Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

71쪽

ἀπελύοντο ' οἱ γαρ επὶ τῆς πρωρας παρατεταγμενοι, πὰ- σανχπεδείκνυντο προθυμίαν επιβαίνοντες καὶ ἀναιρουν-

τες ζώγρει δὲ Ουδείς ἀντὶ δὲ χειρῶν σιδηρῶν πολυπ- δας μεγάλους εκδεδεμενους ἀλλήλοις ἀπερρίπτουν, οἱ δὲ

περιπλεκόμενοι τλλυλη κατεῖχον αυτην την νῆσον. βαλ- ἐον μεντοι καὶ ἐτίτρωσκον στρείοις τε ἀμαξοπληθεσι καὶ σπόγγοις πλεθριαίοις. 42. γεῖτο δε των μεν Αἰολοκενταυρος των δὲ Θαλασσοπότης καὶ μάχη αὐτοῖς γεγένητο, νεδόκει, λείας νεκα ἐλέγετο γαρ ὁ Θαλα σοπότης πολλὰς ἀγέλας δελφίνων του Αἰολοκενταύρουεληλακεναι, γην ἀκούειν πικαλούντων ἀλλήλοις καιτα νόματα των βασιλεων ἐπιβοωμένων τέλος δε νικῶσιν οι τοs Αἰολοκενταύρου καὶ νήσους των πολεμίων καταδυουσιν ἀμφὶ τὰς πεντηκοντα καὶ κατὰ και αλλας τρεῖς λαμβάνουσιν αυτοῖς ἀνδράσιν, αἱ δε λοιπαὶ πρύμναν κρουσάμεναι ἔφευγον οι δε μέχρι τινὰς διώξαντες επει- δη σπέρα ν τραπόμενοι προς τα ναυάγια των πλείστων ἐπεκράτησαν και τα εαυτῶν ἀνείλοντο καὶ γαρ 104εκείνων κατέδυσαν νῆσοι υκ ἐλάττους των ὀγδοηκοντα.

εστησαν δε καὶ τρόπαιον της νησομαχίας ἐπὶ in κεφαλὴτολκήτους μίαν τῶν πολεμίων νήσων ἀνασταυρώσαντες. ἐκείνην μεν οὐν την νύκτα περὶ τὰ θηρίον ηὐλίσαντοεξάψαντες αυτο τ απόγεια καὶ π αγκυρων πλησίονορμισάμενοι καὶ γαρ ἀγκύραις ἐχρῶντο μεγάλαις, αλμναις, καρτεραῖς τηέστεραία δε θύσαντες ἐπὶ τορκήτους και τους οἰκεους θάψαντες ἐπ αυτο ἀπέπλεον ἡδόμενοι καὶ σπε παιὰνας αδοντες. ταῶτα μεν τα κατὰ την νησομαχίαν γενόμενα.

72쪽

τουν δι' ς α εξελθειν γένοιτο καὶ το μεν πρῶτον

73쪽

τ9ουντες θαυμάζομεν. καὶ μερας μεν τινας πλεοιιενευκράτω αέρι χρώμενοι, πειτα βορεου σφοδρου πνευ- σαντος μεγα κρύος γενετο καὶ π αυτου πῆν πάγη τοπελαγος υκ επιπολῆς μόνον, ἀλλα και ες βάθος σον επὶ τετρακοσίας οργυιάς, ῶστε κα ἀποβάντας διαθεῖν ἐπὶ του κρυστάλλου. επιμένοντος δε του πνεύματος φέρειν l06ου δυνάμενοι τοιόνδε τι πενοήσαμεν - ὁ δὲ την γνώμην ἀποφηνάμενος ην Σκίνθαρος - σκάψαντες γαρ εντω δατι σπήλαιον μέγιστον εν τούτω ἐμείναμεν μέρας τριάκοντα, πυρ ἀνακαίοντες και σιτούμενοι τους ἰχθυς ευρίσκομεν δε αυτους ἀνορύττοντες επειδη δε δη ἐπέλιπε τα επιτήδεια, προελθόντες καὶ την ναυν πεπηγυῖαν ἀνασπάσαντες si πετάσαντες την θόνην ἐσυρόμεθα ῶσπερ πλέοντες λείως και πρ0σηνῶς επὶ του πάγου διολισθαίνοντες. μέρα δε πέμπτη αλέα τε δη ην καὶ ὁ πάγος ἐλύετο καὶ δωρ πάντα αυθις ἐγίνετο. 3. πλεύσαντες Ουν σου μιακοσίους σταδίους νήσω μικρὰ και ἐρήμη

πρ0σηνέχθημεν, ἀφ' ης δωρ λαβόντες - ἐπελελοίπει γαρ δη - καὶ δύο ταύρ0υς ἀγρίους κατατοξεύσαντες ἀπεπλεύσαμεν. οἱ δε ταίροι οὐτοι τα κέρατα ου ἐπὶ της κεφαλῆς ειχον. αλ υπο τοῖς φθαλμοῖς, σπερ ὁ Μῶμος , ξίου με οὐ πολλο εις πέλαγος ἐνεβαίνομεν, υχῶδατος, ἀλλα γάλακτος και νῆσος ἐν αυτῶ ἐφαίνετο λευκὴ πλήρης ἀμπέλων. ην δε ἡ νησος τυρος μέγιστ0ς, πάνυ συμπεπηγώς, ως στερον ἐμφαγόντες ἐμάθομεν,

πέντε και εἴκοσι σταδίων το περίμετρον αἱ δε ἄμπελοι

βοτρύων πλήρεις, οὐ μέντοι ἐνον, αλλὰ γάλα εξ αυτῶν ἀποθλίβοντες ἐπίνομεν ἱερον δε ἐν μέσn y νήσω ἀνω- κοδόμητο Γαλατειας της Νηρηίδος, ως ἐδήλου το ἐπί-γ9αμμα οσον δ' ουν χρόνον ἐκει ἐμείναμεν, ἴψον μεν ἡ

τρύων βασιλεύειν δε των χωρίων τούτων ἐλέγετο Τυρὼ 07

74쪽

54 AO TRIA NOT

Σαλμωνέως, μετὰ την εντευθεν ἀπαλλαγην ταυτην παρὰ του Ποσειδῶνος λαβουσα την τιμήν. 4. μείναντες δε μερα εν τη νήσω πεντε ri κτ si ξωρμησαμεν αυρο ρας μεν τινος παραπεμπουσης λειοκυμονος δε ούσης της θαλάττης τῆ γδοη ε μερα πλεοντες ουκέτι διὰ του γάλακτος, ἀλλ' δη εὐάλμυρω καὶ κυανω δατι, καθ ρῶμεν νθρώπους πολλους επὶ του πελάγους διαθεον- τας ἀπαντα ἡμῖν προσεοικότας καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ μεγεθη πλὴν των ποδῶν μόνων ' ταίτα γὰρ φέλλινα ἐχοWἀφ ο δ οἶμαι καὶ καλουντο Φελλόποδες ἐθαυμάζωμεν ουν ἰδόντες ου βαπτιζομενους, ἀλλ' ὐπερεχοντας των κυμάτων και ἀδεῶς δοιπορουaπας. ι δε και προσΓεσαν

καὶ σπάζοντο μῆς Ἐλληνικρ φων ρ ελεγόν τε εἰς Φελλω

ωδοιπόρουν ἡμῖν παμαθέοντες. εἶτα ἀποτραπόμενοι τύς οδολεβάδιζον ευπλοιαν μῖν πευςάμενοι μετ ολίγον δε πολλαὶ νησοι φαίνοντο - πλησίον μεν ξ ἀριστερῶν Φελλώ. εἰς ν κεῖνοι σπευδον ἡ πόλις ἐπι μεγαλου καὶ Ur9ογγυλου φελλοὐ κατοικουμένη χόρρωθεν δε καὶ μὰλ- λον εν δεξιὰ πέντε μέγισται καὶ ψηλόταται, και Γρπολυ α αυτῶν νεκαίετο. 5. κατὰ δε την πρῶραν μιαπλατεῖα καὶ ταπεt νή. σταδίους πέχουσα υκ ἐλαττους

πεντακοσίων. ὁηχε πλησίον τε μεν κα θαυμαστή τις αυρα πεφιέπνευσεν ἐμῆς. δεῖ καὶ νωδης. οῖαν φησὶν συγγραφεῖς Moo δοτος ἀπόζει i της Ddαίμονος Αὐα- 08 βίας. iον γα απο ρόδων και ναρκίσσων και νακίν λων καὶ κρίiων καὶ ων se δε μυρρίνης καὶ δαφνης και ἀμπελάνθης τοι οὐτον μῖν το οὐ προσέβαλλεν ἐσθέντες δε is σμη και χ9ηστὰ ἐκ μακρῶν πόνων ἐλπίσαντες κατ' ὀλι γor ῆδη πληοίον ζ νήσου ἐγιγνόμεi α ενθα ὁ καὶ καθεωμῶμεν λιμένας τε πολλοὐ περι πῆσαν ακλύσrους και μεγάλους ποταμούς τε διαυγεῖς ἐξιόντας ἐρίμα ες ni

75쪽

θαλατταν, τι δε λειμῶνας καὶ λας καὶ ρνεα μουσικά τα μεν ἐπὶ των Γένων δοντα, πολλὰ δε καὶ επὶ των κλάδων ἀη τε κουφος καὶ ευπνους περιεκεχυτ την χω- ραν ' καὶ αυρα δε τινες δεῖαι διαπνεουσαι ρεμα τηνυλην διεσάλευον. στε καὶ ἀπο των κλάδων κινουμενων

τερπνὰ και συνεχη μέλη ἀπεσυρίζετο ἐοικότα τοῖς ἐπ ερη-μιας αυλημασι των πλαγίων αυλῶν. καὶ μην και βοησύμμικτος κούετο αθρους, ου θορυβώδης, ἀλλ' ta γένοιτ αν εν συμποσίω , τῶν μεν αυλούντων , των δε παινούντων, ἐνίων δε κροτούντων προ αυλον η κιθάραν.

6. τούτοις ἀπασι κηλούμενοι κατήχθημεν , ομμίσαντες δὲ l09την ναῆν ἀπεβαίνομεν ον Σκίνθαρον εν αυτ και δύο τῶν ταίρων ἀπολιπόντες προωντες δὲ δια λειμῶνος εὐανθους ἐντυγχάνομεν τοῖς φρουροῖς και περιπόλοις οιδε δησαντες ημὰς ροδίνοις στεφάνοις - οὐτος γὰρ μέγιστος παρ' αὐτοῖς δεσμός εστιν - ἀνῆγον, τον ἄρχοντα, παρ ων δη καθ οδον κούσαμεν ως η μεν νῆσος εἴη τῶν Μακάρων προσαγορευομένη , ἀρχος δε ο Κρὴς Ῥαδάμανθυς και δη ἀναχθέντες ως αὐτον εν τάξει τῶν δικαζομένων ἔστημεν τέταρτοι. 7. ην δε η μὲν πρώτη δίκη περὶ Aῖαντος του Πλαμῶνος, εἴτε χρη αὐτον συνεῖναι τοις ηρωσιν εἴτε καὶ μή ' κατηγορειτο δε αὐτοεοτι μεμήνοικα εαυτον ἀποκτάνοι τέλος δε πολλῶν ρηθέντων γνω ὁ Ῥαδάμανθυς, νον μεν αύτον πιόμενον του ἐλλεβόρου παραδοθῆναι Ἱπποκράτει τε λωτρῶ, στερον δε σωφρονήσαντα μετέχειν του συμποσίου 8. δευτέρα δὲ 10ην κρίσις ερωτικη, Θησέως και Μενελάου περι τῆς Ἐλένης διαγωνιζομένων , ποτέρω χρη αὐτὴν συνοικεῖν καὶ ὁ Ῥαδάμανθυς ἐδίκασε Μενελάω συνεῖναι αὐτὴν ἀτε καὶ

τοσαῶτα πονήσαντι και κινδυνεύσαντι του γάμου ενεκα και γὰρ, τω Θησεῖ και ἄλλας ἐναι γυναῖκας την τευμαζόνα καὶ τὰς του Μίνωος θυγατέρας. 9. τρίτη δ' ἐδι-

76쪽

κάσθη περὶ προεδρίας λεςάνθρω τε τω Φιλίππου καιυννίβα τω Καρχηδονίω, καὶ D0ξε προέχειν Ἀλεξανδρος καὶ θρόνος αυτ ἐτέθη παρὰ Κυμον τον Περσηντον πρότερον 10 τε ταὐτοι δε μεῖς π90σήχθημεw καὶ μεν ρετο τί παθόντες ἔτι ζῶντες ερ of χωρίου ἐπιβαίημεν ημεῖς δε πάντα ἐξης διηγησάμεθα. ουτος ημεταστησάμενος μὰς επὶ πολυν χρόνον σκεπτετο καὶ τοῖς συνεδροις κοινουτο περὶ μῶν συνήδρευον ὁ αλ-λοι τε πολλοὶ καὶ ριστείδης ὁ δίκαιος ο Ἀθηναίος ὼς δε δοξεν αυτῶ ἀπεφήνατο, της μεν φιλοπραγμοσυνης καὶ της ἀποδημίας επειδὰν ὰπOi=άνωμεν dos ναι τὰς ευ- θυνας το ε νυν ρητον χρόνον μείναντας ἐν τῆ νήσφ και συνδιαt τηθεντας τοῖς 9ωσιν ἀπελθεῖν. ταξε δε καὶ την προθεσμίαν της επιδημία μη πλέον μηνῶν πτά. III 11 τουντευθεν μῖν αυτομάτων τῶν στεφάνων περιρρυέντων ἐλελύμεθα και εις θν πόλιν ἐγόμεθα καὶ ις τοτῶν Μακάρων συμπόσιον αὐτη μεν οὐν η πόλις πdσα χρυσῆ τ δε τεῖχος περίκειται σμαράγοι vos πυλα δε εἰσιν ἐπτά- ὰσαι μονόξυλοι κινναμωμινοι TO EI τοι ἐδαφος της πόλεως και η ruος το τείχους θ ἐλεφαντίνη ναοὶ ὁ πάντων θεῶν θρύλλου si=ου κοδομημένοι, και βωμοὶ ἐν αυτοις μέγιστοι μονόλιθοι ἀμεθυστινοι ἐφ' ων ποιοfσι τὰς ἐκατόμβας περὶ δε την πόλιν ρε ποτα- μὰς μέρου οὐ καλλίστου το πλάτος πηχεων ἐκατόν βασιλικῶν, βάθος ὁ πεντηκοντα. Ur νεῖν νμαρῶς λουτρὰ δέ ἐστιν ἐν αὐτοῖς oiκοι μεγάλοι υάλινοι. τω κινναμώμω ἐγκαιόμενοι ἀντὶ μέντοι δατος ἐν ταῖς πυέλοις δρόσος θερμή ἐστιν 12. ἐσθητι ε χρῶνται ἀραχνίοις λεπτοῖς, πορφυροῖς. αυτοὶ δε σώματα μεν ου ἐχουσι tu ἀλλ' ἀναφεις και ἀσαρκοί εἰσι μομφην ὁ καὶ ἰδίαν μόνην ἐχουσι καὶ ἐμφαίνουσι, καὶ ἀσώματοι i τε δμως συνεGris σι καὶ κινοέντα καὶ φρονοfσι καὶ φωνὴν ἀφιῶσι,

77쪽

καὶ λως ἐοικε γυμνη τις η ψυχ αυτῶν περιπολεῖν τηντου σώματος μοιότητα περικειμενη ε γουν μη αψαιτό τις, ου αν λέγξει μη ἐναι σῶμα το ορώμενοw εισὶ II 2

γαρ ῶσπερ σκιαὶ ρθαί, ου μέλαιναι γηράσκει δε υδείς, ἀλλ' εφ' ς αν λικίας ελθη παραμένει. ου μηνουδε νυ παρ αυτοῖς γίνεται Ουδε μέρα πάνυ λαμπρά καθάπερ γα το λυκαυγες ηδ προ εω μηδέπω νατειρολαντος λίου, τοιοίτο φως πέχει την γῆν. και μέντοι καὶ ραν μίαν ἴσασι του ἔτους ἀεὶ γα παρ αυτοῖς αὐεστι και ἐς ἄνεμος παρ' αὐτοῖς πνεῖ o ζέφυρος 13. η εχώρα ἀσι μεν ἄνθεσι, πὰσι δε φυτοῖς μέροις τε και σκιεροῖς τέθηλεμ αἱ μεν γαρ ἄμπελοι δωδεκάφ000 εἰσι καὶ κατὰ μῆνα καστον καρποφορουσι τὰς ε ροια και τὰς μηλέας και την ἄλλην οπώραν ἔλεγον μεν εινα τρισκαιδεκάφ0ροπι ενὸς γα μηνος του παρ αυτοῖς μνωου δὶς καρποφορεῖ. αντὶ ὁ πυρου οἱ στάχυες ἄρτον τοιμονεπ' ἄκρων φύουσιν σπερ μύκητας πηγαὶ δε πε0 την

πόλιν δατος μεν πέντε και ἐξηκοντα και τριακόσιαι, μέρολιτος δε ἄλλαι τοσαυται, μυρο δε πεντακόσιαι, μικρό Τε9αι μέντοι αυται καὶ ποταμοὶ γάλακτος ἐπτα και οἴνου ὀκτώ. 14. ora συμπόσιον ἔξω της πόλεως πεποίηται ντωπιλυσίω καλουμένω πεδί- λειμὼν δέ ἐστι καλλιστος καὶ περὶ αυτὸν λη παντοία πυκνή, ἐπισκιαζουσα τους κατακειμένους καὶ στρωμνη με εκ των νθέων πο- βέβληται διακονοονται δε και διαφέρουσιν καστα οἱανεὶκοι πλην γε os οἰνοχοεῖ τούτου γὰρ υ δεονται,

περὶ δε το συμπόσιον Ῥάλιν ἐστι μεγάλα δένδρα της 13

διαυγεστάτης υάλου, και καρπός ἐστι των δένδρων του- των ποτήρια παντοῖα καὶ τὰς κατασκευὰς και τα μεγέθη. ἐπειδὰν ουν παρίη τις ς το συμπόσιον, τρυγή0ας ἐν καὶ δυο των ἐκπωμάτων παρατίθεται, τα δε αυτίκα μνου πλήρη γίγνεται. Ῥυτω με πίνουσιν. αυτ δε των

78쪽

58 AO TRIA NOT

στεφάνων αἱ ἀηδόνες καὶ τὰ αλλα μουσtκὰ ορνεα κ των πλησίον λειμώνων τοῖς στόμασιν ἀνθολογουντα καταν φει--ους μετ' δῆς περπετόμενα κώ μην καὶ μυρμζoet/ται δε νεφελαι πυκναὶ ἀνασπάσασαι μυρον πιτων πηγῶν και του ποταμο καὶ ἐπιστῆσαι περ τυ συμπόσιον μέματων ἀνεμων ποθλιβόντων ουσι λεπτον σ-

περ δρόσον. 15. ἐπὶ δε τω δείπνω μουσικύ τε καὶ δαῖς σχο ζουσιν ' δεται δε αυτοῖς τὰ του μηρου πη μάλιστα καὶ αυτος γὰρ πά9εστι και συνευωχεῖται αυτοῖς υπερ o Oδυσσέα κατακείμενος. O μεν ουν χο9Oὶ εὐπαίδων είσὶ και παρθενωπι ἐςάρχουσι ὁ καὶ συνάδουσιν Eυνομος τε ὁ Λοκρος και υρίων ὁ Λεσβιος και νακρεων καὶ Στησίχορος καὶ γὰρ τουτον παρ' αυτοῖς θεασάμην. ηδ της λένης αυτῶ ιηλῖπιγμένης επειδὰν ὁ οὐτοι

τότε δη 'ἀσα λη ἐπαυλεῖ των ανέμων καταρχόντων II 16. μέγιστον δε ηομο ευφ9οσύνην κεῖνο χουσι γαί εἰσι δύο παρὰ το συμπόσιον, η μεν γέλωτος. εηδονῆς εκ τούτων ἐκατέρας πάντες et ἀρχῆ τῆς ευωχίας πίνουσι καὶ τὰ λοιπὰν δόμενοι καὶ γελῶντες θιάγουσι. 17. βούλομαι δε ειπεῖν καὶ των ἐπισήμων οὐστινας πα9 αυτοῖς ἐθεασάμη πάντας μεν τοὐς μιθέους καὶ τους επὶ Ἱλιον στρατεύσαντας πλην γε του Aoκ9os Γαν- τος ' κεῖνον δε μόνον φασκον εν et των ἀσεβῶν χώρωκολάζεσθαι βαρβάρων δε Κύρους τε αμφοτερους και τον Σκύθην νάχαρσιν καὶ τὼ i Θρῆκα Ζάμολξιν καὶ Νουμὰν

νιον καὶ Φωκίωνα και Πλον τοὐς Ἀθηναίους καὶ τους σοφοί, ἄνευ Περιάνδρου εἶδον δὲ καὶ Σωκράτην τον Σωφρονίσκου ἀδολεσχοὐντα μετὰ A, Iroso, και Παλα- μηδους περὶ δε αυτὰν σαr Γάκιν,λός τε ο Λακεδαι-

79쪽

μόνιος καὶ ὁ Θεσπιευς Νάρκισσος και Γλας και αλλοι πολλοὶ καὶ καλοί. και μοι ἐδόκει ερὰν του Τακίνθου τα πολλα γουν κεινον διήλεγχεν ἐλέγετο δε χαλεπαίνειν αυτ ο Ῥαδάμανθυς καὶ πειληκεναι πολλάκις εκβαλεῖν αυτο εκ της νησου ην φλυαρῖ και η θελ' 115 ἀφεὶς την εἰρωνείαν ευωχεῖσθαι Πλάτων δε μόνος ου παρην, ἀλλ' ἐλέγετο και αυτος εν ρ ἀναπλασθείση π'αυτου πόλει οἰκεῖν χρώμενος et πολιτεία και τοις νόμοις oi συνέγραψεν. 18. οι μέντοι ἀμφ' υρίστιππόν τε καὶ μίκουρον τα πρῶτα παρ' αυτοῖς ἐφέροντο δεῖ τε οντες και κεχαρισμένοι καὶ συμποτικώτατοι παρῆν δε καὶ ἴσωπος ο Φρυξ τούτω δε σα καὶ γελωτοποι χρῶνται.

ZIιογένης μέν γε ὁ Σινωπευς τοσοὐτον μετέβαλε του τρόπου, στε γῆμαι μεν Λαῖδα την ἐταίραν , ορχεῖσθαι δεπολλάκις υπο μέθης ἀνιστάμενον καὶ παροινεῖν των δε ωαῶν ουδεὶς παρῆν Ἀτι γαρ ἐλέγοντο ἀναβαίνειν τον της αμετῆς ορθιον λόφον ήκουομεν δε καὶ περὶ μυσίππου τι υ πρότερον αυτ ἐπιβῆναι της νήσου θέμις, πριν το τέταρτον ἐαυτον ἐλλεβορίση τους δε καδημα κους ἐλεγον ἐθέλειν με ἐλθεῖν ἐπέχειν δε τι και διασκέπτεσθαι ' μηδε γαρ αυτ τοὐτό πω καταλαμβάνειν,

εἰ καὶ νῆσός τις τοιαύτη ἐστίν ἀλλως τε καὶ την ἐπὶ τοὐῬαδαμάνθυος, ιμαι, κρίσιν ἐδεδοίκεσαν, ἀτε καὶ το κρι- Φ6τήριον αυτοὶ ἀνyρηκότες πολλους δε αυτῶν ἔφασκονορμηθέντας ἀκολουθεῖν τοις ἀφικνουμένοις, πο νωθείας δε ἀπολείπεσθαι μη καταλαμβάνοντας και ἀναστρέφεινε μέσης τῆς ὁδου. 19 οὐτοι μεν Os ῆσαν οι ἀξιολογώτατοι τῶν παρόντων τιμῶσι δε μάλιστα τον χιλλέα και μετὰ τοίτον Θησέα περ δε συνουσίας και αφροδισίων ουτω φρονοίσω μίσγονται μεν ἀναφανδον πάντων ὁρων- των και γυναιξι και ἄρρεσι και Ουδαμῶς τοsτο αἰσχρον

αὐτοῖς δοκει μόνος δε Σωκράτης διώμνυτο η μην καθα-

80쪽

si πλησιάζειν τοῖς νέοις καὶ μέντοι πάντες αυτολεπιορκεῖν κατεγίνωσκοπι πολλάκις γουν ὁ μεν Τάκινθος ὁ Νάρκισσος μολόγουν - κεῖν0 δε ηρνεῖτο αἱ δὲ γυναῖκες εἰσι πῶσι κοιναὶ καὶ ουὁεὶς φθονεῖ τω πλησίον, ἀλλ' εἰσὶ περὶ τοίτο μάλιστα Πλατωνικώτατοι ' καὶ οἱ

παῖδες δὲ παρέχουσι τοῖς βουλομενοι οὐδεν ἀντιλέγοντες. 117 20. ἴπω ε δύο η τρεις μέραι διεληλύθεσαν, καὶ προσελθὼν γλ Ομήρω τω ποιητη σχολῆς οἴσης ἀμφοῖν, τά τε ἄλλα ἐπυνθανόμην καὶ ὀθεν εἰ η λεγων τοὐτο μάλιστα παρ' μιν εἰσετι f ζητεῖσθαι ora ofδ αυτὰς

μεν ἀγνοειν φασκεν ως ο μεν χν. ι ὁ Σμυρναῖον πολλοὶ δε καὶ Κολοφώνιον αυτόν νομίζουσιν. ἐναι μέντοι γε λεγε Βαβυλώνιος καὶ παρά γε τοι πολι ταις οὐχ

ομηρος ἀλλ Γιγμήνης καλεῖσθαι ' στερον ὁ ὁμηρεύσας παρὰ τοίς Ἐλλησιν ἀλλάξαι την προσηγορίαν. ετ δε

καὶ περὶ των ἀθετουμένων στίχων πημώτων ε ὐπ' κείνου εισὶν εγγεγραμμένοι και ς ἔφασκε πάντας αυros εiναι. κατεγίνωσκον οὐν των ἀμφὶ τον Ζηνόδοτον καὶ ωρίστα9χ0ν 9αμματικῶν πολλην την υχρολογίαν ἐπεὶ δε αὐτα κανῶς ἀπεκ9ίνατο πάλιν αυτὰν ρώτων τί δηli ποτε απῖ rq μω ido την ἀρχὴν ἐποιήσατο καὶ ς ἐπενουτως ἐπελθειν αὐτω VJε επιτηδευσαντι. καὶ μην κἀκεῖνο ἐπεθύμουν εἰδέναι, εἰ προτέραν ἔγραψε την

νεῖτο. τι μεν γα οὐδε τυφλὰς ν ο καὶ αυτ περὶ αυτο λέγουσιν αὐτίκα πιστάμqw ἐώρα γάρ, στεο, δε πυνθάνεσθαι ἐδεόμηi . πολλακι id καὶ ἄλλοτε ofro ἐποίουν - εί ποτε αυτὰν σχολὴν ἄγοντα ἐώρωπι προσιὼν γάρ τι ἐπυνθανόμην αυros. καὶ ς προθύμως πάλιν ἀπεκρίνατο. και μάλιστα μετὰ hi χίκην ἐπωdῆ ἐκράτησεwην γάρ τις γραφὴ κατ' Droi ἐπενηνεγμενη βρεως πὀΘερσίτου ἐφ' i αυτὰν ii τῆ ποιήσει ἐσκω .ε. καὶ ἐνί-