Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

321쪽

μενοι καὶ θαυμάζοντες με καὶ μονονουχὶ πρ0σκυνουντες, εἰ καὶ μη σφόδρα ξυνίεσαν ων λεγοιμι. ιχε, πῶς αν ει -π0ιμι, οἱ ξυνηθεις καὶ φίλοι φάσκοντες ἐναι και του νομα τουμον ποδυόμενοι κεῖνοι με τα δεινότατα εἰρ

γάσαντο. a

4 ZETE. O φιλόσοφοι επιβουλην τινα επιβεβουλεύκασί σοι; ΦΙΛ Ουδαμῶς, es πάτερ, ο γε ξυνηδίκηνταί μοι

ZET . Προς τίνων οὐν δίκησαι, εἰ μήτε τους ἰδιώτας μήτε του φιλοσόφους αἰτια; ΦΙΛ Εἰσί τινες, αεs, εν μεταιχμίω των τε πολλῶν και των φιλοσοφουντων το μεν σχημα και βλεμμακα βάδισμα μῖν ὁμοιοι και κατὰ τὰ αυτὰ σταλμένοι ἀξιοfσι γοῆν π εμοι τάττεσθαι και Οἴνομα Ο μετε-90ν επιγράφονται, μαθηταὶ κα ομιληταὶ κα θιασῶται

ημῶν ἐναι λεγοντες ὁ βίος ὁ παμμίαρος αυτῶν, ἀμα- λίας και μύσους καὶ ἀσελγείας ἀνάπλεως, βρις ου μικρὰ καθ' ημῶπι πῖ τούτων es πάτερ, δικημεν πε

5. ET . εινὰ ταύτα es θύγατερ. ἀλλὰ τί μάλι 368στα δικήκασί σε;

ΦΙΛ Σκόπει, es πάτερ. ει μικρά σὐ γα κατιδὼν τον βίον ἀδικίας και παρανομίας μεστόν, ἄτε ἀμαθία καὶ ἴβρει ξυνόντα, και ταραττόμενον π αυτῶν κατελεήσας το ανθρώπινον πῖ si αγνοία ἐλαυνόμενον εμε κατεπεμψας εντειλάμενος ἐπιμεληθηναι ς παύσαιντο μεν δικοῆντες αλλήλους καὶ βιαζόμενοι και ὁμοια τοις θηρίοις βι0sντες, αναβλέψαντες δὲ προς την ἀλήθειαν εἰρηνικώτερ0ν ξυμπολιτεύοιντο εφης γ0ῆν π9ός με καταπέμπων, πιμεν πράττουσιν οι ἄνθρωποι καὶ ς διάκεινται πὰ

322쪽

τινα os θανάτου τρόπον.

7. ZE1 . ους γυμνοσ0φιστὰς λέγεις. ἀκουήγουν τά τε ἄλλα περ αυτῶν και τι επὶ πυρὰν μεγίστην ἀναβάντες ανέχονται καιόμενοι Ουθὲν το σχήματος η της καθέδρας ἐκτρέποντες ἀλλ' υ μέγα ofro ' ἐναγχος γουν καὶ Uλυμπίασι Θήμοιον γλειδον γενόμεν0w εικὰς δε

OIA. οὐδε ἀνῆλθον, es πάτερ. εἰς υλυμπίαν δέει

τῶν καταράτων κείνων, ους ἔφην, τι πιλλους αυτῶν

ἐώρων ἀπιόντας, es λοιδορήσαιντο τοῖς ξυνεληλυθόσι

323쪽

ΛPAΠETA I. 291 καὶ τα θεῖα παιδευσασα ἐς Βαβυλῶνα ἀπῆρα αλδαιους καὶ μάγους μυήσουσα, εἰτα ες Σκυθίαν ἐκεῖθεν, εἶτα ἐς

Θράκην, ἔνθα μοι Et μολπος καὶ υ9φεῖς συνεγενεσθην, Ους καὶ προαποστείλασα ες την Ἐλλάδα του μεν , τελέσειεν αυτούς, τ0ν Et μολπον - ἐμεμαθηκει γαρ ταχεῖα παρ' μῶν παντα - τον δε ώς ἐπάδων προσβιβάζοιτῆ μουσικῆ κατὰ πόδας εὐθὴς ειπόμην. 9. καὶ το μεν πρῶτον εὐνυς ἐλθοῆσαν ουτε πάνυ σπάσαντο 0 Ελληνες οἴτε ολως ἀπέκλεισαν ' κατ λίγον δε προσομιλοίσαεπτὰ εκ τῶν απάντων ταίρους καὶ μαθητας προσηγαγόμην καὶ ἄλλον κ Σάμου και ἄλλον ξ μέσου καὶ Ἀβδηρόθεν ἄλλον. λίγους παντάπασι 10. μεθ' ους τ σοφιστῶν φολον ου Oid οπως μ0ι παρενεφύετο Οἴτε ζηλουν τἀμα ες βάθος ἴτε κομιδx ἀπαδον, ἀλλ' οἱον το Ἱπποκενταυρων γένος, σύνθετόν τι καὶ μικτον εν μέσω αλα- ζ0νείας καὶ φιλοσοφίας πλαζόμενον, οὐτε τ' αγνοία τεθλεον προσεχόμενον ούτε μῆς ἀτενέσι τ0ις οφθαλμοῖς καθορῶν δυνάμενον , ἀλλ' io λημῶντες πο ου ἀμβλυώττειν ἀσαφες τι και ἀμυδρὰν μῶν εἴδωλον η σκιὰν ενίοτε ἰδόντες αν οἱ δὲ οντο ἀκριβῶς πάντα κατανενοηκέναι. θεν παρ' αὐτοῖς η ἀχρεῖος κείνη καὶ περιττη σο 37lφία καί, ως αὐτ0 ωοντο, ἀπρόσμαχος ἀνεφλέγετο , αἱ κομψαὶ και ἄποροι και ἄτοποι ἀποκρίσεις καὶ δυσέξοδοι καὶ λαβυρινθώδεις ερωτησεις. 11. ειτα κωλυόμενοι καιελεγχόμενοι προς τῶν ταίρων τῶν μῶν γανάκτουν καισυνίσταντο ἐπ' αυτους, καὶ τέλος δικαστηρίοις πηγον καὶ παρεδίδ0σαν πιομένους του κωνείου ἐχρην μεν οέν ἴσως τότε φυγεῖν εὐθὴς και μηκέτι ἀνέχεσθαι την συνουσίαν αὐτῶν, νυν δευντισθένης με και ιογένης καὶ μετὰ μικρὸν Κράτης καὶ Μένιππος ἡτος πεισαν λιγον ὁσονεπιμετρῆσαι θ μ0νης. ς μήποτε φελον ' ου γὰρ αντοσαίτα ἐπεπόνθειν στερον.

324쪽

τοιουτους ἐμάν πανε σκυτευειν η τεκταίνειν η περὶ πλυνους ἔχειν Ἀρια ξαίνειν ως ευεργὰ i η ταῖς γυναιξὶ καὶ ευμ μυτα καὶ κατάγ0ιτ ευμαρῶς o πότε η κρόκην

ἐκεῖναι στ9εφοιεν et μίτον κλώθοιεν τοιαυτα τοίνυν εν

δε κομιδῆ αδύνατον αἱ τέχναι ὁ γλίσχρα καὶ συν πόνωκαὶ μόγις κανὰ παsέχειν ἐδυναντο μιχις δὲ καὶ vino υ- λεία βαρυ καὶ ωσπερ ουν ἐστιν, ἀφόρητον ἐφαίνετο. εδοξεδη σκοπουμεν0ις την στάτην αγκυραν, ν ιε9ὰν οι ναυτιλλόμενοί φασι, καθιεναι, και επὶ την βελτίστην ἀπόνοιαν ὐμήσαντες, ετ τε και τόλμαν και ἀμαθίαν καὶ ἀναισχυντίαν προσπαρακαλέσαντες, αλε αυτοῖς μαλιστα συναγωνίζονται, και λοι000ίας καινὰς ἐκμελετησαν τες. ως πρόχειροι εἱεν καὶ ανὰ στόμα, ταύτας μόνας ξυμ- β0λὰς εχοντες - ορας ὁποια προς φιλοσοφίαν φόδια; - σχηματίζουσι και μετακοσμουσιν αυτοὐς ευ μάλα ει-

325쪽

τινες καὶ ησαν σως οἱ πιστευοντες αυτῶ 14 τα δ' ημε- τερα πάνυ αστα, οισθα, καὶ ε μίμησιν πρόχειρα -

τα προφανῆ λεγω - καὶ ου πολλῆς της πραγματείας δεῖ τριβώνιον περιβαλέσθαι καὶ πήραν ἐξαρτήσασθαι και ξυμλον ν τ χειρὶ χειν καὶ βοῶν, ἀλλον δε υγκῆσθαι

υλακτεῖν και λοιδορεῖσθαι πασι την ἀσφάλειαν γαμαυτοῖς του μηδεν επὶ τούτω παθεῖν η προς το σχῆμα αιδῶς παρεξειν μελλεν η λευθερία δε πρόχειρος, ακον 37ξτος τοὐ δεσπότου, καν εὐβουλοιτο ἀπάγειν, παταμησο μένου ταξυλω και τα αλφιτα υκ δε ολι, Ουδεῶς προτου μῆζα ψιλη, τυ δε ψ0ν υ τάριχος η νυμον, ἀλλακρεα παντοδαπὰ και οἰνος οἱος διστος, και χρυσίου πα9'oτου αν ἐθελωσι δασμολογουσι γα ἐπιφοιτῶντες mi, ς αυτ0ί φασιν, ἀποκείρουσι τα πρόβατα δώσειν τε πολλους oiον τε η αἰδοῖ τ0υ σχήματος Ῥέει του μη ακουσαι κακῶς. 15. και γαρ αυ κἀκειν ἐώρων, ἐμαι, ς Di σου καταστήσονται τοι ὀρθῶς φιλοσοφουσιν. υδε τις ὁ δικάσων και διακρινῶν τα τοιαῆτα εσται, ν μόνον α ξωη δμοια ἀρχην γαρ υδε τον ελεγχον δεχονται, ν 9q- ταί τις Ουτωσι κοσμίως και κατὰ βραχύ, ἀλλ' υθυς βοῶσι και επὶ την ἀκμόπολιν την ἐαυτῶν ἀναφεύγουσι την λοιδορίαν καὶ πρόχειρον το ξύλον και η μεν τὰ εργα ζητης, ι λόγοι πολλοί, ν δε ἀπό των λόγων κρίνειν ἐθί-

λης, τον βίον ἀξιουσι σκοπεῖν. 16. 0ιγαρουν εμπεπλησται ἀσα η πόλις της τοιαύτης ραδιουργίας, και μάλιστα των Aιογενην και ντισθένην και Κράτητα ἐπιγραφο-

μενων και πο τω κυνὶ ταττομενων, οι το μεν χρήσιμονοπόσον ἔνεστι si φύσει των κυνῶν, io το φυλακτικονη οἰκουρικον φιλοδέσποτον ῆ μνημονικόν, οὐδαμῶς

εζηλώκασιν, υλακὴν δε καὶ λιχνείαν και ἀρπαγην και ἀφροδίσια συχνὰ και κολακείαν καὶ το σαίνειν τον δι- 374 δόντα και περὶ τραπεζα εχειν, αὐτα ἀκριβῶς ἐκπεπο-

326쪽

εήτων εργαστηρίων α παντες oναπηδήσαντες ἐμημους τὰς τέχνας ἐάσουσιν ταν ὁρῶσι φὰς μεν πονουντας και κάμνοντας εωθεν ἐσπέραν ἐπικεκυφότας τοι εργοις μόγις ἀποζῶντας εκ V τ0ιαύτης μισθαρνίας, αργους δε καὶ γόητας ἀνθρώπους εν ἄπασιν ἀφθόνοις βιουντας, αδεο υντας με τυραννικῶς λαμβάνοντας ὁ προχεί9ως, αγανακτουντας δέ, ει μη λάβοιεν, ου ἐπαινουντας δέ, 0υd εἰ λάβ0ιεν ταίτα ὁ ἐπὶ μόνου βίος δοκεῖ αὐτοῖς καὶ ἀτεχνῶς το μέλι αὐτο ε τα στόματα ἐσρεῖν κ os Ουρανos. 18. καὶ ὐττον α δεινὰν το πρὼγμα ην, εἰ τοιοs-

τοι ὁντες μηδε ες μῆ ἄλλο ἐξύβριζοπι οἱ δε μάλα σεμνοὶ καὶ σκυθρωποὶ τὰ ἔξω καὶ τὰ δημόσια φαινόμενοι ην παιδὸς ωραίου η γυναικὸς λάβωνται καλης η ελπίσωσι, σιωπῶν ἄξιον οἱ ποι0ῆσιν ἔνιοι ὁ καὶ ξένων των σφετέρων γυναῖκας ἀπάγουσι μοιχεύσοντες κατὰ τον γλιέα ἐκεῖνον νεανίσκον, ως φιλ0σοφοῖεν δ και αὐταί εiτα κοινὰς αυτὰς ἀπασι τοι ξυνοίσι προθέμενοι Πλάτωνός τι δόγμα Γονται ποιειν Ουκ εἰδότες ὁπως λιερὸς ἐκεῖνος ξίου κοινὰς γεῖσθαι τὰς γυναῖκας. 19. ἁ μεν γὰρ ἐν τοῖς συμποσίοις δρῶσι καὶ μεθυσκονται, μα-

375 0ροῶντες αὐτοι μέθης και μοιχείας καὶ λαγνείας καὶ φιλαργυρίας ' ὐδεν οὐν οὐτως εὐροις αν ἄλλο ἄλλωεναντίονίς τους λόγους αυτῶν και τὰ ἔργα Oioa κολακείαν μισεῖν φασι κολακείας νεκα τον Γναθωνίδην et0ν Στρουθίαν,περβαλέσθαι δυνάμενοι, ἀληθεύειν τους ἄχλ0υς προτρέποντες υκ αν οὐδὲ κινῆσαι την γλῶτταν

μὴ μετὰ του και ψεύσασθαι δύναιντο. δονη πὰσιν ἐχθροντο λόγω καὶ Ἀπίκουρος πολέμιος, ἔργω δε διαταυτην ἀπαντα πράττουσι. το δ' ὀξύχολον καὶ μικραίτιον καιπρ0ς ὀργῆν ραδιονυπερ τὰ βρεφύλλα τὰ νεογνά γέλωτα

327쪽

της τυχ0ύσης αἰτίας ἐπιζωθ μεν αυτοῖς η χολή, πελιδνοὶ δε την χρόαν βλέπωνται ἰταμόν τι καὶ παράφορον δεδορκότες καὶ τρ0s, μὰλλ0ν δε ἰου μεστον αυτοῖς τ στόμα. 20. μη συ γε κεῖθι τύχοις, τε ὁ μιαρ0ς κεῖνο εκχεῖται βόρβ0ρος, μυσων μεν η ἀργυρι0ν Ἀράκλεις, Ουδε κεκτῆσθαι αξιῶ, βολος κανός, ως θερμους πριαίμη π0τὰν γαρ η κρήνη η ποταμ0 παρεξει. καὶ μετ ολίγον αἰτουσιν ου ὀβολους et δε δραχμὰς λίγας, ἀλλα πλου-

τους λους. στε τίς ἐμπορος τοσοῖτον απὸ του φόρτ0υ ἐμπολήσειεν, ἶσον τούτοις φιλοσοφία ες χρηματισμ0ν συντελεῖ ει επειδὰν ἱκανῶς συλλεξωνται καὶ πισιτίσωνται, ἀπορρίψαντες κεῖνο το δυστηνον τριβώνιον ἀγρους νωτε και ἐσθητα των μαλθακῶν πρίαντο και παῖδας κομπας και συνοικίας λας μακρα χαίρειν φρά 376οαντες τύ πήρα ταὶ Κράτητος καὶ τω τρίβωνι τω Ἀντισθμνους και τω πίθω τω ιογενους. 21. οἱ ἰδιῶται δε ταfταορῶντες καταπτυ0υσιν δη φιλοσοφίας και παντας εἰ- ναι τοιούτους ιονται κἀμε της διδασκαλίας αἰτιῶνται.

ωστε πολλ0ληδη χρόνου ἀδύνατόν μοι γεγένηται καν νατινὰ προσαγαγεσθαι αυτῶν, ἀλλα το της Πηνελόπης εκεῖνο πάσχω ὁπόσον γὰρ δη γὼ ἐξυφήνω, 0fτ εν ἀκαρεῖ αsθις ἀναλυεται ἡ μαθία δε και η δικία ἐπιγελῶσιν ορῶσαι ἀνεξεργαστον ημῖν τ εργον και ἀνήνυ

τον τον πόνον.

κεραυνῖς ἀπάγει μια πληγn καὶ ὁ θάνατος ταχύς. ΑΠΟΛ Εγώ σοι es πάτερ, ποθήσομαι ' μισῶ γαse καὶ αυτὸς δη τους λαζόνας ἀμούσους ἴντας περ τῶν Μουσῶν αγανακτῶν ' κεραυνορμεν γὰρ η της σης δεξιας

328쪽

υράκλεις, ἄμα καὶ την Φιλοσοφίαν αὐτην χοντες ἄπιτεως τάχιστα ει τὸν βίον τρισκαιδέκατον γofνέθλον oloυ377 ofτον ου σμικρῖν ἐκτελεσειν ην εκκόψri μιαρὰ οντωκαὶ ἀναίσχυντα θηρία. ΑΚΛΗΣ Καὶ μην ἄμεινον ν ι πάτερ, ην κόπρον κκαθῆραι αfθις την υγείου η τοίτοις συμπλέκεσθαι. ἀπίωμεν δ' ὁμως. ΦΙΛ υκουσα μεν, ἀκολουθητέον ὁ κατὰ τ δό

HOR. Es λέγεις, και γήσομαί γε ἡμῖν τῆς ὁδ0s

οἶδα γὰρ τὰ Θρακῶν ἀπαντα συχνάκις ἐπελθών καί μοι τηνδε δη τραπώμεθα. M. Π0ίαν λέγεις; 25. HOR. υρῆτε, αρμη και Φιλοσοφία, δύο μενορη μέγιστα καὶ κάλλιστα ορῶν απάντων Aiμος ἐστι τομεῖζον η καταντικρὐ δε μδόπη, πεδίον δε ποπεπτα-

329쪽

μένον πάμφορον ἀπο των προπόδων ἐκατερων ευθυς αρξάμενον καί τινα λόφους τρεῖς πάνυ καλους ἀνεστηκότας, ου ἀμόρφους την τραχύτητα, οἱον ἀκροπόλεις πολλας της ποκειμενης πόλεως καὶ η πόλις γαρ δη

M. M ί λυράκλεις, μεγίστη και καλλίστηα πασῶν πόρρωθεν γουν ἀπο μπει το κάλλος καί τις καὶ π0ταμῖς μέγιστος παραμείβεται πάνυ ν χρω ψαύων

ἁμάρτοις προσκαλῶν Κτήσωνας Ἀτη σίππους Ἀτησικλέα φακτήμονας η Πολυκτήτους. 27. Eo is λέγεις. ἀλλὰ τίνες ἡτοί εἰσιν τί 379

περισκοποίσι και αὐτήν μὰλλον δε και προσίασι καί τι καὶ ἐρέσθαι θέλ0υσιν A PQ. υρ αν ἔχοιτε ἡμῖν, es ἄνδρες, ιπεῖν Iσύ, βελτίστη, εἴ τινας τρεις γόητας ἄμα εἴδετε καί τινα γυναῖκα εν χρω κεκαρμένην ει το Λακωνικόν, ἀρρενω

πὴν καὶ κομιon ἀνδρικήν;

ΦΙΛ Παπαῖ, τὰ μέτερα ουτοι ζητουσι.

330쪽

ΑΝΑ. Πῶς τα μήτερα δ9απεται γαλεκεῖνο απαντες. ημεις δε την γυναῖκα μάλιστα μέτιμεν ηνδραποδισμενην π90 GUTῶν. M. Ei σεσθε δε καθ' o τι καὶ ζητουμεν αυτούς. το νυν δε αμα κηρύττωμεν Ei τις ἀνδράποδον Παφλαγονικον των ἀπ Σινωπης βαρβάρων, νομα τοιουτονο 0 ἀπ κτημάτων, πωχ90ν εν χρω κουρίαν, ν γενείω380 βαθεῖ, πήραναξημμέν0ν καὶ τριβώνιον ἀμπεχόμεν0ν ὀρ

OIA. κεῖνος αὐτός ἐστιν, ὁ ἐκέτης ὁ σός , ἀλλανυν φιλοσόφω ἔοικεν ἀκριβῶς εαυτον επιγνάφας. AE . Q της τόλμης ὁ Κάνθαρ0ς φιλοσοφεῖ, φησίν, μῶν δε υδεὶς λόγος. A I. μέλει παντας νευρήσομεν ξυνίησι γάρ, ως φησιν αὐτη. 29. OIA In δ' sto ἄλλος ὁ προσιών εστιν, Hράκλεις, ὁ καλός. ὁ την κιθάρα , AK. υρφεύς εστι, σύμπλ0υς επὶ της Ἀργ0sς

Mi OPOE . Νὴ καὶ ἱμεῖς γε, δοιλ0σ0φία και Ηρακλεις καὶ μῆ αλλὰ καιρὰς ἀποδιδόναι τὰ μήνυτρα ως εγωγε πάνυ σαφῶς ὁ ζητειτε οἶδα.