De veteribus finibus romani patriarchatus disquisitio Antonii Octaviani

61쪽

o sacris indumentis habitum fuisse. Parum autem rcfert, num pontificium Pallium Ianca olim fascia lucrit , non valde ab hodierno pallio diversa , quae pre fibulas vesti exteriori adnectebatur,suti

Blancilinius cxistimare videtur; an ampla et Co spicua Vestis ad talos USque extensa, cui Plu TCScrant intextae cruces, quemdidmodum plures alii opinantur. Nobis sat est demonstrasse Latinum pallium , et . Graecum λο ριον nunquam non. fuisse sacrum illustriorum Ecclesiae Antistitum Vestimentum, quo Suprema illorum poteStas Singnificabatur, quodque Purpureo Romanorum Ι- Peratorum Paludamento admodum eraL dissimile. At, inquit de Marca,. Anthimus Constantinopolitanus Antistes jussus Episcopatum dimittere, Iustiniano pallium reddidit; quod utique argumento est , imperatorium donum illud suisse. Cui nos resPondemus, non ideo redditum fuisse ab Anthimo pallium, quia Vestis erat impeIatoria, sed quod dignitatis pontifici ac symbolum

crat, quam Suffragante eo Principe consequius saerat. Atque eX eo factum est, plures ut Patriarchae, et Metropolitae detractione pallii Episcopatu Spoliati Sint, aut eo ultro abierint. Hoci sane pacto Macedonius Saeculo VI. ConStantino . Politanam sedem relicturus, ad quam invitus ab Imperatore Anastasio evectus suerat, ab Ar-

62쪽

chidiacono pallium sibi adimi iussit si): nec non Macariu's Λntiochenus saeculo VII. u), ct Igna tius Constantinopolitanus saeculo IX. 5) detracto pallio Episcopatu dejecti sunt. Eademque de caussa Anthimus, cum patriarchica dignitate se abdi i Caret, Imperatori pallium tradidit, quod ejus

dignitatis, ut o Maximo Abbate modo audivimus, signum habebatur. At enim sine Imperatoris consensu Patriarchae aliis pali tum dare nequibant, quemadmodum Vi gilii, et Gregorii ostendunt epistolae; quod ne

Cessarium minime' suisset, si Vestis non esset

imperatoria. Me si quid valeret ista argumentatio , toties quidem postulari Principum veniam opus suisset, quaties ad aliquem Metropolitam impallium mitteretur. Sed cur, rogo, in oriento Paularchae semper, insciis Imperatoribus, quantum accepimus, suos Metropolitas Pallio honestarunt Cur et in Occidente, si Auxanius tantum Arelatensis, et Syagrius Augustodunensis excipiantur, ceteri a Romanis Pontificibus sine ulla venia PaIlium accepisse traduntur 2 Cur denique ipse

i) Theodorus Lector Excerpt. lib. u. χ) Synodus occumenica VI. Epistola Vnodica ad

Agathonem.

3ὶ Eicetas in uua unatii Constantinopolita uia

63쪽

Gregorius Ioanni Ravennati, Dono Messanensi , Ioanni Syracusano, Maximo Salonitano, Andrea Nicopolitano, Ioanni Corinthiorum Episcopo , et aliis, quos ipsius epi Stolae memorant, pallium misit, nec tamen Imperatorem ConSulere necessarium

duxit Itaque Ionge alia Vigilio, longe alia Gregorio fuit caussa, quamobrem in hujusmodi re ali quando Principis voluntatem exquirere Voluerint. Nec vero isthanc caussam investigare OpeTOSum est, si quibus temporibus eo pacto Se.gesserint , a tendamus. Enimvero dum Auxanium Episcopum Arelatensem suum in Gallia Vicarium Vigilius creavit, pallioque ornaVit, tamquam Vicariae Pote statis signo, interea grave bellum gerebat Iustinianus cum Gothis Italiae Regibus, rivorum imperio parebat etiam Arelatensis provincia: Galliam vero maxima eX parte tunc tenebant Franei, gens sera, ac bellicosa. Quare Verens Pontifex, ne Iustinianus suspicaretur Episcopum Arelatensem, qui ut Apostolicae sedis legatus Summa apud omnes Galliae populos auctoritate pollebat, ad Gothorum societatem Reges Francos pertrahere velle, prudentissimo sane consilio de ea re Ιm- Peratorem Consulendum statuit. Neque is Vigilii metus Vanus, atque inanis existimari Poterat :Probe enim meminerat, quot Calamitates Ob eo

juralionis cum Gothis initae suspicionem PerPessus

se Dio ire

64쪽

luerat Silverius ejus decessor I). Atque id ne

temere asserere videar, testis mihi prodeat ipse Vigilius, qui in citata epistola ad Auxaniunt, postquam illi suasisset, ut pro Iustiniani , et Theodorae uxoris felicitate D. D. M. precaretur,

vehementer hortatus est, ut inter Imperatorem, et Childebertum Galliae regem Pacem, Concor diamque foveret: Hortamur quoque , inquit , ut sacerdotali Uera inter gloriosissimum si-rum Childebertum regem , sed et antedictum clementissimum Principem conceptas gratias cumenta Paterna adhortatione semetis. Bens enim Domini, et GDatoris nostri, quas Ps-pulia praedicamus , mandam antE OcuIOS V

tinemus , quibus ait: D Beati pacifici, quoniam filii Dei vocabuntur. B De Gregorio vero idem ferme iudicium serendum videtur. Nam quo tem Pore Syagrius Augustodunensis, Brunichilde Fran- Corum regina rogante, vicariam Pontificis pote statem in majorem GaIliae partem cum pallio consecutus est, Longobardi gens ferox, potensque Italiae universae dominabantur, nonnullis Iocas e Ceptis Praesertim mari proximis, quae cum agro Romano Imperatori parebant. Deinde ut Romanorum ors senescere, ac debilitari paullatim

i) Procopius aes Beuo Goth. Lib. I. cap. 25. Anastasius in ova Siloerii.

65쪽

videbantur; ita rursus Francorum Potentiam qu tidie magis crescere, atque augeri inter omnes constabat. Ne igitur Princeps suspicax Mauritius putaret Romanum Ponti scom magnam eo beneficio a Francorum regibus gratiam inire studere, a que ita urbi Romas adversus Longobardos, qui eam armis vexabant, Validum praesidium parare; Gregorius certiorem de tota re prius illum lacero voluit. Sed quid diutius hujusmodi argumento immoror, cum oppugnandae Parisiensis Archiopiscopi opinioni satis esse queant vel solae ipsius Gregorii opistolae Etenim passium, quod Gr gorius ubivis in suis epistolis, uti supra vidimus, veluti sacrum, et ad sola, Missarum sollemnia utendum praedicat, ille contra hujus Pontificis aetate prosanam, et splendidam Vestem fuisse contendit. Ac do pallio haec dixisse sinciale quam ad alia properemus OΡOrint.

Dct antiquis Romani Patriarchatus Anibtis disersae exponuntur sontentiae. Ad solidum Occidentem pertinuisses Ostenditur. Postquam in superiori capite de Patriarcharum nomine, origine, et privilegiis, quae ad nostrum propositum necessaria videbantur, breviter Per-

66쪽

secuti sumus; agedum ad illud, cuius gratia

totam hane tractationem SuscePimus, ad Veteres scilicet Romani Patriarchatus terminos statuendos

gradum faciamus. Ac primum quid de hac rorecentiores Eruditi sentiant, expendendum vi detur. Nam quamvis inter omnes conVeniat Se

quioribus Ecclesiae saeculis patriarchicae R. Pon tificis potestati omnes Occidentis legiones subjectas fuisse, quod etiam Graeci canonum interpretes Zonaras , Balsamon , ceterique eX eadem gente Latinis vel insensissimi ultro agnoscunt ; Valdo tamen, quod ad priores aetates Spectat, inter se docti viri digladiantur , aliique alia opinantur. Quin et uberrimam dissidiorum materiam Pra buit canonis VI. Nicaeni edita a Rufino inte pretatio. Is enim , quod Nicaeni Patres reticuorunt, de suo addens canonem sic expressit: Mapud Aloxandriama, et in urbs Roma petusta consuetudo SerMetur, ut Mel ius Ao pti, set Ric suburbicariarum Ecclesiarum sollicitudinem prae I . Ex quo factum eSt, ut gravi sima enata sit quaestio, quaenam suerint inhumbicarias Ecclesiae, quas Romano Patriarchatui Rufinus attribuit. Quare intra centesimum ab

Urbo Iapidem illas coerceri autumavit Primum

67쪽

Iacobus Gothos redus 13, dein Claudius Salma

sius sa), ambo e Calvinistarum grege; quos adeo strenue resutavit Iacobus Sirmondus 5), ut dignas impudentiae suae dederint poenas. Alii vero

iὶ Conjectura de suburbicariis remonibus, et Ecclesiis, in duas dissertationes tributa. α) Epist. amici ad amicum de regionibus, et E clesiis su Hicariis. Jὶ Censura conjecturae Anonymi Scriptoris de sum urbicariis remonibus , et Ecclesiis ; tum Adoentoria a ersus eFistolam amici ad amicum δε suburbica

riis etc.

4) Vulgo hic Auctor iis adnumeratur, qui B. Pontificem totius occidentis Patriarcham exstitisse Censent; siquidem M. I. Concorae e. s. aperte id ipsum asse-Verat. At quoniam seqq. Eapitibus e tribus juribus p triarchicis, quae statuit, nimirum synodorum indicti ne , Episcoporum ordinatione , et majorum Caussarum decisione , duo priora intra provincias suburbicarias Concrudit, tertiumque tantum in reΙiquas occidentis dioeceses Pontifici relinquit; haud immerito nobis in eamdem cum Dupinio Sententiam conspirare videtur. Nam postremum ius , quod ex eodem de Marca situm est in Iegibus condendis , et in synodorum relationi-hus excutiendis , quae ad dubias fidei , et disciplinae uvas Pertinent, est sane ejusmodi , ut iuud non in so1ius modo occidentis , sed in totius quoque Orbis regiones Pontifex exerceat.

5ὶ De antiqua Melesiae disci ina Dissere. I. I. II.

68쪽

signant decem provincias Suburbicarias , quae icario Romae suberant, idest Picenum subur Licarium, Campaniam, Thusciam et Umbriam, Apuliam et Calabriam, Brutios et Lucaniam, Samnium,Valeriam, Siciliam, Sardiniam, et Corsicam. Quamplurimi demum patriarchicam hanc pote Statem Per totum Occidentem patuisse assirmant:

i) Conrier. Ecclesiast. Dissert. 58. 2ὶ Cenaura Dissere. II. conjecturae de suburficariis remonibus caue. 4. Et A enloria a ersus misi. amici ad amicum etc. Pari. II. CV. 5. 3ὶ Exercitat. Ecclesiast. lib. I. Exemit. 6 et 3o. 4) Obsereat. Eccles. lib. III. CaP. 7. 5ὶ De Vec et Noo. Eccles. Ericis. Part. I. Lb. I. F. 8.

69쪽

putant Rusnum suburbicarias appellasse omnes Occidentis Ecclesias, utpote quae Urbis Antistiti parerent: alii cum ΛΙlatio nihili saciunt Rufini

interpretationem, aiuntque concilium Nicaenum nee de regionibus suburbicariis locutum esse, neque ullos Romani Patriarchatus sines praescripsisse. Nos missa controversia, quidnam Ecclesiarum nomine suburbicariarium acceperit Rufinus, postremam hanc sententiam maxime omnium receptam ita omni argumentorum genere eX Priscis monumentis Petito muniemus, ut eam non modo

probabilem , sed etiam Pertam esse absit verbo invidia ), atquc veram demonstremus. Atque ut omnis Vocum ambiguitas prorsus tollatur, patria chleam R. Pontificis auctoritatem, quam Per Cun- etas Occidentis Provincias Semper PatulaSe asSeximus, non Iata quadam ratione, quemadmodum facit de Marca, heic sumimus; hoc enim Pacto accepta per orientem quoque, ubi alii crant Pa triarchae, Protendebatur: sed stricto intelligimus sensu, ut scilicet jus etiam Episcopos initiandi, ac synodos indicendi in iisdem .regionibus . in Prehendamus. Quod ut sicilius, ct meliori ordine Praestetur , primo ea antiqua monumenta producemus , quae totius Occidentis dioeceses Pon iisici ut Patriarchae obtemperasse uniVerSe , aC

70쪽

generalim ostendunt: deinde singulas ipsas dio reses PercurrenteS Pa Veterum t stimonia proseremus, quae in illas Apostolicam sedem Patriarchica iura exercuisse singillatim declarant.

ARTICULUS I. Patriarchalum Romanum ad omnes Occidemtis dioeceses pertigisso generatim demon-xtratur

.. ' . . .

Inter cetera argumenta illud principem locum teneat, quod nobis suppeditat Innocentius Ponti xdisoriis vorbis ad Decentium Eumbinum initiosareuli V. scribens I) esse manifestum in omnem Batiam, Gallias, Africam, atque Siciliam , insulamus interjacentos nullum instituisso G- cIesias , niεi EOS, quo9 Oenerabitis A ostiatis Petrius, aut ejus VCcessores constitustrine Sauvior tes. Haee enim semper in Ecclesia Servata est disciplinae ratio, ut si ex aliqua majore, et elariore urbe in vicinas provincias, atque urbes Christiana fides dimanaret , illa harum veluti