장음표시 사용
151쪽
φον Ουδε του προστυχόντος ληστου αξιον λυων γα τὰ πεπεμμενα βιβλίδια καὶ αναγινώσκων, εἰ τι ευοοι ἐπισφαλε καὶ παρακεκινδυνευμένον εν ταῖς ρωτησεσι, κατεμ χεν αυτος καὶ ου ἀπέπεμπεν, δυποχειρίους καὶ μονονουχὶ δουλους δια το δέος εχοι τους πεπομφότας, μεμνημένους οἱα ην α ροντο συνίης δε οῖα εἰκος τους πλουσίους καὶ μεγα δυναμένους τὰς πυστεις πυνθάνεσθαι.ελάμβανεν ουν πολλὰ παρ' κείνων εἰδότων, ὁτι εντος αυτους ποι των ἀρκυων. 33. Βουλομαι δε σοι καὶ των Ῥουτιλλιανῶ δοθέντων χρησμῶν ἐνίους λεω πυνθανομένω γαρ αυτω περτου παιδος κ προτέρας γυναικός, παιδείας ωρα εχοντος, ντινα προστήσεται τον διδάσκαλον των μαθημάτων αυτου, ἔφη '
Πυθαγόρην πολέμων τε διάκτορον σθλον ἀοιδόν. 241εἶτα μετ' λίγας μέρας του παιδος αποθανόντος ὁ μενηπόρει καὶ ουδεν εἶχε λέγειν προς τους αιτιωμένους, παρὰ πόδας ουτως ἐληλεγμένου του χρησμου, ὁ δε μυτιλλιανὸς αυτὸς φθάσας ο βέλτιστος ἀπελογεῖτο περ του μαντείου λέγων, τοίτο αυτ προδεδηλωκέναι τον θεον καὶ δι αυτο ζῶντα μεν κελευσαι μηδένα διδάσκαλον ελέσθαι αυτω, Πυθαγόραν δε κα υμηρον πάλαι τεθνεῶτας, ἐς
εικὸς το μειράκιον ἐν Ῥιδου νυν συνειναι τί τοίνυν μέμφεσθαι ἄξιον λεξάνδρω εἰ τοιουτοις ἀνθρωπίσκοις ἐνδιατρίβεινήξίου; 4 αὐθις δε πυνθανομένω αυτω την τίνος ψυχην αυτος διεδέξατο, ἔφη Πρῶτον Πηλείδης ἐγένου, μετὰ ταsτα Μένανδρος, εἶθ' ο νῆν φαίνη, μετὰ δ' εσσεαι λιὰς ἀκτίς, 242ζησεις δ' ογδώκοντ ἐπὶ τοῖς κατὰ λυκάβαντας. δε ἐβδομηκοντουτης πέθανε μελαγχολησας ου περιμείνας την του θεολυπόσχεσιν. 35. καὶ οὐτος ὁ χρησμος
152쪽
των αυτοφώνων ν ἐρομεν δε αυτ ποτε καὶ περὶ γάμου ητῶς φη 'μον Αλεξάνδρου τε Σεληναίης τε θύγατρα. διεδεδώκει δε πάλαι λόγον, της θυγατρός, ην εἶχεν.ε Σελήνης sτω γενομένης την γα Σελήνην ρωτι ἀλῶναι αυτου καθευδοντός ποτε ἰδοsσαν, περ αὐτxiεθος, κοιμωμένων ἐρῶν των καλῶν ὁ δ' ουδεν μελλήσας ὁ συνετματος μυτιλλιανος ἐπεμπεν ευθὴς επὶ την κλμην καὶ τους γάμους ξυνετέλει ἐξηκοντούτης νυμφίος καὶ συνῆν την πενθερὰν Σελήνην ἐκατόμβαις ολαις ἱλασκόμενος καὶ τῶν πουρανίων εις και αὐτος οἰόμενος γεγονέναι.
243 36. Ο ἀπαξ τῶν νοταλία πραγμάτων ἐλάβετο μείζω αε προσεπενόει καὶ πάντοσε της ωμαίων ἀρχῆς ἐπεμπε χρησμολόγους ταῖς πόλεσι προλέγων. λοι-
μους καὶ πυρκαζὰς φυ ττεσθαι καὶ σεισμους. καὶ ἀσφαλῶς βοηθήσειν, ὼς μὴ γένοιτο τι τουτων at τολυπισχνελτο αὐτοῖς. να δέ τινα χρύσμον αυτόφωνον καὶ αυτόν. ες παντα τα ἐθνη εν ω λοιμῶ διεπέμψατο ην δε τομος ἔν
Φ0M0ς ἀκερσεκόμης λοιμου νεφέλην ἀπερυκει. καὶ rofr ην δεῖν τ μος πανταχου ἐπὶ τῶν πυλώνων γεγραμμέν0ν - το, λοιμου ἀλεξιφάρμακον το δ' ς
153쪽
πάνυ πολλους των συνωμοτῶν , οῖ τὰς ἐκάστου γνώμας διηγγελλον αυτω καὶ τὰς ἐρωτησεις προεμήνυον και νμάλιστα ἐφίενται. ii τοιμον αὐτον προς τὰς αποκρισεις καὶ πρὶν κειν του πεμπομένους καταλαμβάνεσθαι. ψ8. Καὶ προς μεν τα εν ῆ Λαλία ταῶτα καὶ τα τοι- αὐτ προσεμηχανῆτο τελετην τε γάρ τινα συνισταται,
καὶ δαδουχίας καὶ ἱεροφαντίας, τριῶν ἐξης ἀεὶ τελουμμνων μερῶν καὶ ἐν μεν τῆ πρώτη πρόρρησις ν ωσπερ θηνησι τοιαυτη α τις ἄθεος Ἀριστιανος Ἀπικούρειος κει κατάσκοπος τῶν ργίων, φευγέτω, οι δε πιστεύοντες τῶ θεω τελείσθωσαν τύχli u ἀγαθu. εἰ ευ-
θυς ἐν ἀρχη ἐξέλασις ἐγίγνετο καὶ ὁ μεν γεῖτο λέγων 4b, εξω ριστιανούς ' τυ δε πλῆθος απαν ἐπεφθέγγετο .ἐξω πικουρείους. - εἶτα Λητους ἐγίγνετο λοχεία και πόλλωνος γοναὶ καὶ Κορωνίδος γάμος και σκληπιος ἐτίκτετο ἐν δε θ δευτέρα Γλύκωνος ἐπιφάνεια καὶ γέννησις το θεοs. 39. τρίτη δε μέρα Ποδαλειρίου ην καιτης μητ90 Ἀλεξάνδρου γάμος Βαδὶς δε ἐκαλεῖτο καὶ δῶδες δε ἐκαίοντο και τελευταῖον Σελήνης και Ἀλεξάνδρου μως καὶ τικτομένη οὐ μυτιλλιανομὴ γυνή. ἐδα- δούχει δε καὶ ἱεροφάντει Ἀνδυμίων λέξανδρος και ομεν καθεύδων δῆθεν κατέκειτο ν τω μέσω κατρε δε
νης μυτιλλία τις ραιοτάτη τῶν Καίσαρος οικονόμων τινὸς γυνή. ἐρῶσα. αληθῶς του Ἀλεξάνδρου καὶ αντερωμένη π' αὐτοs, και ἐν ὀφθαλμοῖς του λεθρίου κείνου ανδρὸς φιλήματά τε ἐγίγνετο ἐν τω μέσω και περι- 246 πλοκαί ει δε η πολλαὶ σαφαι δῶδες, τάχα αν τι καὶ τῶν υπὸ κόλπου ἐπράττετο μετὰ μικρὰν δε πάλιν οἴει ιεροφαντικῶς ἐσκευασμένος ἐν πολλη τύ σιωπύ, και αυ-
τὰς μεν ἔλεγε μεγάλη τη φωνὴ, - Γλύκων ἐπεφθέγγοντο
δε αὐτῶ ἐπακολουθουντες υμολπίδαι δῆθεν και Κή-
154쪽
ρυκες τινες Παφλαγόνες καρβατίνας ποδεδεμενοι πολ-
λην πην σκοροδάλμην Ἀρυγγάνοντες. ' Ἀλεξανδρε.40. πολλάκι δ' πὶ ταῖς δαδουχίαις καὶ τοῖς μυστικοῖς σκιρτήμασι γυμνωθεὶς ὁ μηρος αυτου ἐξεπίτηδες χρυσους ἐξεφάνη, δερματος ς' εἰκος ἐπιχρυσου περιτεθέντος
καὶ προς την αυγην των λαμπάδων ἀποστίλβοντος. στεκα γενομένης ποτε ζητησεως δυο τισὶ των μωροσόφων 2 7 περ αυτου, εἰ τε Πυθαγόρου την ψυχην ἔχοι διατον χρυ- σου μηρον εἴτε αλλην μοίαν αυτ , και την ζήτησιν ταυτην αυτ υλεξάνδρω ἐπανενεγκόντων, ὁ βασιλευς Γλυκων χρησμῶ λυσε την ἀπορία Πυθαγόρου ψυχ ποτε μεν φθίνει, αλλοτε δ αυξει
η δε προφητείη δίης φρενός εστιν ἀπορρώξ. καί μιν πεμψε πατὴρ ἀγαθων ανδρῶν παρωγόπικα πάλιν ες ιος εἶσι υιος βληθεῖσα κεραυνω. 41. προλέγων δε πῆσιν ἀπέχεσθαι παιδίου συνουσίας. ς ἀσεβες ον αυτος τοιόνδε τι o γεννάδας ἐτεχνάσατο ταῖόγα πόλεσι ταῖς Παφλαγονικαῖς και ταῖς Ποντικαῖς ἐπήγγελλε θεηκόλους πέμπειν ς 9ιετίαν μrui σοντας πα9
φεὐοντας πεμφθῆναι. ους εγκλεισάμενος ῶσπερ ἀργυρωνήτοις ἐχρήσατο καὶ συγκαθευδωi καὶ πάντα τρόπον tu παροινῶν. και et Ouor δε πεποίητο, πελταίκτωκαίδεκα ἔτη μηδένα τω, Dros στόματι δεξιοὐσθαι μηδε φιλήματιασπάζεσθαι, αλλὰ τοῖς ἄλλοις προτείνων την χεῖρα κυσΩι μόνους τους μαλυς κατεφίλει καὶ καλοί a ro Dro Oίεντὸς του φιλήματος. 42. τοι αὐτα ἐντρυφῶν τοῖς ἀνοη- τοις διετέλει γυναῖκάς τε ἀνέδην διαφθείρων καὶ παισὶ συνών. και ην μέγα καὶ ευκτὰν κάστω, ει τινος γυναικὶ
προσβλέψειεν εἰ ὁ καὶ φιλήματος ἀξιώσειεν ἀθρόαν την ἀγαθην τυχην ἰετο ἔκαστος ες την οἰκίαν ii res
155쪽
έσι υησεσθαι ' πολλα δε καὶ ηυχουν τετοκεναι παρ αυ-
του, καὶ οἱ ανδρες επεμαρτυρουν τι ἀληθῆ λέγουσιν. 43. 'Eθέλω δε σοι καὶ διάλογον διηγησασθαι του Γλυκωνος καὶ Σακερδωτός τινος , ιανο ἀνθρώπου,
οποίου τινος την συνεσιν, ἴση ἀπο των ρωτήσεων.
ἀνέγνων δε αυτον χρυσοῖς γράμμασι γεγραμμενον εν Tim2 9εν si του Σακερδωτος οικία. ειπε γάρ μοι, φη, ῶ δεσποτα Γλυκων, τίς εἶ πιώ, is ος, σκληπιος νεος. υλλος παρ' κεῖνον τον πρότερον πῶς λέγεις Ουθμμις ἀκουσαί σε τουτό γε Πόσα δε μω ετ παραμενεῖς χρησμωδῶν; ρίτον προς τοι χιλίοις. ατα ποῖ μεταστησο Eς Βάκτρα καὶ την κεῖ γῆν δεῖ γὰρ ἀπολαυσαι και τους βαρβάρους της επιδημίας της ἐμης. α δ αλλα χρηστηρια, το εν ιδυμοι καὶ το εν Κλάρω καὶ το εν Λελφοῖς ἐτι σου τον προπάτορα ἔχει τον 'Aπολλω, η ψευδεῖς εἰσιν οι νυν ἐκπίπτοντες κεῖ χρησμοί; μδε τουτο ἐθελησης εἰδέναι ' ου γὰρ θέμις πιὼ δε τίς ἔσομαι μετὰ τον νυν βίον Κάμηλος, εἶτα Ἀπος, εἶτα ἀνηρ σοφος καὶ προφήτης ου μείων Ἀλεξάνδρου τοιαίτα μεν ὁ Γλυκων τω Σακέρδωτι διελέχθη ἐπὶ τέλει δε χρησμον ἔμμετρον ἐφθέγξατο εἰδὼς αυτον Λεπίδω ἔταῖρον οντα Μη πείθου Λεπίδω, ἐπεί οἱ λυγρος Οἰτος πηδεῖ. πάνυ γὰρ ἐδεδίει τον Ἐπίκουρον, ς προεῖπον, ς
τινα ἀντίτεχνον και ἀντισοφιστὴν της μαγγανείας αυτου. 44. ἔνα γουν τινα των Ἐπικουρείων τολμήσαντα καὶ διε 250λέγχειν αυτον ἐπὶ πολλῶν τῶν παρόντων ἐς κίνδυνον ου μικρον κατέστησεν ο μεν γὰρ προσελθὼν ἔλεγε μεγάλητη φωνn m μέντοι, es λέξανδρε τον δεῖνα Παφλαγόνα προσαγαγεῖν οἰκέτας αυτο τω γουμένω της Γαλατίας την ἐπι θανάτω ἀνέπεισας, ἀπεκτονότας τονυιον αυτομεν Ἀλεξανδρεία παιδευόμενον, ὁ δε νεανίσκος
καὶ ζῆ καὶ ἐπανελήλυθε ζῶν μετὰ την τῶν οἰκετῶν απώ-
156쪽
λειαν θηρίοις π σου παραδοθέντων τοιουτο δε τι ἐγεγένητο ἀναπλευσας ὁ νεανίσκος ες Αἴγυπτον, ἄχρι τοὐπιυσματος πλοίου αναγομένου ἐπείσθη και αυτος ες γυ-δίαν πλευσαι, κἀπειδήπερ εβράδυνεν, οι δυστυχεῖς ἐκεῖνοι οἰκέται αυτο οἰηθέντες η εν ω Νείλω πλέοντα διεφθάρθαι τον νεανίσκον η καὶ π λr στῶν - πολλοὶ
25 γὰρ σαν τότε - ἀνρρῆσθαι ἐπανῆλθον ἀπαγγέλλοντες
αυτο τον ἀφανισμόν. ἐτα ο χρησμος καὶ η καταδίκη,
μεθ' υ ἐπέστη ὁ νεανίσκος διηγούμενος την ἀποδημίαν. 45. ὁ μεν αὐτα ἔλεγεν ο δε λέξανδρος αγανακτήσας ἐπὶ τω λέγχω καὶ μη φέρων οὐ νειδους την ἀλήθειαν
ἐκέλευε του παρόντας λίθοις βάλλειν αὐτον η καὶ αυ- τοὐς ναγεῖς σεσθαι καὶ πικουρείους κληθησεσθαι.
των δε βάλλειν ἀρξαμένων ημόστρατός τις ἐπιδημῶν
τοί Πόντου πρῶτος περιχυθεὶς ἐρρύσατο του θανατουτον ανθρωπον μικρos δεῖν καταλευσθέντα πάνυ δικαίως. τί γα ἐδει μόνον φρονεῖν ν τοσουτοις μεμηνόσι καὶ παραπολαῆσαι της Παφλαγόνων μωρίας και ταμεν κατ'εκεῖνον τοιαίτα. 46. ει δέ τινων προσκαλουμένων κατὰ τάξιν τῶν χρησμῶν - προ μιας ε Osr του θεσπίζειν 2b ἐγίγνετο - και ἐρομένου οὐ κηρυκος ει θεσπίζει et δε
στέγη τις ἐδέχετο οἴτε iso daro ἐκοινώνει, αλλἔδει γῆν προ γης ἐλαύνεσθαι , ασεβῆ καὶ θεον καὶ Ἐπικοs9ειον, περ ην η μεγίστ λοιδορία. 47. ν γουν καὶ γελοιότατον ἐποίησεν ὁ λεξανδρος εὐρων γαρ τὰς Eπικούρου κυρίας δυξας το κάλ- λισχον, ως οἶσθα τῶν βιβλίων καὶ κεφαλαιώδη περιέχον της ἀνδρος σοφίας τα δόγματα κομίσας ς την ἀγορὰν μέσην ἐκαυσεν ἐπὶ ξύλων συκίνων ως δῆθε r αυτον καταφλέγων, καὶ την σποδὰν ἐς την θαλατταν ἐξέβαλεν et εκα χρησμον επιφθεγξάμενoc'
157쪽
Πυρπολέειν κέλομαι δόξας αλαοῖο γεροντος 253ουδε εἰδὼς ὁ κατάρατος σων ἀγαθῶν το βιβλιον κεῖνο
τοῖς εντυγχάνουσιν αἴτιον γίγνεται και οσην αυτοῖς εἰρηνην κά ἀταραξίαν καὶ ελευθερίαν νεργάζεται, δειuάτων μεν και φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον και ελπίδων ματαίων καὶ περιττῶν πιθυμιῶν - νουν δε καὶ ἀλήθειανεντιθεν και καθαῖρον, ἀληθῶς τὰς γνώμας ου υποδαδ και σκίλλη καὶ ταῖς τοιαυται φλυαρίαις, αλλὰ λόγωορθω καὶ ληθεία και παρρησία 48. εν δε τοι ἄλλοις ἔν τι καὶ μέγιστον τόλμημα του μιαρο ανδρος ἄκουσον εχων γα ου μικρὰν ἐπι τὰ βασίλεια και την αυληνlτον μυτιλλιανὸν ευδοκιμουντα πάροδον, διαπεμπεται χρησμον του εν Γερμανία πολέμου ἀκμάζοντος , ὀτε θεὸς 254 Μάρκος δη τοῖς Μαρκομάνοις και Κουάδοις συνεπλέκετο. ξίου δε ο χρησμὸς δυο λεοντας εμβληθῆναι ζῶντας ε τον Ἱστρον μετὰ πολλῶν αρωμάτων καὶ θυσιῶν μεγαλοπρεπῶν ἄμεινον δε αυτὸν ειπεῖν τον χρησμόWἘς δίνας 'ντροιο διιπετέος ποταμοῖο εσβαλεειν κελομαι δοιους Κυβελης θεράποντας, θηρας ὀρειτρεφεας, καὶ οσα τρέφει Ἀδικὰ αηρανθεα καὶ βοτάνας ευώδεας αυτίκα δ' εσται νίκη και μέγα κυδος ἀμ' εἰρηντ ερατεινη. γενομένων δε τούτων, ως προσέταξε του με λέοντας διανηξαμένους ες την πολεμίαν οι βάρβαροι ξυλοις κατειργάσαντο, τινας κυνας η λυκους ξενικους Ῥυτίκα δε το μέγιστον τραfμα τοις μετέροις γένετο δισμυρίων που σχεδὀν ἀθρόων ἀπολομένων. ἐτα επηκολουθησε ταπερι κυληῖαν γενόμενα και η παρὰ μικρὸν κείνης της
πόλεως ἀλωσις ὁ δε πρὸς το ἀποβεβηκὸς την ελφικην ἐκείνην ἀπολογίαν καὶ τὰν του Κροίσου χρησμὸν ψυχρῶς
παρηγε νίκην μεν γαρ προειπεῖν τὸν θεόν, μη μέντοι δηλῶσαι ' μαίων η των πολεμίων. 49. δη δε πολλῶν
158쪽
ἐπὶ πολλοῖς ἐπεσρεόντων καὶ της πόλεως αυτῶν θλιβομένης πωτου πλήθους των ἐπὶ το χρηστηριον ἀφικνου-255 μενων καὶ τα επιτήδεια διαρκῆ μὴ ἐχουσης, πινοεῖ τους
νυκτερινους καλουμενους χρησμούς λαμβάνων γα ταβιβλία πεκοιμῆτο ς φασκεν αυτοῖς καὶ γονα παρὰ τοὐθεos ἀκούων απεκρίνετο, ου μέντοι σαφεῖς τους πολλούς, αλλ αμφιβόλους και τεταραγμένους καὶ μάλιστα εἴ ποτε θεάσαιτο περιεργότερον κατεσφραγισμενον το βιβλίον ου γα παρακινδυνεύων το ἐπελθὀν αλλως πε- γραφε χρησμοῖς πρέπον καὶ το τοι οὐτον οἰόμενος, καιῆσάν τινες εξηγηταὶ επὶ τούτω καθήμενοι καὶ μισθοὐς ουκολίγους κλεγοντες παρὰ των του τοιούτους χρησμοὐς απολαμβανόντων ἐπι si ξηγήσει και διαλύσει αυτῶν. και Osτ αυτῶν το εργον πόμισθον η ἐτέλουν γὰροι ἐξηγηταὶ τω λεξάνδρω τάλαντον ττικὴν κάτερος. 50. νίοτε δε μήτε μομενου τινὸς μήτε πεμφθέντος ἀλλ' Osdεήλως ὁντος ἐχρησμώδει προ εκπληξιν τῶν ἀνοη-
Aίζεαι ὁστις σὴν ἄλοχον μάλα πάγ9t λεληθὼς
Καλλιγενειαν πεο λεχεων σαλαγεῖ κατὰ δῶμα ;δ0fλος Πρωτογενης, τω ὁ σύ γε παντα πεποιθας.ῶπυες γὰρ κεῖνον, ὁ δ' αὐθις σὴν παράκοι rii 256 ἀντίδοσιν ταύτην ἴβρεως δίας ἀποτίνων. ἀλλ' ἐπί σοι ὁ φάρμακ' ἀπ' Drῶν λυγρὰ τέτυκται.ως μήτ' εἰσαλις μή εἰσοράοις ἁ ποιοίσιν. εὐρήσεις δε κάτω πλσῶ λέχει ἀγχόθι τοίχου προς κεφαλῆς καὶ σηπιεμάπαινα συνοιδε Καλt ψώ. τίς Dcαν ημόκριτος διεταράχθq ἀκούσας ὀνόματα καὶ
159쪽
9ίσκων τινὰς επιδημουντας ὁμοεθνεῖς τοῖς δεδωκόσι διατοῆτο καὶ πολυς λεν μέσω χρόνος ην της τε δόσεως των βιβλιων καὶ της χρησμωδίας, ως εν τοσουτω κατὰ σχO-λην λυοιντό τε οἱ χρησμοὶ ἀσφαλῶς καὶ ευρίσκοιντο οἱ ερμηνευσα δυνάμενοι καστα, ἐος και ὁ ω Σκυθη δο- 257θει χρησμος ην Μόρφι ἐβάργουλις ει σκιην χνεγχικραγκ λείψει φάος. 52. Ἀλλως πάλιν ουτ παρόντι υτε λως τινὶ ντιεφη ἄνευ μετρου, ἀναστρεφειν ὀπίσω ο γὰρ πεμψας σε τεθνηκεν ὁπο του γείτονος ιοκλέους τημερον, λἴστῶν ἐπαχθέντων Μάγνου και Κέλερος καὶ Βουβάλου, οῖ καὶηδη δέδενται ληφθέντες. 53. υλίγους δε και των ἐμοὶ δοθέντων ἄκουσοπι ἐρομένου γάρ μου ει φαλακρός εστιν λέξανδρος, και κατασημηναμένου περιέργως καὶ προφανῶς πογράφεται χρησμὸς νυκτερείσιος,
Σαβαρδαλάχου μάλαχ υττις ἄλλος ν. καὶ πάλιν ἐμοί ἐρομένου ἐν δύο βιβλίοις διαφόροις τηναυτὴν ἐρώτησιν, πόθεν ὴν ζωμηρος ο ποιητής, ἐπ' ἄλλου
και ἄλλου ονόματος, ω ἐτέρω μεν ἡπέγραψεν ἐξαπατηθεὶς πὀ του ἐμοὐ νεανίσκου - ερωτηθεὶς γὰρ ἐφ' ο τι ηκε Θεραπείαν, φη, αἰτήσων προς ὀδύνην πλευρολ- Κυτμίδα χρίεσθαι κέλομαι δροσίην τε κέλητος 258τω δ' ἐτέρω, ἐπεὶ και τοs ήκηκόει ως ἐρομένου του πέμψαντος, εἴτε μοι πλεῆσαι ἐπ' Ιταλίαν εἴτε πεζοπορῆσαι λωον, ἀπεκρίνατο οὐδεν προς ὀνυμηρο μὴ σύ γε πλωέμεναι, πεζὴν δε κατ iμον δευρ.54. πολλὰ γὰ0 τοιαίτα και αυτὸς ἐπεμηχανησάμην αὐτω,οιον και ἐκεῖνο μίαν ἐρώτησιν ἐρωτήσας ἐπέγραψα τω βιβλίω κατὰ το ἔθος το δεινος χρησμοὶ κτώ, ψευσάμενός τι νομα, και τὰς κτὼ δραχμὰς καὶ το γιγνόμενον ἔτι προς ταύταις πέμψας' i δε πιστεύσας ἀπο-
160쪽
πομπτὶ του ισθου καὶ τ επιγραφ του βιβλίου ποὸς μίαν ρωτζσιν - ην δε αυτη πότε λώσεται μαγγα- νευων λεξανδρος - κτώ μοι χρησμοὐς ἐπεμψεν ουτεγης φασιν οὐτε υρανο απτομενους, ἀνοήτους δε καὶ
δυσνοήτους απαντας. περ στερον αἰσθόμενος και τιτον μυτιλλιανον ἀπέτρεπον γ' καὶ του γάμου και τουπ0οσκεῖσθαι ταῖς του χρηστηρίου ἐλπίσιν ἡ μίσει, ς τοεικός, καὶ χθιστον γεῖτο καί ποτε περὶ μομἐρομένωτω μυτιλλιανῶ ἐφη Νυκτιπλάνοις άροις χαίρει κοίταις τε δυσάγνοις. 259 55. καὶ ὁλως χθιστος εἰκότως ν εγώ. καπειδη σελθόντα με ες την πολιμ σθετο καὶ ἐμαθενῶς κεῖνος εὐην ὁ Λουκιανός - επηγόμην δε καὶ στρατιώτας δυο λογχοφόρον κα κοντοφόρον παρὰ του γουμένου της Καππαδοκίας, φίλου ὀντος λαβών ῶς με παραπεμψειαν ἄχρι προς την θάλατταν - αυτίκα μεταστέλλεται δεξιῶς πάνυ καὶ μετὰ
πολλῆς φιλοφροσύνης. ελθὼν δ' γὼ πολλοὐ καταλαμβάνω περὶ αὐτόw συνεπηγόμην δε καὶ οὐ Gr9ατιώτας
φιλησων δήγματι χρηστῶ πάνυ μικρο δεῖν χωλην αὐτωτην χεῖρα ποίησα. οἱ μεν ουν παρόντες ἄγχειν με καὶ παίειν πειρῶντο ς ἱερόσυλον καὶ πρότερον τι ἀγανακτησαντες τι λεξανδρον αὐτον ἀλλ μ προφήrηνπ9οσεῖποw o δε πάνυ γεννικῶς καρτερησας κατέπανόνε αυτοὐς καὶ πGγχνεῖτο τιθασόν με αδίως ἀποφανεῖν καὶ δείξεta την Γλυκωνος ἀρε rnata τι καὶ οὐ πάνυ τ0αχυνομένους φίλους ἀπεργάζεται καὶ μεταστησάμενος