장음표시 사용
211쪽
νέω πτηνον μεν οἱ γενεσθαι, Ἀπον, Ου μάλα πείθομαι, δοκεω δε μιν ταυτην την σοφίην μετέποντα ψηλά τε φρονεοντα, καὶ στροισιν ὁμιλεοντα ς ουρανον ουχὶ
τωίππω ἀναβῆναι, ἀλλα τῆ διανοίη 14 tu δε μοι καὶες Φρίξον τον θάμαντος εἰρήσθω, τον δη κριῶ χρυσεω
δι' αἰθερος ελάσαι μυθεονται, ναὶ μέντοι και αίδαλοντο Ἀθηναῖοw ξείνη μεν η χτορίη, δοκεω γε μην ουκα ἀστρολογίης , αλλά οἱ αυτος μάλιστα χρήσατο και παι/ὶ τ ἐωυτου κατηγήσατο. 15. μαρος δε νεότητι καὶ 367 ἀτασθαλίη χρεόμει ς καὶ ου ἐπικτὰ διζημενος, ἀλλ' ες πόλον ἀερθεὶς τω νῶ εξέπεσε της ἀληθηίης καὶ παντος ἀπεσφάλη του λόγ0υ καὶ ε πελαγος κατηνεχθη ἀβυσσων πρηγμάτων, τον Ἐλληνες ἄλλως μυθολογεουσι καὶ κολπον ἐπ'Ἀυτω ἐν τ5δε τρὶ θαλάσση Λάριον εἰκῆ καλεουσι. 16. τάχα δε καὶ Πασιφάη παρὰ Βαιδάλου ἀκουσασα ταύρου τε περ του εν τοῖς ἄστροισι φαινομένου καὶ αυτῆς
ἀστρολογίης ει ερωτα το λόγου ἀπίκετο, ὁθεν νομίζουσιν ὁτι αίδαλος μιν ω ταύρω νυμφευσεν. 17. εἰσὶ δε ο καὶ κατὰ μέρεα την επιστήμην διελόντες καστοιαυτέων ἄλλα πενοήσαντο, οἱ μεν α ες την σεληναίην, οἱ δε τὰ ες ία, οἱ δε α ες ηέλιον συναγείραντες δρόμου
τε αυτεων πέρι και κινήσιος καὶ δυνάμιος. 18. καὶ -
δυμίων μεν τὰ ες την σεληναίην διετάξατο o Φαέθων δε του ηελίου δρόμον τεκμήρατο, ου μεν γε ἀτρεκέως, αλλ' ατελέα τον λόγον ἀπολιπὼν ἀπεθανεν. οἱ δε τάδε ἀγνοέοντες Ἀλίου παιδα Φαέθοντα δοκεουσι καὶ μsθον 368ε αυτέω ουδαμὰ πιστον διηγέονται ἐλθόντα γαρ μιν παρὰ τον υέλιον τον πατέρα αἰτέειν το του φωτὀ ἄρμαηνιοχευειν, τον δε δουναί τέ οἱ καὶ υποθέσθαι τῆς ἱππασίη τον νόμον. ο δε Φαέθων πειδὴ ἀνέβη το ἀρμα, ηλικιτὶ καὶ απειρίη ἄλλοτε μεν πρόσγειος ἡνιόχευεν ἄλλοτε δε πολλον τῆς γης ἀπαιωρουμενος ' τους δε ἀνθρώ-
212쪽
πους κρέος τε καὶ θάλπος ου ἀνασχετον διεφθειρεν - τοῖσι δη του est. α ἀγανακτέοντα βαλεῖν πρηστῆρι Φαμδοντα μεγάλω πεσόντα δε μιν αἱ ἀδελφαὶ περιστῆσαι πένθος μέγα ἐποίεον εστ μετέβαλλον τα ἐδεα και νυν εἰσιν αἴγειροι καὶ το λεκτρον π αυτέω δακρυον στα
θεσθαι, ουδε υέλιος παῖδα ποιήσατο, ουδε ὁ παῖς αυ- τέω απέθανε. 20. λέγουσι δε καὶ αλλα Ἐλληνες πολλὰ μυθώδεα, τοῖσιν γλου μάλα τι πείθομαι. κῶς γα δηοσιον πιστεῆσαι παῖδα Αἰνείην της φροδίτης γενέσθαι καὶ ιος Μίνω και Αρεος σκάλαφον καὶ υτόλυκον Ερμέω αλλ' υτοι καστος αυτέων θεοφιλέες ἐγένοντο και σφίσι γενομένοισι τω μεν η Αφροδίτη τω δε ὁ Ζευς,τω δε λυρης ἐπέβλεψαν ὁκόσοι γαρ ὁ ἀνθqώποισιν 369 ἐν τη γενεη ταύτη οἰκοδεσποτέουσιν ουτοιίκως τοκέες ἐωυτοῖσι πάντα κελα ἐκτελέουσι καὶ χρόην καὶ μ00την καὶ ἔργα καὶ διανοίην καὶ βασιλεὐ μεν Mi r ως ιος γεομένου, καλος δε ἰνείης Ἀφροδίτης βουλήσει γέ- νετο, κλέπτης δε υτόλυκος η δέ οι κλεπτικη 4 9μέω ἀπίκετο. 21. ου μεν ων Ουδε τον Koόνον ὁ Ζευς ἔδησεν ουὁὲ ς άρταρον ἔρριψε i ουθε τα ἄλλα ἐμήσατο ὁκόσα ἄνθρωποι et ομίζουσιν. αλλὰ φέρεται γὰρ ὁ Κροi e τηνεξω φορην πολλον απ' ημέων καί οἱ νωθρη τε η κίνησις καὶ ου ηιδίη τοῖσι ἀνθρώποισι ὁρέεσθαι διο η μιν ἐστάναι λέγουσινίκως πεπεδημένον ro δὲ βάθος et πολ- λον τοληωος άρταρος καλέεται. 22. μάλιστα δ' ἐκ τε ΟΠ ή9ου του ποιητέω καὶ τῶ 1 Ἱμιόδου ἐπέων μάθοι ἄν τις τὰ πάλαι τοῖς ἀστρολογέουσιν ὁμοφωνέονrci Dr ανδ την σειρ ν τολυιος ἀπηγέηται και τολυελίot τὰς
213쪽
αυτεω καὶ του υρεος την μοιχείην λελεκται καὶ τὰ ἐμφανέα ου αλλοθεν εκ τῆσδε της σοφίης πεποιημενα
γὰρ δη- Ἀφροδίτης καὶ του 'Ἀρεος ομοδρομίη τηνωμη-
ρου ἀοιδην ἀπεργάζεται ' Ἀν αλλοισι δε ἔπεσι τὰ εργα 370εκάστου αυτεων διωρίσατο τύ Ἀφροδίτ μεν ειπών, αλλὰ σύ γ' μερόεντα μετερχεο ἐργα γάμοιο ' τὰ δε του πολέμου, ταὐτα ' Aρηι θοῶ καὶ θήν πάντα μελήσει.
23. ἀπελοι παλαιοὶ ἰδόντες μάλιστα μαντηίησιν χρεοντο καὶ ου πάρεργον αυτέην ἐποιεοντο, αλλ' υτε πόλιας ωκιζον ουτ τείχεα περιεβάλλοντο ουτε φόνους ἐργάζοντο ουτε γυναῖκας ἐγάμεον, ποιν αὐδη παρὰ μάντεων ἀκουσαι καστα και γὰρ δη τὰ μαντήια αυτέοισι ου ἐξω ἀστρολογίης ην, αλλὰ παρὰ μεν Αελφοῖσι παρθενος ἔχει την προφητείην συμβολον της παρθένου της ουρανίης, και δράκων πο τω τρίποδι φθέγγεται, ὁτι κα εν τοισι ἄστροισι δράκων φαίνεται, καὶ εν ιδυμοις δε μαντήων του πόλλωνος, μοὶ δοκέει, καὶ τοίτο εκ των ηερίων Βιδυμων νομάζεται. 24. υτ δε αὐτέοισι χρῆμα μότατον η μαντοσυν ἐδόκεεν, στε δη 'OJυσσευς πειθη ἔκαμε πλανεύμενος, θελήσας ἀτρεκες ἀκουσαι περὶ των ἐωυτο πρηγμάτων ε τον ἴδην ἀπίκετο, υκ ,οφρα id 37l νέκυας καὶ τερπέα χῶρον -- αλλ εις λόγους ελθεῖν ει- ρεσin ἐπιθυμέων. και επειδὴ ε τον χῶρον ῆλθεν, ἔνθα
οἱ Κίρκη σήμηνε, και ἐσκαψε τον βόθρον καὶ τὰ μῆλα
ἔσφαξε, πολλῶν νεκυων παρεόντων , εν τοῖσι καὶ της η- τρῖς της ἐωυτου του ιματος πιεῖν θελόντων υ προτερον ἀπῆκεν ουδενὶ et δε αυτε η μητρί, πριν ειρεσίην γευσασθαι και ςαναγκάσαι εἰπεῖν ο τ μαντηιον'
καὶ ἀνεσχετο διηγῶσαν ρέων της μητρὸς την σκιην. 25. Λακεδαιμονίοισι δε Λυκοοργος τὴν πολιτηίην πὰσαν
214쪽
εκ ου υρανου ιετάξατο καὶ νόμους σφίσιν ποιήσατο μηδαμὰ μηδε ες πόλεμον προχωρέειν πρὶν την σεληναίην πλήρεα γενέσθαι os γαρ ἰσην νόμιζεν εἶναι την δυναστείην αυξανομενης της σεληναίης καὶ ἀφανιζομενης, πάντα δε υπ' αὐτενὶ διοικεεσθαι 26. αλ μου Αρκάδες αὐτα Ουπιεθεξαντο οὐδε ἐτίμησαν ἀστρολογίην, ἀνοίρδε καὶ ἀσοφίη λέγουσι καὶ της σεληναίης ἔμμεναι π9Oγενεστεροι. 27. οι μελῶν προ ημέων ουτω κάρτα ῆσαν φιλομάντιες, οἱ δε νίν οἱ μεν αυτέων αδύνατα εἶναι λεγουσιν ἀνθρώποισι τελος εὐρασθαι μαντικῆς - ου γα εἶναί 3 2 μιν ἴτε πιστην οὐτε ἀληθέα, οὐθε τον ' ρεὶ τον Αίαεν ω οὐρανω μέων ενεκα κινέεσifαι. αλλὰ των μεν ανθρωπηίων πρηγμάτων οὐδεμίην ρην κεῖνοι ποιέονταιουδ' ἐστιν αὐτέοισι προς τάδε κοινωνίη, κατὰ σφέας δε χρείη της περιφορῆς ἀναστρέφονται 28. ἄλλοι δὲ στρ λογίην ἀψευδέα uεν, ἀνωφελέα δ' iναι λέγουσιν ' OD asὐπο μαντοσύνρ ἀλλάσσεσθαι ὁκόσα ρσι μοίρρσι δοκέοντα πέ9χεται. 29. γ δ προς τάδε ἄMφω κεῖνα ἐχ ειπεῖν. τι οἱ μεν ἀστέρες εν ω Οὐραν την σφετέρην εἱλέονται, πάρεργον δε σφίσι της κινησιος των κατ' ημέας εκαστον ἐπιγίγνεται. η ἐθέλειςάππου μεν θέονro καὶ ὀρνίθων καὶ ανδρῶν κινεομένων λίθους ανασαλευεσθαι καὶ
373 κάρφεα δονέεσθαι πῖ των ανέμων του δρόμου, πῖ δὲ ταὶ δίm τῶν ἀστέρων μηδεν ἄλλο γίγr εσθαι καὶ κ με νολι ρου πυοῖς ἀπορροίη ς μέας ἐρχεται, και ὀ πυ συδι ημέας καίει τι οὐδέ οἱ μέλει οὐ μετέρου θάλπεος. ἀστέρων δε οὐδεμίην ἀπορροίην δεχόμεθα καὶ μέντοι τρἀστρολογίη τὰ μεν αὐλα ἐσjλλὰ ποιῆσαι θυνατά ἐστιν οὐδε ἀλλάξαι τι τῶν ἀπορρεόντων πρηγμάτων ἀλλα τοὐς χρεομένους τάδε φελέει τὰ μεν ἐσθλὰ εἰδότας απιζόμενα πολλὴν ἀπόπροσθε i εὐφρανέει ἡ τὰ θε φαυλα ευμαρέως δέχονται ου γαρ σφισιν ἀγνοέουσιν επέρχεται,
215쪽
ΛΗΜ SE VARTO BIO S. 195αλλ' εν μελετη καὶ προσδοκίη ρηιδια καὶ πρηεα γέεται. τάδε ἀστρολογίης περι γῶν πολαμβάνω.
1. μελλεν αμα μηδε ὁ καθ' ημὰς βίος το παντάπασιν ἄμοιρος σεσθαι ανδρῶν λόγου και μνημης ἀξίων, ἀλλα καὶ σώματος ἀρετην περφυῆ καὶ γνώμην ἄκρως
φιλόσοφον stφαίνειν λέγω δε ἐς τε τον Βοιώτιον Σώστρατον αναφερων G- ακλέα οἱ Ἐλληνες κάλουν καὶ ωοντο εἶναι , και μάλιστα εις σημώνακτα τον φιλόσοφον.ους καὶ ἐδον αυτος καὶ ἰδών θαυμασα, θατέρω δε τωυημώνακτι και ἐπὶ μήκιστον συνεγενόμην περὶ μεν ουν Σωστράτου εν ἄλλω βιβλίω γεγραπταί μοι και δεδήλωται μέγεθος τε αυτου καὶ ἰσχυος περβολη καὶ παιθρος εν ω Παρνασῶ δίαιτα καὶ Ἀπι πόας ευνη και τρο 375φα ορειοι καὶ εργα ου ἀπωδὰ του ονόματος και ὁσα ληστὰς αἴρων πραξεν η ὁδοποιῶν τα ἄβατα η γεφυρῶντα δύσπορα.
2. Περὶ δε ημώνακτος δη δίκαιον λέγειν ἀμφοῖνενεκα, ως κεινός τε δια μνήμης i τοῖς ἀριε τοι το γε κατ' με καὶ οἱ γενναιότατοι τῶν νέων και προς φιλο
σοφίαν ορῶντες ἔχοιεν μη προς λαρχαῖα μόνα τῶν παραδειγμάτων σφὰς αυτοῖς ρυθμίζειν, ἀλλα κἀκ του μετέρου βίου κανόνα προτίθεσθαι και ζηλουν κεῖνον ἄρι-οτον Coiδα γὼ φιλοσόφων γενόμενον. 3. ην δε τὸ μεν γένος Λέπριος, οὐ τῶν ἀφανῶν ὁσα ει αξίωμα πολιτι- κον και κτῆσιν οὐ μην ἀλλὰ και πάντων τούτων υπεράνω 376 γενόμενος καὶ ἀξιώσας εαυτὸν τῶν καλλίστων προς φιλοσοφίαν ρμησεν οὐκ Ἀγαθοβούλου μα Aι' οὐδε ημητρίου προ αὐτο οὐδε πικτήτου πεγειράντων, αλλὰ
216쪽
πῶσι μὲν συνεγένετο τουτοις και ἐτι ιμοκράτει τω Hρακλεωτr σοφω ανδρὶ φωνήν τε καὶ γνώμην μάλιστα κεκοσμημένω ἀλλ' ὁ γαρ υημῶναξ υνυπο τουτων ut νός, ως ἔφην, παρακληθείς. αλλ' οἰκείας π9ὀς τα καλα ρμγης καὶ ἐμφυτου προς φιλοσοφίαν ἐρωτο εκ παίδων ευ- θὴς κεκινημένος περεῖδε μεν τῶν ἀνθρωπείων ἀγαθῶναπάντων ὀλον δε παραδοὐς αυτον ἐλευθερία καὶ παρρησία διετέλεσεν αυτός τε ὀρθω και γιε καὶ ἀνεπιλήπτω βίω χρώμενος καὶ τοῖς ὁρῶσι και ἀκούουσι παράδειγμα
παρέχων την αυτο γνώμην και ην ἐν τω φιλοσοφειν ἀλήθειαν. . ου μην ἀνίπτοις γε ποσί, O του λογον,
προς ταυτα ' ξεν, αλλὰ και ποιηταῖς σύντροφος ἐγένετο 377 καὶ τῶν πλείστων ἐμέμνητο και λέγειν σκητο και τὰς ἐν φιλοσοφία προαι9έσεις ου ἐπ' λίγον ουθε κατὰ την παρ0ιμίαν ἄκρω τω δακτύλω ὰψάμενος πίστατο καὶ τὼ σῶμα ε ἐγεγύμναστο καὶ προς καρτερίαν διεπεπον O, και το ὁλον ἐμεμελήκει α Dres μηθενὰς ἄλλου προσδεῆ εἰ- να στε ἐπεὶ καὶ ἐμαθεν i κε τι icii τῶ διαρκῶν, ἐκών
217쪽
γενομένους καὶ κοσμιωτέρους παρὰ πολυ καὶ φαιδροτί- ψους καὶ προς το μέλλον ευέλπιδας. 7. ουδεπώποτε of νώφθη κεκραγὼς η περδιατεινόμενος η ἀγανακτῶν οὐδ' ει ἐπιτιμαν τω δέοι, ἀλλα των μεν μαρτημάτων καθη-πτετο. τοῖς δείμαρτάνουσι συνεγίγνωσκε, καὶ το παρά-dειγμα παρὰ των ἰατρῶν ηξίου λαμβανειν τὰ μεν νοσήματα ἰωμένων, ργῆ δὲ προς τους νοσοίντας ου χρωμέ-νων ηγεῖτο γὰρ νθρωπου μεν ἐναι τ αμαρτάνειν, θεοί δὲ η ἀνδρός ἐσοθέου τὰ πταισθέντα ἐπανορθοον. S. τοιούτω δη βίω χρωμενος εἰς εαυτόν μεν ουδενος ἐδελτο, φίλοις δε συνέπραττε τὰ ικότα, και τους μεν εὐτυ- χειν δοκοίντας αυτῶν πεμίμνησκεν ως ἐπ' ὀλιγοχρο- tu ις τοῖς δοκοοσιν ἀγαθοις ἐπαιρομένους, τους δε πενίαν δυροαμους η φυγην δυσχεραίνοντας η γῆρας νόσον αἰτιωμένους σὐν γέλωτι παρεμυθεῖτο, Οὐχ ορῶντας τι μετὰ μικρον αυτοῖς παύσεται μεν τὰ ἀνιῶντα, λήθη δέ τις αγαθῶν και κακῶν και λευθερία μακρὰ πάν- 379τας νωλθω καταληψεται. . ἐμελε δε αὐτω καὶ δελφους στασιάζ0ντας διαλλάττειν και γυναιξὶ προς τους γεγαμηροκότας εἰρήνην πρυτανεύειν ' καί που και δημοι ταραττομένοις ἐμμελῶς διελέχθη καὶ τους πλείστους αυτῶν πεισεν υπουργειν τη πατρίδι τὰ μέτρια τοιουτος τις ην ὁ τρόπος της φιλοσοφίας αυτοs, πρῆος και μερος καιφαιδοός 10. μόνον αυτὰν νία φίλου νόσος η θάνατος, ῶς αν καὶ τὰ μέγιστον τῶν εν ἀνθρώποις ἀγαθῶν την φιλίαν γούμενον ' καὶ διὰ τοὐτο φίλος μεν νάπασι καιουπιεστιν Oντινα ου Οἰκεῖον νόμιζεν, ἄνθρωπόν γε ὁν- τα πλέον δε η λαττον χαιρε συνὼν ἐνίοις αυτῶν, μό-i ot εξιστάμενος ὁπόσοι αν ἐδόκουν αυτῶ περ την της θεραπείας ελπίδα διαμαρτάνειν. και πάντα αὐτα μετὰ χαρίτων και φροδίτης αυτῆς ἔπραττε τε και ἔλεγεν ως ἀεί τὸ κωμικον κεῖνο, την πειθω τοῖς χείλεσιν αυτου
218쪽
δῆμος καὶ οἱ εν τελει περφυῶς θαυμαζον αυτον καὶ
διετελουν in τινα τῶν κρειττόνων π90σβλέποντες. καίτοιεν ἀρχρ προσέκρουε τοι πολλοῖς αυτῶν και μισος υμεῖον του Σωκράτους παρα τοῖς πλήθεσιν κτήσατο πίω τε si παρ9ησία και ελευθερία καί τινες ἐπ' αὐτον συν στησαν υνυτο και Mέλητοι τα αυτὰ κατηγορουντες απερ κἀκείνου οἱ τοτε - τι υτ θυων φθ πώποτε οἴτεεμυηθη μόνος απάντων ταις Ελευσινίαις π90 ἀπερχν-δρείως μάλα στεφανωσάμενος καὶ καθαρον μάτιον αναλαβὼν καὶ παρελθὼν εις την ἐκκλησία at α μεν εμμελῶς. τὰ δε καὶ τραχυτερον η κατὰ την at ros προαίρεσιν απελογήσατο προ μεν γὰ9 o μη τεθυκέναι πώποτε τὴ
219쪽
λίας αυτου καὶ μάλιστα των ν αυταῖς μελῶν τ επικεκλασμένον σφόδρα, ἀγεννες καὶ γυναικεῖον καὶ φιλοσοφία κιστα πρέπον, προσελθών ρώτα τον Aqμώνακτα, τίς ων χλευάζοι τα αὐτου υνθρωπος, ἔφη, οὐκευαπάτητα χων τα τα ἐγκειμένου δὲ του σοφιστου και ἐρωτῶντος , τίνα δε καὶ φόδια εχων , ω ημῶναξ, κπαιδιῶς εἰς φιλοσοφίαν κεις; Ορχεις, φη. 13. αλλοτε δε ποτε ο αυτος προοελθών ρώτα τον Λημώνακτα, τίνααῖρεσιν ασπάζεται μὰλλον εν φιλοσοφία ὁ δε TQ γάρ σοι ειπεν τι φιλοσοφῶ καὶ ἀπιὼν δη παρ αυτου μάλα
ηδυ γελασε ' του δε ερωτησαντος, εφ ότω γελὰ. κεῖνος εφη, Γελοῖόν μοι εἰναι δοξεν εἰ συ ἀπο του πώγωνος ἀξιοῖς κρίνεσθαι τους φιλοσοφουντας αυτος πώγωνα ουκεχων. 14. του δε Σιδωνίου ποτε σοφιστου θήνησιν ευ
τον, τι πάσης φιλοσοφίας πεπείραται - ου χειρον δεα υτ ειπεῖν, λεγεμ ρὰν μιστοτελης με καλκὶ επὶ το Λυκειον, ψομαι ' αν Πλάτων επὶ την καδημίαν , ἀφλξομαι αν Ζηνων επὶ τx Ποικίλn διατρίψω αν Πυθαγόρας καλη σιωπήσομαι. ἀναστὰς ουν ε μεσων των 382 ἀκροωμένων, Οὐτος εφη προσειπών τοίνομα, καλεῖ σε
Πυθαγόρας. 15. Πυθωνος δε τινος των ν Μακεδονία ευπαρυφων νεανίσκου ραίου ἐρεσχηλουντος αυτον και προτείνοντος ερώτημά τι σοφιστικὸν και κελευοντος ειπεῖν του συλλογισμου την λυσιν , φη, ἐδα, τεκνον, ὁτι περαίνει ἀγανακτησαντος δε κείνου πι τω της αμ- φιβολίας σκώμματι και συναπειλήσαντος , υτίκα σοι
μάλα τον ἄνδρα δείξω, ὁ δε συν γελωτι ηρώτησε, Καὶ γαρ ἄνδρα εχεις; 16 επε δε τις ἀθλητὴς καταγελασθεὶς υπ αυτοii ὁτι ἐσθητα φθη ἀνθινην ἀμπεχόμενος
υλυμπιονίκης ἄν ἐπάταξεν αυτον εις την κεφαλην λίθωκα αὶμ ἐρρυη οἱ μεν παρόντες γανάκτουὶ - αυτος
220쪽
εκαστος τετυπτημένος καὶ ἐβόων επὶ τον ανθύπατον μναι ὁ δε ημῶναξ μηθαμῶς ἐφ V, ω ανθ ρες π9Oς τον Λυθυπατον αλ ἐπ τον ἰατρόν. 17. ἐπεὶ θέ ποτε κα χρυσουν δακτυλων οδω βαδίζογν ευρε, γραμμάτιον εν αγορῶ προθεὶς ζίου ον ὰπολέσαντα οστις εἴ του δακτυλίου, δεσπότης. κειν και εἰπόντα Oλκῆν αυros καὶ λαθον καὶ τυπον ἀπολαμβάνειν ' κεν οὐν τις μειρακίσκος ραῖος αυτος ἀπολωλεκέναι λέγων. ἐπεὶ θε Dθεν γιες ἐλεγεν.