장음표시 사용
231쪽
εόντων εἰς o ἀνδρῶνα ε δεξιῶ κεῖσθαι τον κρατῆρα ην δεο φελος ὁδεν τοῖς ἀδίκοις του εκ δεξιῶν ἄρξασθαι της τόξου πείρας. Ἐλλειπτικῶς ὁ εχηται το οἰνοχοεύει λείπει γάρ , ὁ οἰνοχόος DorOευων, νοουμενος κατὰ O ad κοινο σχημα καιΩυτὰς εκ ου ρήματος. Eust. V. 145. viri κόος Ἱστίον τι θυοςκόος εστὶν ὁ δια του θυμιῶν η ἱερεύειν μαντευόμενος θέος μεν γὰρ τὰ θέμα γουν ἱερεῖον η τὰ θυμίαμα. κοεῖν ὁ τὰ νοεῖν oθεν και μακκοῶν, ὀμη νοεῖν ἀλλ' ἀνοηταίνειν θυοςκόος οὐ δια δυῶν κοῶν τοι νοῶν τὰ μέλλοντα και αλλως ὁ δυοςκόος ο θυτης, ὁ τὰ θύη κίων, πὰ οὐ κίω του γραφομίνου δια του ψιλos. Docli μετ' oλίγα και τό, ἄγε δ πυ κεῖον εν μεγάροισιν εστι καυσον v. 176.), απὰ του κίον πλεονασμω O i. EiὲSt. ἱεροθύτης. Analar. O. Θυ ori κὐως. εἶδος μάντεως ὁ δια τῶν θυμάτων θυμιαμάτων κοῶν O εστι συνιεὶς τὰ μέλλοντα. Apollon. παρὰ κρητῆρα 4 τι μνηστῆρά τινα εἰπών ενταίθα ὁ ποιητὴς παρὰ κρατῆρα καλον καθῆσθαι, δοκεῖ τισι περιεκτικῶς κρατῆρα λέγειν, νθα κρατῆρες σταντο ἐπεστεμμένοι ποτοῖο, η μῶλ- λον προςηγορικῶς διὰ του κρατῆρος πρατῆρας πολλους ζλουν. o γὰρ αν εἶς ην κρατὴρ τοῖς τοσούτοις. καλὸς ὁ ὁ τοιουτος διὰ τὼ ξ ἴλης τιμίας τους κρατῆρας εἶναι. - Παρὰ κρητῆρι δε θυοςκόος ζει, ως τῶν νηοτήρων οἷα εἰκὀς δεδιότων , καθά που καὶ ἐλάλησαν, μή τις αδάν κρητηρ φάρμακον εμβάλη και αυ- τοὐς πάντας λίση Elist. V. 1 6. μυχοίτατο ς ed. ant. μυΤαίτατος ενδότατος. Vulg. ὀ μυχοίτατος , ον μυχαίτατόν φησιν η μεθ' χμηρον τ-θίς , εχει τι ρητορικῆς ἀντιθέσεως προς τό, ειώδης ὁ πρῶτος ανίστατο αντιθετικὼν γὰρ τό, πρῶτος ἀνίστατο ὁ ἔζων μυχοίτατος γουν ενδότατος γίνεται δε ὀ μυχοίτατος εκ ου μυχός προς- λήψει του , ς ἀδιάφορον ν ει τε μυχοίτατος εἴπη τις εἴτε μυ-
232쪽
εχθραι σαν , ἄσιν δε νεμεσσα μνηστηρεσσι ὁ ρα τότε πρῶτος τοξον λαβε και βέλος ωκυ. oi δ' ἄρ' ἐπ' ουδον ων κα τοξου πειρήτιζεν 150ου δέ μιν ἐντανυσε πρι γαρ καμε χειρας ἀνέλκων, ἀτρίπτους, ἀπαλας' μετα δε νοστῆρσιν εειπεν Τί φίλοι, υ με εγω τανυω ' λαβέτω δε καὶ ἄλλος.
πολλους γαρ τόδε τόξον ἀριστ ia κεκαδήσει θυμου και ψυχῆς ἐπει πολί φέρτερόν ἐστιν
λόφος τραχήλου εἴτε ποδῖς πίλμα ἐτε χειρῖς ἐναρ. Elist. V. 155. κεκαδή σε ι στερησει, χωρίσει. Viiig. ὁ κεκαδησε ψυχῆς, ο ἐστι στερηοδε, ἔστι μεν πρόςιτο ρῆτορι μη μετρtκω, γίνεται δε υτως. εστ ρῆμα si πρωτότυπον Γήρητον, ἐξου ρητον παράγωγον χάζω, ς φῶ φράζω, ρ ρίζω. - τουτουτου χαζω δεύτερος αύριστος γωνικίς, ἄδω , θεν δεύτερος μίλ- λων, χαδῶ ἐξ υ αναγωγῆς γενομίνης εἰς ἐνεστῶτα και τροπῆς Ιωνικῆς του ψias εἰς δασύ , γίνεται ὀ καδῶ καδήσω, και κατὰ αναδιπλασιασμον κεκαδζσω, ένα et κεκαδήσειν τὰ ναγκάσαι τινὰ
233쪽
1νθάδ' ὀμιλέομεν , ποτιδεγμενοι ματα πάντα. νυν με τις καὶ ἔλπετ' ενι φρεσίν, ηδ μενοινα
χάσασθαι της ψυχῆς Eust. L. Apollon. Suhi. V. Kεκαδῶν χωρίσας καὶ στερήσας Il. , 53 .). ιυ ὁ καὶ ἀπῖ του κεδάσαι καὶ κεδασθῆναι. V. 159. πειρήσεται δε ἴδηται Ἐν τω, πειρήσηται καὶ ἴδηται, et ἴδηται Ου θίαν δηλοῖ, ἀλλα νόησιν, πειο καὶ τους ορῶ και νους ἀκουει κατὰ τον εἰπόντα σοφόν. Id. V. 61. ἐέδνοισιν διζήμενος πλήθει ἔδνων ζ τῶν βίαγα και ρώμη υ λήψεται Vulg. V. 75. ρυτηρα βιου ἐλκυστῆρα τόξου. Vii Ig. Βῆλον τι π0ωτοτυπον του ρυτῆρος τ ρύω, ἐξ ου καὶ ὁ γωρυτός, καὶ Ευρυτος εἰ δε o ρύειν καὶ βίαν ποτε δηλοῖ, έθεν καὶ ρυστάζειν
234쪽
ε δε στέατος νεικε μεγαν τροχόν εν do εόντος' ἔφρα νέοι θάλποντες, Ἀπιχρίοντες λοιτ si,180 τόξου πειρώμεσθα και ἐκτελέωμεν εθλον.
ἐκ δε τέατος νεικε μεγαν τροχον ενδον εό ντος τρο ρα νέοι θάλποντες Ἀπειρῶντ' ' χυδ εδυναντο
235쪽
V. 86. , ει νε επίκειτο ὁ Αντίνοος ἐπεῖχε και κώλυσεναυτοδ προ τ παρὼν χρήσασθαι τω τόξω φαίνεται γαρ Ἀντίνοος εξῆς λέγων , μη δειν τεῖναι τὰ τόξον , εορτῆς Ουσης του O-ξικου θεου, καὶ Γυρυμαχος πείθεται. ViaIg. Ἀστι νυν ἐπὰειν et εν τεως ἀργεῖν και η εγχειρεῖν εὐγω. εκ τούτου δε οἱ ιστερον ἐφεκτικοὶ φιλόσοφοι νομάσθησαν. Eust. V. 188. τω δ' ἐξ οἴκου βῆσαν I εἰς τον πρόδομον ἐξῆλθον πιθανῶς, πεὶ μακρα πρόσθεν Ἀντίνοός φησιν, κλαίετονεξελθόντες. και αμα ν τω δυσσει συμβάλωσιν. Vulg. V. 195. ποῖοί κ' ἐτ' To πλῆρες, ποιοί κεν εἰητε το δε
ἐστὶ το ποιοι. η γαρ 0rαία τεροίαν δίδου παράληξιν τῆ τοιαύτyλίξει, ς και ρακλείὁης δηλοῖ, ενθα λέγει, τους υττικοῖς τηνοι δίφθογγον εἰς τὴν ει μεταποιεῖν, et δυοῖν λέγοντας δυεῖν, καὶ
κ' εἶτε γραψάντων τινῶν, ποιοί κ' εἴτε ἀντι του στέ, πῖ του εἰμίν , εἰτε, περ στὶν ἐσμέν , εστί πρακλείδης τοὐς υτ άναγινώσκοντας ἁμαρτάνειν φησί, καθότι ὁριστικὰν ρῆμα τω κε συνδέσμω Σπάγουσιν, ii ἐκάστοτε ποτακτικὰν παιτεῖ λευκτικόν.
237쪽
καὶ κυνεον αγαπα μενοι κεφαλην τε και μους.
αλλὰ καὶ κασιγνήτους τω ηλεμύr του δουλους σεσθαι, κολακεία χαίριος φανερά. πῶς γαρ αν σονται κασίγνητοι τω δεσπότηοὶ δουλοι Οὐτω ὁ κολακικῶς και δίους αυτους ἐνταυθα λεγει v. 25 . et 2 O.). - ἴσως ὁ προςληπτεον συνηθω ἴξωθεν καὶ το - επίρρημα εν τω, τάρω τε κασιγνήτω τε, να λίγη , ora 1ύεσθε κασίγνητοι. Eust. V. 18. ευ νῶτονJ ἀσφαλῶς γνωρίσητε. Vulg. πιστωθῆτον υντι του πίστιν λάβοιτε, πιστευσοιτε Eust. V. zai. ἀπ έργαθεν ἀφεῖλεν, ἀπεκάλυφφεν Vulg. πο- έρξας τοι ἀπαγαγών τα ρακεα Eust. V. 25 O. προ μνηστῖνο ι Εἰσι προμνηστῖνοι, τουτέστιν ςο ν εἰπεῖν προμενετινοι, οἱ προμένοντες ἀλλήλους καὶ μη μα πάντες προῖόντες κατὰ τον ποιητην, ἀλλα πρῶτος et τος, εἶτα ί λλος, και φεξῆς πλεονάζει ὁ το ς ἐν τω προμνηστῖνοι, καθὰ
καὶ προ βραχέων ἐν se κατάντηστιν v, 587. . - που δε προ-
238쪽
235εν χείρεσσιν ἐμοὶ θέμεναι ' Ἀλειν τε γυναιξίν, κληῖσσαι μεγάροιο θυρας πυκινῶς ἀραρυίας
245 Εὐρύμαχος δ' δ τοξον με τἀ χερσὶν νώμα,
239쪽
εσταμεν Ο με γαρ τιν Ἀναιρ σεσθαι ἡ ω, ελθόντ' ες μέγαρον αερτι αδεω δυσῆος. ἀλλ' ἄγετ : οινοχοος μεν Παρξάσθω δεπάεσσιν, ὀφρα σπείσαντες καταθείομεν ἀγκυλα τόξα.