνας ου γαρ οἷόν τε ν πάντων ἀκουειν θορύβου πολ- λου γινομένου των τε διακονουμενων των τε ἔστιωμένων. αλλως τε καὶ των δυσχερεστερωπιον μεμνησθαι λόγοvς ἐν συμποσί γενομένους ἶσθα γὰρ ως ἐπιλησμονας ποιεῖ καὶ τους λίαν μνημονικαπάτους. πλην αλλὰ σην χάριν ως αν οἷός τε, την διηγησιν πειράσομαι ποιεῖσθαι, μηδὲν παραλείπων ων αν ἐνθυμηθῶ. 3. EM. Toύτων μὲν δη νεκα οἶδά σοι χάριν ἀλλ' εἰ μοι τον πάντα λόγον ερ ἀρχης ἀποδοίης, ο τι τε ν οπερ ἀνέγνω βιβλίον υνδροκλῆς τίνα τε νενίκηκε και τίνας υμῆς εἰς το συμπόσιον κέκληκεν, λως αν ἱκανην καταθεῖο την χάριν.

P To μεν δη βιβλίον ν ἐγκώμιον μακλέους

ἐκ τινος νείρατος, ως ἔλεγε, πεποιημένον αυτῶ νενίκηκε δε ιότιμον τον Μεγαρόθεν ἀνταγωνισάμενον αυ-

σω περὶ των ἀσταχύων μῶλλον δὲ περ της δόξης EM. Tr δ' ηὐδ ἐκεῖνος ἀνέγνω βιβλίον;

P. ' κώμιον τοὐν ιοσκούροιν ἔφασκε δὲ καὶ 62 αὐτὸς ἐκ μεγάλων κινδύνω υ ἐκείνων σεσωσμένος ταύτην αὐτοῖς καταθεῖναι την χάριν, αλλως τε καὶ -' ἐκείνων παρακεκλημένος ἐπ' ἄκροις ἱστίοις ἐν τοῖς ἐσχά τοι πινδύνοις φανέντων. . παρησαν μέντοι τω συμποροσίω καὶ αλλοι πολλοὶ οἱ μὲν συγγενεῖς αὐτφ, οἱ δε κοι

507쪽

ἄλλως συνηθεις, οἱ δε λόγου τε αξιοι τό τε συμπόσιονολον κεκοσμηκότες καὶ κάλλους ἐγκώμια διελθόντες μλων τε ν ὁ Λεινίου καὶ ρίστιππος ὁ γασθένους καὶ τριτος αυτός' συγκατέλεκτο δὲ μῖν καὶ Κλεώνυμος ὁ καλος ὁ του Ἀνδροκλέους ἀδελφιδο6ς, μειράκιον απαλόν τε καὶ τεθρυμμένον νουν μέντοι γε ἐδόκει ἔχειν, πάνυ γαρ προθύμως κροῆτο των λόγων πρῶτος δε ὁ Φίλων περὶ του κάλλους ρξατο λεγειν προοιμιασάμενος οὐτω.

E- Μηδαμῶς, λεταῖρε, μη πρὶν των ἐγκωμίων

αρξη, πρὶν αν μοι και την αἰτίαν ἀποδως ὐφ' ης εἰς του του προήχθητε τους λόγους. X AP. ἰκῆ διατρίβεις μῆς, ἀγαθέ, παλαι δυναμένους τον απαντα λόγον διελθόντας ἀπαλλαγηναι πληναλλὰ τι τις αν χρήσαιτο, πότε φίλος τις ων βιάζοιτο; ανάγκη γαρ υφίστασθαι πῆν οτιοsν. 5. ην δε ζητεῖς αἰτίαν των λόγων, αυτὸς ην Κλεώνυμος ο καλός καθημένου γαρ αὐτο μετάξωεμο τε και Ἀνδροκλέους os θείου πολῶς ἐγίνετο λόγος τοῖς ἰδιωται περὶ αυτοs ἀποβλέπουσί τε εἰς αυτὸν καὶ ὐπερεκπεπληγμένοις τὸ κάλλος σχεδον ουν πάντων λιγωρησαντες κάθηντο διεξιόντες εγκώμια τολμειρακίου ἀγασθέντες δὲ ημεῖς των ανδρῶν την φιλοκαλίαν καὶ ἄμα ἐπαινεσαντες αυτοὐς αργίας τε πολλῆς εἶναι πολαβόντες λόγοις ἀπολείπεσθαι των ἰδιωτῶν περὶ τῶν καλλίστων, ω μόν' τούτων οἰόμεθα προέχειν, και η πτόμεθα τῶν περι κάλλους λόγων. 621ἐδοξεν ουν μῖν ου ονομαστὶ λεγειν τον ἔπαινον os παιδός - οργα αν ἔχειν καλῶς, ἐμβαλεῖν γα αν αυ-τ0ν εἰς πλείω τρυφην - ἀλλ' ουδε μην ἄσπερ κείνους νυτως τάκτως, περ καστος τύχοι, λέγειν, ἀλλ' εκα-στον εἰπεῖν ἰδία οσ αν ἀπομνημονεύοι περὶ τοὐπροκει- μενου. 6. καὶ δ αρξάμενος ὁ Φίλων πρῶτος ουτω, τον λόγον ἐποιεῖτο n ἔστι δεινόν, ε πάνθ' οσα πράττο -

508쪽

μεν ἐκάστης μερας, ἡ περὶ καλῶν ποιουμεθα την σπουδήν, αυτου δὲ του κάλλους οὐδενα ποιησόμεθα λόγον, ἀλλ' oυτω καθεδούμεθα σιγ ωσπερ δεδοικότες μη λάθωμεν μῆς--οὐς υπὲρ υ σπουδάζομεν ον απαντα χρόνον εἰπόντες. καίτοι που τις αν χρησαιτο πρεπόντως

τοῖς λόγοις, ει περὶ των μηδενὸς ἀξίων σπουδάζων περὶ του καλλίστου σιγφντων οντων η πῶς αν το εν λόγοις καλὸν σώζοιτο κάλλιον μῆλλον η τω πάντα τἄλλα παρέντας περὶ αὐτο λέγειν του τέλους μας - λάστοτε πραττομένων; αλλ' ἶνα μη δόξω λέγειν μὲν, πη περὶ τουτο διακεῖσθαι εἰδέναι, εἰπεῖν δὲ μηδὲν ἐπίστασθαι περὶ αὐτοs, ως οἷόν τε βραχέα περὶ τούτου πειράσομαι διελθεω κάλλους γαρ δη πάντες μὲν ἐπεθύμησαν τυχειν, πάνυ δ' ξιώθησαν λίγοι τινές οῖ δὲ ταύτης ἔτυχον

της δωρεὰς ευδαιμονέστατοι πάντων ἔδοξαν γεγενησθαι καὶ προς θεῶν καὶ προ ανθρώπων τα εἰκότα τετιμημερονοι τεκμηριον δέ τῶν οὐν θεῶν ἐξ ηρωων γενομένων μακλῆς τέ ἐστιν ο ιὸς καὶ Θιόσκουροι καὶ Ἐλένη, ων ὁ μεν ανδρείας ἔνεκα ταύτης λέγεται τυχεῖν της τιμῆς, Ἐλένη δε του κάλλους χάριν αὐτην τε μεταβαλεῖν εις 622 θεον καὶ τοῖς Λιοσκούροις αἰτία γενέσθαι πρὶν αυτην εἰς οὐρανον ἀνελθεῖν τοῖς υπὸ γῆν συνεξητασμένοις T. ἀλλαμην στις ἀνθρώπων ξιώθη τοῖς θεοῖς μιλειν, in εστιν εὐρεω, πλην ὁσοι μετεσχηκασι κάλλους Πέλοψ τε γαρ τούτου χάριν τοῖς θεοῖς αμβροσίας πέσχε, καὶ Γωνυμηδης ὁ του Βαρδάνου ούτω κεκρατηκέναι λεγεται του πάντων πάτου θεῶν, στ αυτὸν Ου ἀναδεέσθαι συμμετασχεῖν αὐτω τινα τῶν αλλων θεῶν της θηρας τῶν παιδικῶν, αλλ' αὐτῶ μόνφ πρέπουσαν γοώμενον εἶναι εἰς Γάργαρον καταπτάντα της Ἱδης ἀναγαγεῖν ἐκεῖσε ταπαιδικά, που συνέσεσθαι τον ἄπαντα ἔμελλε χρόνον τοσαύτην δ' ἐπιμέλειαν ἀεὶ πεποίη αι τῶν καλῶν, μ

509쪽

ου μόνον αυτοὐς ηξίωσε των ουρανίων ἀναγαγὼν ἐκεῖσε, ἀλλα καὶ αυτος ἐπὶ γης ο τι τύχοι γινόμενος συνῆν κα-στοτε τοῖς ἐρωμενοις, καὶ τουτο μὲν γενόμενος κύκνος συνεγένετο Ληδα, τοsτο δ' ἐν εἴδει ταύρου την Εὐρώπηνάοαάζει, εἰκασθεὶς δ' Ἀμφιτρύωνι γεννα τον φακλεα. καὶ πολλά τις αν ἔπι λεγειν τεχνάσματα τοτ ιος πως ἄν οἷς ἐπεθυμει συγγένοιτο μηχανωμενου 8. το δε δημεγιστον καὶ οἷον αν τις θαυμάσαι, μιλῶν γαρ τοῖς θεοῖς - ουσα ἀνθρώπων γε ουδεσι πλην εἰ μη τοῖς --λο - ἐν δ ουν τούτοις δημηγορῶν ουτω πεποίηται σοβαρος τω κοινω - Ἐλληνων ποιητη καὶ θρασψ 623 καὶ καταπληκτικός, - ἐν μὲν et προτέρα δημηγορία την μαν, καίτοι πρότερον πάντ' εἰωθυῖαν ἐπιτιμῶν

αὐτῶ, μως δ' αὐτην ουτως ἐφόβησεν, στ' ηρκεσεν αυτη τὸ μηδis παθεῖν, ἀλλα μέχρι λόγων στῆναι την ορ-

οὐχ ηττον κατέστησε φοβηθηναι γῆν ἀνασπάσειν αυτοῖς ἀνδράσι κάὶ θάλατταν ἀπειλησας μέλλων δὲ συνέσεσθαι

καλοῖς ουτω γίγνεται πρῆος καὶ ημερος και τοῖς πῆσιν επιεικης, ἀστε προ απασι τοῖς αλλοις κά αυτ τι Ζευς εἶναι καταλιπών, πως μη φαίνοιτο τοῖς παιδικοῖς ἀηδής, εὐου τινος ποκρίνεται σχῆμα, καὶ τούτου καλλίστου καὶ ο υ ο ορῶντα προσαγαγέσθαι τοσομον αἰδούς

καὶ τιμῆς παρέχεται τω κάλλει. 9. καὶ οὐχ ὁ μὲν Ζευς Ουτω μόνος ἐάλω του κάλλους των δ' αλλων ουδεὶς θεῶν, α μὰλλον ἔχειν δοκη ταλα κατηγορίαν δεός, οὐχ ἡπερτοῶ κάλλους εἰρῆσθαι ἀλλ' εt τις ακριβῶς ἐθελησε σκοπεῖν, πάντα αν ευροι θεούς ταύτα πεπονθότας Αιί, οἷοντον μεν Ποσειδῶ του Πέλοπος ηττημένον, Τακίνθου δὲ τον Απόλλω, τον Ἐρμῆν δὲ τοὐ Κάδμου. 10. και θεαὶ δ' ἐλάττους οὐκ αἰσχύνονται φαινόμεναι τούτου, ἀλλ ως- περ φιλοτιμίαν αυταῖς ἔχειν δοκεῖτο τω δεῖνι συγγενομέ-

510쪽

62 νην καλῶ διηγεῖσθαι παρεσχῆσθαι τοῖς ἀνθρωποες ευδὲ των μὲν αλλων ἁπάντων λάστη προστάτις ἐσα onετέρα ἀμφισβη ετ ετέρα περὶ ν ἄρχει, ἀλλ' 'Aθη- μὰν τοῖς ἀνθρώποις ηγουμένη τα ἐς πολέμους προς υ εμινου διαμάχεται περὶ θηρας, ῶς δ' αὐτως -- κἀκείν

παραχωρει των πολεμικῶν, των δε γάμων πιρα ' ροδίτη, ουδ αὐτ προ αυτῆς ἐνοχλουμένη περὶ ἀν ἐφορεύει. εκάστη δ' ἐπὶ κάλλει μολον φρονεῖ κά πάσας ἡπερβάλλεσθαι δοκες, στε καὶ η Ἐρις αὐτὰς ἀλληλαις ἐκπολεμῶσαι βουλομένη οὐδὲν ἄλλο προὐβαλεν αὐταῖς η κάλλος, ολως οἰομένη ραδίως οπερ θελε καταστήσειν. ὀρθῶς καὶ φρονίμως τοsτο λογιζομένη σκέψαιτο δ' ἄν τις ἐντεμ εν την του κάλλους περιουσίαν - γαρ ἐλα- βοντο του μήλου καὶ την ἐπιγραφην ἀνελέξαντο, λάστης αυτῆς πολαβούσης εἰνοα το μῆλον, μηδεμιας δε πολ--σης την ψῆφον καθ' αυτῆς ἐνεγκεῖν, ε αρ' αἰσχροτέρα της τέρας εχ την ψιν, ἀνέρχονται παρὰ τον των μὲν πατέρα, τῆς δ' ἀδελφόν τε καὶ σύνοικον - ἐπιτρέ-σαι την δίκην αὐτω ἔχων δὲ καὶ αὐτος ῆτις ἐστὶ ἀποφήνασθαι καλλίστη καὶ πολλῶν ἀνδρείων οντων κά σοφῶν καὶ φρονίμων ἔν τε Ἐλλάδι καὶ το βαρβάρω, ὁ δ'επιτρέπει την κρίσιν Πάριδι τω Πριάμου ψῆφον ἐναργῆ καὶ καθαρὰν ἐξενεγκων οτι καὶ φρονήσεως καὶ σοφίας καὶ ἐώμης περέχει το κάλλος 11. τοσαύτην δ' ἐπιμέλειαν ἀεὶ πεποίηνται καὶ σπουδὴν ἀκούειν εἶναι καλαιωστε καὶ τον ηρώων τε κοσμήτορα καὶ θεῶν ποιητην ουκἄλλοθέν ποθεν ἡ παρὰ του κάλλους πεπείκασιν δν-- ζειν ῆδιον αν οὐν ἀκούσαι λευκώλενος ἡ Ηρα η ,πρέσβα 625 θεὰ θυγάτηρ μεγάλου Κρόνου μ Ἀθη- δ' οὐκ αν βουληθείη Πιτογένεια προ τοs Γλαυκῶπις καλεῖσθαι, ' ροδίτη τε τιμήσαιτ' αν του παντὸς καλεῖσθαι χρυσῆ μεραπαν εἰς κάλλος τείνει. 12. καίτοι ταμ ου μόνον απο