Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

331쪽

υμ Ἀνθα Οικει, αυτον δε ουπιαν, ς μη κακῶς ἀκούοιμι προ αυτοs' μιαρος γαρ ες ὐπερβολην καὶ τουτο μόνονεκμεμελέτηκε. M. 1εῖξον μόνον. O . Asτη πλησίον. εγώ δε απειμι μῖν εκποδών, ως μηδ' ἴδοιμι αυτόν. 30. Eo Ἐπίσχες. ου γυναικος φωνη ραψωδούσης τι των Gμηρου ,

μάψ, ἀτὰρ υ κατὰ κόσμον, ἐριζέμεναι βαοι-

AE . ἰκότως οὐ καταράτου τὰ επη. ΑΠ Πρόσθε κύων, πιθεν δε λέων, μέσση δεχίμαιρα

δεινον ἀποπνείουσα τρίτου κυνὸς αγρίου ρμην 3Ι ΥΠΟ I. i μοι, γύναι, ὁσα πεπονθας υπὸ κυνῶν τοσ0ύτων φασὶ δ' αυτὴν καὶ κυεῖν αα αυτῶν.

M. Θαρρει, Κέρβερόν τινα τέξεταί σοι Γηρυό-

332쪽

AM EO. οὐ μὰ Aί ἀλλὰ ζώνην χρυσίου.

AK. η θαυμάσθς Κυνικος γα ἐφασκεν εἶναιτο πρόσθεν ἐπὶ της Ελλάδος ενταυθα δε ρυσίππειος ὰκριβῶς ἐστι τοιγα90υν Κλεάνθην ου ει μακρὰν αυ-

AE . Οὐδαμῶς ἀλλ' ὁ δεσπότης γλεκὼν ἀφίημι

αὐτον ἀπολωλέναι. M. υτι τί; AE . υτ δεινῶς τῶν ποσάθρων ἐστί τυ 'υνομα υρόπνουν αsro ἐκαλοὐμεν. M. υράκλεις ἀλεξίκακε, κούεις ἔπειτα πήμακα βάκτρον - καὶ αυτὰς απόλαβε την γυναῖκα συ. OB. μηδαμῶς. υκ αν ἀπολάβοιμι βεβλων μοι

τῶν παλαιῶν κυοὐσαν.

333쪽

παραδοθεντε τοῖν δεσπόταιν μανθάνειν α π9 του, τον με ἀποπλύνειν τα ρυπώσας των ὀθονῶν τον Ληκυθίωνα τον Μυρόπνουν δε αυθι ακεῖσθαι των ματίωντα διερρωγότα, μαλάχ' γε πρότερον μαστιγωθεντα, πειτα και τοίτον πα9αδοθῆναι τοῖς πιττωταῖς, ῶς ἀπόλοιτο παρατιλλόμενος α πρῶτα, υπώστὶ προσέτι και γυναικεία ri πίττ'ὶ, εἶτα ες τ0ν ἐμον ἀναχθέντα γυμνον επὶ της χιον0ς μένειν συμπεποδισμενον τω πόδε. A II. ευ κακῶν, φευ τῶν κακῶν, ττοτοῖ, πα- παιπαιάξ.AE . Pτομο παρεντίθης τῶν τραγικῶν συ δια- λόγων ἀλλ' ἀκολουθει παρὰ τους πιττωτὰς ηδη, ἀποδυσάμενός γε πρότερον την λεοντην, ς γνωσθῆς ὁνος ων.

νον εἶναι και σοι τεθυται και κεκαλλιερηται παρ' μῶν.

τί αν μάλιστα επὶ τῶν ιερῶν αἰτησας λάβοιμι παρὰ σοs;

ναι τον ἄρχοντα, εἰδέναι τί σοι διον αἰτεω γ'ὼ δε τά γε δυνατὰ ου ἀνανεύσω προς την εὐχήν. IEP υλλα πάλαι εσκεμμαι ερῶ γὰρ τὰ κοινὰ ταυτικαὶ πρόχειρα, πλosτον και χρυσὸν πολῶν και αγρῶν δεσπότην ἐναι καὶ ἀνδράποδα πολλὰ κεκτῆσθαι και σθῆτας ευανθεῖς καὶ μαλακὰς καὶ ἄργυρον καὶ λεφαντα κάὶ τὰλλα ὁπόσα τίμια τούτων οὐν ω ἄριστε Κρόνε, δίδου μοι, ῶς τι και αυτὸν ἀπολαsσαι της σης ἀρχης μηδείμοι- 38690ν εἶναι μόνον αυτὸν δια παντὸς οὐ βίου.

334쪽

2 K Ν. ρῆς ου κατ' εμε τοίτο ῆτησας ου γὰρ ἐμ ον διανέμειν τα τοιαυτα. στε μ αλ υ, ει ἀτυχη- σειας αυτῶν, ἀλλ' αἴτει παρὰ του ιός, πόταν εις κεινον ταρχὴ περιελθύ με ολίγον. γὼ δ' πὶ ρητοι παραλαμβάνω την δυναστείαν ' πτὰ μεν ἡμερων ,ἀσα βασιλεία, καὶ εκπρόθεσμος τούτων γένωμαι, ἰδιώτης ευθυς εἰμι καὶ το πολλοωδήμου ἐς εν αὐταις ὁ ταῖς επτὰ σπουδαῖον μεν ουδεν οὐδε ἀγοραῖον διοικήσασθαι μοι συγκεχώμηται, πίνειν δε καὶ μεθυειν και βοὰν καὶ

παίζειν και κυβεύειν και ἄρχοντας καθιστάναι και τους Oικετας εὐωχειν και γυμνον δειν και κροτεῖν ποτρε-

μοντα, νίοτε ὁ καὶ ς δωρ ψυχρὰν επὶ κεφαλὴν θελσθαι σβόλω κεχρισμενον το πρόσωπον, ταίτα εφεῖταί μοι ποιεῖν τὰ μεγάλα δε κεῖνα τον πλοίτον καὶ το χρυσίον, ὁ Ζευς διαδίδωσιν ἐς αν θέλdi. 3. 'Aλλ' υδ' κεῖνος, ω Κρόνε, αδίως καὶ προχείρως εγο γοῆν δ' ἀπηγόρευκα αἰτῶν μεγάλη τῆφωνλὶ ὁ ὁ Ουκ παῖε το παράπαν, αλλὰ τὴν atγίδα ἐπι- 387 σείων καὶ τον κεραυνον ἐπανατεινόμενος δριμυ ἐνορῶνεκπλήττει τους νοχλοῆντας ἐν δε ποτε και επινεύσητινὶ και πλούσιον ποι j, πολλτο ἄκριτον ἐνταfθα, και τους ἀγαθοῖς νίοτε καὶ συνετοὐς ἀφεὶς ὁ δε παμπονήροις τε και ἀνοήτοις ἀνδράσι περιχεῖ τὸν πλοῆτον, μαστιγίαις Ἀνδρογύνοις τοι πλείστοις αυτῶν. πλὴν τά γε σοὶ δυνατὰ ἐθέλω εἰδέναι τίνα ταὐτά ἐστιν. 4. ΟΝ. Ου μικρὰ ολως οὐδε παντάπασιν ευκαταφρόνητα ς προς τὴν δύναμιν ξετάζεσθαι της συμπάσης αρχῆς, ει μή σοί γε μικμῖν δοκεῖ τὸ νικῆν κυβεύοντα καὶ τοῖς ἄλλοις ες τὴν μονάδα κυλιομενου οὐ κύβου σοι τὴν ξάδα περάνω ἀει φαίνεσθαι πολλοι osνας κόρον απO Os τοιούτου ἐπεσιτίσαντο, ἐς λεως και φορος ὁ κύβος ἐπινεύσει ' ι δε εμπαλιν γυμνοὶ ξενήξαντο συνθ

335쪽

τουπιτίμιον της δεξίου διακ0νίας - σε δε ἀὶακηρυχθῆναι καλλίνικον καὶ ἀθλα φερεσθαι τον ἀλλὰυτα ορὰς ηλίκον το αγαθόν; τι καὶ βασιλέα μόνον φ απάντων γενεσθαι τω ἀστραγάλω κρατήσαντα, ι, μήτε ἐπιταχθείης 388γελοῖα επιτάγματα καὶ αυτος ἐπιτάττειν χοις, ω μεναισχρόν τι περ αυτο ἀναβοῆσαι, τω δε γυμνον ρχήσασθαι καὶ ράμενον θν αὐλqτρίδα τρὶς θν οἰκίαν περιελθεῖν, πῶς ουχι και ταsτα δείγματα μεγαλοδωρίας της

εμῆς ει δε ο μη ληθῆ μηδε βεβαιον γίγνεσθαι την

tῶν, os ἄρχειν , του ἄδειν καὶ των α κατηριθμησάμην, θαρρῶν αιτει, ς εμο προς οὐδεν δεδιξομενου σε τηαἰγίδι κα τω κεραυνῶ5. IEP. λλ. Tιτάνων ἄριστε, των μεν τοιούτωνου δεομαι, συ δε ἀλλ' εκεῖν μοι ἀπόκριναι, o μάλιστα επόθουν εἰδεναι, καί μοι ν ita si αυτό, κανην σd τὴν

ἀμοιβὴν ἀποδεδωκὼς ἀντι της θυσίας, καὶ πρ0ς το λοιπον ἀφίημί σ0 τὰ χρεα. ΟΝ. Ἐρωτα μόνοw ποκρινοίμαι γάρ, ην εἰ-δώς τύχω. I P. ο μεν πρῶτον κεῖνο ει ἀληθῆ ταὐτά ἐστιι περὶ σο ἀκουομεν ώς κατήσθιες τὰ γεννώμενα πότης Ῥέας, κείνη δε φελομένη τον ista λίθον υπ0βαλ-

λομεν αντὶ οὐ βρεφους δωκέ σοι καταπιεῖν. Ora εἰς ηλικίαν φικόμενος ἐξήλασε σε της αρχῆς πολεμω κρατησας εἰτα ς 0ν άρταρον φερων νέβαλε πεδησας

336쪽

304 AO TRIA NOT

aυτόν τε και τ συμμαχικον απαν. ὁπόσον μετὰ σου

ON E μη400την, λουτος, γομεν καὶ μεθυειν 389 ἐφεῖτο καὶ λοιδορεῖσθαι τοῖς δεσπόταις' ἡ ἐξουσίας, εγνως ἀνῶς 9γίζεσθαι γουν ἐφειταί μοι, τοιαυτα ερωτήσας. υκ αἰδεσθεὶς πολιὸν ουτω και ποεσβυτην θεόν.

αλλο α παντες ανθρωποι σχεδον ταὐτα πεπιστευκαοι περὶ σου. 6. PON Oi ει αλτον ποιμεν ἐκεῖνον, τον αλαζόνα, γιες τι περὶ μο εἰδέναι σκόπει δε osτως. G θ' ὁστις ανθ9ωπος - ου γα θεον 9 - πομείνειεν ανεκῶν α' τὰς καταφαγεῖν τα τεκνα. εἰ μη τις Θυεστης ν

καὶ σεβεῖ δελφῶ περιπεσὼν ησθιε και τουτό, αν εἴη. πῶς θ αγνοησε λίθον οντι βρέφ0υς ἐσθίων. ει μη ἀνὰ γητος iη τους δόντας ἀλλ υτε πολεμήσαμεν ουτε Ζευς βία την αρχὴν ἀφείλετο ἐκόντος δε μου παραδόντος αὐτῶ καὶ,πεκστάντος αρχειν ' τι μεν γὰροουτροπεπέδημαι υτε εν es αρτάρφ 1μί, καὶ αυτὸς ρῆς οἰ- μαι, εἰ, τυφλὸς σπερ μηρος i. Tί παθων δε ι, Κρόνε, ἀφηκας την αρχήν ΟΝ. γώ σοι φράσω το μεν ὁλον. ωων δηκα ποδαγ9ῖς πῖ του χρόνου ν - διὸ και πεπεδῆσθαι με, πολλοὶ εἴκασαν - ου γὰρ , δυνάμην διαρκεῖν τsῖς Οἴτω πολλὴν την οδικίαν τῶν νυν, ἀλλ' ἀεὶ ἀναθεῖν δει ἄνω και κάτω του κεραυνὸν διηρμένον τους πιόρκους Ἱιεροσύλους ῆ βιαιους καταφλέγοντα, καὶ το πρῆγμα πάνυ 390 εργῶδες ην καὶ νεανικόν εξέστην os ευ ποιῶν τω σιρκαι λλως δε καλῶς ἔχειν δόκει μοι διανείμαντα τοις παισὶν οὐσι την αὐχὴν αυτὸν εὐωχεῖσθαι τα πολλὰ εφ' ησυχίας ουτε τοῖς εὐχομένοις χρηματίζοντα οἴτε υπὸ των

337쪽

τἀναντία αἰτουντων ἐνοχλουμενον υτ βροντῶντα ηοστράπτοντα η χάλαζαν νίοτε βαλλειν ἀναγκαζόμενον ἀλλα πρεσβυτικόν τινα τοίτον διστον βίον διάγω ζω-9ότεμον πίνων το νεκταρ, τω γαπετω καὶ τοῖς ἄλλοις τοις λικιώταις προσμυθολογῶν ' ὁ δε ἄρχει μυρία χων πράγματα. πλην λίγας ταυτας μερας φ oiς ἐπονυπεξελεσθαι μοι δ0ξε καὶ ἀναλαμβάνω την αρχήν, ως υπομνήσαιμι τους ἀνθρώπους i0 ην ὁ ἐπ' εμ0 βίος, o πότε ἄσπορα καὶ ἀνήροτα πάντα εφυετο αυτοῖς, ου GTάχυες αλλ ετοιμος ἄρτος καὶ κρέα ἐσκευασμένα καὶ i,iνος ἔρρει ποταμηδον και πηγαὶ μελιτος καὶ γάλακτος ἀγαθοὶ γαμ σαν καὶ χρυσοι ὰπαντες αυτη μοι αἰτιατης ὀλιγοχρονίου ταυτης δυναστείας, και διατOOτο απανταχos κρότος και δὴ και παιδιὰ καὶ σοτιμία ὰσι καὶ δουλοι καὶ λευθεροις Ουδεις γα ἐπ' εμο δοὐλος ήν. 8. EP Ἀγὼ δέ, Ἀρόνε , και Ofτο εἴκαζον τοεις τους δούλους καὶ πεδότριβας φιλάνθ0ωπον ε του

μύθου 'κείνου ποιεῖν σε τιμῶντα τους τὰ ὁμοια πάσχοντας, τε καὶ αυτὸν δουλείοντα , μεμνημένον της 39l πέδης. ΟΝ. Ου παύσο γαρ τοιαῆτα ληρῶν;

IEP. υ λέγεις, και παsσομαι πλην τι μοι καιτο set ἀπόκριναι τυ πεττεύειν σύνηθες ν καὶ ἐπὶ σοί

Ox Kαι μάλα, o μὴν περὶ ταλάντων γε καὶ μυριάδων σπερ ἡμῖν, ἀλλα περὶ καρύων το μέγιστον, ὼς μὴ ἀνιῆσθαι ἡττηθέντα μηδε δακρυειν ἀεὶ ἄσιτον οντα

μόνον των ἄλλων. IEP. υ γε ἐκεῖet t. ποιοίντες ὐπερ τίν0ς γα αν καὶ ἐπέττευον αὐτοὶ λόχρυσοι οντες; ς εγωγε και με- ταξ λέγοντός σου τοιόνδε τι ἐνενόησα ει ις ν των ανδρῶν εκείνων των χρυσηλάτων ς τον ἡμέτερον τουτον

338쪽

ποιοίσιν. . ἀτὰρ ἐπε bo καὶ τόδε. τί δή ποτε βρῖς G2 ούτω θεος ὼν και γερων ἐπιλεξάμενος το ἀτερπεστατον,οπότε η χιὼν πελει τα πάντα καὶ ὁ βυρρὰς πολὐ καὶ οὐ δεν ο τι υ πεπηγεν πῖ του κρέους και τα δένδρα ξηρακαὶ γυμνὰ και ἄφυλλα καὶ οι λειμῶνες ἄμορφοι καὶ ἀπην θηκότες και οἱ ἄνθρωποι πικεκυφότες ῶσπερ οἱ πανυγεγηρακότες, ἀμφὶ την κάμινον οἱ πολλοί. τηνικαὐταεορτάζεις; ου γα πρεσβυτικός γε ὁ καtsὐ oso επιτήδειος τοι τρυφῶσι.

γίγνεσθαι.

I P. λλὰ μὴ δύναιτο διψῶν πιεῖν, es Κρόνε, o τω μὴ ταfτα α λέγεις δέα. στε πίνωμεw ἱκανὰ γὰρ

ἀποκέκρισαι και τὰ π9ῶτα καί μοι δοκῶ γραψάμεν0ς ει βιβλίον ταύτην μῶν την συνουσίαν ἀ τε αυτὰς so

339쪽

10. άδε λέγει Κρονοσόλων ἱερευς καὶ πρ0φήτης

του Κρόνου και νομοθέτης τωνὶμφὶ την ἐορτήν - μεντους πένητας χρὴ ποιεῖν , αυτοῖς ἐκείνοις πεμψα αλλο βιβλίον ἐγγράψας, καὶ ε ot δ' τι ἐμμενουσι κἀκεῖνοι

τοι νόμοις η αυτίκα νοχοι ἔσονται τοι ἐπιτιμίοις κατὰ των ἀπειθ0υντων μεγάλα μισται. μεῖς δε, πλουσιοι, ορῆτε πως μη παρανομήσητε μηδε παρακον Gqτε τῶνδε των προσταγμάτων ως ὁστις αν ουτω μηποιήση ἴστω οὐτος ουπιεμορνομοθέτου ἀμελήσων. αλλεt τον Κρόνον αυτόν, ὁ με προείλετο νομοθετησα ες την O9την ου δνα επιστάς, ἀλλα πρωρ ἐγρηγ00ότι εναργης συγγενόμενος. ην δε ου πεδήτης Ουδε αυχμ0s πλέως, οἷον αυτὸν οι ζωγράφ0 παρὰ των λήμωὶ των ποιητῶν παραδεξάμενοι πιδείκνυνται ἀλλὰ την μεν ἄρ- πην ἐχε πάνυ τεθηγμένη f τὰ δ' ἀλλα φαιδρός τε ν και καρτερὸς καὶ βασιλικῶς νεσκευαστο μορφὴν μεν τοιόσδε φθη μοι, Γ δε εἰπε, πάνυ θεσπέσια και ταυτα, προειρησθαι,μῖν ἄξια. 11. ἰδὼν γάρ με σκυθρωπόν, επὶ συννοίας βαδίζοντα, σπε εικὸς ν θεόν, γνω αυτίκα την αἰτίαν της λυπης τίς ἐστί μοι, και ως την πενίαν 39 δυσχεραίνοιμι ου κατὰ την ραν μονοχίτων καὶ γὰρ κρυος καὶ β09ρὰς πολὐ καὶ κρυσταλλοι και χιώ εγώδε κιστα πεφ=ράγμην προς-sτά. ἀλλ' δτ καὶ της ορ- τῆς πάνυ πλησιαζουσης ἐώρων του μεν ἄλλους παρα- jκευαζομένους ὁπως θυσωσι καὶ ευωχησωνται - μαυτω20

340쪽

δε ου πάνυ ἐορτάσιμ α ντα καὶ η προσελθὼν ὁπισθε λωαὶ του τό μου λαβόαενος καὶ διασείσας, σπε μοι προσπελάζειν ἐυθε , T ταοτα, ἔφη, ι, Κρονοσόλων,

ανιωμεν ἐοικας Ου γα αξιον, φην, es δέσποτα ὀταν καταράτους μεν καὶ uιαρους ὰνθρώπους περπλουτουν- τας καὶ μόνους τρυφῶντας sol αυτὰς δε και αλλοι συχνοὶ των πεπcit δευμενων απορία και αμVχανία συνεσμεν ἀλλ' ουὁ συ es δέσποτα, ελεις παυσαι αὐτα καὶ μετα

δασκεν ειτα πειθη πάντα πιοτάμην , αι εἰπε αυτοῖς,

ταύτην ὀξεῖαν περιφερω η γελοιος αν εὐην του μεν πατέρα ἐκτ0μίαν πεποιηκὼς τον Ουρανόν, τους δε πλουσίους' εὐνουχίζων - ὁπόσοι αν παρανομησωσιν, ὼς ἀγείροιεν se μητρὶ συν αὐλοις και τυμπάνοις βάκηλοι γενόμενοι ταὐτα πείλησεν. στε καλῶς χει μῖν μηπαραβαίνειν τους θεομούς. 396 NOMO IJIPI TOI. 13. μηδένα μηδεν μητε ἀγοραῖον μητε δέον πράττειν εντῖς της ορτῆς η σα ες παιδιὰν και τρυφὴν καὶ θυμηδίαν, ὀψοποιοι μόνοι και πεμματουργοι νεργοὶ

90ις καὶ πένησι και πλουσίοις ὀργίζεσθαι η ἀγανακτεῖν ἀπειλεῖν μηδενὶ ξέστω λογισμοῖς παρὰ των πιμSλου-