Opera omnia

61쪽

-μνους των δ' -ωνων τρέπει καὶ μεταβάλλει τὰς φασM, ἐμπνέοντα της ἰδίας δυνάμεως, να γένηται τὰ αὐρητα ρητά. διωμοι δοκουσιν ο τ ονόματα τοις γράμμασιν ξ ἀρκης ἐπιφημίσαντες, τε σοφοι ,.κα--αι τον αριθμον επτὰ ἀπο του περ αττον σεβα- σμου, κοὐ τος προ υσης σεμνότητος Ῥωμαῖοι δἐ και προςτιθέντες το ελλειφθεν φ Ἐλληνων στομοῖον το , τρανουσιν τι μαλλον την εμφασιν --μωτέραν, Πέπτεμ προ γορευοντες, ἀπὸ του σεμνον,

καθάπερ ελέχθη, καὶ σεβυσμον. l. 3. αττα καὶ πλ/ίω λέγεται κά φιλο--Jνεῖται περ εβδομάδος, ων νεκα τιμῆς μἐν λαχενν si φυσει τῆ ἀνωτάτω. ιματα δὲ καὶ πορ τοῖς2s κιμωτάτοις των πιληνων και βαρβάρων, οῖ την P.

μαθηματικην ἐπισ μηρο διαπονουσιν. - Ἐκτετίμηται δἐ πο - φιλαρετο Μωυσέως ος το κάλλος - της ἀνεγραφεν ν ταῖς ἱερωτάταις του νόμου τη- λαις ταῖς δὲ διανοίαις των φ αυτον πάντων--εχάραξε, δι εξ μερῶν κελευσας αγειν ἱερὰν βω- μην, - των αλλων ανέχοντας εργων σα κατὰ ζητησιν βίου καὶ πορισμον εν μονω σχολάζοντας - νιλοσοφεῖν εἰς βελτίωσιν θῶν, καὶ τον του συροειδότος ελεπον. 'Oς ἐνιδρυμένος si νυχη, καθαπερ δικαστης, ἐπιπληττων ο δυςωπεῖται, ταχεν σφοδροτεραι ἀπειλαῖς, τὰ δε με τριωτερως νουθε- σιαι χρώμενος, πιρὶ ἐν ν δοξεν πειθεῖν ἐκ προνοίας, ἀπεύαῖς, περι ει ν ἀκουσια, δια το ἀπροοράτως νιν νουθεσίαις, περ του μηκέθ' ομοίως

ολισθεῖν.

l. 44. Ἐπιλογιζομενος δε την κοσμοποι&ν, --φαλαιώδει τυπω φησιν, Ουτ η βίηλος γενέσεως Ουρανου μι γης, τε ἐγένετο, Π μέρα ποίησεν θεὸς τον τρανον καὶ την γῆν, καὶ παν χλωρον ἀγρου με του γενέσθαι his της γης, και πάντα

62쪽

χόρτκὸν ἀγρου προ του ανατεπαι. ' o. ἐπιφανῶς τας ἀσωμάτους καὶ on τὰς ἰδέας παρί hσιν, ὼς των αἰσθητῶν ἀποτελεσματων σφραγίδας ιναι συμβεβηκε Πριν γαρ χλοησαι την γην, -- τουτο ἐν τη φυσει των πραγμάτων χλόη, φησιν, ην, καὶ ποιν ἀνατεῖλαι χορτα εν ἀγρου, χόρτος ην ora ορα-

τος ' ονοητεον δε τι καὶ Ἀκάστου in αλλων 31δικάζουσιν αἰσθ*ησεις τα πρεσβυτερα ειδη καὶ μέτρα, Μ.οῖς ιδοποιεῖται και μετρειται τὰ γινόμενα προυπηρχε Και γαρ εἰ, κατὰ μέρος, ἀθρόα πάντα διεζεληλυθε, φροντίζων ε και τις αλλος βραχυλο νέας, ου- ττον τὰ ρηθέντα λίγα δείγματα της

των πάντων στι φυσεως, τις νευ σωμάτου πυροραδείγματος ουδεν τελεσιουργεῖ - εν αδσθησει.

ἄλλοι φιλόσοφοι το σύμ αν δωρ εν στοιχεῖον ειναίσασι των τεττάρων, λων ὁ κόσμος δημιοοπήθη. Μ σης δε ξυωπεστέροις ομμασι και τὰ μακρὰν εῖωθὼς ia μάλα θεωρεῖν καὶ καταλαμβάνειν, στοχεῖον μεν Γεται ,αι την μεγάλην θάλατταν, μολψαν τετάρτην των συμπάντων, ην οἱ μέτ' - νώκεανον προςαγορευο τες, τὰ παρ' ημῖν πλωτὰ πωλάγη λιμένων χειν λόγον νομίζουσι. ὁ δε semia καὶ πότιμον δωρ διέκρινεν ἀπο του θαλαττίου, προςκατατάξας αντο γη, καὶ μέρος ταυτης πολει-3οβῶν Ουκ κείνου, διά γε την λεχώεῖσαν ἀτίαν πρό- P. τερον, ν' ἄγαν πο δεσμου συνέχηται γλυacia ποιO-τητι, κόλλης τρόπον νουση φρὰ γὰρ πολειφθεῖσα, μη παραδυομένης γρότητος διὰ των ἀραιω-

63쪽

hsύτων καὶ πολυσχιδῶς ἐπιφοιτώσης, καν διειλεν αυτό. ν αι δε καὶ διαμένει, τὰ μεν πνεουματος νω- τι- δυνάμει, τ δε νοτίδος ἐκ ἐώσης ἀφαυαινορι νην καὶ κατὰ τρυφη μικρὰ και μεγάλα θρυπτεσθαι. α με αιτία δε. εκτέον δ και τέραν στοχα μένην πτερ του σκοπου της αληθείας. υδεν τῶν γηγενῶν ἄνευ γρας ουσίας συνίστασθαι πέφυκε.Μηνυουσι δἐ -- αἱ καταβολα των σπερμάτων, απερ η πρά ἐστιν, ω τα των ζώων, η - νεουοροτητος βλαστάνει, τοιαυτα δὲ τὰ των φωτῶν ἐστιν Ἐξ ου δηλον, τι ἀνάγκη την λεχθεῖσανυγρὰν ουσίαν μερος εῖναι γης της πάντα τικτουσης, καθάπερ ταῖς γυναιξι την φορὰν των καταμηνίων λεγεται γαρ ων - καὶ ταττα προ ανδρῶν φυσικῶν -

σία σωματικὴ βρεφῶν εἶναι N δἐ εἰρημενων ἀποδεῖ και το μέλλον λέγεσθαι πάση μητρὶ καθ άπερ ἀναγκαιότατον μέρος η φύσις πηγάζοντα αν δωκε μαστους, προεντρεπισαμένη τροφὰς τω γεννησομένου Μητηρ δἐ ως εοικε, και η γη, παρ' ὁκά τοι πρώτοις εδοον αυτην ημητραν καλέσαι, 32 το μητρος καὶ γης νομα συνθλῖσιν. ον γὰρ γηM.ρονάικα, ως , Πλάτων, ἀλλα προ ην μεμίμηται, ν τυμως το ποιητῶν γένος παμμητορα, καὶ κορποφόρον, και πανδώραν εἰ θεν νομάζειν, ἐπειδὴ πάντων αἰτία γενέσεως καὶ διαμονη ζωῶν μου καὶ φυτῶν ἐστιν. Hoτως ουν και η τη πρεσβυτάτη και γονιμωτάτη μητέρων ἀνέδωκεν η φύσις, οἷ μαστους, ποταμῶν ρεορα και πηγῶν, να τὰ

τ αρδοιτο, και ποτον φθονον ενι πάντα τὰ ζῶα.

l. 6. mrra in ταωτά φησιν, τι ' λασεν οθεος ανθρω ν, Ουν λαβὼν ἀπο της γης, και ἐν φύσησεν ει το πρόςωπον αυτου πνοην ζωb. DEναργέστατα καὶ διὰ τούτου παρίστησιν. τι δια--

64쪽

φορὰ παμμεγέθης ἐστὶ το τε νυν πλασθέντος ανθρωπου, καὶ του κατὰ την κονα Θεο γεγονότος πρότερον υ με γαρ διαπλασθεὶς δη, αἰσθητος, μετέχων ποιότητος, ἐκ σώματος και φνης συνεστῶς,

κόνα, δε τις, η γένος, η σφραγὶς νοητος, -- ματος, Ουτ αρρην οἴ- λυς, φθαρτος φυσει. To δε αἰσθητου καὶ επὶ μέρους ἀνθρώπου την κα- τα--ην σύνθετον εινα φησιν ἐκ γεώδους υσίας και πνσματος θείου γεγενησθαι γαρ το μεν σῶμα, νυν του τεχνίτου λαβόντος, καὶ μορφην ἀνθρωπέ-SIN I αυ-- διαπλάσαντος, την δε νυχην απ' ου- P. δενος γενητο - παράπαν, αλλ' ἐκ του πατρος καὶηγεμόνος των πάντων. To γαρ ἐνεφύσησεν - δε ην τερον η πνευμα θεῖον ἀπο της μακαρίας και ευδαίμονος ἐκεινης φυσεως, ἀπο/κίαν την ἐνθάδε στειλάμενον ἐπ'Ἀφελεια του γένους μῶν, να, εἰκαι θνητὸς ο ανθρωπός εστι κατὰ την ρατην ραρίδα, κατὰ γοῶν την ἀόρατον ἀθανατίζηται Λιο και --

ρίως αν τις ειποι το ανθρωπον θνητης καὶ ἀγαπάτου φύσεως εἶναι μεθόριον κατέρας - ἀναγκαῖόν ἐστι μετέχοντα, και γεγενησθαι θνητὸν seos και ἀθάνατον θνητὸν μεν κατὰ το σῶμα, κατὰ Mτην διάνοιαν ἀθάνατον. l. s. Ἐκεῖνος δε α πρῶτος ανθρωπος, ο γηγενης, οπαντος του γένους μῶν πηγέτης, κάτερα αριστος φυρον τε και σῶμα γεγενησθα μοι δοκεῖ, και μακρωτινι τοτ επειτα διενεγκεῖν κατὰ τας ἐν ἀμφοτέροις ἡ-περβάσεις ο γὰρ ἀληθεία καλος και ἀγα,ος οντως ου- τος ην Tεκμηριώσαιτο δ αν τις την μεν του σώματος ευμορφίαν ἐκ τριῶν, ων εστι πρῶτον τόδε. ωρτι της 337ης νεοκτίστου φανείσης κατὰ την του πολλου ἔδατος Μ διάκρισιν, ο προςερρω η θάλασσα, την ἴλην σννέβαινε τῶν γιγνομένων ἀμιγη και αδολον και καθαρὰν εῖναι, δρης τὰ ἐπιτελοτμενα εἰκότως ν ἀνυπαίτια Λεέτερον δὲ οἰδ ἐκ του τυχόντος μέρους της γης ἐδικεν

65쪽

Dθεος νον λαβών τον ἐν ἀνθρωποειδη τουτον ἀνδριάντα πλάττειν ἐλλησαι μετὰ της νωτάτω σπου--δης, αλλὰ διακρίνας ἐξ πάσης τὰ βέλτιστον, is καθαρας λης το καθαρώτατον καὶ διηθημένον uκρως, ο προς την κατα--ην μάλιστα ηρμοζεν. Oῖκος γάρ τις η νεὼς ἱερος ἐτεκταίνετο φαμὶ λ ροκης, ην ἔμελλεν ἀγαλματοφορησειν, γαλμάτων το θεοειδέστατον. ρίτον, ο μηδὲ συγκρισιν ἐχειπρος τα λεχθεντα, ο δημιουργος ἀγαθυς ην, τά τε

αλλα και την ἐπιστημην, - ἔκαστον των του σώματος μερον και δι α καθ' υτ τους επιβάλλοντας ἔχειν ἀριθμοὐς, και προς την του λου κοινωνίανεναρμόστως ἀπηκοιβῶσθαι Μετὰ δὲ της συμμετρίας και ευσαοκεαν προς-λαττε, και ευχροιαν -

γράφει, βουλομενος, ως ενι μάλιστα, κάλλιστον

l. 48. ωι δἐ καὶ την φορο αριστος η , - περον. -ουδεν γαρ ἐτέρου παραδείγματι των ἐν μνέσει πρὸς την κατασκεπην Ἀντης δεικε χρησασθαι,μἄνω M, ωςπερ εἶπον, τυι αυτου λόγω. σι τη-m απεικόνισμα καὶ μίμημα γεγενησθαι τουτον τὸν3λανθρωπον ἐμπνεουσθεντα εἰς το προςωπον, ενθα τῶν P. αἰσθησεων ο τοπος, αἷς τὸ ἐν σῶμα ψύχωσεν δημιοτργός. o βασιλέα δἐ λογισμον ἐνιδρυσάμενος - γεμονικω, παρέδωκε δορυφορεῖσθαι προς τὰς των χρωμάτων και φωνῶν χυλῶν τε αυ καὶ ἀμῶν κα των παραπλησίων αντιλήφεις, ας νεω αἰσθησεως δι' -- τοτ μόνου καταλαβεῖν ovisti τε ν Ἀνάγκη δε παγκάλου παραδεθματος πάγκαλον εἶναι μίμημα θεου δὲ λόγος καὶ αυτου κάλλους, οπερ ἐστὶν ἐν τη φύσει αἰσθη-- κάλλος, ἀμιώνων, ου κοσμουμενος κάλλει, κόσμος διαντος an εἰδεῖ το ἀληθες ειπεῖν, ἀπρεπέστατος ἐκείνου. 4. M. Toωττος μεν αγδν ο πρῶτος ανθρωπος κατα τε σῶμα καὶ φυκην γεγενησθαί μοι δοκει, τους τε νυν οντας καὶ τους πρὸ μῶν διενεγκον

ἄπαντας N ,ἐν γαρ μετέρα γέννησις ἐζ ἀνθρω-

66쪽

πων, τον Mi θεὸς ἐδημιουργησεν Ἐφ' λων ἐκρείττων ὁ ποιῶν, επι τοσουτο καὶ το γεν μεσοναμεινώ. O ερ γαρ τὸ ἀκμάζον ἀώ τοι παρηβηκότος

βέλτιον ἐστιν, εἰτε ζῶον, εἰτε φυτον, εἴτε καρπὸς, ά τ' αλλο τι των ἐν si φυσει-τυπάνοι' υτως δεικεν as is πρῶτος διαπλασθεὶς νθ ρωπος - του μωτέρου παντὸς πάρζαι γένους, οἱ δ' πειτα μηκέθ' ομοίως ἐπακμάσαι, των καα γενεὰν ἀμαυροτερας 34ἀει τή τε μορφὰς καὶ τὰς δυνάμεις λαμβανόντων. Μ οπερ ἐπί τε της πλαστικης και ζωγραφίας γινόμενον δον αποδει γαρ τα μιμηματα τῶν ρκετυπων. α δε απὸ τῶν μιμημάτων γραφόμενα καὶ πλαττόμενα, πολυ μῶλλον, τε μακρὰν ἀφεστῶτα της ἀσης. Γαραπλησιον δε πάθος και η μαγνητες ἐπιδείκνυται λους. . Tῶν γαρ σιδηρῶν δακτυλίων μεν αντης ψαυσας βεβαιότατα κρατεῖται Ουἐτου ψαυσαντος Wτον Ἐκκρέμαται δὲ καὶ τρίτος

δευτέρου, και τεταρτος τρίζου, και πέμπτος τετάρτου, καὶ τέρων ἔτεροι κατὰ μακρὸν στοῖχον υπὸ μιας ὁλκου δυνάμεως συηεχόμενοι, πληκὰ ου τὸν αυτὸν τρόπον. in γὰρ ι πόρρω της ἀρχης ἀπηοτημ νοι χαλῶνται, δια το την ὁλκην ἀνεῖσθuι, μηκio 4μοίως σφίγγειν δυναμώκην. λ ωιον δη τι πεπονθέναι και τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων φαίνεται, καθ' κάστην γενεὰν αμυδροτέρας λαμβανόντων τάς τε του σωιιατος και τὰς της φυχης δυνάμεις και ποιότητας τὸν δε αρ --την ἐκεῖνον, ου μόνον πρῶτον ανθρωπον, αλλὰ καὶ μόνον κοσμοπολίτην λέγοντες, ἀψευδέστατα ἐρουμεν-- γὰρ otio ο κόσμος αυτ και πόλις, μηδεμιῶς χειροποιητου κατασκεσης δεδημιουργημένης ἐκ λίθων καὶ ξύλων λης. Ωι καθάπερ εν πατρίδι μετὰ πα-33σης σφαλείας ενδιητα , φόβου μἐν ἐκτὸς ων, τε P. της τῶν περιγείων πεμονίας ζιωθεὶς, και πάντων ὁσα θνητὰ κατεπτηχoτων, - ως δεσπότην πακουειν δεδιδαγμένων, η βιασθέντων, ἐν ευπαθείαις ει

ταῖς ἐν εἰρηνη ἀπολέμως ζῶν ἀνεπίληπτος.

67쪽

's. 50. Ἐπει- πωσα πολις ἔννομος ἐν πολιτείαν, ἀναγκαίως ξυνεβαινε τω κοσμοπολίτη χρησθαι πολιτεία η και συμπας ο κοσμος. ω - στιν ὁ της φυσεως ορθος λόγος, ο κυριωτερα λήσει προ νομῆεται θεσμος, νόμος θεῖος ἄν, καθ' ον τα προς οντα καὶ ἐπήβάλλοντα κάστοις ἀπενεμηθη. ης δε της πόλεως καὶ πολιτείας δε τενὰς εῖναι προ ἀνθρώπου λίτὰς, ου λεγοιντ' u ἐνδίκως μεγαλοπολῖται τον μέγιστον πεοίβολον οἰκεῖν λαχόντες, καὶ - μεγιστρο καὶ τελειοτατω πολιτώματι πραφέντες. Ovτοι ἐτίνες αν εῖεν, τι μη λογικα θεα φυσεις , αἱ μεν α ματοι καὶ νοηταὶ αἱ δε υκ νευ σωμάτων,οποιους συμβεβηκὸν εῖναι τους ἀστερας οἷς προςo--μιλῶν in συνδιαιτώμενος εῖκότως ν ἀκράτ διέτρεμ ευδαιμονία. Συγγενης τε και ἀχχίσπορος ντοτ γεμόνος, τευ πολλου τέντος εἰς αυτον του θείου νεέματος, πάντα καὶ λέγειν καὶ πράττεικεσπούδαζεν εις ἀρεσκειαν του πατρος καὶ βασιλεως,επόμενος αυτω κατ' ἰχνος ταῖς δεῖς, ας ς λεω-35φόρους ἀνατέμνουσιν ἀρεταὶ δι' ων μόναις ψυχαις M.θεμις προ σεσθαι, τέλος γονεν ις την προς τον γεννησαντα Θεον ζομοίωσιν. f. i. o μεν ουν πρώτου νυντος ἀνθρώπου - καθ' κάτερον καὶ φυκην καὶ σῶμα κάλλος, ἰκαὶ πολλον τῆς ἀληθείας λαττον, αλλ' ουν κατὰ την μετερα δύναμιν, ως ιδ τε ην, εἴρηται. Tους δ απογόνους της κείνου μετασχόντας δεας, ανανὰχ εἰ ore μυδροὐς, ἄλλ' υν τι σώζειντον τύπους της προς το πατερα συγγενείας. ἱδ σογγένεια τίς ς Πας ανθρωπος κατὰ μεν την διώνοιαν κείωτα θείω λογω, της μακαρίας φήσεως ἐκμαγεῖον η απόσπασμα η παύγασμα γεγονώς, κα-

τα δε την του σώματος κατασκευην παντι τω κα φ Συγκέκριται αρ εκ των Ῥυτῶν, γης, καὶ νωτος, καὶ ἀέρος, καὶ πυρός' κά-- των στοιχείων εἰςενεγκόντος το ὲπιβάλλον μέρος, χρος ἐκ-

68쪽

κρειττων ο ποιῶν, ἐπὶ τοσουτο και το γενυμενον

βέλτιον εστιν, εἰτε ζῶον, εἰτε φυτοκ, εἴτε καρπος, ET αλλο τι των ν τ φύσει-τυγχάνοι' ουτως εὐμελίμεν πρῶτος διαπλασθεὶς νθ ρωπος ἀκμ του με- τερου παντος πάρξαι γενους, οἱ δ' πειτα μηκεθ' ὐμοίως ἐπακμάσαι, τῶν καπα γενεα ἀμαυροτερας

34ἀεὶ τής τε μορφὰς και τας δυνάμεις λαμβανοντων. 34 υπερ ἐπί τε της πλαστικης καὶ ζωγραφίας γινόμευ ειδον ἀποδεῖ γαρ τα μιμηματα τῶν ρκεταπων. α δ ἀπο τῶν μιμημάτων γραφόμενα καὶ πλαττόμενα, πολ μῶλλον, τε μακρὰν ἀφεστῶτα της ἀσης. Παραπλησιον δ πάθος και η μαγνητες ἐπιδείκνυται λίθος. Tῶν γα σιδηρῶν δακτυλιων μεν αυτης ναουσας, βεβαιότατα κρατεῖναι, o Mτου ψαύσαντος ηττον Ἐκκρεματα δε καὶ τρίτος δωτέρου, και ἐταρτος τρίτου, και πεμπτος τετάροτου, και τέρων ἔτεροι κατὰ μακρον στοῖχον πομιας ολκου δυνάμεως συηεκόμενοι, πληκὰ ου τυν

αὐτον τρόπον. Θεεὶ γὰρ οἱ πορρω της ἀρχης ἀπηρτημένοι χαλῶνται, δια το την oλκην ἀνεισθαι, μηκμ ομοίως σφίγγειν δυναμένην 'λωιον δη τι πεπονθέναι και τὸ γένος τῶν ανθρώπων φαίνεται, καθ 4κάστην γενεὰν ἀμυδροτέρας λαμβανόντων τάς τε του σώματος και τὰς της νης δυνάμεις και ποιότητώς τὸν δὲ ἀρχηγέτην ἐκεῖνον, ου μόνον πρῶτον ανθρωπον, ἀλλα καὶ μόνον κοσμοπολίτην λέγοντες, ἀψευδέστατα ερουμεν-- γαρ οῖκος ο κόσμος αὐτ και πόλις, μηδεμιας χειροποιη του κατασκετης δεδημιουργημένης ἐκ λίθων και ξύλων λης. Ωι καθάπερ εν πατρίδι μετὰ πα-33σης σφαλείας ενδιητατο, φόβου με ἐκτος ων, ἄτε P. της τῶν περσείων γεμονίας ἀξιωθεὶς καὶ πάντωνοσα θνητὰ κατεπτηχοτων, καὶ ως δεσπότη ἐπακουειν δεδιδαγμένων, η βιασθέντων ε ευπαθείαις ει

ταῖς ἐν εἰρην ἀπολέμως ζῶν ἀνεπίληπτος.

69쪽

's. 50. Ἐπεὶ δι νωσα πόλις ἔννομος ἐχει πολιτείαν,

τοτ γεμόνος, τευ πολλο ρυέντος ει αυτον του θείου πνεέματος. πάντα καὶ λέγειν και πράττειηἐσπούδαζεν εις ἀρέσκειαν του πατρος και βασιλέως,επόμενος αὐτω κατ' ιηνος ταῖς Ἀδεῖς, ας ς λεω-35φόρους ἀνατέμνουσιν ἀρεται. H. ' ων μόναις φυχαῖς M.θέμις προς-χεσθαι, τέλος γουμέναις την προς τυν

f. 51. To μεν ουν πρώτου φύντος ἀνθρώπου - - ' κάτερον και πην καὶ σῶμα κάλλος, ἰκαὶ δελφ της αληθείας λαττον, αλλ' υν κατὰ την μετέραν δύναμιν, ὼς οἷόν τε ν ειρηται. Toυς δ απογόνους της κείνου μετασχόντας ἰδέας, ἀναγκ-ῖον εἰ κω μυδροἰς ἄλλ' υν τι σώζειν τοτ τέπους της προ τον πατέρα συγγενείας. δἐ σογγένεια τίς ς Πας ανθρωπος κατὰ μεν την διώ-ων κείωται Θείω λόγω, της μακαρίας , φήσεως ἐκμαγεῖον η απόσπασμα η παύγασμα γεγονώς, κα-- ει την του σώματος κατασκευην παντι Te κό- ω Συγκέκριται αρ ἐκ των αυτῶν, γης, καινδατος, κροι ψος, καὶ πυρός' κάστο τῶν στοιχείων εἰ νεγκόντος το ἐπιβάλλον μέρος, προς ἐκ-

70쪽

πληρωσιν αυταρκεστάτης λης, ην ἔδει λώμιν τον

δημιουργον, ἶνα τεχνιτεωσηται - ορατην ταύτηνειόνα και προςέτι πασι τοι λεχθεῖσιν , οικειοτάτοις καὶ συγγενεστάτοις χωριοι ἐνδιαιτῶται ---ος ἀμείβων καὶ αλλοτε αλλως ἐπιφοιτῶν. υς κυριώτατα φάναι τοπι ἄνθρωπον πάντα εἶναι, χεμαῖον,ενυδρον, πτηνον, ουράνιον. Hι - γαρ οἰκεῖ καὶ

βέβηκεν ἐπὶ γης, χερσαῖον ζῶόν ἐστιν si δε οεται ι

και νήχεται καὶ πλεῖ πολλάκις, ενυδρον Ἀμποροι καὶ ναυκληροι καὶ πορφυρεῖς, καὶ - την ἐπ' οστρεοις και χθέσι αγραν μετίασι, του λεχθέντος Mes σαφεστάτη πίστις , δε μετέωρον ἀπο γης ἀνώφοιτον ζηρτηται το ψῶμα, λέγοιτ α ενδίκως ἀεροπόρον εῖναι προ δε α ουράνιον δε της γεμονικωτάτη των αἰσθησεων, φεως ἡλίω και --ληνι και κύστω των ἁλλων στερων πλανητων καὶαπλανῶν συνεγγίζον.

f. 52. Παγκάλως δε καὶ την μὲν ων ονομώτων ἀνηφε τω πρώτω σοφίας γαρ καὶ βασιλείας το ργον Σοφὸς δ ἐκεινος αυτ πιαλης και -O- δίδακτος χάρισι θείαις γενόμενος, καὶ προςέτι ἐβασιλευς ' πρεπες in γεμόνι προςαγορευειν ἔκ 36στον των πηκόων ' ερβάλλουα δε ως εἰκος δυ- Μ.ναμις ἀρχης ν περὶ τον πρῶτον κεῖνον ανθρωπον,ον ποτη διαπλάσας θεὸς βίου δευτερείων, παρχον ἐν αυτου τῶν δε αλλών γεμονα πάντων τι-bείς. 'Oποτε και ι τοσαυται γενεαῖς στερον --τες, δη του γένους δια μακρὰ χρόνων περιόδους ἐξιτηλου οντος, Ουδεν ηττον τι δεσπόζουσι τῶν ἀλόγων, καθάπερ λαμπάδων ἀρκης καὶ δυναστείας ποτ- πρώτου διαδοθεν φυλάττοντες Φησὶν - μομ Πάντα τα ζῶα γαγεν ο θ εος προς τον ἀν- θοωπον , δεῖν βουλόμενος, τίνα θησεται προς- ρησεις κάστοις, ' οὐχ ora ἐνεδοίαζεν, γνωστον γαρ υδεν θεῶ, ἀλλ' οτι δει την λογικὴν ἐν νη--του φύσιν κατεσκευακῶς αντοκίνητον, πως μέτοχος