Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

81쪽

ΑΛΗΘΟΥΣ ΙΣTOPIA B. 61κησεν μηρος δυσσέως συναγορευοντος 21. κατα δετους αυτοὐς χρόνους ἀφίκετο καὶ Πυθαγόρας ὁ Σάμιος ἐπτάκις ἀλλαγεὶς καὶ ε τοσούτοις φοις βιοτεύσας καὶ

ἐκτελέσας της ψυχῆς τὰς περιόδους. ην δε χρυσοὐς ὁλον 9το δεξιον μίτομον καὶ κρίθ μεν συμπολιτεύσασθαι αὐτοις, νεδοιάζετο δε τι πότε μον Πυθαγόραν η Εὐφορβον χρη αυτὸν νομάζειν. ο μεντ0 πεδοκλῆς λθε μεν καὶ οὐτος , περίεφθος καὶ το σῶμα ὁλον ὐπτημένος ουμην παρεδέχθη καίτοι πολλὰ ἱκετεύων. 22. Προῖόντος δε του χρόν0υ ἐνέστη ὁ ἀγων τα παραὐτοῖς Θανατούσια. γωνοθέτει δε υχιλλεὐ το πεμπτον καὶ Θησεῖς το βδομον τα μεν οὐν αλλα μακρον, εἴη λέγειν τα δε κεφάλαια των πραμέντων διηγήσομαι.

πάλην μεν ἐνίκησε Κῆρος λασιρακλέους υδυσσέα περὶ

του στεφάνου καταγωνισάμενος ' πυγμὴ δε ση ἐγένετουρείου τε του Αἰγυπτίου δ εν Κορίνθω τέθαπται, καὶ 120 Ἐπειο ἀλληλοις συνελθόντων παγκρατίου δε θλα υτίθεται παρ' αὐτοῖς. τον μέντοι δρόμον οὐκέτι μέμνημαι

ὀστις ἐνίκησε. ποιητῶν δε n μεν ἀληθεία παρὰ πολὐ ἐκράτει μη 90ς, νίκησε δε δμως ,σίοδος τὰ δε ἀθλαην ἄπασι στέφανος πλακεὶς εκ πτερῶν ταωνείων.

23. υρτι δε του αγῶνος συντετελεσμένου ηγγέλλοντο ι ν τω χωρ τῶν ἀσεβῶν κολαζόμενοι ἀπορρήξαντες τὰ δεσμὰ και τῆς φρουρὰς ἐπ/κ9ατησαντες ἐλαύνειν ἐπὶ τὴν νῆσον ' γεῖσθαι δὲ αὐτῶν Φάλαρίν τε τον 'Ἀκραγαντῖνον καὶ Βούσιριν τον Αἰγύπτιον καὶ Λιομήδηντον Θρακα και οὐ περι Σκείρωνα και Πιτυοκάμπτην. 2 lGς δε αὐτα κουσεν αθάμανθυς, κτάττει τοῖς 9ωας επὶ τῆς Γόνος ' ἡγεῖτο ε Θησεύς τε καὶ Ἀχιλλεὐ καὶ Aῖας ο ελαμώνι0 ηδη σωφρονῶν και συμμααντες ἐμάχοντο και ἐνίκησαν ι ρωες χιλλέως τὰ πλεῖστα κατ09θώσαντος. ρίστευσε δε και Σωκράτης επὶ τι δεξιῶ

82쪽

ταχθεὶς πολύ μὰλλον η τε ζῶν επὶ Ληλίω μάχετο προ ιόντων γὰρ των πολεμίων ου ἔφυγε καὶ το πρόσωπονατρεπτος η οἱ καὶ στερον εξύρεθη αυτω ἀριστεῖον, καλός τε καὶ μεγιστος παράδεισος εν τω προαστείω ενθα καὶ συγκαλῶν τους ταίρους διελέγετο Νεκρακαδημίαι 122 του τόπον προσαγορεύσας. 24. συλλαβόντες ουν τους νενικημένους καὶ δησαντες αὐθις ἀπεπεμψαν τι μὰλλον κολασθησομένους ἐγραφεχε και ταύτην την μάχην υμηρος καὶ ἀπιόντι μοι ἐδωκε τα βιβλία κομίζειν τοι παρ' ημῖν ἀνθρωποις ἀλλ' ὐστερον καὶ ταfτα μετὰ των ἄλλων ἀπωλέσαμεν ην δε η ἀρχη του ποιήματος αὐτ νυν δε μοι ἐννεπε Mosσα, μάχην νεκύων ρώων. τότε δ' os κυάμους ἐψήσαντες. σπερ παρ' αὐτοῖς νόμος ἐπειδὰν τον πόλεμον κατορθώσωσιν, εἱστιῶντο α ἐπινίκια καὶ ἐορτην μεγάλην γον ' μόνος δε ταύτης ου μετειχε Πυθαγόρας, αλλ' ἄσιτος πόρρω καθέζετο μυσαττόμενος την κυαμοφαγίαν. 25. Ηδη δε μηνῶν ξ διεληλυθότων περι μεσοίντατον ἔβδομον νεώτερα συνίστατο πράγματα O Κινύρας ὁ τοὐ Σκινθάρου παις μέγας τε ν και καλὸς ηρα ἐπὶ πολὐν χρόνον ηδη τῆς Ἐλένης, καὶ αυτη δε υκ αφανης ν ἐπι-

νῶς ἀγαπῶσα τον νεανίσκον ' πολλάκις γουν κα διένευον ἀλληλοις εν τω συμποσίω και προυπι r/ον καὶ μόνοι ξανιστάμενοι ἐπλανῶντο περὶ την λην. καὶ δ ποτε πὰτο ἐρωτος και της μηχανίας ἐβουλεύσατο ὁ Κινύρας ira ἀρπάσας την λένην φυγεῖν ἐδόκει ὁ κακείνri αὐτα,

Ofχεσθαι απιόντας ες τινα των πικειμένων νήσων, τοιε την Φελλὼ η ἐς την υρόεσσαν συνωμότας δε πάλαι π9οσειλήφεσαν τρεῖς των rαίρων των ἐμῶν OrN θρασυτάτους τω μέντοι πατρὶ αὐτα υκ ἐμήνυσε πίστατο

γὰρ π αυτos κωλυθησόμενος. ς δε ἐδόκει αὐτοῖς ἐτέλουν την ἐπιβο et λην. καὶ πειθ i t ξ ἐγένετο - γὼ μὲν

83쪽

ου παρήμην ' τυγχανον γὰρ ν τω συμποσίω κοιμώμενος - οἱ δε λαθόντες τους αλλους ἀναλαβόντες την Ἐλμνην υπο σπουδῆς ὰνηχθησαν. 26. περὶ δε το μεσονύκτιον ἀνεγρόμενος ὁ Μενελεως πεὶ μαθε την εὐνην κενηντης γυναικός, βοην τεἔστη και τον ἀδελφον παραλαβὼν ρει προ τον βασιλεα τον αδάμανθυν. μερας δε πο- φαινούσης λεγον οἱ σκοποὶ καθορῶν την ναί πολυ ἀπέχουσαν ούτω δη ἐμβιβάσας ο ειδάμανθυς πεντηκοντα των ρώων εἰς ναον μονόξυλον ἀσφοδελίνην παρ- ηγγειλε διώκειν οἱ δε υπο προθυμίας ἐλαύνοντες περὶ μεσημβρίαν καταλαμβάνουσιν αυτους αρτι ες ο γαλακτώδη κεανον εμβαίνοντας πλησίον της υροεσσης παρὰ τοσοίτον λθον διαδρῆνας καὶ ἀναδησάμενοι τη 124ναs ἁλύσει ροδίνη κατεπλεον η μεν οὐν Ἐλένη δάκρυε τε καὶ ἴσχυνετο καὶ νεκαλύπτετο, τους δε ἀμφὶ τον Κινύραν ἀνακρίνας πρότερον λ μδάμανθυς, εἴ τινες καὶαλλοι αὐτοῖς συνίσασιν, ὼς ουδένα εἰπον, πιτων αιδοίων δήσας ἀπεπεμψεν ε τον των ἀσεβῶν χῶρον μαλάχνπρότερον μαστιγωθέντας. 27. ψηφίσαντο δε και μῆς ἐμ- προθέσμους ἐκπέμπειν ε της νήσου την ἐπιοῆσαν μέ- ραν μόνην ἐπιμείναντας ἐνταὐθα δη γ' ἐποτνιώμην τε καὶ ἐδάκρυον οἷα μελλον ἀγαθὰ καταλιπὼν αὐθις πλανηθησεσθαι αὐτοι μέντοι παρεμυθοοντο λέγοντες οὐ πολλῶν τῶν ἀφίξεσθαι πάλιν αυτούς, και μοι δηθρόνον τε και κλισίαν ς τοὐπιον πεδείκνυσαν πλησίον των ἀρίστων. γὼ δε προσελθὼν τω Ῥαδαμάνθυι πολλὰ ἱκέτευον ειπεῖν τα μέλλοντα και ὁποδειξαί μοι τον πλOsν. δε ἔφασκεν ἀφίξεσθαι με ες την πατρίδα πολλὰ πρότερον πλανηθέντα και κινδυνεύσαντα , τον δε χρόνον ουκέτι της επανόδου προσθεῖναι θέλησεν Ἀλλὰ δη καὶ δεικνὐ τὰς πλησίον νήσους - ἐφαίνοντο δε πέντε τον ἀριθμόν, ἄλλη δε κτη πόρρωθεν - ταύτας μεν εἶναι

84쪽

64 AO TRIA NOTἔφασκε τὰς των ἀσεβῶν, τὰς πλησίον, φ ῶν, φη, δητο πολυ πυρ ὁρῆς καιόμενον, κτη δε ἐκείνη των νεί-l2 ρων η πόλις μετὰ ταυτην δε η της Καλυψοὐ νῆσος, αλ ουδεπω σοι φαίνεται. ἐπειδὰν θε ταύτας παραπλευ- σνὶς τότε δη ἀφίξ' ες τύν μεγάλην πειρον την ἐναντίαν τηὶ φ' μῶν κατοικουμενύ' ἐνταίθα ὁ πολλὰ παθών καὶ ποικίλα θνη διελθὼν και ανθρώποις ἀμίκτοις ἐπιδημησας χρόνω ποτε λὶς ει εις Vν τέραν πει9ου. TO- σαυτα εἶπε. 28. καὶ ἀνασπάσας απλτης γης μαλάχης ρίζαν Δρεξε μοι, ταύτsi κελεύσας εν τοις μεγίστοις tνδύνοις προσεύχεσθαι πα9ύνεσε δε καὶ ι ποτε ἀφικοίμην ες τήνδε την γῆν μήτε πυρ μαχαίρα σκαλεύειν μήτε θερ- μους σθίειν μ ε παιοὶ et περ τὰ ὀκτωκαίδεκα ἔτη πλησιάζειν τούτων γὰρ ἀν μεμνημένον ελπίδας ἐχειν της εἰς την νῆσον ἀφίξεως. τότε μεν ουν τὰ περὶ τον πλουν παρεσκευαζόμην, και επε καιρος ν. συνειστιώμην αὐτοις. si δε πιο υσύ προσελθὼν πρὰς μηρον τὸν ποιη- την δεήθην αυτο ποιῆσαί μοι δίστιχον πίγραμμα καὶ επειδ ἐποίησε, στήλην βη9υλλου λίθου ἀναστήσας πε- γραψα προ τω λιμένι. ὁ ε επίγραμμα ν τοιόνδε Λουκιανῖς τάδε πάντα φίλος μακάρεσσι θεοῖσιν εἶδε τε και πάλιν λθεν ἐήν ε πατρίδα γαῖαν.l26 29. μείνας ὁ κακείνην την μί9αν της επιουσης ανηγόμην των ηρώων παραπεμπόντων ἐνθα μοι και odi σσείς προσελθὼν λαθμα της Πηνελόπης δίδωσιν πιστολην εις D γυγίαν την νῆσον Καλυψοῖ κομίζειν συr έπεμψε δε μοιό αδάμανθυς τὸν πορθμέα Ναύπλιον, i εἰ καταμεί - μεν τὰς νήσ0υς μζδεὶς μῆς συλλάβρίτε κατ' ἄλλ νεμπορίαν καταπλέοντας ἐπεὶ δε τὰν DώJHἀέμα προῖόν- τες παρεληλύθειμεν αυτίκα μῆς ὀσμή τε δειν ζ διεδέχετο Oioν ἀσφάλτου καὶ λείου καὶ πίττης ἀμα καιομένων, και

κνῖσα δε πονηρὰ καὶ ἀφύρητος σπερ in ἀνθρώπων

85쪽

σταζεν ξ αυτου δρόσος πιττίνη ' κούομεν δε καὶ μαστίγων ψόφον καὶ οἰμωγὴν ἀνθρώπων πολλῶν. 30. ταῖς μενουν αλλαις ου προσεσχομεν, ν δ επεβημεν , τοιάδε et κύκλωμεν τἀσα κρημνώδης καὶ ἀπόξυρος, πετραις τρα- χεσι κατεσκληκυῖα, δένδρον δ' ουδεν ουδε δωρ ἐνῆwανερπυσαντες δε μως κατὰ τους κρημνους προ ειμεν διά τινος κανθώδους και σκολόπων μεστῆς τραποs,

πολλὴν ἀμορφίαν της χώρας εχούσης ἐλθόντες δε ἐπιτην εἱρκτὴν καὶ το κολαστήριον πρῶτα μεν την φύσιν του τόπου θαυμάζομεW το μεν γαρ δαφος αυτ μαχαίραις καὶ σκόλοψι πάντη εξηνθ ήκει, κύκλω δε ποταμοι

περιερρεον ὁ μεν βορβόρου, ὁ δε δεύτερος αιματος, ὁ 27

δε ενδον πυρός, πάνυ μέγας ουτος καὶ ἀπέρατος, καὶερρει σπερ δω και κυματουτ ῶσπερ θάλαττα, και ἰχθυς δε εἶχε πολλούς, τους με δαλοῖς προσεοικότας, τους δε μικροὐγανθραξι πεπυρωμένοις, ἐκάλουν δε αυ- τους λυχνίσκους. 31. εἴσοδος δε μία στενὴ δια πάντων. και πυλωρος ἐφειστήκει ψων ὁ θηναῖος παρελθόντες δε ομως του Ναυπλίου καθηγουμένου εωρῶμεν κολαζομένους πολλοὐ μεν βασιλέας, πολλοὐ δε και ἰδιώτας, ῶν ἐνλυς καὶ γνωρίζομεw εἰδομεν δε καὶ τον Κινύραν καπνω ποτυφόμενο εκ των αἰδοίων ἀπηρτημένον. προσετίθεσαν δε οἱ περιηγηται και τοὐς κάστων βίους και τὰς αιτίας ἐφ' αἱ κολάζονται καὶ μεγίστας ἀπασῶν τιμωρίας πέμενον οἱ ψευσάμενοί τι παρὰ τον βίον καιο μη τἀληθῆ συγγεγραφότες, εν οἷς καὶ Κτησίας ὁ Ανίδιος η και υρόδοτος και ἄλλοι πολλοί. τούτους ψνορῶν εγὼ χρηστὰς εἶχον εἰς τουπιὸν τὰς ελπίδας ουδεν γαρ ἐμαυτῶ ψευδος εἰπόντι συνηπιστάμην. 32. ταχέως

ὁ ουν ἀναστρέψας ἐπὶ την ναυν - ουδὲ γὰρ δυνάμην

φέρειν την ψιν - ἀσπασάμενος τον Ναύπλιον απέ-

86쪽

πλευσα και μετ' λίγον φαίνετο πλησίον η των νείρων νῆσος, μυδρὰ καὶ ἀσαφη ἰδεω εἶχε δε καὶ αυτη128 τι τοῖς ονείροις παραπλησιον ' πεχώρει γὰρ προσιόντωνημῶν καὶ πεφευγε και πορρωτερ υπεβαινε καταλαβόντες δε ποτε αυτην και σπλευσαντες ε τον Υπνον λιμενα προσαγορευόμενον πλησίον των πυλῶν των λε-

φαντίνων, τὶ το Os λεκτρυόνος ιερόν ἐστι, περὶ δείληνοψίαν ἀπεβαίνομεν παρελθόντες δε ες την πόλιν πολλοὐς ὀνείρους καὶ ποικίλους ἐωρῶμεν πρῶτον δε βουλομαι περὶ της πόλεως ειπεῖν, πεὶ μηδε ἄλλω τινὶ γέγραπται περὶ ὁτῆς, ς δε καὶ μόνος επεμνήσθη ομηρος ου πάνυακριβῶς συνεγραψε. 33. κύκλω μεν περὶ πὰσαν αὐτηνύλη ἀνεστηκε, τὰ δένδρα δε ἐστι μήκωνες ψηλαὶ καὶ μανδραγόραι και ἐπ' αυτῶν πολύ τι πληθος νυκτερίδων τοsτο ὰ μόνον εν ῆ νήσω γίνεται ορνεον ποταμὸς δεπαραρρει πλησίον ὁ π αυτῶν καλούμενος Νυκτιπόρος, και πηγαὶ δύο παρὰ τὰς πύλας ' ονόματα καὶ ταύταις, τῆμεν Νηγρετος, ri δε Παννυχία ὁ περίβολος ὁ της πόλεως ψηλός τε και ποικίλος G ριδι την χρόαν μοιότατος πύλαι μεντοι πεισιν Ου δύο καθαπερ μηρος εἴρηκεν, ἀλλὰ τετταρες, δύο μεν προς το της Βλακείας 129 πεδίον ἀποβλεπουσαι. η μὲν σιδηρὰ δε ε κεράμου

πεποιημενη, καθ' ας λεγοντο ἀποδημεῖν αυτῶν τε φοβεροὶ και φονικοὶ καὶ ἀπηνεῖς, δύο δε προ τον λιμενα καὶ την θάλατταν, η μὲν κερατι νη, καθ' ην μεῖς παρήλθομεν, η δε ελεφαντίνη. εἰσιόντι δὲ ε την πόλιν εὐδεξιαμεν ἐστι το Νυκτῶον σέβουσι γὰρ θεῶν ταύτην μαλιστα καὶ τον', λεκτρυόνα κείνω δὲ πλησίον του λιμενος τοιεοῖν πεποίηται. ν αριστερὰ δε τὰ του 'Tπνου βασίλεια. ουτος γὰρ ὁ ἄρχει παρ' αὐτοις σατράπας δύο καὶ πά9χους πεποιημένος. αραξίωνά τε ὀ i Mαταιογενους καιΠλουτ0κλεα τον Φαντασίωνος εν μεσρ δὲ τῆ αγορῆ πηγο

87쪽

τις ἐστιν, ην καλουσι Καρεῶτι καὶ πλησίον ναοὶ δυο, υπάτης καὶ ληθείας ενθα καὶ το αδυτόν εστιν αυτοῖς καὶ το μαντεῖον, ου προειστηκε προφητεύων ντιφῶν ὁ των ονείρων υποκριτής, ταυτης παρὰ του Τπνου λαχὼν της τιμης. 34. αυτῶν μέντοι των νείρων οὐτε φυσις ουτε ἰδέα αύτη. λλ' ο μεν μακροί τε σαν καὶ μαλακοὶ καὶ καλοὶ καὶ εὐειδεῖς, οἱ δὲ σκληροὶ καὶ μικροὶ καὶαμορφοι, καὶ οἱ μεν χρόσεοι, ς ἐδόκουν, οι δε ταπεινοί τε και ευτελεῖς. σαν δ' εν αυτοῖς και πτερωτοί τινες 30 και τερατώδεις, και αλλοι καθάπερ ες πομπὴν διεσκευασμένοι, οἱ με ες βασιλέας, οι δε ες θεούς, οι δε εἰς αλλα τοιαέτα κεκοσμημένοι πολλοὐς δε αὐτῶν καὶ ἐγνωρίσαμεν πάλαι παρ' ημῖν ἐωρακότες, ι δη καὶ προσIεσαν καὶ σπάζοντο ῶς αν καὶ συνήθεις πάρχοντες, καὶ παραλαβόντες μῆς και κατακοιμίσαντες πάνυ πιμπρῶς καιδεξιῶς ἐξένιζον, την τε ἄλλην ποδοχην μεγαλοπρεπῆ

κατασκευάσαντες καὶ πισχνούμενοι βασιλέας τε ποιήσειν καὶ σατράπας ἔνιοι δε και ἀπῆγον μῆς ει τὰς πατρίδας καὶ τοῖς οἰκείους ἐπεδείκνυον και αὐθημερονεπανῆγον. 35. μέρας μεν οὐν τριάκοντα καὶ ἴσας νύκτας παρ' αὐτοῖς ἐμείναμεν καθεύδοντες καὶ εὐωχούμενοι.επειτα ἄφνω βροντῆς μεγάλης καταρραγείσης ἀνεγρόμενοι καὶ ἀναθορόντες ἀνήχθημεν ἐπισιτισάμενοι τριταῖοι δ' κεῖθεν τῆ Ωγυγία νήσω προσσχόντες ἐπιβαίνομεν. πρότερον δ' γὼ λύσας την ἐπιστολὴν ἀνεγίνωσκον ταγεγραμμένα. ν δε τοιάδε , Oδυσσείς Καλυψοῖ χαίρειν. σθι με, τα πρῶτα ξέπλευσα παρὰ σου την σχεδίαν

κατασκευασάμενος, ναυαγία χρησάμενον μόλις υπο Λευκοθέας διασωθῆναι εις την τῶν Φαιάκων χώραν. φ' ων ε την οἰκείαν αποπεμφθεὶς κατέλαβον πολλοὐ της 31 γυναικος μνηστῆρας εν τοῖς ἡμετέροις τρυφῶντας ' ἀποκτείνας δε απαντας πο Τηλεγόνου ὁστερον του εκ Κίρ-5.

88쪽

68 AO TRIA NOTκης μοι γενομένου ἀν)ὶρεθην , καὶ νυν εἰμι ἐν κλλακα-ρων νησω πάνυ μετανοῶν ἐπὶ τ καταλιπεῖν την παρὰ σοὶ δίαιταν καὶ την πο ου προτεινομένην ἀθανασίαν. ην ου καιρου λάβωμαι, ἀποδρὰς ἀφίξομαι προς σε. 'ταυτα μεν δήλου η ἐπιστολη . και περὶ μῶν. πως ξενισθῶμεν. 36. γὼ δε προελθὼν λίγον ἀπο της θαλατ- της ευρον το σπήλαιον τοιοsτον οἱον μηρος εἶπε, καιαυτην ταλασιουργουσαν. ως ὁ την επιστολην ἐλαβε καιεπελέξατο , πρῶτα με επι πολ ἐδάκρυεν, ἐπειτα δε παρεκάλει μὰς επι ξενία και ειστία λαμπρῶς και περὶ τοί δυσσέως ἐπυνθάνετο και περὶ της Πηνελόπης οποία τε εἴη την ψιν και ει σώφρων, καθάπερ υδυσσευς πάλαι περ αυτῆς κόμπαζε και μεῖς τοιαὐτα ἀπεκρινάμεθα, εὐῶν εἰκάζομεν ευφρανεισθα αυτην τότε μενουν πελθόντες επὶ την ναον πλησίον ἐπὶ της Γόνος εκοιμήθημεν. 37 ξωθεν δε ἀνηγόμεθα σφοδρότερον κατιόντος os πνεύματος καὶ δη χειμασθέντες μέρας os οτη τρίτr πε9ιπίπτομεν τοις Κολοκυνθοπειραταῖς ἄνθρωποι δέ εἰσιν obro ἄγριοι εκ των πλησίον νησων λύστευον-i32 τε του πα9απλέοντας. τα πλοῖα δε ἔχουσι μεγαλα κολοκυνθινα το μῆκος πήχεων ἐξήκοντα επειδὰν γαρ ξηράνωσι την κολόκυνθαν κοιλάναντες αυτὴν και ξελ ii τες την ἐντεριώνην εμπλέουσιν, στοῖς μεν χ9ωμενοι καλα-

89쪽

ραντες την bθόνην φευγομεν απολιπόντες αυτους μαχομένους καὶ δῆλοι ησαν κρατησοντες οι Καρυοναυται ατε καὶ πλείους - πέντε γαρ εἰχον πληρώματα - καὶ ἀπο 33ισχυροτέρων νεῶν μαχόμενοι τα γαρ πλοῖα ην αυτοῖς

κελυφη, καρύων μίτομα κεκενωμένα, μέγεθος δε ἐκά- στου μιτομίου ες μῆκος ργυιαὶ πεντεκαίδεκα ἐπεὶ δε ἀπεκρυψαμεν αυτούς, ἰώμεθά τε του τραυματίας καὶ τολοιπον εν τοῖς πλοις μεν ως ἐπίπαν αεί τινας ἐπιβουλὰς προσδεχόμενοι ου μάτην. 39. οἴπω οὐν ἐδεδύκει ὁ λιος, και από τινος ρήμου νήσου προσήλαυνον ἡμῖνοσον εἰκοσιν νδρες ἐπὶ δελφίνων μεγάλων χούμενοι, λησταὶ καὶ οὐτοι καὶ οι δελφινες αυτοὐς ἔφερον ἀσφ&λῶς, και ἀναπηδῶντες ἐχρεμέτιζον σπερ ,ποι. πει δεπλησίον ῆσαν, διαστάντες οἱ μεν ἔνθεν, οἱ δε ἔνθεν ἔβαλλον μῆς σηπίαις ξηραῖς και φθαλμοῖς καρκίνων. TO-ξευόντων δε καὶ μῶν και ἀκοντιζόντων οὐκέτι πίμειναν ἀλλα τρωθέντες οἱ πολλο αυτῶν προς την νῆσον κατέφυγον. 40. περὶ δε το μεσονύκτιον γαλήνης ἴσης ἐλάθομεν προσοκείλαντες ἀλκυόνος καλι παμμεγέθει M. σταδίων γοῶν ην αὐτη ἐξήκοντα το περίμετρον ἐπέπλει δε ἡ ἀλκυὼν τα ὰ θάλπουσα ου πολὐ μείων της καλιῆς. και δ ἀναπταμένη μικρο μεν κατέδυσε την ναs τῶ ἀνέμω τῶν πτερῶν χετο δ' οὐν φεύγουσα γοεράν τινα

φωνὴν προῖεμένη. ἐσβάντες δε ημεῖς ημέρας ἐδη ποφαιρονούσης θεώμεθα την καλιὰν σχεδία μεγάλ προσεοικυῖαν εὐδένδρων μεγάλων συμπεφορημένηw ἐπῆν δεκα ωὰ πεντακόσια, καστον αυτῶν πιου πίθου περιπληθέστερον. δ μέντοι και ο νεοττοὶ ἔνδοθεν ἐφαίνοντο καὶ ἔκρωζον. πελέκεσιν si διακόψαντες ε τῶν ῶν νεοττον ἄπτερον ἐξεκολάψαμεν εἰκοσι γυπῶν ἁδρότερον. 1. ἐπε δε πλέοντες ἀπείχομεν της καλιὰς ὁσ0ν σταδίους διακοσίους τέρατα μῖν μεγάλα καὶ θαυμαστὰ ἐπεσήμ

90쪽

μανεν ' ο τε γα εν ῆ πρέμν χηνισκολαφνω πτερυ- ξατο καὶ ἀνεβόησε , και ὁ κυβερνήτης ὁ Σκίνθαρος φαλακρος δη ων ἀνεκόμησε, καὶ το πάντων δη παραδοξότατον - ο γαρ στος της νεώς ξεβλάστησε και κλάδους ἀνεφυσε και επὶ τω ἄκ9ω καρποφόρησεν ὁ δε καρπος ην σοκα καὶ σταφυλη μελαινα, ἴπω πέπειρος. 'αὐτα135 ἰδόντες, το εἰκος ἐταράχυημεν καὶ ηυχόμεθα τοις θεοῖς ἀποτρέψαι το ἀλλόκοτον του φαντάσματος. 42. οἴπω δεπεντακοσιους σταδίους διελθόντες εido μενάλην μεγίστην και λασιον πιτύων και κυπαρίττων και μεῖς μεν εἰκάσαμεν πειρον εἶναι το δε ην πέλαγος ἄβυσσον ἀρρίζοις δένδροις καταπεφυτευμένον ' εἱστήκει ὁ τα δενδρα μως ακίνητα, ορθὰ καθάπερ ἐπιπλέοντα. πλησιάσαr τες οὐν και το πῆν κατανοήσαντες ε ἀπόρω εἰχόμεθα τί χρὴ δρὰπι οἴτε γαρ δια των δένδρων πλεῖν δυνατον ν - πυκνὰ γὰρ καὶ προσεχῆ πῆ9χεν - οἴτε ἀναστρέφεινεδόκει ράδιον. γ δ ἀνελθὼν ἐπὶ το μέγιστον δένδρο ηἀπεσκόπουν τα ἐπέκεινα πως εχ οι και εώρων ἐπι στα- ολυς μεν πεντήκοντα η λθω πλείους ζν λην Osσαν επειτα δε αὐθις τερον κεανον ἐκδεχόμενον. καὶ Τηεδόκει μῖν ναθεμένους την ναον επι την κόμην τῶν δένδρων - πυκνὴ δὲ ην - περβιβάσαι εἰ di ναίμεθα,ες την θάλατταν την ἐτέραν ' και Osrως ποιουμεr . ἐκδήσαντες γὰρ αυτὴν κάλω μεγάλω καὶ ἀνελθόντες ἐπὶ τὰ δένδρα μόλις ἀνιμησάμεθα. καὶ θέντες ἐπὶ τῶν κλα- θων, πετάσαντες τὰ ἱστία καθάπερ εν θαλάττη ἐπλέομεντο ἀνέμου προωθοοντος ἐπισυρόμενοι ενδ α δη καὶ ro136 Αντιμάχου os ποιητο ἐπος ἐπεισῆλθε. ζο γά που

κακεῖνος

Toῖσιν δ' ὐλήεντα διὰ πλόον ἐρχομένοισι. 3. βιασάμενοι δὲ μω τηνάλην ἀφικόμεθα ες Ο ὐδωρ.

καὶ πάλιν ομοίως καταθέντες την α Di ἐπλέομεν ta