장음표시 사용
381쪽
κα διαδόχοις των λόγων εἰ τοιαfτα περὶ μῶν πειλη- φασιν η τί γα αν αυτους ἀξιώσειε τις αν φρονεῖν, πό-τα ορῶσι τοσαυτην et τω βίω ταραχην, καὶ τους μεν χρηστους αυτῶν ἀμελουμένους, εν πενία και νόσοις καιδουλεία καταφθειρομενους, παμπονηρους δε καὶ μιαροὐς ἀνθρώπους προτιμωμενους καὶ περπλουτοὐντας καὶ ἐπιτάττοντας τοι κρείττοσι, και τους μὲν ἱεροσύλους ου κολαζομενους, ἀλλα διαλανθάνοντας, ἀνασκολοπιζομένους δε καὶ τυμπανιζομενους νωτε τους ουδεν ἀδικουν- τας εἰκότως τοίνυν ταυτα ρῶντες υτως διαιρουνται
περὶ μῶν ς οὐδε λως ὁντων , 20. καὶ μάλιστα τανἀκούσωσι τῶν χρησμῶν λεγόντων, ς διαβάς τις τονυλυν μεγάλην ἀρχην καταλέσει, ου μέντοι δηλούντων, 664ειτε την αυτOs εἴτε την τῶν πολεμίωw καὶ πάλιν θείη Σαλαμίς, ἀπολεῖς δε συ τέκνα γυναικῶν. καὶ JΠέρσαι γάρ, ιμαι, καὶ Ἐλληνες τέκνα γυναικῶν ησαν. ταν μὲν γαρ πάλιν τῶν ραψωδῶν ἀκούσωσιν, ὁτι καὶ ἐρῶμεν και τιτρωσκόμεθα και δεσμούμεθα και δουλεύομεν καὶ στασιάζομεν καὶ μυρία ὁσα πράγματα ἔχομεν, και αὐτα μακάριοι καὶ ἄφθαρτοι ἀξιοίντες εἶναι. τί αλλο η δικαίως καταγελῶσι καὶ ἐν οὐδενὶ τίθενται ταημετερα ημεις δε ἀγανακτοὐμεν ει τινες ἄνθρωποι οντες ου πάνυ ανόητοι διελέγχουσι ταίτα και την πρόνοιανημῶν παρωθοὐνται, δέον αγαπῆν, εἴ τινες μιν θέουσιν ἔτι τα τοιαsτα ἐξαμαρτάνουσι. 21. καί μοι ενταίθα,
Zεε- μόνοι γάρ ἐσμεν καὶ ουδεὶς ἄνθρωπος πάρεστι τω ξυλλόγω ἐξω υρακλέους καὶ Λιονύσου καὶ Γανυμήδους καὶ Ἀσκληπιοί, τῶν παρεγγράπτων τούτων - απόκριναι με ἀληθείας, i ποτέ σοι ἐμέλησεν τοσοsτο 666 τῶν ἐν τη γη. ς ἐξετάσαι τίνες αυτῶν φαίλοι η ῖ τινες ο χρηστοί εἰσιν ἀλλ' υκ αν ιποις εἰ οὐν μ' ὁ
Θησευς εκ ροιζηνος ἐς θήνας ἰων οδο πάρεργον ἐξ
382쪽
κοψε του κακουργους ὁσ0ὶ επὶ σοὶ καὶ xiis προνοιαουδεν αν ἐκώλυεν ἐντρυφῶντας ζην at των παροδοιπορούντων σφαγαῖς τον Σκειρωνα καὶ τον Π τυοκάμπτην κα Κερκυόνα καὶ τους αλλους ' η εἴ γε μη ὁ Κυρυσθεύς ἀνηρ αρχαῖος καὶ προνοητικός, πο φιλανθρωπίας ἀναπυνθανόμενος α παρ'Ἀκάστοις ἐς μεμπε τουτονὶ τον οἰ-667 ετην αυτOs εργατικον ανθρωπον καὶ π9όθυμον ες τους πόνους ὁ Ζευς συ λίγον φροντιζες αν Vς δρας καὶ των ε Στυμφάλω ὀρνεων κα ῖππων των Θρακικῶν καὶ
της Κενταύρων βρεως καὶ παροινίας. 22. ἀλλ' εἰ χρὴ
τἀληθῆ λεγειν, καθήμεθα τοὐτο μόνον πιτύροῆντες, εἰ τις θύει και κνισα παρὰ τους βωμούς τα ' αλλα κατὰ θοον φερετα ῶς αν τυχ=ὶ καστον παραGU9όμενα τοιγαροίν εἰκότα νυν πάσχομεν κα ετ πεισόμεθα, πειδὰν κατ' oλθον Oiανθρωποι ανακύπτοντες ευρίσκωσιν οὐδενοφελος αὐτοῖς Oν, εἰ θυοιεν μιν και τὰς πομπὰς πέμ- 8 ποιεν εἶτ' εν βραχεῖ Oψει καταγελῶ ira μεν ους πι-
κούρ0υς καὶ Μητροδώρους καὶ Aάμιδας, κρατουμενους δὲ καὶ ἀποφραττομένους π αυτῶν τοὐς μετέρους ξυνηγόρους ' στε μετερον αν ι παύειν καὶ ἀσθαι τα fra, των καὶ ε τόδε αυτὰ προαγαγόντων Μώμωχλου μεγας
ὁ κίνδυνος, εἰ τιμος ἔσται οὐδε γαρ πάλαι τῶν τιμωμένων ην. Ῥῶν ἔτι τε εὐτυχουντων καὶ τὰς θυσία μόνων ἐστιωμένων. 23. ΖΕΥΣ. Tofrον μεν ω θεοί. ληρεῖν a Jωμεν ἀεὶ τραχὐνήντα καὶ ἐπιτιμητικόw εστ μεν γαρ ως ὁ θαt - μαστος Λημοσθενης φη. το μὲν ἐγκαλέσαι καὶ μέμψασθαι καὶ πιτιμησα ράδιον καὶ os βουλομrior παντος τὰ δ' πως τα παρόντα βελτίω γενησεται ξυμβουλε fσαι,
383쪽
i στε, καὶ ε βυθῶ πολιτεύομαι κατ' ἐμαυτόν, ἐς οσον εμοὶ δυνατὸν σώζων του πλεοντας καὶ παραπεμπων ταπλοῖα και τους νεμους καταμαλάττων ' μως δ' οὐν μέλει γάρ μοι καὶ των νταοθα - φημὶ δεῖν τον υὰμιν τουτο εκποδὼν ποιησασθαι, πριν επὶ την ριν κειν, ητοι κεραυνῶ η τινι αλλύ μηχανη μη και πέρσχt λεγων - φὴς γάρ , αευ, πιθανόν τινα ἐναι αυτόν - ἀμαγα και δείξομεν αὐτοῖς. μετερχόμεθα τους τα τοιαυτακα θ' ημῶν διεξιόντας. 25. ΖΕΥΣ. Παίζεις, ω Πόσειδον η τελεον πιλελησαι, οὐδεν εφ' μιν ων τοιούτων, αλλ' αἱ Μοῖραι rotaάστω ἐπικλώθουσι, τον μεν κεραυνῶ τον δε ξίφει τονδε πυρετω η φθόη ἀποθανεῖν επεί τοί γε εἴ μοι π εξουσίας το πωγμα ην, εἴασα αν, οἴει, τους εροσύλους
πρωην ἀπελθεῖν ἀκεραυνώτους εκ Πίσης δύο μου των πλοκάμων ἀποκείραντας ἔξ μνὰς κάτερον ελκοντα τοὐαυτος περιεῖδες αν εν Γεραιστω ον αλιε τον ξ 1 ρεοίυφαιρούμενόν σου την τρίαιναν ἄλλως τε καὶ δόξομεν ἀγανακτεῖν λελυπημενοι τω πράγματι καὶ δεδιέναι τους παρὰ του Λάμιδος λόγους καὶ δια τοίτο ἀποσκευάζεσθαι τον ἄνδρα ου περιμείναντες ἀντεξετασθηναι αυτὀν τω Τιμοκλεῖ στε τί ἄλλο ηοξ ρημης ἴτω κρατεῖν δοξομενῆ ΠΟΣ. Ιαὶ μην πίτομον τινα ταύτην γωγε μην ἐπινενοηκέναι πρὸς την νίκην.ZE . Ἀπαγε, θυννῶδες το ἐνθύμημα. ω Πόσει 67lδον, καὶ κομιδ παχύ προαναιρεῖν τὸν ἀνταγωνιστήν, ἡ ἀποθάνη ήττητος ἀμφήριστον ἔτι καὶ διάκριτον καταλιπὼν τὸν λόγον. ΠΟΣ. Οὐκοον ἄμεινόν τι ἡμεῖς ἄλλο επινοεῖτε, εἰ τἀμα οἴτως ἡμῖν ἀποτεθύννισται. 26. A A. Εἰ και τοῖς νεοις τι και ἀγενείοις μω
384쪽
έφειτο εκ ου νόμου δημηγορεῖν ἴσως ανωπόν τι ξυμφερ0 ε την διάσκεψιν. MAZM H μεν σκέψις, ω Aπολλον, υτ πεφὶ μεγάλων. στε μ καθ λικίαν , ὰλγλα κοινον ἀπασι προκεῖσθαι τον λόγον χάριεν γάρ. εἰ περὶ των σχατων κινδυνευοντες περὶ της ν τοι νόμοις ξουσίας σμικρολογοίμεθα σωθε καὶ πάνυ δη ἐννομος ε δημηγόρος πρόπαλαι μεν ξ φηβων γεγονώς, εγγεγραμμένος δε ες 672 o των δώδεκα ληξιαρχικόν, καὶ λίγου δεῖν της επὶ Κρύ- νου βουλῆς στε μη μειρακεέου προ ημῆς ἀλλα
πρέπον ἀν εἶ σοι νυν μάλιστα ἐκτ νε ιν την σοφια ' εἰ μη μάτην ν τωχλικῶνι κάθησαι ταῖς Ουσαι συμφιλοσοφῶν.
385쪽
Dπ' ἀσθενεια διαφθείρει αυτὰ καὶ συγχεῖ ου ἀποσαφηνίζων ο τι βουλεται, ἀλλα αἰνίγμασιν εοικότα προτείνων καὶ πάλιν υ πολυ ἀσαφεστερα προς τὰς sar τήσεις ἀποκρινόμενος οἱ δε οεξυνιεντες καταγελῶσιν αυτου. δεῖ δ' οἶμαι σαφῶς λεγειν και τούτου μάλιστα πολλην ποιεῖσθαι την πρόνοιαν, ως ξυνησουσιν ἀκουοντες.
28. ΩΜ. 06το μεν ορθῶς λεξας, λυπολλον, ἐπαινέσας του σαφῶς λεγοντας, ει καὶ μη πάνυ ποιεῖς αυτος συ εν τοῖς χρησμοῖς λοξος ων καὶ γριφώδης καὶ ε 674το μεταίχμιον ἀσφαλῶς απορρίπτων τα πολλά - τους ἀκουοντας ἄλλου δεῖσθαι Πυθίου προς την ξήγησιν αὐτῶν ἀτὰρ τί το επι τουτω ξυμβουλευεις; τίνα Γασιν ποιη- σασθαι της ιμοκλέους ἀδυναμίας εν τοῖς λόγοις; 20. ΠΟΑ. Ξυνηγορον, Ῥῶμε, εἴ πως δυνηθείημεν αυτ παρασχεῖν ἄλλον τῶν δεινῶν τουτων, ἐμουντα κατ ἀξίαν ἀπερ αν κεινος ενθυμηθεις ποβάλύ.MΩ Μ. γενειον τοὐτο ζαληθῶς είρηκας, τι παιδαγωγοῆτινος δεύμενον, ξυνήγορον εν ξυνουσία φιλοσόφων παραστήσασθαι ερμηνευσοντα προς τους παρόντας ἀπερ αν δοκη ιμοκλεῖ, και τον μεν ῆμιν αὐτοπρόσωπον καὶ δι αυτου λεγειν, τον δε υποκριτ προσχρώμεθυον ἰδία προς το ους κείνω ποβάλλειν τα δοκοὐντα, τον ποκ9ιτην δε ρητορευειν, ουδε αυτον ἴσως ξυνιέντα τι ἀκουσειε ταὐτα πῶς υ γέλως αν εἴη τω πληθεις ἀλλα τοsτο μεν ἄλλως ἐπινοησωμεν. 30. σεδε. χαυμάσιε - φης γα και μάντις εἶναι και αισθ Ουδουπιολί- 675γους επὶ τω τοιουτω ἐξελεξας ἄχρι και το πλίνθους χρυσῆς ποτε εἰληφέναι - τί υκ πεδείξω μῖν κατὰ καιρον την τέχνην προειπων ὁποτερος τῶν σοφιστῶν κρατηοει λεγων; 0iσθα γαρ δήπου το ἀποβη σύμενον μάν
ΑΠΟΛ Πῶς, ῶ Μῶμε, δυνατον ποιεῖν αὐτα μητε
386쪽
τρίποδος μῖν παρόντος μήτε θυμιαμάτων η πηγῆς uαντικης, ta Ἀασταλία στίν; MAZM. ρας ἀποδιδράσκεις τὸν ἔλεγχον εν στενῶεχόμενος. ZEΥΣ. Oμως τεκνον, εἰπε καὶ μη παράσχri τω συκοφάντη τούτω προφάσεις διαβάλλειν καὶ χλευάζειν τα σὰ ως ἐπὶ τρίπod καὶ δατι καὶ λιβανωτῶ κείμενα,ώς, εἰ μη ἔχεις ταsτα, στερησόμενόν σε της τεχνης. ΑΠΟ Λ υμεινον μεν ην, es πάτερ, εν Λελφ0ῖς η εν
Κολοφῶνι τα τοιαίτα ποιεῖν. πάντων μοι των χρησμμων παρόντων, γεθος δμως δε καὶ ουτω γυμνὰς κεὐνων καὶ ἄσκευος πειράσομαι προειπεῖν ὁποτερου το κρά-676 τος ἔσται ἀνεξεσθε δε εἰ μη εκμετρα λέγοιμι.MΩ.M. Λέγε σαφῆ δε μόνον, ' πολλον, καὶ Ουξυνηγόρου καὶ αυτὰ τερμηνεως δεόμενα και γαρ υκ ἄρνεια κρέα καὶ χελώνη s εν Λυδία ξυνεψεται ἀλλα0ἶσθα περὶ ὁτου Ἀκέο ις. ZE . Tr ποτ' ερεῖς, ω τεκνον; ς τά γε προ τον
χρVσμ0s, αὐτα ηδ φοβερά h χρόα τετραμμεν καὶ οἱ οφθαλμοὶ περιφερεῖς καὶ κόμη ἀνασοβουμεν κα κίνημα κορυβαντῶδες καὶ ὁλως κατόχιμα πάντα καὶ φρικώδ καὶ
μυστικά.677 31. ΑΠΟΛ Κεκλυτε μαντιπόλου τόδε θεσφατο 'Anόλλωνος
ἀμφ' ἔριδος κρυερῆς, την ἀi ερες ἐστήσαντο
οξυβόαι μύθοισι κορυσσόμενοι πυκινοῖσι.
387쪽
ου γελοῖα τα εν ποσί ' παυσαι κακόδαιμον, ἀποπνιγήσηὐπο ου γελωτος.
ΖΕΥΣ. Ουκουν καὶ 'μῖν δη ἐρμηνευοις αν αυτον τι καὶ λέγει. MAZM. Πάνυ πρόδηλα, στε υδεν μῖν Θεμιστοκλέους δεήσει φησὶ γαρ το λόγιον ουτωσὶ διαρρήδην γόητα μεν εἶναι τουτον, μὰ δε νους κανθηλίους νὴ υια καὶ ἡμιόνους, τους πιστευοντας αὐτῶ, ουδ' ἴσον ἀκρίδος τον νουν χοντας. 32. H K. γὼ δέ, es πάτερ, ει καὶ μέτοικος εἰμι, ουκ κνήσω μως τα δοκουντά μοι εἰπεῖν οπόταν γαρηδη ξυνελθόντες διαλέγωνται, τηνικαυτα ην με ὁ ι-μ0κλῆς πέρσχη, άσ0μεν προχωρεῖν την ξυνουσίαν περ 679ημῶν - ην δε τι τεροῖον ἀποβαίνst, τότε δη την στοὰν
αυτὴν ἔγωγε διασείσας, ει δοκεῖ, ἐμβαλῶ τω άμιδι, ῶς μὴ κατάρατος ων βρίζ si λημῆς. ZE ράκλεις, μυράκλεις, ἄγροικον τουτείρηκας καὶ δεινῶς Βοιώτιον ξυναπολέσαι ἐν πονηρωτοσούτους και προσέτι την στοὰν αυτῶ Μαραθῶνι και Μιλτιάδ καὶ Κυναιγείρφ. καὶ πῶς αν τουτων ξυμπεσοντων οἱ ρήτορες ἔτι ρητορευοιεν την μεγίστην εις τους λόγους πόθεσιν αφζρημένοιε ἄλλως τε ζῶντι μέν σοι δυνατὸν et ἴσως αν τι και πρῆξαι τοιοsτον, ἀφ' ου δεθε0ς γεγένησαι, μεμάθηκας, οἶμαι, ώς αἱ Μοῖραι τατοιαοτα μόναι δύνανται, μεῖς δε ακυρο αυτῶν ἐσμεν. AK. Οὐκοfν και πότε τον λέοντα ἡ την δρανέφόνευον, αἱ Μοῖραι δι' εμολεκεῖνα ἔπραττον; ZE . Καὶ μάλιστα.
388쪽
εγῶ γάρ. ς ὁ κωμωοῖς ἐφη, αγροικός εἰμι την σκάφην
389쪽
ΖΕΥΣ ΤPAΓΩιΛΟΣ. 367 οἶδα γαρ υστινας λεγεις. ἀλλ' εκεῖν μοι φράσον, εἰ πάλαι ξυγκροτεῖται αυτοῖς η ερις. Γ Ουδέπω, ἀλλ' εν ἀκροβολισμοῖς τι σαν ἀποσφενδονῶντες ἀλλήλοις πόρρωθέν ποθεν λοιδορου-
ἀκροῆσθαι επέκυψαντας αυτῶν ωστε ἀφαινείτωσαν αἱ Ωραι τον μοχλον ηδ καὶ ἀπάγουσαι τα νεφη ἀναπεταν- νυτωσαν τὰς πυλας του ουρανοs. 34 Hράκλεις, σον
τὸ πλῆθος επὶ την ἀκρόασιν ἀπηντηκασιν ὁ δε ιμοκλη 683
αὐτος ου πάνυ μοι ἀρέσκει ποτρεμων καὶ ταραττόμεθνος απολεῖ ἀπαντα υτος τήμερον δῆλος Ofν ἐστινετ ουδ' ἀντάρασθαι τω Λάμιδι δυνησόμενος αλλ' ο περημῖν δυνατόν. εὐχώμεθα περ αὐτοs σιγη φ' μείων, ῖνα μη ὰμίς γε πύθηται. 35 26M T φής, Ἀερόσυλε ἀμι, θεους μη εἶναι μηδε προνοεῖν ανθρώπων; AAM. Ουκ ἀλλα συ πρότερον ἀπόκριναί μοι, τινι λόγω πείσθης εἶναι αυτούς. TIM. D μεν οὐν ἀλλὰ σύ - μιαρε, ἀπόκριναι. AAM. Ο μεν οὐν ἀλλα σύ.
ZE . αυτ μεν παρὰ πολ ὁ μετερος ἄμεινοι
καὶ εὐφωνότερον τραχύνεται. s γε, es ιμόκλεις, πίχειτων βλασφημιῶμ εν γαρ τούτω σοι το κράτος, ῶς τά γε ἄλλα ἰχθύν σε ἀποφανε επιστομίζων. Tm υλλά, μὰ την θηναν, ου αν ἀποκριναίμην σοι πρότερος. 684ZIAM. Οὐκουν ρώτα, ω ιμόκλεις' κράτησας γαρ τοὐτό γε ὀμωμοκώς ἀλλ' ἄνευ των βλασφημιων, εἰ δοκεῖ.36. TIM. Es λεγεις ελε ουν μοι, ου δοκουσί σοι, id κατάρατε, προνοεῖν οἱ θεοί; AAM. Ουδαμῶς.
390쪽
IAM. μί. TIM. Eiτ άνθρωποι αὐτα ἀκουοντες ἀνεχεσθε καὶ Ου καταλευσετε τον ἀλιτήριον; AAM. Π τους ἀνθρώπους π ἐμε παροξυνεις.
Tιμόκλεις η τίς ν αγανακτεῖς περ των θεῶν καὶ ταὐτα κείνων αυτῶν Ου ἀγανακτουντων ο γε ουδεν δεινον διατεθείκασί με πάλαι ἀκουοντες, εἴ γε ἀκουουσιν. TIM. Ἀκουουσι γάρ, es ἀμι, ἀκουουσι, και σεμετίασί ποτε χρόνω στερον. 37. AAM Kαι πότε it κεινοι σχολὴν ἄγοιεν πἐμε, τοσαὐτα, ω φης, πράγματα ἔχοντες καὶ τα εν τὰ κόσμω απειρατο πλῆθος οντα οἰκονομούφεro ι ῶστε ονδε σε πω μυναrtet so επιορκεις αει κα των ἄλλων, να μηκα αυτος βλασ*ζμεῖi ἀναγκάζωμαι παρὰ τὰ ξυγκείμενα.