Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

61쪽

π90 τον νεμον κεχηνότα ζωοποιουσι δοκεῖ δε μοι καὶες τους Ἐλληνας κεῖθεν κειν της γαστροκνημίας του- νομα, τι παρ ἐκείνοις ἀντὶ γαστρος κυοφορεῖ μεῖζον δε τούτου αλλο διηγησομαι, γένος εστ παρ αυτοις ανθρώπων οι καλουμενοι ενδρῖται, γίνεται δε τον τρόπον τοίτον ορχιν ανθρώπου ον δεξιον ἀποτεμόντες νοηφυτεύουσιν , ε δε αὐτο δένδρον αναφύεται μέγιστον, σάρκινον, οἱον φαλλός' ἔχει ὁ και κλάδους καὶ φύλλα

ὁ δὲ καρπός ἐστι βάλανοι πηχυαια το μέγεθος ἐπειδὰν

Osν πεπανθῶσι, τρυγήσαντες αὐτὰς ἐκκολάπτουσι τους ανθρώπους. ιδοῖα αεντοι πρόσθετα εχουσιν οἱ μεν ἐλεφάντινα, οἱ δὲ πένητες αυτῶν ξύλινα καὶ δια τούτων ὀχεύουσι καὶ πλησιάζουσι τοι γαμέταις τοις αυτῶν.

23. ἐπειδὰν δε γηράση ὁ ἄνθρωπος ου ἀποθνήσκει, ἀλλ' ῶσπερ ὁ καπνὸς διαλυόμενος ἀηρ γίνεται τροφη δεπῆσιν isτή ἐπειδὰν γὰρ πυρ ἀνακαύσωσι, βατράχους

ὀπτῶσιν ἐπὶ τῶνἈνθράκων πολλοι δε παρ' αὐτοῖς εἰσιν ἐν τω ἀέρι πετόμενοι ὀπτωμένων δε περικαθεζόμενοιῶσπερ δ περ τράπεζαν λάπτουσι τον ἀναθυμιώμενον

καπνὰν καὶ εὐωχοίνται σίτω με δη τρέφονται τοιούτω

ποτὸν δε αὐτοῖς ἐστιν η ἀποθλιβόμενος ες κύλικαυγρὸν ἀνιεὶς σπερ δρόσον ου μην ἀπουροοσί γε και ἀφοδεύουσιν, ἀλλ' οὐδε τέτρηνται nπερ μεῖς ἀλλ ούδετην συνουσίαν ι παῖδες ἐν ταῖς εδραις παρέχουσιν , ἀλλ' ἐν ταῖς ἰγνύσιν περ την γαστροκνημίαν ἐκεῖ γάρ εἰσι τετρημένοι καλὰς δε νομίζεται παρ' αὐτοῖς ν πού τις φαλακρὸς και ἄκομος ὴ, τους δε κομητας καὶ μυσάττονται ἐπὶ δε τῶν κομητῶν ἀστέρων Ουναντίον του κομήτας νομίζουσι καλούς ἐπεδήμουν γάρ τινες, ο καὶ περὶ ἐκείνων διηγοίντο καὶ μην καὶ γένεια φύουσι μικρὸν ὐπερ τα γόνατα και ὁνυχας ἐν τοῖς ποσὶν υκ ἔχουσιν,

αλλὰ πάντες ει, μονοδάκτυλοι. περ δε τὰς πυγὰς ἐκά-

62쪽

στω αυτῶν κράμβη εκπεφυκε μακρὰ σπερ υρά. θάλλουσα ες ἀεὶ καὶ πτίου ἀναπίπτοντος ου κατακλωμένη κ 24. απομυττονται δε μέλι δριμυτατοπι κἀπειδὰν η πονῶσιν η γυμνάζωνται γάλακτι πὰν το σῶμα δ90υσιν, ῶστε καὶ τυρους ἀπ αυτο πήγνυσθαι ολίγον τολμέλιτος ἐπιστάξαντες ' λαιον δε ποtοὐντα ἀπο των κρομ' μυων πάνυ λιπαρόν τε καὶ ευῶδες ῶσπε μύρον αμπλλους δε πολλὰς ἐχουσιν δροφόρους α γα ρῶγες των βοτρέων εἰσὶν ῶσπερ χάλαζα καί μοι δοκεῖ ἐπειδὰν εμ- πεσων ἄνεμος διασείση τὰς αμπέλους ἐκείνας τότε προς ημῆς καταπίπτει η χάλαζα διαρραγέντων των βοτρύων.

στή ἐστιw ἐντερον δε οὐδε παρ εν αὐτ φαίνεται τοὐτο μόνον - δτι δασεῖα πῆσα ἔντοσθεν καὶ λάσιός ἐστιν ἄστε και τα νεογνά. ἐπειδὰν μιγῶσιν ἐς ταύτην πο- δέεται. 25. ἐσθὴς ὁ τοιοῦμεν πλουσίοις αλίνη μαλθακή. τοῖς πένησι δε χαλκῆ. φαντή πολύχαλκα γὰρ τὰ κεῖ χωρία και εργάζονται τον χαλκον θατι ποβρέξαντες ῶσπερ τὰ ἔρια περὶ μέντοι των φθαλμῶν Oῖους εχουσιν. οκνῶ μεν εἰπεῖν, μη τίς με νομίση ψεύδεσθαι διὰ το ἄπιστον του λόγου δμως δε και rotis ἐρῶ ο Ἀτθαλ- μους περιαιρετοὐς ἐχουσι καὶ ὁ βουλόμενος ἐξελών τους si αυτο τυφλώττει ἐστ' ἰν δεηθῆ δεῖμ' ὐτω δ' ἐν λέμενος ὁ ρὰ καὶ πολλοὶ τους σφετέρους ἀπολέσαr τε παρ' αλλων χρησάμενοι ὁρῶσιν. εἰσὶ δ' o καὶ πολλο is ἀποθέτους ἔχουσιν. οι πλούσιοι τὰ ωτα δὲ πλατάνωi φύλλα ἐστιν αυτοῖς πλην γε τοι ἀπο τῶν βαλά i ων ' κεινοι ἀ9 μόνοι ξύλινα ἔχουσι. 26. και μην καὶ ἄλλο λαυμα εν τοις βασιλείοις ἐθεασάμq κάτοπτρον μέγιστον κελαι υπὲρ φοέατος Ot πάνυ βαθέος οῦν μεν ουa ες ο φ9έα καταβῆτις, κούει πάντων τῶν παρ' μῖν εν ῆ γῆ λεγομένων.

63쪽

εὰν δε ε το κάτοπτρον ἀποβλήψη πάσας μεν πόλεις, πάντα δε εθνη ρὰ σπερ ἐφεστὼς κάστοις τότε καὶ τους οικείους εγὼ θεασάμην και πῆσαν την πατρίδα, εἰ δε κακεῖνο εμε εώρων, ουκ ἔχω το ἀσφαλε ειπεῖν. οστις

δε ταυτα μη πιστευε ουτως ἔχειν αν ποτε και αυτος

ἐκεισε ἀφίκη αι. εισεταιῶς ἀληθῆ λέγω. 27. τότε δ' ουν ἀσπασάμενοι τον βασιλέα καὶ τους ἀμφ αυτὸν ἐμβάντες ἀνηχθημεν ἐμοὶ δε καὶ δῶρα ἐδωκεν ὁ Ανδυμίων, δυομεν των αλίνων χιτώνων, πέντε δε χαλκοος, και πανοπλίαν θερμίνην, α πάντα εν τω κήτει κατέλιπον. συνμπεμψε δε μιν καὶ Iππογυπους χιλίους παραπέμψοντας ἄχρι σταδίων πεντακοσίων. 28 εν ὁ τω παράπλω πολ- 2λὰς μεν κα ἄλλας χώρας παρημείψαμεν, προσέσχομεν δε καὶ τω ωσφόρω ἄρτι συνοικιζομέν' και ἀποβάντες υδρευσάμεθα. ἐμβάντες δε εἰς τον Zωδιακον ἐν ἀριστερὰ παρηειμεν τον λιον ἐν χρω την γῆν παραπλέοντες ' ου γαρ ἀπέβημεν καίτοι πολλὰ των εταίρων ἐπιθυμούντων, ἀλλ' ὁ ἄνεμος ου ἐφῆκεν ἐθεώμεθα μέντοι την χώραν εὐθαλῆ τε καὶ πίονα καὶ εὐυδρον και πολλῶν αγαθῶν μεστήν ἰδόντες δε μῆς οι Νεφελοκένταυροι, μισθοφο- ροὐντες παρὰ τω Φαέθοντι, ἐπέπτησαν ἐπὶ την ναῶν και μαθόντες ἐνσπόνδους ἀνεχώρησαν. 29. δὐδε και οἱ Ἱππόγυποι ἀπεληλύθεσαν πλεύσαντες δε την ἐπιοsσαν νύκτα και ημέραν περὶ ἐσπέραν ἀφικόμεθα ἐς την Λυχνόπολιν καλουμένην δη τον κάτω πλουν διώκοντες. η δε πόλις αἴτη κεῖται μεταξλτου Πλειάδων και του Γάδων ἀέρος, ταπεινοτέρα μέντοι πολλτου Ζωδιακοs. ἀποβάντες δε ἄνθρωπον μεν οὐδεν εὐρομεν, λύχνους δε πολ- λοὐ περιθέοντας και ἐν αγορὰ και περὶ τον λιμένα διατρίβοντας, οὐ μεν μικροὐ και σπε ειπεῖν πένητας, λίγους δε των μεγάλων καὶ δυνατῶν πάνυ λαμπρους και περιφανεῖς οἰκησεις δε αὐτοῖς καὶ λυχνεῶνες

64쪽

δικάζεται ἀποθανειν, λιπὼν την τάςιν ὁ δὲ θάνατος

εστι σβεσθῆναι παρεστῶτες δε μεῖς ἐωρῶμεν τα γινόμενα και ηκούομεν ἀμήτων λύχνων πολογουμένων καιτὰς αἰτίας λεγόντων θι α εβραουνον ἐνθα και του μ τερον λυχνον γνώρισα και προσειπών αυτὸν πε9 των κατ ικον πυνθανόμην ὀπως ἔχοι επι ὁ θε μοι ἀπανταεκεῖνα διηγήσατο την μεν si νύκτα κείνην αυτos ἐμεμναμεν τύχε πιούση ἄραντες πλέομεν δ' πλησίον των νεφῶν ' νθα δ και την Νεφελοκοκκυγίαν πόλιν ἰδόντες εθαυμάσαμεν, Oti μέντοι πέβ μεν αυτῆς Ου γαρ iri Toπνεῆμα βασιλεύειν μέντοι αυτῶν λέγετο Κόρωνος ὁ Κοττυφίωνος και εγὼ μνησθην δμιστοφάνους τοὐποιητ0s, ανδρὸς σοφο κα ἀληθοὐ καὶ μάτην ἐφ' i ς εγραψεν ἀπιστουμένου τρίτst δε απὸ ταύτης μέρα καιτὀa ώκεανὸν ηδ σατῶ εωρῶμεν γῆν δε υδαμου. λζν γε τῶν εν ω αίρι ' καὶ αὐταιχε πυρώδεις ηδ καὶ περαυγεῖς ἐφαντάζοντο τ δε τετάρτύ περὶ μεσζμβρίαν μαλακῶς ἐνδιδόντος os πνεύματος καὶ συνιζάνοντος ἐπὶ την θάλατταν κατετίθημεν. 30. ς δε O i r δατος ἐφαυ- σαμεν, θαυμασίως περηδόμεθα καὶ ὐπερεχαίρ0μεν καὶ 9 πῆσαν εὐφροσύνην κ τῶν παρόντων ἐποιούμεθα καὶ ἀποβάντες ἐνηχόμεθα καὶ γαμ τυχε γαλην ουσα καὶ εὐσταθοὐν το πέλαγος εοικε δε αρχὴ κακῶr μειζόi mi

γίγνεσθαι πολλάκις opo ro Hrioi μεταβολὴ καὶ γαρ μεις δύο μόνας μέρας ii si δία πλεύσαντες qς

65쪽

ο0ῶμεν θηρία καὶ κητη πολλὰ μεν και ἄλλα, ἐν δε μέγιστον απάντων σον σταδίων χιλίων και πεντακοσίων τομέγεθος επηε δε κεχηνος και προ πολλοὶταράττον την

θάλατταν ἀφρῶ τε περικλυζόμενον καὶ τους δόντας κ- φαινον πολυ των παρ μῖν φαλλῶν ψηλοτερους, οξεῖς ὁ πάντας σπερ σκόλοπας και λευκοῖς σπερ ελεφαντίνους. μεῖς μεν ουν το στατον ἀλληλους προσειπόντες καὶ περιβαλόντες μένομεw το δε δη παρῆν καιἀ 'αρροφῆσαν μὰς αὐτ νη κατεπιεν. υ μέντοι φθη συναράςαι τοις δοίσιν, αλλὰ διὰ των ἀραιωμάτων ναῶ ες το ἔσω διεξεπεσεν. 31. επε δε ενδον μεν το 95μεν πρῶτον σκότος η και οὐδεν ἐωρῶμεν, στερον δε αὐτο ἀναχανόντος εἰδομεν κύτος μεγα καὶ πάντη πλατῶκαι ἡψηλόν, κανον μυριάνδρω πόλει ἐνοικεῖν. κειντο

δε εν μέσω καὶ μικροὶ ἰχθύες καὶ ἄλλα πολλὰ θηρία

συγκεκομμένα καὶ πλοίων ἱστία και ἄγκυραι και ανθρώπων στέα και φορτία, κατὰ μέσον δε και η και λόφοιῆσαν εμοὶ δοκεῖν, ε τη ιλέος ην κατέπιε συνιζάνουσα. υλη os ἐπ' sτῆς και δένδρα παντοια πεφύκει καὶ λάχανα ἐβεβλαστήκει και ἐωκε πάντα ἐξειργασμένοις. περίμετρον δε της γης στάδιοι διακόσιοι καὶ τετταράκοντα. ην δὲ ἰδεῖν και ρνεα τὰ θαλάττια, λάρους καὶ ἀλκυόνας, ἐπὶ τῶν δένδρων νεοττεύοντα. 32. τότε μεν οὐν επι πολ ἐδακρύομεν , στερον δε ἀναστησαντες τοὐς εταίρους την μεν ναον ὐπεστηρίξαμεν, αύτοὶ δε τὰ πυρεῖα

συντρίψαντες καὶ ἀνακαύσαντες δεῖπνον κ τῶν παμόν- των ποιούμεθα παρέκειτο δε ἄφθονα και παντοδαπὰ 96κρεα τῶν ἰχθύων και δωρ τι το εκ ου Ἐωσφόρου ει χομεν. τ επιούση δε διαναστάντες ει ποτε ἀναχάνοι τοκῆτος ἐωρῶμεν ἄλλοτε μεν γῆν , ἄλλοτε δε ρη, ἄλλοτε

δε μόνον τον οὐρανόν, πολλάκις ὁ καὶ νήσους και γαρ

66쪽

I Iθανόμεθα φερομενου αυτολοξεως προς πῆν μερος της θαλάττης επε δε ηδ εθάδε τύ διατμψI γενόμεθα, λαβὼν επτὰ των ταίρων βάδιζον ε την λην περισκοπησασθαι τα πάντα βουλόμενος. υπω δε ολους πεντε διελθών σταδίους ευρον ἱερον Ποσειδῶνος, ως δήλου επιγραφή, καὶ μετ υ πολυ καὶ τάφους πολλοὐ καὶ στήλας ἐπ' αυτῶν πλησίον τε πηγὴν δατος διαυγους, ἐτιδε καὶ κυνος λακὴν κούομεν καὶ καπνος ἐφαίνετο πόρ-0ωθεν και τινα καὶ ἐπαυλιν εἰκάζομεν. 33. σπουδὴ οὐν βαδιζοντες ἐφιστάμεθα πρεσβύτη καὶ νεανίσκω μάλα προθύμως πρασιάν τινα εργαζομενοι καὶ υδωρ ἀπο της πηγῆς ἐπ αυτὴν διοχετεύουσιν σθέντες ουν ἄμα καὶ φοβηθέντες στημεν κὰκεῖνοι ὁ ταὐτον ἡμῖν ως et εικος παθόντες ἄναυδοι παρεστήκεσαμ χρόνω δε ο πρεσβυτης

ἐφη, με ἄρα μεις ἐστε, ι, ξενοι πότερον, τη, τωνεναλίων δαιμόνων φάνθρωποι δυστυχεῖς ἡμῖν παραπλήσιοι και γὰρ μεῖς ἄνθρωποι οντες καὶ νού τραφεντες νυν θαλάττιοι γεγόναμεν καὶ συννζχόμεθα τω περιεχοντι τούτω θηρίω, οὐδ' ὐπάσχομεν ακριβῶς εἰδότες τεθνάναι μεν γὰρ εικάζομεν ζην δε πιστεύομεν προς αὐτακαγώ ἐποπι Καὶ ημεῖ σοι ἄνθρωποι νεήλυδες ι, πατερ, 9 αὐτῶ σκάφει πρωην καταποθέντες προήλθομεν δε ν βουλόμενοι μαθειν τα εν ρ Γλρῶς ἐχει πολλὴ γάρ τις καὶ λάσιος φαίνετο δαίμων δε τις ώς ἔοικεν, μdςῆγαγε σέ τε ὀψομένους καὶ εἰσομένους τι μὴ μόνοι ἐν

τῶδε καθείργμεθα τω θηρίω αλλὰ φράσoi γε ἡμῖν τὴν σαυτο τύχην ὁστις τε ν ta πως δεsso εἰσῆλi ες. δε υ πρότε9ον ἔφη ἐρεῖν οὐδε πεύσεσθαι παρ μῶν πρὶν ξεr ίων τῶν παρόντων μεταδοὐναι καὶ λαβὼν ημῆς γενἐπὶ τὴν οἰκίαν - ἐπεποίητο δε αυτ αρκη καὶ Grιβάδας ἐνωκοδόμητο καὶ τὰ ἄHα ἐξήρτιστο - παραθεις δε μῖν λάχανά τε καὶ ἀκρόδρυα καὶ Qt i ir δὲ κοι οἶνον ἐγχέας,

67쪽

1πειδη ἱκανῶς ἐκορέσθημεν, πυνθάνετο, ἐπεπόνθει- μεw κἀγώ παντα ζης διηγησαμην, τον τε χειμῶνα καιτα εν et νήσω και τον εν ω αίρι πλουν, καὶ τον πολε-uον, και τα αλλα μέχρι της ες κῆτος καταδυσεως.

34. ὁ δὲ περθαυμάσας και αυτος εν μέρει τα καθ' εαυ- τόν διεξήει λέγων , ο μεν γένος εἰμί, 4μοι, Κυπριος, ορμηθεὶς ὁ κατ' ἐμπορίαν ἀπο της πατρίδος μετα παιδός ον ρὰτε, καὶ λλων πολλῶν οἰκετῶν ἐπλεον εις 'Ιταλίαν ποικίλον φόρτον κομίζων ἐπὶ νεὼς μεγάλης, νἐπι στόματι του κήτους διαλελυμένην i σως ἐωράκατε μ χρι μεν Osν Σικελίας ευτυχῶς διεπλεύσαμεν Ἀκειθεν δε ἁρπασθέντες ἀνέμω σφοδρω τριταιοι ε τον κεανον ἀπηνέχθημεν , ενθήτω κήτει περιτυχόντες καὶ αὐτανδροι καταποθέντες δυο μεῖς μόνοι τῶν ἄλλων αποθανόντων ἐσωθημεν. θάψαντες δε τους ταίρους καὶ ναὸν τω Ποσειδῶνι δειμάμενοι τουτονὶ τον βίον ζῶμεν λάχανα μεν κηπεύοντες, χθος δε σιτούμενοι καὶ ἀκρόδρυα πολλὴ in δε ως ορῆτε, ἡλη. και μὴν και αμπέλους χει πολλάς, αφ' ων διστος ἐνος γίγνεται καὶ τὴν πηγὴν δε ἴσως

εἴδετε καλλίστου και ψυχροτατου δατος εὐνὴν δε αποτῶν φύλλων ποιούμεθα και πυρ αφθονον καίομεν καιδρνεα δε θηρεύομεν τα εἰσπετόμενα καὶ ζῶντας ἰχθsς ἀγρεύομεν ἐξιόντες ἐπὶ τα βραγχία του θηρίου, νθα καὶ λουόμεθα, πόταν ἐπιθυμήσωμεν. καὶ μὴν καὶ λίμνη οὐ

πόρρω στὶ χλμυρὰ σταδίων εἰ κοσι το περίμετρον ἰχθῶς εχουσα παντοδαπούς, εν ῆ και νηχόμεθα καὶ πλέομενεπὶ σκάφους μικροs, Ἀγώ ἐναυπηγησάμην ετη δε ἡμῖνεστι τῆς καταπόσεως αὐτ επτὰ και ἐκοσι. 35. καὶ τὰ μεν ἄλλα ἴσως φέρειν ἐδυνάμεθα, οἱ δε γείτονες μῶν καὶ πάροικοι σφόδρα χαλεποὶ καὶ βαρεῖς εἰσιν, ἄμικτοί τε οντες και ἄγριοι. γάμ, ἔφην εγώ, και αλλοι τινες εισιν ἐν τω κήτει , Πολλοι μέν, ἔφη, καὶ ἄξενοι και τὰς s

68쪽

μορφὰς ἀλλόκοτοι τα μεν γα ἐσπερια καὶ Ουραια της υλης Ἀριχῆνες οἰκουσιν, θνος ἐγχελυωπον και κα9αβοπρόσωπον μάχιμον καὶ θρασυ και μοφάγοw τα δὲ της τερας πλευρὰς κατὰ τον δεξιον τοῖχον μιτωνομένδητες, α με ἄνω νθρώποις ἐοικότες τα ὁ κάτω τοις γαλεώταις , ττον μέντοι ἄδικοί εισι των ἄλλων α λαιὰ δε αρκινόχειρες καὶ Θυννοκεφαλοι συμμαχίαν τε και φιλίαν π90 εαυτοῖς πεποιημενοι την δε μεσόγαιαν νέμονται Παγουρίδα και νηττόπ0δες, γένος μάχιμον καὶ δ90μικώrατοπι τα ἐωα δε προς αύτω τω στόματι α μεν πολλὰ ἐρ μά ἐστι προσκλυζόμενα et θαλάττs. μως δεεγὼ ταfτα ἔχω φόρον τοῖς νηττόποσιν ποτελῶν ἐκάστου ἔτους στρεια πεντακόσια. 36. τοιαύτη μεν η χώρα ἐστίν

υμῆς δὲ χρὴ ὁρῆν πως δυνησόμεθα τοσούτοις ἐθνεσι l00 μάχεσθαι καὶ πως βιοτεύσομεν. Πόσοι δέ, ἔφην ἐγώ,

πάντες οὐτοί εἰσι Πλείους ἐφη των χιλίων. πλα ετίνα ἐστὶν αὐτοῖς Ουdίν. ἐφη πλην τα στὰ τῶν ιχθυων.

τοῖς ἄτε ίσιν ἀνόπλοις, Pros γε πλισμένους ει ὰ9κ9ατήσομεν αὐτῶν ἀδεῶς τον λοιπόν βίον ἐκήσομεν. ἐδ0ξε αὐτα, και ἀπελθόντες ἐπι ναον παρεσκευαζόμεθα. αιτία δὲ os πολέμου ἐμελλεν ἐσεσθαι του φορου οὐκ ἀπόδ0σις, ὁ της προθεσμίας ἐνεστώσης. και δὴ οἱ μεν ἐπεμπον παιτο si τε τον δασμόν ὐπεροπτικῶς ἀποκρινάμενος ἀπεδίωξε τοὐς αγγέλους πρῶτοι οὐν ἱνηττόποδες καὶ οι Παγουρίdαι χαλεπαίνοντες τω Σκινθάρω - τοίτο γὰρ ἐκαλεῖτο - μετὰ πολλο θ 09i βουἐπήεσαν. 37. risi εῖς ε ζν εφOdoi ὐποπτευοντες ἐξοπλισάμενοι ἀνεμένομεν, λόχον τινὰ προταξαντες ἀνορῶν πέντε καὶ εἱκοσιμ προείρητο δὲ τοι ἐν si ἐνέδρα, ἐπει

69쪽

ἔκοπτον αυτους, καὶ μεῖς δε καὶ αυτοὶ πέντε καὶ ικοσιτον ἀριθμον οντες - καὶ γαρ ὁ Σκίνθαρος καὶ ο παῖς αυτOs συνεστρατευοντο - πηντιάζομεν καὶ συμμίξαντες θυμω καὶ ρωμνὶ διεκινδυνευομεν τέλος δε τροπηναυτῶν ποιησάμενοι κατεδιώξαμεν χρι προς τους φωλεούς. απέθανον δε των μεν πολεμίων ἐβδ0μήκοντα καὶεκατόν, μῶν δε ἐς καὶ ὁ κυβερνητης τρίγλης πλευρὰ

διαπαρεὶς το μετάφρενον. 38. ἐκείνην μεν οὐν την μώραν και την νύκτα επηυλισάμεθα τῆ μάχ και τρόπαιονεστήσαμεν ράχιν ξηραν δελφῖνος ἀναπήξαντες τρίστε 10lραμ δε και O αλλοι αἰσθόμενοι παρῆσαν το μεν δεξιον κέρας εχοντες οἱ αριχῆνες - γεῖτο δε αυτῶν Πηλαμος - τ δε εὐώνυμον οἱ Θυννοκέφαλοι, το μέσον δε οι Καρκινόχειρες ' ο γαρ ριτωνομένδητες την συχίανῆγον ουδετέροις συμμαχειν προαιρούμενοι. μεῖς δε προαπαντησαντες αὐτοῖς παρα το Ποσειδώνιον συνεμίξαμεν

πολλη 0ῆ χρώμενοι αντηχε δε το κύτος ῶσπερ τα σπη- λαια τρεψάμενοι δ'Ἀυτοὐς ατε γυμνήτας ὁντας καὶ καταδιώξαντες ε τηνάλην το λοιπὸν ἐπεκρατοὐμεν της γης. 39. καὶ με οὐ πολ κηρυκας ἀποστείλαντες νεκρούς τε ἀνηροὐντο καὶ περὶ φιλίας διελέγοντο ' μῖν δε υκ δόκει σπένδεσθαι ἀλλα τη στεραία χωρησαντες ἐπ αυ- τους πάντας ἄρδην ἐξεκόψαμεν πλην των ριτωνομεν-δητων. sτοι δε ς εἶδον τα γιγνόμενα, διαδράντες κτῶν βραγχίων ἀφηκαν αυτοὐς ες την θάλατταν. μεῖς δετην χώραν ἐπελθόντες ἔρημον δη οὐσαν τῶν πολεμίωντο λοιπὸν ἀδεῶς κατωκοῆμεν τα πολλὰ γυμνασίοις τε καὶ

κυνηγεσίοις χρωειενοι καὶ ἀμπελουργοῆντες καὶ τον κα πον συγκομιζόμενοι τονἈκ τῶν δένδρων και ολως ἐωκειμεν τοις εν δεσμωτηρίω μεγάλω καὶ φυκτω τρυφῶσι καὶ λελη γένοις ἐνιαυτὸν μεν os καὶ μῆνας κτῶ τοsτον διηγομεν του τρόπον 40 τω δ' ενάτω μηνὶ πέμπτη ἱστα-

70쪽

μενου περὶ την δευτεραν του στόματος ανοιξιν - ἀπαξ γαρ δη osτο κατὰ την ραν κάστην ἐποίει το κητος, l02 στε μῆς προς τὰς ἀνοίξεις τεκμαίρεσθαι τὰς ρας περὶ Ουν την δευτεραν. σπερ φην ανοιξιν ἄφνω βοητε πολλη καὶ θόρυβος κουετο καὶ σπερ κελευσματα

και εἰρεσίαι ' ταραχθεντες υν ἀνειρπυσαμεν π αυτοτο στόμα του θηρίου καὶ στάντες ενδοτέρω τῶν δόντων καθεωρῶμεν πάντων ων εγὼ iδον θεαμάτων παραδοξότατον ἄνδρας μεγάλους ὁσον μισταδιαίους τὰς λικίας επι νήσων μεγάλων προσπλέοντας σπερ τριηρῶν. οἶδα μεν ουν ἀπίστοις οικότα ἱστορησων ἡ λεξω

δὴ ὁμως.

σοι σαν επιμήκεις μεν ου πάνυ δε ψηλαί, ὁσονεκατὰ σταδίων κάστη r πεφίμετρο επι δε αυτῶν επλεον τῶν ανδρῶν κείνων ἀμφι τους εἰκοσι καὶ εκατόwτουτων δε οἱ μεν παρ' κάτερα της νήσου καθήμενοι εφεξῆς κωπηλάτουν κυπαρίττοις μεγάλαις αυτοκλάδοις και αυτοκόμοις σπερεὶ ρετμοῖς. κατόπιν δε επι της πρύμνης, ως δόκει κυβερνήτης επι λόφου ψηλου εἱστήκει χάλκεον ἔχων πηδάλιον πεντασταδιαῖον τὸ μῆκος ' πὶ ὁ της πρωρας σον τετταρακοντα πλισμενοι αυτῶνεμαχοντο πάντα εοικότες ἀνθρώποις πλην τῆς κόμης