장음표시 사용
31쪽
DE EXTUS VULGO RECEPTI RIGINIBUS OPINATAQUE EIUS AUCTORITATE.
EΥs Roberti Stephani editionein Novi Testamenti anno 550eXcusam, complures post illuui editores, et inter laos Waltonus, Millius, Kusteius ac nuper Birchius typis denuo descripserunt, recepti tamen textus nomiii is designari solet, qui prinatini ex Elseviri in ossicina anno l624 prodiit, et postea non soliun albflsevitiis aliquoties, sed a Morino etiam, Curcellaeo Fello GregONO, Mastrictato, IVetsi enio et ab editoribus typographisque paene innumeris repetitus fuit Petraro iidem lseviriana editio a Stephanica recedit. Veistentus in prolegonaenis loca histis ge-lieris 3 notavit, sibus Bitellius in praefatione Havniensis oditionis 2 alia e solis Evangeliis coli ecta addidit, nos alitem plura
etiani observavinatis, in editione nostra passi in indicata. Qui bii in suintilaui collectis conficitur ut in omnibus Novi Testa-nienti lilnis editionis titnus pie discrepantiae circiter centum numerentur, inter quas etsi paucae reperiuntur, quae licimus momenti sint aut sensun aliquantulunt innautent, hoc tanten asserunt, ut uti anulue editionem diverso exeniplo scriptam esse, nec in RInbabus eundena quent vulgo receptuna dicunt, textuni Xhiberi appareat. Quaresne veribi ambiguitate Liectores lassantur, receptum nuncupabitantis euin texturia, quenaalseviri prinauia excude runt, cui, post Veisteniunt, nos quoque nostrana editionen velut basi eatenus stiperstruximus, iit ubicunque ab eo nostra recensio recederet, dissensun quanti inivis levetia in interiore imargine religiose indicaremuS.
Anteal sevinos plerique editores, ut Allus, ectelius, Capito, Betielius, Platterus, Brylingerias, aliique insimum potissimuna εecuti sunt. Alii, v. c. Anus Montanus, Plantinus, Raptaelengius,
32쪽
Bovierius, Comine si inis, complutense in editionem, patieulis lainenlunc inde nautatis, denuo typis exscit heiulam cui amant. Sed suerunt etiana, illi lectioniana in coim plutensi et Liasmicis edition il)lis oliviarurn te lectu instituto, ad hilbitis pio suo illis adrniniculis, nova
Sacri te Xthi recen3 ones in lucerni initterent inter quos enai ne iit
Simon Colin eus, cisius oditio, nisi Bogar si antina seu Guillardiana nare ferae laticiolis, ne illinem nacta est, qui eana novo exen Pl Propagaret Ilobertus Stephantis, cujus textu ui imitatae sunt ditiones Oputinianae, Cri Spinianae, roscii severiante posteriores. Vecheli alia , alipe; tan leui laeOdorii Bega, cuin se luacibiis nonnullis ii Veritu de pset tomun editionurn, e liminis receptus textiis compilatus est, progenie et iii dole paulo enucleatius dicendiun est , ita de re sciiptiuio nulli neuti tria in propositu in est, ut ninia quae ad aliterari uin illarii in e litionunt hi istoriain periinent, exheti triam, Sed ea tantulit Slinantiatim attingere placet, suorum notitia tione ad. Justuin de textu recepto u sic tu in serenduin calere noli POSSμnt. Piura qui desiclutant, alit si pul)us ea tuae dicturi Sunali argilet pinentis nitantur intelligere cupiunt, illi uni Bengeliu in IVetsteo liniuiti, Micliaelem additana eritis Maislatani locupletatii iii, Lelon ngiuin a Malchio continitatum, et liter arieteli istoriae auctores adeant, i atque cum his comparent de conapthiten si qui lena e litione tuae
Seniteriis cum leseio et Goelgius conlpthiribiis libellis in utrainque tis arte in vispillariant, de Stephanica autem Porson et Marshii ad id ravisiuni scripta literas. E sitione Onanes Εlsevitiariis anteriores, irrimo sa etiam Elor Seviriana, e dii us recensionibus fluxerunt, cona pluten sitim scio licet ossi tortiri et Eras nai ci iis litidem a in pie editiones cum sinter Se turn a complii tonsi iecerisione crebro discordant i Et alio illis iiiii lena millibus adeo partim recedit textus receptus, Ut vi hcenturiana X plei piiten lectionunt in lio textu, at Erasnneis
ot coria plutensi laus si uiui siscrepantium. Milare qui pi incipum iillaruna editionuria pretium lite indagavit, facile de recepto etiani
textu Iecte poterit existiniare. Quae enim ad aligendas Erasmio et Co inplutensi una copias e sua penu addiderunt Stephanus, Bem iElsevitianus editor, ad uio duin pauca sunt, iit ni OX OS tendentus id uiaXi inani parte in levia a I. Erasmio atque Corinplutem ibus praesto fuerunt codices graeci ai: On nisi pauci, recentes, et exigui sero, Si ad lectioni ii bonita a
te in pecteri, pretii; ipsi alit'i' e tores, utpote deteris Subsidii i
33쪽
ad risin Novi Testanaenti feliciter Xercemlain necessat iis cle--stituti, haec velain risco Sacrae iam a rationen Callentes, prae-
conceptis opinioni hius aliisque retriis impediebant tir, citi iminiis
Modicibiis sitis quali titis cun lue recte uterentur.
G1neral codicui a Cona plutensi laus, Surpatorum, ignoratur qui dein cum vero Onanes se e hujus editionis lectiones in sex aut octo codicibus a Millio, Wet stento ac Bii elato collatis inveniantur, et textus compiliten Sis laorun codicti In texti in satis presso sist quatiir, colliget inde licet, non adni odia in inultos libi os inanti . scriptos ipsis fuisse adllit,itos. Sed si vel naaxilia usi essent v. c. in Evangelii collicibus decem, quod parum est proibat,ile, tanton ne tricesimana quider parte ni halbuissent Ortim, quoria in cxcerptis nos laodie iii confornaando textii liti possit natis. Erasmo autem pauciores a linies piam Coin plutensitius codices imantisci ipti ad manus fuisse videntur. Ipse se a sitit hi in fuisse testatur in
prina editione quatitor, in secunda vero quin que graecis libris; tertia praeter alia misedan Aldinaria accessisse editione na, ipsanitanaen e prini Elasimica descriptana; in quarta deni pie piaesto fuisse et Cona plii tensent. Nevipe in Evangeliis, praeter codicen Theopli lacti, qui textuna graeciana si in ut eXhitiebat, hubuit codices nostros i 2 et in secunda editione etianira in Actis et Epistolis nostros Detra, ite ui 3 et 4 in Apocalypsi unuua unaque lacertina, scilicet nostruim l. O praecipue secutus est Erasinus; nonnullis tarnen in locis pituibus codicibus lini at, ipso per itinerum opportunitates inspectis aut codicuua eXcerptis, anai corun beneficio suppeditatis usus est. Hinc lectiones nonnun- quain in textu ui suun recepit, quae adlime repeliri non potuerunt, nisi in Evangelio runt codicem vel 69. 2 Codices rasna atque Cona plutensitu sueriint e numem Fecentis im. Complutenses quide ui vetustissi in os suos codices jactant, sed hoc partina intelli iactum est ex usu lo luendi istius tena poris, quo Codice 200 aut 300 annoruna vetustis si in vocati
solebant, partim ante ostentationi editot una debetur. Cuna enitii coni plutensis editio nunquina ei cuni vetustissi in is codicit,us et Patribus consentiat coriua uniores ibi os, Sed ubique cuni recentioribus conspiret contra vetustos dullitari prorsus nequit, libros Coni plutensibus adhibitos inter pios, ut certissime hodie con- Stat, Vaticanus ille celet,ptiti Ssinnis at si te vetu8ti8Si in iis, nos te B, acetiti quam eserendu est, recentioli bub S1 accentaendos. Du
34쪽
Εras nai codici aris dein constat Codex Evangeliorum ciuem typothetis excudendum tracti lit, nonniilli tanaen in locis nutatuna, Seculo Xv. scriptus fuit, et nolbis est Evangelioriin codex 2. In Epistolis vero codice in notiis , paucis in locis a se correctuna, tvpographo exilibuit queri libratim illius e Garactere Scripturae, I iis specinaen acceperat, ii liciunt ferens, seculo XII vel
3 Eias nai at ille Coui plutensiuin codices, illi saltini ad quos
oditiones suas potissit nulla conformarunt, exigiι fuerunt, Si inter- nain bonitatena spectes, prelia Elasmo quidem ad inanias fuit. Ode Evangeliorum . qui lectiones hionas Xhibet perinultas; sed pro impuro at pie interpolato, nec Sine Onani cauSa Erasinisti albuit et rarissime et uia secutus est Carteii, ii praesto ipsi fue-iant codices, si rara nobis enumerati gregarii sunt, nec ulla iecoriannon labiles Genetati in vero bonitatem eorunt codicum, quibus usi si in isti editotes, pestitutare licet e bonitate lectionunt in ipsorutia editionibus obviarii in Jam vero, Si cona parum I principes illas editiones una codicibus optinais et vetustissi in is at pie
cuui eisionibus anti litis et Patrum vetustioni in colia tnentariis,
fateri debebi intis profecto, ab his editioncs illas si Apocalvpsin
Cona plutensi una excipias cliscedere innuineris locis, et scatere lectionibus his quan Occhurrentibus, nisi in lit, ris ni illius pretii, quorum textus e plin ibus vetustis iecensionibus imisere nullaque Certa adhibita ratione compilatus est. Inanao si incidissent sorteria bonitu alique ut lil)ma in editores ilii, non auten potuiment pretiuna ritis recte pestimare nauid Onanibus paene subsidiis tristitui flerunt, Paorum pecarere nequit, cliti libros l)O nos ah intei potatis, et lectiones genuinus et Spum viscernere, at pie textun pti ruin et bonuni foranare vult. Nam prina nulluni habuerunt ex vetustissi in Is illis atque praestantissiniis codicrbus, quomina excerptis nos an gaiidenatis, qui innuuieris in locis genuinan lectionen exhillent, eanaque Ontra recenti uim librorum utile testi inoniuin sortisεime vindicant. Deinde cariterunt versionibus orientali latis omnibus, Syriae utra lue persicis, arallicis coptiuis pellit Opica, a naenica, ut Othic anntacearn et lavonicain Latina certe usi sunt translatione fateor : sed partini innuinens gravissiuiis pie niendis coi rupta, partim recentiore tantii ut illa Vulgata, o vero longe praestantiore
Antehieior iniana, itide Itala viligo dicitur. Deiliqvie cariter utit
35쪽
liticis atque coam1nentariis Patral mirmes plerisque, quomina lana naa est in re critica utilitas. Erasimus in secunda editione, Patriina scripta qui biis usus sit en timetatas, Athanasi una noni itiat,
Nagian Zeniana at pie Theophylactuna. Qualiti vero nomenti sint in crisi sacra Clemens alexati trinus, Origenes, Cyiissus uterque, aliique ei inulti, vel tironiblis notitii est. Quid igitii exspectat poterat ali editoralbus Novi Testamenti, siti tot shinsidiis plano necessates destituerenturi Accedit, quod isti Piitrii in libelli, Pios
consulueriant, innuinieris scaterent vitiis, recentioriir demiani editoriina Opeia naen dati. et quod scripta Pati una genitina a spurus noli ui satis possent isto tenipore discerni. 5 In tanta a liminiculorum sumnae necessariorit m penuria, seri non potuit, ut meos sacrin leges vel a certisque a principiis e- petitas intelligerent aut stat, ilirent. Illud qui lem in promtu erat videre, nulliuia comee in ex iis ciui ad manus essent, a vitiis esse purulia e quo facturi est, ut uultur Sina pliciter seque lentur, sed alterutra ex alter einendare tentarent regulas vero certas non liabet, ant, ad quas hi sciuna stilina diligerent, set sensui sit' atque arbitrio obsequet, anthu'. Cujus rei e Xenapi qui petit, coni- paret uuartain rasini cana editionein curia tertia, an inaunicitie advertat ad coin plutenses lectiones, quas elina intitis pinotibus inteXtuna Suhina Erasimus recepit.
6 Alia sunt praetet ea quae uti iusque editionis auctoritatem valde in minuunt. Etsi eniti in accusandis Complutensibus ni natus sui Senaleriis, et lectiones nonnullae, quas illi finxisse putabantur, in libris uianuscriptis nuper repertae Sunt, nondunt talaien extra dubitationis aleam posita est editot una lii spatioriani fides. Cunientia negari vix possit, nonnullos saltini Novi Testanienti locoseontra auctoritaten eo licuit suonim ipsos nautasse atque interpolasse, haud inanaei it eortina fides suspecta nobis est. Quous que em suspicioni huic indulgere fas sit, definiri non potest, cum dices quos habuerunt, interierint. Praeterea latinae Vulgatae Dinii albsque oriani dulato a tua iratores erant, atque e plurilaus graecorum lilbi oriani lectioni laus eam praeferre Solebant, quae On Sentiret cum Vulgata ista recentiori. EraSmu vero II in1Π1Ortalis et optinio, uti te restiteraria universa, ita etiani de Novi es tamenti textu et intelligentia, pro istoriun teniporun ratione, meritus, et eritica facultate pollens exinata, aeque ac Complutenses latinae versioni, in tanta criticorun subsidioruna inopia, ni ini Huni tribtrit, ite tantinui teniporis atque disgcntiae cistioni suae
36쪽
lii petulere potuit, tantuna rei gravitas negotiique a nena ille suri stentati listi cultas postulat, at id quod ex ingenua ipsius confessione Satis patet, atqhie ex Hiis epistolis L Veis tento albunde demonstratum est. Praeterea in postreinis editionibus suis nonnunquam adversariorum si is clanioribus cedendum esse existimavit,
et nonnulla solam coici plutensiuit editoruna fidem, diat, iam ut dixi in iis mutavit. Quid cluod nonnullis in locis a codicibiis suis omnibus lectiliavit, at tu lectionen in textuni recepit, lae inice originena suam dei ieret ingenio atque con)ecturae Erasuit. Porro in editione ejus prinati, Ecolainpaditis atque Gertielitis,
civi castigandis sol nais praeei ant, elin codice In queui Erasultis excudendum Nographis tradi derat, non se in per secuti sunt, sedati ejus lectioni hius nonnunqhiaui, inscio insino, iliscesse iunt; id quod ipse narrat in apologia sua contra L.euin Denique fluctuationen atque festinationeniatas nai prodit ipsa ejus inconstantia in texti constituendo, et e lition una eras naicarum a se invicena dissonantia. Nam si quide in illius nutrier os recte subditXrt, secitnda editio a plina a dissentit locis quadringentis, tertia a secunda locis li8, cluarta a tertia plius centies, et cliuinta a quarta cliuinquies. Non reprehendi inus Erasimum, qui laudem poti iistineruit, in posteriori ius editioni hius comi genda corrigenteiit; sed eos reprehendi naus, ii perfectione nitribuunt recensioni Erasimicae, quae ei neutiquana coimpetit. Si Erasimus priores suas edition stinendis scatere ipso acto professus est, ni inina videri debet ne mini, posteriores etiani editiones non ala innitius naen iis esse ininianes. Quid Piod non onania correxit, quae tanaenia endosa esse scire poterat atque debebat. Sic v. c. se ulliuios versus Apocalypseos Eras naias ipse e latina Vulgata in graecuin seruionem, pii a codex ipsius lacer erat, transtulerat, satis vitiose; ne liue ta-1nen errores in vertendo adniisso postea correxit oui nes, Sed non-ntillos in posterioritius editionibus retinuit, qui hodien una in viil garibus Ilibris comparent atque Sedulo propagantur. Recte Bengelius an inorauit, non in ciualibet e litione te Xtiun continuuin totuni ab Erasimo fuisse recognitum sphalmata eniim typogia platea ex una editione in aliana propagata contrari una evincunt, et istii l do diligentia Eras nil sentienduna sit, satis prolint. Caeter una transscritiere huc lis, et, quae Erasmus ipse de pri in sua editione Budaeo nam avit opist. 25 l. Decreverant levi arachio reua ei agere, it in minutii cluit,vSclaui versatiariis, et loco duntaxat ceu
digithilo iudicare. Porro olim dana eden luna esset opus, instiga-
37쪽
runt qui lana, ut Vulgatam editionem nea vel correctione vel
interpretatione Inlitaretia-Dei tute pei pellebant, ut annotationes adderem aliquando locupletiores ccessit et illud oneris acti trabar Basileae emendata haberi exemplaria. a spes quoniam fefellit, coactus suu praecastigare codices, quibus iustiti erantpogi aphi. Ad Ilaec conducti suerant duo probe docti, alter Ctiis, alter Theologus, etiana hebraice peritus, Pisi somnis castigandis praeessent. At hi, quoniam hujus laboris erant irides, qtiod susceperant
praestare non poterant proinde necesse fuit eXtreii ain forinaruna, quas vocant, recognitionen incine recipere. Conficiebatii si inulet excudeliatur opus albsolve Datur Singulis diebus ternio, sic enina nullo vocant. Nec interiri tamen licet at, Otuni huic vacare negotio. Xchi lebatur eodem tempore Hieron Unus, at sibi bona ni mei parte in vendicabat; et Stati a sententia, alit uii nori laboralius, aut ante Pascia ex eo pi Strino me ui et X plicare-ltaque maxinia temporis parte consuinta in his, Ilae vel ad nae proprie non pertinebant, vel ante destinata non fueritnt, delassatus aniri paene fractus ad Annotationes perveni. Pi temporis modo
proque valetudine praestiti quod potiti. Nonni illa praulpias etiam praeterii, ad multa sciens connivebana, in quibus nox editione a me ipso dissensi. Proinde τρο δευτερα παρασκευάζω ακ-δοσιν Illud unum φυλάξει e, βέλτιστε βουδάε, ne id suboleat τοῖς πολλοῖς, ἴνα μη τὰ βιόλία οἴκοι μενου τ εντυπίτη .' Si etia in epist. 254 ad Latinaeruna data: cave ne cui hoc Suboleat, lupo graphi gratia, cui dona manerent Sua Olunaina, si sentirent in ia
. 7 Quae cuin ita sint, quis est qui vel f sidio ritu inopia in ,
qua illi editores laboratiant, cum nostra copia abundantiavie con)parare, vel negare ausit, nostiis hisce tena poribus editionena . . parari posse coni plutensi et erasmica longe purioren atque ornaculatio renid Qtiis est qui istarunt edition una auctoritatena opponere nobis audeat Qui eni in eaui provocant, at pie a lectio noliartim editionum recedere nos Vetant, astarnaan a palicos Hospodices, quos prina editores usurparunt, Xhibuisse genuinam lectione ui 1nnium locoralet Novi Testaurenti, ita ut ex paticis hisce codicibus textus toti iis Novi Testanaenti confici potuerit albhnini vitio in intinis; b editores illos e disci epanti hiis codicti nahitor una lectionibus Semper elegi88 veram ut liae genuina ui, nec inquan in delectu lectioniam pecca88e Sed neutraDivei uni St.
38쪽
inventi sunt atque excussi codices graeci manuscripti cilciter 5ω, qui ouine editot ilitis illis ignoti ei titit. Hi in multis loris lectiones halbent diversas a lectione ea, quae exstabat in codicilius, quibus lites antur e litores. Atilite in his lectionibus, quae pri in os oditores iugissent, naultas laona fuisse inmo genuinas, patet hi in antiquitate et praestantia et ulmeio codiciana in quibus extant,
iiiiii e testirnonio pranais e litori lius pariter ignoto tot version uni
a Patriani, lina ex interia lectionunt ipsa ruiti bonitate. Cuni primi e litotes suas editiones adornarent, eam lectionen excuden
lana curariuit, tuae ipsis videretUr optima inter coeteras ipsis cognitas. Sed hoc suo Judicio excludere et lainnare nec voluerunt nec potueriint ignotas sibi lectiones alioruna, vetustiortina, pluriuin inelior uin libroruit atque testiuim, post State impora e mon asterioruni atque i,il aliothecariun latebris in lucen protractorunt. Cum igitur testinaonium illoruin ossicii in quibus usi sunt priuii editores, pugnet curia alioriana gravioriina atque fide digni omni testiuna auctoritate; hic imeridiana claritus est, non posse sumi et quasi certuna et conceSs unafιndamenti loco po/ri, testimoni uni eorun eo sicurei, quos Elasualis et Cona pluten Se inspexeriant, uni edesse audien luna sed potius Onanes istos testes sibi reptignantes sui acere j ii licio nostro, la. e. licer recedere a lectione Eras-inica et Cona plittensi. I inino si nostris hisce tena poribus viveret magnus ille Erasmiis atque collectione illiana aut Veistentana uti posset, innunieris in locis procul irini dialbi editioneri suam quintana aeque corrigeret et ina nautaret, a priuiam, Secundana et tertiani coiTexit atque mutavit, postquam ei, quartana editionen aiparanti, opus coni plutense allat una fuisset Nee offici nobis potest, editores illos sum uia cura conquisivisse atque elegisse codices ninium optimos Scinatas ni in rusmum Iastina Ssepoliasina una codicitius, itu ei Basileae versanti, in hac ipsa urbe Qu8qiae vicinia praeSto essent. Si v. c. Liuietiis e litione in suavitulornasset, alios adhibuisset codices, et eae tum dedisset alium Cona plutenses vero multa qui lena pio note suo Jactant de diligentia sua, colligendis codicilius optiuiis impensa sed res ipsa eorum vaniloquentiana convellit. Cuna eniim optina clui pie codices saepissiuae ab ipsortina editione viso repent eos non habuisse optinios, nullo negotio intelligit iii . Tandena doceri veli in qhi inanico lices pio optinais halbeniti sint λ triana Ei asiatici, an vero Complutense. Si naul en in optina esse non pOSSunt nana Saepo
Se invicem dissident. -Jauaritiod attinet posterito illud,
39쪽
quod asstrinare coguntur plina armin edition una adna iratores, ni illaicitione effici potest, e litorestiun piarn a vero alteri asse in seligendae pluribiis lilbrorum suorum lectioitibus ea, quain Vpis excudi liberent Dalbi inus ain, etsi salsum id esse inodo vidi nauS, omnes veras lectiones extitisse in lino alter ovem loriun coclicum, quo prima e litores adhit,uerunt. Sed genuina illa lectio non fuit in oninibus illorunt codicibus simili naui pei saepe a se inviceni dissidebant ipsoru in codices nec suit semper at liue perpetuo in uno eo lenaque libro imanuscripto imo Xenim hunc, Imox illia in secuti sunt editores. igitur res orianis redit, at ad ι ditarim at ple delectum editor met. Ergo niendis carere non potuerunt ipsoruna editiones, nisi ipsitain pei secti essent critici, ut in delectu lecti Onia in laciendo extra naue ei roris periculuna positi essent; iod qui astarimare vellet, . riden tuu Se prael)eret.-Sed forsan viii ex utraque illa editione textuni hodie receptuni consarcinarunt, Stepta anus Oitasse aut
Bega saltim errores Onanes ab Erasui et Complutensi hius admis Sos ita correXerunt, ut nova atque ulteriori euaen latione opus non
II. De Stephani editionibus Bengelius, Introd. in crisin y36.
Stephanus, inquit, vi a Cona plutensibus et Erasino discedit, uis sorte nisi liculo, apostropho et ausim Odi elennentis. Et prirna itide in Stephani editio complutensem equitur pre8sius, quidque ipse probarit, ni agis indicat secunda tena, sed tulinixtis erratis plui ilaus in tertia, Erasimi editioni quintae, vi uspiana
mutatae, largine ira, varietate editionis complutensis et manu
scisiptor una suoruni distinctum, opponit. Neque ille textus, quem Stephanus tertiuna excudit, et Missilis notis suis substravit,
Stephani ni agis quana illi audi ciuin singulis de locis exhibet.'
Haec Bengelii is Missius vero in protegomenis suis de Stephanicis editioniblis thaec habet: In prima editione locis 58 4 Cona plutensi recessit in Evangelio, Actis et Epistolis; sed codiciunt
Suorun auctoritate in non nisi 37 ς' secutus est, in caeteris locis aliaruna editioniana Erasmicae cluintae in priuiis, lectiones compli1- tensi praetulit, sive codices consenset in sive nainus. In Apo 'a lypsi vero vix riviana Erasmum deseriti t. In editione secundanus plana discessu in fuit a priina, nisi in lectioni tilis 67. Tettia editio recedit ab utraque priori locis 284, a cona plutensi celal 300, atqueir inicana quintain in Evangeliis, Actis et Epistota in plebi se luitur, ut alictore talento, sui ad illi. sup -
40쪽
putationen provocat' vix vicies albia discrepet in As 6 calxp.vero Stephanti complutensen lectionen Saepe nunc recepit, uda oritea Erasi nical praetulerat.-Atque haec tertia Stephani editio 'Erasiaticae quintae, si Apocalypsin eXcipias, suntllima est illa ipsa quam illius ali lilii oditores alis que ulla nautatione repetieriint
Patet igitur, perquar ex gurina esse bene iuui, Fod textui No vi est per Stephanum contigit. Quod ut clarius a thii patescat, notabimuS, I destitutili eum fuisse sui, sicli ouantuin vetustarum versionum, si unain Vulgatana eam clue recenti oleui excipias; 2 in constituetulo textu non usuit euin esse Patruin graecoruni latinorumve auxilio; 3 codices tui lena inania scriptos olim constiti sisse, sed qui Iule ei in talitum, quoruli pleili4ue, licet liac de re Stepta an iis lectores non adimonuerit, non tot una Oviana Testanient una, sed Hiis luntaxat parten ali luctu corriplectetiantur. Si errores in apponenalis codicu in sigiis in inargine Stephanico conanaissos de imas restant libri munuscripti vangeli Oi uni decena, ni uitriani E , ε
rantum ad Act. 7, 5. laudatur, Θ, , . . et ιγ Epistolariun Paulinaruin octo, neu Pe , , , , , α ι et ιε; pistolaru in Mallioli canitia septena, videlicet et Apocalvpseos leni pie duo ι et ις. η Hos codices non ah, ipso Robello, sed ab Henrico filio, octodecim anno in ptiero, collatos fuisse, disertis vectis Henricus ipse ac Bega testati sunt. 5 Qua ni accurate instituta suerat ista collatio, non liquet. Roher tuu eniri non onanes ab Henrico e codicitius decerptas lecti ο-nes in suae editionis margine ui et tilisse, ex annotationibus sci- Maiis Begae, qui ex Henrici Sclaedis phi res protulit lectiones, ias in Roberti naargine finistra quaeres. Utcunque ver dementici diligentia statuas, hoc saltim celtuni est, lectiones codicunt illoriina in ni argine Stephanico negligentissime exiliberi. Non solunaliteris,uineralibi is, qui laus codices inter se viscernuntur, temete per nautatis, uni cossici saepenumero attribuuntur, quae alterius
e In illi prologomenis nos qiii Sed utut hoc est, verissime Ohsem I dem reperire hoc non potuimus. Ac runt viri docti, tantuna esse inter 0nti in absque nova utriusque edi utramque editioneam consenSuni, uti niti collatione vilicare licet, paullo Stephanias textuin dentio recensoncios sepihi Stephanicyrii torti in B l Eri,S operae protium feciSSe sici nullo tuo in