Odyssea. Cum interpretationis Eustathii et religuorum grammaticorum delectu, suisque commentariis edidit Detl. Car. Guil. Baumgarten Crusius

발행: 1822년

분량: 384페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

ρας ὀπης, καὶ δμα τους τε σω νέκοπτε μοχλους τῶν θυρῶν διὰ eth κληῖδος , και τὰς θύρας δε αυτίκα συγκόψασα κατὰ το σιωπώμενον νοιξεν, ς δηλοῖ τό, τα δ' ἀνέβραχεν. Elist. ἀὐέκοπταν ἀνέκρουεν , ἀνώθει. Oa η ας χυν, τὰς λεγομένας βαλάνους τὰς ε τω λεγομένω ἔλωνί κα αντικρυ ης κλειδός, ας περιάγονται και ανοίγονται. iii g. τὰς βαλάνου q.

του, αυτόματοι πυλα μυκον, την νοιξιν δηλωσε τῶν δουρῶν, ουτω καὶ ἐνταὐθα διὰ του ἀνέβραχεν, άρκdσθεὶς και νυν κ του παρακολουθούντος δηλῶσαι αυτ τ εργον παρακολουθεῖ γὰ0τη τῶν ἀσταλῶν θυρῶν ἐκπετάσει το ἀναβραχεῖν, καθὰ και ὀμυκῶGθαι, α και αμφότερα ἐκ τῶν βοῶν τέτραπται. - ὁ ε τὰ

222쪽

sin f άμεναι μέγαρον δε με τἀ μνηστῆρας ἀγαυους,

κεῖτο πολυς και χαλκος, Ἀέθλια τοῖο ἄνακτος.

' τε δ μνηστῆρας ἀφίκετο δια γυναικῶν,

καὶ ὁμοιόν ἐστι τω, ζείλετο ἰστόν, ε γλιάδι, τουτέστι της φαρέτρης ζήγαγε ταυτὰν γάρ τι τό, ἐζῆρε τόξον γωρυros, καί, ἐζείλετο φαρέτρης ἱστόν. Eust.

V. 1. ο κ o Oγκιον η γκίον παροουτόνως εύτι δετα ιν ογκιον rγεῖον ἐν κειντο ογκοι λέγονται ὁ φασινογκοι o πώγωνες των κίδων, καθὰ dio καὶ τό, ς ἐδε sor. ώς ὁ ἴδεν νεὐρὰν τε και ἔγκους ἐκτο εόντας Il. , 5i.ὶ εστι ὁ φασι και ἡ λέζις αυτ των παο εἰρημένων παρα τω ποιητη. βουλόμενοι δε εἰπεῖν και ως περιεκτικὴ ἐξις ἐστι τὼ γκιον, φράζου gιν αλλως γλαφυρωτερον, ὁτι συνακτικόν ἐστι των ὁγκαν άγ- γεῖον, ως κρεῖον, τὰ κρεωδόχον ἀγγεῖον τουτ δε ἀναγκάζοιαν Γύως τὀ γηιον και κατὰ et κρεῖον γράφεσθαι. τέως γε μην ογκιον ἡ θήκη φασι των κίδων, και εἴρηταί φασι παρὰ τὼ γκῶδες εἶναι ἰστέον δέ, ως εἰ και ἐχρῆν προπερισπῶσθαι την λ ζιν περιεκτικῶ τύπω, κατὰ τὰ δεῖον και τὰ μουσεῖον καὶ τὰ προς πῶς ρηθεν κρεῖον, ἀλλ' η των αντιγράφων παράδοσις μη

223쪽

δῶμα

ἄλλην

μυθου ποιθσασθαι ἐπισχεσὰν δυνασθε,

V. s. rράε et a J ἐβιάσασθε, βαρήσατε ed ant. ἐβαρί--τε). Vulg. ἐχράετε ἀντὶ του βαρυσατε επιπεσόντες ἐβιάσα

σιασταί, μυθηταί. d. Tec αν νήσω. Barn. ἐνὶ κήσω. Apollon. ὁ Ἀνακρέων μυθιητας τους στασιώτας εἶπεν. tymol. Μ. θεν καὶ νακρέων ἐν δευτέρω των μελῶν, μυθίας, τους στασια- στάς, ἐπὶ των αλιέων λέγει. Hlois apud atriin que Corr. μυ- θητάς. Biatim verstim AnaCr. ad Ioni Curia nodiana ita retii1-

λως, ἐν μύθοις καὶ μόνοις ἔχοντες το σεμνόν. η καὶ ἀγορηταὶ βλαβεροί. Eust. ει Ἀσχεσίην Ἐπισχεσίαν, την πρόφασιν λέγουσιν , ἐπρί

την ἐπισχεσίην μετ' λίγα ἐρεῖ V. 1i 1. ἐν τω, αλλ' γε μη μυ- νῖσι παρέλκετε, γουν προφάσεσιν , να μυνη ιονεί τις μονή.μ0νης γάρ τινος χρεία τοι προφασιζομένοις καὶ ἐπίσχουσιν τοιεπέχουσιν ἀφ' ης λέξεως καὶ οἱ φεκτικοὶ σοφοὶ παρὰ τοῖς παλαιοῖς, o ἐστι σκεπτικοί. ἐκ δέ γε ο μον γίνεται χλικῶς μυνη, κατά τε συνήθη βαρυν τόνον και Οοπην του si, μοίως zω , ονομα νυμα, ἀσσύτεροι coυτεροι, και τοι ὁμοίοις , λέγει

224쪽

και διoῖστευον πελέκεων δυοκαίθεκα πάντων,

225쪽

. δειλή, τί νυ δάκρυ κατείβετον, ηδ γυναικι θυμόν ἐν στήθεσσιν ὀρίνετον af τε και ἄλλως κειτα εν ἄλγεσι θυμός, ἐπει φίλον ωλεῶ ἀκοίτην. αλλ' κεων δαίνυσθε καθημενοι, ζ' θυρα κλαίετον ἐξελθόντε , κατ αυτόθι τοξα λιποντε, es 90μνζοτήρεσσιν εθλον ἀάατον ου γαρ im

V. 88. κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμὀς υντι του ἀπρακτει διὰ το πολ του ἄλγους ἐντευθεν ὁ συ θίντες οἱ μεθ' -q-

τος καὶ νυν ὀ ἀτηρός, παρὰ την ἄτην , εξ ης κατὰ στέρησιν αα τος, ο ἀβλαβης, και κατὰ δευτέραν στέρησιν ἀίατος, - αβλαβής, ἀλλἀ 6ηλαδὴ βλαβερὰς τοι της ός. αἱ γὰρ δύο στερήσεις

226쪽

ρους.

V. 93. μετα υντὶ του, πύρrει. viilg. To μετά ita Eust. εστ μεν ταυτὰ τ εν προθέσει. νοηθεν δε περβατῶς μετὰ του , εν τοῖςδεσι πάσιν, εὐπαραλλήλου κειται μετὰ ἰσοδυ- νάμου προθέσεως. Elist. τοῖς δεσι To o δεσtν υκ αν προπαροξυνθείη ευλόγως διὰ το προ δυο υλλαβῶν ἔχειν τον τόνον. o γὰρ αν η ἐπεκτα σις ἀλλοιώση την τόνωσιν του ρθρου V δοτικῆς. Id. V. 99. ἀτίμα υβριζεν. Vii g. ν τω ον πο ἀτίμα, σημείωσαι το ποτέ, ου παλαιῶν χρόνον δηλοί οὐδε ἐνταὐθα, ἀλλ' ἀπλῶς ἴτω κείμενον ως ἐκ περιττοὐ δῆλον γὰρ ως θες ητίμα τον δυσσέα εστ δε μως καὶ Οὐτο φονου δηλωτικόν, εἰ καὶ μη μακρου κατα κοινὴν συνηθειαν. καὶ α καὶ Ἀθες ἀτιμων ποτε ἀτιμα, καὶ ὁ σήμερον ὁ ποιῶν τι ποτε ποιεῖ. υ- τω ὁ καὶ ὁ ωὐν αὐτικα ἐνεργῶν ποτε ἐνεργεῖ γράφεται ὁ καί, ων τότ' ἀτίμα. Eust.

227쪽

αλλ' ἄγε μ μυνησι παρελκετε μ ν τι τόξοο

συνήθειαν καὶ νταίθα λεχθέντα εν ω, άλλ' γετε μνηστῆρες, καί, ἀλλ' ἄγε μ παρέλκετε V. ii. sv ct β 2I2. 252 δ 776. θ, 25o. 589. Ἐν ω καὶ σημείωσαι κειμένην ου πάνυ συνήθη τω ποιητῆ πανάληψιν εἰπών γάρ, αλλ' γετε μνηστῆρες, ἐπειτό6 φαίνετ' ἀεθλον, καὶ ἀπαιωρήσας υτ τον λόγον, πάγειτο, ἀλλ' ἄγε μη μύνησι παρελκετε. Elist. φαίνετ' εθλον T γῆμαι θ Πηνελόπην εἰ γαρ τον ἀγωνισμὸν λεγεν, ἀρσενικὼν αν ἔφη. Arnhr. B. ό, φαίνεται Γεθλον, ἀντὶ του πέφηνε και εἰς ως εκκειται, ποια τα εν τοῖς ἀγῶσι προκείμενα παθλα Τρῆσις ὁ τουδε του φαίνεται καὶ προ τούτων ἐν τω, τὰ μεν μέτερα ἀεικέα εργα φαίνεfαι. . Eiist. V. 1op. κατ' χαιῖδα γ αῖ α ν Γενικῶς εἶπε, και αὐθις toυς επισημοτάτους τόπους ἐδήλωσε Anahir. B. Iri, dot Πυλοθιερῆς ου τε Μυκήνης, ε περισσο κεῖσθαι δοκεῖ. υνεπινοούνtαι γαρ τω Αργει και sταί, εἴπερ υργος μεν η ὁ λη του Πελοπος νῆσος, Πύλος ὁ και Μυκήνη εντὰς αυτῆς. Θως ιν η τω λωσυνήθως τὰ μέρη συμπεριείληφεν ἀπλοὶκώτερον o παις, φεπίτηδες αλλως αυτ πεποίηκεν, να μη μόνου Αργους μνησθεὶς δόξη τηνμηeέρα ἐξ ὀρθo τῆ ργεία λέκ συγκρίνειν, ν καὶ αυτήν, ς εἰκός, δι αἰδους ἄγει ς ξεινοδοκον. Et ist. χαίῖς η δύναται νοηθῆναι νυν ὴ κατὰ τ ρηθεν Ἱασον υργος v. ad , 2 6.) περὶ καὶ χώρα ἡ ἰδίως 'Arαία λεγομένq. ἱερῆν δε Πύλον λέγει απλῶς κατὰ καινὰ ἐπίθετον ιεραὶ γὰρ πασαι πόλεις, η καὶ διατὰς ἐκεῖ θυσίας, ας ἀρχὴ τη γ ῆαψωδίας προέφθνε. Id. V. 1io. ἴστε Γ γνωρίζετε. is Barn. V. iii μυμ σι προφάσεσι. παρὰ o suppl. utina. μύσαντα τὰ μματα σκέπεσθαι l. σκέπτεσθαι , τί χρὴ δρῶν του-

229쪽

ΟΛΥΣΣΕΙΑΣ . XXI. 17 πρῶτον μεν πελέκεας τῆσεν, ἡ δια ταφρον ὀρυξας 120πῶσι μίαν μακρην, και επὶ στάθμην ἰθυνεν άμφι δε γαῖαν ναξε'. τάφος ὁ ἔλε πάντας δόν

και νύ κε δ ρ' ἐτανυσσε, βίν το τέταρτον ἀνέλ

κων V. 1eto. δια τάφρον ὀρύξας Βηλονότι πρότερον dupa

την τάφρον, μετὰ ταὐτα εστησε A r. B. Oτι τάφρος υ μόνον επὶ πολλου βάθους ρύγματος, ἀλλ' ἐδοὐ και επι λιγίστου. το γαρ επὶ τ στάσει των πελέκεων ρυγμα τάφρον ἐπεν, ην μακρὰν μεν ρύττει ὁ παις, τι μηδε δει πλάτους αυτρ ἐπι τάθμην δε ἰθύνει, ῶς αν αἱ στειλειαι των πελέκεων κα εὐθί φε- ἐζ κείμεναι διοχτευθῶσιν ἀκωλύτως. Elist. V. 12 a. ἔναξε συνεπίλωσεν. Viiig. ' ντὶ του νηξε scr. ενησε , O GTιν σώρευσε. Ambr. B. To ναξεν ἀντι του ἐπίλησεν πατήσας η χερσι συμπιλήοας. απῖ του νάσσω δε η ἐξις γίνεται, θεν και ναστὰς ρτος, ο πυκνός. Eust. Ἐν α ξε ἐσαξε και συνεπλήρωσε Apollon. εοαξεν, ἐπίλωσεν, συνεπληρωσεν ἐπιμελῶς μίστωσεν HesyCh.

230쪽

V. 1ai. ἔρνυσθ' ἀνίστασθε. ἐπιδέξια ε του δεξι os μέρους. Vulg. Ἐπὶ δεξία, η και προπαροξυτόνως ἐπιδέξια κατὰ τὰ ἐνδέξια v. adis, 365. Elist. V. 1 2. Ἀθεν τί περ οἰνοχο ευ ει Evλογόν φασιν εἰς-

SEARCH

MENU NAVIGATION