장음표시 사용
241쪽
δείσαντες, μη τοξον ἐυξοον εντανύσειεν. Ἀντίνοος δ' ἐνένιπτεν, πο τ εφατ', Oνο- μαζεν
V. 289. Παπας Τό, ου αγαπας, ἔπεισε τους στερον , επὶ το ἀρκεῖσθαι τιθέναι τὰ γαπῶν , O και μετὰ δοτικῆς εκεῖνοι συντάσσουσιν Id. υπερ ιάλαι σι μν τοις κατ αρετην διαφέρουσι. Vulg. μειουνται οἱ παλαιοι καὶ ως περφιάλους τους μνηστῆρας ουντίνοος επὶ παίνω φησίν ου γὰρ δη που ψ γε τους κατ αυ- τόν , εἰ μὴ ρα βαρυνόμενος λέγει, ως αξιος κρίκη υνευωχεῖσθαι ημῖν τοῖς, ως oi πολλοί φασιν, πεφφιάλοις. ω δὴ μοι ὀν τέ ἐστιν φεξῆς καὶ τό, κηλος πῖνε μετ' ἀνδράσι κουροτέροισιν v. Io.', ς ταυτὀν ν περφιάλους και κουροτέρους εἰπεῖν. Eust. Cf. 1iSi ad , IS .
V. so. μέ δ εο ι Aμέρδειν ἐν χλοις μῖν τὰ σκοτίζειν, νυν ὁ , δαιτὰς μέρδεσθαι, τυ στερίσκεσθαι, απὰ του μερίζειν, D n ἀμέρθειν τὰ μερίδος ἀποστερεῖν. Id. cf. θ, 6 . V. 291. ρήσιος γνώμης Vulg. ό, μυθων μετέρων καὶ
ρῆσιος, ταυτὰ δηλουσιν, ςπερ και τό, O αν τον οἶνον ανδ ὀνελη μηδ' αἱ σιμα πίνη, τουτέστι κατὰ τὰ αἴσιον καὶ καθῆκον Elist.
V. 295. τρώει I πρώει ἀντὶ το βλάπτει γίνεται ὁ ἐκ του
242쪽
τρῶ οὐ συγκοπέντος κ os εἴρω. εκ τουτου δε παρὰ τοῖς ἴστε - ρον καὶ το τιτρώσκω, μοίως τω γνῶ γιγνώσκω, παρῆκται, και το
α μιν χανδὰν λη, συνήθως π πληθυντικοὐ κατῆλθεν εἰς ενικόν, προς ἀκρίβειαν εννοίας. ubi χανδόν αθρόως και κεχηνότως. illa. μηδ' αἴσιμα πίνη Ἐπῆκται τό, μηδ' αἴσιμα πίνη, ως τοίτο ῖν χανδὼν πίνειν το μη αἴσιμα πίνειν εἴρηται Ουν τὰ χαν- ὁ ὀν πίνειν ως πό τινος δοχείου διαχασκοντος αεὶ προς ποδοχὴν γρ Οὐ Etist αἴσιμα I δεόντως. Vulg. V. 295. Οἶνος - Εὐρυτίωνα ον ἱστορεῖ φασι Βακχυλίδης ἐπιξενωθέντα τινι εν Ἐλιδι, και βριστικῶς πιzειρήσαντα τn os ξενοδοχήσαντος θυγατρί, v Ηρακλέος στερον ἀναιρεθῆναι τοις κεῖ ἐπιστάντος. Etist.
V. 296. αασεν Tyἴασεν, ἀντὶ του βλαψε, λέξις μέν ἐστιν
καλέσατο κατὰ συγγένειαν Λαπίθας και Κενταυρους. τε ἐνταυ-
οι μεν προαχθέντες π μέθης των απιθῶν ρπάύαντες τὰς γυναικας προέθεντο , Λαπίθαι δ' ἀνεῖλον αυτούς. Id.
243쪽
TD, Οὐατα ρῖνάς τε ἀμήσαντες, αντὶ του, ἐκτεμόντες και ραον ἀποκόψαντες, εἰ καί τι φυτὰ ἀμώμενον Eust. De V ἀαύθεις v. ad . 296. Cf. , 68. V. oz. ἀχέων υποφέρων η χων καὶ βαστάζων Vitlg. Iri, ην την χέων, ἀστείως εἶρηται αντὶ του, χῶν καὶ βαστάζων την αυτου βλάβην, ς οἱά τις χθοφορων Ἱπποκένταυρος, επει και ἐφ' ἱππων λέγεται τὰ χεῖν. ς οὐν ἱππος χεῖ τουτέστι φέρει τινά, υτ καὶ ὀ ἐνταυρος υρυτίων την κατ' αυτὰν βλάβην Eust. v. ad , 297. , II. , I9. ἀεσίφρονι φρενοβλαβεῖ Vulg. v. d. v. 296. V. O . ευρετο T ευρετ τρίτον εστὶν ενικὸν δευτέρουαορίστου του ευρόμην, o κεῖται και παρὰ Σοφοκλεῖ τὸ γαρ ευράμην και ὀ υρατ ου συνηθες υττικοῖς Eust. οἰνοβαρείων To οἰνοβαρείων βαρυτονος ενεστὼς κατὰ τὰ κιχείω καὶ σα τοιαυτα του μέντοι καρηβαριῶν περισπώμενόν
ἐστι τὰ ἐμα. αἰτιον δε ἀμφοῖν ὁ κατὰ τὰ μέτρον δακτυλισμός. ου τε γαρ τὰ καρηβαρι ἐχρη διφθόγγω παραλήγεσθαι. rρηστον γαρ τοὐτ γε εἰς μέτρον ρωλόν, υτ α πάλιν τὰ οἰνοβαρείω ἐχρη εκπεύ- διφθόγγου. γίνετο γὰρ υτ που γωνικὼς πὀμεῖζονος ἄχρηστος μέτρω ακτυλικν καλὰν τοίνυν κεῖ μελῆ διατos , Ἀνταίθα ὁ η διὰ διφθόγγου γραφή. Id. V. D6. επητύος μεταιτησεως Vitlg. Ἐπητος, κατὰ μεν
245쪽
ἀλλ' αἰσχυνόμενοι φατι ανδρων δε γυναικῶν, μη ποτέ τις εῖπνσι κακώτερος ἀλλος χαιων η πολυ χείρονες ἄνδρες μυμ ονο ανδρός ἄκοιτιν 25
μνωνται, χυδέ τι τόξον bioo ἐντανύουσιν
ανδρος ἀριστῆος τί δ' ἐλέγχεα ταύτα τίθεσθε; Οὐτος δε ξεῖνος, μάλα μεν μέγας δ ευπ γῆς, πατρὰς δ' ξ ἀγαθοῖ γένος εὐχεται εμμεναι υἱός 335
246쪽
εσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνα τε , Qt ματα καλα
τῶν Ουτις μ' ἀέκοντα βιησεται, i κ' ἐθέλωμι και καθάπαξ ξείνω δόμεναι τάδε τόξα φέρεσθαι. 350αλλ' εἰς ικον ουσα τα G αυτ ζ εργα κόμιζε,
λόγος και τούτου μη κειμένου και αλλως δε προ ερμηνείαν ἐπηκται Οὐ γένος , ἔνα εχ γένος ἐνταὐθα o ιός. Eust. V. 5.6 κρείσσων χτι κεῖται και ενταίθα το κρείσσων επὶ ἐγκρατοίς κα ἐζουσίαν ἔχοντος - ουκοι καὶ ε γλιάδι α, O. το κρείσσων γαρ βασιλεύς , τε χώσεται . ., TOιαυτην τινὰ σημασίαν εχει χρα δ' εν τούτοις και τι τόζον τε ἐνι- κῶς φη, και όζα πληθυντικῶς. Id.
247쪽
II μεν res βησασα παλιν οἶκον δε βεβηκει παιδός γα μυθον πεπνυμένον ενθετο θυμω. 355 ἐς δ' πόρφ' ἀναβοῦσα σοι ἀμφιπόλοισι γυναιξίν, κλaiεν πειτ' δυσθα, φίλον ποσιν, Σφρα si πνον et δυν επὶ βλεφάροισι βαλε γλαυκῶπις Ἀθήνη.
μνη6τῆρες δ' ἄρα πάντες ὀμοκλεον εν μεγάροισιν ' 360
248쪽
36 Ο ΛΥΣΣΕΙΑΣ o Io ἀπ άνθρωπων, Ῥυς ἔτρεφες ει κεν Ἀπολ- λων
370μ οε και πλυτερος περ ἐών, Ἀγρόνδε δίωμαι, βάλλων χερμαδίοισι ' sis τι δε φερτερός εἰμι.
249쪽
κληῖσσε δε θυρας μεγάρων υναιεταόντων.
κώτερον πείληται. μολόγησε δε και το ἔλαττον ἐρεσθαι τῶν μνηστήρων ταυτα δε πάντα ς αφελῆ γλυκέως ἐπιτετηδευμένα εἰς γέλωτα τοι μνηστῆρσι τον γέλων μετίτρεψεν ο δι γέλως παρὰτω ποιητῆ λυσις εστι και αυτὰς μεγάλων καὶ ὁυςλυτων περιπετειῶν. Eust. V. 377. μεθίεν μεθίεσαν. s. arn. Το, μεθίεν χόλοιο, δηλοῖ μεν et μεθίεσαν και μέλουν, γίνεται δε συνήθως ἐκ του μεθιείς μεθιέντος αποβολη του τος, μοίως τω τράφεν και κόσμηθεν καὶ ἐτέροις μυρίοις. Eust. V. 8a μεγάροιο θύρας ηγουν της γυναικωνίτιδος. os ἀληθεύει με ὀ υμαιος εἰπών, Tqλίμαχος ουτ κελεύει v. 255. FePI. , πλVν ς πεπνυμένος φεύ5εται καὶ αυτος. o γαρ ὁ ει πέντως εἰπεῖν, τι δυσσευς κέλεταί o τάδε ποιῆσαι. ου γαρ id τον υ τῆς ἐκείνου ἀναγνωρισμόν τ Sq2. SeFλ. . συνετὰς ὁ και ἄλλως Εὐμαιος. εκεῖνος μίν γαρ ἐκέλευσε τω υ- μα ω εἰπεῖν γυναιξὶ κληισαι μεγάροιο θύρας, ἀορίστως εἰπων. ὁ διίκριτε δεῖν εἶναι ρισμένως usto ἴρὶ της γυναικωνίτιδος τῆ υρυκλεέα εἰπεῖν. Elist. V. 585. προβλώσκαιν , , a v. 39. , 66 . , 5. V. 587. μεγάρων υναιεταόντων ' οἰκημάτων καλως κατεσκευασμένων Ambr. Q. Ορα et μεγάρο3ν ἐπλήθυνε γαρ συν
250쪽
χωρικὰ καὶ Αἰολικά, βίβλος δια του φασί, και τ πλέον ἐπὶ της ποκειμένης βίβλου τοι γράμμασι. Eust.
V. 5 . αν αστρωφῶν ἀναστρίφων πεινήμενος καταμανθάνων. Vitlg. V. 395. πει, θηφία ἐσθίοντα τὰ κέρατα, παραπλήσια κώνωψι κατανοεῖ ed. Ant. κατανόει, ama. κατενόει δέ, μη ἄρα cirρηστα αυτ γίνηται, και τέρα δέον χρήσασθαι μηχανη. Vulg. Ἱστίον τι θηρίὁια οἱ πες ἐρασιν ἐμφυόμενα και κατεσθίοντα, παραπλήσιά φασι κώνωψι γίνεται ὁ παρὰ το ,rειν ἐστι φθεί- Οειν τινες ε τε κεραῖπες γράφουσιν, ἀντὶ του ἐν τοῖς κέρασιν πες, προς διαστολην των ἐν φυτοῖς. ibo ὁ , πιε λαῖλες Scr. κεραίδες , ς π του κερα ειν, να δηλοῖ τὰς των τό ζων θαρτικός. ζεούτινον δε ην φασιν, ως φαίνεται, T io μην κατὰ τὰ πάλαι Σκυθικὰ ζύλινον Ἐκτείνεται ὁ η ἄρ-zουσα οὐ πες, ι και εὐιoncrαι Et1St.