장음표시 사용
181쪽
ταυτα i σεται, καὶ τὰ νεώτερα θεάσα μετὰ την Μακεδόνων ἀρχην ἐτολμηροτυπό τε ντιπάτρου και παρὰ Σελευκου επὶ τ Στρατονίκης ερωτι 59. τὰ γὰρ Αἰγυπτίων μυστικώτερα ντα i σεται μεν , συμβολικώτερον δε ἐπιδείξεται, οὐ Eπαφον λέγω καὶ τον 'υσιριν καὶ τὰς των θεῶν εις τὰ ζῶα μεταβολάς ' προ πάντων δὲ τὰ περὶ τους 300ερωτας αυτῶν καὶ αυτο του Aιὀς καὶ εἰς σα αυτον μετεσκεύασεν. 60. εισεται δε καὶ την εὐυιδου ἄπασαν τραγωδίαν καὶ τὰς κολάσεις και τὰς εφ' ἐκάστη αιτίας καὶ την Πειρίθου καὶ Θησέως ἄχρι του Ῥιδου ἐταιρείαν. 61. συνελόντι δε εἰπειν, οὐδεν των πο ου Ομηρου καὶ Hσιόδου και των ἀρίστων ποιητῶν καὶ μάλιστα της τραγωδίας λεγομένων ἀγνοήσει. αὐτα πάνυ λίγα ε πολλῶν, μὰλλον δε απείρων το πλῆθος ξελὼν τὰ κεφαλαιω- δωτερα κατέλεξα, τὰ ἄλλα τοι τε ποιηταῖς ἀφεὶς δεινκαὶ τοῖς ὀρχησταῖς αυτοῖς δεικνύναι καὶ σοι προσεξευρίσκειν καθ' ομοιότητα τῶν προειρημένων ἄπερ ἀπαντα
πρόχειρα και προ τον καιρον καστον τω ρχηστύ προπεπορισμένα και προτεταμιευμένα κεισθαι ἀναγκαῖον.
62. ἐπεὶ δε μιμητικός εστι καὶ κινήμασι τὰ αδόμενα δείξειν υπισχνεῖται, ἀναγκαῖον αὐτῶ δπερ καὶ τοῖς ρητορσι, σαφήνειαν ἀσκειν ως εκαστον τῶν δεικνυμένων π αυ-
το δηλοsσθαι μηδενῖς ἐξηγητο δεόμενον, ἀλλ' ὀπερ Mi ἔφη ο Πυθικὰς χρησμός δεῖ τον θεώμενον ἔρχησιν καικωφολουνιέναι και η λαλέοντος τολορχηστοs ἀκούειν. 63 ο δη και ημητριον τυν Κυνικὸν παθεῖν λεγουσιν επεὶ γὰρ και αυτὸς ὁμοιά σοι κατηγόρει της ὀρχηστικῆς, λέγων τολαυλορκα τῶν συρίγγων και τῶν κτώ- πων πάρεργόν τι τον ὀρχηστην εἰναι, μηδεν αυτὸν προς τὰ δρῆμα συντελofντα, κινούμενον δε ἄλογον ἄλλως κίνησιν καὶ μάταιον, οὐδενὸς αὐτ νυ προσόντος, τῶνδε ἀνθρώπων τοῖς περὶ τὰ πρῆγμα γοητευομένων, ἐσθῆτι
182쪽
Σηρικῆ καὶ προσωπείω ευπρεπεῖ, αὐλω τε και τερετίσuασι καὶ et των ἀδόντων ευφωνία, οἷς κοσμεῖσθαι μηθενον et του ρχηστου πρῆγμα ὁ τότε κατὰ τον Νερωναευδοκιμων ὀρχηστης ου ἀσυνετος, ως φασιν, αλλ' εἰ καί τις αλλος εν τε στορίας μνημri και κινήσεως κάλλει διενεγκὼν ἐδεήθη του Λημητρίου ευγνωμονεστάτην, i-302 μαι, την δεησιν ἰδεῖν ορχουμενον , επειτα κατηγορεῖναυτου, καὶ πέσχετό γε νευ αυλου καὶ ἀσμάτων ἐπιδείξασθαι αυτῶ και υτως ἐποίησεν ησυχίαν γα τοῖς
τε κτυπουσι και τοι αυλουσι και αυτ παραγγείλας τω
' ρεος μοιχείαν, Ηλιον μηνυοντα καὶ Ηφαιστον επι βουλευοντα και τοις δεσμοῖς αμφοτερους την τε φρ0dίτην καὶ τον 'Aρη, σαγηνευοντα καὶ τους φεστῶτα θεους εκαστον αυτῶν, και αἰδουμενην μὲν την τροδίτην, υποδεδοικότα θε και κετευοντα τον ' ρη καὶ ὁσα τῆ ἱστορία ταυτ πρόσεστιν, στε τον ημητριον περ σθέντα τοῖς γιγνομένοις οὐτον ἔπαινον ἀποδουναι τον μεγιστον
αλλά ειοι δοκεῖς ταῖς χερσὶν αυταῖς λαλεῖν. 64. επε δε κατὰ τον Νέρωνά ἐσμεν τω λόγω βουλομαι και βαρβάρου ἀνδρος το επὶ του αυτολορχηστολγενόμενον εἰπεO ὀπερ μέγιστος ἐπαινος ορχηστικῆς γένοιτ ά των γὰρ 303 εκ οὐ Πόντου βαρβάρων βασιλικός τις ἄνθρωπος κατά
τοι μη ἐπακούοντα τῶν δομ έr ων - μιέλλην γάρ τις ων τυγχανε - συνεῖναι ἀπάντων. και η ἀπιῶ i ηδη ἐς την οἰκείαν, οὐ Νέρωνος δεξιουμένου και O r βούλοιτο αἰτεῖν κελεύοντος καὶ δώσειν πισχνουμένου. ον ὀρ- χ στήν, ετ q. ον τα μέγιστα ευφρανεῖς ros δὲ in
183쪽
νος ρομενου Πών σοι χρήσιμος γενοιτο κεῖ Προσοι- κους. φη, βαρβάρους εχω, ουνομογλώττους, και ἐμμη-
νεων ο ράδιον ευπορεῖν προς αυτους' ην υν τινος δεωμαι, διανευων ουτος καστά μοι ἐρμηνευσει τοσοί-
τον αρα καθίκετο αυτου η μίμησις της 9χήσεως, πίσημός τε καὶ σαφης φανεῖσα. 65 η δε πλείστη διατριβὴ καὶ ὁ σκοπος της ορχηστικῆς η υπόκρισίς ἐστιν , ς φην,
κατὰ τα αυτὰ και τοις ρήτορσιν επιτηδευομένη, και μάλιστα τοῖς τὰς καλουμε να ταύτας μελετα διεξιουσιμ οἶδε γαρ και ενἈκείνοις μῆλλον ἐπαινουμένη τω ἐοικέναι τοις υποκειμενοι προσώποις καὶ μη ἀπωδὰ εἶναι τα λε- 304γόμενα των εἰσαγομένων ἀριστεων η τυραννοκτόνων
πενήτωνή γεωργῶν ἀλλ εν ἐκάστω τούτων et ἐδιον καὶ το ἐξαίρετον δείκνυσθαι. 66. θέλω γοῶν σοι καὶ ἄλλου βαρβάρου ρῆσιν επὶ
τούτοις εἰπεῖw ἰδὼν γα πέντε πρόσωπα τω ρχηστη παρεσκευασμένα - τοσούτων γα μερῶν το δρῆμα ην - ἐζήτει ενα ορῶν τον ὀρχηστήν, τίνες ο ορχησόμενοι καιίποκρινούμενοι τα λοιπὰ προσωπεῖα εἱεν ἐπεὶ δὲ ἔμαθεν τι ο αὐτος ὐποκρινεῖται καὶ ὐπορχήσεται τὰ πάντα, Ἐλελήθεις, ω βέλτιστε, ἔφη, σῶμα μεν τοὐτο εν, πολλὰς δε τὰς κνυχὰς ἔχων. 67. αὐταμεν ὁ βάρβαρος ου ἀπεικότως δε και ι Ιταλιῶται τονἈρχηστὴν παντόμιμον κα-
λοίσιν απλτου δρωμένου σχεδόw καλὴ γὰρ ἡ ποιητικὴ
παραίνεσις κείνη τε, , παῖ, ποντίου θηρος πετραίου νόον ἴσχων πάσαις πολίεσσιν ὁμίλει, - καὶ τω ὀρχηστηαναγκαία και δεῖ προσφύντα τοῖς πράγμασι συνοικειοίνεαυτον ἐκάστω των δρωμένων το δείλονήθη και πάθη δείξειν καὶ ποκρινεισθαι η ὁρχησις παγγέλλεται νυνμεν ἐρῶντα, νον δε ὀργιζόμενόν τινα εἰσάγουσα, και ἄλλον μεμηνότα και ἄλλον λελυπημένον, καὶ ἀπαντα ταίταμεμετρημένως το γοῆν παραδοξότατον, της αυτῆς μέ 305 11
184쪽
δείκνυται, και αλλοτε τρευς λαυτός, καὶ μετὰ μικρον Θυεστης, ἐτα ἐγισθος η Ῥερόπη καὶ αὐτα πάντα εἶ ανθρωπός εστι 68. τα μεν ουν αλλα πεάματα καὶ ἀκούσματα ἐνος ἐκάστου εργου την πίδειξιν εχει η γαραυλός ἐστιν η κιθάρα η δια φωνῆς μελωδία η τραγικὴ δραματουργία κωμικὴ γελωτοποιία ' ο ὲ ρχηστὴς ταπάντα χει ξυλλαβών, καὶ νεστι ποικίλην καὶ παμμιγῆ τὴν παρασκευὴν αυτοί δεῖν, αὐλόν, συριγγα, ποδῶν κτύπον, κυμβάλου ψόφον, υποκριτο εὐφωνίαν , αδόντων ὁμοφωνίαν. 69. ετ δε α μεν ἄλλα θατερου των ντω ἀνθρώπω εργα ἐστί, τα μεν ψυχῆς, τὐθε σώματος εν δε τη ὀρχήσει αμφότερα συμμεμικται και γα διανοίας ἐπίδειξιν τα γιγνόμενα χει καὶ σωματικῆς ἀσκήσεως ἐνέργειαν το δε μέγιστον η σοφία των δρωμένων
καὶ μηδεν ξω λόγου Λεσβῶναξ οὐν ὁ 'Iυτιλqναῖος, ἀνὴρ καλὰς καὶ ἀγαθός, χειροσόφους τους ὀρχηστὰς ἀπεκάλει καὶ ὐει ἐπι τὴν θέαν αυτῶν ως βελτίων ἀναστρεψων 306 ἀπ το θεάτρου. ιμοκράτης εἰ διδασκαλος αυetos ἰδών ποτε ἀπαξ, υκ ξεπίτηδες ἐπιστας, ορχηστὴν τὰ αυτολποιο sντα ODυ με. φη, θεάματος ἡ προς φιλοσοφίαν αιδώς ἀπεστέρηκεν. 70. ει δ' ἐστιν ἀληθῆ ἀ περὶ ψυχης ὁ Πλάτων λέγει , τὰ τρία μέρη αυτῆς καλῶς ὁ ὀρχηστὴς δείκνυσι, το θυμικόν, ταν οργιζόμενον ἐπιδεικνύηται το ἐπιθυμητικόν - ταν ἐρῶντας ποκρίνηται et λογιστικόν. ταν καστα τῶν παθῶν χαλιναγωγ ῆ τοίτο μεν γε εν ἀπαντι μέρει τῆς ὀρχVσεως α, απερ αφφεν ταῖς αἰσθήσεσι καrέσπαρται καλλους δε προνοῶν και τῆς ἐν τοι δοχήμασιν ευμορφίας τί ἀλλο pro του
185쪽
ορχηστικῶν προσωπείων σιωπῆς, τι καὶ αυτη Πυθαγορικόν τι δόγμα αἰνίττεται. 1. τι, δε των αλλων ἐπιτηδευμάτων των με το τερπνόν των ε το χρήσιμονυπισχνου μενων, μόνη ἡ ὀρχησις αμφω ἐχει και πολύ γετο χρήσιμον φελιμώτερον, ὁσω μετὰ τοὐτερπνοὐ γίγνεται. πόσω γὰρ τοίτο διο ορὰν η πυκτεύοντα νεανίσκους καὶ α ατι ρεομένους και παλαίοντας ἄλλους εν κόνει, ου η ρχησις πολλάκις ἀσφαλεστερον ἀμα και εὐμορφότερον καὶ τερπνότερον ἐπιδείκνυται την με MΤos γε σύντονον κίνησιν της ορχηστικῆς και στροφὰς αυτῆς και περιαγωγὰς και πηδήματα και πτιασμοί τοις μεν ἄλλοις τερπνὰ εἰναι συμβέβηκεν ορῶσι, τοις δε νερ- γοῆσιν αὐτοῖς γιεινότατα γυμνασίων γὰρ το κάλλιστόν τε ἄμα καὶ εὐρυθμότατον τοὐτο φαίην αν ἔγωγε εἶναι, μαλάττον μεν το σῶμα και κάμπτον κα κουφίζον και ευ-rερες εἰναι προς μεταβολὴν διδάσκον ἰσχύν τε Ου μικρὰν περιποι os τοι σώμασι. 72. πῶς οὐν ου παναρμόνιόν
τι χρῆμα 4ρχησις, θήγουσα μεν την ψυχήν, σκοsσαδε και το σῶμα, τέρπουσα δε τους ορῶντας, διδάσκουσα δε πολλὰ τῶν πάλαι ὐπ' αὐλοῖς και κυμβάλοις και μελῶν εὐρυθμία και κηλήσει διά τε φθαλμῶν και ἀκοῆς εἴτοὐν φωνῆς εὐμοιρίαν ζητεῖς, πο αν ἀλλαχόθι εὐροις, ποιον πολυφωνότερον ἄκουσμα Ἀμμελέστερον εἶτε αυλολκαὶ σύριγγος το λιγυρώτερον, ἀλις και τούτων εν ὀρχήσει ἀπολαίσαί σοι πάρεστιν. ε λεγειν ως ἀμείνωντο θος μιλῶν τοιαύτd θεα γενήσu, ταν μὰ τοθέατρον μισοὐ μεν τὰ κακῶς γιγνόμενα ἐπιδακρίονδε τοῖς ἀδικουμενοις, καὶ ὀλως λήθη τῶν ὁρώντων παιδαγωγοῆν. 73 ο δε ἐστι μάλιστα επὶ τῶν ὀρχηστῶν παινεσαι, τοὐτοήδη ρλ το γὰρ ἰσχύν τε ἄμα και γρότητα τῶν μελῶν πιτηδεύειν ομοίως παράδοξον εἶναί μοι δοκεῖ
186쪽
308 ως εἴ τις εν τ αυτ καὶ μακλέους τ καρτερόν καὶ
χρη εἶναι τον αριστον 9χηστην ν τε ψυχὴ καὶ σώματι. καίτοι της μεν ψυχῆς προεῖπον τα πλεῖστα μνημονικόν τε γαρ καὶ υφυ και ξυνετον καὶ ξυν πινοῆσαι καὶ
καιρ0s μάλιστα ἐστοχάσθαι φημι δεῖν αυτόν, ετ δε καὶ
κριτικόν τε ποιημάτων και ασμάτων καὶ μελῶν των αρίστων διαγνωστικον και των κακῶς πεποιημένων λεγκτικόν. 75 τ δε σῶμα κατὰ τον Πολυκλείτου κανόνα δηἐπιθείξειν μοι δοκῶ μήτε γαρ φηλος ἄγαν στω και πέρα του μετρίου πιμήκης μήτε ταπεινος και ναννώδης την φύσιν, ἀλλ' ἔμμετρος ακριβῶς, οὐτε πολύσαρκος ἀπίθανον γάρ - οἴτε λεπτὰς ς υπερβολήν - σκελετῶδες τοὐτ και νεκρικόν - 76. ἐθέλω οὐν σοι καὶ δήμου τινὰς ου φαύλου τα τοιαsτα ἐπισημαίνεσθαι βοὰς ειπεῖν οἱ γὰρ Ἀντιοχεῖς ευφυεστάτη πόλις καὶ ὁρχζσιν μάλιστα πρεσβεύουσα οὐτως πιτηρεῖ τῶν λεγομένων και τῶν γιγνομένων καστα, ως μηδένα μηθεν αυτῶν διαλανθά- 309 νειν. μικρο μεν γὰρ ὀρχηστο εἰσελθόντος καὶ τον Εκτορα ὀρχουμένου μια φων)ὶ πάντες ἀνεβόησαν, Συ στυάναξ, κτωρ δε ποs ἄλλοτε δέ ποτε μηκίστου τινὰς περ τὰ μέτριον ὀρχεισθαι τον Καπανέα ἐπιχειρουν' τος και προσβάλλειν τοι Θηβαίων τείχεσιν, πέρβηθι ἔφησαν, τὰ τειχος ουδέν σοι δει κλίμακος. και ἐπὶ του παχέος δε καὶ πιμελους ὀρχηστολπηδὰν μεγάλα πειρωμένου, ΑεOμεθα, ἔφησαν πεφεῖσθαι της θυμέλης et δεεναντίον τω πάνυ λεπτῶ ἐπεβόησαν Καλῶς ἐχε , ν σοὐντι τούτων et ros γελοίου νεκα ἐπεμνήσθη i , ἀλλ'
ῶς δης ὁτι καὶ δῆμοι ὁλοι μεγάλην σπουδὴν ἐποιήσαντο ἐπὶ τ ὀρχηστικρ. ς καὶ ρυθ μίζειν τα καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ
187쪽
εστω καὶ το σῶμα λελυμενος τε αμα καὶ συμπεπηγώς, ως λυγίζεσθαί τε πη καιρος και συνεστάναι καρτερῶς, ει τούτου δεοι. 78. τι δε υκ ἀπήλλακται ορχησις καιτης ναγωνιου χειρονομίας , αλλὰ μετεχει καὶ των Ἐρμου κοι Πολυδεύκους καὶ μακλεους εν ἀθλησε καλῶν, δοις αν ἐκάστη των μιμήσεων ἐπισχών. υροδότω μεν οὐν τα lod ' μμάτων φαινόμενα πιστότερα εἶναι των των δο- κει ορχήσει δε και τα των και ὀφθαλμῶν πρόσεστιν. 79. υτ δε θέλγει ορχησις, στε αν ἐρῶν τις ει το θέατρον παρελθοι, ἐσωφρονίσθη ἰδὼν ὁσαχρωτος κακὰ τελη και λυπη ἐχόμενος ξέρχεται του θεάτρου φαιδρότεsος ωσπερ τι φάρμακον ληθεδανὀν και κατὰ τον ποιητην νηπενθές τε και ἄχολον πιών. σημεῖον δε της προς τὰ γιγνόμενα οἰκειότητος και οὐ γνωρίζειν καστον των ὁρώντων τὰ δεικνύμενα o δακρύειν πολλάκις τους θεατάς, πόταν τι οἰκτρὰν καὶ ἐλεεινὸν φαίνηται. η μεν γε Βακχικη ὀρχησις εν Ιωνία μάλιστα και εν Πόντω σπουδαζομένη, καίτοι σατυ0ικτουσα, οὐτω κεχείρωται τους ἀνθρώπους τους εκεῖ, 'στε κατὰ τον τεταγμένον-καστοι
καιρὰν ἀπάντων ἐπιλαθόμενοι των ἄλλων κάθηνται δι'
ημέρας τιτῆνας και κορύβαντας και σατύρους και βουκόλους ορῶντες και ὀρχοίνταί γε αὐτ οι εὐγενέστατοι και πρωτεύοντες ευ ἐκάστη των πόλεων οὐχ ὁπως αἰδούμενοι, αλλὰ και μέγα φρονοsντες ἐπὶ τω πράγματι μῆλλον ηπερ ἐπ εὐγενείαις και λειτουργίαις και ἀξιώμασι
80. ' ει δετὰς ἀρετὰς φην τὰς ὀρχηστικάς, ἄκουε Hκαι τὰς κακίας αυτῶν τὰς μεν οὐν εν σώματι δη ἔδειξα, τὰ δε της διανοίας ουτως πιτζρειν οἶμαι δύναιο α πολλοι γαρ αυτῶν ὐπ' ἀμαθίας - ἀμηχανον γὰρ ἀπαντας ἐναι σοφους - και σολοικίας δεινὰς εν I ὀρχήσει επιδείκνυνται. οἱ μεν ἄλογα κινούμενοι καὶ μηδέν. ως
188쪽
φασι, π90 την χορδήπι τερα μεν γὰρ ὁ πους, τερα δ' ὁ ρυθμος λέγει. οἱ δε υρυθμα μεν , τα πράγματα δε μετάχρονα η πρόχμονα, ο ιον ἐγώ ποτε ἰδὼν μέμνημαι ' τὰς γὰρ ιος γονὰς ορχουμενός τις καὶ τqν του Κρόνου
τεκνοφαγίαν παρωρχειτο και τὰς Θυέστου συμφορὰς τωομοίω παρηγμένος. και ἄλλος την Σεμέλην υποκρινόμενος βαλλομένην τω κεραυνω την Γλαυκην αυτὴ iκαζε μεταγενεστέραν ουσαν. αλλ' υκ πό γε των τοιούτων ὀρχηστῶν ὀρχησεως αυτῆς, οἶμαι, καταγνωστέον ουδε τοἐργον αυτὰ μισqτέον, αλλὰ τους μέν, σπερ εἰσίν - ἀμαθεῖς νομιστέον, ἐπαινετέον δε του ἐννόμως καὶ κατὰ ρυθμὰν της τέχνης ἱκανῶς καστα δρῶντας. 1. λως δεM2 0 ορχηστην δεῖ πανταχόθεν ἀπηκρtβῶσθαι - ως iναι
189쪽
καὶ εἰ ἀπιχλόν , καθ' υπερβολην θηλυνομενων , καὶ ταανδρώδη χρι του ἀγρίου καὶ θηριώδους προαγόντων.
83. οἷον εγώ ποτε μεμνημαι ιδὼν ποιουντ ορχηστην ευδοκιμουντα πρότερον συνετον μεν τὰ ἄλλα καὶ θαυμάζεσθαι, ἀληθῶς αξιον , ου οἰδα δε λὶτινι τύχsi εἰς ἀσχήμονα πόκρισιν δι περβολην μιμήσεως εξοκειλανθ
τα ὀρχουμενος γαρ τονυῖαντα μετὰ την ητταν ευθυς μαινόμενον εἰς τοσουτον περεξέπεσεν, στε υνυποκρίνασθαι μανίαν ἀλλα μαίνεσθαι αυτος εἰκότως αν τινι εδοξεν Ἀνος γὰρ των τω σιδηρῶ ποδήματι κτυπουντων την σθῆτα κατέρρηξεν , νος δε των παυλουντων τοναυλον ἀρπάσας του 'Oδυσσεως πλησίον ἐστῶτος και επὶ τύ νίκηὶ μεγα φρονουντος διεῖλε την κεφαλην κατενεγκών,
και εἰ γε μη ὁ πῖλος ἀντεσχε και το πολ-της πληγῆς ἀπε- 314 δεξατο ἀπωλώλει ν ὁ κακοδαίμων δυσσείς ορχqστὴ
παραπαίοντι περιπεσών. ἀλλὰ το γε θέατρον ἀπαν συνε- μεμηνε τω Aῖαντι καὶ πήδων καὶ βόων καὶ τὰς ἐσθῆτας ἀνερρίπτουν , ο μεν συρφετώδεις και αυτ τοίτο ἰδιῶται του μεν υσχημονος υκ στοχασμένοι Ουδε τοχεῖρον το κρειττον ὁρῶντες, ἄκραν δε μίμησιν του πάθους τὰ τοιαῶτα οἰόμενοι εἰναι οἱ ἀστειότεροι δε συνιέν- τες μεν και αιδούμενοι επι τοῖς γιγνομενοις, οὐκ ελεγχοντες δε σιωποὶ το πρῆγμα τοι o ἐπαίνοις και αὐτοι
την ἄνοιαν της ορχήσεως πικαλύπτοντες , και ακριβῶς ορῶντες οτι Ουκυῖαντος, ἀλλ' ὀρχηστου μανίας τὰ γιγνόμενα ν ου γὰρ ἀρκεσθεὶς τούτοις ο γενναιος ἄλλο μακρω τούτου γελοιότερον πραξε γαταβὰς γὰρ ι τομεσον εν et βουλη δύο πατικῶν μέσος ἐκαθέζετο πάνυ δεδιότων μη καὶ αὐτῶν τινα ῶσπερ κριον μαστιγώσsi λαβών ' και το πρῆγμα οἱ μεν θαύμαζον, οι δε ἐγέλων, οἱ δε πώπτευον μη ἄρα κ της ἄγαν μιμησεως εις την του πάθους ἀλήθειαν πηνεχθη. 4. και αυτον μέντοι, - 315
190쪽
σίν, ἀνανήψαντα υτως μετανοῆσαι φ' ις ποίησεν, ῶστε καὶ νοσῆσαι πο λύπης ως ἀληθῶς επὶ μανία κατεγνωσμενοw κα εδήλωσε γε τοὐτο σαφῶς αυτός. αιτούντων γαρ αυθις των συστασιωτῶν αυτον τον λυτα ὀρχήσασ4 α αυτοῖς, αὐαστησάμενος τον ποκριτ si εφη προς το θεατρο Ἱκανόν εστιν απαξ μανῆναι μάλιστα δε αὐτον νίασεν ὁ ἀνταγωνιστὴς καὶ ἀντίτεχνος ros γαρ μολυ ῖαντος αυτ γραφεντος υτως κοσμίως καὶ σωφρόνως την μανίαν πεκρίνατο , ως παινεθῆναι μεμνας εντὰ των της ορχήσεως Oρων καὶ, παροινησας εις
την πόκρισιν.85. αὐτά σοι. es φιλότης, λίγα ε παμπολλων παρεδειξα ὀ0χήσεως εργα καὶ επιτηδεύματα, ω μη πάνUἀχθοιό μοι ρωτικῶς θεωμένω αυτά. εἰ δε βουληθείης κοινωνῆσαί μοι της θεας ευ id εγώ παν άλωσόμενόν σε καὶ ρχηστομανησοντά γε προσετι. στε Ουδεν δεῆσομαι το της Κίρκης κεῖνο προ σὲ ειπεῖν τό θαυμά μ' ἔχει, ουτ πιών αδε φάρμακ' θελχθης. 3l θελχθη Ur γαρ α μα A Oυκήνου κεφαλην η συος καρδίαν ξεις, ἀλλ' ὁ μεν νόος σοι εμπεδώτερος σται, συθε φ δονῆς ουδε ολίγον του κυκεῶνος αλλω μεταδωσεις
χρυσῆς λεγει, ὁτι και , ἀνδρῶν ὀμματα θελγει- δι αυτῆς
τοίτο ἀτεχνῶς ἄρχησις ποιεῖ και τα ἄμματα θέλγουσα καὶ ἐγρηγορέναι ποι οὐσα καὶ πεγείρουσα την διά i οιαν προς
σοι καὶ ναπεπταμένα ἐχω καὶ τα τα καὶ τα δμματα. και μεμνησό γε, es φιλότης, ἐπειδὰν εις τὰ θεατρον Γύς. καὶ μοὶ παρὰ σεαυro θεαν καταλαμβανειν ω μη μύν0ς ἐκειθεν σοφώτερος μιν ἐπανίύς.