장음표시 사용
201쪽
ubi etiam legerim 'ναξ. Herodot. IV l 22. προ την μίην τῶν μοιρέων ἔθυσαν O LIέρσαε. Noster infra. Κυρου δὲ rais τέταρτos ἔθυνε στρατόν ubi vid. notas. Cf. Pierson Verisim. p. l67. Ceterum ut hic δορυ pro nave accipiendum, sic apti l Virgil. En III. 9 l.
e 'βόλοις. Sic enim legendum puto pro παρέχοντες, e quo SenSUS idoneus elici nequit. Quomodo autem haec classis Persicae confusio
cyd. I. 50. τα σκάφη-των νεῶν cis καταδυσειαν Vertit, e corps seu l
202쪽
426 Πληθω. Supra 277. Dei φόνου βροτῶν ponitur pro
589. oris φιλοι προδιδοὐσιν, ἐπεὶ τον γ' εχθρον ἁλεὐμαε, Ω στε υβερνητm χοιράδα εἰναλίας. Sed hic Sensus minime congruit cum AEschyli loco. limen. 9. λιπὼν eoiμνην, Δηλίαν τε χοιράδα. Eurip. Troad 90. cra δὲ Μυxόνου Δηλιαί τε χοιράδες. Theocritus,oερίδας vocat scopulon OS XIII. Aris Κυανεάν υχ νψατο συν-cρομάδων abs Ἀλλα διε α ξε, βαθυν ὁ εἰσέcραμε ci σιν Alero os, μέγα λαῖτμα ὰφ ώ τότε χοιράδες σταν Sic autem dicti fuisse videntur, quia ex undi eniinebant in Inoduni tergi porcini Apud nos Anglos etiam in comitatu Sui retensi collis cujusdam dorsum audit the Hπ' Bach. Quin et Liatinorum porca ex hac similitudine ducta videatur de qua voce plane inepta sunt quae conaminiscitur Varro. Virgil. En I li 0. 0raun inmmane lari sunὶ'no.
430 Θυννος. Thynnus Piscis, culus saepissime pini ScriPtores Atticos mentio fit Athenaetis VII. p. 303 C. μνημονεύει δὲ τοὐ
203쪽
corruptelain intactam relinquit, sed et novam introducit quippeis μύχεσθαι, Si ullilii exstaret, Secumlam Oreiperet Sed vox non nauci est vel bum quod Solum usurpatur St ἁμίσσω. Atqui secundiam illud λέγων sine dubi Vicienduna est illi laeto, locum sic
elegantissimo senari beavit, υτος uti ἴμμα παραβαλὼν θυννου δίκην Versus integer citatur ab Eliano N. A. IX. 42. Plutarch. p. l083. claol. Oppian Hal. IV. 525. o cuia ομμα παραβαλών, θύννου ίxον. Iterum Noster apud Plutίirela in Liuculi. p. 899. υννos βoλaios πελαγος os διεστρόβει. Ex his locis mihi persuasum est Esclaylum oblectamenti caussa thun nos venatura ivisse quod piscandi genus hune in modum fiebat. Ascendebat quidam vel in altum promontorium, vel in malum litore infixum, unde thynnorum grege in specularettu', quo ViSO, Signum piscatoribus datiat, qui retibus totuimgregem includebant. Rem fuse describit Philostratus in Icon. I. 3.
Oσσat, ΓΙιφαύσxει δ' ταροῖσιν. ai r apri Nonium Mai c. v. Cetarii. Non annii advertentes Cetarios, quum videre volunt in viam thun nos, adscendere in nmatura alte, it penitus per aquain perspiciant PiSces.
Michae Monachus Ossaites p. Suid. v. Θρασύμαχos. α νυν δὲ
204쪽
σεληναίη διὰ νυxros. Schylum autem rei PiSeatoriae operam dedisse, etiam ex eo colligere licet, quod saepissime ex retibiis metaphoras ducit Agani. 384. Aπειρον ἁμφίβληστρον, σπερ ἰχθύων IJγιστιχίζω. ibid. 362. μέγα δουλείας Γάγγαμον ἄτης πανάλώτου. P mella Ilid. πέρaντον Δίuτυον ἄτη . In Theb l23. Neptuni fuscina vocatur ἰχθυβόλος μαχανά. Piscium mentio injicitur anfra583. Quin et sabulam conssidit Eschylus, cujus titulus sui Δικτυ-
Ibid. Βολος Iactus. Quantun prsesum uno retiy actu includitur. Etymol M. p. 205, 26. Βόλο ὐπο Κρητῶν και η δια σαγηνης ἄγρα Saepius pro ipSO rete usurpatur, ut in urip. Bacch. 46. Electr. 582. Incertus in Antholog. I. p. 548. Και φελλον Ῥυφίων σημα λαβόντα βόλων. 43l. γη. Fractura. Iic ver m Fragnὶento portitur. He-Sych. γαι-τρώματα, τραύματα LeXie. Sangerin. p. 336. d. Belcher Ἀγαί. οι τραγιco τὰ τρώσεις. Eurip. Suppl. 693. ab Abreschio collatus Πρὸς αρμάτων τ ὰ γαῖσι λειπόντων iov. Virgil. AEn V. 209. fractosque legunt in gurgite remos Hor Epod. X. 5. germidentes Eurus inverso mari Fhactosque renὶOSi erat.
Ibid. ' ραυσμα. Fraginenti in Asita apud poetas haud
Ibid. Ερείπιον Rudera. mprie quidquid collapsum est.
205쪽
Ibid. μου. Simul. Minus recte tanteius una cum quo Sensu ariSSime ponitur, et nusquam, credo, apud poeta Scenicos. Apollon Rhod. II. 20. μου δέ οἱ ἐσσευo Pro laxiδαι ubi Schol. ro μου Ψ επι του ἁθροίσματο τιθέασι ac ἐπὶ το εγγυς, o 'Aθηναῖοι εἰώθασι χρησθαι Μένανδρος 'Ομου δὲ του τίςτειν παρεγένεθ' η κόρη unde Coringendi Harpocratio et Photius CL Schol. Platon. p. 0 Verte autem, Lanrentatio autenm mare eiulatibus conlplevit. 433. Κατεχω. Distineo. Herodot. I. 0 l. lxos με παs
206쪽
Στιχομυθεῖν δὲ ἔλεγον, τυ παρ ἔν ἰαμβεῖον ἁντιλέγειν, και τοπράγμα, στιχομυθίαν. m qu male Photius et HeSychius στοι μυ-
εγὼ μυθησομαι, Ουδ ονομηνω, οσσα ηρίων λόχου Fiδον, δε θύγατραs Πρὶν γάρ e xαὶ νυξ φθei αμβροτος DeiNOSth de Oron. 9l. ἐπιλείψει με λέγοντα η μέρα τα των προδοτῶν νόματα. Dionys Hal de Comp. Verti. IV. l. ὼν πάντων τὰ νόματα ει βουλοίμην λέγειν, ἐπιλείψει με ὁ τqs μέρα χρόνος. in i Vid. Upton. et chaeser Cicer. N. D. III. 32 dies desciat, ει velin nurmerare, petibus bonis male evenerit. Sic Isocrates unior ad Demonic. p. 7.
207쪽
446. Μασσων Ma Dr. Infra pl4. Non Dorice pro μείζων, Maod dixi ad Prometh. 440. Vetus Ornan comparativorum λίσσων, θάσσων, ἄσσων notissima est. βράσσων pro βραδίων Isiad. . 226. -υσσων a. γλυxὐ Aristophanes apud Elym Ol. . p. 235. βάσσων aβαθυς picharnatis ibid. p. 9l. πάσσων α παχύς Callimacta. r. CCCXL.IX. Mihi compertum est μάσσων ab antiquo adjectivo μαuὐs
profluxisse, cisu etiani gradu superlativus μάxιστος exstat ut enim βάθος et βαθυς, τάχος et ταχυs, γλεῆxos et γλυxύς, sic etiam Exoς Velisncos et axὐ siliquando In usu suere, quoium illud etiamnum reperitur. A,sicos sorinatum S i axeρόs, quod contracte esserebant μα HS; ut i eixos, μειςερόs, μει ός per liphthongum enim has voces olim elatas suisse OnStat ex comparativo μείων Sed haec, de quibus grammatici ot δ' o ναρ nihil ad Eschylum. Id tantum volui demonstrare, μείζων et μάσσων nihil commune habere.
449. Ἐν πρώτοις Praecipui. Herodot. VIII. 69. οἱ δὲ
208쪽
et oiλύδεν os Theaetet appellatus.' Stanteius Notatu dignum est in pilore bello Medico Pana suppetia Atheniensibus ivisse, eique simulacriini sub Acropoli Structum fuisse: vid. Herodot VI. 05. Simoniden in Anthol. IV. p. 476. Et hanc sorte ob caussam in hoc loco Panis mentio injecta est. 454. Φιλοχορος quare Pan dicatur facile constat ex pigr.
7. Φθείρομαι. in hoc loco significare agor, bene monuit Albi eschius, citans Sopia ind. . 5l5. Xέρσου φθαρῆναι ἁγάμουsυμῶ χρεων. HeSych. θείρεται πλανῆται Adjice Eurip. Iph. T.
209쪽
277. ναυτίλου δ' ἐφθαρμένου Θάσσειν φάραγγ' εφασxe Cycl. 299. Ixετα δέχησθα ποντίους φθαρμενους Helen. 780. Πόντου 'πινώτοις αλιο εφθείρου πλάνον. Electr. 234. υχ εν νομόζων φθείρεται πόλε o νόμον Aristoph. Plut 598. Ἀλλα φθείρου, ca μηγρυζns ibid. 6l0. Τότε νοστησεις, νυν ὁ φθείρου, in utroque loco Significat apage, abι, ut in Eurip. Androna. 7l3. Φθείρεσθε τησδε, δμῶες. Plura quaerens adeat Bergier ad Alciphr. I. in p. 56. Ar- nul l . Misc. Obs. IV. p. 45 l. Lenne p. ad Phalarid. p. 35 l. 460. στορεω. Seso. Et sic in Eumen. 454. πατέρα δ' ἱστορεῖς καλῶς. Sed hic sensus vetustior est. ἱστορεῖν plerumque Significat sciscitari. Est imprie t informisne' se , quae phrasi utranaque notionem amplectitur. 46l Ἐδωκε κυδος. ILocutio Homerica, Iliad. O. 2l5. εἴλει δὲ θολα τάλαντος Αρηι Tuτω IIρ αμέδης, τε Fot ευ usi s εδωκε.
210쪽
470. E. ζαποφθειρω. Penitus aerido. Hoc coimpositurn non memini ni alibi offendisse. 47l. Βαθος. Profinditas. Metaphora ' inquit Schulgius,
curia alias idonea, tum huic potissimum loco apta, quod Xeretes eae alto proeliuni spectabat Quis talia legendo temperet a iisti CL7l8. νυν τε σε ζηλῶ θανόντα, πριν axisi ἰδεἐν βάθος. Graeci, tu uni alicujus rei albundantia esset, Seu reruna Secundanam Sive adversarum, Sive annorum, hac metaphora utebantur. Dicebant igitur βάθος
xaxῶν, βαθεῖα εἰρηνq. 472. E. υαυγης Aulo longe lateque prospici potest, interprete Henasteria usio, cujus egregiam observationem videas in ultima editione Supplicuit Euripidis adi. 662. Εστην θεατλιε, πυργον ευαυγη λαβών. Hoc est quod Theognis vocat τηλαυγη xoπίην V. 550.473. Οχθος Colliis Insi a 653. Schol. χθον λέγει ρo τον Αἰγίλeων. mons iste in Cl. II heleri tabula 7. miss a mari distat:
ibi consedisse ait Herodotus Xerxema sub monte Egale nimiriim, υπο τω υρε τῶ ἁντίον Σαλαμῖνος το καλέεται Αἰγάλε os, ut proelium navale prospiceret. erunt de loco partim convenit. Uass. ad Thu d. II. 9. qui alior ni auctorum sententias commemorato quaSnilii Opus est recensere, quum Herodote unice vera sit. id Lar-