Pausaniae Descriptio Graeciae

311쪽

LIBER X. 281 νωτι Παρνησοῖο ' φόνου δε λ ησιο ανδρες 813 χεῖρας αγιστευουσι το δὲ κλέος ου ποτ ολεῖται. VlI 'αικε δὲ ἐξ αρχῆς το ἱερον - ἐν Θελφοῖς πω ἀνθρώπων ἐπιβεβουλεsσθαι πλείστων - ουτός τε ο βοευς ληστής, καὶ ἔτεσιν στερον - ἔ-ος το λεγυῶν, ἔτι δὲ Πυρρος ὁ Ἀχιλλεως ἐπεχείρησεν αὐτω, καὶ δυναμέως μοιρα τῆς αρξου , καὶ οἱ χρόνον τε ἐπὶ πλεῖστον καὶ μάλωτα του θεο τοῖς χρήμασιν ἐπελθόντες, οἱ ἐν Φωκεsσι δυνάμαι, καὶ η Γαλατῶν στρατιά. Ἐμελλε δὲ αρα οὐδὲ της Νέρωνος ἐς πάντα ολιγωρίας ἀπειρά- 'τως ξειν, ο τονυπόλλωνα πεντακπίας θεῶν τε ἀναμὶξ ἀφείλετο καὶ ανθρώπων εἰκόνας χαλκῆς. I. 'Αρχαιότατον δὲ ἀγώνισμα γενέσθαι μνημονε aoυσι καὶ ' - πρῶτον αθλα ἔθεσαν, ἐσαι δμνον ἐς τον θεόν καὶ ησε καὶ ἐνίκησεν ἔδων μυσόθεμις ἐκ Κρη- της , ουχὶ πατηρ λέγεται Καρμάνωρ καθηραι Ἀπόλλωνα χρυσοθέμιδος δὲ στερον Φιλάμμωνά τε δῆμνημονεύουσι νικησαι καὶ - ἐκείνω μυριν τον Φιλάμμωνος υρφέα δὲ σεμνολογία τῆ ἐπὶ τελεταῖς καὶ ἡπο φρονηματος του αλλου καὶ Μουσαῖον τῆ ἐς πάντα μιμησε του 'Oρφέως ου ἐθελῆσαί φασιν αυτοὐς ἐπὶ ἀγῶνι μουσικης ἐξετάζεσθαι Φασὶ δὲ καὶ Ἐλευθῆρα aἀνελέσθαι Πυλκ. νίκην μέγα καὶ ηδ φωνοsντα, ἐπεὶ δειν γε αὐτον οὐχ αυτο την δην λέγεται δε καὶ Ἀσίοδον ἀπελαθῆναι του αγωνίσματος ἄτε ου κιθαρίζειν ομορτῆ -δη δεδιδαγμένον πιμηρος δὲ ἀφίκετο μὲν si Θελφοὐς ἐρησομενος ποσα καὶ ἐδεττο, ἔμελλε δὲ αὐτφ καὶ κιθαρίζειν διδαχθέντι ἀχρεῖον το μά μα ποτῶν φθαλμων της συμφορὰς γενησεσθαι. 3. ης δὲ Φτεσσαρακοστῆς ὀλυμπιάδος καὶ ογδόης ην Γλαυκίας ὁ

κροτωνιάτης ἐνίκησε, ταύτης ἔτει τρίτ αθλα ἔθεσαν

οἱ Ἀμφικτυόνες κιθαρφδίας μὲν καθὰ καὶ ἐξ ἀρχῆς,

312쪽

282 ΦΩΚΙΚΛπροσέθεσαν δὲ καὶ αὐλφειας αγώνισμα καὶ αυλῶν' ἀνηγορευθ'ησαν δὲ νικῶντες Κεφαλλην τε ος λάμποι

νουτος καὶ αλλας δυο τας ἐφεξης ταύτης πυθιάδας. -- σαν δὲ καὶ α α τότε αθληταῖς πρῶτον, τά τε ἐν υλυμ- πί πλην τεθρίππου, καὶ αὐτοὶ νομοθετησαντες δολίχου καὶ διαύλου παισὶν εἶναι δρόμ- δευτέρε δὲ πυθιάδι Ου ἐπὶ ἄθλοις ἐκάλεσαν ἔτι ἀγωνίζεσθαι, στεφανίτην

δὲ τον αγῶνα-- τούτου κατεστησαντο καὶ αυλινδίαν τε κατελυσαν, καταγνόντες - εἶναι το κουσμα ευφημον η γαρ αυλοδία μέλη τε - αυλῶν τὰ σκυθρωπότατα, καὶ ἐλεγεῖα καὶ θρῆνοι προσεδόμενα τοῖς αυλοῖς. ε Μαρτυρε δέ μοι καὶ του Ἐχεμβρότου το ἀνάθημα, τρέπους χαλκοs ανατεθεὶς φ Ηρακλεῖαν ἐν Θήβαις ἐπίγραμμα δὲ Ο τρίπους εἶχεν ' Ἐχέμβροτος Ἀρκας ε κε τε Ηρακλες νικησας τόδ' αγαλμ υμφικτυόνων ἐν ἀέθλοις, Ἐλλησιν δ' ἔδων μέλεα καὶ ἐλέγους. τὰ τουτο μὲν της αὐλφδίας λα- - αγμι α' προσέθεσαν δὲ καὶ Ἀστων δρόμω ἀνηγορεύθη δὲ ἐπὶ et τω αρματι Κλεισθένης ο Σικυῶνος τυραννησας. υγδόη δὲ πυθιάδι προσενομοθέτησαν κιθαριστὰς τους ἐπὶ τῶν κρουμάτων τῶν ἀφωνων καὶ δεγεάτης ἐστεφανοῶτουγέλαος. ρίτη δὲ πυθιάδι ἐπὶ ταις ειοσι προστιθέα- σινοπλίτην δρόμον καὶ ἐπ αὐτφπιμαίνετος ἐκ Φλιμν- τος ἀνείλετο την δάφνην, λυμπιάσιν ὁστερον πέντε ηa σαμάρετος φαιεὼς ἐνίκησεν. υγδόη δὲ ἐκ τεσσαρ

κοντα πυθιάδι καὶ συνωρίδος εἶναι κατεστησαντο δρωμον καὶ 'Eξηκεστίδου Φωκέως ἐνίκησεν em νωρίς.Πέμπτη δὲ πυθιάδι ἀ- ταύτης κώλους ἔζευξαν ποαρματι καὶ παρέδραμεω υρφώνδα Θηβαίου τέθριππον.

313쪽

LIBER X. 283 Παγκράτιον δὲ ἐν πα- καὶ συνωρίδα τε κωλων καὶ 8πῶλον κέλητα πολλοῖς ἔτεσιν στερον κατεδέξαντο πλείων το μὲν πρωτη πυθιάδι ἐπὶ ταῖς ερήκοντα καὶ

τολμας ἐνίκα - ς' διαλιπόντες δὲ - ταύτης μίαν κέλπις ἔθεσαν δρόμον πώλφ, ἐνάπη δὲ ἐπὶ ταῖς ερη

κοντα συνωρίδι πἀώικῆ καὶ ἐπὶ μὲν τμπώλφαφ κελητι815 Λυκορμας ἀνηγορευ Ἀαρμνατος, Πτολεμαῖος δὲ ἐπὶ τῆσw-ρίδι ΜακεδώW ἔχαιρον γαρ δη Μακεδόνες οἱ ἐν Αἰγυπι καλούμενοι βασιλεις, καθάπερ γεησαν δάφνης δὲ στέφανος ἐκ των Πυθίων τῆ νίκη - αλλο μὲν ἐμοὶ δοκες ἐστὶν ουδέν, τι δε της Λάδωνος θυγατρος υπόλλωνα ἐρασθηναι κατέσχηκεν η φήμη.VIII. καταστήσαο ι δὲ--έδρων ἐνταυθα Ἐλλήνων οἱ μὲν φικτυό- τον Θευκαλίωνος νομίζουσι, καὶ ἀπο τούτου τοῖς συνελθοὐσιν ἐπίκλησιν 'Aμφικτυόνας

γενέ-αι υνδροτίων δὲ ἐν τῆ Ἀτθίδι ἔφη συγγραφῆ ἀς

το ἐξ ἀρχῆς αφίκοντο ἐς Θελφοὐ παρα των προσοικούν--των συνεδρεύοντες καὶχνομασθῆναι μὲν ωμφικτίονας τους συνελθόντας, ἐκνικῆσαι δὲ ανὰ χρόνον - νυν σφίσιν ονομα. I. - μὲν δη Ἀμφικτυόνος αυτου φασὶν ἐς Ισυνέδριον κοινον τοσῶδε γένη του Ἐλληνικμ συναχθῆναι, 'γωνας, Βόλοπας, Θεσσαλούς, ἰνιανας, Μάγνητας, Μαλιέας Φθιωτας, ωριεῖς, Φωκέας, Λοκρους τῆ Φωκίδι μόρους ἡπο - ρει τῆ Κνημιδι καταλαβόντων δὲ Φωκέων το ἱερόν, καὶ στερον δεκάτωλει λαβόντος 816 πέρας του πολέμου, μεταβολην καὶ λυμφικτυόνων ἔσχε Μακεδόνες μὲν γαρ τελεω ἐς Ἀμφικτυόνας ευραντο, Φωκέων δὲ - ἔθυος καὶ ἐκ του Λωρικου Λακεδαιμόνιοι μετασχόντες ἐπαύσαντο Ῥμφικτυονίας, οἱ μὲν του τολμωματος ἔνεκα οἱ Φωκεῖς, οἱ δὲ συμμαχίας ευραντο οἱ Λακεδαιμόνιοι της Φωκέων ζημίαν Βρέννου δὲ τον Γαλα- 3των στραπον αγαγόντος ἐς ελφους προθυμίαν - τον

314쪽

πόλεμον οἱΦωαεῖς πλείστη ' του Ἐλληνικοκπαρέσχοντο, καὶ ωτο του ἔργου τούτου μετασχεω Ἀμφικτυονίας αυθις καὶ ἐς τα αλλα ἐγένετο αξίωμα αυτοῖς ἀνασωσασθαι ὁ ἀρχαιον βασιλεῶς δὲ μγουστος μετετναι καὶ Νικοπλίταις τοῖς προς φωκτω συνεδρίου του Ἀμφικτυόνωνηθέλησε Μάγνητας μὲν ουν καὶ Μαλιεῖς καὶ Αἰνῶνας κάὶ Φθιωτας μαλοῖς -τελεω, τὰς ψήφους δὲ οσαι τούτων τε καὶ Λολόπων, ου γαρ ἔτι ν ολόπων γένος, Νικοπολίτας φέρειν. 3. Οἱ δὲ I 'Aμφικτυόνες οἱ ἐπἐμου τριάκοντα αριδεμ ησαν ἐκ Νικοπόλεως is καὶ Μακεδονίας τεκαὶ Θεσσαλῶν, ἀπ εκάστων ἀριδμφησαν ἔξ, Βοιωτων δέ, Θεσσαλίαν γαρ καὶ ουτοι τα αρχαιότερα κησαν καὶ Αἰολεῖς τηνικαυτα ἐκαλουντο, καὶ ἐκ Φωκέων τε καὶ Θελφῶν, παρα τούτων δυο μαστων εἷς δὲ

ι ἐκυωρίδος της αρχαίας. πέμπουσι δὲ καὶ Λοκρονοῖ τε καλούμενοι 'Oζόλαι καὶ οἱ πέραν Eυμίας ἔνα λάτεροι καὶ βοευς ἐστιν εἷς Πελοποννησίων δὲ ἐξ Αργους καὶ Σικυῶνος καὶ Κορίνθου συν Μεγαρευσιν ἐστὶν εἷς, καὶ εἷς A-ατος Αἱ μὲν δη πόλεις Ἀθῆναι καὶ Αελφοὶ καὶη Νικόπολις, αυται μὲν ἀποστέλλουσι συνεδρεύσοντας ' φικτυονίαν πῆσαν απὸ δὲ ἐμων τῶν κατειλεγμένων λάστη πόλει ανὰ μέρος ἐς ' φικτυόνας καὶ ἐν χρόνου περιόδφ συντελεω ἔστιν.

4. Ἐσελθόντι δὲ ἐς την πόλιν εἰσὶν ἐφεξης ναοί καὶ ὁ μεν πρῶτος αυτῶν ἐρείπια ην, ὁ ἐπὶ τούτφ δὲ κενος καὶ αγαλμάτων καὶ ανδριάντων ' ὁ δὲ -τῶν τρίτος καὶ ὁ τέταρτος, ὁ μὲν τῶν ἐν Ῥωμη βασιλευσάντων εἶχεν ου

πολλῶν τινῶν εἰκόνας τέταρτος δὲ Ἀθηνας καλετται Προνοίας. ῶν δὲ αγαλμάτων - ἐν φ --άφ Μασσαλιωτῶν ἀνά μά ἐστι, μεγέθει του ἔνδον αγάλματος μεμων. οἱ δὲ Μασσαλιῶται Φωιαέων εἰσὶν αποικοι τῶν ἐν8Πγωνίφ, μοῖρα καὶ αυτη τῶν ποτὲ υρπαγον τον Μηδον

315쪽

LIBER X. 285

πυγοντων ἐκ Φωκαίας γενόμενοι δε ναυσὶν ἐπικρατέστεροι Καρχηδονίων - τε γην ην ἔχουσιν ἐκτησαντο

καὶ ἐπὶ μέγα ἀφίκοντο ευδαιμονίας. των μὲν δη - Ισαλιωτῶν χαλκουν το --μά ἐστι χρυσοειδὲ ἀσπίδαυπο Κροίσου του Λυδορτεω ν τῆ Προνοία δοθεῖσαν, ἐλέγετο ὁπο των Θελφῶν ώς Φιλόμηλος αὐτην is λησε. προς δὲ τμίερῶ της Προνοίας Φυλάκου τέμενος

ἐστιν ηρωος καὶ o Φύλακος ουτος ὁποΘελφῶν ἔχει πιμην κατὰ την ἐπιστρατείαν σφωιν αμῶνα την Περσῶν. Ἐν δὲ του γυμνασίου φ υπαί- πεφυκέναι ποτὲ 8 ἀγρίαν φασὶνειην,καὶ Oδυσσέα, νίκα Αὐτον Aυτόλυκοναφικόμενος μετὰ του Aυτολύκου των παίδων ἐρήρευε, τότε ὰὐτον - τρα-α τωὐπὲρ του γόνατος ἐνταsθα σχεῖν υπο του συός. b. ραπομένω δὲ ἐς αριστερὰν ἀπο - γυμνασίου, καὶ υποκαταβάντι υ πλέον, ἐμοὶ δοκεον, τρία στάδια, ποταμός ἐστιν ονομαζόμενος Πλειστος Ου-

τος ὁ Πλεῖστος ἐπὶ Κίρραν το ἐπίνειον ελφων καὶ τηνταέτη κάτεισι, θάλασσαν Ἐκ δὲ του γυμνασίου την ἐς set ἱερον ἀνιόντι ἔστιν ἐν δεξι της οδοετο ὐδωρ της σταλίας, καὶ πιεῖν δέ δομαι δὲ τ ονομα τῆ πηγῆγυναῖκα λέγουσιν ἐπιχωρίαν, οἱ δὲ ανδρα Καστάλιον. Πανυασι δὲ ο Πολυάρχου πεποιηκὼς ἐς μακλέα ἔπη θυγατέρα Ἀχελφου την Κασταλίαν φησὶν εἶναι λέγει γὰρ δη περὶ os Ηρακλέους Παρνησον νιφόεντα θοοῖς διὰ ποσσὶ περησας ἶκετο Κασταλίης Ἀχελωῖδος αμβροτον ὁδωρ. Ἐκουσα δὲ καὶ ἄλλο τοιόνδε, ο ὐδωρ τῆ Κασταλίφ, Io ταμο δῶρον εἶναι το Κηφισοs οὐ- ἐποίησε καὶ ωλκαῖος ἐν προοιμ- φ ἐς Ἀπόλλωνα βεβαιοῶνται δὲ οὐχ ηκιστα οἱ Λιλαιεῖς, οῖ ἐς το Κηφισολτην πηρον

πέμματα ἐπιχώρια καὶ αλλα οπόσα νομίζουσιν αφιαπιν

316쪽

ιν τισιν εἰρημέναις μέραις, καὶ αυθις ἐν τῆ Κασταλία818

φασὶν αυτ αναφαίνεσθαι.

IX. ελφοῖς δὲ η πολις ἄναντες δια πάσης παρέχεται σχῆμα κατὰ ταχυτὰ δὲ τῆ πόλει φαλλη καὶ ὐιε- ρος περίβολος του Ἀπόλλωνος ουτος δε μεγέθει μέγας καὶ ἀνωτάτω τολαστεώς ἐστι τετμηντω δὲ καὶ ἐξοδοι δι αὐτο συνεχεῖς. πόσα δε των-- μάτων εἶναι μοι λόγου μάλιστα αξια ἐφαίνετο, ποιησόμεθα αυτῶν τμνημην 'Aθληὶ τὰς μὲν ουν καὶ ο ι ἀγωνισταὶ μουσικῆς τῶν ἀνθρωπων τοι πλείοσιν ἐγένοωτο μετὰ οὐδενος λογισμοs, ου πάνυ τι γουμαι σπουδῆς ἀξίους ἀθλη - τὰς δὲ οπόσοι τι καὶ υπελίποντο ἐς δόξαν, ἐν λόγω σφῆς ἐδηλωσα τῶ πλείους Φαύλφ δὲ Κροτωνιάτη - υλυμπίασι μὲν ουκ ἔστιν αὐτμνίκη, τὰς δὲΠυθοῖπεντάθλου δύο ἀνείλετο καὶ σταδίου την τρίτην ἐναυμάχησε δὲ καὶ

ἐναντία οὐ δου ναμ τε παρασκευασάμενος οἰκείαν,

καὶ Κροτωνιατωνοπόσοι ἐπεδήμουν τῆ Ἐλλάδι ἀνεβίβασε - τουτου ἐστὶν ἀνδριὰς ἐν Θελφοῖς τα μὲν δη ἐς 3 τον Κροτωνιάτην ουτως εἶχεν. a. 'Eσελ ωτι δὲ ἐς τοτέμενος χαλκοs ταῶρος τέχνη μὲν Θεοπρόπου ἐστὶν

Αἰγινητου, Κορκυραίων δὲ ἀνά μα λέγεται δὲ ἡ τα ρος ἐν τῆ Κορκύρα καταλιπὼν τὰς αλλας βοῶ και ἀποτης νομῆς κατερχόμενος ἐμυκατο ἐπὶ θαλάσσην γινομένου δὲ ἐπὶ ημέρα πάση τοὐαυ-s κάτεισιν ἐπὶ θάλασσαν ὁ βουκόλος, καὶ εἶδεν ἰχθέων των θύννων ἀτέκμαρτόν τι ἀριθμφ πλῆθος καὶ ὁ μὲν δῆλα τοῖς ἐν τῆ πόλει κορκυραίοις ἐποίησε, οἱ δέ, ελεῖν γὰρ τους θύννους προαιρούμενοι την αλλως ταλαιπωρίαν εἶχον, θεωροὐς αποστέλλουσιν ἐς ελφούς καὶ Ουτω Ποσειδῶνίτε ἐκεῖνον θύουσι τον ταsρον, καὶ -τίκα μετὰ την θυσίαν αίρομσι τους ἰχθsς, καί σφισι το ἀνάθημα ἐν υλυμπί τε καὶ

ἐν Θελφοῖς ἐστὶν η δεκάτη τῆς αγρας. q. φεξῆς δὲ

317쪽

LIBER X. 28τρογεατῶν ἀναθήματα - Λακεδαιμονίων Ἀπολλων81sἐστὶ καὶ Νίκη, καὶ οἱ ἐπιχώριοι των ρώων, Καλλιστώ τε η Λυκάονος καὶ Αρκὰς ὁ ἐπωνυμος της γης καὶ οἱ τουωρκάδος παῖδες Ἐλατος καὶ Ἀφείδας καὶ Ἀζώ, ἐπὶ δὲαυτοῖς ρίφυλος ' τούτω δὲ ην ου Ἐρατὼ φ ριφώλφμήτηρ, ἀλλα Λαοδάμεια η Ἀμυκλα του ἐν Λακεδαίμωι βασιλεύσαντος Ἀνάκειται δὲ καὶ ρασος Tριφύλου παῖς. οἱ δὲ εἰργασμένοι τα αγάλματα Παυσανίας ἐστὶν Ἀπολ- 6λωνιάτης, ουτος μὲν ον τε Ἀπόλλωνα καὶ καλλιστώ, την δὲ Νίκην καὶ του ' κάδος την εἰκόνα ὁ Σικυώνιος Λαίδαλος Ἀντιφάνης δὲ Ἀργεῖος καὶ Σαμόλας υρκάς, ουτος μὲν τ-πρίφυλον καὶ Ἀζαν πλατον δὲ καὶ μεμωντά τε καὶ Ἐρασον ὁ ργεως. -- μήδη οἱ - γεατα ἔπεμψαν ἐς ελφοὐ Λακεδαιμονίους, τε ἐπὶ σφας ἐστρατεύσαντο, αἰχμαλώτους ἐλόντες ε Λακε 7δαιμονίων δὲ ἀπαντικρὐ τούτων ἀναθηματά ἐστιν ἀπω ναίων Aιόσκουροι καὶ Ζευς καὶ 'AMλλων τε καὶ 'Ἀρτεμις, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Ποσειδων τε καὶ Λύσανδρος ουριστοκρίτου στεφανούμενος υπὸ του Ποσειδῶνος,υβας τε ο τ Λυσάνδρω τότε ἐμαντεύετο, καὶ ρμων ο την ναῶν του Λυσάνδρου την στρατηγίδα κυβερνων του 8τον μὲν δη τὸν Ἐρμωνα θεόκοσμος ποιησειν ἔμελλεν ὁ Μεγαρεὐ λε πωτων Μεγαρέων ἐγγραφέντα ἐς την

πολιτείαν οἱ δὲ Λιόσκουροι υντιφάνους εἰσὶν υργείου,

καὶ ὁ μάντις τέχνη Πίσωνος ἐκ Καλαυρείας της ροιζηνίων ωθηνόδωρος δὲ καὶ Ααμέας, ο μὲν τηρουρτεμίν τε καὶ Ποσειδῶνα εἰργάσατο δει δὲ τὸν Λύσανδρον, 'Aθηνόδωρος δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ἐποίησε καὶ τὸν μ' -τοι δὲ Ἀρκάδες εἰσὶν ἐκκλείτορος υνάκεινται δὲ καὶ 9

οπισθεν των κατειλεγμένων οσοι συγκατειργάσαντο τω

Λυσάνδρειτα ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ταυτῶν Σπαρτιατῶν απὸ τῶν συμμαχησάντων ' εἰσὶ δὲ οἴδε, υρακος μὲν

318쪽

288 ΦΩΚΙΚΑ

καὶ μιάνθης, ὁ μὲν αυτῶν ἐκ Λακεδαίμονος, ὁ δὲ ριάνθης Βοιώτιος υπὲρ του Μίμαντος, ἐντευθεν μὲν&mυστυκράτης δῖοι δὲ Κηφισοκλης κα Κρμόφαντός τε καὶ Σκέσιος, ψαρχος δὲ καὶ Θιαγόρας Ῥόδιοι, Κνίδιος δὲ Θεόδαμος, ἐκ δὲ μέσου Κιμμέριος, καὶ Μιλησιος Αἰαντί-

10δης δεύτους μὰν δη ἐποίησε Μανδρος, τους δὲ ἐφεξῆς Αλυπος Σικυώνιος, Θεόπομπον Μύνδιον καὶ Κλεο- δην Σάμιον καὶ ἐξ Eυβοίας Ἀριστοκλέα τε Καρύστιον ααὶ Αὐτόνομον Ἐρετριέα καὶ Ἀριστόφαντον Κορίνθιον

καὶ πολλόδωρον ροιζήνιον καὶ ἐξ Ἐπιδαύρου Ammτης ἐν τῆ Ἀργολίδι ἐχόμενοι δὲ τούτων 'Aξωνικός ἐστι, 'Aχαιος ἐκ Πελληνης, ἐκ δὲ μιόνος Θεάρης, καὶ Φωκεύς τε Πυρρίας καὶ κώμων Μεγαρεύς καὶ Ἀγασιμένης

Σικυώνιος, ἐκ δὲ Ἀμβρακίας καὶ Κορίνθου τε κὰ Λευκάδος 'λυκράτης και Πυθόδοτος Κορίνθιος καὶ --βρακιώτης μαντίδας τελευταῖοι δὲ Ἐπικυρίδας καὶ τεόνικος Λακεδαιμόνιοι Πατροκλεους δε καὶ Κανά- 11 χου φασὶν ἔργα. 5. Την δὲ πληγην Ἀθηναῖοι την D. Αἰγος ποταμις ου μετὰ του δικαίου συμβηναί σφισιν ὁμολογοωι προδοθῆναι γαρ ἐπὶ χρημασιν - των στρατηγησάντων, Τυδέα δὲ εἶναι καὶ Ἀδείμαντον- τα

δῶρα ἐδέξαντο παρὰ Λυσάνδρου καὶ ἐς ἀπόδειξιν του λόγου Σιβύλλης παρέχοντα των χρησμῶν καὶ τότ Ἀθηναίοισι βαρυστον κήδεα θησειΖευς ἡψιβρεμέτης, ουπερ κράτος ἐστὶ μέγιστον,νηυσὶ φερεπτολέμοισι μάχην καὶ δηχτητα, ολλυμέναις δολεροῖσι τρόποις κακότητι νομήων. N δὲ ἔτερα ἐκ Μουσαίου χρησμῶν μνημονεύουσι καὶ ναρ υ ναίοισιν ἐπέρχεται αγριος ομβρος ηγεμόνων κακότητι παραιφασίη δε τις ἔσται, 82Iητταλο βμούσουσι πόλιν, τίσουσι δὲ ποινήν. II ταὐτα μὲν δη ἐπὶ τοσosτον εἰρήσθω 6. τον δὲ ὁπω

319쪽

LIBER X. της καλουμενης Θυρεας Λακεδα μονίων αγῶνα καὶ 'A γείων, Σίβυλλα μὲν καὶ τομον προεθεσπι--ώ συμβήσοιτο ἐξ ἴσου ταῖς πόλεσιν, Ἀργειοι δὲ Mικῶντες -η

-ως ἐστὶν υργείου. X p δὲ τευ- τον δε-ον τον Howειον J ἐπίγραμμα με ἐστιν ἀπωδεαάτης του Μαραθωνί- ἔργου τεθῆναι τὰς ἐαόνας εἰσὶ δὲ υ νῶ τε καὶ Ἀκόλ- λων καὶ ἀνηρ των στρατηγησάντω Μιλτιιωης ἐκ δὲ τῶν ρώων καλουμένων Ερεχθεύς τε καὶ Κέκροψ καὶ

Πανδίων, λυτοι μὲν δη καὶ Λεώς τε καὶ ωντίοχος ὁ ἐκ- ας φακλεῖ γενόμωνος τῆς Φυλαντος, ἔτι δὲ Αἰγευς

τε αὶ παίδων τῶν Θησέως Ἀκάμας ουτοι μὲν καὶ λαῖς Αθηνησιν νόματα κατα μάντευμα ἔδοσαν το ἐκ

Θελφῶν ὁ δὲ Μελάωθου Κόδρος καὶ Θησευς καὶ Φυλε- ουτοι δὲ Ουκέτι των ἐπωνύμων εἰσί του μὲν δη et κατειλεγμένους Φειδίας ἐποίησε, καὶ ἀ/ηθεῖ λόγφ δεκάτη καὶ ουτοι της μάχης εἰσω ντίγονον δὲ καὶ τον παῖδα σημήτριον καὶ Πτολεμαῖον - θέσπιον χρόνφυστερον πέστειλαν ἐς ελφούς, τον μὲν Αἰγυπτιον καὶ εὐνοία τινὶ ἐς αὐτόν, τους δὲ Μακεδόνας τω ἐς αὐ- α ς δέει.2. Πλησίον δὲ τουάκκου καὶ αλλα ἀναθηματά ἐστιν 3 Ἀργείων, ληγεμόνες των ἐς Θήβας μου Πολυνείκει στρατευσάντων, Ἀδραστός τε ὁ Ἀμου καὶ Τυδευς Οἰνέως καὶ οἱ απόγονοι Προίτου Καπανευς γαπόνου καὶ Ἐτέοκλος Ἀφιος, Πολυνείκης τε καὶ ὁ Ἱππομέδων

822 αδελφῆς Ἀδράστου παῖς υμφιαράου δὲ καὶ αρμα ἐγγῶς

πεποίηται καὶ ἐφεστηκὼς Βάτων ἐκ τω ἄρματι ἡνίοχός τε τῶν rππων καὶ τώ φιαράφ καὶ αλλως προ - κων κατὰ οἰκειότητα τελευταῖος δε λιθέρσης ἐστὶν

PAUSAN. II. Is

320쪽

αυτῶν Ουτοι μὲν δη Υπατοδώρου καὶ Ἀριστογείτονός εἰσιν ἔργα, καὶ ἐποίπιαν σφῶς ώς αυτοὶ Αργειοι λέγουσιν, πωτης νίκης ηντινα ἐν Οἰνόη τῆ Ἀργείον αυτοί τε καὶ Ἀθηναίων ἐπίκουροι, Λακεδα μονίους ἐνίκησαν. υκ δὲ του αυτos, ἐμοὶ δοκεω ἔργου καὶ τους Ἐπιγόνους ἡ- Ἐλλήνων καλουμένους ανέθεσαν οἱ υργεῖοι. κεονται γαρ δη εἰκόνες καὶ τούτων, Σθένελος καὶ ὐκμαίων, κατὰ λικίαν, ἐμοὶ δοκεω, προ υμφιλόχου τετιμημένος, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Πρόμαχος καὶ Θέρσανδρος καὶ Αἰγιαλεύς τε καὶ ιομήδης ἐν μέσωδὲ -ομηδους

καὶ του Αἰγιαλέως ἐστὶν Eυρύαλος υπαντικρ δε αυ- τῶν ανδριάντες εἰσὶν αλλοι τούτους δὲ νέθεσαν οἱ 'Aργεῖοι του οἰκισμολ-s Μεσσηνίων Θηβαίοις καὶ παμεινώνδα μετασχόντες. ηρώων δέ εἰσιν αἱ εἰκόνες, -

ναος μὲν βασιλέων ἰσχύσας ἐν τρυργει μεγιστον, Bτερομνήστρα δνατε καθαρὰ χεῖρας μόνη τῶν ἀδελφῶν παρὰ δὲ αὐτην καὶ ο Λυγκεὐ καὶ απαν - ἐφεξῆς αυτῶν γένος το ἐς φακλέα τε καὶ ἔτι πρότερον καθηκον ἐς Περσέα. 3. αραντίνων δὲ οἱ tam οἱ χαλκοῖ καὶ αἰχμάλωτοι

γυναῖκες - Μεσσαπίων εἰσίν, μόρων τῆ αραντίνων βαρβάρων, Ἀγελάδα δὲ ἔργα του Ἀργείου.

ραντα δὲ ἀπ-κισαν μὲν Λακεδαιμόνιοι , οἰκιστης δὲ ἐγένετο Σπαρτιάτης Φάλανθος στελλομένω δὲ ἐς ἀποικίαν τω Φαλάνθ φ λόγιον λθεν ἐκ Θελφῶν ὐετμ αυ-

τον αἰσθόμενον πλατορε, τηνικαsτα καὶ χώραν -- σεσθαι καὶ πόλιν. το μὲν δη παραυτίκα ουτε ἰδίε το 823 μάντευμα ἐπισκεψάμενος - προς τῶν ἐξηγητῶν τινὰανακοινώσας κατέσχε ταῖς ναυσὶν ἐς Ιταλίαν άς δέ οἱ νικωντι τους βαρβάρους ου ἐγίνετο οἴτε τινὰ ἔλεωτῶν πόλεω ουτε ἐπικρατῆσαι χώρας, ἐς ἀνάμνησιν αφικνεῖτο του χρησμοὐ, καὶ αδλατα ἐνόμιζέν οἱ τον θεον χρησαι μη γαλαν ποτε ἐν καθαρ καὶ αἰθρίφ τρο