Crisis anticrisios, et triga, opisodromos, sive, examen & excussio iudicii. JoanGeorgij Dorschaei, praedicantis Argentinensis, quo judicium theologicum viri clarissimi, Ernesti de Eusebijs, super quaestione an pax, qualem desiderant protestantes sit

발행: 1648년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

Septimum Emsi Argumetuum.

Pax eiusmodi absq; comparati ne magis inordinata est mendacio,quod necessitatis crusa, licere negant Cath sici.

Nulla necessitas tanta accidere hornini in hac vita moriali potest mliceat vel leviter & iocose mentiri. Ita communis Catholicorum Theologorum fert sententia. Atqui haecpax si cum omnibus sila adiunctis & circumstantiis capiaritu , multo est magis inordinata dc rationi naturali repugnans,quam leve mendacium. Ergo multo minus etiam in siprema necessitate licet eam amplecti. minorem probat E nestus ex dictu ; quia cooperatur directe&indirecte lueres,contraevia dens luminis naturalis dictamen ; haeresin fidei exaequat in honore, sil tale, defensione, perpetuitate contra religionis dignitatem et comi itfideles,vel ad exitium vel ad errores profitendos,contra charitatis legem; condonat aliena,& usurpat iuris lictionem sibi non competentem,conti a ordinem justitiae : permittit impune in perpetuum h eresin eiusque usim etiam annis tuetur, contra fidei praeceptum : frustratoria est, &fallax contra veritatis candorem. Ita, Ernestus.

72쪽

Dorschei digressiones & tergiversationes scrupulosae

proponuntur.

Ad Inuimetiam Praedicantibus sui sunt scrupuli. O religiosos homines lava videamus an scrupulam possimus eximere delicatae conscientiae, quae camelo glutit culicem nisi coles,per angustias gute non admittit. g. . Negat pacem illam directe aut indirecte hares cooperari. En .s Natiam serupulum. Praedicans negat. Res facta est. Ita nimirum lupus, iis in religione conscientiae angeretur,utrum iurisiurandi quo se obstrinxerat, non nisi quod tribus obolis aestimarem, uno die clara fidem sanctissumam violaret si bovem,quae fors occurrerat, cum vitulo adoriretur, vocato in ventrem consilii e cogitationum suarum senatu conclusit, bovem virorum equidem esse obolorum, vitulum unius non excedere. Ergo sibi licere utrumque in prandi*m caedere dc vorne. Quare subito serupulum posuit, e bona scilicet conscientia, bovem cum vitulo epula- tus est. Sed digressione utitur Anti riticus noster, ut prybet, non esse e pulo hic excooperuione vel indire locum. At gannim mentem arientam. Ex nostris Theologiae arcinis videtur reconditum a quid meditari. Metuo tamen,ut ne multa ex nobis exscribat, sed mi tomus ineptiat.

r. VI eum utenterpol excusari a cooperatiostuc resin,etiam P sice voluntatem hominis praedeterminet ad amp(xum hae os , poeteil etiam C rcse multo magis qu em excusari, Nil paci turpe nissionem ii Uerpetuam, quia min si e pa-

73쪽

Transeat maior, Ne minorem. D conceduntnet orem Quid hoc ad G nestum 3 An ille Domituminis est 3 Qgale judiciu in hominis, ex sententia&hypothesi Dominicanorum ars fere contra homine que nescias,an sit Dominicanus Cerie non est judiciu Theologicu. Sed tamen, quid si sit Emestiis e Dominicana semilia, an ideo vicisti, quia Suareg&Ruiet&Jesultae omnes sequela concederent. Certe illi no con cedunt. Et quicquid sit de reliquo,noc loco dicent, insignem esse Caes rem inter & Deum in hoc negotio , differentiam. Deus equidem physice praedeterminat ad materiale actus haeresios,per pr determinatione, lumnnaturae non debet & no potest subtraheret Caesar aute haeresis impunitati consensem praebc liquem debet & quem potest negare. Satin hoc habes Jam expende qualem syllogismu & qtiam validum attuleris. Dominicani negant Majorem.Jesultae minorem ubi iam manebit conchisio Pr. Quandoquidem hoc argumentum ex nostris viseeribus repti cipiis eruis, lico illud nimium probare,ac proinde nihil valere. Sae enim arguo. Si Deus stillicienter potest excuseri ac perarione ad haeresn, e iamsi physice voluntate hominis predeterminet ad: Minfidelitatis Tu cicae, potest etiam Caesar multo magis quidem exciti ari etiamsi paciscatur permissione Turcitat in Impcrio libera publicamq;: Atqui potestptan et Ergo & posterius. Vides ut argumetum nimium probet apud eos,qui hypothesin praedeterminationis physicae admittuLErgo nihil apud eos probat. Miror D. Do h loqui de Theologorum nostrorum controversi quas non intelligit. Pergit nugari Logo daedalas noster.

Vbi in necessitasentecedens,ibifunaeum evertitur in causas candae agendi hiareis. Atem in transactione imparis est necessuis antec ens, cilice radeterminatio inevitabilis, ex mente Domis canorum. Ergo in im evenitur omnis Imperatoris principum, .

rtas. aeso quis no iure iuret huic homini cerebrum Ioco esse motu seopContentio est, an Caesar paciscendo, eo modo quo Protestantes illud d fiderant,directe & indirecte cooperetur haeresi. Quid Praedicans agat 3 Probat ex Dominicanorum sententia sequi, Caetaein principeso; adis. Em pacificationem antecedenter determinatos & absoluae nec talos. An hoc in rem quadrat E Plane, uti pugnus in oculian. Trudam semel clavum

74쪽

clavum clavo,ineptiam ineptia repellamus. Sic repono. Ubi est necessitat antecedens ibi funditus evertiturin causa, secunda agendi libet las. Atqui in negationepacificationis est necessitas praedeterminationis antecedens.Ergo an illa evertitur omnis imperatoris Principumq; libertas.

Quid iam 3 vel haec argumentatio aliquid probat,vel non. Si non. tago neq; altera Dorschei ; cum sit ejusdem plane naturq Si probat; pr

bat pacificationem a Caesare de principibus negandam esse. Nec dum quiescunt intemperiae hominis. Postquam multa de peccato originali imperite estucii quae hujus locinonsunt, sic deinceps disputat: si salva sane itare&justitia Dei fieri potest, ut Deus concurrat ad generationem hominis, vel ad conjunctiouem animae cum corpore. eiu ea ipsa conjunctione anima inficiatur peccato originali, ita quidem, ut non ea causa dicatur Deuc cooperari,aut directh,aut indirecte ad labem originis, potest etiam feri, ut salaa conscientia Caesarconsentiatin pacem, & ut non cc eatur directo et indirectc haeresii cooperari. Supra idem telum repulimus. Ideo Caesar indirecte cooperatur haeresi, quia pace taliter inita, haeresin cum potest& debet, non impedit: directe vero cooperatur, quia socius dc protector est earum actionum, quae suapte natura, & ex se diriguntur ad haeresin introducendam &augendam,ut sunt,inductio Praedicantis Acatholici, expulsio Doctoris Catholici, compulsio vel ad haeresin profitendam, vel ad solum vertendum,dec. Jam vero in productione hominis,Deus no tenetur impedire labem originalem,aut id,quo posito.illa contrahitur,imo tanquam causa prima, provisor generalis,nniversi debet non impedire,adeo,ut si concursum dc opem suam subduceret,id grande prodigium futurum esset. Praeterea, catio animae, quae a solo Deo est,& ejusdem ad materiam uni io, quae simul est a caussiecundis, non simi perie institutae ad ponendum peccatum originale,aut animam hominis de edandam, cum in statu innocentiae,si,uti potuisset,persevciasset,haec om nia sine ea labe extitissent. Ergo Deus ad illam maculam,neo; indirecte,neq; directe cooperatur. Nunc iterum ad scrupulos. Horum quinos ordine, uno halitu dicitat Praedicans,scilicet asserendo, se ostendiste, in pace illa,qua de agimus, non everti ordinem charitatis; non perturbari legem ndes, non arregari alienam potestatem,&c.Sedyrocura

tor non credit.

75쪽

Digressiones ternae D Orscheia

Post scrupulos iterato digreditiu Praedican dubites ab instituti Pr

posito,an a veritate longius

DIGRESSIO LSunt auctores, quitenent dea iura potentia Deum, vesperse,vel peractu alsum dicere O mentiripus non in tantam- - alio mendacq quantam Ernestas tristi I. Nego sequelam Ernestu; dicit et Omnes hodie Geth hos cum S. Audies. l. contra mendacium Ode menae ore consentiunt, inlud ex genere suo esse peccatum , nes ulliud boni intentione , aut ma-o vitandi causa licere mentiri , contra Cassian. O quosdam ve

teres

Huicne repugnat, quod tu adducis 3 An non Ernestus ipse docet, quosdam veteres aliter sensiisse E An Gabriel, Aliacus, Holcot, sunt mnes hodie Catholici, aut aliqui ex omnibus hodie Catholicis e Certe nimium digrederis a proposito r. Repono idem Argumentum in adversarium Sunt auctores, qui tenent de absoluta potentia Deum non posse, neq; per se, neq; per alium mentiri. Ergo est tanta inordinatio mendacij, quantam Ernestueti tradit. Si arguo bene; pro Ernesto iacit. Si male quomodo tu illo modi do bene rDIGRESSIO ILInter Ponti Ficiossunt,quipraedeterminatis physicam dir

HIam ad actionem mendaci docent. PergePorro. Iterum redis & cramben eandem iterato tuus: Sed

tamen Perge

76쪽

Di qua Erecta admittuntur theses, quainor ationem,mendaci divino concursita tantum attribuunt, ut certitudinem unia merseret onu conuessant , in eadem,pacure os o lilatanorum sunt tanta cum acerbitaue manda. Infecia Armana immmodi pothesessubgratiamprivilegio admittuntur.EO-Resp. I. Ubi admittuntur tales hypotheses universim cognitae&admissae pro talibus: Concedo Maiorem. Ubi admittuntur ab aliquibus , qui negant esse tales & ea inordinatione affectas , ibi & debent admitti postulata pacis : Nego majorem . Apud nos sunt equidem aliqui, qui hypotheses illas admittunt, ordinationem tamen illam inesse negant Alij vero, quia inordination inesse credunt , ideo etiam hypotnescuplane negant. Quare Resp. 2. Retorquendo argumentum hoc modo. In qua Ecclesiae negant nipotheses, quae inordinationem mendacij divino Concursui attribuunt, uirit eliminanda Pacis proicctat postulata et Atqui in Ecclesia Catholica negantur otheses:Erso. Vel hoc argumentum probat,vel non. Si probat, causem tuam jugulat Si non probat; neq; tuum probat, in sit ejusdem formae

DIGRESSIO III.

De licentia mentiendi ex doctrina Pontificio

Sic argisit. Sementia quorundam Ponti uiorum licet scientem enunciare, quod ex se es secundum omnes circum antias ad unum sensum eum aseum det rminatum Lmod. in mentesia ahquid aliud concipiendo ad ungat, per quod oratio vera perficiatur. Ergo apud istos mendacium non habet tantam inordinationem

i. d si retorqueam argumentum p Ex quorundam Ponti tactorum sententia , non licet in iis circumstantiis enunciare , &c. Ergo mendacium apud Pontificios habet inordinationem. Si argumentum valet,contra te valet. Sinon valet,cur tuum eidemi-simillimum valeat a. Non licet etiam ex mente eorum auctorum, quos laudata, ita:

77쪽

- . . T)loqui 3e re*ondercinomni circunistantia &siae ulla causa, amnecessitate. Non licet in contractibus,multo minus in publicis conventis stis. Non licet semper in iudiciis, neq; in multis aliis casibus, quos iidem auctores fuse explicant. Qxlare ruit tota tua querelarum Categoria, nul acta,nullas transactiones, nulla juramenta, nulla foedera constare posse, totamq; a nobis humanam societatem convelli. Sed de hac reinferius.

Objicit nonnemo.

VR a senessus pacem cum mendac molia componit. Prim debuisset ostendere esse areissa culpam peccati (σuodnec tuit

nec poterit deinde istam cum aeterimperauiculpa et maturi comparare a

Non potuit, necpotetit 3 Ecce tibi compendio oculis expositam pacis illius inordinationem ex comparatione cum mendacio desumptam. Adhibeamus modo mentem si ceram, omni lectu sinuiore leposito. Si quis hec cal. imitolo tempore toti Germaniae pacem & quietem conciliare posset, unico jocoso etiam mendacio, neutiquam tamen id facere liceret. Omnes Theologi hic consentiunt. Eccur vero nonliceret F Qvia nimirum mendacium illud, quamvis leve de jocosum, dictamini rectae rationis repugnat 3 Deum offendit et At ejusdem pacistabiliendae ergo, permittere impune haeresin d ceri,augerique,permittere ut divina auctoritas spernatui, sancti in coelo regnantes cuitu debito privemur , Ecclesiae desinitio rejiciatnr, Papa pro Antichristo proclametur, resibo verae multis ditionibus exulet, ut animae innimaerae Sacramentis perquam nece,ariis careant, damnenturq A ut Catholici aut fidem dclerere, aut in exilium abire cogantur,com sentire in alienationem bonorum & juitum Ecclesiae, extinctionem j iisdictionis Episcopalis, polliceri& jurare, ratum temere, ut Episcopacus mutentur in dominium temporale Cacodoxorum , illis investit

78쪽

ram promittere &concedere , & si quis se huie tam perverta molim

ni opponere Catholicus ausit, vi, armis, banno, morte etiam illata coercere , idque in perpetuum, ut nimquam, qualiscunque aliter agendi opportunitas, aut facilitas evenerit, liceat revocare , de Catholicos in integrum restiniere , haec inquam omnia, modo pax, eaque incerta quidem ab adversariis concedatur,iusq; fasq: sit facere 3 Quis credat 3 Adst hic mihi, non dico Theologus profundus, ammis eruditus,sed vir bonus,ratione utens, prudentia solummodo Christiana mediocriter praeditiis , &ex una earte ante se constituat mend Tm, leve, iocosum, nulli noxium; ex altera vero , pacem illam proiecti, rum suis infandis illis&mnestis adjunctit&conditionibus , atque apud animum suum expendat, utrum illarum duarum rei una magis a Ratione alienum, utrum justie Dei voluntati potius adversari videatur. Iterum exputet apud se ipsum, si in eo quidem necessitatis articulo constia tutus foret , ut vel leviter nullius hominis incommodo mentiri , vel mojectum illud pacis, de quo animus, admittere & in Imperium intrinucere cogeretur , utrum ex illis duobus tanquam minus malum praealtero eligeret. & utro se minta divitiam bonitatem offensurum putaret. X. . 'fhementer sessor, e centum, non iam dico Theogis disciplina eruditis , sed Christianis Catholicis Dei timentibus, vix reperias, qui si alterutrum subire cogeretur, non praeoptet leviter men- mi, quam projcetiim pacis admittere, putetq; ea ratione ex rationis pra aeripto minus Deum offendissse. juxta rectam rationem proiectium pacis mendacio levi det est. Atqui mendmum leve, nullo necessitatis etiam publicae cata Cilicitiam, ex communi Dieologorum omnium sententia. Ergo neque projectum illud pacis est licitum nullo necessitatis, etiam P blicae aerisapremo articul ex communi Theologorum sententia.

79쪽

s UBSECTIO VIII.

Octavum Ernesti Argumeratum. Pax ejusmodi Ecclesiae Dei, summorunt Pontificu.Γ,SS. Patrum, Veterumq; suffragio destitui

tur& damnatur.

E Pace & impunitate Haemicis in perpetuum, neconvcentionali,absoluta,& irrevocabili,cocedenda, nul-l luin apud veteres exstat exemplum ; tam enim primaevis Christianis, res illa ab omni ratione aliena videbatur, ut nec Haeretici eam petere auderent authmniare. Permissionis vero temporariae mentio quidem aliquoties facta, sed eo constantiae exemplo Patres, Pontifices, ac multi Principes repulerunt, vinon contemnendum Ernestus argumentum inde adducat. Triplicem autem exemplorum selectorima aciem producit, expugnandaepaci proiectae idoneam, quam eodem ordine Praedicans Antim-ticus dissipare&remlere nititur.

ACIES EXEMPLORUM

S. Ambrosius Mediolanensis Antistes

TAlentiniano Imperatori Ecclesiam Mediolanipro Arianispostulan- v ri,negavit intrepide. Respo

80쪽

8LRespondit enim instanti. coutegravare Imperaetor, ut teste inra, quae divinissent imperiale ius siquedhabere. Icosite exusserese vis diutius imperare, e De siduus. Scriptum eu, quae Dei, Deo, quae s-ris, Caesari. c d Imperatorem patim pertineant, ad tace orem Ecclesiae publicorum tibi moeniorum jus commissum in , non croram. Item. Tributum Casariae Anon negatur Eccosia Dei t.

fari ut non debet addici, quia seu Caesari nonpotest esse Dei templum,S.

Ex Epist eiusd. s. Arribrosij.ss. ad Marcell.&ora n Aixen . ad pop. Nec immerito hic duaeritErnestus: si eo tempore Imperatori nullum erati divinorum, iactoriam, &Ecclesiae, Titus ei concessit ut modo habeat 3 quo anno r quo Pontifice quo privilegio accepit e

Reponit Praedicans Anticri

PRimum in genere. One parem Ambrosiani temporis Ocasio, cum no a conditioncm Credo equidem. At neq; Emestus hoc dicit. Ambrosius inquit,etsi Imperator eum minis urgeret, ne voluit quidem, unam, intra moenia unius solummodo urbis, adtempus concedere Arianis haereticis , Ecclesiam. Ergo multo minus nostri hodie Episcopi debent in perpetitum Lu- theranis &Calvinistis integros Eliscopatus tradere. Non est argumentum a pari,si nescis,mi homo,sed acomparatione minoris cum majori. Deinde singulatim dibaritatem explicat.1 -mbrosim fuit inflata Imperi tranquileto.

Falsim est. Maximus cum exercitu turbas sciebat. Quin & Mediolant,quid non motuum 3 Annon Auxentius Arianorum perinten-L dens

SEARCH

MENU NAVIGATION