Opera

311쪽

80STRATO. XXXIXScripsi autem dubitantor cuin edd. anto Olearium νεανίας

ἐν non ut codices exhibent: νεανιας οντος ην. inquis pronomen defendet, hac transposition uti debebit: ν δ' ἐκαλου o nouo 'Hρακλέα, ουιος ἐφ Ηρώδου

νεανίας ηs - Dudum tamen Vereor, ne hic locus suetiam mutilus verbis aliquot inter η ἀνδρὸς et ον temere omissis. M ius enim Myser codicum scripturam

ἀνδρος negare debuit sollicitandam fuisse, quipp0 quae spectet superiora 15 διανοίας δηλοίσης ἄνδρα, quibus

Vectis supplementum nostrum minime repumat. Hianum enim quod Kayser Herodis orationem hisce vectis concludi jussit: Ποσειδῶνος δυσθαι ἡ ανδρος, id Vel per se non etoricum est sed frigidum Ra enim certos pectes contrarium: ἀνδρος δε σθαι η Ποσειδῶνος.

Tum Mostratu ex his ipsis verbis adhuc integris: ἀνειος οἷου of Ηρακλέους didicit Agauesoni o 'omen Merculis fuisse quod cognomon in frodis epistola nondum . poterat, insidonio autem, a quo solo id Philostratus acceperat, minime errat ignotum. Deinde Philostratus, qui in Herodis vita brevitati studes, tot

rebus multo Evioribus vel plane missis vel ut Demostra controversia leviter perstrictis Agathionem hic vix apte memorare potuisset, nisi eum praeg -- in Herodis vectis montio Morculis Musdam coegisset d hoc Herculo lactores reddere cortiores. Denique ipsa sententia prava est saneque perversa. Multa perlassis, inquit, opus est immortalo et naturae prope negatum humanae videtur enim mihi Istiani perfossio Neptuno indigere aut viro Quo tandem viro Immo nevis ali vim, neque Herode, qui so huic ipsi operi sumem modo negarat neque enim vim, quantumvis sit fortis et plane Vir, datum est opera edere divina. Nempe pro

Verbis Ἀνδρος montione opus est Austionis, cui ab ipso Harod in litoris illis mox p. 654 δαιμονi φυσις tribuitur Minimo igitur hoc dicors Herodos potest,

perlassionem Neptunum xposcem aut imam, sed aut talem virum, qualia hic sit Hercules.

312쪽

M. D LUCIANI Etenim hoc viro, in quem Melantis quoque ii non l,lacta ab Minnius nomine non almona contutu, Mais opus fuit ad is num p somadum. Similare viri et haecis notiones Plinius uulpinis in X. H. XXXV, 10 74: pinxit minanthes et hinni absolutisin operis, artem ipsam con I xiis viros ita recte codd. optimi; assi vires pingendi qui xus omnibus limiora sequitur Inuiuatuni esse. Scripserat autem Uis initus: Ποσειδῶνος Miσθαι η ἀνα- ολ vox mar om rv --. Et lenis correctio est et lacutio in m qua quum alii iun Xeno On in emorii si II, 9 3: χαριζόμενον οι σοι ἀνδρι et Lucianus in Alexandrom: το μηχάνη - τουτο ἀνδε μὲν λ σοι, εἰ- o

τεκον μειν, καὶ - ἐμοi ροδηλον uti sunt. Sed aliquam1 ffisIII. Nam universiun hunc locum uas uibondum esse contendo δοκε γαρ μοι το ρῆξαι τον θον Ποσειδῶνος δώωσι ν ἀνδρος oro vov' Ηρακλέουe πιν δ' ἐκάλουν οἱ Λολλοὶ μακλέα, Ουτος ἐφ' Ηρώδου νεανι α ην ἐν πηνν πρ ν -- citreum M sis a Iulianum epistola nullo prius scripta erat, quam idem Herides jam senex factus cum Cissidem colloqueretur Qua lammmm rationes ipmo quoque supplement nostro οῖον του μακλέους optimo

congruunt. Nam in epistola ad Iulianum Agassio noster Onὸum est vir ἀν ήρ , o primae dubiaequelan pinis adolescens. Quodsi octo habet supplemmium

meum οῖον του ' Ηρακλέους, Sostratus noster vir ruit sene ara Herode i. o. a. 170. Sed ejusdem Sostrata Vuam ut recens minetui Lucianus ante Demonactis Vitam i. e. a. 179 diderat. Atque etsi mortis genus nemo mulidit, tamen non sirum est, Sostratum, qui tot vitae periculis quotidie expositus esset et jam adolescentulus Pest irato auctore cum foris bellula depumaret e copiasque corpore cicatrices ostenderet, senectutem, quam ipse sperarat longissimam, omnino non adeptum eam. Quaecunque autem apud hilostratum c. VI ex Herodis literis depromta legimus, ea tantum abest ut exspeci

313쪽

mis adolescentulo, Lucianus vero omnem Sostrati vitam ac potissimum res ab eodem jam vim gesta erat cor plexus Herodes quasi de heroe quodam quum alia

scripserat tum c. II initi Αελr μεγάλω σος και ἐρυκτῶ ποδας το μέγεθος, Lucianus autem qui in Demon. 1 habet: δεδήλωται μέγεθος αὐτου ubique do eodem utlio Is non ut de horos erat locutias Colarum dolangitudine veri Horculis . Ger Dis Dorior isto II p. 449ὶ bene disseruit ramen quas . VII init ex Herode hilostratiis do corpor Sostra et do habiliuatque Vestiui Scripsit: ea diis vectis etiam ab Luciano videntur scripta fuisso, haec dico: κομῶν τε ξυμμέτρως καὶ ων ὀφρυων λασiως ἔχειν, δε και ξυμβάλλειν ἀλλη-

λαις οἷον iαν, χαροπην τε κτεν ἐκ των ὀμμάτων ἐκδiδοσθαι παρεχομένην τι ορμῆς ἰθος, καὶ γρυπον εἶναι και εὐτραφῶς ἔχοντα Ου αυχένος et ovi δὲ ἐκ

uvigata ἐν et Βοιωτi δῆμω Vser o codd. ἐν et υΒοιωτiis Anii optime restituit. Postea sibi omnes rvr μυηὀλος legere videntur, quod ob vecta inferiora οντω τι λιερρω δε η ας σου ολεi ferri nequiti quidem inrigo: γυν βουκόλου uxor bubulci , non obstante huic sententia patre Marathons. Sic Alcmena Amphitrmonis uxor non e marito sed ex ovo Herculem peperit. Ita igitur hilostratus o Herodis epistola mi: γενεσθαι δὲ τον' Ηρακλέα οὐτον οἱ μὲν γηγενῆ φασιν ἐν et Βοιωτὴ Ληλ- ' μώδης δὲ ἀκουσαι γε-yorrv φη0ιr, Vτηρ μὲν αvet inri, Oti rea δε βουκολου

314쪽

, ιακροημερώτερος . ἐνρεro Drον καὶ δ ει ιtorio, ὁ δὲ γαλακτοφαγῶ ἔφη et ον λεii του χρόνον α με βοσκουσιν αἶγές et καὶ ποιμένες των τε βοῶν καὶ τῶν surreo αἱ τοκάδες ἐκδίδωα ει τι καὶ θηλῆς δνων γάλα ευποτόν τε και Φῆφον ἐπειδὰν δὲ ἀλφέτοις προβάλλω, δέκα ποιμαι χοληας, καὶ ξυμπιέρουσi μοι τον ἔρανον τοveto γεωργοὶ αραθώνιο τε και Βοιωτιορ. or ιε και 'o γαθίωνα μονομαζουσιν, ἐπειδὴ και ενξvμβολος αὐτο e atroμαι Herodes de adolescontulo, do quo recens sana necdum inveterata percrebum at Julianum lacerat paullo certiorem, quum ipse ne ea quidein, quae per aetatem illius jam tunc sciri possent, omnia probe cognita haberet. Da Herodes etiamtum nesciVit, nomen huic adolescenti esse Σώστρατος. Ad momen Murρατος

in hil irato alienam epistolam delibant non magis exstare potuit, quam in ipsa Herodis epistola exstiterat. Illud vero Herodes quum ex ipso ades cente audisset, non ignoravit, cognomen Sostrato ab incolis ' γαθέων

inditum esse. Quumque Sosiratum Lucianus in Demon. 1 diserte Βοιώτιον dixerit, cum is prorsu consentio,

ii Virum mirabilem ad Dolium Oppidum in Boeotia natum Voluerant Iidem eum γηγεν ῆ appellarant non ut ndimiim'. sed quemadmodum oppositio arauionis

paris edocet, ut terea filium , h. s. patre natum incerto Lucianus Mnen emam patris nomen, stantido erui potuisset, sine dubio a Miderat, nempe ut falsum patrem metithona heroen o nis si tolleret. Quin etiam ipso Sostratus, si recte supra conoeci Herodi narraVerat, matris sibi esse mulierem sane mi ustam et eam,uxorem bubluci , ita ut Luciano armenti locique sinoa persequ0nti nomen quovis lauatis bubulci fortassis n- venire liceret. ostremo illa sint diis gentilium ex parte jam aboleri coeptis muri in eo elaboramini, ut

315쪽

80STRAT0. X- pro se quisque semideus esse censeretur, ridente hanc vanitatem Luciano in oris riremes4 41. Quo inaos adolescentulo imoscendum est, si latis saeculi correptus Marathonem heroa patrem ediderat. Quae autem continuo subsequuntiar: ην δε ει λῶτταν - λά- τα την ἄκραν Atyiis ἀποφάλλει, - ab hilostrato tam inepte narrata sunt, ut Sostratum hominem Merariam rudem pasne in atticistam Ρhrynicho similem mutaverae Ipse vero Herodes elegantiam linguae miratus quaesisse Sostrat videtur, an uic loqui didicisset sub In ostro. Quod quum SosiaeQua factum negasset, Herodes Juliano fortasse scripseriit, in locis, quos Sostratus se quentarit, Atticae mediterraneis, quod ibi barbari sint nulli, plerosque mas attice loqui quam aptis Athenis. Talis enim observatio in Herodem cadit sophistam e elegantem, cadit etiam in hilostratum, qui in his ipsis Vitis p. 24 init. do elian scripsit: etetiκιζεν, σπερο ἐν τῆ μεσογει Ἀθηναιο . non cadit iura initum bubulci filium et Herculem rusticum. Deinceps HermitInterroganti gallii respondet, semel se ludis ' isticis interfuisse, non tamen ut luctae se immiSceret, Vermine Parnasso spectaret tragogdias. Credere hinc S stinium, qui etiam ibid. p. 554 n. exodi a quo invitatiis erat tuam primum se subduxerit, onVentus hominum fumre solum esse. Eodemque loco Verba: Ore Παμ δε ης ni ραγοδὶ ἐθαυμ-οθη Myse Indicop. XVII recis de Pammene accepit uagoediae actore, Naucri in Trag. r. M. p. 734 dubitanto hunc Pammenem in poetis tragicis enumeriinte, quum immemor eorum esset, quae ab Lobeckio in Aglaoph. p. 975 sq. scripta sunt verissime. Ceterum uago ianon magmopere hominem uvit rusticum, quod Pelopidariam et Labdacidarum improba facta homines ad mala facinora allicere posse diceret. Nihilo magis ludis Ora corum gymnicis incuItus illo adolescens desectatus est, quos ultro irrisit, quum ipse potius conseret cursu

equum et cervum incendum esse atque euam cum

316쪽

si se una futurmin promisit: si lac jusmodi sibi apponeretur, quod non semina ulla mulsisset Quumque tempori Venisset, lacte ad nares admoto caussatus terela feminae manum abiit incoenatus. Tum haec addit

ero nain sentio cum violandio Lucian' - Uecto P. III p. 2653, qui e tam aeri olfactu non tam horoneum Kstitisse conclusit, quam naris filias haud sane obesae seminasque sagaciter odoratum esse. Sed quum ante p. 553 init Agathio amissionem sibi patrem esse narrasset, jure ex eo Herodes quasi admirans), an In

mortalis esset quaesiis: id quod ne ipso quidem Agathio

prorsus confirmare ausus est. Quo magis miror, quod

Philostratus p. 554 fin Herodon in adona pistola auoi tantillam causam δαιμονίαν et υσιν in Agathionem contulisse Attamen si vel a Philostratus tradidit, neque suam ipsius superstitionem male contributae Herodi: rodes ad extremum ipso Aginatonem credidorat pauenatum esse missione heroe. Ceterum per totam Herodis ad Julianum spisti lani ADthio ab Herodo Herculis nomino non magis unquam appellatus erat quam 8ο- strati : ex quo elucet adolescontem prima lanuginis ad ,Herculis diminatem nondum emotum fuisse, sed postea demum tanto honore dignum existimatum. Quae manOV argumento est, nos p. 52 post vecta η ἀνδρός aure meritoque illa Olo τοι Ἐρακλεον suppleVisse, quo probato Philostratum apparet Merculis comomen ab solo postea in idonio audivisse. an alioqui Hlo- suauis cognomen Herculis non maos nosse potuerat, quam nomen ipsum unquam novit Sostratis imirum Herculis comonio Sostratus vir donavi Baetus primo

317쪽

SOSTRATO. XLVaceeptu, quum ut est apud Lucianum in sinonacts 13

γεφυρῶν τὰ δύσσιορα. lavae de his omnibus, quae Lucianus de latronibus, de iis ac pontibus Vere commemorat, in Herodis litoris non maos sum in hil strato una legebatur litera, neque ulla leo poterat, id quod haec omnia multo post gesta sunt, quam illa ab Horodo ad Julianum epistola scripta esset. Ceterum de praedonibus, qui tum in Graecia fuissent, Lucianus in Sostrato haud dubio multa perscripseriit. Et in nonnullis quidem regionibus, ut in vicinia Cithaeronis damolim ab heroum usque aetate lauonum quaedam fusrant speluncae, sicut Henisterii ius ad Luc. D. Mori. XXVII, 2bene observavit. Sed quum multis bellis Romanomini et maximo civilibus Ormecia mas in esset, lauonum lactiones de creverunt, ut plurimis locis vastis amatque desertis nihil usquam tutum esse diceres, sed

onuit latrociniis infesta. Hinc ab Heliodoro, en phonte Ephesio, Apulero in Maniorph. IV. init. ubi vide interpretos latronum speluncae in saepe descriptae

sunt hinc tam acriter latrones militum excursione o

quisiti sunt inpulsi ibid. VII, 7in.); hinc fortissimo niai num multa adeo nomina servata sunt, ut illorobi

Luc. Alexand. c. 23, ullas Iiphilin e Dione 76, 10 Thrasyleontis inpulei. Heiani. IV, 15 . Ad Graecim

autem et ad Luciani aetatem praeter hunc Thrasyleontem etiam eas latronum descriptiones reserendae sunt, quae

in seudoluciani Asino c. 16 sqq. et eaedem multo ultoriores in putri Hetani. III c. 28 sqq. leguntur. D tas lotur latronibus locus Vere classicus, qui in Sostrato Luciani caestissime exstiterat, nobis depetat:

quo amisso ne hoc quidem scimus, uirum Sostratus, quum tot latronibus de medio sublatis pro Hercule haberi soleret, postremo auonum manu ipso consectus sit, an perpetuus quidam auonum Victor ali Mnere mortis occubuerit. Et quanquam haec vota sunt, tamen

318쪽

XLVI DE LUCIANI pro in ollam alia quaedaen Herodis epistola de eodem ADthione dam Vir scripta esset et adhuc sive ipsa exstaret sive epitoni erus apud Philostratum. Credibile

est enim Herodena Sostrato postea magis etiam lavisse, cum ille spem de se conceptam cumulat sim explevisset. Adde, quod inter se similes et in dispari genero non dispares hi suerunt duumviri similes autenicum similibus lacilo congregantur. Etenim hi duui viri ambo de Grascia eximie meriti sunt, neque tamen quum alius alia in tantam laudem assecutus esset, tuto modo inter se obtrectare potuerunt. Sed ut undε huc digressa est ad Luciani libriis , στοάro Βίος oratio redeat, probabile est in o emtem atticum saepius honoris causa memoratum fuisse. Nanuius ΗErodis ad Julianum epistolam aut Lucianus, si damtum edita erat, ipse quoque legerat aut certe res quas in hac epistola norant ab emle alusve acceperiit. Ra Lucianus nullo modo nescivii, et e lem cum Sostrato adolescentivo diu collocutum esse et Sostrauaun Herodi ad coenam promisisse quorum illud in Luciani libro non videtur omissum fuisse. Nempe quas Phil

atratus II, 1, 6 et inprimis c. 7 de Aminione stras Η

rode scripsit, eadem Lucianus suo more modoque dideriit, ut tum quoque ab anili superstitione procul at horreret. misi ut quaeramus, quaenam ratio Herodem inter et Liuciani cinis esserit ilo quo maiora in Teliceret, si hic ipse de quo vindiu sisputo Luciani sina Sostrati liber sera viais esse Et rivus quidem

Herodes ab eo nusquam Verbo reprehensus, sed magnast austa laude celebratus est. Nam in . Do orto Perrer g 19 sq. Virum docinna et dimitate excellentem Maeodsi dicit eximie laudat, quod quum alia ab oin Grasciam beneficia collata sint, tum ejusdem opera aqua lyncipiam sit deducta. Eodemius loco Herodesinam a Peremni cynici conviciis, quae eadem hil stratus V. S. V. c. 13 memoria digita habuit , studiose Menditur Tum declamationes Herodis post mortem

319쪽

SOSTRA . XLm ipsius dilaudat in Boi nacts 33 τὰ τοι-τα iamῶν. Fuit eniaminei odes sophista auctore Philostrato V. S. II, 1, 1 p. 5644n tanta eloquentia, ut Graeciae universae audies εἰς ων ι νεωιερων esso putaretur, de luibus sophisus ad . De Sahat. 49 plura dicentur. Tum alia quoque praeter eloquentiam his duumviris communia fuerunt. Nam et Herodes ab Stoicis abhoreuit, ut x A. Golli 19, 12 aliisque indiciis conligitur, si Lucianus qui eos sibi odio esse in Herinoum 85 negavit,

tamen eosdem Videtur odisse cur enim hos mussimum tam saepe et tam acerbe insectatus est 3 Sed extremis annis ab sene erode Luciani Voluntas Inaos videturabationata fuisse. Certe in Demon. 1 duo tantum sua aetate Viros memoria lignus ait exstitisse, Sostratum et Demonactein Herodem vero, qui Vir tuoque sine conin Versia praestantior fuit, ait praetermisit silentio. Etenim duas tunc Athenis factiones uerunt, quarum altera ab Herodis partibus staret, ineri Hero si soleret adversari. Quanta autem acerbitato has inter utramque actionem

coniuntiones agitatas sint, quum s Philostrato II, 1 si II, 2, tum e Fronton p. 63-67 et p. 166 sive p. 19Hed Rom. salis superque apparet. Quin etiam nonnulli qui ab Herode starent poena affecti sunt, uti armis imperitis in litoris ad Herodem datis M. Rasi tratum II, 1 c. 12 ipso tostatur. Nonis Herodes tum Franni sis in talas accusatus erat qui quamvis ipse absolVeretur, tamen in amicis olimndis, quomini pars poenas dedit, sene pariam caute Videtur Versatus esse. in Ibi cianus, qui imperitiori ex animo de litus fuit a uosemper in ea re sibi constitit, non potuit non ab Herodotum quidem dissidere. Sic Lucianus a mnas Per

vinum in Horis eram. 19 castigavit, quod τους

Ελληνας ἔπειθεν απιάρασθαι πλα Ρωμαίοις , quam rem interpretes non viderunt remant etiam tum Antonino io accidisse. Auctor nillil est Capitolinus in Antonino i c. 5 n. , in chara eciam Rus Aegypto e liones repressit Alium Luciani locum,

320쪽

XLII DE QUIAM SOSTRATO qui est in Demon gi, ad eandem seditionem jam supra

retuli. Ceterum duo libri, Sostrati et Demonactis vitas ambae paullo post mortem Heridis ab Luciano duae sunt. Et sicut in Dei nonaci modo lavitatur Modes modo reprehenditur, ita etiam in Sostrati vitain tam reprehensio Horo lis tulere musit quam laudatio. Fo lassis enim, ut de Vanitate et iracundia mandem viri taceam, superstiti Herodis vituperata est, qui Sostratum

adolescentulum, priusquam ros majores ab eo gestaΘMMnt, dum tunc pri semide quodam habuisset Quanquam Herodem morium Lucianus certo in Demonacto

24,4 25 et gra lenitor tantummodo si unica de

causa perstrinxit. Nam quum Herodes uxorem, alterum filiis, filias duas libertos etiam carissimos molis amisisset, luctu perditus his recens moriuia eundem quem

vivis honorem tribuit, quam insaniam luctus l. l. D mona risit non immerito ille quidem, minus tamen urbane quam Lucius philosophus M. Philostratum II, 1 c. 9 p. 57, qui utun raphanos Herodi ad coenam parari Vidisset, negavit fas osse albis aphanis lugentem vesci in aedibus auis pullisque. Non imal tamen ipse Herodes M. A. Gellium 16,12 alii philosopho, cui dolorem pariun sapienter fere visus esset, ita respondit, ut in tali luctu dolorem an ita naturae bone conVenientem eam ostenderet. Ceterum Fronto ad amicum, qui mores filium vel filiam amisisset, sermone filuod raro fecit non lassii sed nasco pistolam misit et consolationem P. II p. 20 sqq. d. Mediol. sive p. 30 sqq. d. Rom. SiVΘp. 227 sq. d. Niebutir.3. Has literas Niebulamus con- scit ad em leni atticum missas fuisse, qui unum e liberis suis tum maxime lugeret probavitque ad hanc condecturam sane pluribus de causis verisimilem. Denique in Luciani ipsius libello, cui nonis os ΠΕΡΙ ΠΕΝΘΟra lanientino potissimum lugubris, planctus

parentum in luctu filii, caerimonias sepulcrorum do tur, ita tamen ut ad Herodem atticum aut ad hujus viri luctum immoderatum nullo modo adludi videatur.