Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

351쪽

νει' τους γὰρ οἰνοχόους υμ ῶν σπε του 'Oδυσσεως εταίρους κηρῶ βεβύσθαι τα τα τα μεν γα αλλα sτως αἰσχρά ἐστιν, στε κνῶ λεγειν α περ της νομῆς των κρεῶν αἰτιῶνται και των διακόνων - μῖν με παμεστώτων ἐστ αν ὐπερεμφορηθητε , κείνους δε παραθεόντων. και ἄλλα πολλὰ τοιαfτα μικ90πρεπῆ καὶ κιστα ἐλευθέ00ις πρέπ0ντα τλγ0sν διστον κα συμποτικώτερον η ἰσοτιμία στί, καὶ ὁ ἰσοδαίτης τούτου νεκα γεῖται μιν των συμποσίων, ως τὀ σον ἀπαντες εχοιεν. 33. ρῆτε οὐν πως μηκέτι μὰς αἰτιάσωνται, ἀλλα τι- μησωσι καὶ φιλησωσι των λίγων τούτων μεταλαμβά- l3νοντες, ων μιν μεν η δαπάνη ἀνεπαίσθητος , 'κείνοις

δε εν καιρῶ της χρείας η δόσις ἀείμνηστος ἄλλως τε Ουδ'

αν οἰκειν δύναισθε τὰς πόλει μη ουχι καὶ πενητων συμπολιτευομένων καὶ μυρία προς την et δαιμονίαν μῖν συντελούντων οὐθ' αν εχοιτε του θαυμάζοντας μῶν τον πλOfτον , ν μόνοι καὶ δία και πῖ σκότω πλουτῆτε. ἰδέτωσαν si πολλοι και θαυμασάτωσαν μῶν τον ἄργυρον καὶ τὰς τραπεζα καὶ προπινόντων φιλοτησίας, μεταξυ πίνοντες περισκοπείτωσαν τό εκπωμα και ὀ βάρος στωσαν αυτοὶ διαβαστάσαντες καὶ της ἱστορίας ὀακριβε και τὸν χρυσῖνίσος ὁ ἐπανθεῖ si τεχνθ πρυς γὰρ τω 9ηστοῖς και φιλανθρώπους ἀκουειν Ωι του φονεῖσθαι π αυτῶν ξω γενησεσθε. τίς γὰρ ἀν φθ0νήσειε τω κοινωνοὐντι καὶ διδόντι τῶν μετρίων τίς ὁ 'ου ἄν εἴξαιτο ει τὴ μηκιστον διαβιῶναι αυτόν απολαύοντα τῶν ἀγαθῶν ώς δε νυν χετε, μά9τυρ0ς μεν

σθαι MGπἴ του λέοντάς φασι καὶ τους μονιοῖς τῶν λύκων - α συνόντας δεξιοι ἀνδράσι και πάντα χαρίζεσθαι πειρωμενοις - οῖ πρῶτα μεν ου κωφὸν καὶ ἄφωνον Il

352쪽

ἐάσουσι τ συμπόσιον ἐναι--λλ εν μυθοις συμποτικοῖς καὶ σκώμμασιν ἀνεπαχθεσι καὶ φιλοφροσύναις ποικίλως συνλονται Oiαι δέσται διατμιβαί, iam μεν ιονυσω καὶ φρ0δίτη φίλαι DXάρισιν, πειτα δε π90ς απαντας ες την στεραίαν διηγουμενοι μῶν την δεξιότητα

λῶς ειχεν. 35. ἐπεὶ μήσομαι μὰς ε μυοντες οἱ πένητες βαδίζοιεν - ποθώμεθα γα ουτως - ου αν μὰς ηνίασεν ουπιεχοντας ἐς ἐπιδε αισθε τὰς ἀλουργεις σθῆτας και των ἀκολουθουντων το πλῆθος η των δακτυλίωιτο μέγεθος ε λεγειν ως καὶ επιβουλὰς και μίση παρὰτων πενήτων ἀναγκαῖον ἐγγίνεσθαι προ υμῆς, ν μόνοι τρυφῶν ἐθέλητε α μεν γαρ εἴξασθαι καθ' υμῶν ἀπειλουσιν Ἀποτρόπαια, μηδε γένοιτ ει ανάγκην αυ- τους καταστῆναι της ευχὴς ' ἐπεὶ Ουτε ἀλλάντων γευσεσθε Ουτ πλακουντος η ει τι λείψανον της κυνός, η φακῆ εΦI5 μῖν σαπέρδην ἐντετηκότα ξει υς δε και ἐλαφος ὀπτω- μενοι μεταξυ δρασμον βουλευσουσιν του πτανείουες τυ 9ος, και ρνις υττα κατατείνασαι ἄπτεροι καὶ αὐται παρ αυτους τους πένητας ἐκπετήσονται το δὲ μέ- γειλτον, οι ραιότατοι των Oινοχόων φαλακροι νίκαρεῖ του χρόνου μῖν γενήσονται, ἐπὶ κατεαγότι κα ταίτατῶ ἀμφορεῖ προς τάδε β0υλευεσθε, καὶ si ορτη πρέποντα γένοιτ' αν και μιν σφαλέστατα, και ἐπικουφίζετε πολλὴν την πενίαν αυτοῖς, ολίγου τελέσματος φίλους ου μεμπτους ξοντες. 36. Ο π λουσιοι - Κρόν χαι λειν Προς γαρ σε οἴει μόνον υπὸ των πενητων αὐτα γεγράφθαι,

353쪽

των ναβ0ώντων καὶ αυτ δη ταυτα τον ἀναδασμγον ἀξιούντων γενεσθαι καὶ αἰτιωμένων την τε εἱμαρμένηνώς ανισον την νομην πεποιημένην και μὰς τι μηδενος αυτοῖς μεταδιδόναι ἀξιουμεν , αλλ' ιδεν κεῖνος, τε Ζευς 'as' ιστισιν ταιτία, καὶ δια τουτο παρακουει I6αυτῶν τα πολλά. σοὶ δε μως ἀπολογησόμεθα. πείπερ ἄρχεις γε νυν ημῶν. μεῖς μεν γαρ απαντα προ ὀφθαλμῶν λαβ0ντες α γεγραφας , ω καλον πικουρεῖν ἀποπολλῶν τοις δεομενοι κανῶς διον συνειναι και συνευωχεῖσθαι τοι πένησιν, ἀεὶ διετελουμεν υτως ποιουντες ίσοδίαιτοι καθεστῶτες, ῶς αν μηδε τον συνδαίτην αυτον

αἰτιάσασθαί τι. 37. Οι δε ολίγων νάρχρ δεῖσθαι φάσκοντες, ἐπειδη περ παξ αυτοῖς ἀνεπετάσαμεν τὰς θυοας ου ἀνίεσαν ἄλλα επ' ἄλλοις αιτ γοντες εἰ δε η πάνταευθυς Vδε προ επος λαμβάνοιεν , οργη και μῖσος καὶ πρόχειμοι αἱ βλασφημίαι καν εἴ τι επιψευδοιντο μγ, αλλ' ο γε ἀκουοντες πίστευον αν ακριβῶς εἰδόσιν ἔκ του συγγεγονέναι. στε δυοῖν θάτερον η μη διδόντα

ἐχθρον ἐναι πάντως δει η πάντα προζέμενον αυτίκα μάλα πένεσθαι καὶ τῶν αἰτουντων και αυτον εἰναι. 38. καὶ τα με ἄλλα μετρια εν δε τοι δείπνοις αυτοῖς αμεληθσαντες του ἐμπίπλασθαι καὶ γαστρίζεσθαι καὶ αυτοί, ἐπειδὰν πλεῖον του κανο ἐμπίωσιν , η παιδος μαίου 41Τμεταξυ ἀναδόντος το εκπωμα νυξαν την χεῖρα η παλ-λακ η γαμετ γυναικὶ πεχείρησαw iτα κατεμέσαντες οὐ συμποσίου ες την στεραίαν λοιδορουνται μιν

κατελθόντες,, ἐδίψησαν και ς λιμῶ συνῆσαν διηγου-

μενοι και ει σοι αὐτα καταψεύδεσθαι αυτῶν δοκουμεν,

τον μετερον παράσιτον ἀναμνησθητι τον 1ξίονα, ς ἀξιωθεὶς κοινῆς τραπέζης, αξίωμα ἴσον χων μῖν Turus μεθυσθεις πεχείρει ὁ γενναῖος. 39. αυτ εστ και τὰ τοιαίτα, φ ῶν μεῖς ἐβουλευσάμεθα προς το λοι-

354쪽

πον ἀσφαλείας qς μετε9ας νεκεν μηκέτι π/βατον αυ- τοῖς ποιειν την οἰκίαν εὐδε ἐπὶ σου συνθοῖντο μετρίων δεήσεσθαι, σπε νυν φασι, μηδεν δε υβριστικον εν τοῖς συμποσίοις εργάσεσθαι, κοινωνουντων μῖν καὶ συνδειπνουντων τυχη τύ γαδ u. καὶ των ματίων , ς συκελευε1ς, πεμψομεν καὶ του χρυσίου πόσον olor τε καὶ

πρ0σδαπανήσομεν, καὶ λως ουδεν ελλείψομε καὶ αυτοὶ ὁ ἀφεμενοι του κατὰ τέχνην μιλεῖν μῖν φίλοι ἀντὶ κολάκων καὶ παρασίτων στωσαν. ς μὰ γε υδεν αν

αἰτιάσαιο κἀκείνων τα δεοντα ποιεῖν θελόντων

Φ1ΛΩ RAI TRINOS. 1. ΦΙΛ Ποικίλην, es Λυκῖνε, διατμιβην φασι γεγενησθαι μῖν χθε εν Ἀρισταινέτου παρὰ το δεῖπνον καί τινας λόγους φιλοσόφους εἰ9ησθαι καὶ ἔριν υ σμικρὰν συστῆναι ἐπ αυτοῖς. ει δε μη ψευδετο αρῖνος, καὶ ἄχρι τραυμάτων προχω0ησαι το πρῆγμα κα τέλος α ατι διαλυθηναι την συνουσίαν. ΛΓΕ. Καὶ πόθεν es Φίλων, πίστατο αρῖνος ταf-τα ου γα συνεδείπνει μεθ' ημῶν. OIA. ιονίκου ἔφη του ἰατρο ἀκοῆσαι. ιόνικος

ὁ καὶ αυτός. is αι- των συνδείπνων ην.

APR. Καὶ μάλα o μην ξ ἀρχχης γε υδ αυτος ὼπασι πα9εγένετο. αλλὰ ψε μεσουσης σχεδον δη της Ι μάχης επέστη ὀλίγον προ των τραυμάτων. στε θαυμάζω εἴ τι σαφες εἰπεῖν δυνατο μη παρακολουθησας κείνοις, ἀφ' υ ἀρξαμένη ς' αἷμα ἐτελευτησεν αυτοῖς η φιλο

νεικία.

355쪽

εκαστα παρὰ σε μὰς κειν κελευσε. και τον ιόνικον γα αυτον εἰπεῖν ς αυτος μεν ου παραγένοιτο πασι,

σε δε ἀκριβῶς ειδενα τὰ γεγενημένα καὶ τους λόγους

αυτους ἀπομνημονεsσαι τε μη παρέργως των τοιοῖ - των , αλ εν σπουδη ἀκροώμενον. στε υκ αν φθάνοις ἐστιῶν μῆς δίστην ταυτην στίασιν ης υκ οἶδ αν τίς ηδίων μοιγε, και μάλιστα δύω νηφοντες εν ι9 νθ και ἀναιμωτι εξω βελους ἐστιασόμεθα. ειτε γέροντες ἐπα9ωνV-σάν τι παρὰ το δεῖπνον εἴτε νέοι ειπεῖν τε ὁσα κιστα εχρῆν π του κράτου π90αχθέντες και πρῆξαι. 3. PK. Νεανικώτερα μὰς Φίλων , ἀξιοῖς ἐκφέρειν αὐτα προς τους πολλους καὶ ἐπεξιέναι θιηγουμένους πράγματα εν iis και μω γενόμενα, δέ0ν λήθην 20 ποιησασθαι αυτῶν και νομίζειν κεῖνα πάντα θευ ἐργα

γίων ἀτέλεστον και ἀβάκχευτον πε9ιειδεν. 9α υν Vκακοηθων τινῶν ἀνθρώπων si το κριβῶς τὰ τοιαίταἐξετάζειν, ἁ καλῶς ἔχει ν τω συμποσίω καταλιπόντας ἀπαλλάττεσθαι. ,μισῶ ' γάρ, φησὶ καὶ ὁ ποιητικος λύγος, , μνάμονα συμπόταν. ' καὶ οὐδε ὁ Αιονικος ὀρθῶς ἐποίησε προ τον αρῖνον αὐτα ἐξαγορεύσας καὶ πολ- λην την ἐωλοκρασίαν κατασκεδάσας ανδρῶν φιλοσόφων.εγὼ δε, ἄπαγε υκ αν τι τοι Ofτον εἴποιμι.4. ΙΛ Θρύπτη ταυτα ι, Λυκινε ἀλλ' υτι γε προς ἐμε ούτω ποιειν χρῆν - ακμιβῶς πολὐ πλέον ἐπιθυ-μ0οντά σε ιπεῖν οιδα η με ἀκοίσαι, καί μοι δοκεῖς. fὰπορησειας τῶν ἀκουσομένων καν π9ος κίονά τινα η 42l προς ἀνδριάντα δέως αν προσελθὼν εκχέαι πάντα συνείρων ἀμυστί. ει of ἐθελήσω ἀπαλλάττεσθαι νυν, υκ

ἐάσεις , ἀνήκοον ἀπελθεῖν Ἀλλ' ἔξει καὶ παρακολου- 21

356쪽

κριτο ati τὰ οὐν ω Λυκῖνε, τίνες οἱ δειπνοοντες ησαν; 6. ΓΚ. Ους μευ ἄλλους τί ἄν σοι λεγοιμι οι δε ἀπο φιλοσοφίας και λόγων, ουσπε ἐθελεις. is αι ἀκos- σαι μάλιστα Ζηνόθεμις ην ο'9εσβύτης ο ἀπο της στοὰς

καὶ ξὐν αὐτω ίφιλος ὁ λαβυρινθος ἐπίκλην, διδάσκαλος

357쪽

συνηθεις οντες παρεκόκληντο ἐπὶ δεῖπνον καὶ ξυν αυ- τοῖς ὁ γραμματικος Ἱστιαῖος καὶ ο ρήτωλυιονυσόδωρος. 7. διὰ δε τον νυμφίον τον cit μεαν Ιων ο Πλατωνικός

συνειστιῆτο διδάσκαλος αυτου ν, σεμνός τις ἰδεῖν και θεοπρεπης και πολὐ O κόσμιον πιφαίνων τω προσώπω κανόνα γουν οἱ πολλοι νομάζουσιν αυτον εις την 9-θότητα της γνωμης αποβλεποντες. και επεὶ παρῆλθεν, υπεξανίσταντο πάντες αυτω καὶ ἐδεξιουντο ς τινα των

κρειττόνων , και δλως θεου πιδημία το πρῆγμα ην γωνο θαυμαστὰς συμπαρών. 8. δεον δε δη κατακλίνεσθ&ιαπάντων σχεδὸν πα9όντων , εν δεξιὰ μεν εἰσιόντων αἱ

γυναῖκες ὁλον τον κλιντῆμα κεινον πελαβον, υκ λίγα ουσαι και εν αυταῖς η νυμφη πάνυ κριβῶς ἐγκεκαλυμμένη, υπὰ των γυναικῶν περιεχομεντ ες δε το

Εἰ γάρ με, φησίν, Ἀρισταίνετε δεότερον ἄξεις τουτουὶ του ἀνδρός, να μηδεν ἄλλο κακὼν i πω, Ἐπικου-

μειου, ἄπειμι ὀλον σοι το συμπόσιον καταλιπών και ἀμαζον παῖδα κάλει και εξιόντι ἐωκει και ὁ Ἐρμων Ἐχεμεν, es Ζηνόθεμι, τα πρῶτα εφη ἀτὰρ ει και μηδεν τιετε90ν ιερεῖ γε ὁντι πεξίστασθαι καλῶς ἐχεν ει καὶ του πικούμου πάνυ καταπεφ9όνηκας. μελασα, ὴ δ'

κλίνετο καὶ μετ αυτὸν ὁμως ὁ Ἐρμων, εἶτα Κλεόδημος ο Περιπατητικός, ἐτα ὁ 'γων καὶ ὐπ' κεῖνον ὁ νυμφίος εiτ 'γὼ καὶ παρ' με ὁ Λίφιλος και π αὐτω Ζηνων ὁ

358쪽

έ25 10. OIA. Βαβαῖ. Λυκῖνε, μουσεῖόν τι το συμπόσιον διηγὶ σοφῶν νJ9ῶν των πλείστων και ἔγωγε τον μισταίνετον π&ινῶ. τι την ευκταιοτάτην ἐορτην αγωντους σοφωτάτους ἐστιὰν προ των αλλων ξίωσεν ο τι περ το κεφάλαιον ξ κάοτης αἱρεσεως ἀπανθισάμενος, ουχὶ τους μεν τοὐς δε is αλλὰ ναμιξ, παντας. Λ τι γάρ. εταιρε, οὐχὶ τῶν πολλῶν του- των πλουσίων. αλλὰ και παιδείας μελε αυτ και τ πλε Gτον του βίου τούτοις υνεστιν 11 εἱστιώμεθα ουν νησυχία το π9ῶτον , καὶ παρεσκευαστο ποικίλα. πλην ουδὲν is αι μη καὶ αὐτα καταριθμεῖσθαι χυμους καὶ πέμματα και καρυκεί&ς απαντα γὰρ ἄφθονα εν τούτω

γεροντα - Ζηνόθεμιν λεγων , επήκουον γάρ - πως εμφO9εῖται τῶν Φων καὶ ναπεπλησται ζωμολτο μά- τιον και OG τω παιδι κατόπιν στῶτι ρεγε λ&νθάνεινοιόμενος τους ἄλλους, ου μεμνημενος τῶν μεθ' αυτόν; δειξον ουν και Λυκίνω αὐτα ῶς μάρτυς εἴη εγῶ δε ου

ὁντα και κρακτικώτατον κυνῶν πάντων, mas G και

359쪽

αμείνων ἐδόκει καὶ φοβερώτατος ην πασιν 13. ὁ δὲ Ἀρισταίνετ0ς ἐπαινέσας αυτον ἐκέλευε θρόνον τινὰ λαβόντα καθίζεσθαι παρ' Ἱστιαῖόν τε καὶ ιονυσόδωρον. δέ, Ἀπαγε, φησί, γυναικεῖον λεγεις καὶ μαλθακον επὶ θρόνου καθιζεσθαι η σκίμποδος, ῶσπερ μεις επὶ μαλακῆς ταύτης ευνῆς μικροὐ δεῖν πτιοι κατακείμενοι εστιὰ 427σθε πορφυρίδας υπ0βεβλημεν0ι εγὼ δε αν os στάδην δειπνήσαιμι ἐμπεριπατῶν μα τω συμποσίφ ' εἰ θεκαὶ κάμοιμι, χαμαὶ τον τρίβωνα υπ0βαλλόμενος κείσομαι ἐπ' ἀγκῶνος oiον τον Πρακλέα γράφουσιν. υτως, ἔφη, γιγνέσθω, ο ρισταίνετος, ει σοι διον και το ἀπO Os- του περιιὼν εν κυκλω ὁ λκιδάμας ἐδείπνει σπερ ι Σκυθαι προς την ἀφθονωτέραν νομὴν μετεξανιστάμενος καὶ τοις περιφερουσι τὰ φα συμπερινοοτῶν 14. καὶ μέντοι G σιτούμενος νεργὸς ν αρετῆς περι καὶ κακίας μεταξυ διεξιὼν και ε τον χρυσόν καὶ τον ἄργυρον ἀποσκώπτω 9ώτα γουν τον Ἀρισταίνετον τι βουλονται αυτ αἱ τοσαυται καὶ τηλ καυται κύλικες των κεραμεωνισον δυναμένων ἀλλ εκεῖνον με νήδη διενοχλοίντα επαυσεν τ παρὸν ρισταίνετος ω παιδὶ νεύσας et μεγέθη ροσκύφον ἀναδουνα αυτ ζωρότερον ἐγχέαντα καὶ ἐδόκει ἄριστα ἐπινενοqκέναι Ου ειδὼς ὁσων κακῶν ἀρχqν σκύφος κεῖνος ἐνεδεδώκει λαβὼν δε ἄμα ὁ Ἀλκιδάμας ἐσίγησε μικρὸν κα ες τουδαφος καταβαλὼν εαυτὸν ἔκειτο

ημίγυμν0ς, ῶσπεμ πεU ήκει, πήξας τὸν ἀγκῶνα ὀρθόν,εχων ἄμα τὸν σκυφον εν τη δεξιὰ, oiος ὁ παρὰ τω Φόλω Γρακλῆς υπὸ των γραφέων δείκνυται 15. δ δε και ες τους ἄλλους συνεχῶς περιεσ0βεῖτο ἡ κύλιξ καὶ φιλοτησίαι και ὁμιλίαι και φῶτα εἰσεκεκόμιστο. εν τοσουτω δ'εγὼ τὸν παρεστῶτα τω Κλεοδήμω παῖδα οἰνοχόον ἔνταωραῖον ιδὼν πομειδιῶντα - χρὴ γάρ, iuαι, και σαπάρε'γα τῆς ἐστιάσεως ειπεῖν. καὶ μάλιστα ε τι πρὸς το

360쪽

328 AOPRIA NOT

γλαφυρώτερον πράχθη - μάλα δη παρεφυλαττον ο τι καὶ μειδιάσειε καὶ μετὰ μικρὸν ὁ μεν προσῆλθεν ἀποληψόμενος παρὰ του Κλεοd μου την φιάλην ὁ ε τόν

29 τε δάκτυλον πιπέθλιψεν αυτοὶκαὶ ραχμὰς θυο. ἐμαι, συνανεδωκε μετὰ της φιάλης ὁ παῖς δε προ μεν ον δάκτυλον θλιβόμενον αυθις ἐμειδίασεν , ου μην συνελθεν οἶμαι τ νόμισμα. στε μ δεξαμε io ψόφον αἱ δυο ραχμαὶ παρέσχον ἐκπεσουσαι καὶ μυθρίασαν ἄμφω μά- σαφῶς. πόρουν ὁ Ο πλησίον οὐτινος iη τὶ - μίσματα του μεν παιδος ἀρνουμένου μη ἀπ0βεβληκεναι του δε Κλεοδήμου , καθ' οὐ ψόφ0ς ἐγένετο μη 90ς- ποιουμένου την ἀπό99ιψιν. μελήθη οὐν και παρώφθ qτοίτο ου πάνυ πολλῶν θόντων πλην μόνου. ως ἐμοὶ εδοξε το Ἀρισταινέτου ' μετεστησε γα τῖν παχ μικρὸν υστεμον ἀφανῶς πεξαγαγών κα τω Κλεοδήμω τινὰ παραστῆναι διενευσε των ξώρων δ καὶ καρτεμῶν. ὀρεωκόμον τινὰ λιπποκόμον. και τ0fτο μεν οδέ πως εκεχω9ήκει, μεγάλης αισχυνης αἴτιον αν τω Κλεοδήμωγενόμενον, ε ἔφθη διαφοιτῆσαν ει ὰπαντας ολλὰ μη