Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

111쪽

ἀναξίους τ0υ γένους παραιτεῖσθαι συγκεχώρηται τοῖς οτεηγνόουν ἀναθρεψαμένοις. 10. ταν δε μ κατ ανάγκην, ἀλλ' ἐπ εξουσίας αυτός τις ἀφ' αυτο και δοκιμάσας αναλάβri, τίς τι μηχανὴ μεταβάλλεσθαι η τίς ἔτι χρῆσις υπόλοιπος του νόμου φαίη γαρ αν προς σε ὁ νομοθετης, 68E πονηρὰς οὐτος η και οὐ ποκηρυχθῆναι αξιος, τί παθὼν ἀνεκάλεις τί δ' αὐθις επανῆγες ες την οἰκίαν; τί δ' ἔλυε τον νόμον ἐλεύθερος γαρ ησθα και του μηποιεῖν ταfτα κύριος. υ γαρ τεντρυφὰν σοι δοτέον τοῖς νόμοις οὐθε προ τὰς σὰς μεταβολα συνάγεσθαι τα δικαστήρια οὐδ αρτι μευ λύεσθαι αρτι δε κυρίους ἐναιτους νόμους, και τους δικαστὰς καθῆσθαι μάρτυρας, μὰλλον δε πηρετα των σοὶ δοκούντων τε μεν κολάζοντας τε δε διαλλάττοντας, πόταν σοι δοκu. παξ γεγέννηκας, ἀπαξ ἀνατετροφας, ἄπα κα το ἀποκηρύττειν ἀντι τούτων ἔχεις, καὶ τότε ην δικαίως αυτὀ ποιεῖν do-κρς το δ' ἄπαυστου τοὐτο και ἀἱ διον και πολὐ καὶ ράδιον μεῖζον δη της πατρικῆς ἐστιν ξουσίας. 11. μη δη, προς Αιός, Ἀνδρες δικασταί. συγχωρήσητε αὐτω ἐκούσιον την ἀνάληψιν πεποιημένω και λύσαντι την γνῶσιν του πάλαι δικαστηρίου και ἀκυρώσαντι την ὀργὴν αυλοῦ ναυτὴν τιμωρίαν ἀνακαλεῖν καὶ επὶ τὴν ἐξουσίαν τὴν πα-τ0ικὴν ἀνατρεχειν. ης ἔξωρος ήδη καιέωλος ἡ προθεσμία,

καὶ μόνω τούτω κυρος και προδεδαπανημένη Ορῆτε γάρ που καὶ ναοις ἄλλοις δικαστηρίοις ς απῖ με των 169κλήρω λαχόντων δικαστῶν, ν τις ἄδικον Oi ηται γεγενῆσθαι τὴν κρίσιν, δίδωσιν ο νόμος εις ἔτερον ἐφεινα δικαστήριον ην δε τινες ἐκόντες αὐτοὶ σύνθωνται δικα στὰς και προελόμενοι ἐπιτρέψωσι διαιτὰν οὐκέτι οἷς

γὰρ ἐξῆν μηδε τὴν αρχὴν ἐμμένειν ει τούτους τις αυ- θαίρετος Πετο , στέργειν ἐστὶ δίκαιος τοῖς ἐγνωσμένοις.

Οὐτω δὴ καὶ σύ. ὁ ἐξῆν μηκέτ' ἀναλαμβάνειν, εἴ σοι

112쪽

ἀνάξιος ἐδόκει του γενους, τοὐτον εἰ χρηστον γησάμεθνος ἐναι πάλιν νείληφας, ουκέ ἀποκηρυττειν ξεις οτι γὰρ υκ ἄξιος αυθις παθεῖν ταυτα υ αυτο σου μεμαρτυρηται καὶ χρηστος ηδη ἀνωμολόγηται ἀμετανόητον ουν την ἀνάληψιν και την διαλλαγην βεβαιον ἐναι προσηκε μετὰ κρίσιν υτ π0λλην καὶ δυο δικαστήρια, D με et πρῶτον εφ' υ πα95τησω, δεύτερον δε τοσόν. τε μετεβουλευσω καὶ ἀνάδαστον εποίησας ' τα πρότε00 εγνωσμένα λυσας βεβαιοῖς τα με εκεῖνα βεβουλευμένα μένε τοίνυν επὶ των τελευταίων καὶ φυλαττε την σαυτos κρίσιν πατέρα σε ἐναι δει τοὐτοσὰ ἐδος ἐσοι, τουτ εδοκίμασας, τοί εκυρωσας 12. γωμεν οὐθει μη φύσει παις ην, θέμενος ὁ ἀποκηρύττειν θελες,

ε ξεῖναι αν σοι μηw ὰ τηνάρχην μη ποιε ιν υνα 170 τον ην, os ἄδικον λύειν ἀπαξ γενόμενον τον δε και φύσει και αὐθις προαιρέσει και γνώμs εἰσπεποιημένον, πῶς εἴλογον afθις ἀπωθεῖσθαι και πολλάκις της μιας οἰκειότητος ἀποστερεῖν ει δ' οἰκέτης ων ἐτύγχανον καὶ το μεν πρῶτον πο auis Ortim uεὶ ς ἐπέδησας, μεταπεισθεὶς

δε ως οὐδεν δίκουν ελεύθερον ἀφηκας εἶναι, αμ ανσοι προς καιρον ργισθέντι αὐθις ἐξῆν ες την ὁμοίαν δουλείαν ἐπανάγειν ουδαμῶς. τὰ γὰρ τοιαὐτα βέβαια και διὰ παντος κύρια πάρχειν οἱ νόμοι ἀξι Οὐσιν. περμεν ουν τολμηκέτι ἐξεινα τούτω ἀποκηρύττειν ν απαξ ἀποκηρύξας κῶν ἀνέλαβεν ἔτι πολλὰ ειπεῖν ἔχων μc0ς

παύσομαι.

113쪽

μεν ει καὶ, ridεν ήδικημενος, ω αν ἔγωγε φαίην αλλ' ουδ ευ πεπονθὼς παρΓτειτο τηλοικίας, νυν δὲ σωτῆραεναγχος καὶ ευεργετην γεγενημενον, ου τί γένοιτ ανέχα- 17lριστότερον, σωθέντα δι ἐμε καὶ τηλικρυτον κίνδυνον διαπεφευγότα τοι τοιούτοις εὐθυς μείβεσθαι της θεραπείας κείνης οὐδενα λόγον εχοντα, αλλ' οὐτωσὶ ραδίως πιλελησθαι και επὶ την ρημίαν ἐλαύνειν τον φη-

σπέντ αν δικαίως ἐφ' οἷς αδίκως ἐξεβεβλητο, μη μύν0νου μνησικακήσαντα, ἀλλα και σώσαντα καὶ σωφρονειν παρασκευάσαντα 14 ου γαρ σμικ0όν, Ἀνδρες δικασταί, οὐδε το τυχόν ευ πεποιηκὼς αυτὀνίμως των τοιOs- των νυν ἀξιοίμαι. ἀλλ' ει και οὐτος αγνο ει α τότε, πάντες ἡμεῖς ἴστε Oi ποιοfντα αυτὸν κα πάσχοντα καὶ ὁπως διακείμενον γ' παραλαβών των μεν ἄλλων ατρῶν ἀπεγνωκότων των δε οἰκείων φευγόντων και μηδε πλησίον προσιέναι τολμώντων, τοιοίτον ἀπέφηνα, ως και

κατηγορεῖν δύνασθαι καὶ περὶ των νόμων διαλέγεσθαι. μὰλλον δε ορὰς es πάτερ, τὰ παράδειγμα τοιοίτου ἔντασε παρ' λίγον ta νυν η γυνή εστι, πρὸς την ἀρχαίαν φρόνησιν πανήγαγον οὐδη δίκαιον, τοιαύτην μοι γενεσθαι την ἀμοιβην ἀντ κείνων οὐδε κατ' εμο σε μόνου σωφρονεω τι γὰρ μη μικρὰ ἡπ' εμολεὐηργετησαι 172 καὶ α αὐτῶν εγκαλεῖς δῆλόν ἐστιw ν γὰρ, εν ἐσχάτοις οὐσαν την γυναῖκα και παμπονηρως ἔχουσανου ἐώμενον μισεῖς, πῶς ου πολ μὰλλον, ὁτι σε τῶν ὁuοιων ἀπήλλαξα et περαγαπὰς και χάριν μολογεῖς τῶν οὐτω δεινῶν ἀπηλλαγμένος σωδε δπερ ἀγνωμονέστατον, σωφρονησας εὐθὴς ει δικαστηριον ἄγεις καὶ σεσωσμένος κολαζεις και επὶ τὸ ἀρχαῖον κεῖνο μῖσος ἀνατρέχεις και τον αὐτὸν ἀναγινώσκεις νόμον καλὸν οὐν τὰν μισθὸν ἀποδίδως τη τέχνη και αξίας α ιιοιβας τῶν φαρμάκων ἐπι τὰν ἰατρὸν γιαίνων μόνον. 15. υμεῖς δέ,

114쪽

ἄνδρες δικασταί, τον ευεργέτην τούτω κολάζειν ἐπιτρέψετε καὶ τον σώσαντα ζε υνειν και τον σωφρονίσαντα μισεῖν καὶ τον ἀναστήσαντα τιμωρεῖσθαι Ουκ ῆν γε τα δίκαια ποιητε. καὶ γαρ εἰ τα μέγιστα νυν ἀμαρτάνων τυγχανον , ν μοί τις ου μικρὰ προοφειλομένη χάρις, εἰ ην αποβλέποντα osτον καὶ ης μεμνημενον καλῶς εiχε των μεν παρόντων καταφρονειν δι κεινα δε πρό χειρον την συγγνώμην χειν, καὶ μαλιστα ει τηλικαυτητις η υε9γεσία τυγχάνοι,, πάντα περπαίειν τὰ μετὰ ταὐτα. πε oiμαι κἀμοὶ προς τοὐτον πάρχειν, ν εσωροσα, και δ το βίου παντος χρεωστVς εστι μοι, και - τοl73 ἐναι και G σωφρονεῖν καὶ το συνιέναι παμέσχημαι, καὶ

μάλιστα ἄτε οἱ ἄλλοι πάντες δ' ἀπεγνωκεσαν καὶ τροτους ἐναι μολόγουν τῆς νόσ0υ. 16. Osro γα μείζω οἰμαι ποιεῖν την ἐμην εὐεργεσίαν δ οἴτε ιδ ων τότε οἴτε αναγκαίαν της θεραπείας ἐχων αἰτίαν ἀλλὰ λεύθερος καθεστώς καὶ ἀλλότριος της φυσικῆς αἰτιας αφειμένος, δμως ου περιεῖδον, αλλ' θελοντής, ἄκλητος, αυτ επάγγελτος κον ἐβοήθησα, προσελιπάρησα ἰασάμην, ἀνέστησα καὶ τον πατέρα ἐμαυτῶ διεφύλαξα καὶ υπερ της ἀποκηρύξεως ἀπελογησάμqν και τρὶ εὐνοία τηνοργην ἐπαυσα και τον νόμον ἔλυσα τῆ φιλοστοργία και μεγάλης ευεργεσίας την εις et γένος ἐπάνοδον πριαμ νκαμεν Οὐτως ἐπισφαλεῖ καιρῶ την προς τον πατέρα πίστιν

ἐπεοειξάμην και μετὰ της τέχνης ἐμαυror εἰσεποίζσα καὶ γνησιος ως εν τοῖς δεινοῖς ἀνεφάνζν πόσα γὰρ ιεσθε

παθεῖν με. πόσα καμεῖν παρόr τα, πV9ε τοὐντα, και se

115쪽

την λύττων ἐπιζέσαντος του πάθους. καὶ Oμως προς ουδεν τούτων ἀπώκνησα ουδε ἀπεδειλίασα, συνὼν δε και 17 πάντα τρόπον ἀντεξεταζόμενος si νόσω το τελευταῖονεκράτησα τω φαρμάκω 17. μη γαρ τοs ἀκούσας ευθὼς υπολάβοι τις, ποῖος δε η πόσος ὁ κάματος εγχεα φάραακον πολλὰ γαρ προ τούτου γενεσθαι δεῖ καὶ προοδοποιησαι πόσει καὶ προπαρασκευάσαι ράδιον εις 'ασιντο σῶμα καὶ της ἀπάσης ξεως φροντίσαι κενοίντα και ἰσχναίνοντα και ἐς χρη τρέφοντα και κινοίντα εις σου

χρήσιμον καὶ ὐπνους ἐπινοοsντα καὶ ηρεμίας μηχανώμενον, περ ι με ἄλλο τι νοσοὐντες ραδίως πεισθεῖεν ἄν, οι μεμηνότες δε δια την ἐλευθερίαν του νου δυσάγωγοι καὶ δυσηνιόχητοι και τω ἰατρω επισφαλεῖς καια θωραπεία δυσκαταγώνιστοι ἀταν os ν πολλάκις ποιησωμεν ηδη πλησίον γενεσθαι του τελους και ἐλπίσωμεν εμπεσόντι μικρὰν αμάρτημα πακμάσαντος του πάθους ἀπαντα ραδίως εκεῖνα ἀνέτρεψε καὶ ἀνεπόδισε την θεραπείαν καιτην τεχνην διέσφηλε. 18. ον υ ταίτα πάντα πOμεμενηκότα και οὐτω χαλεπῶ νοσηματι προσπαλαίσαντα και πάθος απάντων παθῶν το δυσαλωτότατον νενικη 175κότα τι τούτω ἀποκηρύττειν ἐπιτρεψετε , καὶ τους νόμους, βούλεται ερμηνεύειν κατ ευεργέτου συγχωρηθσετε καὶ si φύσει πολεμεῖν αυτὀν άσετε εγῶ τη φύσει πειθόμενος, Ἀνδρες δικασταί, σώζω και διαφυλάττωτον πατέρα ἐμαυτω, καν ἀδικη ' οὐτοσὶ δε τον εὐεργετηκότα παῖδα τοῖς νόμοις ἰς φησιν, ακολουθῶν διαφθείρει και του γένους αποστερεῖ. μισόπαις ουτος εγὼ φιλοπάτωρ γίγνομαι ' γὼ την φόσιν ασπάζομαι, οὐτος τὰ της φύσεως παρορα καὶ καθυβρίζει. πατρῖς μισοὐντος αδίκως παιδὸς φιλοίντος ἀδικώτερον. εγκαλῶ γαρ ἐμαυτω, του πατρὸς ναγκάζοντος, τι μισούμενος ου δέον φιλῶ και φιλῶ πλέον η προσῆκε. καίτοι γε η φύσις

116쪽

τοῖς πατρασι τους παῖδας μὰλλον η τοῖς παισὶ τους πατέρας ἐπιτάττει φιλεῖν ἀλλ' υτος κών καὶ τους νόμους παρορα, ο τους Ουδεν δικηκότας παῖδας τω γένει φυλάττουσι, καὶ την φύσιν , ττους γεννήσαντας ελκει προς πόθον των γεγεννημένων πολύν, ουνοπως μείζ0υ ἀρ-l76 χὰς ευνοίας ἔχων προς εμε μείζονα τα δίκαια μοι τηλευ- νοίας εἰσφέρει και επιδίδωσιν, ' γε ελαττον εμε μιμελται και ζηλοῖ του φίλτρου λλ', οἴμοι της συμφορας. προσέτι καὶ μισει φιλουντα και γαπῶντα ἐλαύνει καὶ εὐεργετοῆντα δικεῖ και ἀσπαζόμενον αποκηρύττει καιτους φιλόπαιδας νόμους ως μισόπαιδας κατ εμ os μεταχειρίζεται. ω μάχης, ην εἰσάγεις, πάτερ , τοι νόμοις κατὰ της φύσεως. 19. υκ ἐστι ταὐτα. υκ εστιν, θε- λεις κακῶς ερμηνεύεις es πάτερ, καλῶς κειμενους τους νόμους. ου πολεμεῖ φυσις καὶ νόμος εν ταῖς ευνοίαις. αλλ' ἀκολουθοsσιν Dra υθα λλήλοις καὶ συναγωνίζονται si λύσει των δικημάτων. βρίζεις τον εὐεργετ ν.

αδικεῖς την φύσιν τί και τους νόμους συναὁικεῖς si φυ- σει; ους καλοὐ και δικαίους καὶ φιλόπαιθας ἐναι θ ε

λοντας ου συγχωρεις καθ' ενὸς παιδος κατὰ πολλῶ r

χάζειν ἐθελοντας, καίτοι γε ἐπὶ τοῖς μηθεν μαρτηκόσι

dίκαιον, εὐεργέτην εις τα ζλικαυτα γεγενύμενον α πω

117쪽

θεῖσθαι και της οἰκια παραιτεῖσθαι, ἱκανῶς, οἶμαι, δε-

δεικται.

20. Hδη δὲ καὶ ε αυτην την αἰτίαν λύ ωμεν της 77 ἀποκηρυξεως καὶ το ἔγκλημα εξετάσωμεν ὁποῖόν εστιν. ανάγκη δε αυδις επὶ την γνωμην ἀναδραμεῖν του νομοθέτου. να γάρ σοι οὐτο προς ολίγον δῶμεν, το ξεῖναιοσάκις αν θέλη ἀποκηρυττειν, καὶ κατά γε του ευεργέτου προσέτι την ἐξουσίαν ταυτην συγχωρήσωμεν ουχἀπλῶς, οἶμαι, ουδ επὶ πάσαις αἰτίαις αποκηρύξεις Ουδε

τοὐθ' ὁ νομοθέτης φησίν, ο τι αν τέχη ὁ πατηρ αἰτιαθσάμενος, ἀποκηρυττέτω, καὶ ἀπόχρη θελησαι μόνον καιμέμψασθαι τί γὰρ αν δε δικαστηρίου ἀλλ' υμῖν ποιεῖ τουτο, es ἄνδρες δικασταί, σκοπειν εἴτε ἐπὶ μεγάλοις καὶ

δικαίοις ο πατηρ οργίζεται εἴτε καὶ μη ουκουν τοῆτο δηεξετάσατε ἄρξομαι δε ἀπο των μετὰ την μανίαν υθός. 21. τὰ μεν δη πρῶτα της σωφροσύνης το πατρος λύσις ην της ἀποκηρύξεως, και σωτηρ καὶ εὐεργέτης καὶ πάντα

ην εγώ. καὶ ουδέν, οἶμαι, τούτοις ἐγκλημα προσεῖναι ἐδυνατο τὰ μετὰ ταὐτα δε τί των πάντων αἰτια τίνα θεραπείαν, τίνα ἐπιμέλειαν χὐ παρῆκα πότε ἀπόκοι - τος ἐγενόμην τίνας πότους ἀκαίρους, τίνας κώμους εγκαλεῖς τίς ἀσωτία τίς πορνοβοσκος βρισται; τίς Wιάσατο ουδε εἷς. και μην ταs ἐστὶν ἐφ' οἱ μάλιστα νόμος ἀποκηρυττειν ἐφίησιν. αλλὰ νοσεῖν ρξατο Ῥητρυιά. τί ουν ἐμοὶ τουτ εγκαλεῖς και νόσου δίκην απαιτεῖς; ου, φησίν. 22 αλλὰ τί θεραπευειν προσταττόμε- 78νος ου ἐθέλεις, και διὰ τοὐτ' αξιος αν εἰ ης ἀποκηρύξεως ἀπειθῶν ω πατρί. γωδ το μεν οἷα προστάττοντι αὐτω πακούειν ου δυνάμενος ἀπειθεῖν δοκῶ προς ολίγον περθησομαι πρότερον δε ἁπλῶς ἐκεῖνό φημι, ςου πάντα προστάττειν ουτε τούτω δίδωσιν ὁ νόμος οὐτ'εμοὶ το πείθεσθαι πῶσι πάντως ἀναγκαῖον. εν δ' ουν

118쪽

98 AO TRIA NOT

τοῖς των προσταγμάτων τα μεν ἀνευθυνά ἐστι, τα δὲ Οὐγῆς και τιμωρίας αξια εὰν νοσρς αυτός, εγώ δε αμελῶ 'εὰν των κατ οικον ἐπιμελεῖσθαι κελευγὶς εγώ δε ολιγωρῶ εὰν τὰ κατ' ἀγρον πισκοπειν προστάττἴς, γὰδε κνῶ πάντα ταυτα καὶ τὰ τουτοις μοι ευλόγους εχει τὰς προφάσεις καὶ τὰς μεμήνει πατρικάς τὰ δε ἄλλαε ημῖν στι τοῖς παισίν οντα των τεχνῶν και η TO-

των χρήσεως. καὶ μάλιστα ει μηδεr ὁ πατὴρ αυτος ἀδικοῖτο ἐπεί τοι αν τω γραφε πατὴρ προσταττη, αὐταμεν, τέκνον, γράφε, ταυτὶ δε μή, κα τω μουσικω τήνδε μεν τὴν αρμονίαν κροίε, ταυτην δε μή καὶ τω χαλκευοντι, τοιαμα μεν χάλκευε, τοι αὐτα εφη, αρ αν τις l79 νάσχοιτο ἀποκηρυττοντα, ὁτι μη κατὰ τὰ ἐκείνω δο- κοὐντα 'αις χρῆται τ' τίχνη Ουδε iς, οἶμαι. 23. τοδε της ἰατρικῆς σω σεμνότερόν εστι κα τω βίω χρησιμώτερον, τοσούτω και ἐλευθεριώτερον εἶναι προσήκει τοις χρωμενοις, και τινα προνομίαν χειν τὴν τεχνην δίκαιον τ εξουσία της χρήσεως ἀναγκαζεσθαι δε μηδενμη ὁ προστάττεσθαι πρdγμα ι ερόi καὶ θεῶi παίδευμα

καὶ ανθρώπων σοφῶν πιτήδευμα μηδ' π δουλείαν γενέσθαι νόμου μηδ' πο φόβον και τιμωμίαν δικαστV- ρίου, μη υπο ψῆφον καὶ πατρος απειλῆ, και ργὴν ιδιωτικήν. στε καὶ ε τοὐτό σοι σαφῶς οὐτωσὶ καὶ θιαρρήδην ἔλεγον - ου βούλομαι οὐδε θεραπεύω δυνάμενος, αλ εμαυτῶ μόνω τὴν τεχνζν οιδα καὶ τω πατρί. τοῖς δὲ ἄλλοις ἀπασιν ἰδιώτης ει ναι βουλομαι ' τις τύραννος οὐτω βίαιος ως ἀναγκάσαι αν καὶ ἄκοντα χρῆσθαι si τεχνsi;

τὰ γὰρ τοιαsrmi κετείαις καὶ δεήσεσιν. υ r Ouot, καὶ 9-γαῖς και δικαστηρίοις πάγειν, is αι, προσήκει πείθεσθαι τον ἰατρον χρή, ου κελεύεσθαι, βουλεσθαι - ου φοροβεῖσθαι, Ἀπὶ τὴν θεραπεια i Ῥυ ἄγεσθαι. Ἀκόντα δὲ

119쪽

λὴς τέχνη, που γε τοῖς ἰατροῖς καὶ δημοσία αἱ πόλεις τιμὰς καὶ προεδρίας καὶ ἀτελείας καὶ προνομίας διδόασι.

24 ταυτα μεν ουν απλῶς αν εἰχον εἰπεῖν περ της τεχνης,

εἰ καὶ οὐ διδαξαμενου με και πολλὰ ἐπιμεληθεντο και ἀναλώσαντος, ῶς μάθοιμι προς μίαν μως θεραπείαν ταύτην, δυνατην ουσαν, ἀντέλεγον. νυνὶ δε κἀκεῖνο ἐννόησον, ς παντάπασιν ἀγνῶμον ποιεῖς ουπιεῶν με χρῆσθαι με ἐλευθερίας εμῶ κτηματι ταυτην γλτην τεχνην οὐχ υιος ὼν σὰς ἐξεμαθον ουδε τῶ σῶ νόμω ποκελμενος, και μως αὐτqν μεμάθηκά σοι - καὶ πρῶτος αυ- τῆς ἀπολελαυκας - ουδεν παρὰ σου προς το μαθεῖνεχων. τίνα διδάσκαλον ἐμισθώσω; τίνα φαρμάκων παρα- νκευήν ουδ ηντιναουπι ἀλλα πενόμενος εγὼ καὶ τωναναγκαίων ἀπορουμενος και πο τῶν διδασκάλων λεου- μενος ἐπαιδευόμην. καί μοι τοιαίτα παρὰ os πατρος ην προς το μαθεῖν φόδια, λύπη καὶ ρημία και αποριακα μισοδοικείων κα ἀποστμοφὴ συγγενῶν ἀντὶ τουτων 18l τοίνυν χρῆσθαί μου τὴ τεχνη ξιοῖς και δεσπότης εἰναι θέλεις τῶν τ' ου ησθα δεσπότης πεπορισα ενων αγάπα εἴ τί σε καὶ πρότερον κών ου προοφείλων ευ εποίησα, μηδεμίαν μηδε τότε χάριν ἀπαιτεισθαι δυνάμενος. 25. οὐδη δεῖ την εὐποιίαν την ἐμὴν α νάγκην ε το λοιπόν μοι γενέσθαι οὐδε το εκόντα εὐεργετῆσαι ἀφορμηντο ἄκοντα κελεύεσθαι καταστῆναι οὐδε θος πάρξαιτοίτο, το ἀπαξ τινὰ ἰασάμενον πάντας ες ἀεὶ θεραπεύειν

ὁπόσους αν ὁ θεραπευθεις θελη επε δεσπότας α Ου- τως καθ' ημῶν iημεν Ους θεραπευομένους κεχειροτονηκότες και μισθον το δουλεύειν αὐτοῖς καια πάντα κελευουσιν πηρετειν προσδεδωκότες, Ου τί γένοιτ ανἰδικώτερον διότι σε νοσήσαντα χαλεπῶς Ουτως ἀνέστησα, διὰ τ0fro νομίζεις ἐξεῖναί σοι καταχρῆσθαί μου τὴ Qνθ; 26. ταῶτα μεν οὐν εἶχον αὐλεγειν, εἰ και δυ-

120쪽

νατά μοι υτος προσεταττεν, γωδ μη πάντως ἀπασι l82 μηδε προς ἀνάγκην πήκουον νυν δε δη σκεψασθε καὶ οἱά εστιν αυτου τα ἐπιτάγματα ἐπεὶ γα ἐμε ιασω, φησί. μεμηνότα μέμηνε δε και η γυνη και τα μοι πάσχει τοὐτ γα Oi εται - και πο των ἄλλων ομοίως ἀπέγνωσται, δυνασαι δε συ πάντα, εδειξας, ἰῶ καὶ ταυτην καὶαπάλλαττε δ της νόσου τουτο ε υτωσὶ μεν απλῶς ἀκουσαι πάνυ εὐλογον αν δόξειε κα μάλιστα ιδιωτ λὶ καὶ ἀπείρω ατρικης εἰ δε μου ἀκούσαιτε υπὲρ της τεχν ς δικαιολογουμενου μάθοιτ α β οἴτε πάντα μῖν δυνατά ἐστιν οὐθ' αἱ των νοσημάτων φύσεις πα9απλήσιοι os ἴασις η αὐτη οὐτε φάρμακα τα υτ επὶ πάντων ἰσχυρά, καὶ τότ εσται δῆλον ς πάμπολυ του μη βου- λεσθαί τι το μὴ δυνασθαι διαφερει. ἀνάσχεσθε δε μουτα περ τούτων φιλοσοφουντος, και η ἀπειρόκαλον μηθεεξαγώνιον μηδε ἀλλότριον φῶκαιρον γήσησθε τον περὶ

τούτων λόγον. 27. 0ῶτα μεν ὁ σωμάτων φύσεις καὶ κράσεις οὐχ αἱ αὐται, καν τι μαλιστα κ τῶν μοίωι συνεστάναι μολογῶ r/ται, ἀλλα τα μεν τῶνδε, τα ετῶνδε μῆλλον η ἐλαττον μετέχει καὶ λέγω τουτο τι περὶ τῶν ανδρείων - ουθὲ ταὐτα πῆσιν ἶσα φομοια ουτε Γ κράσει ἴτε συστάσει, διάφορα γαρ ὁ και μεγέθεικα εἶδε ανάγκη και τα et οσήματα ἐγγίνεσθαι αὐτοῖς καιτα μεν υλτα εἶναι καὶ προς την θεραπείαν ἀναπεπταμένα, ταχε τέλεον απεγνωσμένα καὶ ραδίως ἀλισκομενα καὶ κατα κράτος π τῶν νοσημάτων λαμβανόμενα το183 τοίνυν ι εσθαι πάντα πυρετον η πὰσαν φθόην Ἀε9ι πνευμονίαν ὐμανίαν μίαν καὶ την αυτὴν ουσαν τω γένειομοίαν ἐπι παντος εἰναι σώματος, οὐ σωφρονούντων οὐδὲ λελογισμένων υδε α τοιαῶτα ἐξητακότων ἐστὶν ανθρωπων. αλλὰ o et r. εν μεν τῶδε ράδιον ἰάσθαι εν ε τῶδε Dκέτι. ῶσπερ is αι καὶ πυρον ῆν τον at ri ν