Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

171쪽

πυρος οξυτητα εν si της κινησεως σφοδρότητι και λεον- τος ἀγριότητα καὶ παρδάλεως θυμον και δενδρου δόνημα, καὶ Oλως ο τι και θελήσειεν ο δε μυθος παραλαβὼν προς το παραδοξότερον την φυσιν αυτο διηγησατο, ως γιγνομένου αὐτ απερ ἐμιμεῖτο ' περ δη και τοι νυνορχουμενοι πρόσεστιν ἴδοις δ αν ουν αυτοὐς προ τον αὐτον καιρον διαλλαττομένους κέως και αυτὰν μιμου- μενους τον Πρωτέα εἰκάζειν δε χρη και τη- Ἐμπουσαν την ς μυρίας μορφὰς μεταβαλλομένην τοιαύτην τινὰ ἄνθρωπον πωτοὐ μύθου παραδεδόσθαι.

20. Ἐπὶ τούτοις δίκαιον μηδε τηςῬωμαίων ὀρχήσεως

αμνημονεῖν, ν οι εὐγενέστατο αυτῶν τῶ πολεμικωτάτω τῶν θεῶν υρε οι Σάλιοι καλούμενοι - ιερωσύνης ετοῆτο ὀνομα - ρχοίνται σεμνοτάτην τε αμα και ἱερωτάτην. 21. Βιθυνὸς δε μοθος , και ἡτος ου πάνυ τῶν ταλιωτικῶν αλλότριος, τον Πρίαπον δαίμονα πολεμιστην, τῶν ιτάνων ἐμαι ν η τῶν γοαίων Λακτύλων τοίτο εργον πεποιημένων τα ἐνόπλια παιδεύειν, παρα- 280

λαβόντα παρὰ τη Ηρας ὀνυρη, παῖδα μεν ἔτι, σκληρόν δε καὶ πέρα το μετρίου ἀνδρικόν , μη πρότερον ὁπλομαχεῖν διδάξαι, πρὶν τέλειον ὀρχηστην ἀπειργάσατο και ἐπὶ τούτω και μισθὸς αὐτῶ παρὰ τη Ηρας ἐγένετο, δεκάτην αεὶ τῶν εὐπολέμου περιγιγνομένων ω ρει παρ αυτos λαμβάνειν. 22. τὰ μεν γὰρ ιονυσιακὰ καὶ Βακχικὰ ἐμαί σε μη περιμένειν μο ἀκοίσαι, ὁτι ορ-

χησις κεῖνα πάντα ην ' τριῶν οὐν οὐσῶν τῶν γενικωτάτων ὀρχησεων, κόρδακος και σικιννίδος και ἐμμελείας, o Aιονύσου θεράποντες OD 'ατυροι ταύτας ἐφευρόντες ἀφ' αυτῶν ἐκάστην νόμασαν. και ταέτη τη τέχνu χρώμενος ὁ Αιόνυσος υρρηνοὐ και bδοὐ και Λυδοὐς εχειρώσατο καὶ φῆλον ούτω μάχιμον τοι αὐτοῖς θιάσοις

κατωρχήσατο.

172쪽

152 AO TRIANO Τ

28 23 TZστε, ω θαυμάσιε, ρα μη ἀνόσων et κατηγορεῖν πιτηδευματος θείου τε αμα καὶ μυστικου καὶ τ σουτοις θεοῖς ἐσπουδασμένου και ἐπι ιμx αὐτῶν δρω- μενου καὶ τοσαυτην τερψιν αμα καὶ παιδιὰν φέλιμον παρεχομένου θαυμάζω δε σου κἀκεῖνο εἰdώς μηρου καὶ υσιόδου μάλιστα εραστὴν οντα σε - αυθις γα επὶ τους ποιητὰς ἐπάνειμι - πῶς ἀντιφθέγγεσθαι κείν0ις τολμὰς προ των πάντων ορχησιν ἐπαινουσιW ὁ μεν γαρπιμηρος α διστα καὶ κάλλιστα καταλέγων, πνον καὶ φιλότητα και μολπην καὶ 09χηοιν, ταυτην όνην μύμονα νόμασε, προσμαρτυρησας η υία και το δωτs μολπύ, ἀπερ αμφότερα τῆ 9χηστικ πρόσεστι, καὶ δηγλυκερὰ καὶ ρχηθμος ἀμύμωι , ον υ νίν μωμῆσθαι

επινοεῖς. καὶ πάλιν ν τω μερε της ποιησεως

282 υλλω μεν γα ἐdωκε θεος πολεμηλ ἔργα, ἄλλω δ' ρχηστύν τε καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν. ἱμερόεσσα γαλῶς αλη,=ῶς η με ορχήσεως ὁ και δ

μου θεῶν Osτο κάλλιστον καὶ εοικεν εις δύο διν ρηκὼς ὁ μηρος τα πάντα πράγματα πόλεμον και εἰρήνην, τοῖς οὐ πολέμου μόνα αὐτα ς κάλλιστα ἀντιτεθεικέναι. 24. ὁ δε υσίοδος ου παρ' ἄλλου ἀκουσας. ἀλλ' δώναύτος ἐωθεν εὐθυς ορχουμένας τὰς Mosσα εν ἀρχῆ τῶν ἐπων Osr περ αυτῶν το μέγιστον ἐγκώμιον διηγεῖται ὁτι .. περὶ κρήνην ἰοειδέα πόσσ' παλοῖσιν ὀρχε si ται 'τολπατρῖ τον βωμῖν περιχορεύουσαι. αλλὰ συ μέν ω γενναῖε, μονονουχὶ θεομαχῶν βρίζεις ει την ὀρχηστι κην. 25. ὁ Σωκράτης δὲ σοφώτατος ἀνήρ - εἰ γε πιστευτέον οὐτο περ αυτο λέγοντι τω Πυθίω - ου μονον in ρνει την ὀρχηστικήν , αλλὰ καὶ ἐκμαθεῖν αυτην ξλυν μέγιστον πονέμων ευρυθμία a ευμ Oυσία και κινη- σει ἐμμελεῖ καὶ εὐοχημοσύνζ Os κινουμένου καὶ ναρδεῖτο γέρων ἀνηρ ἔν ων σπουδαιοτάτων μαθημάτων

173쪽

καὶ τοίτο γουμενος εἶναι και μελλε γε κεῖνος περὶ ὀρχηστικην ου μετρίως σπουδάσεσθαι. ος γε και τα μικρὰ Ου ώκνει μανθάνειν, ἀλλα και εἰς τὰ διδασκαλεῖα τωναυλητρίδων φοίτα και παρ ταίρας γυναικος ου ἀπηξίου σπουδαῖόν τι ἀκουειν της Ἀσπασίας. καίτοι κεῖνος ἄρτι ἀρχομενην ἐώρα τότε την τέχνην καὶ ουδεπω εἰς τοσουτον κάλλος διηρθρωμένην εἰ δε του νυν επὶ μέγιστον αυτην προαγαγόντας θεῆτο ευ οἶδα, πάντων ανεκεῖνος γε ἀφεμενος μόνω τῶ θεάματι τουτω O νουναν προσεῖχε και τους παῖδας ου αν ἄλλο τι προ αυτοί

εδιδάξατο. 26 Aοκεῖς δε μοι, ταν κωμωδίαν και τραγωδίαν ἔπαιν ρς, πιλελῆσθαι ὁτι κα εν κατέρα κείνων ὀρχη- σεως ἴδιόν τι εἶδός εστιν, οἱον τραγικὴ μεν η εμμελεια, κωμωδικη δε ὁ κορδαξ, νίοτε δε και τρίτης σικιννίδος προσλαμβανομενης επε δε και εν ἀρχὴ προετίμησας της 284 ὀρχήσεως την τραγωδίαν καὶ κωμωδίαν καὶ αυλητὰς κυκλίους καὶ κ αρωδίαν ναγώνια αὐτα καὶ δια τοῆτο σεμνὰ προσειπών, φερε νον ἀντεξετάσωμεν ri ορχησειεκαστον αυτῶν. καίτοι τον μεν αυλόν, εἰ δοκεῖ, και την

κιθάραν παρῶμεν ' μέρη γαρ της το ὀρτηστο υπηρεσίας και ταῶτα. 27. την τραγωδίαν δε γε απὸ το σχηματος πρῶτον καταμάθωμεν οῖα στίν, ως εἰδεχθε ἄμα

καὶ φοβερον θέαμα εις μῆκος ἄρρυθμον ήσκημένος ἄνθρωπος, ἐμβάταις ψηλοῖς εποχούμενος, πρόσωπον περ κεφαλῆς ἀνατεινόμενον πικείμενος και στόμα κεχηνος πάμμεγα ως καταπιόμενος τους θεατάς, ἐῶ λέγειν προστερνίδια και προγαστρίδια, προσθετὴν και ἐπιτεχνητὴν παχύτητα προσποιούμενος, ως η τολμήκους ἡ ἀρρυθμίαε λεπτῶ μὰλλον ἐλέγχοιτο εἶ ἔνδοθεν αυτὰς κεκρα- γώς, εαυτὸν ἀνακλῶν και κατακλῶν, νίοτε καὶ περιάδων τὰ ἰαμβεῖα, και το δη-l σχιστον μελωδῶν τὰς συμ-

174쪽

φορὰς καὶ μόνης της φωνῆς πευθυνον παρέχων εαυτόντα γαρ αλλα τοῖς ποιηταῖς ἐμελησε προ πολλοί ποτε γενομενοις καὶ μέχρι μεν υνδρομάχη τις η κάβη ἐστί, φορητὸς η φδή, ταν δε ιρακλῆς αυτὰς εἰσελθὼν μονωδὴ

επιλαθόμενος αυτολκαὶ μήτε την λεοντῆν αιδεσθεὶς μήτετὀ όπαλον Ο περίκειται, σολοικίαν ευ φρονῶν εἰκότως φαίη αν τις τὰ πρῆγμα. 28. καὶ γαρ s ἔπερ ἐνεκάλεις τ ὀρχηστικη, τὰ ἄνδρας ὁντας γυναῖκας μιμεῖσθαι, κοινὸν τοίτο καὶ της τραγωδίας καὶ τῆς κωμωδίας ἔγκλημα αν εἴη πλείους γοῆν εν αυταῖς των ανδρῶν αἱ γυναῖκες. 29. κωμωδία δε καὶ των προσώπων αυτῶν τὸ καταγέλαστον μέρος το τερπνos αὐτ νενόμικεν, οἱα α ων 28 καὶ ιβωi καὶ μαγείρων πρόσωπα τὰ δε το ὀρχηστοὐσχῆμα ως μεν κόσμιον κα ευπρεπες υκ με χρὴ λέγειν δῆλα γαρ τοῖς μη τυφλοῖς αὐτα. τὸ δ π0όσωπον αυτόως κάλλιστον κα τω ὐποκειμένω δράματι ἐοικός, ου κεχηνὰς δε ς κεῖνα ἀλλα συμμεμυκός ἔχει γαρ πολλοίς τους περ αυτOs βοῶντας. 30. πάλαι μεν γαρ οἱ αύτοὶ καὶ 5δον και ρχοίντο ' i επειδὴ κινουμένων τλασθματην δὴ ἐπετάραττεν , ἄμεινον ἔδοξεν ἄλλους αυτοῖς ὐπάδειν. 31. αἱ δε ποθέσεις κοιναὶ ἀμφοτέροις, καὶ OU-δέν τι διακεκριμέναι τῶν τραγικῶν αἱ ὀρχηστικαί πλην ὁτι ποικιλώτερα αυται και πολυμαθέστεραι καὶ μυρίας

μεταβολὰς ἐχουσαι. 32. ει δε μ εναγώνιος Ἀρχησις ἐκείνην εἶναί φημι αἰτίαν, τὰ δόξαι τοῖς ἀγωνοθέταις μεῖζον καὶ σεμνότερον τὰ πρῆγμα Ἀστε εις ἐξέτασιν καλεισθαι. ἐῶ λέγειν δτι πόλις ἐν ταλία ros αλκιδικολγένους ἡ ἀρίστη και τοὐτ ῶσπερ τι κόσμημα τῶ πα9 αὐτοῖς ἀγῶνι προστέθεικεν.287 33. 'Eθέλω δέ σοι ἐνταὐθαήδη ἀπολογήσασθαι περ τῶν παραλελειμμένων τω λόγω παμπολλων ὁντων , ςμη δόξαν ἀγνοίας ἀμαθίας παράσχωμαι ' Ῥυ γα με

175쪽

λεληθεν οτι πολλοὶ προ ημῶν περὶ ὀρχησεως συγγεγραφότες την πλείστην διατριβὴν της γραφῆς ποιήσαντο πάντα τηνορχήσεως τα εἰδη πεξιόντες καὶ νόματα αυ- τῶν καταλεγοντες καὶ ο Ἀκάστη καὶ φ' ὁτου ευρεθη, πολυμαθείας ταύτην ἐπίδειξιν γοώμενοι παρέξειν. γὰδε μάλιστα μεν την περὶ ταsτα φιλοτιμίαν ἀπειρόκαλόν

τε καὶ ὀψιμαθῆ και μαυτῶ καιρον οἰζομαι εἶναι και διατοsτο παρίημι. 34. πειτα δε κἀκεινό σε ἀξιῶ ἐννοεῖν καὶ μεμνῆσθαι, τι μοι sν ου πῆσαν ορχησιν πρόκειται γενεαλογεῖν, ουδε τοὐτον τον σκοπὰν πεστησάμην τῶλόγω ὀρχήσεων νόματα καταριθμήσασθαι πλην ὁσωνεν ἀοχνολίγων ἐπεμνησθην τας γενικωτέρας αυτῶν προχειρισάμενος ' αλλὰ τό γε εν ω παρόντι μοι κεφάλαιον τοὐ λόγου τοὐτό ἐστι την νίν ορχησιν καθεστῶσαν επαινέσαι καὶ δεῖξαι ὁσα εν αὐτ τερπνὰ καὶ χρησιμα περιλαβοsσα ἔχει, ου πάλαι ἀρξαμεν ε τοσοίτον κάλλος ἐπιδιδόναι, αλλὰ κατὰ τον Σεβαστὸν μάλιστα αἱ μεν 288γα πρῶται κεῖναι σπερ τινες ρίζαι και θεμελια της ορχήσεως σαν , τὰ δε ἄνθος αυτῆς και τον τελεώτατον καρπόν, ὀπερ ῶν μάλιστα ες τὰ ἀκρότατον ἀποτετελεσται, τοfτο s ὁ μετερος λόγος διεξερχεται παρεις τὸ θερμαsστρίζειν και γέρανον ρχεῖσθαι και ἀλλα- μηδεν τῆ sν ταύτη τι προσήκοντα οὐδε γὰρ κεῖνο ὀΦρέγιον της ὀρχήσεως ειδος τὸ παροινιον και συμποτικὸν μετὰ μέθης γιγνόμενον, ἀγροίκων πολλάκις πρὸς

αἴλημα γυναικεῖον ὀρχουμένων σφοδρὰ και καματηρὰ πηδήματα και sν τι ταῖς ἀγροικίαις πιπολάζοντα, ὁπ' ἀγνοια παρέλιπον, ἀλλ' ὁτι μηδεν ταῶτα τῆ νίν ὀρχήσει κοινωνει καὶ γὰρ ,Πλάτων εν τοῖς Νόμοις τὰ μεν τινα ειδη παινεῖ ταύτης, τὰ δε πάνυ ἀπαξιοῖ διαιρῶν αυτὰ ες τε ὀ τερπνὸν καὶ τὸ χρήσιμον καὶ ἀπελαύνων αυτῶν τὰ ἀσχημονέστερα, προτιμον δε καὶ θαυμάζων θάτεμα.

176쪽

35. Καὶ περὶ μεν αυτῆς ρχήσεως τοσαsτα το γαρ πάντα πεξωντα μηκυνειν τον λόγον απειρόκαλον ἀχετον 9χηστύν αυτον ἐχειν χρη καὶ πως δεῖ σκῆσθαι καὶ ἁ μεμαθηκέναι καὶ τις κρατυνει το ἐργον, ηδη σοι in δίειμι, ῶς μάθηὶς ου των ραδίων καὶ των εὐμεταχειρίστωνουσαν την τεχνην. λλα πάσης παιδευσεως ς το ἀκρο- τατον ὰφικνουμένην ου μουσικῆς μόν0ν ἀλλα κα ρυθμικῆς καὶ μετρικῆς καὶ της σῆς φιλοσοφίας μάλιστα, τῆς τε φυσικῆς και τῆς θικῆς την γα διαλεκτικὴν αυτῆς περιεργίαν ἄκαlso αυτὴ νενόμικεν Ου μην Ουδε Vτορικῆς φεστηκεν, λλα και ταύτης μετεχει, καθ' ὁσονῆθους τε και πάθους επιδεικτική εστιν. ν και ι ρήτορες γλίχονται. ουπιαπήλλακται δε καὶ γραφικῆς και πλαστικῆς, ἀλλα καὶ την εν ταύταις εὐρυi μίαν μάλιστα μιμουμεν φαίνεται, ώς μηθεν ἀμείνω μήτε Φειδίαν αυτῆς μήτε πελλῆν εἶναι δοκεῖν. 36. προ πάντων δε νημοσύνην και την θυγατέρα αυτῆς Πολύμνιαν λεων χειν αυτὴ πρόκειται καὶ μεμνῆσθαι πειρῶται απάντω καταγάρ τοι τον μηρικὰν Καλχαντα τον ὀρχηστὴν εἰδέναι χρη , τα ' εόντα τά- εσσόμενα πρό τ ἐόντα, - ώ μηδεν αυτὸν διαλαθεῖν, αλλ' i ναι πρόχειρον τῆ i μνήμηναυτῶν. καὶ το μεν κεφάλαιον τῆς ποθέσεως, μιμ τική τίς ἐστιν επιστήμη καὶ δεικτικὴ και τῶν ἐννοηθέντων 290 ἐξαγορευτικὴ και τῶν αφανῶν σαφηνιστική, και περ Θουκυδίδης περὶ του Περικλέους ἐφη παινῶν τον ἀν- δρα τοίτο καὶ το Ου ορχηστο ἀκρότατον ἐγκώμιον ἀνείη γνῶναί τε τὰ δέοντα καὶ 9μζνευσα αυτά ἐμμηνείαν ὁ νυν τὴν σαφηνειαν τῶν σχηματων λέγω. 37.

δε ἀσα τω ἐργω χορηγία ἡ παλαιὰ στορία στίν. ς ποοεῖπον. καὶ ἡ πρόχειρος αυτῆς μνήμη τε καὶ μετ' ευπρεπείας ἐπίδειξις απὰ γὰρ χαους ευθὴς καὶ τῆς πρωτος του κόσμου γενέσεως ἀρξάμενον χρη αὐτὰν ἀπαντα ειδε-

177쪽

να αχοι των κατὰ την Κλεοπάτραν την Αἰγυπτίαν. Oυ- τω γαρ τω διαστηματι περιωρίσθω μῖν η του οὐχηστου

πολυμάθεια καὶ τὰ διὰ μέσου μάλιστα ἴστω, Ουρανοοτομήν, φρ0δίτqς γονάς, ιτάνων μάχην , Λιος γεννη- σιν, Ῥεας ἀπάτην, λίθου υποβολην, μόνου δεσμά, τον κῶν τριῶν δελφῶν κλῆρον 38. ἐτα ἐξης Γιγάντων ἐπανάστασιν , πυρὰ κλοπην, ἀνθρώπων πλάσιν, Προ- 29iμηθέως κόλασιν, Ἐρωτος ἰσχυν ἀμφοτέρου , και μεταταfτα Λήλου πλάνην και Λητοίς δῖνας καὶ Πυθωνος

ἀναίρεσιν και ιτυου πιβουλην και το μέσον της γης ευρισκόμενον πτησε τῶν αετῶν. 39. Λευκαλίωνα ἐπιτουτοις καὶ την μεγάλην ἐπ κείνου του βίου ναυαγίαν και λάρνακα μίαν λελανον του ανθρωπείου γένους φυλάττουσαν καὶ κ λίθων ἀνθρώπους πάλιν , ἐτα γάκχου σπαραγμὸν καὶ Ηρας δόλον κα Σεμέλης κατάφλεξιν καιυιονύσου ἀμφοτέρας τὰς γονὰς καὶ σα περὶ Ἀθηνῆς καὶοσα περὶ μαίστου και Αριχθονίου και την ἔριν την περιτη υττικῆς καὶ Ἀλιρρόθιον κα την πρωτην εν Ἀρείω πάγω κρίσιν , και ὁλως τηνυττικὴν πὰσαν μυθολογίαν. 40 ἐξαιρέτως δε την ημητρος πλάνην και Κόρης ευρε- σιν καὶ Κελεο ξενίαν καὶ ριπτολέμου γεωργίαν καιγκαρίου ἀμπελουργίαν και η υριγόνης συμφ0ράν, και 292οσα περὶ Βορέου καὶ ὁσα περὶ 's ὀρειθυίας και Θησέως καὶ Αἰγέως Ἀτι δε την ηδείας ποδοχην και αὐθιγες Πέρσας φυγὴν και τὰς ρεχθέως θυγατέρας και τὰς Πανδίονος ἀ- εν Θράκρ ἐπαθον καὶ ἔπραξαν ἐτα ὁ Ἀκάμας καὶ Φυλλὶς και η προτέρα ε της Ἐλένης αρπαγηκαὶ στρατεία τῶν ιοσκουρων ἐπι την πόλιν καὶ το Ἱππολύτου πάθος και υρακλειδῶν κάθοδος υττικὰ γαρκα ταυτα εἰκότως αν νομίζοιτο ταfταμεν τὰ θηναίων ολίγα πάνυ δείγματος νεκα κ πολλῶν τῶν παραλελει

μένων διῆλθον. 41 εξῆς δε Μέγαρα καὶ Νῖσος και Σκόλλα

178쪽

καὶ πορφυροὐ πλόκαμος καὶ Μίνωος πόρος καὶ περὶ τηνευεργέτιν ἀχαριστία οἱ ἐξης ὁ Κιθαιρὼν και τα Θηβαίων καὶ Λαβδακιδῶν πάθη καὶ Κάδμου πιδημία καὶ 293 βοος ἔκλασις καὶ ο φεως δόντες καὶ Σπαρτῶν ἀνάδοσις

και αὐθις os Κάδμου εις δράκοντα μεταβολη καὶ προς λύραν τείχισις καὶ μανία οὐ τειχοποιο καὶ της γυναικὰς αυτοὶτης Νιόβης η μεγαλαυχία και η ἐπὶ τῶ πενθει σιγη και τα Πενθεως και κταίωνος καὶ τα Οιδίποδος καὶ μακλης συν τοῖς ἄθλοις αυτos ἄπασι και η τῶν παλδων σφαγη. 42. ἐθ' η Κόρινθος πλέα καὶ αὐτη μύθων, την Γλαύκην καὶ τον Κρέοντα χουσα, και τον π9 αυ- τῶν Βελλεροφόντην και την Σθενέβ0ιαν καὶ υλίου μάχην και Ποσειδῶνος, καὶ μετὰ ταὐτα την θάμαντος μανίαν και τῶν Νεφέλης παίδων ἐπι το κριο την διαέριον φυγήν, γνοs και Μελικέρτου ποδοχην. 43. επὶ τούτοις

τα Πελοπιδῶν και υκῆναι καὶ τα εν αὐταις καὶ π9 αυτῶν. μαχος καὶ 1 καὶ ὁ φρουρὰς αυτῆς υργος και 294 τρεύς και Θυέστης και Ῥερόπη, καὶ το χρυσοέν ἀρνίον κα Πελοπείας γάμος καὶ Ἀγαμέμνονος σφαγῆ καὶ Κλυταιμνήστρας τιμωρία καὶ ἐτι προ τούτω i 4 τῶν ἐπταλοχαγῶν στρατεία και η τῶν φυγάδων γαμβρῶν του δράστου ποδοχη καὶ ὁ ἐπ' αὐτοῖς χρqσμὰς καὶ η τῶν πεσόντων ἀταφία καὶ Ἀντιγόνης δια ταὐr καὶ ε νοικέως απώλεια. 44. καὶ τα ἐν Νεμέα δε Υψιπύλη καὶ

σέως γέννησιν και τον ἐπι τὰς Γοργόνας θλον at res προύρημένον, ω ικεία καὶ ἰλοπικὴ διήγησις Ιασσιέπεια καὶ νδρομέδα καὶ Κηφεύς. ους καὶ ἄστ0οις ἐγκατέλεξεν η τῶν μετὰ ταὐτα πίστις κἀκεῖνα ὁ τὰ α χαῖα τὰ ιγύπτου και αναολεῖ ται και τὴν ἐπιθαλάμιον ἐπιβουλήν. 45. Ῥυκ λίγα δε καὶ ἡ Λακεδαίμων

179쪽

τοιαυτα παρεχεται τον Γάκινθον καὶ τον τουωπόλλωνος ἀντεραστην Ζέφυρον καὶ την πο τω δίσκω του μει-9ακιου σφαγην καὶ το εκ ου ψατο ανθος καὶ την ναυτω αἰάζουσαν ἐπιγραφην, καὶ την Τυνδάρεω ἀνάστα - σιν καὶ την ιος επὶ τούτω κατ' σκληπιου ργην ετ 295δε καὶ τον Πάριδος ξενισμον καὶ την λένης αρπαγην μετὰ την επὶ τω μηλω κρίσιν. 46. νομιστέον γαρ si Σπαρτιατικη ἱστορία καὶ την γλιακην συνηφθαι, πολληνουσαν καὶ πολυπρόσωποπι καθ' εκαστον γουν των κεῖπεσόντων δρῆμα τσκην πρόκειται καὶ μεμνῆσθαι δει τουτων ἀεί, μάλιστα ἀπο της αρπαγῆς ευθυ αχρι ωνεν τοῖς νόστοις γεγενημένων κα της Αἰνείου πλάνης καιsιδους ἔρωτος, ων ου αλλότρια και τὰ περὶ τον ρε- στην δράματα καὶ τὰ Σκυθία τω μωλτετολμημένα.

ου ἀπωδὰ δε και τὰ πρ τούτων ἀλλὰ τοῖς γλιακοις συγγενῆ, Ἀχιλλέως εν Σκυρω παρθενευσις καὶ 'οδυσσεως μανία καὶ Φιλοκτήτου ρημια, και ὁλως 'ἀσα δύσσειος πλάνη καὶ Κίρκη και Τηλέγονος και η Αἰόλου των ἀνεμων δυναστεία καὶ τὰ ἄλλα μέχρι η των μνηστη- ρων τιμωρίας καὶ προ τούτων η κατὰ Παλαμήδους ἐπιβουλὴ και η Ναυπλίου ὀργη καὶ η ἴαντος μανία και η θατέρου εν ταῖς πέτραις ἀπώλεια. 47. χει πολλα καὶ ηHλις ἀφορμὰς τοι ορχεῖσθαι πειρωμένοις, τον Οἰνό- Μ

τους τωμυλυμπίων ἀγωνιστάς. 48. πολλὴ δε ανῆ κατωρκαδίαν μυθολογία, άφνης φυγή, Καλλιστους θηρίωσις, Κενταύρων παροινία καὶ Πανδ γοναί. Ἀλφειουερως και φαλος αποδημία. 49. ἀλλὰ καν εἰς τὴν ρήτην ἀφίκη ψ λόγω πάμπολλα κἀκεῖθεν ἡ ὁρχησις ἐρα-νι ζεται, τὴν υρώπην, τὴν Πασιφάην, τους Tus90υς ἀμφοτέρους, τον Λαβύρινθον, τὴν 'Αριάδνην, τὴν Φαίδραν, τον Ἀνδρόγεων, τον Λαίδαλον, τὸν Iκαρον, τον

180쪽

Γλαυκον , την Πολυῖδου μαντικήν, τον άλω, τον χαλ-

297 κουν της Κρήτης περίπολον. 50 καν εἰς Αἰτωλίαν μετέλθης κἀκεῖ πολλὰ τορχησις καταλαμβανει την λθαίαν, τον Μελέαγρον, την ταλάντην, τον δαλόν. καὶ ποτα- μου καὶ Ῥοακλέους πάλην καὶ Σειρήνων γένεσιν και 'ινάδων ἀνάδοσιν και μετὰ την μανίαν λκμέωνος οἰκη- σιν εἶτα Νέσσον καὶ Ληῖανείρας ζηλοτυπίαν, ἐφ' ri τηνεν lay πυράν. 1. χει και Θράκη πολλὰ τω ορχησομένωὰναγκαῖα, τον Ορφέα τον κείνου σπαραγμον καὶ τ ν λάλον αυτοὶκεφαλὴν την επιπλέουσαν si λύρα, και τον Αἱμον καὶ την Ῥοδόπην και την Λυκούργου κόλασιν. 52. και Θεσσαλία δε ετ πλείω παρέχεται τον Πελίαν τον 298 γάσονα την 'Ἀλκηστιν, τον των πεντήκοντα νέων στόλον την ργώ, τὴν λάλον αυτῆς τρόπιν. 53. τα εν Λήμνω, τον Αἰήτην, τον Μηδεια ονειρον τονώψυρτου σπαραγμον και τὰ ν τω παράπλω γενόμενα καὶ μετὰ ταὐτα τον Πρωτεσίλαον καὶ τὴν Λαοδάμειαν. 4. καν εἰς

την Ἀσίαν πάλιν διαβῆς, πολλὰ κἀκεῖ δράματα ὴ γὰρ

Σάμος εὐθυς και το Πολυκράτους πάθος καὶ της θυγα-τρος αυτολμέχρι Περσῶν πλάνη καὶ τὰ ἔτι ἀρχαιοτερα, η Os αντάλου φλυαρία και η παρ' αὐτω θεῶν ἐστίασις και ἡ Πέλοπος κρεουργία και ὁ λεφάντι roicis o afro Γ.

και τον Γηρυόνqν καὶ τὴν ἐς Ἐρυθείας ἐλασιν ων βοῶν. 57. ου ἀγνοήσει δε κα τὰς μ Dθικὰς μεταμορφώσεις ἀπα-

οσαι ἐκ γυναικῶν ἀνδρες ἐγένοντο τον Καινία λέγω καὶ ror πειρεσίαν καὶ τους τοιούτους. 58. και it ora tali δε Μύρραν καὶ το υσσύρων κεῖνο πἐνθος μεριζομενον και