Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

141쪽

βυλλης προμαντευσαμενης' ξείνου Πόντοιο παρ' r όσιν αγχι Σινώπης εσται τις κατὰ Τύρσιν ἡπ' υσονίοισι προφήτης, ε πρώτης δεικνυς μονάδος τρισσῶν δεκάδων τε πένθ' τέρας μονάδας καὶ ικοσάδα τρισάριθμον,ανδρος ἀλεξητῆρος ὁμωνυμίην τετράκυκλον. 12 Εσβαλὼν ουν ο λέξανδρος μετὰ τοιαυτης τρα- 220γωδίας δια πολλου ες την πατρίδα περίβλεπτός τε καὶ λαμπρος ην, μεμηνέναι προσποιούμενος καὶ αφρορενωτευποπιμπλάμενος' στόμα ραδίως ὁ τουτο πῆρχεν αυ- τω στρουθίου της βαφικης βοτάνης την ρίζαν διαμασησαμένω ' τοις δε θεῖόν τι και φοβερὰν ἐδόκει και ο αφρός. επεποίητο δε αυτοῖς πάλαι και κατεσκεύαστο κεφαληχράκοντος ὀθονίνη ἀνθρωπόμορφόν τι ἐπιφαίνουσα, κατάγραφος, πάνυ εἰκασμένη, πο θρι ιν ιππείαις ἀνοίγουσά τε καὶ αὐθις ἐπικλείουσα το στόμα, και γλῶττα οῖα δράκοντος διττη μέλαινα προέκυπτεν, υπο τριχῶν και αυτὴ

ἐλκομένη. και ὁ Πελλαῖος δε δράκων προυπῆρχε καὶ οἴκοι ἐτρέφετο, κατὰ καιρον ἐπιφανησόμενος αυτοῖς καὶ συντραγωδήσων, μὰλλον δε πρωταγωνιστὴς ἐσόμενος. 13. δη δε ἄρχεσθαι δέον, μηχανῆται τοιόνδε τι νύκτωρ γαρ ἐλθὼν ἐπι τους θεμελίους του νεὼ τους ἄρτιορυττομένους - συνειστήκει δε εν αυτοῖς δωρ φαυτόθεν ποθεν συλλειβόμενον Ἀλουρανο πεσόν - εν mi ταοθα κατατίθεται χήνειον ον προκεκενωμένον , ενδον

φυλάττον ἐρπετόν τι ἀρτιγέννητον , και βυθίσας τοfτοεν μυχῶ το πηλολοπίσω αὐθις ἀπηλλάττετο. εωθεν δε γυμνὰς ες τὴν ἀγορὰν προπηδήσας, διάζωμα δε περ τοαἰδοῖον ἔχων κατάχρυσον , καὶ τοίτο καὶ τὴν ἄμπην εκεμνην φέρων, σείων ἄμα τὴν κόμην ἄνετον σπερ ι τῆμητρὶ ἀγείροντές τε καὶ 1νθεαζόμενοι, ἐδημηγόρει ἐπὶ

142쪽

βωμόν τινα ψηλὸν ἀναβας και την πόλιν μακά9ιζεν αυτίκα μάλα δεξομενην ναργῆ τον θεόν. οἱ παρόντες δε - ξυνδεδραμήκει γαρ σχεδον απασα η πόλις αμα γυναιξὶ και γερουσι και παιδίοις - τεθήπεσαν καὶ ε υχοντο καὶ προσεκυνουν ὁ ε φωνάς τινας ἀσήμους φθεγγόμενος. Oiαι γενοιντο αν Ἐβραίων η Φοινίκων, ξεπληττε του ανθρώπους ου ειδότας τι κα λέγοι, πλην τουτομόνον , τι ἀσιν ἐγκατεμίγνυ τον πόλλω και τον Ασκληπιόν. 14. ιτα θει δμόμφ επι τον ἐσόμενον νεώW222 και επι o ρυγμα ελθὼν και την π90ωκοδομημεν ν τουχ9ηστηρω πηγήν, βας ς το θω υμνους τε Γ δεν

Ἀσκληπιο και Απόλλωνος μεγάλη τε φων καὶ κάλει

143쪽

15 υμερας μεν ουν οέκοι μεινεν ἐλπίζων περ ην, υπο της φημης αυτίκα μάλα παμπολλους των Παφλαγό- νων συνδραμεῖσθαι. ἐπεὶ δε περεπέπληστο ἀνθρώπων η πόλις απάντων τους εὶ κεφάλους καὶ τὰς καρδίας προ-εςsρημενων οὐδεν εοικότων σιτοφάγοις ἀνδράσιν, ἀλλαμών τ ι 09φ μη υχὶ πρόβατα ἐναι διαφερόντων , εν οἰκίσκω τινὶ ἐπὶ κλίνης καθεζόμενος μάλα θεοπρεπῶς

ἐσταλμένος λάμβανεν ε τον κόλπον τον Πελλαῖον κε νον σκληπιόν, μεγιστόν τε και κάλλιστον, ως ἔφην,οντα, και ὁλον τω αυτο τραχήλω περιειλησας καὶ την οὐρὰν ἐξω ὰφείς - πολῶς δε ν, ω και ν τω προκολ- πίω προκεχύσθαι αsτο και χαμαὶ το μερος πισύρεσθαι - μόνην την κεφαλην υπὸ μάλης εχων και ἀποκρύπτων, ἀνεχομένου πάντα εκείνου, προύφαινε την ὀθονίνην κε 224 φαλην κατὰ θάτερον οὐ πώγωνος, ως δῆθεν κείνου τοὐ φαινομενου πάντως sσαν. 16. ειτά μοι ἐννόησονοικίσκον ου πολὐ φαιδρὸν οὐδε ες κόρον του φωτός δεχόμενον και πλῆθος ανθρώπων συγκλύδων τεταραγμένων καὶ προεκπεπληγμένων και ταῖς ελπωιν παιωρουμενων, oi ἐσελθοίσι τεράστιον ως ἐκὀς τὰ πρῆγμα φαίνετο, εὐτολτεως μικρολερπετο λεντὰς λίγων μερῶν τοσοί- τον δράκοντα πεφηνεναι ἀνθρωπόμορφον καὶ ταὐτα και

τιθασόν. πείγοντο δε αὐτίκα πρὸς την ξοδον, καὶ πρὶνακριβῶς ἰδεῖν, ξηλαύνοντο π των ἀει ἐπεισιόντων.

ἐτετρύπητο δε κατὰ τὸ ἀντίθυρον ἄλλη ἔξοδος οἷόν τι

και τους Μακεδόνας εν Βαβυλῶνι ποιῆσαι εὐώλεξάνδρωνοσοίντι λόγος ὀτε ο μεν δη πονηρως εἶχεν, οἱ δε περιστάντες τὰ βασίλεια πόθουν δεῖν αυτὸν και προσειπεῖν λυστατον την δε ἐπίδειξιν ταυτην Ουχάπαξ ὁ μιαρός, αλλα πολλάκις ποιῆσαι λεγεται, και μάλιστα ει τινες των πλουσίων ἀφίκοιντο νεαλέστεροι.

17. νταίθα, ω φίλε Κέλσε, ει δει τἀληθη λέγειν,

144쪽

συγγνώuην χρηἈπονεμειν τοῖς Παφλαγήσι καὶ Ποντικοῖς

225 παρεῖχε τοῖς βουλομενοι ὁ λέξα a d 90 - ρῶντες ἐν ἀμυδρῶ τω φωτὶ την κεφαλὴν ῆθεν αυτου ἀνοίγουσάr

τε καὶ συγκλείουσαν το στόμα, στε πάνυ ο μηχάνημα - δεῖτο Λημοκρίτου τινος η καὶ αυτου Ἐπικουρου η-τρ0δω90υ τινος αλλου ἀδαμαντίνην προς ταυτα καὶ τατοιαυτα την γνώμην ἐχοντος, ῶς ἀπιστῆσαι και περ νεἰκάσαι, καὶ εἰ μὴ ευρεῖν τον oόπον id υνατο εκεῖνο γουν προπεπεισμένου ὁτι λέληθεν αυτον ὁ τρόπος της μαγγανείας το ὁ Ουν ἀν είδος ἐστι καὶ γενέσθαι αδύνατον. 1μ. κατ' λίγον ουν καὶ η Βιθυνία καὶ παλατία καὶ Θράκη συνερρει, κάστου των παγγελολόντων ως et εἰκὸς λεγοντος ς καὶ γεννώμενον do τον θεον καὶ στερον ἀφαιτο ετ ολίγον παμμεγέθους αυροτο γεγενημένου και et πρόσωπον ἀνθρώπω εοικότος. γραφαί τε επὶ τούτω καὶ εἰκόνες καὶ ξόανα et με i εκ χαλκοs, τα δε ἐξ αργύρου εἰκασμένα καὶ νομά γε ω

145쪽

λευσε δὲ εκαστ0ν, ου δέοι αν και ο μάλιστα μαθεῖν ἐθε- λοι, ες βιβλιοφεγγράψαντα καταρράψαι τε καὶ καταση 227μήνασθαι κηρῶ η πηλω φαλλω τοιουτω αυτὰς δε λαβὼν τα βιβλια καὶ ε το αδυτον κατελθὼν - δη γαρ ὁ νεώς εγηγερτο και η σκην κατεσκευαστο - καλεσειν μελλε κατὰ τάξιν τους δεδωκότας,πο κήρυκι καὶ θεολόγω και παρα του θεου ἀκουων ἔκαστα το μεν βιβλιον ἀποδώσειν σεσημασμενον αλ εἶχε, την δε προ αυτο ἀπόκρισιν υπογεγραμμενην , προς επος αμειβ0μενου του θεου περὶ Oτου τις εὐοιτο 20. ν δ το μηχάνημα τουτο ἀνδρὶ μενολχοι , εἰ δε η φορτικον ειπεῖν. και ολ εμοί, πρόδηλον καὶ γνῶναι ράδιον, τοῖς δε ἰδιώταις καὶ κορυζης μεστοῖς την ρῖνα τεράστιον και πάνυ ἀπίστω ὁμοιον ἐπινοήσας 28 γὰρ ποικίλα των σφραγίδων τὰς λυσεις ἀνεγίνωσκέ τετα ερωτησεις εκάστας και τα δοκουντα προ αυτὰς ἀπεκρίνετο, ἐτα κατειλησας αυθις και σημηνάμενος ἀπεδίδου μετὰ πολλos θαυματος τοῖς λαμβάνουσι. και πολυην πα9 αυτοῖς το πόθεν γὰρ οὐτος πίστατο ἁ γὼ πάνυ ἀσφαλῶς σημηνάμενος αυτ εδωκα πο σφραγῖσι δυσμιμητοις, ει μη θεός τις ς ἀληθῶς ὁ πάντα γινώσκων νὴ

21. ίνες ουν αἱ ἐπίνοιαι, σως γὰρ ἐρήσn με. ἄκουε

τοίνυν, ως εχοις ελεγχειν τα τοιαυτα η πρώτη μεν εκείνη,

φίλτατε Κέλσε βελόνην πυρώσας το πο την σφ9αγῖδα μέρος του κηρου διατήκων ἐξyρει και μετὰ την ἀνάγνωσιν ρ βελόνη αυθις επιχλιάνας τον κηρόν, τόν τε κάτω πλτω λίνω καὶ τὸν αυτην την σφραγῖδα εχοντα. ραδιως συνεκόλλα ετερος ὁ τρόπος ὁ διὰ του λεγομένου κολλυρίου σκευαστὸν ὁ τουτό ἐστιν ε πίττης Βρυττίας και ἀσφάλτου και λίθου του διαφανοῆς τετριμμένου καὶ κηρολκαι μαστίχης εκ γὰρ τούτων απάντων ἀνα- 229 πλάσας το κολλυριον κα θερμηνας πυμ σιειρο το σφρα-

146쪽

γῖδα προχρίσας πετίθει καὶ πεματτε του τυπον εἶτα αυτίκα ξηρο λεκείνου γενομενου, λυσας ραδίως καὶ διαναγνους επιτιθεὶς τον κηρον ἀπετυπου σπερ ε λίθου την αυτην σφραγχα ευ μάλα τω ἀρχετυπω εοικυῖαν. τρίτον αλλο προς τουτοις,κουσον ' τιτάνου γαλες κόλλαν εμβαλών, et κολλῶσι τα βιβλία, καὶ κηρο εκ τουτου ποιησας τι γρον οντα πετίθει τύ σφραγχι καὶ φελών - αυτίκα ε ξζρὼν γίνεται καὶ κερατος, μὰλλον δεσιδήρου παγιώτερον - τουτω ὁ τεχρῆτο προς ον υπον. εστ δε καὶ αλλα πολλὰ προς τοίτο πινενοημενα. ν Ουκἀναγκαῖον μεμνῆσθαι απάντων ως μη ἀπειρόκαλοι ἐναι δοκοίημεν, καὶ μάλιστα σολεν oi κατὰ μάγων συνεγραψας, καλλιουτοις τε ἀμα και φελιμωτάτοις συγγράμμασι καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν τους εντυγχάνοντας, κανὰ παραθεμένου καὶ πολλω τούτων πλείονα. 230 22. χρη si καὶ θεσπιζε πολλῆ ζ συνεσε χρώ

τοῖς μὲν λοξὰ καὶ αμφίβολα προς τὰς ρωτήσεις ἀποκρινόμενος, τοῖς δε και πάνυ ἀσαφη χρησμωδικον γὰρ δόκει αυτω καὶ Tosro τους δε ἀπέτρεπεν η προυτρεπε i ώς αν ἄμεινον ἐδοξεν αυτ εἰκάζονrι τοῖς δε θεραπείας προυλεγε καὶ διαίτας, εἰδώς. περ εν α9χῆ ετ hi . πολλὰ καὶ χρήσιμα φάρμακα μαλι Ur δε ευδοκίμουν παρ' αυ-

τω αι κυτμίδες, ακοπου τι Γνομα πεπλασμενον. εκ λίπους αἰγείου συντεθειμένον τὰς μέντοι ελπίδας και προκοπὰ c

147쪽

καίδεκα χρησμ ους των ἀνθρώπων πό ἀπληστίας ἀναδιδόντων λαμβάνων δε υ αυτος χρῆτο μόνος ου ες πλουτον ἀπεθησαυριζεν, αλλὰ πολλους δ περ αυτον 32 ἐχων συνεργους καὶ πηρετα καὶ πευθῆνας καὶ χρησμοποιους καὶ χρησμοφυλακας και πογραφεας και ἐπισφραγιστὰς και εξηγητὰς ἀπασιν νεμε ν κάστω το κατ' ἀξίαν. 24. Hδη δε τινας και ἐπὶ την ὰλλοδαπην ξεπεμπε

φημα εμποιησοντας τοῖς θνεσιν περ του μαντείου και

διηγησομενους ς προείποι καὶ ἀνευροι δραπέτας και κλεπτα και ληστὰς ἐξελέγξειε καὶ θησαυροῖς ανορύξαι παράσχοι καὶ νοσοίντας ἰάσαιτο, ἐνίους δε καὶ δη-ποθανόντας ἀναστήσειε δρόμος οὐ καὶ θισμος πανταχόθεν ἐγίγνετο καὶ θυσίαι καὶ ἀναθήματα, και διπλάσια τω προφητύ καὶ μαθητο οὐ θεοί. καὶ γαρ αλκαὶ ουτος

ἐξέπεσεν ὁ χρησμός

Tιέμεναι κελομαι τον ἐμὸν θεράπονθ' υποφήτηWου γὰρ μοὶ κτεάνων μέλεται ἄγαν, ἀλλ' ὐποφήτου.

25. πειδ δε πολλοὶ των νουν εχόντων σπερ κμεθης βαθείας ἀναφεροντες συνίσταντο εστ αυτὸν καὶ μάλιστα ι πιικούρου ταῖροι, πολλοι δε ησαν, καὶ νταῖς πόλεσιν πεφώρατο ρεμα δη πῆσα η μαγγανεία καὶ συσκευη του δράματος εκφέρει φόβητρόν τι ἐπ αυ- τους, λεγων ἀθέων εμπεπλησθαι καὶ μιστιανῶν τον Πόντον, οἷ περι αυτου τολμῶσι τὰ κάκιστα βλασφημειν. 233oth ἐκέλευε λίθοις ἐλαύνειν ει μεθέλουσιν Πεων ἔχειντον θεόν περὶ δε Ἐπικουρου καὶ τοιοfτον τινα χρησμὸν ἀπεφθέγξατο ' Ἀρομένου γάρ τινος τί πράττει εὐυιδου

ὁ Ἐπίκουρος μολυβδίνας, ἔφη, ἐχων πέδας εν βορβόρω κάθηται.εiτα θαυμάζεις , ει ἐπὶ μέγα ρθη το χρηστήριον , ορῶν

τὰς ρωτησεις των προσιόντων συνετὰς και πεπαιδευμέ-

νας; ὁλως δε ἄσπονδος και ακήρυκτος αὐτω ὁ πόλεμος

148쪽

προς πίκουρ0s ην ' και μάλα εικότως τίνι γαρ ἄλλωδικαιότερον προσεπολεμει γόης ανθρωπος καὶ τερατεία

φίλος, αληθεία δε εχθιστος, Ἀπικουρήαν δὴ τqν s- σιν των πραγμάτων καθεωρακότι καὶ μόνω την εν αυτοῖς ἀληθειαν εἰδότι o μεν γαλαμφὶ τον Πλάτωνα και μυ- σιππον κα Πυθαγόραν φίλοι και ειρήνη βαθεια π90ς εκείνους ην ὁ θε ἄτεγκτος Eπίκουρος - οὐ τω γα αυ- τον νόμαζεν - χθιστος δικαίως πάντα τα fra εν γέλωτι καὶ παιδιὰ τιθέμενος. ι και την μαστριν ἐμίσει μάλιστα τῶν Ποντικῶν πόλεων, ὁτι πίστατο τους περὶ Λέπιδον καὶ ἄλλους uoιους αὐτοις πολλοὐς ὁντας εν ῆπόλει οὐδε εχ0ησμωθησε πώποτε μαστριανο ανδρί o πότε δε καὶ τόλμησεν αδελφω συγκλητικο s χρησμωδη- σαι καταγέλαστος ἀπήλλαξεν οὐχ εὐρων οὐτε αὐτος 23 πλάσασθαι χρησμόν δεξιον οὐτε τον ποιῆσαι προς και9ὀναυτῶ δυνησόμενον ' μεμφομένω γὰρ αυτω στομάχου δούνην προστάξαι βουλόμενος ειον ποδα μετὰ μαλάχης

κοντα τοῖς δεομενοις οὐχ ὁλον, αλλὰ την οὐρὰν μάλιστα καὶ το ἀλλο σῶμα προβεβληκώς. την κεφαλὴν ε πῖκόλπου θεατον φυλαττων. i=ελήσας δε καὶ μειζόνως ἐκπλῆξαι το πλῆθος πέσχετο καὶ λαλοfντα παρέξειν τον θεόν, αὐτὴν ἄνευ ἡποφήτου χρησμωδOsντα. ira O χαλεπῶς γερανων 9rημίας GDi αψας καὶ διὰ της κε φολῆς ἐκείνης της μεμηχανημένης προ ομοιότατα διεωας ἀλ-

149쪽

Σευηριαν δοθεὶς περ της ες Ἀρμενίαν εἰσόδου των αντοφώνων καὶ αυτος ήν προτρέπων γαρ αυτον ἐπὶ την εἰσβολην ουτως φη ' Πάρθους ρμενίους τε θοω πο δουρὶ δαμάσσας νοστήσεις Ῥώμην καὶ Θυμβριδος ἀγλαον δωρστεμμα φερωμ κροτάφοισι μεμιγμένον ἀκτίνεσσιν. εἰ H ἐπειδη πεισθεὶς ὁ λίθιος κεῖνος Κελτος εἰσέβαλε καὶ ἀπήλλαξεν αυτη στρατιὰ πο ου 'Οθρυάδου κατα- 236

αμεινον,

μη σοι θηλυχίτων τις ἀνηρ τόξου απο λυγρον πότμον ἐπιπροῖεὶς παυση βιότοιο φάους τε.28. α γαρ αυ καὶ τοὐτο σοφώτατον επενόησε, τους μεταχρονίους χρησμοὐς επὶ θεραπεία των κακῶς προτεθεσπισμένων καὶ ἀποτετευγμένων πολλάκις γα προμεν της τελευτῆς τοι νοσουσιν υγίειαν ἐπηγγελλετο, αποθανόντων δε χρησμος ἄλλος τοιμος ν παλινωδῶν Μηκέτι δίζησθαι νουσοι λυγρῆς παρωγήν πότμος γα προφανὴς ουδ' ἐκφυγεειν δυνατόν σοι. 29. ἰδὼς ὁ τους εν λάρω καὶ At δυμοι καὶ πιαλ-

λω και αυτους ευδοκιμουντας επὶ τομοία μαντικῆ ταυτύφίλους αυτους ποιεῖτο, πολλοῖς των προσιόντων πέμ- 237πων επ' αὐτοὐς λεγων 'ες Κλάρονίεσο νυν τουμου πατρὀρ- ὁπ' ἀκουσύς. και πάλιν Βραγχιδεων ἀδυτοισι πελάζω καὶ κλυε χὐησμῶν. καὶ αυθις' Μαλλον χώρει θεσπίσματά τ' 'Aμφιλόχοιο.30. αυτα μεν εντὼς τῶν ορων μέχρι της γωνίας καὶ Κιλικίας καὶ Παφλαγονίας καὶ Γαλατίσς. - δε καὶ ς

150쪽

την Λαλίαν διεφοίτησε του μαντείου et κλεος κά ες τηι Ῥωμαίων πόλιν νεπεσεν, ουδεὶς στις ου αλλος προαλλου πείγετο, οἱ μεν αὐτοὶ ἰόντες, ι δε πέμποντες, και μάλιστα οἱ δυνατώτατοι και μέγιστον αξίωμα ν τῆ πόλει χοντες. ων πρῶτος και κορυφαιότατος γενετο μυτιλλιανός. ἀνη τα με αλλα καλὰς και ἀγαθὰς καὶ 238 εν πολλαῖς τάξεσι Pωμαλαῖς ἐξητασμένος. τα δε περὶ τους θεοῖς πάνυ νοσῶν και αλλόκοτα περ αυτῶν πεπιστευκὼς καὶ εἰ μόνον ἀληλιμμένον που λί4' ον τεστεφανωμένον θεάσαιτο προσπίπτων ευθυς καὶ προσκυνῶν και ἐπὶ πολ παρεστὼς και ευχόμενος και τἀγαθὰ παρ' αυτολαιτῶν. Osro τοίνυν ἀκούσας τα περὶ τοὐ χρηστηρίου μικρου μεν ἐδέησεν ἀφεὶς την εγκεχειρισμενην τάξιν ει το το Ἀβώνου τεῖχος ἀναπτηναι. πεμπε δ' οὐν αλ-λους π αλλοις οἱ δε πεμπόμενοι ἰδιῶταί τινες ικεται μαδίως ξαπατηθεντες ἐπαν σαν τα μὲν ἰδόντες τα δεώς i δόντες καὶ ς ἀκουσαντες διηγούμενοι καὶ προσεπι- 239 μετροίντες τι πλείω τούτων, γεντιμότεροι εἱεν παρὰτ δεσπότy. εξέκαιοὶ ουν τον αδ λιον γεροντα καὶ ε μανίαν ε99ωμενην νέβαλλον 31. O δε ναν Ot πλείσrοις και δυνατωτάτοις φίλος ων περιύει τα μεν ιζ γονμενος ώς ἀκούσειε παρὰ τῶν πεμφθέντων τὰ δε καὶ παρ αυ- του προστιθείς. νεπλησε δ' ουν την πόλιν καὶ διεσάλεχ σεν ουτος καὶ τῶν εν et αυλ τοὐς πλείστους διεθορυβησεν ο αυτίκα και αυτοὶ ἐπείγοντο ἀκουσαί τι τῶν καθ' αυτούς. ὁ δε τοὐς ἀφικνουμενους πάrυ φιλοφρόνως υποδεχόμενος ξενίοις τε καὶ ταῖς ἄλλαις δωρεαῖς πολ πελέσιν εἴνους ἐργαζόμενος at πω ἀπέπεμπεν υκ παγγε-240 λουντας μόνον τὰς ρωτησεις ἀλλα καὶ μνησοντας τον

θεον καὶ τεράστια et περ οὐ μαντείου καὶ DrOυ ευ- σομεν ους.

32. Ἀλλὰ καὶ μηχανῆται ὁ τρισκατάρατος ουπιασω