Pausaniae Descriptio Graeciae

351쪽

LIBER X. 321 καὶ ἐν φδε εἰπεῖν, ο πάντα τινα um κακῶν οἰκείων ἔφη πιέζεσθαι, ἐπὶ δὲ ἀλλοτρίοις κήδεσιν ἀπημαντον εἶναι. ατε δὲ η των Αἰνιάνων καὶ η των φακλεω- 10των πόσχεσις ἐπήγειρε τον Βρέννον καὶ 'Aκιχώριον μὲν κατέλειπεν ἐπὶ τῆ στραπιψ, προειπων, ἐπειδαν περιλάβωνιν αυτοὶ το Ἐλληνικόν, τηνικαsτα καὶ ἐκείνοις ἐφόδου καρον εἶναι ' ἀπολέξας δὲ αυτος μυριάδας του

8 53 στρατos τέσσαρας ἐποιεοτο την δον δια της ατραπου. καί πως - ἐκείνης συνέβαινε της μέρας την τε ομί- llηλ φν κατα του ρους καταχεῖσθαι πολλην καὶ αμαυρον - αὐτης εἶναι τον λιον, στε των Φωκέων τοῖς

ἔχουσιν ἐπὶ τῆ ἀτραπφ την φρουραν οὐ πρότερον ἐπιόντες οι βάρβαροι παρεσχοντο αἴσθησιν πρὶν η πλησίον ἐγεγόνεσαν ' ταsθα δὲ οἱ μὲν μάχης πιον, οἱ δὲ ημένοντο ἐρρωμένως, τέλος δὲ ἐβιάσθησαν καὶ ανα-χωρουσιν πο της τραπου ' καταδραμόντες μ aeto παρὰ

τους συμμάχους καὶ ἀπαγγείλαντες α παρόντα ἔφθη σαν πρὶν η ἀκριβῆ καὶ πανταχόθεν τελέαν γενέσθαι του Ἐλληνικορτην κύκλωσιν ἔνθα δη οἱ ἐπὶ των τρι- 12ηρων Ῥε ναῖοι φθάνουσιν ἡπεξαγαγόντες ἐκ των Θερμοπυλῶν το Ἐλληνικόν. καὶ οἱ μὲν κατα τὰς πατρίδας εκαστοι τὰς αυτῶν ἐσκεδάσθησαν. XxlII. υ δὲ Βρέννος οὐδένα ἔτι ἐπισχὼν χρόνο πριν η τους ἀπο του στρατοπέδου του σῶν τρωκιχωρ παραγενέσθαι, την δον ἐποιεῖτο ἐπὶ τους Θελφούς. οἱ δὲ καταφεύγουσιν ἡπο δείματος ἐπὶ το χρηστήριον καὶ θ εος σφας οὐκ εω φοβεῖσθαι, φυλάξειν δὲ αὐτος ἐπηγγέλλετο α μυτοs. s. Οἱ δὲ ἀφικόμενοι τιμωρεω l3τ θεῶ τοσοίδε ἐγένοντο πιληνων Φωκεῖς μὲν ἀποτῶν πόλεων πασῶν, ἐκ δὲ Ἀμφίσσης πλειαι τετρακόσιοι, παρὰ δὲ Αἰτωλῶν ολίγοι μέν τινες αὐτίκα, τε ἐπύθοντο ἐς το πρόσω χωρο-τας τους βαρβάρους, δι -

352쪽

322 ΦΩΚΙΚΑ κοσίους δὲ καὶ χιμυς Φιλόμηλος γαγεν στερον. δὲ μάλιστα μώμη τῶν Αἰτωλῶν ἐτμπετο ἐπὶ την μετὰ του κιχωρέου στρατιάν, καὶ μάχης μὲν ου ηρχον,οδευόντων δὲ ἐπέκειντο αεὶ τοῖς ἐσχάτοις, αρπάζοντές

τε τα των σκευον ουντων καὶ αυτούς τους ἄνδρας

φονεύοντες καὶ η πορεία κατὰ ταυτην μάλιστα ἐγίνετό σφισι βραδεῖα την αἰτίαν κατελειπε δὲ καὶ περὶ τηνοράκλειαν ὁ Ἀκιχώριος μοῖραν, or ἔμελλον φρουρησειντα ἐπὶ του στροποπέδου χρηματα. 854XXIlI. I. 3. Βρέννωδὲ καὶ τῆ στρατι των τε Ἐλληνων s- ελφως αθροισθέντες ἀντετάξαντο, καὶ τοῖς βαροβάροις αντε μαινε τα ἐκ του θεου ταχύ τε καὶ ων ἴσμεν φανερώτατα η τε γαρ γη πασα, ο νυπειχεν η των

Γαλατῶν στρατιά, βιαίως καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἐσείετο της νημέρας, βρονταί τε καὶ κεραυνοὶ συνεχεῖς ἐγίνοντο καὶ οἱ μὲν ἐξέπληττόν τε Ους Κελτους καὶ δέχεσθαι τοῖς

- τα παραγγελλόμενα ἐκωλυον, τα δὲ ἐκ του ουρανουουκώς οντινα κατασκήψαι μόνον, ἀλλα καὶ τῶ πλησίον καὶ αυτους μοίως καὶ τα οπλα ἐξῆπτε. ά τε των

ηρώων τηνικαυτά σφισιν ἐφάνη φάσματα, ὁ --ορος καὶ ο Λαόδοκός τε καὶ Πυρρος οἱ δὲ καὶ τέταρτ- τον 3 Φυλακον ἐπιχώριον σελφοῖς ἀπαριθμουσω ρωα. Ἀπέθανον δὲ καὶ αυτῶν παρὰ το ἔργον των Φωκέων ἄλλοι

τε ἀριθμον πολλοὶ καὶ Ἀλεξίμαχος ος ἐν τῆ μάχη ταυτημάλιστα πιλήνων ἡλικίας τε φ ἀκμάζοντι καὶ ωχυr

σώματος καὶ τ ἐρρωμέν' του θυμου κατεχρηματο ἐς των βαρβάρων τον φόνον Φωκεῖς δὲ εικόνα του Ἀλεξιμάχου ποιησάμενοι ἀπεστειλαν τω Ἀπόλλωνι ἐς ελ- φους δει τοι μὲν οἱ βάρβαροι παρὰ πασαν την μέ- ραν παθημασί τε καὶ ἐκπλήξει συνείχοντο ' τὰ δὲ ἐν τῆ νυκτὶ κολλ σφῶς ἔμελλεν ἀχθεινότερα ἐπιλη νεσθαι' ἐθός τε γὰρ ωχυρον καὶ νιφετος ην μου ἐθει,

353쪽

LIBER X. πέτραι τε ἀπολισθάνουσαι του Παρνασου μεγάλαι καὶ κρημνοὶ καταρρηγνύμελι σκοπον τους βαρβάρους εἶχον, καὶ αυτοῖς ου κατὰ ἔνα η δυο, ἀλλα κατὰ τριάκοντα και ἔτι πλείοσιν, λεκαστοι ἐν φ αυτ φρουρουντες η καὶ ἀναπαυόμενοι τυχοιεν, ἀθρόοις ἀπωλεια ἐγένετουπο της ἐμβολῆς των κρημνῶν. 4. ημα δὲ τ ηλίφ 5ἀνωροντι- Ἐλληνες ἐπροσάν σφισιν ἐκ των σελφῶν, οἱ μὲω ἄλλοι την ἐπὶ το στράτευμα ευθεῖαν, οἱ Φωκεῖς δὲ ἄτε καὶ ἄλλον ἔχοντες των χωρίων ἐμπείρως κατ 855 βησά τε διὰ της χιονος κατὰ τὰ ἀπότομα του Παρνα--s, καὶ ἔλαθον κατὰ νωτου γενόμενοι τοῖς Κελτοῖς, ηκόντιζόν τε ἐς αὐτους καὶ ἐτόξευον συν ουδενὶ ἀποτων βαρβάρων δείματι. οἱ δὲ ἀρχομένης μὲν της μάχης,

καὶ μάλιστα οἱ περὶ τον Βρέννον ουτοι δὲ μηκιστοι τε ησαν καὶ ἀλκιμώτατοι των Γαλατων, τοτε μὲν υπο προθυμίας ἔτι ἀντεῖχον βαλλόμενοί τε πανταχόθεν καὶ οὐχ ησσον πο τομήθους, μάλιστα οἱ τραυματίαι, ταλαιπωροsντες ως δὲ καὶ ὁ Βρέννος ἔλαβε τραύματα, ἐκελνον μὲν λιποκνυχησαντα ἐκκομίζουσιν ἐκ της μάχην, οἰδὲ βάρβαροι πανταχόθεν σφίσιν ἐγκειμένων των Ἐλλη-

νων πέφευγόν τε κοντες καὶ εαυτῶν τους αδυνάτους δια τραύματα εαεσθαι καὶ ἀρρωστίαν φονεύουσι.

5. καὶ οἱ μὲν ἐστρατοπεδεύσαντο ἔνθα η νυ κατε- 7λάμβανεν ἀναχωρουντας ἐν δὲ τῆ νυκτὶ φόβος σφίσινεμπίπτει Πανικός τὰ γαρ ἀπο αἰτίας ουδεμιας δείματα ἐκ τούτου φασὶ γίνεσθαι ἐνέπεσε μὲν ἐς το στράτευμα η ταραχη περὶ βαθεῖαν τηνάσπέραν, καὶἰλίνοι το καταρχὰς ἐγένοντο οἱ παραχθεντες ἐκ του νου, ἐδόξαζόν τεουτρι κτύπου τε ἐπελαυνομένων Ἀπων καὶ ἐφόδου πολεμίων αἰσθάνεσθαι) μετὰ δὲ Ου πολῶ καὶ ἐς απαντας διέδρα φανοια ἀναλαβόντες ουν τὰ οπλα καὶ διαστάν- 8τες ἔκτεινόν τε ἀλληλους καὶ ανὰ μέρος ἐκτείνοντο,21

354쪽

324 ΦΩΚΙΚΛΟυτε γλώσσης της ἐπιχωρίου συνιέντες, υτε τὰς ἀλλη λων μορφὰς οὐδὲ των ρεῶν καθορῶντες τα σχηματα ἀλλα ἀμφοτεραις ταῖς τάξεσιν μοίως πο της ἐν φααρόντι ανοίας οντ ανδρες οἱ ἀνθεστηκότες εἶναί σφι σιν Ἐλληνες καὶ αὐτοὶ καὶ τα οπλα ἐφαίνοντο καὶ Ελλάδα αφιέναι την φωνην η τε ἐκ του θεοεμανία πλεῖ στοναξειργάσατο, αλληλων τοῖς Γαλάταις τον φόνον. 9Tων δὲ Φωκέων σοι κατελείποντο κατὰ τους ἀγρους856

φυλακῆς βοσκημάτων ἔνεκα, πρῶτοί τε ησθοντο καὶ ἀπαγγέλλουσι τοῖς Ἐλλησι τα ἐν τῆ νυκτὶ καταπόντα τους βαρβάρους ἀναθαρσησαντες δὲ οἱ Φωκεῖς προθυμότερον ἔτι ἐνέκειντο τοῖς Κελτοῖς, διὰ φυλακῆς τε πλείονος τὰς ἐπαύλεις ἐποιοsντο, καὶ τα ἐς βίου χρείανου περιεώρων σφας ἐκ τῆς χώρας ἀμαχεὶ λαμβάνοντας

ἐγεγονε τε αυτίκα τοῖς Γαλάταις δια παντος του στρατο καὶ σίτου καὶ ο- ἐς τροφὴν αλλα ἔνδεια ἰσχυρά. 10 6 Πλῆθος δὲ - ἐν τῆ Φωκίδι αυτῶν ἀναλωθέν, λίγνμὲν ξακισχιλίων ἐλάσσονες οἱ ἐν ταῖς μάχαις, οἱ δὲ ἐντη χειμερω διαφθαρέντες νυκτὶ καὶ στερον οἱ ἐν φ

11 7. Ἀθηναίων δὲ ανδρες ἐπισκεψόμενοι μὲν αφλοντοτα ἐν Λελφοῖς τότε δὲ ἐπανήκοντες τά τε δελαήγγελλον ποῖα συμβεβήκει τοῖς βαρβάροις, καὶ τὰ ἐκ του θεου κατειληφότα οἱ δὲ αυτοί τε ἐξεστρατευοντο, καὶ ἁ την Βοιωτίαν διώδευον οἱ Βοιωτοί σφισιν ἀνεμίχθησαν ουτω δη ἀμφότεροι τοῖς βαρβάροις ἐπακολουθυυν- 12 τε ἐλόχων τε καὶ ἐκτεινον τους ἀεὶ ἐσχάτους τοῖς δὲ φευγουσιν μοὐ φ Βρέννφ καὶ οἱ περὶ τονυκιχώριον ἐν τῆ προτέρα νυκτὶ ἀνεμίχθησαν ' βραδεῖαν γὰρ την

πορείαν ἐποίησάν σφισιν οἱ Αἰτωλοί, τοῖς τε ἀκοντίοις ἐναυτούς ἀφειδέστερον καὶ Oτpia tοιεν καὶ ἄλλω χρω-

355쪽

LIBER X. 325μενοι, στε ἐς το στρατόπεδον τὸ προς τῆ Ηρακλείεμοιρα ου πολλη διέφυγεν ἐξ αυτῶν. . φ δε Βρέννφκατὰ μὲν τα τραύματα ἐλείπετο ἔτι σωτηρίας ἐλπίς τῶν δὲ πολιτῶν φόβω φασὶν αυτον κάντη αἰδοῖ πλέον, τε τῶν ἐν τῆ Ἐλλάδι κακῶν αἴτιον, ἐκουσίως ἀφεγαι την ψυχην,κράτου πίνοντα του οἴνου. καὶ το ἀπο τούτου l3δὲ οἱ βάρβαροι μέχρι μὲν του Σπερχειοs χαλεπῶς ἐκο- - σαν, τῶν Αἰτωλῶν βιαίως σφίσιν ἐγκειμένων ως δὲ ἀπίκοντο ἐπὶ τον Σπερχειόν, οι εντεsθεν ὁπο- καθήμενοι Θεσσαλοὶ καὶ οι Μαλιεῖς ἐνεφορη σαν-τω σφῶν. μηδένα οἴκαδε αποσωθηναιν. s. 'Eγένετο δὲ τῶν Κελτῶν στρατεία τε επὶ την Ἐλ- 14λάδα καὶ ταπώλεια Ἀναξικράτους υ νησιν αρχοντος, 857 δευτέρφ δὲ ἔτει της πέμπτης ολυμπιάδος ἐπὶ εἴκοσι καὶεκατόν, ν άδας Αἰγιεὐ ἐνίκα στάδιον δὲ ἔτει τμἐφεξῆς Θημοκλέους Ἀθήνησιν αρχοντος, οἱ δὲ αὐθις ἐς την Ἀσίαν διαβαίνουσιν οἱ Κελτοί. αὐτα μὲν δηούτω γενόμενα ἴστω τις.

XXIV. 1, δὲ φ προνάφ' ἐν Θελφοῖς γεγραμμένα ἐστὶν φεληματα ἀνθρωποι ἐς βίον ἐγράφη δὲ ποἀνδρῶν ους γενέσθαι σοφοὐς λέγουσινἘλληνες ουτοι δὲ ησαν ἐκ μὲν γωνίας θαλης τε Μιλησιος καὶ Πριηνεῶς Βίας, Αἰολέων δὲ τῶν ἐν Λέσβφ Πιττακος Μιτυληναῖος, ἐκ δὲ Λωριέων τῶν ἐν φυσία Κλεόβουλος Λίνδιος, καὶ 'A ναῖός τε Σόλων καὶ Σπαρτιάτης πιλων τον δὲ ἔβδομον Πλάτων λυρίστωνος αντὶ Περιάνδρου του κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε om νέα κώμη δὲ ἐν τηοει τ ορει κοsντο αἱ μναι. οὐ δει οὐν οἱ ανδρες ἀφικόμενοι ἐς ελφοὐς ἀνέθεσαν τω Ἀπόλλωνι τααδόμενα Γνῶθι σαυτον καὶ Μηδὲν αγαν ουτοι μὲν δηἐνταsθα ἔγραψαν τα εἰρημένα.

2 θεάσαιο δ αν καὶ εἰκόνα Ομήρου χαλκῆν ἐπὶ

356쪽

στηλy, καὶ ἐπιλέξει το μάντευμα ο γενέσθαι φυμηρολέγουσιν χλβιε καὶ δυσδαφον ἔφυς γαρ - ἀμφοτέροισι, πατρίδα δίζηαι μητρὶς δε τοι, ου πατρίς εστιν. ἐστιν 'χος νησος μητρὸς πατρίς, η σε θανόντα δέξεται. ἀλλα νέων παίδων αἴνιγμα φυλαξαι. 3. σεικνύουσι δὲ οἱ γητα καὶ μηρου μνημα ἐν τῆ νήσω καὶ ἐτέρωθι λυμένης, την Κλυμένην μητέρα 8583 εἶναι τουωμηρου λέγοντες κυπριοι δέ, οἰκειοὐνται γαρ δη καὶ ουτοι 'Oμηρον, θεμιστώ τε αυρο μητέρα εἶναι των τινὰ ἐπιχωρίων γυναικῶν λέγουσι, καὶ ποMκλου προθεσπισθῆναι τὰ ἐς την γένεσιν τηνωμηρουφασὶν ἐν τοῖσδε καὶ τότ' ἐν εἰναλίη κέαρ μέγας ἐσσετ' ἀοιδός, ον τε θεμιστὼ τέξει ἐπ ἀγρορδῖα γυναικῶν, νόσφι πολυκτεάνοιο πολυκλειτον Σαλαμῖνος. προν δὲ προλιπὼν διερός θ' υπο κύμασιν ἀρθεις, Ἐλλάδος εὐρυχόρου μουνος κακὰ πρῶτος αείσας, ἔσσεται αθάνατος καὶ ἀγήραος ματα πάντα risin μεις ἀκούσαντές τε καὶ ἐπιλεξάμενοι οὐ χρησμούς, ἰδία δὲ Ουδένα αυτῶν λόγον ουτε ἐς πατρίδα οἴτε περνηλικίας μηρου γράφομεν. 4. Ea δὲ τ να- πεποίηται μὲν Ποσειδῶνος βωμός, οτι το μαντεων το ἀρχαιοτατον κτημα ην καὶ Ποσειδῶνος, ἔστηκε δὲ καὶ ἀγάλματα Μοιρῶν δύο ἀντὶ δὲ αυ- τῶν της τρειης Ζευς τε Μοιραγέτης καὶ Ἀπόλλων σφίσι παρέστηκε Μοιραγέτης θεάσαιο δ' ἄν ἐνταμα καὶ ωτίαν, ἐφ' ἡ Νεοπτολεμον τον Ἀχιλλέως ὁ ἱερεύς ἀπ κτεινε του Ἀπόλλωνος τὰ δὲ ἐς του Νεοπτολέμου την τελευτ et ἐστιν μω τέρωθι εψημένα 'Aνάκειται δὲ Ου πόρρω της στίας θρόνος Πινδάρου σιδήρου μέν ἐσπιν- θρόνος, ἐπὶ δὲ αὐτμφασίν, πότε ἀφίκοιτο ἐς

357쪽

LIBER X. 327 Θελφους καθέζεσθαί τε τον Πίνδαρον καὶ αδειν πόσα των σμάτων ἐς Ἀπόλλωνά ἐστιν ἐς δὲ του ναου τομωτάτω παρίασί τε ἐς αυτ ολίγοι, καὶ χρυσουνυπόλ

λωνος τερον γαλμα ανάκειται.

5. Eaελ ωτι δὲ του ναου καὶ τραπέντι ἐς ἀριστερα 6 περίβολός ἐστι καὶ Νεοπτολεμου του χιλλέως ἐν αυτῶ859 τάφος καί οἱ κατὰ ἔτος ἐναγίζουσιν οἱ Θελφοί. μαναβάντι δὲ α- του μνήματος λίθος ἐστὶν ου μέγας τούτου καὶ ἔλαιον οσημέραι, καταχέουσι καὶ κατὰ έορτηνεκάστην ἔρια ἐπιτιθέασι τα ἀργά ἔτι δὲ καὶ δόξα ἐς αυτόν, δοθηναι κρόν τον λίθον αντὶ του παιδός, καὶ ἁ αυθις μεσεν αυτὸν ὁ Κρόνος.

'Iosσι δὲ ως ἐπὶ τον ναον αυδ ες μετὰ του λίθου την 7θέαν ἔστιν η Κασσοτὶς καλουμένη πηγη' εἴχος δὲ υ μέγα ἐπ' αὐτὴ καὶ Ἀνοδος δια του τείχους ἐστὶν ἐπὶ την πηρον ταύτης της Κασσοτίδος δύεσθαί τε κατὰ τῆς γης λέγουσι - δωρ καὶ ἐν φώδυτμτου θεο τὰς γυναῖκας μαντικὰς ποιεῖν την δὲ τῆ κρηνη δεδωκυῖαντ ονομήτων περὶ τον Παρνασὸν νυμφῶν φασὶν εἶναι.

XXV. Υπὲρ δὲ την Κασσοτίδα ἐστὶν οἴκημα γραφὰς

ἔχον των Πολυγνώτου, --μα μεν νιδίων, καλεῖται δὲ πὸ Θελφῶν Λέσχη, τι ἐνταμα συνιόντες - ἀρχαῖον τά τε σπουδαιότερα διελέγοντο καὶ ὁπόσα μυθώδη τοιαsτα εἶναι πολλὰ αν πασαν την Ἐλ-

λάδα πιμηρος ἐν Μελανθους λοιδορία προ υδυσσέα ἐδήλωσεν οὐδ' ἐθέλεις εὐδειν χὐκητον ἐς δόμον ἐλθώνη που ἐς λέσχην, αλ ἐνθάδε κόλ αγορεέεις.

I. M osis οὐν ἐσελθόντι το οἴκημα το μὲν σύμπαν το 2

ἐν δεξιῆ της γραφης Ἱλιός τέ ἐστιν έαλωκυῖα καὶ α πλους o Ἐλληνον. Μενελάω δὲ τὰ ἐς την αναγωγην εὐτρεπίζουσι, και ναs τε γεγραμμένη καὶ ανδρες ἐντὸς

358쪽

828 ΦΩΚΙΚΑναsται καὶ ἀναμὶξ παῖδες ἐν μέση δέ ἐστι τῆ νη ὁ κυβερνήτης Φρόντις κοντους δύο ἔχων πιμηρος δὲ Νέστορα ἐποίησεν αλλα τε διαλεγόμενον προς ηλέμαχον καὶ περὶ του Φρόντιδος, ως πατρος μὲν ονφορος, -- νελάου δὲ ην κυβερνφης, δοκ μώτατος δὲ ἐς την τέννην, καὶἰς Σούνιον δη - ἐν τῆ Ἀττικῆ παραπλέοντα86 Bἐπέλαβεν αὐτον το χρεώw καὶ τέως μου Νέστορι ὁ Μενέλαος πλέων, τότε κατα αἰτίαν απελείφθη ταύτην, ἴνα μνηματος καὶ - ἐπὶ νεκροῖς ἄλλα ἀξιώσειε του Φρόντιν Ουτός τε Ουν ἐν του Πολυγνώτου τῆ γραφη, καὶ π αὐτον μαιμένης τέ τις κομίζων ἐσθητα καὶ Ηοωξ δια της αποβάθρας κατιών ἐστιν, ἡδρίαν ἔχων χαλκην καπαλέουσι δὲ καὶ του Μενελάου την σκηνὴν οὐ πόρρω της νεὼς ουσαν Πολίτης καὶ Στρόφιός τε καὶ Ἀλφιος. καὶ αλλην διαλύων σκηνήν ἐστιν Ἀμφίαλος. υπὸ δὲ του Ἀμφιάλου τοῖς ποσὶ κάθηται παῖς ἐπίγραμμα δὲ οὐκ ἔστι τω παιδί, μεια δὲ μόνω τω Φρόν--τιδι καὶ μόνου τούτου το νομα ἐκ της ἐς οδυσσέα ποιήσεως ἔμαθε των δὲ αλλων ἐμοὶ δοκεῖν τα ονόματα συνέθηκεν αυτὸς ὁ Πολύγνωτος Βρισηὶς δὲ ἔστωσακαὶ ιομήδη τε περ αὐτης καὶ μις πρὸ αμφοτέρων ἐοίκασιν ανασκοπούμεναι το Ἐλένης εἶδος κάθηται δὲ αὐτη τε ἐπιμη καὶ Εὐρυβάτης πλησίον τὸν 'Οδυσσέως εἶναι κήρυκα εἰκάζομεν, οὐ μην εἶχεν δη γένεια θεράπαινα δὲ πλέκτρα καὶ Πανθαλίς, η μὲν τῆ aisti παρέστηκεν, η δὲ ποδε την δέσποιναν ὐπλέκτρα διάφορα δὲ καὶ ταsτα τα νόματα η υμηρος ἔθετο ἐν

γλιάδι, ἡ καὶ Ἐλένην καὶ ἰούσας ὁμos 4 Ἐλένη τὰς

δούλας ἐπὶ το τειχος πεποίηκε. 3. κάθηται δὲ ὁπὲρ την Ἐλένην πορφυροsν ἀνηρ ἀμπεχόμενος ἱμάτιον καὶ ἐς ταμάλιστα κατηφής πλενον εἶναι τεκμήραιο - τον Πριάμου καὶ πρὶν η καὶ το ἐπίγραμμα ἐπιλαασθαι. πλη-

359쪽

LIBER X.

σων δὲ του Ἐλένου Μέγης ἐστί τέτρωται δὲ τον βραχίονα ὁ Μέγης, καθα δη καὶ Λέσχεως ὁ Αἰσχυλίνου Πυρρατος ἐν Πίου περσιδι ἐποίησε τρωθηναι M υποτην μάχην τοsτον, ην ἐν τη νυκτὶ ἐμαχέσαντο οἱ Tρῶες, 861 υπο Ἀδμητου φησὶ του Aυγείου Γέγραπται δὲ καὶ 6Λυκομήδης παρα τον Μέγητα Ἐρέοντος, ἔχων τραs ἐώ, καρπφ Λέσχεως ουτω φησὶν αυτον πουγήνορος τρωθηναι δῆλα ουν. αλλως γε ουπιαν ὁ Πολύγνωτος ἔγραψεν ουτωτα ἔλκη σφίσιν, εἰ μη ἐπελέξατο την ποίησιν του Λέσχεω ' προσεπέθηπιε μέντοι καὶ σφυ- ρου φ Λυκομηδει, καὶ τρίτον τραsμα ἐν τη κεφαλη. τέτρωται δὲ καὶ Eυρυαλος ὁ Μηκιστέως κεφαλήν τε καὶ ἐπὶ τη χειρὶ τον καρπόν. υτοι μὲν δ ανωτέρω της 7

Ἐλένης εἰσὶν ἐν τη γραφη ἐφεξης δὲ τη Ἐλιν μήτηρ

τε ἡ Θησέως ἐν χρφ κεκαρμένη καὶ παίδων τῶν Θησέως μοφων ἐστὶ φροντίζων, σα γε ἀπο τοs σχήματος, εἰ ἀνασώσασθαί οἱ την Αἴθραν ἐνέσται. υργεῖοι δὲ καὶ ἐκ τῆς Σίνιδος θυγατρος γενέσθαι Θησεῖ Μελάνιππον λέγουσι καὶ ως ἀνέλοιτο ὁ Μελάνιππος δρόμου νίκην,οτε οἰωπίγονοι καλούμενοι Νέμεια δεύτεροι ουτοι ἔθεσαν μετὰ Ἀδραστον Λέσχεως δὲ ἐς την Αἴθραν ἐποίη- 8σεν, ἡνίκα ἡλίσκετο Πι- , πεξελθουσαν ἐς το στρατοπεδον αυτὴν αφικέσθαι το Ἐλληνων καὶ π των παίδων γνωρισθηφα των Θησέως, καὶ ως παρ' Ἀγαμέμνονος αἰτήσαι ημοφῶν αυτήν ο δὲ ἐκείνω μὲν ἐθέλειν χαρίζεσθαι, ποιήσειν δὲ Ου πρότερον ἔφη πρὶν Ἐλένην πεῖσαι ἀποστείλαντι δὲ αυτφ κήρυκα ἔδωκεν Ἐλένη την χάριν ἐοικεν ουν Ῥυρυβάτης ὁ ἐν τηγραφη ἀφrχθαί τε ώς τὴν Ἐλένην τῆς Αἴθρας νεκα, καὶ τα ἐν τεταλμένα πο os Ἀγαμέμνονος παγγέλλειν.4. Γυναῖκες δὲ αἱ 'φάδες αἰχμαλωτοις τε ἡδη καὶ οδυ- sρομέναις ἐοίκασι. γέγραπται μὲν Ἀνδρομάχη , καὶ ο

360쪽

παις οἱ προέστηκεν ἐλόμενος του μασνοὐ τουτω---σχεως ἐπέντι ἀπο του πυργου συμβῆναι λέγει την τελευτήν, - μην - δόγματός γε Ἐλλην- , ἀλλ' ἰδίαμοπτόλεμον αὐτόχειρα ἐθελῆσαι γενεσθαι Γέγραπται δὲ Μηδεσικάστη, θυγατέρων μὲν Πριάμου καὶ αυτητων νόθων, αφῶσθαι δὲ ἐς Πήδαιον πόλιν φησὶν αὐ-την ' μηρος Τμβρω Μεντορος πιαδη ἀνδρὶ συνοικου-862Iοσαν. Η μὲ, δη Ἀνδρομάχη καὶ η Μηδεσικάστη καλύμματά εἰσιν ἐπικείμεναι, Πολυξένη δὲ κατατα εἰθισμένα παρθένοις ἀναπεπλεκται τὰς ἐν τῆ κεφαλή τρί tας αποθανεῖν δὲ αὐτην ἐπὶ τευχιλλέως μνήματι ποιηταί τε δουσι, καὶ γραφὰς ἔν τε θήναις καὶ Περγάμ τῆὐπὲρ Καῖκου θεασάμενος οἶδα ἐχουσας ἐς της Πολυξένης II τα παθηματα Ἐγραφε δὲ και Νέστορα τῆ κεφαλῆ τε ἐπικείμενον πῖλον καὶ ἐν τῆ χειρὶ δόρυ ἔχοντα καὶ --πος κονίεσθαι μέλλοντος παρέχεται σχημα. χρι μὲν δητου Ἀπου αἰγιαλός τε καὶ ἐν αὐτμψηφῖδες υποφαίνονται, το δὲ ἐντευθεν Ουκέτι ἔοικεν εἶναι θάλασσα. XXVI. ων δὲ γυναικῶν των μεταξ της τε Αἴθρας καὶ πιστορός εἰσιν ανωθεν τούτων αιχμάλωτοι καὶ αυ-

ται Κλυμένη τε καὶ Κρέουσα καὶ ριστομάχη καὶ πινο- δίκη Κλυμένην μὲν οὐν Στησίχορος ἐν γλίου πέρσιδι κατηρίθμηκεν ἐν ταῖς αἰχμαλωτοις ώσαύτως δὲ καιωριστομάχην ἐποίησεν ἐν Νόστως θυγατέρα μὲν Πρι

μου iτολάου δὲ γυναῖκα εἶναι τοὐγκετάονος ηενο- δίκης δὲ μνημονεύσαντα υκ οἶδα οὐτε ποιητὴν ουτεοσοι λόγων συνθέται ἐπὶ δὲ τὶ μέση λέγουσιν ως θεῶν μητηρ καὶ Ἀφροδίτη δουλείας πο Ἐλληνων αὐτην ἐρρύσαντο ' εἶναι γαρ δη και Αἰνείου την Κρέουσαν γυναῖκα Λέσχεως δὲ καὶ ἔπη τα κύπρια διδόα-2σιν Εὐρυδίκην γυναι κα Αἰνείε. Γεγραμμέναι δὲ ἐπὶ κλίνης ὐπὲρ ταύτας ηδνόμη τε καὶ Μητιόχη καὶ Πεῖ--